Ný orkuver!

er umræðuefni vísindamannsins Haraldar Sigurðssonar eldfjallafræðings í Stykkishólmi.

Mér finnst allrar athygli vert að Íslendingar búa í nánd Grænlands þar sem Kínverjar eru við námavinnslu í vaxandi mæli. En við ræðum einu sinni ekki aðkomu að slíkum verkefnum. Hvað þá að ræða kosti og lesti Þóríum orkuvera. Við erum eins og fastir í þeirri grillu að orkuauðlindir Íslands séu ótæmandi. Það er bara ekki svo.

  Okkar vísindamenn hafa þekkinguna sem til þarf.  Ræðum þessar Þóríum orkuleiðir í alvöru.

 

 

Islam og konur

er nokkuð sem sneitt er hjá í daglegri umræðu. 

Ég rakst á pistil um niðurstöður trúarnefndar um stöðu kvenna í Islam.

"

Islamabad - Sharia Correspondent: The Council of Islamic Ideology (CII) concluded their 192nd meeting on Thursday with the ruling that women are un-Islamic and that their mere existence contradicted Sharia and the will of Allah. As the meeting concluded CII Chairman Maulana Muhammad Khan Shirani noted that women by existing defied the laws of nature, and to protect Islam and the Sharia women should be forced to stop existing as soon as possible. The announcement comes a couple of days after CII’s 191st meeting where they dubbed laws related to minimum marriage age to be un-Islamic.

After declaring women to be un-Islamic, Shirani explained that there were actually two kinds of women – haraam and makrooh. “We can divide all women in the world into two distinct categories: those who are haraam and those who are makrooh. Now the difference between haraam and makrooh is that the former is categorically forbidden while the latter is really really disliked,” Shirani said.

He further went on to explain how the women around the world can ensure that they get promoted to being makrooh, from just being downright haraam. “Any woman that exercises her will is haraam, absolutely haraam, and is conspiring against Islam and the Ummah,whereas those women who are totally subservient can reach the status of being makrooh. Such is the generosity of our ideology and such is the endeavour of Muslim men like us who are the true torchbearers of gender equality,” the CII chairman added.

Officials told Khabaristan Today that the council members deliberated over various historic references related to women and concluded that each woman is a source of fitna and a perpetual enemy of Islam. They also decided that by restricting them to their subordinate, bordering on slave status, the momineen and the mujahideen can ensure that Islam continues to be the religion of peace, prosperity and gender equality.

Responding to a question one of the officials said that international standards of gender equality should not be used if they contradict Islam or the constitution of Pakistan that had incorporated Islam and had given sovereignty to Allah. “We don’t believe in western ideals, and nothing that contradicts Islam should ever be paid heed. In any case by giving women the higher status of being makrooh, it’s us Muslims who have paved the way for true, Sharia compliant feminism,” the official said.

The CII meeting also advised the government that to protect Islam women’s right to breathe should also be taken away from them. “Whether a woman is allowed to breathe or not be left up to her husband or male guardian, and no woman under any circumstance whatsoever should be allowed to decide whether she can breathe or not,” Shirani said. "

Þó að þessi texti sé vitfirring og della á hæsta stigi, þá má ekki undan líta. Boðendur þessara stefnu vilja lifa á okkur hér á Íslandi líka, þó þeir fyrirlíti okkur og okkar vestrænu gildi.

Er það skiljanelgt að Íslendingar með fullu viti vilji fjölga svona fólki á Íslandi með ráðum og dáð?Þarna tala kennimenn Islam og hugsmyndasmiðir. Þeir prédika í moskunum fyrir ungu karlmönnunum.  Mun Dagur B. stjórna því hverskyns múllar muni prédika í nýju moskunni á Miklubraut?

Hvernig geta jafnvel íslenskar vinstrikonur og víðsýnar  sætt sig við slíkan boðskap Islam? 

