Reykjavík á hausinn!

eftir valdaferil Dags Bé.

Þær upplýsingar kom afram hjá Alberti Þór Jónssyni að veruleg hætta sé á greiðsluþroti hjá Reykjavíkurborg ef svo fer fram sem hingað til.

Albert segir m.a.:

"Það sem einkennir slaka stjórnmálamenn og stjórnmálaflokka er skattahækkanir, aukning útgjalda og skuldasöfnun. Stjórnmálaflokkar til vinstri hafa síðan í auknum mæli aðhyllst aumingjavæðingu í samfélagi okkar sem tekur stærri hlut útgjalda á hverju ári.

Skv. frumvarpi að fjárhagsáætlun Reykjavíkurborgar fyrir árið 2018 og fimm ára áætlun 2018-2022 munu heildarskuldir Reykjavíkurborgar nema 300 ma.kr. í lok árs 2018 og þar af munu lífeyrisskuldbindingar nema 36 ma.kr. en þær munu aukast um 7 ma.kr. frá árslokum 2016.

Á toppi hagsveiflunnar á Íslandi eru allir skattstofnar Reykjavíkurborgar fullnýttir en þrátt fyrir það hafa skuldir Reykjavíkurborgar aukist mikið þegar skynsamlegra hefði verið að greiða niður skuldir til þess að takast á við samdráttartíma. Ef skuldsetningar Reykjavíkurborgar halda áfram að aukast með slíkum hraða með alla skattstofna fullnýtta á toppi hagsveiflunnar mun Reykjavíkurborg stefna í greiðsluþrot innan fárra ára.

„Skv. 64 gr. sveitarstjórnarlaga um afkomu og fjárhagsstöðu ber sveitarstjórn að sjá til þess að rekstri, fjárfestingum, og ráðstöfun eigna og sjóða sé þannig hagað á hverjum tíma að sveitarfélagið muni til framtíðar geta sinnt skyldubundnum verkefnum sínum. Þessari lagaskyldu ber sveitarfélagi að fullnægja með því að samanlögð heildarútgjöld til rekstrar A- og B-hluta í reikningsskilum séu á hverju þriggja ára tímabili ekki hærri en nemur samanlögðum reglulegum tekjum og að heildarskuldir og skuldbindingar A- og B-hluta séu ekki hærri en nemur 150% af reglulegum tekjum.

Skv. nýrri fjárhagsáætlun og fimm ára áætlun Reykjavíkurborgar kemur fram að rekstrartekjur A- og B-hluta nema 155,6 ma.kr. og heildarskuldir 290,5 ma.kr. sem þýðir að heildarskuldir sem hlutfall af reglulegum tekjum nema 187%, sem er töluvert fyrir ofan lagaskyldu. Reykjavíkurborg áætlar að rekstrartekjur árið 2018 muni nema 177,6 ma.kr. og heildarskuldir nemi 299,4 ma.kr. sem þýðir að þetta hlutfall verður 169% sem er ennþá fyrir ofan lagaskyldu. Stefnir í greiðsluþrot undir forystu vinstri stjórnmálaafla Reykjavíkurborg sem hefur verið undir forystu vinstri stjórnmálafla undanfarin 8 ár hefur í miklu góðæri aukið skuldir sínar verulega og nema þær um 290 ma.kr. og nálgast væntanlega greiðsluþrot þegar hægist um í efnahagslífi landsins.

Allir skattstofnar Reykjavíkurborgar eru nýttir í botn og ekki rými til mikilla mistaka. Aumingjavæðing samfélagsins hefur undir forystu Reykjavíkurborgar náð hámarki en hælisleitendur, atvinnuöryrkjar og ýmiskonar minnihlutahópar sem kunna að mjólka kerfið hafa fengið viðurkenningu á að það er ekki „dyggð“ að skila góðu dagsverki. Einstæðar mæður, eldri borgarar og fólk með reisn þarf að vinna tvöfalda vinnu til að ná endum saman.

