Hvað má og hvað má ekki?

segja í umræðum um Islam og kúgnuarherferð  þess á Vesturlöndum?

Jón Magnússon hæstaréttarlögmaður segir m.a. á vef sínum:

"

Boris Johnson sagði m.a. í blaðagrein að konur sem væru með blæju fyrir andlitinu litu út eins og bankaræningjar og þó að múslimskar konur ættu að ráða því hvort þær væru með blæjur eða væru í búrkum, þá væri sá klæðaburður tákn kúgunar og það væri hvergi minnst á það í Kóraninum að konur ættu að klæða sig með þeim hætti.

Þarna lét stjórnmálamaður í ljós sína skoðun á máli, sem ætla má að fólk í lýðfrjálsu landi hafi leyfi til að hafa skoðun á. Svo er þó ekki í hinu Stóra Bretlandi. Forsætisráðherran Theresa May brást ókvæða við og gagnrýndi fyrrum ráðherra sinn og sagði að stjórnmálamenn þyrftu að fara mjög varlega í umræðum eins og þessum og krafðist þess að Boris Johnson bæðist afsökunar undir þetta tók formaður Verkamannaflokksins, sem hefur átt í vök að verjast vegna Gyðingahaturs innan Verkamannaflokksins.

Garmurinn hann Ketill bættist síðar í hópinn þegar Nicola Sturgeon forsætisráðherra Skotlands tók undir gagnrýni á Johnson. Sturgeon sagði að Johnson hafi vitað hvað hann var að segja og þetta hafi verði móðgun af ásettu ráði og orðrétt sagði hún "Þetta er hatur á Íslam og mér finnst þetta svívirðilegt.

Forustumenn Múslima í Bretlandi taka undir í þessum söng og krefjast þess að Johnson biðjist afsökunar á því að hafa skoðun. Það er raunar athyglisvert í hinni svokölluðu frjálsu Evrópu þá má fólk ekki hafa skoðun á neinu sem varðar Múslima án þess að eiga það á hættu að vera sakað um Múslimahatur, kynþáttahyggju og samfélög Múslima sækjast eftir að kaffæra alla umræðu með málssóknum og kröfugögnum til að mótmæla málfrelsinu, já og tjáningarfrelsinsu þar sem ekki má heldur birta skopmyndir af einhverju sem gæti móðgað þennan söfnuð. 

Rödd skynseminnar meðal Íhaldsmanna í þessu máli,  Jacob Rees-Mogg þingmaður spurði eftir að helstu leiðtogar stjórnmálaflokka Bretlands og Múslima höfðu ráðist að Johnson og karfist þess að hann bæðist afsökunar

"Það er erfitt að sjá hvað það er sem hann á að biðjast afsökunar á. Hann hefur varið rétt fólks til að klæðast búrkum, en segir að honum finnist það ljótur klæðnaður. Hvorug þessara sjónarmiða er órökréttur.

Ef til vill sýnir þessi umræða hve langt Bretar eru afvegaleiddir af leið tjáningarfrelsisins, þegar helstu leiðtogar þeirra segja að það megi ekki gagnrýna klæðaburð fólks. Svo langt að baki mörgum Evrópuþjóðum eru Bretar, að þeir láta búrkur og blæjur yfir sig ganga á meðan mörg Evrópulönd hafa bannað þennan klæðnað á opinberum stöðum af auðskildum ástæðum

Boris Johnson sagði m.a. í blaðagrein að konur sem væru með blæju fyrir andlitinu litu út eins og bankaræningjar og þó að múslimskar konur ættu að ráða því hvort þær væru með blæjur eða væru í búrkum, þá væri sá klæðaburður tákn kúgunar og það væri hvergi minnst á það í Kóraninum að konur ættu að klæða sig með þeim hætti.

