Breytinga er þörf

í Reykjavík segir á síðu Eyþórs Arnalds.

"Stefna núverandi meirihluta hefur leitt til þess að fólk velur önnur sveitarfélög sem búsetukost. Hátt húsnæðisverð, skortur á lóðum og nýjar álögur fæla húsbyggjendur og fjölskyldur burt. 

Skuldasöfnun borgarsjóðs vekur upp spurningar um í hvað peningarnir fari. Einn milljarður á mánuði hefur bæst í skuldafjallið ár eftir ár. 

Stjórnkerfi borgarinnar er á við milljónaborg og er það bæði óskilvirkt og dýrt. Það þarf að stytta boðleiðir og minnka kostnað í yfirbyggingu. 

Grunnþjónusta borgarinnar, leikskólarými, þrif, viðhald og uppbygging gatnakerfisins eru látin sitja á hakanum. Það þarf að forgangsraða í þágu íbúana en ekki í þágu kerfisins. "

Á meðan önnur sveitarfélög lækka skuldir þá bætir Dagur Bé þessu við.

Kemur þetta út sem aukin velsæld eða er breytinga þörf?

 

Brunað í Borgarbullinu

þar sem einir 12 flokkar ætla að maka krókinn á framboðum til 25 Borgarfulltrúalauna og fríðinda.

Eru menn ekki búnir að fá nóg af að horfa á þá Dag Bé og Hjálmar deila og drottna í Borginni. Etja saman flokkum, múta og skjalla tætingsliðið til fylgilags við sig.Þú færð, þetta, þú færð hitt, sláum bara lán og meiri lán fyrir því sem það kostar. Borgin sekkur í skuldir meðan nágrannasveitarfélög borga niður.

Þeir einu sem fá að borga fyrir dellurnar í þessum mönnum eru vitleysingarnir sem kusu tætingsliðið en héldu að þeir væru að kjósa árangur gegn þessum mönnum.

Aðeins samstilltur hópur Sjálfstæðisflokksins getur snúið þessu Borgarlínubruni að hruni í Borgarbullinu við.

Takið þátt í leiðtogakjörinu hjá Sjálfstæðisflokknum á laugardag.

 

Ný lægð í virðingu Alþingis

birtist mér í ræðuflutningi órakaðs og slifsislauss manns á leðurjakka í ræðustól Alþingis þar sem hann þusaði um að ráðherrann Sigríður Andersen, ætti að segja af sér vegna virðingar Alþingis.

Ég þekkti að þarna var sami pírataþingmaðurinn og gripinn var við töku niðurgreiddrar húsaleigu á stúdentaíbúð auk þess sem hann stökk frá Alþingisstörfum í væntanlega betur borgaða vinnu hjá vinum sínum í Reykjavíkurborg.Hafði hann hugsanlega ekki haft tíma til að fara úr malbikunargallanum vegna þessara nauðsynjaræðu um afsögn Sigríðar? 

(Á sama tíma sýndi sjónvarpið frá Bandaríkjaþingi af þingmönnum þar. Hvort finnst mönnum virðulegra þing?)

 

Mér hefur dottið í hug að eftirtöldum ráðstöfunum mætti Katrínarnefndin velta fyrir sér til að endurreisa virðingu Alþingis meðal þjóðarinnar:

1. Klæðnaðarfyrirmæli þingmanna:

  a.  Jakkaföt, hvít skyrta og slifsi fyrir karlmenn

  b.  Kjóll fyrir konur

(Og með tilliti til þekktra viðburða  mætti þá ekki velta fyrir sér eftirfarandi viðbótarráðstöfunum?:

2.    Alkóhólprufa(blástur) áður en gengið er í þingsal

3.    Þvagprufa þingmanna vegna fíkniefna þegar þingforseti ákvarðar.) 

Það er ekki nóg að skipa nefndir til að endurreisa virðingu Alþingis ef þingmenn gera ekki kröfur til sjálfra sín.

