Byggjum sorpbrennslustöð

í Gufunesi og reynum að bæta fyrir þá skammsýni sem fólst í að byggja þessa bráðabirgðalausn.

Amager-bakke stöðin er fyrirmynd sem við getum notað. Stöð í Gufunesi getur þjónað miklum meirihluta landsmanna strax og öllu landinu með tíð og tíma og flutningakerfi.

Nú þegar efahagslífið kallar á innviðauppbyggingu er þetta framkvæmd sem umhverfissinnar ættu að geta stutt. Til framtíðar er erfitt að sjá nema þjóðarhag í framkvæmdinni.

Byggjum sorpbrennslustöð í Gufunesi.

Nú get ég..

sagði strákurinn í fyrstu siglingunni þegar sá sveitunginn sem kunni málið var búinn að semja við yngismeyna í Köben í den.

Nú eru opinberir starfsmenn búnir að fífla almenna launþega til að semja einhverja lífskjarasamninga sem eiga ekki að verða neikvæðir vegna verðbólguhófstillinar. Nú getum við segja þeir og við ætlum skgu að fá meiri leiðréttingar en þessir asnar skrifuðu undir. Við erum líka með Sólveigu Önnu með okkur og Gunnar Smára nýkomma sem skrifar baráttutextana betur en nokkur annar og skilur stéttabaráttuna á sósíaliskum fræðagrunni.

 

Nú get ég sagði strákurinn.., nema hvað?

Áslaug Hulda

formaður bæjarráðs Garðabæjar flutti gott erindi í Valhöll hjá Sjálfstæðisflokksleifunum í gær. 

Hún talaði og lýsti fyrirtæki sem hún tengist í Hveragerði sem endurvinnur plast úr úrgangi,Pure North Recycling.

En úrgangsplast t.d.utan af heyrúllum er oftar en ekki nú flutt út til brennslu í útlöndum vegna misræmis í flutningskostnaði sem er niðurgreiddur í útflutningi en ekki í innanlandsflutningi til endurvinnslu. Hvergerðisfyrirtækið með þetta langa nafn endurvinnurnúna um fjórðung af íslensku heyrúlluplasti og stefnir á meira.Af hverju ekki Ísplast? Eða Iceplast? En það þarf að verða alþjóðleg vakning á plasti í umhverfinu.

Áslaug rifjaði upp hvað skilagjöld áldósir og plastflöskur hefðu haft góð áhrif á endurvinnslu í landinu þannig að flöskumengun og dósa væri horfin meðfram vegum. Bloggara datt í hug að ekki veitt af svona kerfi í tyggigúmmí þar sem ekki er þverfótað fyrir tyggjóklessum allstaðar á bundnu yfirborði gangstétta og gatna við samkomudyr. Hún nefndi astrónómiskar tölur um afgangsplast í heiminum sem ég náði ekki. Mér skildist að í bígerð væri að endurvinna veiðarfæragarn í endurvinnannlegt plast sem væri auðvitað mjög áhugavert á Íslandi sjávarútvegsins.

Afurðin þeirra í Hveragerði eru einhverskonar plastkúlur skildist mér eða það sem kallast plastpallettur, án þess að ég fengi mynd af því  sem hægt er að nota til að búa til nýja plasthluti. Ekki er hægt að nota allt plast til þessa en mikið af því. 1.8 kg af olíu fara til að búa til 1 kg af plasti þannig að til nokkurs er að vinna í spörun á brennslu og CO2 útblæstri.

Vinstri Grænir 90, sem er einhverskonar aljóðaútgáfa af fyrirbrigði eins og okkar VG fara hamförum við að reyna að gera manngerðu veðri skil og klæða það í vísindalegan búning. Þeir hampa mikið prófessor Harald Lesch sem er fjölfróður vísindamaður í áhrifaþáttum í loftslagsmálum.

