Sigraði lýðræðið?

eða skrílræðis Semu Erlu og hennar fremur fáu fylgismanna?

Er kominn nýr Hæstiréttur ofar Alþingi sem getur veitt ótakmarkað dvalarleyfi á Íslandi sem kallast endurupptaka?

 

Heitir Kærunefnd útlendingamála?

 

Eftirfarandi viðtal er við dánumanninn Magnús Davið Norðdahl, eiðsvarinn lögmann,  sem aðspurður vissi ekkert um hvar fjölskyldan héldi sig. Hann var hinsvegar fljótur að hringja í fjölskylduna þegar tíðindin um úrskurðinn sem hann segir vera um eilífðar aðsetur á Íslandi, bárust.

 

"Kærunefnd útlendingamála hefur fallist á endurupptökubeiðni egypsku fjölskyldunnar sem fjallað hefur verið um í fréttum síðustu daga. Vísa átti fjölskyldunni úr landi 16. september, en hún hefur verið í felum síðan þá. Þau fá nú dvalarleyfi á grundvelli mannúðarsjónarmiða eftir að kærunefndin féllst á sjónarmið fjölskyldunnar.(Sic!)

 

„Þau geta komið úr felum - þetta mál er unnið. Krakkarnir geta farið aftur í skólann. Þetta eru gríðarlega góð tíðindi og nú heldur lífið áfram hjá þeim,“ segir Magnús Davíð Norðdahl, lögmaður fjölskyldunnar.

„Þetta er mikill sigur fyrir fjölskylduna og ekki síður mikill sigur fyrir íslenskt samfélag að mínum dómi, og þann samtakamátt sem oft verður til hér. Fjölskyldan kann öllum þeim sem veitti henni stuðning í þessu máli miklar, miklar þakkir,“ segir Magnús.

Telur hann að þrýstingur frá íslensku samfélagi, þar sem brottvísun fjölskyldunnar var harðlega mótmælt, hafi haft áhrif?

„Við búum í lýðræðisríki og það er eðlilegt að þegar almenningur tekur sig saman og sýnir samtakamátt með þessum hætti að það hafi áhrif. Ég tel að sá þrýstingur hafi skipt máli, já,“ segir Magnús.

Hann segir það hafa verið örþrifaráð hjá fjölskyldunni að fara í felur.

„Á þessu hefur maður fullan skilning. Þetta myndu foreldrar í þessari sömu stöðu gera, en ég trúði því að þetta mál myndi blessast og það hefur gerst hér í dag. Við erum ákaflega ánægð með það,“ segir Magnús Davíð Norðdahl, lögmaður fjölskyldunnar."

Var þetta sigur lýðræðisins? 

 

Þvílíkur lögreglustjóri

Ríkisins er Sigríður Björk. Hún getur ekki fundið egypsku fjölskylduna.

Hvað skyldi hún annars geta gert  ef hér kæmi upp sú staða að til dæmis Forsætisráðherranum yrði rænt? 

Eða er ekki sama hvert viðfangsefnið er?

Þvílíkur lögreglustjóri í einu ríki.

 

Stjórnarskrárbullið

í bullukollunum sem hæst láta varðandi hina fáránlegu atkvæðagreiðslu frá árinu 2012 sem þeir túlka núna sem að verið hafi þjóðaratkvæðagreiðsla um þeirra óbreytta moðsuðu á svonefndu stjórnlagaþingi, er mér orðin skelfilega leiðigjörn.Plaggið var aldrei afgreitt nema sem umræðugrundvöllur en ekki stjórnarskrá enda með afbrigðum lélegt.

Það verður seint þjóðarsamstaða um samsetningu stjórnarskrár frá æðikollum eins og Þorvaldi Gylfasyni, Pétri Gunnlaugssyni og Ómari Ragnarssyni svo einhverjir séu nefndir af smiðunum.