 

Af hverju er Mogginn?

að irritéra mig sem áskrifanda Morgunblaðsins með því að vera að birta vitleysisskrif eftir Björn Leví pírataþingmann á miðopnu þar sem hann ræðst gegn þeirri sjálfsögðu hefð að stjórnarflokkar ráði vali sínu á ráðherrum. Og lýsir í greininni  tímaeyðslu sinni í ræðustól á Alþingi þar sem hann aðeins tefur þingstörf með tilgangslausu bulli sínu?

Til hvers er verið að birta svona skrif eftir áhrifalausa minnihlutaþingmenn sem ekkert vitrænt hafa til málanna að leggja en stunda bara tíma-og verðmætasóun í ræðustól Alþingis?

Getur ekki virðingarnefnd forsætisráðherra haft hagræðingaráhrif gegn svona tímaeyðslu í einskisnýta þvælu á Alþingi?

Borgarlína

og léttlestir náðu athygli umferðarfróðs vinar míns á ferð vestur í Bandaríkjunum.

Hann skrifar mér:

"Ég er strax farinn að stúdera samgöngukerfið hérna. Íbúafjöldi í San Diego er 1.300.000 og ca. 3.100.000 á stór San Diegosvæðinu. Flottar hraðbrautir með mislægum gatnamótum þvers og kruss um allt svæðið.

Umferðarástandið er þó eitthvað verra en í Reykjavík, hér eyða bílstjórar að meðaltali um 35 tímum á ári í umferðarteppu. Það er þó betra en í Osló, þar sem bílstjórar eyða 46 tímum á ári í umferðarteppu, og miklu betra en í Los Angeles, þar sem menn eyða um 100 tímum á ári í umferðarteppu.

Hér eru 3 léttlestarlínur og 2 hraðvagnalínur. Öðru megin við blokkina okkar stoppar léttlest og hinum megin hraðvagn. Þrátt fyrir þessar fínu "borgarlínur" er hlutur almenningssamgangna í ferðum til og frá vinnu aðeins 3,5 %.

7 % vinna heima hjá sér, ca. 3 % ganga og um 1 % hjóla.

Þannig að af þeim sem ekki vinna heima hjá sér, þá fara um 90 % í vinnuna á fólksbíl.

Hér er slæmt veður ekki afsökun fyrir því að nota einkabílinn. San Diego er ein veðursælasta borg í USA. Samgönguyfirvöld ætluðu að láta eina hraðvagnaleiðina fá sérakrein, þ.e. taka 1 + 1 akrein frá fólksbílunum. Því var harðlega mótmælt og sáu samgönguyfirvöld sæng sína útbreidda.

Ég held að Hjálmar ætti að koma hingað til að messa yfir íbúum San Diego." (um ágæti Borgarlínu og ómislægra ljósastýrðra gatnamóta, innskot bloggara) 

Hér uppi á Íslandi hafa kommatittirnir höndlað stórasannleika í umferðarmálum hundraðþúsund manna.

Um það og Borgarlínuna verður væntanlega kosið í maí næstkomandi. 

Ekki eykst virðingin

hjá mér fyrir Alþingi í dag þegar kommatittirnir gera hróp að Sigríði Andersen fyrir að fara að lögum og vilja Alþingis varðandi dómaratilnefningarnar til Landsréttar.

Gleyma því auðvitað að komminn Svandís Svavarsdóttir situr jafndæmd og Sigríður á ráðherrastóli.

Og svo er dómurinn frá Hæstaréttinum hans Markúsar Sigurbjörnssonar sem ekki er vitað hversu á mikið inni hjá almenningi af dómaravirðingu sinni. Eru allir sáttir við þann Hæstarétt?

Á ekki ráðherra að ráða embættaskipunum en ekki einhver andlitslaus embættislýður eða einhverjir umsagnaraðilar í ráðuneytunum?  Eru hinir kjörnu fulltrúar fólksins ekki æðra settir en einhverjir sjálfskipaðir sérfræðingar sem enginn kaus?

Nýja virðingarnefndin sem forsætisráðherra skipar í örvæntingu sinni vegna fallandi virðingar hennar sjálfrar og stjórnmálaafskipta breytir hér engu um í mínum augum.

Virðingin óx ekki  hjá mér við umræðurnar á Alþingi í dag.