Útsvarsgreiðendur í Reykjavík sem hafa greitt háa skatta í gegnum tíðina eru fótum troðnir um alla borg þar sem breytt er skipulagi með einu pennastriki án grenndarkynninga og framkvæmdir hafnar allt í boði slagorðsins „þétting byggðar“. Síðan er höfuðborgin látin drabbast niður þannig að íbúar nágrannarsveitarfélaga fara ekki inn í borgina nema að brýnni nauðsyn.

Það þarf að fara að undirbúa nýja forystu og stjórnun í Reykjavík á vormánuðum. Það væri a.m.k. gert í öllum alvöru fyrirtækjum sem vilja láta taka sig alvarlega. Á Íslandi eru allar forsendur til að búið sé í haginn fyrir framtíðina þegar vel gengur eins og undanfarin ár en það hefur því miður ekki verið gert undir stjórn vinstri stjórnmálaaflanna hjá Reykjavíkurborg.

Aukin áhersla á innviðafjárfestingar sem hafa verið í lágmarki Í þessu frumvarpi Reykjavíkurborgar að fjármálaáætlun er lögð aukin áhersla á innviðafjárfestingar sem á að styðja við íbúðauppbyggingu. Stærstu verkefnin eru í Úlfarsárdal þar sem skóli, íþróttahús og sundlaug rísa.........

.....Lítið viðhald gatna, lítil þróun nýrra byggingarsvæða í úthverfum og nánast engar framkvæmdir í samgöngum og lagnakerfum. Á meðan tröllríður stefnan „þétting byggðar“ öllu þar sem nánast ómögulegt er að fá bílastæði í miðbæ Reykjavíkur.

Þrátt fyrir að hafa reynt að komast hjá mörgum mikilvægum innviðafjárfestingum á undanförnum árum með einhverskonar umhverfisvænni stefnu sem gengur út á að breyta götum eins og Grensásvegi í reiðhjólastíg fyrir tæpar 200 millj.kr. segir meira en nokkur orð. Þrátt fyrir gríðarlegar tekjur af lóðasölu og lágmarksframkvæmdir fer skuldahalinn vaxandi og er yfir öllum lögbundnum viðmiðunum á toppi hagsveiflunnar á Íslandi.

Ef fram fer sem horfir fer Reykjavíkurborg í greiðsluþrot innan fárra ára. Mikilvægt er að ábyrg stjórnmálaöfl nái forystu í Reykjavíkurborg og snúi þessari ógnvænlegu þróun við sem fyrst. Það er ljóst að skipta þarf um forystu Reykjavíkurborgar sem fyrst því það er ekki hægt að treysta forystunni, hún er ónýt. Í flestum fram- úrskarandi fyrirtækjum væri búið að skipta forystunni út fyrir fimm árum. Það er mikilvægt að íbúar í Reykjavík komi núverandi vinstri stjórnmálaöflum frá í næstu kosningum. Farið hefur fé betra."

Meðan önnur sveitarfélög greiða niður skuldir safna þeir Dagur og Hjálmar skuldum á sama tíma sem engar nýframkvæmdir í umferðarmannvirkjum eiga sér stað " Tími mislægra gatnamóta í Reykjavík er liðinn" segir Dagur og Hjálmar segir "að tilgangslaust sé að leggja nýjar akreinar því þær fyllist jafnharðan af bílum." Borgarlínan á að leysa vandann með hjálp nágrannasveitarfélaga.

Ef Reykjavík fer ekki bara á hausinn áður en hún verður að veruleika.

Vefari keisarans byggir

hjúkrunarheimili. Dagur B. Eggertsson er á skóflunni í lok ársins 2017 og RÚV er á myndavélinni að sjálfsögðu. Dagur er að fara í kosningar eftir hálft ár og þarf á stuðningi að halda.