Hver mærir hinn

að vanda í þætti Hallgríms Thorsteinssonar. Alger samstaða næst um að loka Reykjavíkurflugvelli og nauðsyn þess að byggja þegar í stað hraðlest til Keflavíkur frá Reykjavík fyrir hundrað milljarða í það minnsta. Maður á heimtingu á því að stíga upp í hraðlest eins og í London segir konan sem ég næ ekki hvort er ein eða fleiri. Hrannar B. segir að Flugvöllurinn hefði verið kosinn burt fyrir tíu árum og það ætti að standa. Gott til þess að vita að greinilega hefur ekkert breyst hjá honum.

Einkennilegt hversu sammála og einsleitt fólk velst í þennan vikulega þátt sem ég er eiginlega hættur að hlusta mikið á vegna þessa einkennis Hallgríms stjórnandans. Ég heyri sjaldnast rætt um eitt einasta  atriði sem ég er sammála. Sem bendir til að þáttakendur komi yfirleitt af öðrum kanti þjóðlífsins en ég og séu nokkuð einsleitt valdir.

Þetta fólk í dag  ræddi um afnám gjaldeyrishafta undir forystu nefndar undir leiðsögn Lee Bucheits nokkurs sem það hafði fyllsta traust á. En Lee þessi vildi leggja okkur undir Icesave lll  á sínum tíma að mig minnir. Þetta fólk sá auðvitað enga leið aðra en að þetta mál yrði að vinna náið með stjórnarandstöðunni. Án þes að koma með nokkurn skilning eða tillögu til lausnar á vandanum virtist það sammála um að núverandi stjórn réði ekki við verkefnið þó nauðsynlegt væri.(Af hverju kom þetta fé hingað í byrjun? Var það ekki í leit að grænni högum? Þarf bara ekki að gefa þessu fé  svo vel að að það vilji ekki fara? Fé og fé leitar nefnilega alltaf í skjólið.)

Á sama tíma er Hrannar B. viss um að tóna verði niður verðtrygginguna þó hann virtist gera sér einhverja grein fyrir orsökum þess að hún hafi verið sett  á. Konurödd vill hætta að hlaupa á eftir hagsmunaaðilum þó að greinilega sé við hagsmunaaðila að eiga í sambandi við gjaldeyrishöft. Ef spyrlar í svona þáttum vildu nefna nöfn þáttakendanna oftar í þáttunum yrði þeta viðráðanlegra fyrir hlustandann En það skptir þá líkega ekki máli hjá þessum þáttastjórnanda þar sem boðun stefnunnar er líklega meira atriði en ekki hverjir segi þetta eða hitt. 

Síðan er rætt um stöðu Seðlabankastjóra. Einn þáttakandi vill leita út fyrir landsteinana í valnefnd. Hrannar ver skiljanlega áframhald setu  Más í embættinu sem einu réttu leiðina.Það verði að meta hæfni valnefndar svo að fólk eins og lögreglustjóri og Ólöf Nordal lendi ekki þar inni. Lögreglustjóri nýtur samt talsverðs almenns trausts þessa hóps vegna annarra mannkosta en það eitt er ekki talið nóg í lokuðu bakherbergi þar sem vali bankastjórans fer endanlega fram.

Konurödd ver Má vegna þess að ríkja verði traust á milli ....Víst getur hann segir Hallgrímur. Sem sagt okkur gengur illa að ná tökum á fagmennsku þó að Seðlabankastjórar séu nú skipaðir vandaðar en áður. (Sem segir sitt um álit þessa hóps á fyrri Seðlabankastjórum, lífs eða liðnum.) Að þau skuli gefa sig í þetta þau Stefán og Olöf segir kona(Margrét Sanders af  Morgunblaðinu?)og  bendir nú á að til þess að vera talinn hlutlaus þá verður viðkomandi að vera vinstrimaður. Már er langbestur úr flugvélinni segir Hrannar enn að vonum og hefur þá komið vali þeirra vinstri manna vel til skila.

Mikið lifandis skelfing er gott að vita til þess að RÚV heldur áfram á þeirr braut að rækta hlustleysisskyldu sína með því að láta sem flesta hlutlausa vinstri menn tala í svona þáttum og sammælast þar um að mæra hverjir aðra og samflokksmenn sína.