Þarna lét stjórnmálamaður í ljós sína skoðun á máli, sem ætla má að fólk í lýðfrjálsu landi hafi leyfi til að hafa skoðun á. Svo er þó ekki í hinu Stóra Bretlandi. Forsætisráðherrann Theresa May brást ókvæða við og gagnrýndi fyrrum ráðherra sinn og sagði að stjórnmálamenn þyrftu að fara mjög varlega í umræðum eins og þessum og krafðist þess að Boris Johnson bæðist afsökunar undir þetta tók formaður Verkamannaflokksins, sem hefur átt í vök að verjast vegna Gyðingahaturs innan Verkamannaflokksins.

Garmurinn hann Ketill bættist síðar í hópinn þegar Nicola Sturgeon forsætisráðherra Skotlands tók undir gagnrýni á Johnson. Sturgeon sagði að Johnson hafi vitað hvað hann var að segja og þetta hafi verði móðgun af ásettu ráði og orðrétt sagði hún "Þetta er hatur á Íslam og mér finnst þetta svívirðilegt.

Forustumenn Múslima í Bretlandi taka undir í þessum söng og krefjast þess að Johnson biðjist afsökunar á því að hafa skoðun. Það er raunar athyglisvert í hinni svokölluðu frjálsu Evrópu þá má fólk ekki hafa skoðun á neinu sem varðar Múslima án þess að eiga það á hættu að vera sakað um Múslimahatur, kynþáttahyggju og samfélög Múslima sækjast eftir að kaffæra alla umræðu með málssóknum og kröfugögnum til að mótmæla málfrelsinu, já og tjáningarfrelsinu þar sem ekki má heldur birta skopmyndir af einhverju sem gæti móðgað þennan söfnuð. 

Rödd skynseminnar meðal Íhaldsmanna í þessu máli,  Jacob Rees-Mogg þingmaður spurði eftir að helstu leiðtogar stjórnmálaflokka Bretlands og Múslima höfðu ráðist að Johnson og krafðist þess að hann bæðist afsökunar

"Það er erfitt að sjá hvað það er sem hann á að biðjast afsökunar á. Hann hefur varið rétt fólks til að klæðast búrkum, en segir að honum finnist það ljótur klæðnaður. Hvorug þessara sjónarmiða er órökréttur.

Ef til vill sýnir þessi umræða hve langt Bretar eru afvegaleiddir af leið tjáningarfrelsisins, þegar helstu leiðtogar þeirra segja að það megi ekki gagnrýna klæðaburð fólks. Svo langt að baki mörgum Evrópuþjóðum eru Bretar, að þeir láta búrkur og blæjur yfir sig ganga á meðan mörg Evrópulönd hafa bannað þennan klæðnað á opinberum stöðum af auðskildum ástæðum"

Hversu langt á að ganga í að þjónka þessari villimennsku sem ISLAM er að reyna að þvinga upp á okkur á Vesturlöndum. Þessi trúarlega stjórnmálahreyfing er í sókn gegn öllu sem okkur er heilagt og beitir morðum og ofbeldi allstaðar sem það kemst upp með slíkt.

Við verðum að sýna staðfestu og koma þessari óværu af okkur með því að ýta þeim í burtu með öllum ráðum því þeim líður greinilega illa meðal okkar og sýna það stöðugt með hegðun sinni í okkar löndum.

Við viljum hafa sem fæsta Múslíma í okkar vestrænu ríkjum. Það er það sem eigum að láta eftir okkur að sýna þeim en ekki að spyrja þá sífellt hvað við megum eða megum ekki.

Gegn stöðugleikanum

berjast foringjar stjórnarandstöðunnar allt frá Þorvaldi Gylfasyni niður í Benedikt Jóhannesson og Þorgerði Katrínu.

Þorvaldur Gylfason hefur það fram yfir slagorðabullara í áróðursskrifum að hann byggir þau á rökrænni greiningu. Prófessorinn er vissulega fær um skarplegar athuganir vísindamannsins. En gallinn er að hann notar þær yfirleit í rammpólitískum tilgangi krateríisins.