Hvernig var þetta mál annars?

fimmtudagur, 20. október 2016

• Dagur B. Eggertsson borgarstjóri og Kristján Þór Júlíusson heilbrigðisráðherra undirrituðu samning um nýtt 100 rýma hjúkrunarheimili í Reykjavík. Hér handsala þeir samninginn.
• 
  Dagur B. Eggertsson borgarstjóri og Kristján Þór Júlíusson heilbrigðisráðherra undirrituðu samning um nýtt 100 rýma hjúkrunarheimili í Reykjavík. Hér handsala þeir samninginn.

Framkvæmdir við hjúkrunarheimilið eiga að hefjast í byrjun næsta árs(2017) og er stefnt að því að það verði tilbúið snemma árs 2019. Heildarkostnaður framkvæmdanna er áætlaður rúmir 2,9 milljarðar króna, að búnaðarkaupum undanskildum.

Reykjavíkurborg leggur heimilinu til lóð, í samræmi við lög um heilbrigðisþjónustu, og hefur ákveðið að það verði byggt við Sléttuveg í Fossvogi. Borgin mun annast hönnun og verkframkvæmdir og skal við hönnunina fylgja viðmiðum velferðarráðuneytisins um skipulag hjúkrunarheimila þar sem áhersla er lögð á að aðstæður séu sem heimilislegastar en mæti engu að síður þörfum fólks með skerta getu og þörf fyrir hjúkrun, þjálfun og endurhæfingu.

Skipting kostnaðar miðast 40% framlag úr Framkvæmdasjóði aldraðra, 45% úr ríkissjóði og 15% frá Reykjavíkurborg. Áætlaður heildarkostnaður við hönnun og byggingaframkvæmdir upp á rúma 2,9 milljarða króna miðast við 100 hjúkrunarrými en gert er ráð fyrir sveigjanleika við hönnun þannig að fjöldi rýma getur verið á bilinu 95 – 105. Framlög framkvæmdasjóðs og ríkissjóðs til borgarinnar verða greidd í fjórum áföngum eftir því sem verkinu vindur fram, eins og nánar er kveðið á um í samningi. Kostnaður vegna búnaðarkaupa skiptist á sama hátt."

Þetta er útlátalítið fyrir Reykjavíkurborg og veldur ekki skuldaaukningunni sem er að verða á þessu ári hjá Reykjavíkurborg meðan önnur sveitarfélög lækka skuldir. Dagur er hér enn að byggja skýjaborgir eins og 4000 íbúðirnar sem á að byggja í framtíðinni sem var samt óvart í gær þegar Dagur gaf loforðin. Átta kjósendur sig á þessum mikla vefara keisarans Degi B. Eggertssyni sem gefur fyrirheit til framtíðarinnar eins og hún sé komin í dag?

Vel tók hann Dagur sig út með skófluna á RÚV í kvöld. Maður framkvæmdanna. Engin mynd af fulltrúa Ríkisins eða ráðherranum sem á að borga.

Enginn flytur af Landspítalanum inn í þetta hjúkrunarheimili við Sléttuveg fyrr en næsta kjörtímabil Borgarstjórnar verður hálfnað.

Svona byggja vefarar keisarans.

 

Góð tíðindi af vændi

berast í kvöld frá lögreglunni. Íslendingar stunda þessa bráðnauðsynlegu atvinnugrein með sóma. Vondu tíðindin eru hinsvegar þau að vændi er ólöglegt hérlendis að hluta. Það má ekki kaupa vændi þó það megi selja það sem þá útilokar auðvitað alla heiðarlega starfsemi þar sem einhverri skynsemi yrði við komið.

Þessar kellingar í Me-too sem eru síkvartandi yfir káfi og klípum gamalla graðra kalla fá færri árásir ef þetta er leyft. Það vita Þjóðverjar og fleiri þjóðir til dæmis og þar er vændi lögleg atvinnugrein sem það auðvitað á að vera sem sú elsta í heimi. Hér væri miklu meiri nauðsyn á að lögleiða vændi heldur en hassneyslu  til dæmis og heilsufarslega og skattalega hollra fyrir samfélagið að gera svo.