 

Orphanides

bankastjóri hefur frá mörgum hliðstæðum í kýpversku efnahagslífi og við það íslenska að segja í Morgunblaðinu. Hann lýsir því hvernig Kýpverjar þurfi að berjast við draug kommúnistastjórnarinnar á Kýpur 2007-2013 sem eyðilagði bankakerfið og fjötraði eyjuna í gjaldeyrishöftum. Íslendingar þurfa enn að glíma við svipaðar pólitískar og efnahagslegar afleiðingar gerða næstliðinnar ríkisstjórnar í formi  Evrópuáróðurs , bankakreppu  og gjaldeyrishafta.  

Hann lýsir því glögglega hvernig Evrópusambandið er ólíkt Bandaríkjunum í því að þar ganga ekki allir í takt. Hver ríkisstjórn vinnur að sínum hagsmunum án tillits til hagsmun þess næsta mótsett við alríkið í Bandaríkjunum þar sem allir vinni að sama marki.  Öfugt við Evropusambandið segir Orphanides er þetta atriðið sem skiptir máli: "Það er vegna þess að hvert ríki evrusvæðisins hefur neitunarvald sem það getur beitt hvenær sem annað aðildarríki þarf á tímabundinni aðstoð að halda."

"Hann ráðleggur Íslendingum jafnframt að taka ekki upp evruna. Hinn pólitíski óstöðugleiki í Evrópu sé slíkur að það væru mistök fyrir hvaða ríki sem er að fara inn á evrusvæðið undir núverandi kringumstæðum. Hann segir evrusvæðið ekki vera sjálfbært til langframa. »Ef við getum ekki stigið skrefið áfram og aukið pólitískan samruna á evrusvæðinu ættum við að vinna í þá átt að liða evrusvæðið í sundur og hverfa aftur til stöðugra umhverfis.«"

Furðulegt er hvernig hópar af stjórnmálamönnum Samfylkingarinnar og hinum nýja væntanlega flokki Benedikts  geta haldið því fram að upptaka evru og innganga í ESB sé  allra meina bót. Rödd Íslands muni heyrast meðal þjóða þess þegar kemur að því að stjórna hafsvæðunum um hverfis Ísland. Fyrir það séu öllu til hættandi.

Orphanides segir svo:" »Það sem er svo sorglegt er að í tilviki evrusvæðisins voru það ákvarðanir stjórnvalda sem leiddu til þess að önnur kreppa skall á, á árunum 2011 og 2012. Hún hefur jafnan verið kölluð evrukreppan."

Og enn:"»Í stað þess að vinna saman að því að halda heildartapinu í skefjum hefur pólitíkin gert það að verkum að ríkisstjórnir einbeita sér frekar að því að færa kostnaðinn hver yfir á aðra." 

Og Orphanides segir um samvinnuna innan Sambandsins:"Ákvörðunin um að takmarka frjálsa fjármagnsflutninga var ekki ætluð til að hjálpa Kýpverjum í glímunni við evrukreppuna, heldur frekar til að valda kýpverska fjármálageiranum enn meiri skaða. Það var hentugt fyrir aðra ríkisstjórn í Evrópu, þá þýsku, að fá því framgengt.« "

Aðspurður segir Orphanides um hvort Íslendingar eigi að taka upp Evru." »Alls ekki. "

Og enn hnykkir hann á:" "Ef ekki finnst lausn á kerfisgöllum evusvæðisins, þannig að ríkisstjórnir álfunnar geti unnið í sameiningu, þá er það ekki neinum ríkjum í hag að taka upp evruna. Ég held því reyndar fram að það hafi verið mistök að byggja evrusvæðið í núverandi mynd."

Ummæli svo reynds manns sem kemur beint innan úr Evrópukerfinu ættu að vega þyngra en skólaspeki hinna íslensku" Evrufræðinga". Líklega er þjóðin um það bil búin að sjá í gegn um það moldviðri.

Orphanides er góður gestur til að opna augu okkar fyrir því hvað Evrópusambandsaðild þýðir í raun og veru fyrir Íslendinga.  