Óli Björn Kárason dregur saman þær ástæður sem vitlausastar eru í þessari umræðu allri í Morgunblaðsgrein í dag:

"Sagan kennir að stundum næst árangur með því að endurtaka staðhæfingar aftur og aftur, líkt og um staðreyndir sé að ræða. Árangurinn ræðst ekki síst af því hversu viljugir fjölmiðlar eru til að draga hið rétta fram í dagsljósið, hvernig fræðimenn takast á við síbylju hinna sanntrúuðu og hvort stjórnmálamenn hafa burði til að spyrna við fótum.

Í október 2012 fór fram þjóðaratkvæðagreiðsla um tillögur stjórnlagaráðs (hér verður tilurð þess látin liggja á milli hluta) að frumvarpi til stjórnskipunarlaga – stjórnarskrá. Samkvæmt skýrslum yfirkjörstjórna voru 236.903 kjósendur á kjörskrá og greiddu 115.980 manns atkvæði en þar af voru 1.493 atkvæði ógild. Kjörsókn var tæplega 49%. Þetta er minnsta þátttaka í þjóðaratkvæðagreiðslu í lýðveldissögunni. Til samanburðar var þátttaka í þjóðaratkvæðagreiðslu 1944 liðlega 98% og samþykktu 98,5% nýja stjórnarskrá lýðveldisins.

Í atkvæðagreiðslunni 2012 voru sex spurningar lagðar fyrir kjósendur.

Fyrsta spurningin: „Vilt þú að tillögur stjórnlagaráðs verði lagðar til grundvallar frumvarpi að nýrri stjórnarskrá?“

Rétt rúmlega 62% (um 31% þeirra sem voru á kjörskrá) svöruðu játandi. Það var sem sagt ekki verið að greiða atkvæði eða taka afstöðu til „nýrrar stjórnarskrár“ sem stjórnlagaþing hafði samið, heldur leita eftir afstöðu kjósenda til þess hvort tillögurnar ættu að liggja til grundvallar þeirri vinnu, sem Alþingi ber skylda til að sinna samkvæmt stjórnarskrá, þ.e. að móta og taka afstöðu til hugsanlegra breytinga á grunnlögum landsins. Þeirri skyldu geta þingmenn ekki útvistað eða komið sér undan.

„Ný stjórnarskrá“ ekki til

„Ný stjórnarskrá“ hefur því aldrei verið samþykkt í þjóðaratkvæðagreiðslu. Hún er því ekki til. Að halda því fram að þjóðin hafi „valið“ sér nýja stjórnarskrá er blekking sem vonandi á ekki rætur í öðru en misskilningi.

Leiða má rök að því að niðurstaða þjóðaratkvæðagreiðslunnar hefði orðið önnur ef spurt hefði verið: „Vilt þú að tillögur stjórnlagaráðs að frumvarpi til stjórnarskipunarlaga (stjórnarskrá) verði samþykktar?“

Hér er ekki hægt að fara ítarlega yfir það hversu illa var staðið að verki hjá ríkisstjórn sem vildi nýta efnahagslegar þrengingar í kjölfar bankahrunsins til að umbylta stjórnarskránni og ná fram pólitískum markmiðum.

„Tæpitungulaust snerist atkvæðagreiðslan því ekki um neitt,“ skrifaði Sigurður Líndal, prófessor í lögum, í Fréttablaðið tveimur dögum eftir þjóðaratkvæðagreiðsluna. Hann hélt því fram að atkvæðagreiðslan hefði verið atkvæðagreiðsla um „ófullburða plagg“ sem unnið hefði verið í anda sýndarlýðræðis „sem er vísastur vegur til að rækta jarðveg fyrir pólitíska spillingu“.

Sigurður var á því að um væri að ræða tilraun til að draga athyglina frá raunverulegum vandamálum enda stutt til kosninga:

„Forsætisráðherra lýsti því í Silfri Egils í gær að afgreiðsla endurskoðaðs stjórnarskrárfrumvarps yrði látin hafa algeran forgang á Alþingi og önnur mál látin bíða ef tími reynist ónógur. Þeirri hugsun verður nú varla varizt að með þessu sé verið að draga athyglina frá raunverulegum vandamálum, einkum atvinnumálum og skuldamálum heimila og fyrirtækja, enda skammt til kosninga. Og þá er spurningin hvort Alþingi standi í hlýðni við forsætisráðherra eða taki sjálft frumkvæði að því að taka á þeim vanda sem helzt brennur á þjóðinni.“

