Enn bullar Þorvaldur

í Fréttablaðinu í dag.

Þar skrifar hann annars ágæta sagnfræðilega grein um kreppuárin í íslensku viðskiptalífi þegar ofurveldi Sambandsins og Framsóknarflokksins grúfði yfir vötnunum. Þar koma við sögu menn sem ég þekkti ágætlega og barðist með gegn leyfaveldinu og fyrir viðskiptafrelsinu sem varð um síðir ofan á. 

Þá var öllu fjármálalífi stjórnað með sérleyfum og ríkisbönkum undir pólitískri stjórn. Það var oft talað um helmingaskipti íhalds og Framsóknar á þessum takmörkuðu gæðum og sjálfsagt var eitthvað til í því. En skiptin voru ósanngjörn að því leyti að Sambandið var í eigu mikils minnihluta þjóðarinnar og byggðist á misvægi atkvæðanna.

En svo fer prófessor doktor Þorvaldur algerlega útaf sporinu og snýr greininni upp í einhlíða níð um Sjálfstæðisflokkinn. Og klykkir svo út með því að segja að nauðsynlegt sé að samþykkja stjórnarskrártillögur sínar til þess að bæta fyrir þessar misgerðir og skapa honum þóknanlegt samfélag.

Staðreyndin er sú að stjórnarskrártillögur Þorvaldar voru með öllu óbrúklegar vegna þversagna og bulls og hafnaði i þjóðin þeim eftirminnilega í þjóðaratkvæðagreiðslu sem frægt er orðið. Þorvaldur ber hinsvegar hausnum við steininn og reynir með rangupplýsingum að koma því inn hjá fólki að hann sé beittur ranglæti í málinu.

Stjórnarskrá Íslendinga sem þeir samþykktu 1944 með 98 % atkvæða hefur dugað þeim ágætlega með áorðnum breytingum til þessa dags. Allar breytingar á henni þurfa að gerast hægt með víðtækri sátt. Bull og ofstækismálflutningur Nýkrata á borð við prófessor doktors Þorvaldar Gylfasonar eru ekki leiðin til árangurs í þeim efnum frfekar en öðrum.

 

Sannleikurinn um sósíalismann

í Reykjavíkurborg undir forystu Dags B. Eggertssonar og Hjálmars Sveinssonar kemur vel fram í frábærri grein kollega Jóhannesar Loftssonar, formann frjálshyggjufélagsins, í Morgunblaðinu í dag.

Grípum niður í greininni:

 "....Ofbeldi og óráðsía er eina svar valdaelítunnar. Banna á ný gistiheimili í miðbænum, kaupa á rándýr friðþægingarfátæktarúrræði sem kosta 30 milljónir á hverja félagslega íbúð og byggja á borgarlínu með stofnkostnað upp á hátt í milljón á hverja íbúð á höfuðborgarsvæðinu.

Til að fjármagna óráðsíuna á að selja Vatnsmýrarlandið en þar sem byggja þarf rándýran nýjan flugvöll í staðinn munu skattgreiðendur stórtapa. Gróði fasteignafélaganna sem græða verður því að fullu fjármagnaður með skattfé.

Ef innanlandsflug flyst frá Reykjavík mun það leggjast af í nú- verandi mynd og miðast við þarfir útlendinga en ekki íslenskra höfuðborgarbúa. Þróun sífellt hljóðlátari flugvéla og lægri flugfargjalda mun aldrei ná til Reykjavíkur og ferðahagræðið mun aldrei verða samt aftur.

Í svæðisskipulagi höfuðborgarsvæðisins 2015-2040 er stefnt að því að almenningssamgöngur þrefaldist og að hlutur gangandi, hjólandi og almenningssamgangna verði a.m.k. 42% allra ferða. Það eru ekki bara feitir, fótalúnir og kulvísir sem ættu að hafa áhyggjur, heldur líka skattgreiðendur.

