Prómens

var fyrirtæki sem lenti í hremmingum í hruninu.

Óli Björn Kárason var að lýsa því á Útvarpi Sögu hvernig þetta fyrirtæki var sett á dauðalistann og Landsbankinn láta taka það af eigendum sínum. Ég kann ekki söguna alla, en hún er til.

Fáeinum árum síðar seldi Landsbankinn þetta fyrirtæki með miklum hagnaði. Hann bjargaði ekki aðeins vonarpeningum sínum heldur gott betur. Önnur fyrirtæki fengu mikla fyrirgreiðslur og komust í gegn um erfiðleikana.

Enn önnur voru tekin yfir eins og Prómens, B M Vallá, Steypustöðin, og mörg fleiri. Þetta styður kenningu Víglundar Þorsteinssonar að bankarnir hafi samið sérstakan dauðalista með vitund og vilja æðstu yfirmanna fjármálakerfisins á þessum tíma. Sjálfsagt hefur þessi listi verið rökstuddur og víst er að mörgum fyrirtækjum varð ekki bjargað með nokkurri sanngirni.

Í tilviki Prómens ætti þetta mál að liggja skýrt fyrir. Það er ríkisbanki sem á í hlut. Allar tölur ættu að vera uppi á borðinu. Þarna var tekin ákvörðun sem reyndist ekki vera byggð á réttum forsendum miðað við það sem síðar varð. Eigur skiptu um hendur og færðu eignarnámstökum mikinn hagnað í fyllingu tímans. Fyrri eigendur fengu ekkert. Var það sanngjarnt?

Landsbankinn var sjálfur tekinn af mér og fyrri eigendum. Nú færir hann eignaupptökuaðilanum gríðarlegan hagnað af Prómens sem öðru. Ég fæ ekkert. Sömuleiðis Íslandsbanki sem nú græðir milljarða.  Ég fæ ekkert þar heldur. Er þetta allt sanngjarnt?

Er ekki ástæða til þess að láta rannsaka mál Prómens ofan í kjölinn? Af hverju eiga æðstu Strumpar að sleppa án skýringa?

Gætu til dæmis SA ekki höfðað einkamál ef Landsdómur kemur ekki til? Eða bera  vinstri menn aldrei ábyrgð á neinu? Var Promens bara ekki réttu megin við girðinguna þegar það var dæmt af?

"Við rasistar"

höfum kannski ekki getað skýrt út nægilega vel hvað okkur gengur til þegar við viljum ekki óheftan innflutning múslíma til landsins.

Axel Kristjánsson sá vísi lögfræðingur skrifar grein í Morgunblaðið í dag þar sem hann orðar þetta fyrir okkur á auðskiljanlegu máli:

".......Ógnarleg hryðjuverk, sem nú eru framin af innflytjendum í Evrópu eru mjög til umfjöllunar. Öllum er ljóst, að ómögulegt er að koma í veg fyrir þau og þau munu halda áfram í mörg ár. Hryðjuverkin eru framin af öfgafullum múslimum. Þeir vísa í Kóraninn og lýsa þeirri sælu, sem þeir muni verða aðnjótandi, en það er taumlaus kynferðisleg misnotkun barnungra kvenna í sæluríki Allah. Það er sjálfsagt rétt, að þannig hugsi aðeins öfgafullir múslimar, en þeir skipuleggja hryðjuverkin og fremja þau síðan nánast hvar sem er. Þrátt fyrir þetta keppast stjórnmálamenn á Vesturlöndum við að segja, að ekki megi kenna múslimum um þessi hryðjuverk; þeir séu hvorki betri né verri en menn af öðrum trúarbrögðum.

Þetta er sá pólitíski rétttrúnaður, sem fjölmiðlar og stjórnmálamenn, ekki síst á vinstri væng, hafa leitt til öndvegis.

 

Þegar Chamberlain forsætisráðherra Breta lét undan Hitler 1938 og fórnaði Tékkum til að kaupa frið, hét það friðþæging (á ensku appeasement), og líklega trúði maðurinn því, að nú hefði hann tryggt »peace in our time«.