Ef að athugasemdatröllin  ætla að búa til einhvert kyntröll úr mér fyrir að skrifa um þetta þá bendi ég þeim á að kallar á níræðisaldri eru yfirleitt ekki í bráðri þörf fyrir svona starfsemi þó að þeir vilji beita skynsemi á tíðindi af þessum málaflokki sem af öðrum í þjóðfélaginu.

 

Íslenskir vísindamenn

eins og Vilhjálmur Ari Arason og Margrét Guðnadóttir eru einhuga um hættuna af því að Íslendingar hlýði dómi ESB dómstólsins um að okkur beri að flytja inn hrátt ket frá Evrópu skv. EES samningnum.

dr. Vilhjálmur Ari skrifar merka grein um vandamálið sem þessu getur fylgt. Þar segir hann m.a.:

"......... Samfélags-MÓSAR eru sem betur fer ekki þekktir í okkar almennu manna- og dýraklasakokkaflóru á Íslandi og sýkingar tengdir þeim sem betur fer sjaldséðar hér á landi. Þessu er öðruvísi farið í öðrum löndum þar sem hlutfall slíkra sýkinga getur verið allt að 40% af öllum klasakokkasýkingum. Upphafleg uppspretta slíkra sýkla er að hluta í landbúnaði tengt dýraeldi og kjötrækt og þar sem sýklalyfjanotkun er sumstaðar mikil. Allt að 80% fersk svínakjöts til manneldis hefur þannig mælst smitað af Samfélags-MÓSUM í Danmörku og rannsóknir hafa sýnt að allt að þriðjungur svínabænda þar bera MÓSA í nefi. Þanning komnir í normalflóruna þeirra og sem smitast geta auðveldlega líka til annarra. Í Danmörku einni greinast um 4000 tilfelli MÓSA-sýkinga á ári hverju (svipað og allar alvarlegar sárasýkngar af öllum toga hér á landi)…

Að flytja inn ferskt kjöt erlendis frá, smitað af sýklalyfjaþolnum flórubakteríum dýrsins og beint í kjörborð kaupmannsins er álíka og sérpanta slíkan ófögnuð og ógn við lýðheilsuna, í sérútbúnum neytendaumbúðum til dreifingar sem víðast. Helsta vörn okkar á Íslandi og annar staðar hefur verið að halda sýklalyfjanotkun niðri meðal meðal manna og í landbúnaði m.a. til að auðvelda ekki sýklalyfjaþolnum bakteríunum útbreiðslu. Vel hefur tekist til í landbúnaðinum þar sem sýklalyfjanotkunin mælist ein sú minnsta í heiminum. Þökk sé líka hreinu landi og vatni og einangrunar Íslands í miðju Atlandshafi og þar sem fyrri athuganir sýna að sé ein besta og hreinasta matvara í heimi. Sýklalyfjanotkun manna hefur hins vegar verið meiri en á hinum Norðurlöndunum og sem greiða þá leið sýklalyfjaþolinna bakteria í flóruna okkar.

Nú ógna markaðslögmálin og auðveldur flutningar á ferskvöru sérstöðu okkar og forskoti á flestar þjóðir. Fyrri rannsóknir á öðrum sýklalyfjaónæmum flórubakteríum, pneumókokkum í öndunarvegi barna fyrir um tveimur ártugum, sýna ótrúlega hraða og mikla útbreiðslu meðal þeirra (allt að 20%) og háa tíðni alvarlegra sýkinga sem þeir ollu og aðeins var hægt að meðhöndla með sterkustu sýklalyfjum í æð á Barnadeild Hringsins. Snúum bökum saman í vörninni gegn MÓSUNUM með stórbættu eftirliti á allri innfluttri hrávöru (kjöti, eggjum og grænmeti). Látum Samfélags-MÓSANA ekki eina ráða ferðinni í markaðsherferð verslunar og þjónustu hér á landi og þá síðar hugsanlega stóraukinni tíðni alvarlegra sárasýkinga vegna MÓSA næstu áratugina. Gróðasjónarmið verslunarinnar (SVÞ) þá gegn hugsanlega dýrmætustu hagsmunum neytendanna og lýðheilsunni og þar sem hagsmunirnir ættu að vera sameiginlegir. Gleymum ekki að landbúnaðarmál og innflutningsmál eru samofin heilbrigðismálunum sem nú eru í forgangi hjá stjórnvöldum, til allrar hamingju."

