Stælar

Andrésar Inga og Rósu Bjarkar sem eru kjörin af kjósendum VG til að vinna að heillum þjóðarinnar eru með ólíkindum. Þetta fólk er með billegum stælum að vekja á sér athygli til að þvælast fyrir flokki sínum þegar hann ætlar að axla ábyrgð. Fyrir hvaða flokk eru þau kjörin á þing? Bera þau enga ábyrgð gagnvart flokki sínum? Ætla þau að hlaupa frá borði þegar þeim dettur í hug? Hverskonar uppeldi hefur þetta fólk fengið? Skilur það ekki hugstakið samábyrgð þjóðar og þings?

Þetta fólk styður formann sinn en er samt með þessa billegu auglýsingamennsku fyrir sjálft sig. Vekur vantrú almennings á heilindum stjórnarinnar og meirihluta hennar.

Vonandi uppsker þetta fólk eins og það sáir.Gjalda skaltu lausung við lygi. Stálhörku gegn stælum þessara þingmanna.

Katrín er að vaxa

í áliti meðal almennings heyrir maður glögglega.

Fólk er farið að tala meira um að eitthvað sé spunnið í hana sem menn voru auðvitað ekkert að spá í meðan hún var bara puntuformaður í þessum kommúnistaflokki hans Steingríms Jóhanns og stóð sífellt í skugganum af honum, Svandísi Svavars og Stalíns.

Nú er hún að springa út og ég er að fá meira álit á henni með degi hverjum. Hún þarf bara að sýna þessu uppivöðsluliði sem er að vaða þarna uppi í VG hver sé húsbóndinn á heimilinu og láta ekki svona frekjustampa eins og Björn Val og stelpuna sem er að rífa sig hvað sem hún heitir og laglega strákinn sem ég man ekki heldur hvað heitir, vera með múður.

Áfram Katrín, þú ert að vaxa með nýrri stjórn.

Hækkum þröskuldinn inn á Alþingi

Þarf ekki að hækka þröskuldinn í 7.94% greiddra atkvæða.Þá er enginn þingflokkur minni en 5 þingmenn. Hlusta ekki á rausið um að þá séu svo margir kjósendur án þingmanna. Þeim sömu er það bara mátulegt fyrir að sóa atkvæðinu á vonlaus framboð sem allar skoðanakannanir geta sagt þeim fyrirfram

4 flokkar eru yfirdrifið á Alþingi, Allt umfram það er til bölvunar. Þá koma svona týpur eins og Þór Saari og Þráinn Bertelsson sem komast aldrei ekki neitt fyrir sérvisku sinni af því að þeir geta ekki unnið sem teymi. Svo gáfaðir einstaklingar að engir aðrir komast að. Það vantar ekki séní á Alþingi heldur vinnuhesta. En heldur ekki menn sem halda að þeir séu það eins og Jimmy Carter og Steingrím Jóhann sem fá litlu áorkað af því að þeir skilja ekki alveg hvað þeir eru að gera.Of fáir menn með of mikil völd eru hættulegir.

Stjórnmálaflokkur þarf að vera yfir krítískri stærð til að geta myndað starfhæfa deild, vera flokkur og skipulagsleg heild en ekki sérviskupúki eða bara fjárplógstæki óprúttinna reyfara sem eru bara á eftir aurnum fyrir sig en gefa skít í skyldurnar.

Þess vegna verður að fækka flokkunum á Alþingi. Þeir sem sóa atkvæðum sínum á vonlaus smáframboð verða bara að sitja uppi með það að eiga ekki þingmenn. Aðeins stjórnmálaflokkar en ekki upphlaups fáprósentsflokkar komist inn á þing.

Kysstu mig Kata !

er heiti á vinsælum farsa vestanhafs. Hann gengur út á það að ná ástum Kötu. Akkúrat eins og landsmenn eru nú að sverma fyrir. En það eru misjafnar væntingarnar sem kærastarnir hafa.Sumir sjá sæluríki í hillingum, aðrir sjá það fyrir að forynjur íhaldsins muni eyðileggja allt sem þær mega og koma í veg fyrir allt það góða sem átti að verða í söngleiknum. 

Yfirleitt er það nú þannig að þeir fáu munu hafa það litlu betra þegar ríkisvaldið segist ætla að bæta hag fólksins með aðgerðum. Frekar verða  það hinir mörgu sem munu hafa það verra.  