Svo fór, sem hlaut að fara, og þegar afleiðingar friðþægingarinnar dundu yfir með fleiri landakröfum Hitlers, var öllum ljóst, að friðþæging leysti ekki vandann. Hún leysir ekki vandann nú, þegar staðið er augliti til auglitis við öfgamenn, sem eru 700 árum á eftir vestrænum þjóðum í siðmenningu og virðingu fyrir rétti einstaklingsins til að lifa sínu lífi.

 

Friðþæging stöðvar ekki ódæðisverkin á meginlandi Evrópu. Friðþæging kemur ekki í veg fyrir ódæðisverk á Íslandi.

 

Nú er svo komið að þegar yfirvöld hér á landi reyna að fara eftir reglum og milliríkjasamningum við afgreiðslu á málum svokallaðra hælisleitenda rísa upp fámennir hópar hávaðafólks á götunni og linna ekki látum fyrr en stjórnmálamenn gefast upp og láta undan með því að fara á svig við slíkar reglur og samninga.

Svo langt hefur verið gengið, að sett hafa verið lög til að lúta vilja hávaðafólksins; stundum í nafni mannúðar. Pólitískur rétttrúnaður nú felst í að tala um opið lýðræði.

Þetta er opið lýðræði. Þetta er götulýðræði. Þetta er það lýðræði, sem nú á að friðþægja. Þetta er það lýðræði, sem nú á að taka upp í Stjórnarskrá Íslands.

 

Ég hef ekki andúð á útlendingum. Ég hef ekki andúð á múslimum yfirleitt. Pólitískir rétttrúnaðarmenn munu kalla mig rasista; þeir um það.

Ég er fæddur og uppalinn á Íslandi. Ég vil að íslenskt þjóðerni dafni. Ég vil að íslenskur menningararfur lifi. Ég vil, að íslensk tunga lifi.

Ég vil ekki, að þjóðin glati því, sem hún náði í baráttu fyrir sjálfstæði sínu. Ég vil ekki, að þjóðin glati auðlindum sínum í hendur annarra þjóða.

Ég vil ekki, að þjóðin missi stjórn á fiskveiðilögsögu sinni eftir grimma baráttu vopnlausrar þjóðar við eitt mesta herveldi heims.

Ég á þann draum, að Íslendingar búi í friði við þær allsnægtir, sem landið og fiskimiðin bjóða upp á. Ég vil að ungu fólki sé kennd sagan af sjálfstæðisbaráttu Íslendinga bæði í skólum og á heimilum. Ég vil, að því sé sagt frá 1. desember 1918. Ég vil, að ungu fólki sé kennd sagan af baráttunni um fiskveiðilögsöguna.

 

Ég vil ekki, að íslensk þjóð glati sjálfstæðri tilveru sinni í mannhafi því, sem nú býr á jörðinni og telur yfir 6 milljarða.

Á Íslandi búa 330-340 þúsund manns, flestir við allsnægtir, og er mikill fjöldi þeirra innflytjendur frá mörgum löndum. Íslensk þjóð og íslensk menning mun ekki blandastí mannhafið á jörðinni.

Íslensk þjóð og íslensk menning mun hverfa sporlaustí það mannhaf, ef ekki er spyrnt við fæti strax af alefli og hætt að lofsyngja friðþæginguna.

 

Ég vil ekki, að íslensku þjóðerni, íslenskri menningu né þeim friði og velmegun, sem hér er, verði fórnað á altari friðþægingar við öfgamenn."

 

Loksins kom maður sem gat orðað sjónarmið þeirra sem vilja íslenskri menningu og tungu vel. Sjónarmið þeirra sem er yfirleitt umsvifalaust valið tignarheitið rasisti af 101 liðinu sem hér ríður húsum.

 

 

Þarna var hugsun "okkar rasistanna" sett fram  á skiljanlegan hátt og vil ég þakka Axeli fyrir þetta.

Kvótaflóttamenn

er eitthvað jarðarmen sem íslenskum krötum hefur tekist að að lát íslenska þjóð undirgangast sér til bölvunar eins og flest allt sem þaðan hefur komið. 