Dr.Þorvaldur skrifar í Fréttablaðið í dag m.a.:

"...... Misskipting hefur afleiðingar

Ójöfnuður á Íslandi keyrði um þverbak fram að hruni og minnkaði síðan aftur í hruninu en er samt mun meiri nú en áður var eins og Stefán Ólafsson prófessor og Arnaldur Sölvi Kristjánsson lýsa í bók sinni Ójöfnuður á Íslandi (2017). Þar kemur t.d. fram (bls. 245) að munurinn á ráðstöfunartekjum ríkasta tíunda hluta heimilanna og fátækasta tíunda hlutans var tæplega sexfaldur 1993-1995, 16-faldur 2007 og nífaldur 2015.

Bilið milli topps og botns er mun breiðara ef við miðum við ríkasta og fátækasta hundraðshlutann, þ.e. 1% frekar en 10%. Þannig jók ríkasti tíundi hluti íslenzkra heimila hlutdeild sína í heildartekjum úr 19% 1995 í 40% 2007 á meðan ríkasti hundraðshlutinn jók hlutdeild sína í heildartekjum úr 3% 1995 í 21% 2007. Sem sagt: Ríkasti hundraðshlutinn sjöfaldaði hlutdeild sína í heildartekjum á sama tíma og ríkasti tíundi hlutinn tvöfaldaði sína hlutdeild. Þetta voru meiri umskipti í ójafnaðarátt á þennan kvarða en jafnvel í Bandaríkjunum.

Meðallaun forstjóra fyrirtækja sem eru skráð í Kauphöllinni námu tæpum 5 mkr. á mánuði að meðaltali 2017 eða 17-földum lágmarkslaunum. Þetta er meiri launamunur en áður tíðkaðist. Forstjórarnir taka sér þessir laun sjálfir í reynd enda sitja þeir margir í stjórnum fyrirtækjanna hver hjá öðrum. Þeim fer ekki vel að segja nú að lítið sem ekkert svigrúm sé til kauphækkunar handa almennum launþegum. Sama á við um ríkið, helzta vinnuveitandann.

Ríkisstjórnin notaði Kjararáð til að tryggja embættismönnum, ráðherrum og þingmönnum ríflega kauphækkun sem þau kalla „leiðréttingu“ – 45% handa þingmönnum! Fjármálaráðherra, forsætisráðherra og öðrum fer því ekki vel að tala nú um „lítið sem ekkert svigrúm“ til launahækkunar. Það er of seint.

Launþegar krefjast ríflegrar kjarabótar í næstu samningalotu. Það er skiljanlegt. Þeim misbýður mörgum hugsunarlaus sjálftaka forstjóranna og nómenklatúrunnar. Launþegar líta margir svo á að treysti vinnuveitendur sér ekki til að greiða þeim viðunandi laun eigi forstjórarnir að fá sér önnur ábyrgðarminni verk að vinna. En þá fer verðbólgan aftur á skrið, segja vinnuveitendur og ríkisstjórn einum rómi.Í ykkar boði, segja launþegar. Verði ykkur að góðu. Þið hrifsuðuð til ykkar tertuna. Við sættum okkur ekki við mylsnuna."

Það er ekki hægt að segja annað en þetta er vænn bensínbrúsi á kjaradeilubálið sem framundan er.  Sem verður hellt úr ef ríkisstjórnin ætlar ekkert að gera til að vinda ofan af bullinu sem er í gangi og opinberir aðilar geta haft áhrif á. Hún getur auðvitað ekkert gert við forstjóralaun á almennum vinnumarkaði nema í gegn um skattakerfið og mun sjálfsagt hugleiða það.

Það er auðvitað tilgangur prófessorsins, sem er því miður alltaf krati fyrst og fræðimaður svo,  að magna pólitískan ófrið í landinu en ekki að koma með tillögur til að lækka logana. Enda sjást hvergi tillögur frá honum í þá veru. Nei, að koma ríkisstjórninni í vanda sem hún kemst ekki út úr er megintilgangurinn og koma Íslandi í ESB.

Krossferð gegn stöðugleikanum sem launþegar finna auðvitað á eigin skinni eftir fordæmalausa aukningu kaupmáttar allar síðustu ár, þá er tilgangurinn að losna við fullveldið sem er öllu æðri hjá landsöluflokkunum.

Hallur hossar glæpamanni?