Karlar eða konur ?

Það er munur á körlum og konum eða er það ekki?

Allt mannlífið finnst mér gömlum karlfauski samt vera mikið orðið undirlagt af sértækri jafnréttisumræðu og það að kynin séu næsta eins. Samt er þessi munur fyrir hendi sem gjarnan sést á ýmsum útvexti líkamans bæði upp og niður og út á hlið.

Konur henta að mínu viti mun betur en karlar til ýmissa verka. Þær hafa ýmsa eiginleika sem karla skortir. En er það líka í hina áttina? Getur maður ekki efast stórlega um það eins og orðræðan gengur? Svo maður tali nú ekki um þetta mítú sem ég er hættur að skilja hvar eigi að enda. Þetta var ekki mikið vandamál þar sem ég þekkti til í gamla daga. Menn urðu að passa á sér puttana annars gátu þeir bara fengið óþyrmilega á glannann. Enginn skilji mig svo að ég sé að mæla ruddaskap gagnvart konum bót, hann fyrirlít ég af öllu hjarta enda er hann líka heimskulegur og lítt til árangurs fallinn. Hver strýkur ketti öfugt nema bjálfi?

Patton,Rommel, Montgomery, þetta voru karlar. Alexander mikli var karlmaður þó  hinsegin væri að hluta til. Wyatt Earp, Vidoc og Bat Masterson voru karlkyns lögreglustjórar og skjótari en skugginn.Páll og Pétur postular voru karlar en María og Florence Nightingale voru konur. Af hverju er Páfinn karl en ekki kona?

Er maður ekki ósjálfrátt með þá staðalímynd í hausnum að karlkyns töffarar henti betur en konur í sum hlutverk? Þær eigi ekki að vera byssuslöngvarar, hershöfðingjar á vígvelli, lögreglustjórar eða feður. Heldur séu þær mun betri sem mæður, ráðherrar eða forsjáraðilar mjúkra mála og uppeldis?

Af hverju má ekki velta fyrir sér hvort sum störf henti betur karlmönnum en konum án þess að allt fari á hvolf vegna einhverra jafnréttissjónarmiða? 

Það er einhver munur á körlum og konum eða er ekki svo?

Þjóðernisvakning kjósenda

 

Þó að opinberar tölur sýni að mannfjöldi Ítalíu var að vaxa til 2015 þá er innfæddur mannfjöldi að skreppa saman með miklum hraða eða um  fjórar  milljónir árlega. Þetta þýðir að mannfjöldaaukning getur aðeins orðið með massainnflutningi fólks frá Asíu og Afríku.

Núna koma  flestir innflytjendur til Ítalíu frá Rúmeníu en það er að minnka því allar Evrópuþjóðir eru í hröðu  fólksfækkunarferli.  Og vegna viðvarandi efnahagssamdráttar á Ítalíu þá er Ítalía ekki lengur efst á lista þeirra sem vilja flytja búferlum innan Evrópu.

 

Ef tölur Evróstat eru réttar þá þá munu 50 % af Ítölum verða af Afrískum eða Asískum kynstofnum innan 60 ára.

 

Þessar tölur eru ekki einsdæmi.

 

Ekki aðeins eru yfirvöld í Evrópu og á Ítalíu sjálfri að stefna að fjölgun heldur eru þau  að endurfólksvæða landið á þvílíkum skala að að sænska tilraunin um massainnflutning fólks verður lítilvæg i samanburði við það.

 

Ítalska frjósemin sem er 1.34 barn á ítalska konu er miklu lægra en viðhaldsfrjósemin upp á 2.1 barn á konu.  Þetta sama er að gerast í flestum Evrópulöndum . Á Íslandi er fæðingartíðnin 1.75 barn á konu árið 2016 og sýnir það glöggt að íslenskir stjórnmálamenn hafa sömu stefnu og ítalskir stjórnmálamenn og aðrir evrópskir starfsbræður þeirra.