Dæmi um misnotkun

Gunnar Helgi Kristinsson, prófessor í stjórnmálafræði, var þungorður á fundi 9. nóvember 2012 í Háskóla Íslands um stöðuna í stjórnarskrárvinnunni:

„Þjóðaratkvæðagreiðslan, í þessu tilviki, er að mínu viti gott dæmi um misnotkun á þjóðaratkvæðagreiðslu þar sem þú heldur þjóðaratkvæðagreiðslu áður en hin efnislega umræða hefur farið fram og reynir síðan að nota niðurstöðurnar til að þagga niður umræðuna.“

Í erindi sínu hélt Gunnar Helgi því fram að vel unnin skoðanakönnun hefði getað reynst gagnlegri en þjóðaratkvæðagreiðslan: „Ef það sem menn vildu fá fram voru skýrar upplýsingar um hvað kjósendur væru að hugsa þá hefði í báðum þessum tilvikum góð og vönduð skoðanakönnun verið mun árangursríkari aðferð til þess að afla þeirra upplýsinga.“

Á sama fundi var Björg Thorarensen, prófessor í stjórnskipunarrétti við lagadeild Háskóla Íslands, skýr:

 

„Það er ekki búið að fara efnislega yfir tillögurnar hjá löggjafanum og þingmenn hafa þá skyldu samkvæmt stjórnarskrá að ræða þær efnislega. Síðan er rétti stjórnskipulegi farvegurinn að bera þetta undir þjóðina þegar búið er að vinna málið á þinginu.“

Tilraunastarfsemi með stjórnarskrá

Viku eftir fundinn í Háskóla Íslands lagði meirihluti stjórnskipunar- og eftirlitsnefndar fram frumvarp stjórnlagaráðs með nokkrum breytingum.

Atli Gíslason, hæstaréttarlögmaður og þá þingmaður sem hafði sagt skilið við ríkisstjórnina, gaf frumvarpinu falleinkunn í nefndaráliti. Frumvarpið væri „ófullburða plagg sem er langt frá því að vera tækt til 2. umræðu á Alþingi“. Ekki væri tekið tillit til „varnaðarorða sérfræðinga á sviði stjórnskipunarréttar“ og ekkert heildarmat hefði farið fram „þótt ítrekað hafi verið eftir því kallað af hálfu minni hluta nefndarinnar og fjölda sérfræðinga sem um málið hafa fjallað, bæði á nefndarfundum og úti í samfélaginu“. Atli benti á að fjöldamörg „stór álitamál“ blöstu við og hefðu síst skýrst í vinnu nefndarinnar. Hann hafnaði „algjörlega þessum vinnubrögðum meiri hlutans“ og sagði „löngu tímabært að látið verði af þessari tilraunastarfsemi með stjórnarskrá lýðveldisins“.

Dómur Atla líkt og margra annarra var skýr en þungur. Frumvarpið strandaði og kom ekki til atkvæðagreiðslu við 2. umræðu.

Breytingar í sátt

Formenn þeirra stjórnmálaflokka sem eiga fulltrúa á Alþingi hafa átt fundi frá upphafi árs 2018 um hugsanlegar stjórnarskrárbreytingar. Verkstjórnin er í höndum forsætisráðherra sem í lok júní sl. birti í samráðsgátt drög að frumvarpi. Alls bárust 215 umsagnir um frumvarpsdrögin en tekið er fram að formennirnir hafi ekki undirgengist skuldbindingu í þessum efnum.

Með þessu vinnulagi hefur forsætisráðherra lagt drög að því að tryggja að breið sátt náist um breytingar á æðstu réttarheimild þjóðarinnar sem er yfir önnur lög hafin. Þannig er viðurkennt hve nauðsynlegt það er að umgangast stjórnarskrá af virðingu, vinna að nauðsynlegum breytingum af yfirvegun og tryggja almennan stuðning.