í Morgunblaðsgrein í gær.

Þessi Tony Robinson fótboltabulla siglir undir fölsku flaggi. Hefur verið dæmdur fyrir marga glæpi.Líkamsárásír, eiturlyfjaeign, röskun á almannafriði,stungið af frá tryggingu,vegabréfafölsun. Fékk einnig 18 mánaða tukthús fyrir margra milljóna veðsvik.

Ég held að Hallur ætti nú að hugsa sig um áður en hann hossar þessum glókolli með mörg fölsk nöfn og heitir alls ekki Tony Robinson.

Þetta er bara fremur almennur skíthæll en einhver háttvirt frelsishetja.

 

Uppákomur í stað efnda

á því að leysa vandamál borgarbúa. Það er stíll Dags B. Eggertssonar.

Mér fannst fremur hallærislegt en hressandi að sjá hann með málningarrúllu á loft að mála á göturnar fyrir gay-pride gönguna sem gleðja ekki alla jafnt. 

Svona sprellikúnstir eru líf og yndi Borgarstjórans eins og fyrri flugeldasýningar hans þegar hann greinir frá skýjaborgum sínum í húsnæðismálum heimilislausra Reykvíkinga, þurfalinga, æskufólks sem annarra. 

Aðeins uppákomur af þessu tagi en engar efndir sem einhverjum gagnast.

MegaShow!

var þátturinn frá Fiskideginum Mikla á Dalvík 2017.

Það var sama hvar á var litið, hljómsveitina með afburða hljóðfæraleikurum og afburða trymblinum, alla samhæfinguna, og svo alla þá bestu söngvara landsins sem við eigum, þetta MegaShow var á heimsklassa.

Það er alltaf verið að skamma RÚV. En þarna sýndu þeir hvað þeir geta framleitt þegar efniviðurinn er í lagi.

Þetta var í stuttu máli sagt:

Frábært MegaShow!

Vitlaus var Hitler

að detta í hug að hann gæti staðið uppi í hárinu á Bandaríkjunum!

Texasbúar eru þekktir að því að vera drjúgir með sig. Kannski ekki að ástæðulausu  ef maður ber saman stærðina á Texas og Evrópubandalaginu.

Innan Texas er mesta olíu-og gasveldi heimsins.Ekki furða þó Trump sé stundum drjúgur með sig.

Eru ekki annars 52 svona svipuð  ríki í Bandaríkjunum?

Mikill grasasni var nú annars Foringinn og kannski bara líka Frau Merkel að halda það að Þýskaland kæmist upp með að þykjast vera heilflaska en ekki bara peli.

 

Þörf upprifjun

hjá Gunnari Rögnvaldssyni þegar síbylja kommanna gegn Bandaríkjunum drynur dag og nótt. Komma-og Píratadótið með aðstoð góða fólksins reynir allt sem það getur til að sverta Bandaríkin og snúa sögunni á hvolf.

Gunnar segir:

"Af hverju eru fjölmiðlar endalaust að tala um einmitt þessar loftárásir sem Bandamenn stóðu fyrir og svo það sem gerðist í Hirosima og Nagasaki? Það er eins og að menn séu að reyna að snúa sögunni á hvolf og búa til eins konar fjarvistarsönnun fyrir þá sem stóðu fyrir þessum ósköpum. Þetta fólk -tapararnir- stóð fyrir 75 prósent af því mannfalli sem varð í Síðari heimsstyrjöldinni, þar sem það var á við samanlagt mannfall í styrjaldarsögu síðustu 300 ára þar á undan

Tapararnir: Þjóðverjar, Japanir og öxulveldin drápu sem sagt 75 prósent af þeim tæplega 70 milljón manns sem létu lífið í Síðari heimsstyrjöldinni. Tuttugu og sjö þúsund manns misstu lífið að meðaltali á dag. Af hverju er verið að vorkenna þessu fólki svona hina síðustu marga áratugi? Er verið að reyna að snúa sögunni á hvolf? Er verið að reyna að koma vonda-stimplinum yfir á Bandamenn, sigurvegarana? Frelsarana sjálfa!