Sú tillaga hefur komið fram að Íslendingar skuli framvegis velja sér flóttamenn til að uppfylla þessar skyldur.

Í fyrsta lagi skuli kristnir flóttamenn valdir úr hópum fullorðinna flóttamanna vegna aukinna líkinda á því að þeir falli fyrr inn í íslenskt samfélag.

Í öðru lagi skulu munaðarlaus ung börn hafa forgang til að fylla kvótana. Íslendingar ættleiði þessi börn sem sín eigin sem þá falla algerlega inn í okkar þjðfélag.

Börn verða okkur auðveldari viðfangs heldur en búrkuklæddar kellingar og uppgjafa stríðsmenn Allah.

 

Siðgæðisverðirnir

úr öllum kommaflokkunum hafa nú sinn dag í réttinum.

Þeir andskotast á Sigmundi og konunni hans og RÚV og Stöð 2 liggja í landsmönnum með fréttir að þeir allir séu að undirbúa vantrausttillögu.

Fólk bíður í ofvæni að fá að sjá hvort þeir eru nógu vitlausir að leggja slíkt fram. Það eina sem þeir mega vera pottþétt vissir um að Sjálfstæðisflokkurinn rýkur upp í næstu skoðanakönnun og Sigmundur og Framsókn fá þvílíkt tækifæri að fara yfir það sem áunnist hefur í rikisfjármálunum og bera saman við þeirra eigin afglöp sem eru Legíó.

Siðgæðisverðirnir sjálfir eru líka hvítskúraðir englar. Björn Valur með grónar fjármálagrundir að baki sér og ódáínsvelli, (Arnarson&)Hjörvar með allar þjóðlífsumræður að baki, Össur sem var auðvitað sýknaður sem vinstri gepill af öllum grunsemdum um innherjatengsli, meðan Baldur Sjálfstæðismaður fór í tukthúsið fyrir innherjasvik þó báðir seldu sömu vöru á sama tíma, Árni Páll Gullkistuvörður Samfylkingarinnar skilaði ekki eyri af Landsbankapeningunum meðan Bjarni rústaði Valhöll, eitthvað seldi Árni Þór líka og Steingrímur hjartasorgar-Landsdómsákærandinn nær ekki upp í nef sér af hneykslun og siðferðisbrestum annarra. Algert einvalalið.

Sigmundur þarf endilega að fá þessa tillögu fram. Betra tækifæri til að jafna um stjórnarandstöðuna og siðgæðisverðina getur ekki fengist. 

Kaninn kemur aftur

að því að grein í Christian Sience Monitor þ. 27.Marz segir.

Þar segir að brottför varnarliðsins hafi verið þungt högg sem hafi skilið fólk eftir ringlað og skyldi aldrei hafa verið gert.

Nú eiga að koma hingað P8 kafbátavélar sem gegna sama hlutverki og gömlu Orion vélarnar. Og það sem meira er þá er 21.4 milljónir dollara fjárveiting sem fylgir þessu sem er enn innspýting í íslenskt efnahagslíf.Og ekki síst er þetta kærkomið aukið öryggi fyrir Íslendinga á tímum sem þessum. 

 

Nú geta kommarnir gargað yfir einhverju öðru en Sigmundi Davíð þegar Kaninn er að koma aftur.

 

Hversvegna hata þau okkur svona mikið?

er fyrirsögn á grein Styrmis Gunnarssonar í Mbl. á laugardaginn var.

Styrmir veltir fyrirsögninni fyrir sér og mér finnst hann komast að þeirri niðurstöðu helst að við eigum að rétta fram hinn vangann þegar hryðjuverkamenn slá okkur. Við höfum verið svo vondir við þessi grey á árum aður að þeir eigi mikið inni hjá okkur.

 En grein Styrmis er hér:

"Þýzkur þingmaður Græningja, Franziska Brantner að nafni, varpaði fram spurningu á Twitter í kjölfar hryðjuverkanna í Brussel og hún var svona: „Hvers vegna hata þau okkur svona mikið?“

Eitt svar við þeirri spurningu má finna í hinni athyglisverðu bók Gunnars Þórs Bjarnasonar sagnfræðings, „Þegar siðmenningin fór fjandans til“ – Íslendingar og stríðið mikla 1914-1918, sem út kom fyrir síðustu jól.