Greinilegt er að Samfylkingin ætlar að styðja þessar fyrirætlanir af fyllstu tryggð og er studd til þess af evrópska auðvaldinu. Spurning er hvort íslensk stjórnvöld hafi þrek til taka sjálfstæða ákvörðun byggða á áhættumati og þjóðhollustu fremur en blindri krataþjónkun við EES eða hlusta á okkar færustu íslensku vísindamenn.

 

Draumur

kom til mín í morgun þegar ég svaf á mitt græna. Hann var nógu skýr til að ég myndi hann þegar ég vaknaði.

Í honum er ég staddur þar sem verið er að skipta ráðherraembættum í nýtti ríkisstjórn. Bjarni Benediktsson er búinn að fá 5 embætti til að deila meðal sinna manna en ég fæ ekki boð um hvernig hann muni  skipta þeim. En ég þykist vita að Katrín Jakobsdóttir sé forsætisráherra en það er eitthvað verið að karpa um hvort Steingrímur Jóhann eða Svandís Svarsdóttir séu hinn af tveimur ráðherrum. Ég hallast samt að Svandísi.

En svo kemur það óvænta. Sigurður Ingi er einn af þremur ráðherrum Framsóknar og svo Lilja Alfreðsdóttir. En svo verð ég hissa. Sigmundur Davíð er þriðji ráðherrann. Það virðist vera að þingflokkur Miðflokksins sé genginn í þingflokk Framsóknar í heilu lagi.

Ég er steinhissa auðvitað en þegar ég þykist hugsa málið þá er ég bara ánægður. Ég hef nefnilega alltaf dálitla trú á Sigmundi Davíð til skynsamlegra verka. Og hversvegna væri þetta ekki góð niðurstaða fyrir alla í þessum draumi? Óbreyttur flokkafjöldi.  

En svo vaknar maður víst af af öllum draumum.

Flugskeytin hans fúnkéra ekki

Ástæðan fyrir þögninni hjá vitleysingnum Kim Jong Il er sú að flugskeytin hjá honum virka ekki. Þau geta ekki komið inn í andrúmsloftið úr geimnum því þau brenna upp.Hann getur ekki skotið á Bandaríkin vegna tækniörðugleika.

Global Security Org. segir svo:

"

"[The NIS said that] the North had recently carried out a few missile engine tests, but it is still not at a stage where it can complete its ICBM development," the anonymous source told Yonhap.

North Korea has not launched a missile since September, but in July 2017 they undertook two high-profile tests of the Hwasong-14 ICBM. The tests were both successes, with the latter test demonstrating that the Hwasong-14 could potentially hit any part of the continental United States.

But to reach that far, the Hwasong-14 would need an effective reentry vehicle. The second tested missile made it into space just fine, but the reentry vehicle broke into pieces when it attempted its return to Earth.

This is less a fault in North Korean engineering and more evidence of how difficult reentry vehicles are to build: they must be able to protect the warhead from temperatures of 12,600 degrees Fahrenheit (7,000 degrees Celsius) and speeds topping out at Mach 24 (roughly 18,500 mph).

Not only do reentry vehicles take considerable technical knowhow to build, the NIS said, they also require a variety of specialized and expensive components. The intense regimen of international sanctions levied against North Korea by the US, UN, EU, and others have thus slowed the construction of a reentry vehicle by the DPRK.