Með slíkum vinnubrögðum hefur stjórnarskrá lýðveldisins fengið að þróast, ekki í takt við dægurflugur einstakra hagsmunahópa eða stjórnmálaflokka, heldur eftir yfirlegu og ítarlegar umræður. Af 79 efnisgreinum stjórnarskrárinnar hefur 45 verið breytt eða þeim bætt við. Og stjórnarskráin hefur lagt traustan grunn undir ríkisstjórn laga en ekki manna, þar sem grunngildi mannréttinda og einstaklingsfrelsis eru tryggð. "

Það er meira en makalaust að menn skuli þusa um það daginn út og daginn inn og safna undirskriftum um að plaggið frá 2012 skuli þegar í stað verða ný stjórnarskrá lýðveldisins Íslands.

Plaggið var aldrei sett fram nema sem umræðugrundvöllur að að efnisatriðum  í nýrri stjórnarskrá.

Bullkollarnir tala nú eins og þessi moðsuða eigi að takast upp sem ný stjórnarskrá.

Fáránlegastur af öllum öðrum ólöstuðum í þessari síbylju er Pétur Gunnlaugsson í málflutningi sínum á úrvarpi Sögu. En hann hefur þó líklega náð því fram að vekja athygli ´venjulegs fólks á endileysu málflutningsins í heild og því að gera menn gersamlega afhuga því að einhver stjórnarskrárskortur standi þjóðinni fyrir þrifum í flestum málum.

Þvert á móti er margir komnir á þá skoðun að núverandi stjórnarskrá hafi alveg dugað og dugi enn til að að hindra það að réttlætið nái fram að ganga í auðlindamálum, fullveldisframsali eða lýðræði.

Engir nema verstu bullukollarnir deila um það að frumkvæði að breytingum á þessu verði að koma frá þinginu og stjórnmálamönnunum sem verða að leggja grunninn að almennri umræðu og sátt í þjóðfélaginu um það sem breyta skuli til fleiri en fárra nátta og lýðsleikjuskapar tískusveifla lítilla og ljótra flokka.

Óli Björn hefur unnið þarft verk með að draga saman þau augljósu rök sem blasa við gegn bullinu í æðikollunum um stjórnarskrármálið.

Gunnar Smári

Egilsson hefur marga fjöruna sopið.

Hvað sem um hans síðustu snúninga má segja er ástæða til að taka eftir því sem hann nú segir um framtíð blaðaheimsins.

"Gunnar Smári skrifar:

Fríblöðin voru tímabundið viðbragð gagnvart veikari stöðu dagblaða á auglýsingamarkaði, þau gátu frestað hruni dagblaðanna en ekki komið í veg fyrir það. Mér sýnist á þessum tölum um lestur að Fréttablaðið sé komið yfir point-of-no-return. Það er ekki hægt að prenta, dreifa og fylla blaðsíðurnar á efni með þeim tekjum sem má hafa af auglýsingamarkaði á grunni svona lesturs. Þannig er það bara.

Á Fréttatímanum reyndum við að halda úti blaði á bestu auglýsingadögunum; fimmtudegi, föstudegi og laugardegi en þrátt fyrir góðan lestur skorti okkur fé til að ná í höfn. Reynslan af útgáfu Fréttatímanum árin á undan hafði sýnt að útgáfa einn dag í viku bar sig ekki heldur, auglýsingar á einum degi stóðu ekki undir föstum kostnaði og margt í starfinu nýttist of illa. Fréttablaðið er komið niður í fimm daga, og er örugglega enn rekið með góðu tapi þriðjudaga og miðvikudaga. 

Morgunblaðið hefur verið rekið með miklu tapi síðan við á Fréttablaðinu felldum Moggann, 2003/04. Þegar Mogginn missti miðlæga stöðu sína á auglýsingamarkaði missti hann flugið og tök sín á umræðunni. Þá fór Sjálfstæðisflokkurinn að skreppa saman, tapaði miklu í þingkosningum 2003 og fékk lélega kosningu í borginni 2002 og 2006. Ég ætla ekki að halda því fram að þetta hafi gerst vegna einhvers sem stóð í Fréttablaðinu, heldur vegna þess að drottnandi staða Sjálfstæðisflokksins í umræðunni var fallinn og fleiri sjónarmið komust að. Miðlæg staða Moggans í fjölmiðlum var meinið þá, nú er meinið að miðlarnir standa ekki undir sér og eru háðir matargjöfum frá auðvaldinu.