Og ekki nóg með það, þá voru 80 prósent þeirra sem féllu í heimsstyrjöldinni sem þetta fólk stóð fyrir, óbreyttir borgarar. Japanir drápu sjö sinnum fleira fólk en þeir misstu, sem er ótrúlegt hlutfall þegar um tapara er að ræða. Og nú eru menn byrjaðir að impra á þýskum kjarnorkuvopnum í Þýskalandi. Og Þýskaland er þegar orðið það land í Evrópu þar sem andúð eða jafnvel hatur á Bandaríkjunum mælist hve mest. Hvað er að?

Það sem Þýskaland stóð fyrir í Evrópu var verra en Svarti dauði fyrir álfuna. Mannfallið var meira. Og þökk sé Evrópusambandinu, hefur Þýskaland nú sest ofan á meginland álfunnar og er byrjað að kúga það, einu sinni enn. Svo virðist sem fólk hafi almennt misst áttavitann sinn. Hvorki Hitler né Stalín stóðu í sláturiðnaði á þjóðunum einhentir. Almennir Þjóðverjar vissu nákvæmlega hvað var að gerast í Evrópu undir stjórn Hitlers, en aðhöfðust ekkert. Alveg eins og þeir aðhafast ekkert núna, þegar Þýskaland er að ganga frá Suður-Evrópu, efnahagslega séð, og hafa nú þegar kálað Grikklandi. Sameining Þýskalands er greinilega misheppnuð í þessu tilliti og Gyðingahatur víða í Evrópu er á hraðri uppleið á ný

Hvað með að segja sögu þeirra sem stöðvuðu þetta helvíti. Og hvað með að segja söguna eins og hún er. Það er gott að fá hér persónulega sögu af málinu og henni fagna ég, en stóra myndin verður samt ávallt að vera heiðskýr og klár. Það virðist hún því miður ekki vera lengur, hjá mörgum þeim sem fjalla um söguna í dag, því svo margir eru hættir að þola sannleikann og segja hann því ekki eins og hann er. Aðvörunarljósin blikka því á ný. Fælnimáttur sannleikans dvínar hratt, því honum þarf að viðhalda og efla, en það er ekki gert. Evrópa er því byrjuð að springa í loft upp á ný"

Bandaríkjamenn hafa stillt til friðar í Evrópu þrisvar á síðustu rúmri öld og komið í veg fyrir marga harmleiki. En þetta fólk  snýr út úr og rægir allt sem gert var til að stöðva brjálæðinga álfunnar. Þess vegna er gott að hugsa um söguna út frá þeim rökum sem að baki lágu þeim ákvörðunum sem mest er rangsnúið eins og þeim sem Truman  tók í Japansstyrjöldinni.

Gunnar Rögnvaldsson á þakkir skyldar fyrir þessa þörfu upprifjun. 

Pia rassskellir Guðmund Andra

Thorsson.

"Jeg var endnu ikke født, da Island var en dansk koloni. Alligevel anklager Guðmundur Andri Thorsson mig for at opføre mig som en hoven, dansk koloniherre. Dermed kaster han sig ud i den velkendte fortælling om, at nulevende generationer bærer et ansvar for alle fortidens koloniale synder. Det bidrager ikke til andet end yderligere splittelse

Når Guðmundur Andri Thorsson beskylder mig for »at skabe en atmosfære, hvor det anses som stuerent at antaste forbipasserende på grund af deres udseende eller påklædning, ikke mindst kvinder med tørklæder«, må jeg spørge mig selv, om han overhovedet aner, hvad han taler om, skriver Pia Kjærsgaard i sin kommentar.

Asger Ladefoged

31. juli 2018

Kommentarer (38)

• DEL
• TWEET
• EMAIL

DELT 850 GANGE

Jeg skal ellers indrømme, at debatten om mit besøg i det islandske parlament, Altinget, har taget en drejning, som jeg ikke lige havde set komme. I begyndelsen handlede det mest om en håndfuld anarkistiske medlemmer fra Piratpartiet samt en enkelt socialdemokrat, der på grund af min person forlod stedet ved Thingvellir, da jeg på vegne af Folketinget skulle tale i anledningen af 100-året for den islandske selvstændighed.