Hún Kata í væntanlegum  söngleik er líklega ekki með þá ása uppi í erminni sem munu gleðja hina mörgu á sviðinu frekar en hina fáu um stundarsakir. Miklu frekar munu hinir mörgu líklega borga um stund meira fyrir þá fáu sem teljast vera undir í þjóðfélaginu og standa höllum fæti. En svo er vanjan að allt skekkist og misréttið vex og vex þangað til að það er orðið óþolandi eins og það er víst núna. Sumir telja meira að segja á sér brotið til langframa og þeir eigi að fá til baka það sem þeim sé skuldað. Öðrum mun finnast þeir fá of lítið of seint. 

Þeir fáu eru jafnan ástmegir hennar Kötu sem er sú besta á sviðinu og er í nöp við allt misrétti. Einhverjum finnst það vera öll millistéttin og þeir sem hafa það bærilegra en hinir verst settu. Þeir skulu því þola að hafa það verra svo hinir geti haft það betra. Jafnaðarstefna er það víst kallað. 

Alveg eins og í frönsku byltingunni getur þetta snúist í höndum hinna velmeinandi.  Í stað þess að fá gull og græna skóga úr fjárhirslum aðalsins kom Napóleon og setti öreigana í úniform og lét drepa þá í ránsferðum til Þýskalands pour la gloire de France. Það var sú eilífa sæla sem beið hugsjónamannanna sem fögnuðu byltingunni við fallöxina. Það verður nefnilega aldrei neitt til úr engu hérna megin grafar og yfirleitt verður þunnt smurt eigi allir að fá sneið. Í sveita þíns andlits...

Og þar með er líklega nokkuð fyrirséð hvernig næsti þáttur söngleiksins  Kysstu mig Kata muni enda.

 

Fullveldi Íslands

á 99ára afmæli í vikunni. Í því tilefni setur konungur bloggaranna , Páll Vilhjálmsson, fram eftirfarandi hugleiðingu:

"

Í lok vikunnar verður fullveldið 99 ára. Þann 1. desember 1918 fékkst fullveldið sem Jón Sigurðsson lagði drög að með greininni Hugvekja til Íslendinga. Hugvekjan var skrifuð 70 árum áður, þegar Friðrik sjöundi konungur Dana lét af einveldi.

Danska embættismannakerfið hugsaði sér að fjarstýra Íslandi frá Kaupmannahöfn, líkt og það hafði gert mörg hundruð ár, þrátt fyrir endalok einveldis. Rök Jóns Sigurðssonar voru annars vegar söguleg, við vorum í konungssambandi við Danakonung en ekki hluti Danmerkur, og hins vegar hagnýt, engar framfarir yrðu á Íslandi á meðan landinu  væri stjórnað frá Kaupmannahöfn.

Eftir hrun var alið á efasemdum um að Íslendingar kynnu fótum sínum forráð. Viðkvæðið var að landinu yrði betur stjórnað frá Brussel en Reykjavík. Umsókn Samfylkingar um ESB aðild frá 16. júlí 2009 var vantraust á fullveldið.

Ný ríkisstjórn fullveldisdaginn 1. desember 2017 er til marks um að óreiða eftirhrunsins sé tekin að sjatna. Fullveldið skiptir sköpum, Ísland virkar."

Þarna dregur Páll fram það sem öllu máli skiptir. Að landsmenn standi vörð um fullveldi Íslands og láti ekki glepjast af landsöluöflunum sem hér vaða uppi í heilum stjórnmálaflokkum  sem finnst allt útlent vera betra en innlent. Trúa á -isma og erlendar kennisetningar, erlendar myntir og reglugerðir. Ávallt tilbúið að hlaupa á eftir erlendum hégiljum. Tilbúin að flytja inn sýkla og fjölónæmar bakteríur bara af því að þær eru útlendar og aþjóðlegar. Tilbúin að moka hér inn erlendu fólki af hvaða kynstofnum sem er, erlendri menningu í stað íslenskrar af því að fjölmenning sé svo hipp og kúl og inn.

Er ekki skynsamlegra að flýta sér ögn hægar í byltingunum þegar um er að ræða spurningar sem varða beinlínis fullveldi Íslands og framtíð þjóðarinnar?

 

 

Klípiþörfinni fullnægt?

með nýjustu framförum í kynslífsdúkkum?