En það var góð staða fyrir fríblað að koma inn í þessa Moggaveröld, að vera einskonar alþýðublað á móti elítu-Mogga. Nú er staða Fréttablaðsins eiginlega öfug, blaðið tekur afstöðu með fjármagnseigendum og allra stærstu eigendum allra stærstu fyrirtækjanna gegn almenningi og baráttusamtökum þeirra, er orðið enn ein röddin í þeim hvimleiða kór. Businessmódelið er að bresta, auglýsingasalan stendur ekki undir prentun, dreifingu og því að fylla síðurnar með boðlegu efni. Á næstu mánuðum verða fleiri útgáfudagar felldir niður, líklega endar Fréttablaðið sem vikurit innan árs og hættir svo útgáfu. Og ég efast um að nokkur sakni þess.

Fyrir röð tilviljana varð blaðamennskan lífsstarf mitt og ástríða. Lengi vel fannst mér fátt tilkomumeira en prentvél að snúa sér í gang til að prenta vel gert blað, fullt af lífi, fróðleik, fréttum og skemmtilegheitum. Mér fannst lykt af prentsvertu góð. Ég lærði að lesa með því að lesa Moggann á hvolfi (ég var yngstur á heimilinu og fékk blaðið seinastur, þurfti að lesa það öfugt yfir borðið til að fá fréttirnar fyrr). Ég hef skrifað í blöð og ritstýrt þeim, hannað þau og brotið um, selt auglýsingar í þau og borið þau út, gert allt sem tengist dagblaðaútgáfu með gleði og áhuga. Samt er það svo ég hef ekki fengið blöðin á heimilið síðan við fluttum heim frá Frakklandi fyrir mörgum árum. Það að detta út í eitt ár var nóg, ég vandi mig af dagblaðalestri, hætti að horfa á hvert blað sem einskonar dómkirkju, og les nú fréttir og fróðleik í stykkjavís á vefnum. Fyrirbrigðið dagblað er ekki til fyrir mér.

Auðvitað er ekki hægt að draga of miklar ályktanir af einum manni, en það er samt augljóst að blöðin eru að deyja, þau munu liggja á líknardeild meðan einhver er til í að borga undir þau, en svo verða blöðin jörðuð í kyrrþey. Og enginn mun sakna þeirra."

Ég viðurkenni að hafa fundið sömu tilfinningar og Smárinn þegar prentvélar eru annarsvegar. Kynsóðaskipti valda því að það er ekki sama stemning meðal fólks og var, þegar það settist niður með blaðið sitt og kaffið. Unga fólkið lítur ekki upp frá símanum og fær allar sínar upplýsingar þar.Við hinir gömlu kunnum þetta ekki og viljum halda á pappírnum.

En það sem fjögurrablaðaSmárinn segir um framtíð blaðanna er samt líklegra en ekki. Ég hygg að hann hafi nokkuð rétt fyrr sér með Fréttablaðið og eftirsjána. Blaðið hefur tekið sér stöðu með þröngsýni vinstrimennskunnar og skríbentar af þeim kantinum eru yfirleitt hrútleiðinlegir þegar þeir eru búnir prumpa boðskapnum úr sér og aðrar hugsanir fyrirfinnast ekki hjá þeim. Morgunblaðið verður lífseigara vegna þess að hægripennar eru yfirleitt glaðsinnaðri, skynsamari og víðsýnni en vinstrikomplexararnir sem fylla litlu ljótu sérvitringaflokkana og þar með Fréttablaðið.

Hugsanlega verður áfram pláss fyrir slembiútgáfur eins og Sám fóstra auk þess að félagasamtök munu hugsanlega gefa út blöð eins  og Bændablaðið þannig að prentverk mun trauðla leggjast af.Lyktin af þessu verður áfram sæt í nösum sumra.