The NIS also said that US military pressure, such as the deployment of aircraft carriers to the Korean Peninsula and the buzzing of North Korean airspace with strategic bombers, is a major contributor to Pyongyang's hesitancy to test another missile.

Another unusual factor, according to the Center for Strategic and International Studies, is that North Korea typically refrains from testing missiles in the last quarter of the calendar year. Nobody is really sure why this is the case; it may just be a coincidence.

But they will launch again, the NIS insisted. It's only a matter of time.

A functional ICBM is seen as crucial for North Korea, as currently they have very weak leverage against the US directly – they can only threaten US allies like South Korea and Japan. An ICBM would give them leverage over the US mainland, which could potentially drive a wedge between South Korean and US security interests."

Áætlanir fíflsins hafa ekki gengið upp ennþá og því er friðvænlegra í augnablikinu.

Flugskeytin hans fúnkéra ekki.

 

Ætlum við að standa í lappirnar?

eða láta  ESB kúga okkur til að flytja inn fjölónæmar bakteríur frá Evrópu með hráu kjöti?

Af hverju stöndum við ekki í lappirnar einu sinni og látum ekki kúga okkur?

Hörður Ægisson

skrifar enn einu sinni af mikilli skynsemi um íslensk peningamál.

Það er kærkomið að lesa svo yfirveguð skrif um krónuna okkar og peninga-og vaxtastefnu Seðlabankans undir forystu Más Guðmundssonar í ljósi þeirra furðuskrifa sem vinstri-og Evrópusambandsflokkarnir ástunda og stöðugar fullyrðingar um ónýta krónu og álíka fullyrðingar.

Hörður segir:

"Núverandi peningastefna Seðlabankans er fjarri því gallalaus. Endurskoða þarf stefnuna með hliðsjón af þeirri kerfisbreytingu sem hefur orðið á hagkerfinu. Erlend staða þjóðarbúsins hefur aldrei verið betri og viðvarandi viðskiptaafgangur hefur gert Ísland að fjármagnsútflytjanda. Vinna verkefnisstjórnar að undirbúningi slíkra tillagna, sem hljóta að felast einkum í bættri umgjörð um krónuna, er nú á lokametrunum. Öllum má vera ljóst að þær breytingar geta aðeins orðið að veruleika fyrir tilstilli samhentrar pólitískrar forystu. Ástæða er til að ætla að svo geti orðið með þeirri ríkisstjórn sem nú er að fæðast. Þar yrði til mikils að vinna enda um að ræða eitt mikilvægasta verkefni stjórnvalda.

Þrátt fyrir nauðsyn þess að peningastefnan verði tekin til endurskoðunar þá verður ekki fram hjá því horft að trúverðugleiki hennar hefur aukist til muna síðustu ár. Með ýmsum úrbótum sem ráðist hefur verið í, ásamt innleiðingu nauðsynlegra þjóðhagsvarúðartækja, hefur peningastefnan skilað talsverðum árangri í að tryggja efnahagslegan stöðugleika.

Verðbólga hefur haldist lág samhliða einu lengsta samfellda hagvaxtarskeiði í lýðveldissögunni sem aftur hefur gefið Seðlabankanum færi á því að lækka smám saman vexti. Þá hafa verðbólguvæntingar, bæði til meðallangs og langs tíma, haldist í samræmi við markmið Seðlabankans.Þótt ráðist hafi verið í nánast fulla losun hafta fyrr á árinu, sem hafði í för með sér auknar gengissveiflur, þá hafa engu að síður ekki orðið breytingar á verðbólguvæntingum fjárfesta.

Spennan í þjóðarbúskapnum er í hámarki.