Ég er búinn að hlusta á professor  Harald í nokkrum fyrirlestrum hans sem eru á YouTube .Td.einn hér:https://www.youtube.com/watch?v=8cVRA51cK5o&t=40shttps://

Hann færir öll finnanleg rök og mörg ágæt fyrir hitastigshækkun í tengslum við manngert veður.

Hann skautar hinsvegar alveg framhjá sólinni sjálfri og reynir að búa til sjálfbærni í hitabreytingarnar og áhrif þeirra  þannig að þær leggi til að meira CO2 losni um leið og þær vinna sitt verk, (s.s.þegar strandlengjur brotna niður og gefa frá sér CO2), vegna áhrifa þeirra sjálfra  og hitavélin herði þannig sífellt á sér þannig að þeim punkti verði náð að hröðunin verði óviðráðanleg.

Gréta garmurinn Thunberg hendir auðvitað svona kenningar Haraldar á lofti og spáir heimsendi og helvíti útfrá að þær séu QUED og ekkert annað komi til og Katrín og umhverfisráðherrann taka undir sönginn í krökkunum.

Við Trump trúum því hinsvegar frekar að sólin sé aðaláhrifavaldurinn í hitabreytingum jarðar og þessar spekúlasjónir Haraldar Lesch því ekki eingildar.

Það þýðir ekki samt að við séum á móti viðleitni  að minni útblæstri CO2 og Methan en við viljum ekki skipta á því og hungri með eyðileggingu landbúnaðar, atvinnuleysi, lokun álvera eða virkjanabanni. Við erum á móti framleiðslu bíó-dísils úr maís sem þá ekki verður étinn og svoleiðis heimsku.

Við viljum skynsemi en ekki trúarbrögð eins og Áslaug Hulda talaði fyrir í Valhöll í gær þegar hún ræddi stjórnmálaviðhorf sín þar sem plastinu sleppti. Talsverðar um ræður urðu um pólitík á fundinum eftir ræðu Áslaugar Huldu sem ekki verðar raktar hérna.

Hvað með ruslafötuna

sem er plastfata og maður lætur Bónuspoka í sem maður svo hendir með ruslinu.Fatan hrein og tilbúin fyrir næsta poka.

Guðmundur Umhverfis sem enginn kaus er á öðru máli og talar um Falsfréttir af vantrú á hamfarahlýnun:

"Þá sagði ráðherra vilja al­menn­ings til breyt­inga aug­ljós­an, en að flest­ir settu fyr­ir sig skort á um­gjörð og stuðningi stjórn­valda. Þetta vildi rík­is­stjórn­in bæta og nefndi Guðmund­ur Ingi meðal ann­ars að á vorþingi hygðist hann mæla fyr­ir laga­breyt­ing­um um að flokk­un sorps verði sam­ræmd á landsvísu og að heim­ili og fyr­ir­tæki yrðu skylduð til að flokka og að í fram­hald­inu verði bann lagt við urðun líf­ræns úr­gangs.

Þá stytt­ist í að ýms­ar einnota plast­vör­ur verði bannaðar og að á þessu ári og því síðasta yrði fjár­fest í innviðum vegna orku­skipta fyr­ir millj­arð króna til þess að gera það raun­hæf­an kost fyr­ir fólk um allt land að fara öðru­vísi á milli staða en að brenna jarðefna­eldsneyti.

„Atriði sem knýja fólk áfram til að breyta hegðun sinni er löng­un til að hjálpa næstu kyn­slóð og ver­d­un Íslands og nátt­úru til lengri tíma og það eru skila­boð sem all­ir stjórn­mála­menn þurfa að horfa til. Við get­um þetta sam­an.“

Hvað kemur í stað Bónuspokans í ruslafötuna?

Engum þykir vænt um sparifé

fólkið talar aldrei neitt um nema lánskjör og útlánsvexti. Sparifé virðist óþekkt hugtak.