Stórfellt markaðssókn í úreltar samgöngulausnir frá miðri síðustu öld er galin hugmynd. Alla daga aka niðurgreiddir hálftómir risavagnar eftir sömu föstu leiðunum á föstum tímaáætlunum. Ef Strætó yrði lokað á morgun myndu einkaaðilar strax taka við. Í samkeppnisumhverfi gæti þjónustan þróast á heilbrigðan hátt þar sem besta lausnin yrði brátt ofan á. Uber-strætóútfærsla gæti t.d. haft endalausan sveigjanleika með allar stærðir vagna og stýringu verðs og ferða með símaöppum sem gæti stytt ferðir og bið- tíma og lækkað kostnað. Uber er hins vegar bannað á Íslandi.

Í krafti pólitísks valds eru nú eingöngu byggðar strætóreinar og hjólastígar í borginni. Götur eru þrengdar og til stendur að lækka hámarkshraða helstu stofnbrauta. Ríki og borg hafa meira að segja samið um að taka árlega milljarð af skattfé bílaeigenda og nota í rekstur strætó en bílaeigendur fá ekkert.

Árið 2003 stóð til að gera alla Miklubraut og Kringlumýrarbraut að hraðbrautum án umferðarljósa en 14 árum síðar hefur ekkert gerst. Nýlega var samþykkt að byggja háhýsi við Kringluna og þar með byrja að takmarka til frambúðar mögulegar útfærslur á að gera mikilvægustu gatnamótin mislæg. Þetta er ekki í fyrsta sinn sem deiluskipulaginu er beitt til að hindra samgöngur því bæði Sundabrautin og Neyðarbrautin urðu að víkja eftir svipaðar æfingar.

Breytinga er þörf

Þegar viðskipti eru óhindruð þá græða báðir aðilar. En þegar viðskipti eru þvinguð þá græðir bara annar. Í höfuðborginni er fasteignaverð komið í yfirverð, úreltar samgöngulausnir munu þvælast fyrir betri lausnum og flugsamgöngur frá höfuðborginni munu leggjast af. Því munu höfuðborgarbúar framtíðarinnar verða skuldsettari, skattpíndari, hafa minni frítíma og minna ferðafrelsi en nú er. Allt er þetta afleiðing af skilningsleysi á mikilvægi frjáls markaðar. Þessari valdníðslu og óráðsíu verður að linna. Það er kominn tími fyrir nýja iðnbyltingu frjálshyggjunnar."

Hjálmar Sveinsson kom nýlega fram í sjónvarpi og lýsti nýjum skýjaborgum meirihlutans í Reykjavík þar sem byggja á fjölda íbúða við Kringluna ofan á fyrri framtíðarsýnir þeirra kumpána sem svar þeirra við íbúðaskortinum. 

Eins og Jóhannes bendir á er þetta skipulag fyrst og fremst unnið til að eyðileggja möguleika á byggingu mislægra gatnamóta á Kringlumýrarbraut þar sem tími slíkra gatnamóta er liðinn í Reykjavík samkvæmt opinberri yfirlýsingu Dags B. Eggertssonar.

Sama er að gerast við Reykjavíkurflugvöll. Þar er einbeittur skipulagslegur brotavilji þessara kumpána notaður til að eyðileggja framtíðarvöxt flugvallarins með því að kakka niður íbúðum þvert fyrir lengingarmöguleika hans út í sjó. Sama gerðu þeir með því að nota deiliskipulagið til að gera Sundabraut milljörðum dýrari með því að útiloka hagkvæmustu legu hennar með gerð þess..

Þessar gerðir allar eru þvílíkt tilræði við framtíðina af hálfu þessara afturhaldspilta og fortíðardýrkenda Hjálmars og Dags að ekki verður til jafnað. Sem betur fer eru að koma kosningar og þá gefst Reykvíkingum kostur á að koma þessum öflum út á ruslahaug stjórnmálasögunnar og kjósa nútímafólk til valda í Borginni áður en þeim tekst að fullkomna ætlunarverk sín og skemmdarverk. 

Meira óhappafólk í skipulagsmálum en meirihlutaflokkur þeirra Dags B. og Hjálmars Sveinssonar er í Reykjavíkurborg er vandfundið svo sem grein Jóhannesar og dæmin sanna.

Sannleikurinn um sósíalismann kemur allstaðar í ljós fyrr en síðar.