En ég las þessi skrif Smárans með meiri athygli en venjulegu kommasteypuna hans sem hann togar úr sér með töngum um þessar mundir og þar sem ég er ekki mjög trúaður á sannfæringuna sem að baki vellunnar býr.

 

 

Orð í tíma töluð

koma frá Páli Vilhjálmssyni bloggkóngi. Hann segir í dag:

"Múslímar eru vandamálið, ekki flóttamenn

Múslímar aðlagast seint og illa vestrænni menningu. Trúarmenning þeirra fóstrar hryðjuverkamenn, af annarri og þriðju kynslóð flóttamanna, sem slátra meðbræðrum sínum og systrum þegar sá er gállinn á þeim.

Austur-Evrópumenn flæddu inn í Vestur-Evrópu eftir fall járntjaldsins. Milljónir Pólverja, Letta, Litháa, Eista, Búlgara og Rúmena fluttu vestur í leit að betra lífi. Ekkert vandamál.

Múslímar, á hinn bóginn, flytja til Evrópu til að setjast upp á velferðarkerfið. Þeir taka með sér ómenningu barnaníðs, kvenfyrirlitningar og ofbeldishugsunar í trúmálum. Í nafni fjölmenningar heimta þeir að sharía-lög gildi í samfélögum þeirra á vesturlöndum. Múslímar í hrönnum neita einfaldlega að fylgja vestrænum siðum og háttum. Þeir krefjast vestrænna lífsgæða en halda dauðahaldi í ættbálkamenningu úr miðöldum.

Ef ekki væri fyrir múslíma væri enginn flóttamannavandi. Þjóðir Evrópu gerast aldurhnignar og þurfa nýtt blóð. En þær taka vara á ómenningunni sem fylgir múslímum. Skiljanlega."

Ursula van der Layen ætlar að neyða upp á Evrópu móttöku á svona fólki.Hinn ungi Sebastian Kurz í Austurríki hefur einn leiðtoga varað við þessum hugmundum frúarinnar.

Hvaða afstöðu hefur okkar forsætisráðherra til slíkra orða í tíma talaðra?

 

HCQ

er lyfið sem Trump mælti með í byrjun.

Jónas Gunnlaugsson á Egilsstöðum rifjar ýmislegt up varðandi þetta lyf:

"Hver ber ábyrgð á, spurning, þúsund milljarða tapi fólks og fyrirtækja? Hver bannar læknunum að nota lyfið Hýdroxýklórókín, Ríkisstjórnin? Það voru aldrei deilur um hýdroxýklórókín, alveg fram til 20. mars 2020.

22.9.2020 | 13:57

Hver ber ábyrgð á, spurning, þúsunda milljarða tapi fólks og fyrirtækja?Hver ber ábyrgð á dauða, fjölda manna?Hefnnndin, (erum við sjálf með stýflaða hugun, innsæi) (bera út börnnnin), nefnnndin, dillar sér.Fólkið klappar fyrir hefnnndinni, nefnnndinni, heimskunni.Heimskan heldur að hún geti falið drápin á milljón manns.Sagt er að 73 % færri dauðsföll séu í löndunum sem nota HCQ.

Slóð

Lönd sem notuðu hýdroxýklórókín við meðhöndlun covid-19 sáu 73% lægri dánartíðni, sem þýðir að Fauci, CDC og FDA hafa lagt á ráðin um að DREPA tugi þúsunda Bandaríkjamanna til að vernda ábatasaman bóluefnaiðnað

Jónas Gunnlaugsson | 6. september 2020

Hver bannar læknunum að nota lyfið Hýdroxýklórókín. Ríkisstjórnin?Það voru aldrei deilur um hýdroxýklórókín, alveg fram til 20. mars 2020.Trump hældi lyfinu, eftir að hann heyrði frá rannsóknum í Kína og Frakklandi.Þá sáu efnistrúarmenn að pestin myndi ekki nægja til að fella Trump, og hófu ófræingar herferð gegn lyfinu HCQ.Þessir efnistrúarmenn þurfa að lesa sér til í efna og eðlisfræði.Látum skólana kenna nýjustu vísindi strax í dag.Reyndu að skilja hvernig Guð bjó manninn til og hliðstæðuna, hvernig maðurinn bjó Róbott til.  Þarna er sköpunarandinn, að verki.Fylla kirkjurnar og taka þátt í bænunum og opna fyrir innsæið, hugunina, þá opnast fyrir leiðbeininguna frá miðjunni, kjarnanum, Guðlegu ástúðinni, Heilögum anda og Guði.