Samkvæmt nýrri þjóðhagsspá mun hagvöxtur helmingast í ár og verða 3,7 prósent. Þar ræður mestu aukinn innflutningur og hægari vöxtur útflutnings, einkum í ferðaþjónustunni. Sú þróun þarf ekki að koma á óvart enda ekki við því að búast að sá gríðarmikli vöxtur gæti haldið áfram með sama hætti. Már Guðmundsson seðlabankastjóri benti réttilega á það í ræðu sinni á peningamálafundi Viðskiptaráðs í gær að það væri þess vegna „óumflýjanlegt og æskilegt“ að hagvöxtur væri farinn að minnka. Þótt það sé til vinsælda fallið að gera krónuna ávallt að blóraböggli þá hefur hún þar leikið lykilhlutverk. Gengishækkun gjaldmiðilsins hefur skipt sköpum í nauðsynlegri aðlögun þjóðarbúsins að þeim búhnykk sem hefur fylgt uppgangi ferðaþjónustunnar. Að öðrum kosti væri meira ójafnvægi í hagkerfinu, aukin verðbólga og hærri vextir.

Ný ríkisstjórn tekur við á sama tíma og efnahagsstaðan hefur aldrei verið sterkari. Því fylgja tækifæri og áskoranir. Mestu skiptir að ekki verði slakað á aga í ríkisfjármálum og að stöðugleiki verði tryggður á vinnumarkaði þar sem samið verði um hóflegar launahækkanir.

Takist það er fyrst ástæða til binda vonir við að Ísland geti farið að þokast í átt til þess að verða líkara lágvaxtalöndum. Verði hins vegar ráðist í þau útgjaldaloforð sem ýmsir flokkar boðuðu í aðdraganda kosninga eru afleiðingarnar fyrirsjáanlegar og viðskiptaafgangurinn mun meðal annars snúast í halla innan fárra ára.

Einn helsti lærdómur gjaldeyris- og bankakreppunnar 2008 er sá að fyrir opið lítið hagkerfi eins og Ísland skiptir öllu að viðhalda jafnvægi á greiðslujöfnuði við útlönd. Aldrei aftur má hagkerfið komast í þá stöðu að vera rekið með blússandi viðskiptahalla ár eftir ár. Þá fyrst er hætta á harðri lendingu í efnahagslífinu."

Þarna er sannleikurinn tær settur á borð.Kjarasamningar geta ráðið því hvort hér verði bjartari framtíð með lækkandi vöxtum, lágri verðbólgu og styrkara gengi krónunnar sem þýðir bætt lífskjör eða hvort áunninn árangur síðustu ára tapast á uppboðstorgi óábyrgra yfirboða. Því miður eru þær raddir að heyrast frá forystusveitum opinberra starfsmanna sem ætla að taka forystu í einhverskonar "leiðréttingakjarabaráttu" eins og það er skilgreint í stað beinna taxtahækkana.

Hörður Ægisson á þakkir skildar fyrir þessi skynsamlegu skrif.

Björn Bjarnason

ritar fróðlega grein um varnarmál í Morgunblaðið í dag. Þar koma ýmsar áhugaverðar upplýsingar fram. Í niðurlagi segir svo:

"... Jens Stoltenberg, framkvæmdastjóri NATO, sagði þegar hann kynnti samþykkt varnarmálaráð- herranna:

„Við verðum að styrkja innviði eins og

vegi, brýr, járnbrautir, flugbrautir og hafnir.

NATO vinnur nú að því að laga borgaraleg mannvirki að hernaðarlegum kröfum.

“ Engin ákvörðun hefur verið tekin um hvar nýju herstjórnirnar tvær verða. Þjóðverjar hafa lýst áhuga á að flutninga-herstjórnin verði í landi þeirra. Portúgal, Spánn, Frakkland og Bandaríkin hafa komið til álita fyrir Atlantshafsherstjórnina.