Nú eru dúkkurnar orðnar svo fullkomnar að þær tala og syngja og svara snertingum með stunum. Búið er að opna heilt gleðihús í Barcelona sem er bara með dúkkur en ekki stelpur. Nýjasta modelið heitir Samantha og býr yfir áður óþekktum hæfileikum til ástaleikja.

https://www.thesun.co.uk/tech/2084051/robot-sex-doll-barcelona-sex-brothel-cost/

Eru þetta slæm tíðindi eða góð? Vinnur þeta á móti kynbundnu ofbeldi?

Slær þetta á klípiþörf dónanna?

50 flóttamenn

er búið að velja handa okkur til innflutnings af einhverri sendinefnd sem er búin að fara fyrir okkur til Miðausturlanda, halda námsskeið fyrir hina handvöldu svo þeir geti undirbúið sig til þess atburðar að mæta okkur. 

Við eigum ekki að undirbúa okkur undir neitt til að taka við þessu fólki. Nema að útvega þeim mannsæmandi húsnæði hér í skortinum og svo mat og peninga.  Við höfum ekki fengið að vita hvaða fólk var valið og hvernig og svo sent til að velja þessa flóttamenn og eftir hvaða formúlum það var gert.  Hversu mörg prósent þeirra völdu eru múslímar? Hversu mörg prósent eru menntuð til muns eða handa?

Það eru sögð talsverð líkindi til þess að kristið menntafólk aðlagist okkar samfélagi frekar en  múslímar. Þeir eru sagðir klæðast öðruvísi, hafa aðra siði, stunda ekki ærumorð, barnagiftingar og sitthvað annað sem múslímar gera eftir sínum sjaríalögum sem þeir setja víst gjarnan ofar landslögum þar sem þeir setjast að.

Er ekki hægt að velja eitthvað af þessum 50 flóttamönnum eftir aðlögunarlíkindum og menntun?

Framtíð Sjálfstæðisflokksins

er mér nokkuð hugleikin. Hvert verður gengi flokksins á næstu árum?

Hér á árum áður náði fylgi flokksins  stundum yfir 40 af hundraði og yfir helming á sumum svæðum. Allt þetta virðist ekki gerast lengur. Flokkurinn er fastur í fjórðungs fylgi á landsvísu og örlítið meir annarsstaðar.Hvað veldur?

Ég heyrði þá skýringu á dögunum að flokkurinn væri búinn að missa tengslin við verkalýðshreyfinguna. Má vera sannleikskorn í þessu. En hvað hefur verkalýðshreyfingin misst af sjálfri sér? Eru ekki breyttir tímar þar?

Það má velta þessu fyrir sér hvort sama breidd sé að baki Sjálfstæðisflokksins og áður var? Er uppruni forystunnar sprottinn úr nægilega víðfeðmum ökrum?

Forystumenn sjálfstæðisflokksins hafa jafnan komið úr ólíkum áttum og lyfst til valda á eigin baráttuvilja. Ekki endilega vegna auðs og ættgöfgi eða samtakamáttar einstakra bardagahópa eins og gerðist með SS-sveitum Hitlers. En þær voru beinlínis notaðar til að tryggja réttu fólki völd enda stofnaðar af þeim sömu. Fráleitt var hægt að kenna þjóðernissósíalista flokkinn, sem Hitler gekk í sem níundi flokksmaður minnir mig, við lýðræðisflokk eins og Sjálfstæðisflokkinn. Þjóðernissósíalistaflokkurinn  var máttlaus meðan forysta hans  byggðist þannig upp. Hann fór fyrst að vaxa þegar Hitler kom með sina miklu forystuorku og einræði sitt og sinnar klíku inn í raðirnar. þrátt fyrir að Hitler væri ómenntaður durgur með litla þekkingu á heiminum, þá náði flokkurinn á rúmum áratug að verða þriðjungsflokkur í Þýskalandi. Flokkurinn byggðist hinsvegar mest upp á kjaftaviti Hitlers sjálfs og hans nánustu bandamanna en ekki lýðræðislegu kjöri forystumannanna. En Hitler auðvitað réði mestu um val þeirra hvers og eins.Og Þjóðverjar eins og fleiri eru alltaf veikir fyrir sterkum foringjum.

Sjálfstæðisflokkurinn, og raunar ýmsir íslenskir stjórnmálaflokkar eru byggðir skipulagslega upp eins og þýski nasistaflokkurinn, sem var sjálfsagt byggður upp á öðru eldra módeli, frá Mussolini og þar áður ungmennafélögum. Byggðir frá grasrótinni upp í sífellt stærri einingar sem svo mynda eina heild. Mjög skilvirk og  rökrétt uppbygging þar sem hinn smæsti félagsmaður tekur þátt í í stækkandi hugsjónakerfi og áhrifastarfi. Allir geta tekið þátt og starfað og vaxið með starfinu ef þeir vilja og hafa úthald.