Þeir ætla að fjölga íslensku þjóðinni með innflutningi fólks sem mun leiða til útskipta á þeim kynstofni í landinu sem við köllum íslenskan.  Í staðinn mun koma þeldökkt fólk  og austurlenskt með aðra menningu en við þekkjum núna.

Það er ótrúlegt að að stjórnvöldum muni takast að láta innflytjendur skipta út sinni menningu fyrir okkar innlendu. Valdboð þeirra, hvort sem þau meina þau í alvöru eða bara í blekkingarskyni,  munu ekki megna að gera þetta fólk að Íslendingum eins og við viljum núna opinberlega hafa þá í landinu. Þeir munu ólíklega tala íslensku eftir eina öld hverju sem við höldum fram í dag.

Í þessu tilliti líkist Evrópa Japan. Mismunurinn er sá að Japönsk yfirvöld gera ráð fyrir að fólksfækkun verði sem nemi 60 % við enda aldarinnar, En þá gera evrópsk yfirvöld fyrir fólksfjölgun sem gerist þá aðeins með miklum  innflutningi óskylds fólks í stórum stíl eins og Merkel sá greinilega fyrir sér í upphafi fólksflutninganna miklu til Þýzkalands.

 

Hvervegna er það svo?  Svarið er einfalt.  Leiðtogar Evrópu ætla sér ákveðið að bæta upp fækkunina með innflutningi fólks meðan Japanskir starfsbræður þeirra hafa ekki gert svo.

 

Án róttækra aðgerða gagnvart fjölskyldulífi og fólksfjölgun í vestrænum samfélögum þá mun  innfæddum Evrópubúum ekki fjölga á þessari öld.

Sem dæmi er fæðingartíðni í Hollandi nú orðin 1.5  barn á hollenska konu meðan hún er 1.67 á allar konur innfluttar sem innlendar. Auðséð er því hvert stefnir í því landi.

 (myndin sýnir hvernig hlutfall ítala minnkar af heild til aldarloka)

Lífslíkur munu ekki breyta hinni demografísku mynd og langlífi mun ekki breyta þessari þróun heldur.Fallandi lífskjör vegna fallandi vinnusemi vegna innflutningsins mun einnig lækka velferðina. 

Stór hópur félagsvísindamanna trúir því að innflytjendur frá Marocco, Congo eða Zimbabwe munu taka yfir ítalska menningu og blandast inn í ítölsku þjóðina á þessari öld.  Hið venjulega svar er að erfiðleikarnir við þetta muni hverfa eftir fyrstu kynslóð innflytjendanna  að bandarískri fyrirmynd.. Með öðrum orðum muni svartir Ítalir muni hegða sér eins og venjulegir Ítalir og enginn munur verði eftir hörundslit fólks.  Aðrar skoðanir eru úrskurðaðar rasískar og meðhöndlaðar þannig þar sem kynstofn skiptir ekki opinberlega máli.

Mark Faber, ríkur Svisslendingur, hefur verið ofsóttur fyrir að að segja að  ef  Afríkubúar hefðu stofnað Bandaríkin þá myndu Bandaríkin vera eins og Afríka er í dag. Þó að þetta líti út fyrir að vera sennileg tilgáta þá var Svisslendingurinn neyddur til að biðjast opinberlega afsökunar af beturvitendunum og góðafólkinu.

 Ef engin innflutningur fólks á sér stað mun Ítölum hafa fækkað um 27 milljónir árið 2080 og árið 2100 mun því hafa fækkað  enn um  20 milljónir  sem er sama niðurstaða og reiknuð er út fyrir Japan. Munurinn er sá að Japan ætlar qað sætta sig við færri íbúa.

 Þessi Evrópska innflutningsstefna á fólki er sú sama sem okkar kratísku íslensku stjórnvöld reka til langframa. Innflutningur kvótagreifanna og annarra stórgróðapunga landsins er purkunarlaus vinnudýrainnflutningur gersamlega án heildaryfirsýnar eða tillits til afleiðingar þeirrar þjóðskiptastefnu sem þetta er í raun. Þeir og aðrir sem slegið hafa eign sinni á auðlindir landsins líta bara á hagnaðinn til skamms tima en láta sér framtíð þjóðarinnar og hennar menningar í léttu rúm liggja.