Stjórnarsáttmáli

Þegar ríkisstjórn Framsóknarflokks og Sjálfstæðisflokks var mynduð vorið 2013 gleymdist að minnast á NATO-aðildina og öryggi þjóðarinnar. Nú sitja formenn þessara flokka að viðræðum um myndun stjórnar

með formanni Vinstri grænna sem sögðu fyrir kosningar að þeir vildu Ísland úr NATO.

Mikilvægt er að NATO gleymist ekki nú í viðræðum um stjórnarsáttmála og þar verði skýrt tekið fram að ríkisstjórn Íslands sé aðili að aðgerð- um bandalagsþjóðanna til að tryggja öryggi á N-Atlantshafi og þar með Íslands."

Skyldi ekki vera hægt að vekja athygli Nató á þörfinni á endurbótum á flugvöllum á Íslandi? Egilsstaðaflugvelli, nýjum flugvelli á Suðurlandi, endurbótum á Reykjavíkurflugvelli. Má ekki ætla að hernaðarmikilvægi Íslands í Norður-Atlantzhafi hafi ekki breyst?

Hverju breytir það að yfirlýstur Nató-andstæðingur er að verða forsætisráðherra Íslands? Er bíð að semja um afstöðu nýrrar ríkisstjórnar til Nató?

Er nema von að sá glöggi maður Björn Bjarnason velti slíku fyrir sér?

Sjúkt hugarfar

birtist hjá Drífu Snædal þegar hún gengur úr röðum VG eftir 18 ára veru.

Hvaðan kemur svona haturshugarfar í garð með-Íslendinga? Gegn einstaklingum af sömu þjóð?

Drífa segir:

"...Við munum ekki breyta Sjálfstæðisflokknum.

Innviðir hans eru spilltir og fullir kvenfyrirlitningar og að halda að við breytum honum er meðvirkni í hæsta máta.

Sjálfstæðismenn munum fagna stjórnarsáttmála, fara inn í sín ráðuneyti og haga sér nákvæmlega eins og þessi valdastofnun hefur alltaf hagað sér. Við og við vellur gröfturinn upp í formi frændhygli, innherjaviðskipta, skattaskjóla, auðvaldsdekurs, útlendingarandúðar eða skjaldborgar um ofbeldismenn.

Þá verður VG í þeirri stöðu að verja samstarfsflokkinn og mörkin munu sífellt færast til í samstarfinu líkt og í ofbeldissambandi.

Þetta verður eins og að éta skít í heilt kjörtímabil, ef stjórnin endist svo lengi. Með ákvörðuninni um stjórnarviðræður setti flokkinn niður, trúverðugleikinn laskaðist verulega og vinstrið á Íslandi mun eiga erfitt uppdráttar næstu árin og áratugina.

Ef við lítum til langs tíma er það miklu farsælla fyrir okkar málstað að vera í stjórnarandstöðu heldur en ríkisstjórn, jafnvel þó það þýði verstu ríkisstjórn allra tíma til skamms tíma.

Ég er döpur og reið en eftir mikla umhugsun þá er mér ómögulegt að taka þátt í þessari vegferð með flokknum sem ég hef verið félagi í í átján ár.

Ég óska öllum vinum mínum og fyrrum samstarfsfélögum alls hins besta og vona að ég eigi einhvern tíman afturkvæmt.

Ég get ekki kyngt því að við berum ábyrgð á því að koma Sjálfstæðisflokknum til valda eða séum til í að opna þann möguleika.

Bara alls ekki. Nokkur góð ráð til félaga minna: Ekki einangra ákvarðanir í litlum hópum, veljið ráðgjafa víða að, forðist „bönker“ stemningu í hreyfingunni, ekki leggja allt á herðar Katrínar, það er ekki sanngjarnt gagnvart henni né öðrum.

Og alls ekki stilla þessu upp sem „með eða á móti Katrínu“ eða persónugera á annan hátt, það er ódýrt trikk og verður ekki til að græða sárin."

HerreGud. Hvað er að þessari manneskju?

Þetta hugarfar er sjúkt.