Í tilviki Sjálfstæðisflokksins hefur grunnstefnuskrá hans verið með þeim hætti að hún hefur höfðað til margra Íslendinga sem hafa hugsanlega erfðafræðilega þætti frá hinum sjálfstæða bónda í sér eða áræði formannsins á fiskibátnum eða útgerðarmannsins sem leggur allt undir. Þessi tónn hefur orðið ofan á í íslenskri stjórnmálasögu og höfðað til fleiri heldur en ýmsir -ismar eða kennisetningar um allskyns sérvisku sem gjósa stundum upp en lognast svo útaf þegar vindurinn fer úr, sbr smáflokkaflóruna íslensku.

Hvað hefur þá breyst hjá Sjálfstæðisflokknum? Hversvegna hættir hann að draga til sín fólkið í sama mæli og áður?

Finnst fólki hann vera hættur að sækja sína forystu út á akurinn? Er komið klíkuyfirbragð á flokkinn? Er flokkurinn hættur að tala mál sem fólkið skilur? Er þetta orðinn skrifstofumannaflokkur sem bara framkvæmir fyrirliggjandi verkefni? Raðar niður paragröffum sem einhverjir embættismenn leggja fyrir, situr á fundum og stundar samskipti, tjáskipti, samráð og hvað þetta heitir allt saman nýðmóðinslega?  Talar ekki lengur um hugsjónir eða framtíðina. Raðar niður fjárveitingum til málaflokka en talar minna um hvaða skipan skuli verða til framtíðar með fólkinu?  Hverjar séu hugsjónir og væntingar flokksins fyrir hönd þjóðarinnar?

Þeir sem sátu síðasta Landsfund geta illa séð fyrir sér hvaða breidd í vali forystu birtist þar. Lítill bardagahópur ungliða réðist til atlögu við sitjandi ritara flokksins og hirti af honum embættið mótspyrnulaust. Sami hópur hleypti upp fundinum með skrílslátum þegar málefni flóttamanna komu á dagskrá í fundarlok. 

Þessi sami hópur hefur nú yfir að ráða Alþingismanni, ritaraembætti og embætti Varaformanns flokksins allt í sömu persónunni. Breidd í kjöri forystusveitar er vart um að tala á þessum  bæ. Vesgú, hér er forystan handa ykkur sem megið falla fram og tilbiðja. Er hægt að koma auga á framtíðarsýn í þessari atburðarás?

Hugsanlega verður ekki talið mögulegt að búa við óbreytt fyrirkomulag stjórnarkjörs lengur að örfá prósent Sjálfstæðismanna sem mæta á Landsfund séu látin marséra í halarófu og velja í æðstu embætti flokksins og forystusveit?  Heldur verði að velja þá með breiðu umboði í almennri kosningu meðal flokksmanna eins og rætt hefur verið að gera.

En  svona var þetta nú líka framkvæmt á árum áður og virkaði þá svo vel að  flokkurinn var á toppnum.  Svo hver er þá lausnin ef einhver betri er?

Það er ekki hægt annað að dást að því hvernig Sjálfstæðisflokkurinn hefur starfað eins og vel byggð vél árum saman. Landsfundur flokksins er ótrúlega skynsöm skepna og fundvís á réttar leiðir. Auðvitað mistekst honum en hann hreinsar sig yfirleitt fljótt og áttar sig. Flokkurinn hefur slampast fjárhagslega þó að hann sé nú kominn að mestu á ríkisframfæri með hinum litlu flokkunum. Mörgum finnst þetta miður og stjórnmálaflokkar eigi ekki að fá ríkispeninga. Enda hefur þeim snarfjölgað síðan til beinnar bölvunar að margra mati meðan Sjálfstæðisflokknum hefur hnignað hlutfallslega frá því að hann stóð á eigin fótum fjárhagslega.

En víst er að Sjálfstæðisstefnan er til. Hún felst í því að standa ævarandi vörð um sjálfstæði þjóðarinnar og að vinna í innanlandsmálum að víðsýnni og þjóðlegri umbótastefnu á grundvelli eintaklingsfrelsis og atvinnufrelsis með hagsmuni allra stétta fyrir augum. Kjörorð flokksins, Stétt með stétt, Gjör rétt þol ei órétt og Eign fyrir alla, sem flokkurinn hafði í hávegum hér áður fyrr höfða enn til margra Íslendinga.

