Má ekki finna að?

Mannréttindadómstól sem notar sama dómarann við yfirrétt og undirrétt? Og bannar sakborningi að verja sig?

Hverskonar skrípadómstóll er þetta þar sem einn dómarinn, sá sem situr bæði í yfir og undirrétti  og sækjandinn eru æskuvinir frá sama landi og sakborningurinn? Og sækjandinn er með laskað mannorð frá námsárum sinum vegna tilraunar til prófasvindls. Og er með málflutning byggðan á samsæriskenningum sem hann getur engin rök fært fyrir. Jafnvel á Íslandi myndi Jón Steinar finna að þessu.

Ég mun fyrirlíta allt sem fá þessu dóti kemur.Svei

Örnólfur Hall arkitekt

er látinn fyrir nokkru án þess að ég frétti það fyrr en óvænt í Morgunblaðinu í dag.

Örnólfur var skólabróðir minn frá Menntaskóla til Suttgart í áratug. Hann var yndislegur félagi og fáir stóðu honum á sporði í skemmtilegheitum þegar honum tókst best upp.

Við vorum sambýlismenn í Breitscheidstrasse(Menn mega þýða þetta á íslensku ef einhverjir vilja og geta),þrjú samliggjandi herbergi, ég í miðjunni og arkitektarnir Dundur og Öddi á sinn hvora hlið mér. Svo var draugur í íbúðinni með okkur sem spilaði á fiðlu og píanó og braut ýmislegt tilfallandi.

Þarna höfðum við stórt eldhús og mikla ganga. Í kjallaranum voru meintar dýflissur með járngrindum fyrir. Þetta var ógleymanlegur tími og oft lá vel á okkur þegar við komum heim af Waldhorn-Bräu.Þegar ég var dauður settist Öddi oft við að "skaffa" fram á morgun en draugurinn lék undir.

Ég held að ég hafi aldrei síðar í lífinu hlegið annað eins og stundum á Waldhorn þar sem Antje bara fram mjöðinn og Örnólfur sagði sögur og mælti þá jafnvel stundum á rússnesku að við töldum. Það verður erfitt að toppa þær stundir jafnvel þó að Waldhorn verði fáanlegt hjá Sánkta Pétri. 

Einmitt í dag hittast samstúdentar okkar Ödda 1957 á Mímisbar í hádeginu. Það verður tómlegra um að litast þegar slíkur Prímus Mótor í félagslífi okkar sem Öddi hefur brugðið sér frá.

Örnólfs Hall, listamanns og arkitekts  minnist ég gjarnan með gleði og hlátrarnir bergmála ínnra með mér það sem eftir lifir.  

Trump var sýknaður

í Öldungadeildinni og Demokratar lutu í gras þó að Pelosi gamla Pókahontas rifi ræðuna hans  í tvennt í beinni útsendingu.

Páll Vilhjálms bloggkóngur skeifar svo í dag:

" Sérfræðingar kusu ekki Trump til forseta 2016 heldur verkafólk og millistétt. Sérfræðingar í utanríkismálum, efnahagsmálum, fjölmiðlum og pólitískum rétttrúnaði voru og eru í miklum meirihluta andsnúnir Trump. Alþýða manna er á öðru máli - og kýs Trump.

Í forn-grísku lýðræði voru menn eins og Trump kallaðir til verka þegar í óefni var komið hjá ráðandi öflum. Þeir voru kallaðir týrannar.  Einn þeirra, Kleisþenes, endurreisti lýðræði í Aþenu eftir að sérfræðingar - aðalsmenn - höfðu spillt því.

Sérfræðingar í Washington í samstarfi við starfsbræður í Brussel klúðruðu vestrænu lýðræði. Í hernaði var klúðrið Afganistan 2001, Írak 2003, Líbýa 2011 og Úkraína 2014. Í efnahagsmálum var klúðrið TTIP og í utanríkismálum óvinátta við Rússa og Íran-samningurinn.