Það þurfti að setja herforingja sem heilbrigðis ráðherra í Brasilíu til að heilbrigðisráðuneytið hvetti lækna til að nota HCQ , hydroxychloroquine.

https://www.ruv.is/frett/2020/09/17/hershofdingi-heilbrigdisradherra-brasiliu

„Ég vil alltaf minna fólk á, þetta er FDA-samþykkt lyf í 65 ár.Það er ekki verndað með einkaleyfi.Það er ódýrt.Það er víða fáanlegt.  (fæst í Lyfju, (og  einnig lyfið Budesonide sem er andað að sér.))Við gefum þunguðum konum það. (HCQ)Við gefum konum sem hafa barn á brjósti það.Við gefum öldruðum sjúklingum það.Við gefum sjúklingum sem eru í ónæmiskerfi.  (skert?)„Flestir þessara sjúklinga eru á því í áratugi!Það voru aldrei deilur um hýdroxýklórókín, alveg fram til 20. mars 2020.Svo ég myndi skoða rannsóknirnar fyrir þann tíma.Fyrstu rannsóknirnar, frá Kína og frá Frakklandi, áður en Trump sagði að hann væri hrifinn af lyfinu, voru óumdeildar, hældu lyfinu.

Það virtist lofa góðu.

„Ég veit ekki hvað endanleg gögn munu sýna, ég finn hins vegar að gögnin eftir að Trump hélt að þau væru mögulega gagnleg eru grunsamleg .

Egilsstaðir, 22.09.2020   Jónas Gunnlaugsson"

Ég þekki lækni sem er búinn að taka þetta lyf árum saman við gigt og hefur orðið gott af.Annar læknir ætlaði vitlaus að verða þegar ég sagðist ætla að fara taka það eins og Trump.

Ég lét hann hræða mig. En á maður að hlusta á alla aðra?

Svo er það Moderna með mRNA 1273. Það eru 26 000  manns í 3. fasa prófana á þessu lyfi sem er ekkert skylt vírusnum sjálfum heldur verkfræðilega hönnuð keðja sem ekki getur sýkt fólk af COVID19. Verður ekki að fara að herða á þessu áður en heimurinn drepst útaf?

Eitthvað verður að gera, HCQ eða mRNA 1273 eða eitthvað annað?

 

Kerfið beygt

af múslímasleikjunum.

Heil fjölskylda getur horfið, börn frá skólaskyldunni en fullorðna fólkið frá styrkjunum.

Hversu lengi þessi leiksýning varir fer eftir þ´vi hvenær við gefumst upp og samþykkjum að sjá fyrir þessu fólki um alla framtíð. Og svo því næsta sem Magnús og Sema með NoBorders kjósa að færa okkur.

Þetta fólk ræður því það beygir kerfið.

Það er munur Styrmir

Í niðurlagi Morgunblaðsgreinar sinnar á laugardag segir Styrmir Gunnarsson svo:

" Okkur finnst sjálfsagt að Íslendingar sem leita til annarra landa og vilja setjast þar að fái heimild til þess. En hvers vegna á það sama ekki að gilda um fólk í öðrum löndum, sem vill koma hingað? Reynum að ræða þessi mál efnislega og með rökum en látum hrakyrði á borð við „rasista“ eða „einfalda vinstrimenn“ liggja á milli hluta."

Hann er þarna að tengja saman að Íslendingar sem vilja fara og starfa erlendis eigi að fá að gera það og veru egypsku fjölskyldunnar hérlendis og annarra slíkra sem hingað vilja koma sem hælisleitendur.