 

Hversvegna Samfylking eða V.G.?

í ríkisstjórn?

Kallaði þjóðin eftir Evrópusambandsaðild? Nei

Kallaði þjóðin eftir skattahækkunum? Já og nei.

Lofuðu ekki allir flokkar að eyða meiru til samneyslu? Jú

Hvað valdi þjóðin?

V.G., M listann og Flokk Fólksins.

Samfylkingin sameinaðist B.F. fremur en að bæta við sig. Sjálfstæðisflokkurinn missti fjórða hvern þingmann.Viðreisn missti helminginn.

Sér einhver einhverja skuldbindingu flokkakerfisins gagnvart kjósendum út úr niðurstöðu kosninganna? 

Er spurningin ef til vill sú hvaða ríkisstjórnarform sé líklegast til að vinna minnstan skaða á stöðugleikanum?

Eru Samfylking eða V.G. líkleg til að standa undir þeim væntingum?

 

Kostulegar umræður

fara fram á útvarpi Sögu þar sem Pétur Gunnlaugsson fer mikinn í að biðja hlustendur um að styrkja Útvarpið þar sem einhver vandræði steðji að því. Það væri vissulega eyrnasviptir að því af það hætti vegna blánkheita. 

En þarf útvarpið ekki að birta ársreikning sinn svo að styrktaraðilar sjái í hvað styrkirnir fara. Svipað og NPR í Bandaríkjunum sem lifir á styrkjum almennings? 

Þessir cirka 10 manns  sem eru síhringjandi inn sem þjóðarálitið fara hamförum af vandlætingu  út í Forsetann sem skipi ekki utanþingsstjórn eða hvað annað af því að ekki er mynduð ríkisstjórn einn tveir og þrír eru orðnir býsna leiðigjarnir. Það er eins og allt sé að farast.

Samt er bara allt í himnalagi í þjóðfélaginu í dag eins og það var í gær. Það batnar kannski seinna þegar búið er að ná lendingu. En auðvitað verður fólkið að hafa eitthvað að tala um úr því að ekki er í móð lengur að hakka á Panama-og Pardísarskjölunum eða Bjarna og Sigmundi Davíð,

Er ekki bara allt í lagi þó að flokkarnir taki sér tíma. Rasi ekki um ráð fram eins og síðast varð upp á teningnum. Um síðir kom í ljós að við fengum köttinn í sekknum og óhæft fólk leyndi á sér og sveik lit  við fyrst tækifæri. það blasir nokkuð við núna í ljósi sögunnar að það getur borgað sig að flýta sér hægt.

En á meðan halda þessar kostulegu umræður áfram hjá þessum 10 þjóðspekingum eða svo.

 

Óskastjórn Óla ?

Katrín vill verða forsætisráðherra

Þingmenn Sjálfstæðisflokksins vilja að Bjarni verði forsætisráðherra

Framsókn styður Katrínu

Flokkarnir hafa væntanlega frest til dagsins í dag til að komast að niðurstöðu miðað við orð forsetans M

Svo segir í Morgunblaðinu í dag í grein eftir Óla Björn Kárason þingmann Sjálfstæðisflokksins:

"Hvaða eiga framtaksmaðurinn, frumkvöðullinn og sjálfstæði atvinnurekandinn sameiginlegt? Þeir eru allir drifkraftar efnahagslífsins, aflvaki framfara og bættra lífskjara. Oftar en ekki sameinast þeir allir í einum og sama einstaklingnum. Með nýrri hugsun kemur hann auga á tækifærin og með nýjum aðferðum býður hann nýja vöru og þjónustu, skapar störf og eykur lífsgæði almennings með beinum og óbeinum hætti. Þjóðfélög sem ýta undir sjálfstætt framtak einstaklinga, með hagstæðri umgjörð skatta, einföldu regluverki og þróttmiklu menntakerfi, eru samfélög velmegunar og velferðar. Það er því ein af frumskyldum stjórnvalda á hverjum tíma að huga vel að umhverfi sjálfstæða atvinnurekandans – tryggja að til sé frjór jarðvegur svo frumkvöðullinn þrífist og dafni. Flestir sem hafa komið að rekstri fyrirtækja hafa kynnst flóknu kerfi hins opinbera og íþyngjandi reglum.