Þótt þar sé fjallað um samskipti Belga og Kongóbúa eiga þær lýsingar efnislega við um samskipti hinna kristnu evrópsku menningarþjóða við nýlendur sínar víða um heim og þá m.a. í Norður-Afríku og Mið-Austurlöndum.

Gunnar Þór segir: „Mannréttindi voru ekki Evrópubúum efst í huga í Afr- íku, þótt þeir hafi ekki átt í neinum vandræðum með að réttlæta nýlendustefnuna með göfugum markmiðum. Þau fólust í því að breiða út kristna trú, útrýma þrælahaldi og siðmennta Afríkubúa

… Fyrst og fremst sóttust Evrópubúar þó eftir landi, auðlindum álfunnar, mörkuðum og vinnuafli innfæddra … Átakanlegt dæmi um það hvernig Afríkubúar urðu fyrir barðinu á græðgi nýlenduherranna eru örlög innfæddra í Kongó.

Leópold annar Belgíukonungur hafði augastað á þessu feiknastóra landflæmi í suðurhluta Afríku, sem var töluvert stærra en Frakkland, Þýzkaland, Ítalía og Spánn til samans. Árið 1885 stofnaði hann fríríkið Kongó og tókst að fá stórveldin til að viðurkenna yfirráð sín. Kongó var um tveggja áratuga skeið í reynd persónuleg eign konungs en varð belgísk nýlenda árið 1908.

Leópold talaði hátíðlega um að mennta Kongóbúa og lyfta þeim á hærra menningarstig. Raunverulegur ásetningur hans var þó að kreista eins mikinn ágóða út úr þessari eign sinni og framast var unnt. Verzlun með fílabein var afar arðbær en eftir að farið var að nota loftfyllta gúmmíhjólbarða á reiðhjól og bifreiðar um 1890 varð fjandinn laus. Gúmmí varð mjög eftirsótt en það var á þessum árum eingöngu unnið úr kvoðu gúmmítrjáa

… Ástandið í Kongó var skilgetið afkvæmi nýlendustefnunnar. Framferði Evrópumanna var hrottalegt, þeir svifust einskis í gróðafíkn sinni, líkast því sem þeir hafi vonast til að frumskógurinn skýldi þeim fyrir augum umheimsins. Konum og börnum var haldið gíslum þar til karlmennirnir höfðu reitt af hendi tilskilið magn af gúmmíkvoðu

… Fólk var hýtt miskunnarlaust, limlest fyrir minnstu sakir og jafnvel myrt í hópum. Heilu þorpin voru brennd til grunna. Stundum var vopnuðum sveitum nýlenduherranna gert að skila inn afskornum útlim fyrir hverja byssukúlu, sem þær höfðu notað.“

Og svo spyr þingmaður á þýzka þinginu nú: Hvers vegna hata þeir okkur svona mikið? Þetta er að vísu ekki lýsing á því, sem gerðist í Mið- Austurlöndum, en dettur einhverjum í hug að áþekkir atburðir hafi ekki gerzt annars staðar þar sem fulltrúar hinna evrópsku menningarþjóða fóru um fyrir rúmum hundrað árum?

Þar bjuggu þær gjarnan til ný lönd, sem tóku ekkert mið af stöðu mála á staðnum heldur hentuðu þeirra hagsmunum. Þannig urðu Írak, Sýrland og Líbanon til. Svona eins og Danir hefðu ákveðið að Vestfirðir skyldu tilheyra Grænlandi.

Þetta er ekki tilraun til að afsaka hryðjuverk. En þetta er tilraun til að skilja hvað veldur þeim ósköpum, sem eru að dembast yfir Evrópu og hafa m.a. þau áhrif að Íslendingar – sem og aðrir – hljóta að spyrja sig spurninga áður en þeir taka ákvörðun um að heimsækja helztu menningarborgir Evrópu.