Samt skrifar Hrafn Magnússon svo:

"Eldri borgurum er gert ókleift að geyma sparifé sitt inn á bankareikningum. Skiptir þá engu máli hvort reikningurinn er verðtryggður eða óverðtryggður.
Sparnaður eldra fólks er mikilvægur. Hann er hugsaður til að mæta óvæntum útgjöldum, svo sem vegna viðhalds húsnæðis eða bifreiðar, svo nærtæk dæmi séu tekin.
Einnig vilja eldri borgarar líkt og annað fólk getað lifað innihaldsríku lífi, farið til útlanda, í leikhús og sinnt öðrum menningarviðburðum.
Þá er rík þörf hjá eldri borgurum að eiga í handraðanum sparifé sem grípa má til, ef hjálpa þarf börnum eða barnabörnum vegna óvæntra áfalla, svo sem vegna langvarandi veikinda eða fjárhagsvandræða.
Sparnaður eldra fólks er hins vegar í mörgum tilvikum þrískattlagður.

Í fyrsta lagi eru vextir af óbundnum bankareikningum undir verðbólgustigi.

Í öðru lagi er fjármagnstekjuskatturinn 22% af nafnvöxtum. Skatturinn er því líka tekinn af verðbólgunni, eins furðulegt og það er.

Í þriðja lagi lækka eftirlaunin hjá almannatryggingum um 45% af vaxtatekjunum."

Bankar neita mönnum um óbundna verðtryggða reikninga til skemmri tíma en 3 mánaða. Af hverju má maður ekki leggja inn á verðtryggðan reikning með 0% vöxtum til að geta gripið til síðar? Af hverju þarf að binda peninginn í 3 mánuði? 

Engum virðist þykja vænt um sparifé heldur bara lán,skerðingar  og útlánsvexti.

 

"Og jafnvel Brynleifi brá

er börnin fékk hann að sjá

því upp úr sjöttabekk þau komu barin og blá."

Einhvern veginn þannig var ort í gamla daga um skandala sem skeðu án þess að þeir ættu að geta skeð.

Vilhjálmi Birgissyni hinum púrítanska verkalýðsrekanda af Skipaskaga varð þetta að orði:

 

 

„Ég horfði á Kveiksþáttinn í gær um sölu Landsvirkjunar og annarra orkufyrirtækja á upprunavottorðum til annarra landa. Ég skal fúslega viðurkenna að ég er gjörsamlega orðlaus enda virðist græðgi orkufyrirtækja vera svo taumlaus að þau er nánast tilbúin að selja sálu sína fyrir einhverjar krónur,“

 

„Takið eftir kæru félagar við Íslendingar erum svo gæfurík og heppin að eiga hér hreinustu og grænustu orku í heiminum og við höfum haldið því hátt á lofti að öll okkar orka sé endurnýjanleg og tandurhrein. En nú hefur komið í ljós í þessum Kveiksþætti með afgerandi hætti að Landsvirkjun og önnur orkufyrirtæki eru að selja upprunavottorð á hreinu orkunni okkar til umhverfissóða í öðrum löndum til að hjálpa þeim að halda áfram að knýja sína starfsemi áfram með afar mengandi hætti.

Rétt er að geta þess að Landsvirkjun og önnur íslensk orkufyrirtæki hófu sölu á upprunavottorðum raforku árið 2011. Í gögnum Orkustofnunar kemur fram að það ár hafi 89% raforkunnar á Íslandi verið endurnýjanleg orka. Hins vegar var 5% hlutdeild orkunnar framleidd með kjarnorku og 6% með jarðefnaeldsneyti.

 

Takið eftir þessu, árið 2018 var hreina íslenska raforkan aðeins orðin 11% af heildarsölu raforku á Íslandi samkvæmt tölum Orkustofnunar. Þá var 34% orkunnar framleidd með geislavirku úrani og 55% raforkunnar voru sögð framleidd með jarðefnaeldsneyti, eða kolum, olíu og gasi. Svona er nú komið fyrir hreinorkulandinu Íslandi.