Er ekki reginmunur þarna á? Annarsvegar okkar fólk sem er að fara til starfa erlendis og hinsvegar fólks sem kemur hingað beinlínis í þeim tilgangi að láta okkur ala önn fyrir sér án atvinnuþátttöku? Hvar eru tekjurnar af veru Egyptans hér? Hversu mörgum slíkum heöfu við ráð á?

Ég held að Styrmir verði að horfa á þennan mun.

Bræðralagsmúslíminn

sem Magnús Norðdahl, Sema Erla og Helga Vala eru líklega sammála um að skuli geta falið sig fyrir íslenskri réttvísi til þess að geta haldið áfram að vinna að framgangi stefnumála Bræðralagsins á Íslandi.

En samkvæmt yfirlýsingum forystumanna þeirra og viðtölum við félaga þeirra sem mæra Osama Bin Laden miðar Bræðralagið  að því að yfirtaka okkar þjóðfélag og siði.

Hvernig skyldu þessar konur taka sig út  reifaðar í múslímaklæði við að dásama íslamskt kvenfrelsis-Ísland  og Magnús lögfræðing svartskeggjaðan með gumpinn hæstan á bænamottunum í  Öskjuhlíð þegar markmiðum bræðranna hefur verið náð.

Í rauninni gæti einhverjum fundist að þetta fólk ætti að vera hneppt í gæsluvarðhald þar til að það upplýsir hvar þessi Egyptagersemi heldur sig á flóttanum undan réttbvísinni.

Eru einhverjar upplýsingar til um það hvað egypsk yfirvöld eða Mossad  eiga vantalað við þennan mann? Hvað hann hefur á ferilskrá sinni í þjónustu Bræðralagsins?

Páll Vilhjálmsson birtir eftirfarandi á sinni bloggsíðu:

"Sunnudagur, 20. september 2020

Múslímska bræðralagið og vinstrimenn

Múslímska bræðralagið er alþjóðlegt fyrirbæri sem stefnir á múslímavæðingu.

Náttúrulegur bandamaður þeirra eru vinstrimenn.

Hér er áhugavert 15. mín. myndband um starfsemi Bræðralagsins."

Það þarf enginn að velkjast í vafa með það hverskonar mann úr hverskonar félagsskap við Íslendingar erum að hlaða undir með því að leyfa honum landsvist hér eftir að hafa skoðað myndbandið hjá Páli. 

Íslamistasleikjurnar sem góla  hæst um mannúð gagnvart þessum Bræðralagsmanni hafa engu svarað um það hversvegna Íslendingar eigi að hýsa þessa þennan félaga úr samtökum sem eru síður en svo sakleysisleg.

Svo lengi getur vont versnað

 að ég færi að taka eitthvað upp sem frá Þorvaldi Gylfasyni kemur og stjórnarskrá hans sem ég hef haft megnustu skömm á til þessa.

Pétur á Sögu tuðar endalaust um eitthvað beint lýðræði sem hann telur einu leiðina til að ná tökum á stjórnmálastéttinni sem vilji engu breyta en öllu ráða í eiginhagsmunaskyni. Ég hef nú alltaf haft efasemdir um þetta beina lýðræði sem samstofna við skrílræði og tel það vandmeðfarið ef þetta tvennt eigi ekki að sameinast.En ef til vill má finna leið til að bjarga þjóðinni frá verri örlögum.

Þegar ég svo hugsa til þingkurfsins Birgis Ármannssonar og hvernig hann tjáði flokksmönnum sínum algera fyrirlitningu  sína í orkupakkamálinu,þá er ég farinn að hallast í átt til Péturs og Þorvaldar.Svona pamfíll eins og Birgir og staðfastur andlýðræðissinni verður ekki beygður öðruvísi en með atkvæðagreiðslu.

Hælisleitendamálið getur orðið til þess að ég greiði ekki atkvæði eins og mér er sagt að gera af leiðtogunum. Það mál er stærsta hættan sem steðjar að þjóðinni um þessar mundir og það verður að stöðva  góða fólkið og No Border-vitleysingana sem eru reiðubúnir að steypa þjóðinni í glötun fyrir heimskar hugsjónir sínar.

Svo lengi getur vont versnað að brýna megi deigt járn svo bíti.