Í stað þess að styðja við sjálfstæðan atvinnurekstur hefur báknið komið upp hindrunum í formi hárra skatta og opinbers eftirlits með tilheyrandi gjöldum. Þannig er dregið úr framtakssemi. Dregið er úr virkri samkeppni með því að framtaksmönnum er gert erfiðara fyrir að hasla sér völl þar sem stórfyrirtæki eru fyrir. Báknið verður vörn hinna stóru. Atvinnulífið verður fábreyttara og afleiðingin er stöðnun. Neytendur og þjóðfélagið allt bera kostnaðinn.

Endurskoðun nauðsynleg

Þegar þetta er skrifað liggur ekkert fyrir um nýja ríkisstjórn. „Stóru málin“ svokölluðu eru viðfangsefni þeirra stjórnmálaflokka sem reynt hafa og munu reyna myndun ríkisstjórnar; heilbrigðismál, menntakerfið, samgöngur.

Uppbygging og nauðsynleg innviðafjárfesting hljómar í öllum fréttatímum. Verið er að velta fyrir sér „tekjugrunni“ ríkissjóðs (hækkun skatta) og hvernig hægt er að styrkja hag aldraðra og öryrkja. Minna er rætt um starfsumhverfi fyrirtækja.

Hugmyndir um hvernig samkeppnishæfni atvinnulífsins verði aukin eru ekki áberandi. Hvernig byggt er undir einyrkja, sjálfstæða atvinnurekendur og frumkvöðlana virðist ekki vekja mikinn áhuga stjórnmálamanna og enn síður fjölmiðla. Ný ríkisstjórn, sem ætlar að tjalda til lengri tíma en einnar nætur, kemst hins vegar ekki hjá því að endurskoða sífellt flóknara regluverk atvinnulífsins.

Markmiðið er að gera það einfaldara að stunda atvinnurekstur, búa til frjóan jarðveg fyrir ný fyrirtæki sem leggja grunn að bættum lífskjörum og störfum framtíðarinnar. Verkefnin eru mörg, sum eru flókin en önnur einföld. Tóninn við endurskoðunina er hægt að slá með því að endurskoða tryggingagjaldið.

Þungur baggi

Tryggingagjaldið er þungur baggi á atvinnurekstur. Gjaldið vinnur sérstaklega gegn litlum fyrirtækjum og getur hamlað möguleikum þeirra til vaxtar. Halda má því fram að 15 manna fyrirtæki sé í raun með sextánda starfsmanninn (skattmann) á launaskrá. Ég hef ítrekað haldið því fram að skattar á launagreiðslur séu vond aðgerð við að fjármagna útgjöld ríkisins. Dregið er úr umsvifum fyrirtækja, laun starfsmanna verða lægri og störfin færri. Tekjuskattur fyrirtækja verður lægri og hið sama á við um tekjuskatt einstaklinga. Útsvarstekjur sveitarfé- laga verða einnig lægri en ella.

Í mars síðastliðnum benti Benedikt Jóhannesson fjármálaráðherra á athyglisverða staðreynd, sem skoðun á heildarálögum fyrirtækja árið 2016, leiddi í ljós: Tryggingagjaldið er meira en 90% álagðra gjalda hjá minnstu fyrirtækjunum. Hlutfallið lækkar niður í 40% hjá stærsta tíundarhluta íslenskra fyrirtækja.

Í svari við fyrirspurn um tryggingagjaldið tók ráðherra fram að ofangreindur mælikvarði væri ekki einhlítur en gæfi ákveðna vísbendingu: „Þegar rýnt er nánar í ársreikning einstakra fyrirtækja sést að hjá smærri fyrirtækjunum er launakostnaðurinn langstærsti kostnaðarliðurinn, en hjá þeim stærri vegur annar rekstrarkostnaður, eins og stjórnarkostnaður, markaðs- og auglýsingakostnaður og ýmis skrifstofukostnaður, hlutfallslega mun þyngra en launin.“

Mikilvægur tekjustofn

Árið 2000 var tryggingagjaldið 5,23% en fór hæst í 8,65% árið 2010 í vinstri stjórn Samfylkingar og Vinstri grænna. Á síðustu árum hefur tekist að lækka gjaldið sem er nú 6,85%. Tryggingagjaldið er mikilvægari skattstofn fyrir ríkissjóð en tekjuskattur fyrirtækja. Sem hlutfall af heildartekjum var gjaldið 11,4% á síðasta ári. Aldamótaárið var hlutdeild þess 8,8%.