Men nu gør det socialdemokratiske medlem af Altinget Guðmundur Andri Thorsson sit indtog i debatten med et indlæg i Information, og pludselig bliver hele beretningen om min tilstedeværelse sat ind i en historisk kontekst omhandlende forholdet mellem Island og Danmark gennem flere hundrede år, hvor Danmark fremstilles som en slags nådesløs koloniherre.

Meget sigende indledes indlægget med et citat af Thorleifur Repp, en »danskerhader« fra 1800-tallet: »Aldrig har nogen mand haft nogen som helst gavn af en dansk bog.«

Man kan have svært ved at se, hvordan det skulle fremme forståelsen mellem befolkningerne. Men det er måske heller ikke Thorssons ærinde.

Undervejs bliver jeg blandt andet fremstillet som en »stordani.« Det er sådan en arrogant dansker, der opfatter islændingene som børn, der enten er lydige eller uopdragne. Med andre ord som en gammeldags khaki-klædt koloniherre i Afrika. Jeg har været udsat for en del i mine 34 år i dansk politik, men aldrig er så underlige ideer blevet skudt mig i skoene.

Jeg ved næsten ikke, hvordan jeg skal forholde mig til dem, da jeg endnu ikke var født, mens Island var en dansk koloni. Men jeg synes, at argumenterne lugter langt væk af ikke særlig klædelige mindreværdskomplekser. Handler det i virkeligheden om det?

Islandsk fædrelandskærlighed

Samtidig lægger Thorssons fortælling sig tæt op af den klassiske beretning, som en del efterkommere i kolonier rundt omkring i verden betjener sig af, og som desværre graver grøfter og belaster nulevende generationer med skylden for samtlige af fortidens forsyndelser – ting, som de nulevende hverken har lod eller del i, men som skal ’repareres’ gennem erstatninger eller undskyldninger. Hvad skal Danmark undskylde for? Det burde en socialdemokratisk islænding holde sig for god til.

Og når Guðmundur Andri Thorsson beskylder mig for »at skabe en atmosfære, hvor det anses som stuerent at antaste forbipasserende på grund af deres udseende eller påklædning, ikke mindst kvinder med tørklæder«, må jeg spørge mig selv, om han overhovedet aner, hvad han taler om?

Måske var det på sin plads at blive opdateret om udviklingen i andre socialdemokratiske partier i udlandet – for eksempel det danske? Hvor mange udlændinge har Island i øvrigt taget imod?

Jeg sætter meget stor pris på den islandske fædrelandskærlighed. Islændingene har meldt meget klart ud, hvordan deres samfund skal indrettes. Navneloven dikterer brugen af patronymer (som Thorsson og Gudmundsson) for alle, og en sprogkommission renser med kirurgisk præcision det islandske sprog fra enhver udenlandsk indflydelse. Politiet må for eksempel ikke hedde et fremmedord som ’politi,’ men hedder ’Lögregla’ (lov og orden), og et ’tastatur ’ hedder ganske enkelt ’knapbord’.

En lignende puristisk sprogpolitik har ikke engang Dansk Folkeparti nogensinde foreslået i Danmark. Hvis nogen vogter den nordiske ånd, er det netop Island, hvad jeg også nævnte i min tale. Men måske netop på den baggrund virker den islandske reaktion også en anelse hyklerisk – og hysterisk.

Hvorfor må kun islændinge være fædrelandskærlige? Og hvorfor har Guðmundur Andri Thorsson så travlt med at diktere, hvad en dansk politiker skal have lov til at mene om udviklingen i Danmark? Jeg kunne ikke drømme om at blande mig i islandsk politik.

Men jeg vil gerne understrege, at jeg var glad for at besøge Island – og at jeg ikke betragter en lille håndfuld islandske parlamentsmedlemmer som repræsentative for hele den islandske befolkning. Jeg opdagede ikke engang, at de forlod stedet. Islændingene kan med god grund fejre deres uafhængighed og deres dejlige land. Det var det, mit besøg handlede om. Forholdet mellem Island og Danmark er godt og præget af en positiv ånd.