Sérfræðingar gerðu almenning á vesturlöndum fátækari og eyðilögðu samheldni vestrænna samfélaga með innflutningi á fólki frá framandi menningarheimum. Sérfræðingar bjuggu til gervivísindi um loftslagsvá til að hræða almenning til fylgis við hjátrú. 

Trump var kjörinn forseti til að andæfa klúðri sérfræðinganna. Alþýða manna veit þau gömlu sannindi að sérfræðiveldi leiða til ófarnaðar."

Þetta er sannleikurinn um Trump og samtímann í nokkrum orðum. Trump hefur sem Forseti farið ótroðnar slóðir og tekið oft ótrúlegustu ákvarðanir sem jafnvel hörðustu fylgismenn hans hafa bitið sig í vörina yfir, en komið samt niður á lappirnar eftir heljarstökkin.

Flestir eru þeirrar skoðunar að demókratar muni ekki geta velt honum úr sessi með venjulegum aðferðum. Þeim mun þýðingarmeira er að hans verði gætt sem vandlegast fram að kosningum því að örþrifaráð óðra manna geta leynst víða.

Trump var sýknaður í gær og heldur ótrauður áfram.

 

 

Bjarni blæs til baráttu

til að reyna að endurvekja gamla Sjálfstæðisflokkinn okkar. Hann hefur ekki átt sjö dagana sæla í fylgiskönnunum undanfarið og á flestum fundum sem ég hef sótt hafa menn haft áhyggjur af útbreiðslumálunum.

Styrmir Gunnarsson segir þetta:

"Það er ljóst að Sjálfstæðisflokkurinn er að hefja mikla gagnsókn frammi fyrir erfiðri stöðu í skoðanakönnunum. Það í sjálfu sér er ánægjulegt.

Gagnsóknin hefst annars vegar með hringferð þingmanna um landið. Það er jákvætt. Þeir tala við kjósendur um allt land og hlusta væntanlega líka á þá. Og jafnframt fylgir Morgunblaðinu í dag blað, sem flokkurinn gefur út og er dreift í 120 þúsund eintökum.

Svo er spurningin um málefnalegar áherzlur. Meginn þunginn virðist vera á sölu Íslandsbanka. Hvernig á að standa að þeirri sölu? Hverjir eru líklegir kaupendur? Verður lögð áherzla á að tryggja dreifða eignaraðild við slíka sölu? Sporin hræða.

"Kjör aldraðra hafa stórbatnað" segir á forsíðu. Hver er upplifun aldraðra Íslendinga á því, hvað sem "franska eignastýringafyrirtækið Natix Global Asset Management" kann að segja um það?

"Sterk staða ungs fólks". Ætli það sé upplifun ungs fólks í dag, sem virðist hafa yfirgefið Sjálfstæðisflokkinn í stórum stíl?

Þetta eru vangaveltur sem skjóta upp kollinum, þegar hin nýja gagnsókn Sjálfstæðisflokksins er metin.

En hvað sem því líður er þetta framtak fagnaðarefni og líkur á að það leiði til þess að nýtt líf færist í flokksstarfið."

Það er rétt hjá Styrmi að það er á brattann að sækja. Útbreiðslumálin hafa legið svo í láginni að margir fleiri en Styrmir hafa verið með böggum Hildar vegna þessa. Mönnum hefur fundist að kynning á hinum góðu verkum flokksins hafi gersamlega setið á hakanum og varla verið nefnd á nafn meðan andstæðingarnir láta dæluna ganga með áróðurinn á flokkinn vegna alls sem miður fer. Menn hafa sagt að ef við ekki tölum um það sem okkur hefur vel tekist hver gerir það þá?

Það efast enginn um að Bjarni Benediktsson hefur allt til að bera til að geta talað máli flokksins. Og hann hefur skýrmælt fólk með sér þar sem er Þórdís Kolbrún Reykfjörð Gylfadóttir hugsjónakona og Jón Gunnarsson sem talar mannamál með sér í för. Mönnum hefur hinsvegar þótt Bjarni eyða of litlum tíma í áróðursmál en hugsanlega of miklum í stjórnarstörfin.