Um aldamótin var tryggingagjaldið sem hlutfall af landsframleiðslu um 2,8%. Á síðasta ári var hlutfallið rétt um 3,5% en í heild skilaði tryggingagjaldið 85,4 milljörðum króna í ríkiskassann. Í frumvarpi til fjárlaga 2018, sem lagt var fram í september (og ekki var afgreitt), er áætlað að tekjur ríkisins af tryggingagjaldi nemi 99,5 milljörðum eða liðlega 3,6% af áætlaðri landsframleiðslu á komandi ári. Ef hlutfallið yrði það sama og á síðasta ári yrði að lækka gjaldið um nær 4,3 milljarða króna. Ef gengið væri út frá því að hlutfall tryggingagjaldsins af landsframleiðslu væri það sama á komandi ári og aldamótaárið, yrðu tekjur ríkisins 76,4 milljarðar eða 23 milljörðum lægri en gengið var út frá í frumvarpinu.

En jafnvel þótt tryggingagjaldið sé mikilvægur tekjustofn verður ekki hjá því komist að endurskoða gjaldið. Raunar hafa flestir stjórnmálaflokkar sýnt því skilning og Sjálfstæðisflokkurinn hefur heitið því að halda áfram að lækka gjaldið, fái hann til þess stuðning. Einföld lækkun er nauðsynleg en það verður einnig að skoða hvort rétt sé og skynsamlegt að breyta álagningu þess og taka meira mið af því hve vægi þess í heildarálagningu opinberra gjalda er misjafnt eftir eðli og stærð fyrirtækja.

Tilgangurinn er að styðja við frumkvæði og virkja kraft nýsköpunar. Það væri ekki ónýtt fyrir íslenskt efnahagslíf til langrar framtíðar ef ný ríkisstjórn tæki afstöðu með sjálfstæða atvinnurekandanum, frumkvöðlinum og framtaksmanninum á næstu fjórum árum."

Telur Óli Björn það líklegt að Steingrímur J. og ráðgjafi hans séu líklegir bandamenn í því að "afsala ríkinu tekjustofnum" eins og V.G. álítur að landsmenn séu. Auðlind ríkissjóðs. 

Óli Björn er þingmaður. Hann hlýtur að hafa aðkomu að hugmyndum Sjálfstæðisflokksins um hvernig ríkisstjórn er líklegust til að vinna hugsjónum flokksins brautargengi.

Skyldu þeir Sjálfstæðismenn vera margir sem halda að innan V.G.sé það fólk sem er vænlegt til samstarfs í skattlækkunum og stuðningi við atvinnulífið?

Mun óskastjórn Óla vinna að hugsjónum hans hægri sem manns? 

 

Fáránleg ákvörðun

"Tómas Guðbjartsson, hjartaskurðlæknir, hefur verið í sendur í leyfi frá störfum á Landspítalanum. Ákvörðun um það var tekin í gær eftir að sérfræðinganefnd birti niðurstöður sínar á úttekt á Plastbarkamálinu svonefnda. Samkvæmt upplýsingum frá Landspítala hefur slík ákvörðun ekki verið tekin hvað varðar Óskar Einarsson, en hann var einnig viðriðinn Plastbarkamálið.

 

„Það staðfestist að Landspítali ákvað að Tómas Guðbjartsson yrði í leyfi frá störfum um sinn í ljósi heildarhagsmuna. Slík ákvörðun hefur ekki verið tekin hvað Óskar Einarsson varðar,“ segir í svari Landspítalans við fyrirspurn fréttastofu. 