 

Ekki furða þótt stjórnmálamenn á Íslandi séu ekki í háu áliti hjá hinum sauðsvarta almúga landsins.

Nefndarskipan forsætisráðherra til að endurreisa virðingu Alþingis mun varla duga til þess ein og sér ef ekki kemur til þjóðernisvakning íslenskra kjósenda.    

 

 

 

(Myndin sýnir hlutfall innfæddra Ítala til aldarloka af heildarfjölda sem á italíu mun búa.)

Prófkjör á Seltjarnarnesi

er það sem konungur bloggaranna Páll Vilhjálmsson vekur athygli á í dag:

Páll segir:

"Fimm af sjö efstu í prófkjöri Sjálfstæðisflokksins á Seltjarnarnesi eru konur. Rúmlega 700 greiddu atkvæði en flokkurinn fékk rúmlega 1100 atkvæði í síðustu sveitarstjórnarkosningum.

Á Seltjarnarnesi kýs fólk það sem virkar. Sjálfstæðisflokkurinn virkar svo langt aftur í tímann sem elstu menn muna. Þess vegna er prófkjör flokksins forkosning meirihluta.

Undir handleiðslu Ásgerðar Halldórsdóttur skorar Nesið hvað hæst bæjarfélaga í mælingu á ánægju íbúa með þjónustuna sem þeir fá. Kyn Ásgerðar skiptir þar engu máli. Þess vegna er fyrirsögnin á þessari færslu út í hött, aðeins sett þar til að minna á að konur eiga ekki erfitt uppdráttar í Sjálfstæðisflokknum."

Í Kópavogi gátum enn ekki leyft kjósendum að velja frambjóðendur vegna tímaskorts var sagt. Niðurstaðan var að hafa bara svo til óbreyttan lista. Í Reykjavík má fólk velja forystumanninn en hina ætlar flokksapparatið að velja.

Voru konur að vinna að framgangi kvenna í stjórnmálum með því að láta teyma sig í uppstillingar?

Prófkjörið á Seltjarnarnesi bendir ekki til þess að svo þurfi að vera.

 

Umferðarvandinn

blasir nokkuð ljóslega við á  höfuðborgarsvæðinu.

Það er í tísku að þrefa um hann á pólitíska sviðinu og sýnist sitt hverjum. Boðberar einkaframtaksins og atvinnufrelsisins eru ekki hljóðlátastir og setja út á miðstýringaráráttu kommatittanna að vilja auðvitað eftir sinni heimsku breyta ferðamáta fólks að því forspurðu. Og vera eins kostnaðarblinda eins og þeir jafnan eru. Þeim er gersamlega fyrirmunað að skipuleggja neitt af viti eða hagræða nokkrum hlut eða skilja hvað peningar eru né hvaðan þeir koma.

Samt er það furðulegt að einkaframtaksfólkinu skuli líka vera fyrirmunað að treysta því  að markaðurinn muni leysa málin hið minnsta. Þeir tala eins og það sé lögmál að öll starfsemi eigi að hefjast kl 8:00  og hætta kl 17:00. Skyldi engum detta á hug að tilhliðrun á tíma geti stytt ferðatíma. Til dæmis að hefja kennslu lúxusstúdentanna á stóru bílunum  í Háskólanum kl 7:00 eða 6:00, Menntaskólunum á öðrum tímum, láta spítaladeildirnar byrja aðeins forskotið. og svo framvegis?

Það liggur fyrir að gatnakerfið getur annað miklu meira á tveimur klukkutímum en það getur á hálftíma. Það er meira langtíma áætlun hvort við ætlum að fjölga akreinum eða strætóferðum, hjólhestum eða hvar við ætlum að búa? Af hverju getur markaðurinn ekki sniðið sig að aðstæðum? Erum við ekki of upptekin af úrvinnslu vandamála í stað þess að stýra framvindunni?

Ef fólk vill nota einkabíla þá hlýtur það að miða fótaferð sína við það eða gera annað.

Stýrir umferðarvandinn sér ekki sjálfur ef menn vilja það virkilega?