Þótt ekki sé lengur krafizt afskorins útlims fyrir hverja byssukúlu (áttu refaskyttur hér ekki í eina tíð að skila refaskottum?) varð hugsunarháttur nýlenduherranna býsna lífseigur.

Sumarið 1956 lærði ég ensku á skóla í London og fylgdist því grannt með Súez-deilunni sem þá varð til. Sir Anthony Eden, forsætisráðherra Breta, talaði um það eins og sjálfsagðan hlut að Bretar og Frakkar ættu Súez-skurðinn, sem lá um land Egypta. Það var eins og ef Bandaríkjamenn hefðu kastað eign sinni á Miðnesheiði og talað eins og okkur kæmi ekki við hvað þar gerðist.

Þjóðverjar voru látnir borga svo þungar stríðsskaðabætur eftir heimsstyrjöldina fyrri að önnur heimsstyrjöld brauzt út. Það er hægt að færa rök fyrir því að Evrópuþjóðirnar, þ.e. þær sem hlut eiga að máli, eigi að borga fyrrverandi nýlendum sínum bætur fyrir meðferð- ina á fólkinu og stuld á auðlindum þessara þjóða.

Það er skollið á eins konar stríð í Evrópu og því mun ekki linna fyrr en nýlenduþjóðirnar horfast í augu við eigin sögu og afleiðingar hennar. Forseti Íslands, Ólafur Ragnar Grímsson, segir réttilega að í hryðjuverkunum í Evrópu felist „atlaga að lýðræði okkar og siðmenningu, mannréttindum, jafnrétti og frálsri umræðu“.

En á móti má spyrja: Í nafni hvaða siðmenningar voru útlimir skornir af í Kongó fyrir hverja byssukúlu fyrir rúmum hundrað árum? Hryðjuverkamennirnir sem vaxa upp á götum Parísar, Brussel, Lundúna og fleiri borga í Evrópu munu ekki hætta að drepa fólk fyrr en hinar siðuðu þjóðir Evrópu hætta að bregðast við aðsteðjandi vandamálum með gaddavírsgirðingum, táragasi og gúmmíkúlum og hótunum um að beita alvörubyssukúlum.

Það er kominn tími á að rétta fram höndina til fátæka fólksins í heiminum. Ella mun það storma um borgarhliðin í Evrópu, eins og það gerði í París fyrir rúmlega 200 árum."

Þarna finnst mér ritstjórinn fara út á hála gler í málflutningi sínum.

Eigum við að fara sýna ISIS vináttu af því að Bretar hafi verið svo vondir við þeirra fólk? Að þeir hafi bara verið að kvitta reikninginn í París eða Lahore? Eigum við að hleypa hér inn á okkar sósíal hverskyns múslímskum trantaralýð og efnahagsflóttamönnum af því að einhver Belgíukóngur hafi verið svo vondur við forfeður þeirra?

Hvert er maðurinn að fara?

Vesturlönd verða að vera reiðubúin að beita alvörubyssukúlum  því "Það er skollið á eins konarstríð í Evrópu og því mun ekki linna fyrr en nýlenduþjóðirnar horfast í augu við eigin sögu og afleiðingar hennar."  

Styrmir virðist vilja endurreisa friðkaupastefnu Chamberlains sem höfundur Reykjavíkurbréfsins í Sunndudagsblaðinu fer ágætlega í þá sömu helgi. Hvernig honum getur dottið í hug að styrjöldinni muni ljúka með því að við gefumst bara upp, iðrumst beisklega og réttum þeim aleiguna?

Efnahagsflóttamennirnir Sómölsku sem hafa flykkst til Svíþjóðar ætla sér ekki annað en að sækja þessar skaðabætur til Svía, láta þá borga eins og þeim þóknast. Þessi skríll ætlar ekki að gerast Svíar eða taka þátt í sænsku þjóðfélagi á nokkurn hátt nema til að hafa það til átu.