Að hugsa sér Landsvirkjun og önnur orkufyrirtæki er að selja hreinu orku þjóðarinnar til umhverfissóða sem fá í staðinn að segja að þeirra vörur og starfsemi séu framleiddar með vistvænni grænni orku og í staðinn er sagt að við séum að knýja okkar iðnað, heimili og aðra starfsemi með geislavirku úrani, jarðefnaeldsneyti eða kolum og gasi. Ég spyr, hvar eru umhverfissinnarnir núna? Og hvar eru Vinstri grænir? Að láta Landsvirkjun sem eru í eigu íslensku þjóðarinnar selja einhver upprunnavottorð til fyrirtækja og stofnanna í öðrum löndum til þess að geta sagt „okkar vara og starfsemi er framleidd með hreinni orku“, þegar raunin er alls ekki sú.

Með þessu erum við að hjálpa umhverfissóðum um víða veröld að taka ekki á sínum vandamálum heldur leggja þeim lið með því að blekkja neytendur um að þeirra framleiðsla sé unnin með hreinni orku þegar svo er alls ekki. Láta svo íslensku þjóðina líta út eins og örgustu umhverfissóða sem knýja heimili og fyrirtæki t.d. með kolum og geislavirku úrani.

Á græðgi Landsvirkjunar og annarra orkufyrirtækja sér enginn takmörk? En oft hefur verið sagt um gráðuga einstaklinga að þeir myndu selja „ömmu“ sína ef þeir gætu og mér sýnist að græðgi orkufyrirtækja eigi vel við slíkar lýsingar.“

Já jafnvel Brynleifi brá...

 

 

 

 

Í ljósi reynslunnar

af vist sinni hjá auðvaldinu og í ljósi sögunnar af Sovétríkjunum skilur nýsósíalistinn, fjögurrablaðaSmárinn, Gunnar Smári Egilsson  öðru nafni, eftirfarandi grunnsannindi í hinni góðu baráttu sinni í sjóðum Eflingar:

"Verkefni sósíalista er ekki svo mikið að sannfæra fólk um réttmæti krafna sósíalista um jöfnuð, réttlæti, frelsi og mannhelgi. Mikill meirihluti fólks er sammála sósíalistum í öllum megindráttum. Annars væri sósíalismi náttúrlega ekki sósíalismi, sem í grunninn er lítið annað en kröfur hinna kúguðu um betra samfélag.

Verkefni sósíalista er miklu fremur að skrúfa niður áróður auðvaldsins og sendisveina þess, um að almenningur eigi ekki skilið samfélag sem byggt er upp af jöfnuði, réttlæti, frelsi og mannhelgi. Vandi okkar er þannig andlegur fremur en vitsmunalegur.

Til að halda völdum hafa kapítalistar sannfært stóran hluta almennings um að samfélag manna verði alltaf slæmt og löngun fólks til að gera það betra geti gert það enn verra. Því eigi fólk að sætta sig við ójöfnuð, óréttlæti, ófrelsi og kúgun. Verkefni sósíalista er að sannfæra fólk um að það eigi allt gott skilið, líka gott samfélag.

Um leið og fólk vaknar af martröð kapítalismans og öðlast von um betra líf, þá rís sósíalisminn upp svo til af sjálfum sér, vegna þess að sósíalismi er samheiti yfir drauma alþýðunnar um fagurt mannlíf og gott samfélag, trúin á að okkur sé ætlað eitthvað annað en vera þrælar hinna fáu ríku og valdamiklu."

Líklega er Arnarnesmartröð ritsnillingsins á enda með miklum gróða af fasteignabólunni svo hann getur átt góða daga við prédikanir á borð við þessa sem Joyce Meyer gæti ekki gert meira sannfærandi.

Í ljósi reynslunnar hlýtur fólkið að velja sósíalismann enda blasir hann við í Venezúela.

 

Ríkisborgararáð Íslands

er ný stofnun sem ákveður hverjir skuli verða íslenskir ríkisborgarar.Mælikvarðinn er mældur í desibelum og málningarfermetrum.