Niðurstaða nefndarinnar var sú að íslenskir læknar og vísindamenn hafi brotið lög og dregið plastbarkaþegann, Andemariam Beyene, í fjölmiðla til að auglýsa aðgerðina. Þeir beri þó ekki ábyrgð á því að Beyene gekkst undir aðgerðina. Hér má lesa ítarlega úttekt á niðurstöðum skýrslunnar.

Samkvæmt upplýsingum frá Landspítalanum eru niðurstöður og ábendingar nefndarinnar teknar mjög alvarlega og Landspítalinn mun bregðast við þeim.

„Þegar hefur verið ákveðið að vísa málinu til siðfræðinefndar spítalans, taka upp samskipti við vísindasiðanefnd varðandi ábendingar skýrslunnar, m.a. um mun á gagna- og sjúklingarannsóknum sem og að taka afstöðu til tillögu skýrslunnar um bætur til ekkju sjúklingsins. Að öðru leyti mun spítalinn taka sér tíma til að rýna skýrsluna gaumgæfilega og bregðast við frekari ábendingum og málum sem upp kunna að koma í þeirri rýni,“ segir í svari Landspítalans við fyrirspurnum fréttastofu."

Þessi þekkti snillingur og lífsbjargari fjölda fólks er sakfelldur fyrir eitthvað siðfræðibull ofan úr Háskóla upp úr fólki sem ber ekkert skynbragð á læknavísindi eða tilgang þeirra. Hann er að bjarga mannslífum. 

Það er ljóst að Tómas var að grípa til örþrifaráða til að reyna að bjarga dauðvona sjúklingi sínum. Hann ver ekki að vinna að persónulegum hagsmunum sínum heldur að uppfylla Hippokratesareið sinn. Vitað er að læknar hafa stundum þurft að grípa til óvenjulegra aðgerða og notkunar á óprófuðum aðferðum. Hvað gerði ekki Pasteur þegar hann sprautaði hundaæðisskýklum í barnið sem var annars dauðvona? Var ekki Tómas að reyna hið ómögulega sem síðasta úrræði.

Að ráðast svona á virtan lækni sem er að reyna að bjarga lífi manns er ósæmilegt og til skammar. Vonandi borgar einhver ekki fyrir þetta með lífinu sínu?

Þetta er fáránleg ákvörðun.

 

 

 

 

Byssudráp og önnur morð

Það virðist vera hægt að drepa fólk með öðru en með byssum. Það virðist bara vera að kaninn grípi til byssunnar á undan öðrum verkfærum. Kannski arfleifðin sem við þekkjum úr kábojmyndunum.

 

 

 

þessi mynd sýnir morðatíðni

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Þessi mynd sýnir byssueign

 

 

 

 

 

 

 

 

Það er ekki greinilegt sambandið á milli byssueignar og morðatíðni né heldur að menn noti byssur meira en aðrar græjur til að fremja ódæði sín með.

Þessi  morðingi frá Texas fékk að kaupa riffil þrátt fyrir ofbeldissögu sína sem varð til þess að flugherinn sem rak hann úr herþjónustu með skömm, kúðraði því sem honum bar skylda til að gera sem var að tilkynna hann til FBI. Þess vegna fékk hann að kaupa skotvopnið sem hann hefði annars ekki fengið að gera. En auðvitað hefði hann komist yfir verkfærið öðruvísi. Það er allstaðar hægt að ná í drápstól ólöglega sem sýnir að þessar skráningar hægja kannski verulega á dreifingu þeirra en fyrirbyggja hana ekki. Hryðjuverkamenn geta venjulega náð í sprengiefni hvar sem er því miður. Það virðist vera að gagnagrunnur á heilbrigðissviði eins og Kári klári ætlaði að smíða hefði verið gagnlegri til að finna hættulega einstaklinga hefði hann verið samhæfður sakaskrá og Kleppsvistarskrá heldur en einhver byssuleyfi. Þetta persónuverndarkjaftæði er löngu komið út í öfgar. Það er ekkert einkamál að vera geðveikur ofbeldismaður eða barnaníðingur, með næmi fyrir mislingum eða lömunarveiki vegna andstöðu við bólusetningar, með smitandi berkla, aids eða eitthvað.