Mig varðar ekkert um það af hverju múslímar hata okkur svona mikið. Mér er alveg nóg að vita að þeir hata okkur nægilega mikið til að drepa 12 kristna menn á klukkutíma 24/7. Svo er RÚV að birta myndir af Páfanum heimta að við borgum bara meira til flóttamanna? Ekki gaf Páfagarmurinn mikið til að bjarga Gyðingum á sinni tíð þó Hitler byði honum það víst.

Af hverju megum við ekki reyna að hegða okkur í samræmi við það sem er staðreynd?  Þeir hata okkur svona mikið.

Hvort eigum við að gera, kyssa á vönd þeirra eða taka upp lurka.

og frelsa oss

frá ...

 

 

 

 

 

 

 

Plís..

 

Fokið í flest Schengenskjól

ef marka má Staksteina Moggans í dag. Þar segir:

 

 

"Belgíska lögreglan hefur sætt ámæli í kjölfar hryðjuverkanna miklu í Brussel. Ráðherrar buðust til að segja af sér en það var afþakkað. 

Í raun situr bráðabirgðastjórn í Belgíu og ekki hefur tekist mánuðum saman að koma saman ríkisstjórn. Belgía hefur lengi verið brotakennt land. Það kemur því ekki á óvart.

 En fyrir okkur Íslendinga hlýtur sú umræða sem orðið hefur um upplýsingakerfi Schengensamstarfsins að koma mjög á óvart. 

Ástandið í flóttamannamálum kallar á að Ísland komi sér út úr Schengen sem allra fyrst. Röksemdin gegn því hefur verið sú að þá félli Ísland út úr hinu mikilvæga upplýsingakerfi Schengen. 

Nú hafa bæði belgískir og franskir ráðherrar sagt opinberlega að þetta kerfi sé vita gagnslaust! Og ekki bara þeir.

 Ísjónvarpsviðtali við fyrrverandi forstjóra leyniþjónustu Bandaríkjanna í fyrradag tók hann undir þetta og sagði að einstakar leyni- þjónustur treystu kerfinu ekki fyrir upplýsingum.

 Það er ekki góð ástæða til þess að hanga áfram í Schengen, gegn augljósum hættum, að embættismönnum þyki eftirsóknarvert að komast til Brussel og haldi því að ráðamönnum að þeir hafi merkilegar upplýsingar upp úr krafsinu.

Það hefur verið afhjúpað sem firra." 

 

Hvernig stendur á því í íslensk stjórnvöld eða Alþingi heyri ekkert af þessum röddum?  Hvernig má það vera að bara almenningur á Íslandi sjái hverslags andvaraleysi og verkleysi einkenni meðferð Íslands á Schengen Samningnum? Hvernig það blasir við öllum hversu auðveldlega má bæta öryggi Íslands gagnvart hryðjuverkamönnum og óþolandi aðstreymi efnahagslegra hælisleitenda.

Af hverju ekki að losa heljartök samningsins á okkar embættiskerfi, sem sér enga hækkun á vástigi nauðsynlega heldur stendur fyrir tilgangslausum byssusýningum í flugstöðinni í staðinn?. 

Jafnvel Björn Bjarnason hefur lýst efasemdum um óbreytt ágæti þess.

Er ekki fokið í flest Schengenskjól?

Sámur fóstri

er kominn út.

Endilega kíkið á blaðið

http://issuu.com/radandi_auglysingastofa/docs/samur_fostri_1_tbl_mars_2016_280x42

Tökum gjarnan við commentum á blaðið í hvora átt sem er.

Hanna Birna

hefur unnið sér ódauðlegan sess í stjórnmálasögu Sjálfstæðisflokksins.

Við Vallarvinir mun héreftir fylgjast með hverju hennar pólitíska fótmáli og sjá til þess að jafnan verði ýtrustu athygli beitt til þess að við fáum fylgst með athöfnum skörungsins.

Við þurfum að rifja um stórar stundir í lífi hennar og valdatafli í Valhöll og sjá til þess að þær gleymst engum flokksmanni. Slíkur er sess Hönnu Birnu stjórnmálamanns, fyrrum borgarstjóra, fyrrum ráðherra, fyrrum leiðtoga úr Sjálfstæðisflokknum.