Við erum að vísu með hjörð af embættismönnum á sultarlaunum við að hæfisraða hælisleitendum eftir alþjóðlegum reglum. En líklega vegna lélegra kjara þá tekur afgreiðslan marga mánuði ef ekki einhver ár í stað 48 klukkutíma sem stefnt er víða að. Hugsanlega tekst að leysa þetta með vel heppnuðu verkfalli opinberra starfsmanna fljótlega. 

Þangað til starfar Ríkisborgararáð Íslands og ákveður hverjir skuli verða íslenskir ríkisborgarar.

Geta íslenzkir Alþingismenn skilið þetta?

þegar David Frost  segir við Evrópusambandið sem samningamaður Breta:(þýðing Gunnar Rögnvaldsson):

"Við erum að yfirgefa Evrópusambandið til þess að aðeins okkar eigin lög gildi í okkar eigin landi.

Við þolum ekki að lög Evrópusambandsins gildi í Bretlandi.

Við erum því ekki að fara úr Evrópusambandinu til að fá neinn "annan samning" við það um eitt né neitt.

Við erum að fara þaðan út til þess að við sjálfir ráðum því hvernig viðskipti við eigum við önnur lönd.

Það kemur aldrei til greina að við gerum viðskiptasamning við Evrópusambandið á þeim forsendum að við þurfum að samþykkja lög þess og reglur.

Þeir sem skilja þetta ekki, skilja ekki neitt.

Við erum farin.

Og þegar við erum farin þá gerum við á ný viðskiptasamninga við önnur lönd án þess að gangast undir lög þeirra og reglur.

Viðskipti eru bara viðskipti.

Þeir sem vilja ekki eiga viðskipti við okkur á þeim forsendum sem við viljum semja um, þeir geta þá gert það undir skilmálum WTO."

Af hverju urðum við að samþykkja 3. Orkupakkann?

Hefur nokkur Alþingismaður svarað því?

Hefur nokkur þingmaður Sjálfstæðisflokksins svarað því? Birgir Ármannsson til dæmis?

Hafi svo verið, hefur það þá farið fram hjá mér?

Af hverju að selja með afslætti?

Íslandsbanka sem á 157 milljarða í eigin fé?

Guðmundur Franklin  er á móti þessu eins og ég. Hann skrifar í Mogga:

"Ríkisstjórn Íslands hefur nú gefið tóninn og ætlar sér að hefja sölu á ríkisbönkunum. Fyrsta skrefið er að losa um eignarhald á fjórðungi af Íslandsbanka og hefur Bjarni Benediktsson gefið það út að ekki muni fást bókfært verð fyrir bankann sem þýðir á mannamáli að hann verði seldur á undirverði eða með tapi.

Segja má að þessi niðurstaða fjármálaráðherra komi spánskt fyrir sjónir því nú er söluverð flestra banka á Norðurlöndum metið yfir bókfærðu verði og því mætti ætla að söluverð Íslandsbanka væri á svipuðu róli.

Hvað segir markaðurinn?

Ef litið er til Norðurlandanna með sömu aðferðafræði og fjármálaráðherra notar við að meta bókfært verð Íslandsbanka þá er hann ansi langt undir því sem fengist fyrir samsvarandi banka. Líta má því svo á að verið sé að gefa 25-30% afslátt af Íslandsbanka. Þetta segir okkur einfaldlega að annaðhvort sé verið að undirverðleggja bankann eða selja hann á kolröngum tíma og hvort tveggja bendir til þess að við ættum alls ekki að láta okkur detta þetta í hug núna. Þegar horft er á afkomutölur bankans fyrir árið 2019 er fyrirtaks ávöxtun hjá Íslandsbanka og nær hún allt að 7,9% fyrstu þrjá ársfjórðungana sem telst mjög gott. Það er því ekki að skilja að nauðsynlegt sé að selja þessa mjólkurkú heldur væri í raun skynsamlegra að taka lán og nýta arðgreiðslurnar til að greiða af því. Slíkt lán er auðfengið í Evrópu þar sem vextir lána eru almennt á bilinu 0-2% um þessar mundir. Ef mönnum er á annað borð alvara í að bæta innviði landsins, þá er hægt að gera þetta strax.