Og – nå ja – så var der også lige Georg Metz og hans udødelige klumme. Det tager jeg med sindsro. Som en overvintret evighedsmaskine har Metz de sidste 23 år viet hovedparten af sin skribentvirksomhed til at bekæmpe mig – indtil videre uden det store held.

Også han har travlt med mit besøg i Island, men mest vred er han dog over, at jeg er Folketingets formand. Men som han selv sørgmodigt konstaterer: »Dette er, hvordan man end vender og drejer tingene, parlamentarismens konsekvens, og det må man jo så leve med, til man kreperer, eller DF en dag bliver afsløret«. Ja, og så er der vel i grunden ikke mere at sige til den sag."

Guðmundur Andri Thorsson og Illhuginn Jökulsson, sem skrifar Piu opið bréf á Stundinni, eru sýnishorn af íslenskum dónum og jólasveinum sem sem betur fer eru fremur sjaldgæfir meðal íslensku þjóðarinnar og þaðan af síður eiga þeir marga skoðanabræður meðal hennar.Sem betur fer því þá væri hér vandlifað.

Pia rassskellti Guðmund Andra verðskuldað fyrir hans fíflagang. Ég veit ekki hvort hún telur Illuga verðugan slíks umgangs en hann verðskuldar vissulega ámóta rassskellingu.

Holur hljómur

fannst mér í viðræðum fyrir hádegi í spjallþættinum Ríkisútvarpinu fyrir hádegið.

Þar talaði Ragnar Þór mikið mál og fannst mér hann oftlega í mótsögn við sjálfan sig. Annarsvegar talaði hann um vaxtaokur sem lýsti sér í 7 % óvertryggðum vöxtum og hinsvegar 4.5 % verðtryggðum vöxtum. Hann er svo sjálfur í forsvari fyrir því að eigendur lífeyrisjóðanna eigi að fá sinn lífeyri án skerðinga en krefst í hinu orðin að fólk fái vaxtareikninga sem leiði til þess að lánveitendur fái ekki til baka það sem þeir lögðu fram. Jafnframt er hann að segja að sparnaður fólks eigi að renna til annarra en eigenda hans. Menn eigi ekki að fá til baka það sem þeir leggja út.

En hærri taxtalaun eigi þeir að fá án þess að verðbólga fari af stað. Allir eigi að lifa af dagvinnunni einni saman sem flestir sjá hvert myndi leiða.

Álíka þversögn og Pétur Gunnlaugsson prédikar fyrir á útvarpi Sögu á hverjum degi sem krefst afnáms verðtryggingar á neytendalánum, sem eru líklega einhver önnur lán en húsnæðislán. Sama grunnhugsunin er að menn greiði ekki til baka það sem þeir fá lánað og enga raunvexti eigi því að greiða af lánum. Ekki fjarskyld þeirri pírataspeki að allir eigi að fá Borgaralaun fyrir að vera til. Sama husgunin og hjá Borgarstjórnarmeirihlutanum að Utangarðsfólk eigi að fá frítt húsnæði en vinnandi fólk eigi að borga leigu.

Algengt er að menn beri saman vaxtaprósentu á Norðurlöndum við íslensk verðtryggð lán. Án þess að geta þess að norræn lán eru erlend lán, sem Íslendingum standa einnig til boða.

Ragnar boðar hörð átök á vinnumarkaði í vetur og að svigrúm sé nægt til mikilla launahækkana.

Hann telur verkalýðshreyfinguna eiga að sýna mátt sinn og megin í að svínbeygja ríkisvaldið ef ekki dugi annað til.

Það verði að lækka húsnæðiskostnaðinn og það í sjálfu sér væri æskilegt. Til þess þarf hugarfarsbreytingu hjá sveitarfélögum sem þurfa að gera sér ljóst að framtíðartekjur af útsvörum eru dýrmætari en byggingarleyfisgjöld og skriffinnska. Sú hugsun er þeim hinsvegar líklega um megn.