Nú er líklega breyting á að verða. Fólki þarf að verða ljóst að það er grunnhugsjón sjálfstæðisstefnunnar um einstaklingsfrelsi og athafnafrelsi með hagsmuni allra stétta fyrir augum  sem þarf að birtast fólkinu, ungu sem öldnu, svo það láti ekki glepjast af bunuvaðli og orðskrúði sósíalistaflokkanna allra og landsöluaflanna sem vaða uppi á öllum rásum, Þó þjóðin hafi enn ekki látið blekkjast til fulls þá er hættan ávallt fyrir hendi að dropinn holi steininn.

Það er ánægjulegt að verða vitni að því að blásið sé til baráttu fyrir Sjálfstæðisflokkinn.

 

Róbert Spanó

og Vilhjálmur H. komast brátt að niðurstöðu um sekt Sigríðar Andersen þegar þeir staðfesta dóm sinn í undirrétti í yfirrétti Mannréttindadómstóls Evrópu. Sigríður er því greinilega í góðum höndum sérfræðinga frá Háskóla Íslands.

Róbert Spanó getur eftir þessu setið sem dómari í Héraðsdómi, Landsrétti og Hæstarétti í sömu málum og haft Vilhjálm H. sem ritara á öllum stöðum.

Hversu margir

geta fundið Ísland á netinu eins og Ahmad?

"Ahmad vildi ekki gerast uppljóstrari en óttaðist viðbrögð vina og fjölskyldu við hugsanlegu myndbandi, svo hann flýði til Amman í Jórdaníu og keypti flugmiða til Tyrklands með millilendingu í Aþenu. Þar var för hans stöðvuð, að sögn þar sem hann vantaði vegabréfsáritun, og til að komast hjá því að verða sendur til baka óskaði Ahmad eftir hæli í Grikklandi.

„Frá þessari stundu vissi ég ekkert. Ég vissi ekki hvert ég ætti að fara, ég vissi ekki hvað ég ætti að gera. Hvernig ég gæti byrjað lífið mitt á ný alveg frá byrjun,“ segir Ahmad.

Eftir fjögurra mánaða vist, sem hann lýsir sem vítisdvöl, leitaði hann að öruggri höfn á netinu og fann Ísland.

Hann kom í fyrsta sinn til Íslands snemma árs 2018. Umsókn um hæli var ekki tekin til efnislegrar meðferðar og Ahmad var vísað úr landi í ársbyrjun 2019. En Ahmad segist hafa verið öruggur á Íslandi og hann vildi komast hingað aftur.

Hann var því mættur hálfum mánuði síðar, ferlið hófst á ný og honum var vísað úr landi í ágústlok. Aftur leið hálfur mánuður og Ahmed kom til Íslands enn á ný, umsókn hans um hæli var ekki metin heldur var honum vísað úr landi og var honum að auki bannað að koma aftur.

„Mér leið eins og fólkið á Íslandi , ég væri einn af þeim. Mér leið eins og þarna væri fjölskylda mín. Þegar þau hitta mig þá er ekki eins og ég sé ekki öðruvísi en þau,“ segir hann.

„Ég elska landið og var öruggur þar. Mér leið eins og væri öruggur þar, ég elskaði fólk, elskaði veðrið. Elskaði allt við það. Mér leið og eins og manneskju þar. Þegar ég kom aftur hingað leið mér eins og ég væri köttur á götunni, eða hundur.“

"

Ahmad segist binda vonir við að lögfræðingurinn hans á Íslandi, sem er að fara með mál hans fyrir dómstóla, geti bjargað honum. Og ég spyr hann hvort hann ætli að þreyja þorrann og góuna hér á götum Aþenu. Hann segist efast um það, hann hafi varla þol og getu í það. Hér sé hættulegt að vera á næturnar. Hann sé ekki stór maður eða mikill um sig.