Lítið traust

Eftir hrunið 2008 hefur traust Íslendinga til fjármálastofnana verið verulega laskað og bera þeir almennt ekki traust til bankanna. Þeir bera hins vegar traust til ríkisins sem eiganda bankanna en þetta kemur glöggt fram í könnun Gallup sem unnin var í október 2018. Niðurstaðan var sú að rúmlega 81% af þeim sem tóku afstöðu eru jákvæð fyrir því að ríkið sé eigandi bankanna.

Einkennilegar ákvarðanir

Þegar þessar upplýsingar eru teknar saman, annars vegar að þjóðin vilji að ríkið haldi áfram að eiga bankana sem og að ekki fáist eðlilegt verð fyrir þá eins og stendur, þá er erfitt að átta sig á því hvers vegna ríkisstjórnin leggur þetta fram. Enn erfiðara er að átta sig á því að þessi tillaga hljóti stuðning Katrínar Jakobsdóttur forsætisráðherra. En kannski kemur það ekki á óvart eftir kúvendingu hennar að sækja um aðild að Evrópusambandinu sem hún hafði verið gegn allt sitt pólitíska líf.

Vantar leikreglur

Jafnframt eru fjölmörg atriði sem verður að bæta úr áður en farið er af stað í að velta sölu bankanna fyrir sér. Má t.d. nefna að setja þarf lög um fákeppni og hringamyndun. Einnig er mikilvægt að setja reglur um hámarkseign einstaklinga, fyrirtækja og tengdra aðila. Án þessara atriða er hætt við að of stór hluti bankanna falli á fáar hendur eða þeir verði seldir einstaklingum sem ættu ekki að eignast þá.

Sígild hugmynd

Ef ég fengi að ráða myndi ég ekki láta mér detta í hug að selja bankana núna. Íslendingar eiga þessa banka og hafa eignast þá með því að setja blóð, svita og tár í að bjarga þeim eftir hrunið og nú tel ég kominn tíma til að Íslendingar beri ávöxt af því erfiði.

Það væri að mínu mati því eðlilegast, ef ríkisstjórnin er ólm í að losa eignarhald af þessum 25%, að færa þjóðinni hlutinn sinn. Honum yrði þá deilt á alla íslenska ríkisborgara sem hver og einn myndi ákveða hvað hann vildi gera við hlut sinn eftir það.

Einnig væri sanngjarnt gagnvart þjóðinni að setja málið í þjóðaratkvæðagreiðslu og láta þjóðina ákveða hvort selja eigi bankana eða ekki. Hún er jú einu sinni eigandi þeirra.

Það er nefnilega svo merkilegt að rétta lausnin felst almennt alltaf í því að leyfa þjóðinni að eiga síðasta orðið frekar en að útvöld elíta taki ákvarðanir fyrir hennar hönd. Þannig munum við alltaf fá sem réttlátustu niðurstöðu sem um ríkir almenn sátt. Því skora ég á forseta Íslands að sjá til þess að þjóðin fái að ráða í þessu máli og hvet ég alla sem eru sammála mér að setja nafn sitt á www.synjun.is "

Ég er algerlega sammála Guðmundi Franklin og skrifaði undir með honum þó ég sé nú ekki mikið fyrir að fara að rella í Guðna forseta frekar en Drottni allsherjar.

Ég hef látið mér detta í hug að loka Íslandsbanka og rukka inn eigið féð og láta Landsbankann taka við bísnessnum. Kannski er betra að senda landsmönnum bréfin í bankanum og láta þá sjálfa um hvað gert verði við bankann. Ég skil ekki frekar en hugmyndirnar um þjóðarsjóð hvað vinnst að selja Íslandsbanka með afslætti þegar ég veit ekki hverjir fá að kaupa?