Það sem við er að fást á húsnæðismarkaði er að gangverð fermetra er boðinn til sölu á tvöföldu byggingarkostnaðarverði sem er býsna mikil álagning í allri verslun. Hefði Ragnar Þór hug á að gera eitthvað raunhæft í húsnæðismálum gerði hann vel í að greiða fyrir byggingu smáhýsa.Eins og voru til dæmis að rísa á Bíldudal og skýrt var frá í fréttum,  þar sem fermetrinn var sagður hafa kostað innan við 300.000 krónur með húsgögnum og heimilistækjum, án einhvers sérstaks átaks. Valdamaðurinn Ragnar Þór hrærir hinsvegar hvorki legg né lið til að leysa málin.

Einhverjar kvenpersónur voru þarna líka sem ég greindi ekki hverjar væru. En þeim var hugleikið að hækka laun, þeirra lægst launuðu svona eins og venja er að kalla það,án þess að rökstyðja hversvegna þetta væri hægt að óbreyttu framleiðnistigi þjóðarbúsins.

Er Verkalýðshreyfingin margrómaða í rauninni nokkuð annað en einskonar landssamtök hryðjuverka-og gíslatökufólks? Er ekki gersamlega ómögulegt að rökræða við slíkt fólk á vitrænum grunni?

Er ekki lausnin að selja þessum samtökum sjálfdæmi og láta þau koma fram með launaflokka og niðurröðun? Ríkisvaldið komi að slíkum samningum með þeim hætti að leyfa eða banna uppsetninguna? Ragnar Þór og hans fólk sjái um að allir verði ánægðir með sína taxta.

Auðvitað eru þessi skrif gersamlega tilgangslaus og út í bláinn. Vitleysunni verður varla forðað fremur en seinni heimsstyrjöldinni þegar Hitler fékk að ráða í heimsku sinni og einræði.Því fer sem fer.

Er ekki  holur hljómur í réttlætistali þessa fornaldarfyrirbæris með hinn trúarlega bakgrunn sem er kallað íslensk Verkalýðshreyfing?

 

 

Trúarbrögð

og afleidd  hindurvitni og villimannlegir hættir eru einn mesti óvinur mannsandans og eru oftlega undirliggjandi orsök á flestum þeim hörmungum sem fram fara í þessum heimi. Því miður.Gyðingahatur, hryðjuverk, ærumorð,umskurn stúlkubarna og ómálga drengja eru allt þættir sem eru bein afleiðing af almennu trúarvingli.Heimskunni er lyft á stalla í nafni trúar en rökhyggja, siðprýði  og kærleikur látinn fara forgörðum. 

En þó blasir við að trúarbrögð eru misvond. Sjálfur styð ég hina  kristna evangelísku ríkiskirkju  Íslendinga samkvæmt stjórnarskránni af praktískum ástæðum án þess að jástast undir hana eða gjörninga hennar sjálfur. En mér finnst hún vera vörn almennings gegn hinni villimannlegu múhameðsku sem er óhafandi sem áhrifavald meðal siðmenntaðs fólks eins og Íslendingar vilja vera.Önnur trúarbrögð virðast mér ekki prédika manndráp og eru þau því mér að meinalausu þó sérviska þeirra sé mér framandi.

Íslam með Gyðingahatri eins og danski Imaminn var nýlega gripinn með að prédika eru hinsvegar ósamrýmanlegt vestrænu lýðræði og má alls ekki leyfa að þrífast í slíkum löndum. Gagnvart þessum meinvætti eins og Íslam sýnir sig að vera á Vesturlöndum sem stjórnmála- eða spillingarafl, þarf að spyrna á móti á öllum sviðum með innflutningshindrunum fólks af þessum trúflokki. Trúfrelsi stjórnarskrár getur ekki átt við trú á réttmæti ofbeldis og siðleysis eins og Íslam prédikar.

Íslam eru nefnilega ekki trúarbrögð eingöngu heldur framandi heimspeki- og stjórnmálastefna sem er ósamrýmanleg vestrænu siðgæði.