Að framgangi Sjálfstæðisstefnunnar hennar verða allir Sjálfstæðismenn að vinna eigi að svara spurningunni jákvætt um hver sé  framtíð Sjálfstæðisflokksins á næstu árum.

 

 

Rót vandans

í þessum málum öllum sem snerta kynferðislega áreitni er nokkuð augljós þó ekki megi tala um hana. Konur eru nefnilega svo aðlaðandi í augum karlmanna að til vandræða er.

Múslímar eru búnir að sjá við þessu. Þeir klæða allar konur í svarta ruslapoka. Það veit enginn hvað er innan í pokanum þannig að það er engin freisting að klípa né þukla og oft er andlitið líka hulið með klút eins og ræningjar gerðu í villta vestrinu. Samt fjölgar þeim eins og rottum án þess að ég skilji það. Og flestir þeirra vilja ekki búa heima hjá sér heldur hjá okkur á Vesturlöndum en halda sínum siðum og helst á okkar kostnað.

En hjá okkur er þetta allt í mínus. Við getum illa hamið á okkur lúkurnar þar sem við höfum alla þessa fegurð og freistingar fyrir augunum. Tilraun til vangadanss getur verið stórhættuleg og faðmalag getur kostað kæru fyrir kynferðislegt ofbeldi.

Það er vandlifað með rót vandans.

 

Dómurinn yfir Geir

var um það að 16 grein stjórnarskrárinnar segir til um skyldu forsætisráðherra til að halda ríkisstjórnarfundi. Segir greinin ekki endanlega hvað honum beri skylda til að ræða eða hvort hann megi sleppa einhverju sem hann telur nauðsynlegt.

Nú var það svo að innan ríkisstjórnarinnar ríkti ekki traust. Einn ráðherra fór með það sem honum sýndist í blöðin og forsætisráðherra gat ekki treyst á þagmælsku hans. Hann sýndi sig svo síðar að það voru ýmsir þverbrestir í skapgerð hans sem gerðu þetta að verkum frekar en en að þetta sé pólitískt prinsípmál Krata að sprengja allt í loft upp sem hægt er samanber orð eins formanns Alþýðuflokksins sem sagði þá myndu sprengja og sprengja hvenær sem þeir gætu.

Geir gat hugsanlega  haldið ríkisstjórnarfund og haft bara einnar mínútu þögn á dagskrá. Katarnir voru komnir hálfir út úr stjórninni hvort sem var, Þá hefði hann verið sýknaður.

Geir H. Haarde er almennt talinn  grandvar maður í hvívetna. Hann segir um dóminn án þess að geta um framangreindar ástæður :

„Ákæran á hendur mér var vissulega áfall á sínum tíma. Ýmsir þeirra sem að ákærunni stóðu hafa hins vegar ýmist opinberlega eða í einkasamtölum lýst eftirsjá yfir þátttöku sinni í þeim pólitíska leik eða beðist afsökunar. Mér þykir vænt um þau viðbrögð. Ég er sömuleiðis þakklátur þeim fjölmörgu sem hafa lagt mér lið í þessu máli undanfarin sjö ár. Stuðningur þeirra hefur verið mér og fjölskyldu minni ómetanlegur.“ „Í stjórnmálum eiga menn að gera út um ágreining á hinum pólitíska vettvangi, á þingi og í kosningum. Um það ályktaði þing Evrópuráðsins sérstaklega vorið 2013 og vísaði m.a. til landsdómsmálsins. Vonandi getur náðst víðtæk samstaða á Íslandi um þetta grundvallaratriði.“

En lekamál á Íslandi virðast frekar vera meðhöndluð sem dyggð en afbrot gagnstætt því sem er meðal siðaðra þjóða.Hagsmunir skítablaðamanna virðast vera settir ofar hagsmunum ríkisins.Aðfarir og mannorðsmorð er minniháttar ef hægt er að selja fréttina.

Ýmsir hafa iðrast opinberlega vegna þáttar síns í Landsdómsmálinu. Er það tilviljun að Steingrímur Jóhann  Sigfússon sér ástæðu til að taka það fram að hann hafi aðeins verið að vinna í þágu samfélagsins í grein sinni í Morgunblaðinu í dag þar sem fjallað er um dóminn yfir Geir H. Haarde?