Hann segir okkur að hann hafi orðið fyrir árásum fíkniefnaneytenda sem hafi viljað að hann léti þá fá peninga. En hann ætti einfaldlega enga peninga. Og hann er ekki vongóður um að hann geti beðið, eða lifað hreinlega af biðina, eftir niðurstöðu á Íslandi.

Ahmad bendir okkur á svefnstaði sem hann hefur notað áður en hann finnur lítið skot með götuljósi. Þar dregur hann upp krumpaða, íslenska fánann sinn og býr sig undir að leggjast til svefns. Reynirðu að lesa við ljósið eða veitir það þér öryggi, spyr ég hann. Nei, svarar Ahmad. Ljósið fælir frá götuhundana og rotturnar þannig að kannski get ég sofið smástund í friði."

Hversu mikið getum við vorkennt fólki? Hversu mikið getum við lagt fram? Komið bara aftur og aftur þangað til það tekst að ná nægri samúð?

Ef barn getur lært íslensku er það þá ávísun á að fjölskylda þess fái hæli á Íslandi? Hversu margir Ahmadar geta fundið okkur á netinu og farið að dæmi hans?

Hversu margir?

Múhamed litli

fær hann og foreldrar að vera hér áfram. 

Eru til upplýsingar um það hversvegna þetta fólk fór frá Pakistan? Á enginn vantalað við þau af yfirvöldum þar í landi? Er Múhameð litli sonur þeirra?

"Fjölskyldan er búin að þráast við að fara úr landi í nokkurn tíma og hefur gert allt til að tefja málið. Það skiptir greinilega ekki máli hjá þeim sem telja vitlausustu útlendingalög á Norðurlöndum ekki nógu góð fyrir hælisleitendur. Það verður að ógilda lög og reglur til að geðþóttaákvörðun nái fram að ganga og það gerir dómsmálaráðherra svikalaust. Vafalaust verður þetta til þess, að við fáum holskeflu hælisleitenda frá Pakistan eins og við fengum frá Albaníu á sínum tíma eftir bullið í Unni Brá og þáverandi dómsmálaráðherra. Til hvaða gagns var það? Jú það kostaði íslenska skattgreiðendur milljarða auk þess sem það hefur leitt til annarra vondra hluta, sem e.t.v. kosta meira þegar upp er staðið. 

Jón Magnússon, 3.2.2020 kl. 22:29

Svo skrifar lögmaðurinn Jón Magnússon um þetta mál.

Ég vildi óska að lögmaðurinn myndi bera saman íslensku löggjöfina og löggjöf Norðurlanda  hvað málefni útlendinga varðar. Hvað skilur okkur að? 

Hversvegna er mál Múhameðs litla svona sérstakt að allt fer hér á hvolf?

Blendnar tilfinningar

 bærðust með mér þegar ég horfði á kerfiskurfinn Steingrím J. Sigfússon úr Þistilfirði nærri slefa af ánægju yfir að handleika nýja skófluna í væntanlegum húsgrunni Alþingis. Þúsundir fermetra undir útþenslu báknsins.

Þessi maður sem hefur verið á framfæri þjóðarinnar mestallt sitt líf og þekkir varla annan vinnuveitanda. Er hann rétti maðurinn til að hafa forystu um útbreiðslumál Alþingis?

Svo kemur Bjarni Benediktsson og tilkynnir um sölu á ríkisbanka til að styrkja innviðina.Hvað með Asíubankann sem hann keypti í?

Hverjum er treystandi til að kaupa ríkisbanka og reka hann í þágu lands og þjóðar? Ragnari Þór eða Sólveigu Önnu? Gunnari Smára?

Ég myndi hafa mesta trú á Björgólfi Thor. Hann hefur langmestu reynsluna í heimsfjármálum. Ég er sannfærður um að hann er afburðamaður að allri gerð eftir að lesa bókina hans "From billions to bust" Ég myndi vilja semja við hann beint um að koma að þessum bönkum.Pabbi mætti alveg vera með mín vegna enda vel tengdur víða. Ég hugsa að arðsemin myndi koma fljótt upp fyrir frostmarkið.