Góðafólks-dellan með andstöðu við allt mögulegt á ímynduðum grunni persónuréttinda bara gengur ekki lengur með tilliti til samábyrgðar fólks þegar kemur að byssudrápum og morðum.

 

Hversu margir hælisleitendur

skyldu búa í íbúðum á vegum góðafólksins í Borgarstjórn Reykjavíkur?

Hversu margir Reykvíkingar skyldu búa í tjaldbúðum í Laugardal af því að þeir hafa ekki ráð á öðru?

Hvernig er ástandið í öðrum sveitarfélögum? Hversu margar íbúðir eru setnar af hælisleitendum sem borga engan kostnað? 

Hversu hátt hlutfall hælisleitenda eru ekki Múhameðstrúar? Hversu margir eru frá Afríku, hversu margir eru frá Arabaríkjunum, hversu margir frá Austurlöndum? Eða má ekki spyrja tala um þetta?

Væri ekki fróðlegt fyrir almmenna kjósendur að þekkja tölurnar bara svona til að velta þessari  alþjóðlegu félagshyggju  góðafólksins fyrir sér? 

Hversu margir eru hælisleitendur hérlendis núna?

 

Jahérna

SmáriMcCarthy verður þá ekki ráðherra.

Hvað verður um Píratahreyfinguna sem hér eftir er varla hægt að kalla stjórnmálaflokksígildi.

Hvað verðu um sögu Smára sem þingmanns eða þá Sunnu? Hvað verður um íslenska kjósandann?

Hvaða áhrif hefur þessi niðurstaða á sveitarstjórnarkosningar í vor?

Er álit fólks á forystuhæfileikum Katrínar Jakobsdóttur óskaddað?

Er álit kjósenda á Sigurði Inga óskaddað? Gat hann ekki komist af með færri daga til að átta sig á að 32 þingmenn eru býsna tæpur meirihluti?

Ekki var bara verið að leika leikrit? 

Jahérna, skyldi háttvirtur kjósandinn hafa lært eitthvað eða ekki neitt? 

Borgaralegur vopnaburður

kemur í hugann sem svar eftir endurteknar morðaárásir byssumanna, sérstaklega í Bandaríkjunum og nú síðast í kirkju í Texas.

Þarf ekki að stofna sveitir þjóðavarðliða sem yrðu öryggisverðir almennings en ekki reglulegir hermenn.  Í þessar sveitir yrðu valdir sérstakir menn sem fengju greitt fyrir að bera á sér vopn daglega sem þeir geta gripið til þegar almannafriði væri ógnað.

Einn slíkur í kirkjunni í Texas hefði hugsanlega getað breytt einhverju. Einn slíkur í Útey sömuleiðis. Verður ekki að fara að hugsa um að verja almenning gegn vaxandi ógnum af hryðjuverkamönnum? Hvað með ógnaröldina á Nörrebro? Eða sumstaðar í Svíþjóð?

Það er hugsanlega ekkert auðvelt að fá slíka menn og hæfa til starfa. Þar sem ég þekki til í Orlando ganga margir vopnaðir daglega vegna möguleikans á árás byssumanna á götum úti. Sem betur fer höfum við ekki orðið fyrir slíku hér á Íslandi. En hættan er samt fyrir hendi.

Auðvitað rjúka upp hópar af góðu fólki sem finnast svona hugmyndir ómögulegar.Það verður þá að ræða það hvort lögreglan ein og sér sé nægilega fjölmenn til að vera ein um að vernda borgarana fyrir svona skelfilegum hryðjuverkum? Það má nefna að við erum með hjálparsveitir sem við köllum út þegar á reynir og finnst það æskilegt. Er þetta svo mikið öðruvísi? 

En ég yrði ekki hissa þó að Bandaríkjamenn fari að hugsa eitthvað þessu líkt. Þetta er svo skelfilegt sem skeður þar ítrekað á ólíklegustu stöðum eins og í skólum og kirkjum, að menn geta bara ekki horft á þetta aðgerðalausir.

Mér kæmi ekki á óvart þó að borgaralegur vopnaburður muni fara vaxandi með versnandi óöld finnist ekki önnur úrræði.