Því ekki að gera bara kompaní við Björgólfana frekar en lífeyrissjóðafurstana sem enginn kaus?

Já maður verður var við blendnar tilfinningar þessa dagana.

Efling og Sólveig Anna 8 %

berjast nú hinni góðu baráttu fyrir bættum kjörum umfram Lífskjarasamningana sem hún samþykkti.

Nú er það ekki nóg. Öreigabylting hennar og Gunnars Smára er það sem nota skal til að sprengja það samkomulag í loft upp. Alveg án tillits til nokkurrar skynsemi eða reynslu frá tímum þjóðarsáttar.

Ef við lokum leikskólunum í mánaðarverkfalli, hvenær verður búið að vega upp kostnaðinn af verkfallinu. Sjóðir Eflingar eiga að sjá til þess að launþegarnir skaðist ekki. En skaðast þá enginn? Og lærir þá enginn neitt?

En þarf ekki að skoða stöðu leikskólanna nánar? Borga foreldrar sinn skerf? Þurfa þeir ekki að koma að því ef bæta þarf kjör gæslumannanna? Er ábyrgð þeirra engin?

Glæsilegur baráttufundur Sólveigar Önnu í Iðnó á að stappa stálinu í verkfallsmenn. En hver segir að verkfall eigi að leysa með hraði? Er Sólveig Anna óumdeildur foringi í sínum hópi? Fékk hún nema 8 % atkvæða á sínum tíma? 

Og Gunnar Smára kaus áreiðanlega enginn sem til hans þekkir.

Ahmed elskar Ísland

svo mikið að hann er með íslenskt flagg með sér i Grikklandi þangað sem við sendum hann af stakri fúlmennsku okkar. Og Grikkirnir eru þvílíkar skepnur að vera ekki góðir við Ahmed og láta hann hafa allt sem hann vill eins og hann fékk hjá okkur á Ásbrú.

Af hverju er hann ekki sendur aftur til síns heima? Hver bað hann um að gerast flóttamaður? Er hann örugglega ekki skálkur á flótta undan réttvísinni í heimalandi sínu? Veit það einhver?

Af hverju eigum við að trúa honum þegar hann rekur raunir sínar eftir flóttann? Var hann ekki bara betur kominn þar heima hjá sér heldur en í görðunum í Grikkklandi? Eða er hann bara eftirlýstur?

Auðvitað vill hann heldur vera á Ásbrú í fríu kost og lógi og vasapeningum að auki? Er ekki nóg framboð á svona Ahmedum sem við getum vorkennt þau ósköp að við sendum fréttaritara gagnrýnislaust  á eftir þeim til hins miskunnarlausa Grikklands.

Og Áslaug Arna gafst upp fyrir múgæsingunum í Vali Grettissyni og hans nóta  og frestaði endursendingu Múhameds sem er sonur einhvers ómálga og atvinnulauss fólks einhversstaðar frá sem er uppá kant við fjölskyldur sínar. Muhamed hefur þá sérstöðu að hann er búinn að læra íslensku sem foreldrarnir geta ekki eða vilja ekki. Hvað er svona sérstakt við það? Er ekki kostur að kunna tungumál? Skuldum við honum eitthvað vegna þess?

Af hverju eru örlög fólks sem hefur kosið að stinga af frá sínum ættlöndum undir ólíklegasta yfirskini, sönnum eða lognum, á okkar ábyrgð? Það á ekkert erindi til okkar samkvæmt Dyflinnarreglugerðinni hafandi fengið vernd í öðrum ríkjum fyrst. Hvaða óskapa mannúð er þetta góða fólk okkar andsetið af þegar það lætur sér í léttu rúmi liggja þau endalausu vandamál sem Íslendingar eru í, bágra kjara Eflingar og ellibelgja?  Það einblínir á einhver gæluverkefni eins og að halda í Múhamed af því hann á afmæli.

Hvað getum við náð okkur í marga flóttamenn til að taka að okkur að framfæra?