 

Stundin okkar

á er vinsælt barnaefni hér á Íslandi. Allskyns vinsælar dúkkur leika þar aðalhlutverkin og ungir sem aldnir skemmta sér vel.

En skoðum aðeins hvernig svona barnaþáttur hljómar í Palestínu:

https://www.youtube.com/watch?v=X8fRMqWOBuM

Sé ég þarna ekki betur en að  Mikki Mús sé farinn að prédika um pólitík, hefndir og dauða yfir hinum óguðlegu óvinum?

Skyldi vera líklegt að þau börn, sem hafa búið við þessa innrætingu lengi, aðlagist íslensku samfélagi fljótt og vel þegar leiðarahöfundur  Fréttablaðsins hefur ættleitt þau? 

Fróðleg Stund  fyrir þá sem hugsa um innflytjendamál. 

Þarfir Íslands

eiga ekki að ráða vali á innflytjendum til landsins að því að fram kemur í máli ýmissa yngri manna svo sem nýlegt viðtal við heilsuhagfræðinginn Gylfa Ólafsson bar með sér.

Í Fréttablaðinu í dag er leiðari sem kemur inn á þetta:(bloggari feitleitrar)

" Í gær skaut svonefndur draugur upp kollinum á netinu; gamalt myndband af Sir Nicholas Winton í sjónvarpssal BBC. Án þess að vita af því situr hann í fullum sal af gyðingum frá Prag, fólki sem hann bjargaði frá nasistum þegar þau voru börn. Þetta er áhrifaríkt myndband og sá sem þetta skrifar er nú ekki meiri harðjaxl en svo að hann komst við þegar það bar fyrir augu. Nicholas þessi Winton vann sér það til frægðar að hafa á árunum 1938-1939 bjargað alls 669 börnum frá nær öruggum dauða. Afrek hans varð reyndar ekki almennt á vitorði fólks fyrr en 50 árum síðar þegar konan hans komst í dagbækur Wintons og sagði af þrekvirki manns síns.

 

Nicholas bjargaði börnunum og kom þeim í fóstur hjá fjölskyldum víðs vegar um Bretland. Hann hélt skrá yfir börnin og hvert þau fóru. Þessa skrá komst konan hans svo í og tók að senda fólkinu bréf sem endaði svo í fyrrnefndum sjónvarpssal. Þetta einstaklingsframtak minnir okkur á hvað við flest gerum í raun lítið til að hjálpa bræðrum okkar og systrum. Víst er að ekki skortir verkefnin og tækifærin til að drýgja hetjudáð og bjarga börnum frá óöld.

Við Íslendingar teljum okkur í þessu samhengi vilja fólki almennt vel en gleymum því oft þegar á hólminn er komið. Í vor tilkynnti Hanna Birna Kristjánsdóttir innanríkisráðherra reyndar að við ætlum að taka á móti tíu til fimmtán manns frá Sýrlandi, helst börnum, en því miður kemur sú viljayfirlýsing okkur seint á blað yfir sannkallaða mannvini. Miðað við höfðatölu er þetta sambærilegt því að Svíar tækju á móti ríflega fjögur hundruð flóttamönnum. Það gera þeir ekki. Þeir hafa síðustu tvö ár tekið á móti 26 þúsund manns frá Sýrlandi. Ef við Íslendingar vildum standa jafnfætis Svíum þyrftum við að taka á móti 900 flóttamönnum til viðbótar við þessa tíu eða fimmtán. Við rétt klórum upp í 1,6 prósent af því sem Svíar hafa afrekað á þessu sviði. Og þeir virðast hvergi nærri hættir.

 

Yfir milljón sýrlensk börn eru á flótta en átökin í föðurlandinu hafa nú staðið yfir í um þrjú ár. Talið er að í heild séu um þrjár milljónir barna í verulegum vandræðum á þessu svæði. Þau búa ekki við öryggi og matur og lyf eru af skornum skammti. Við getum auðvitað ekki bjargað þeim öllum. Við getum heldur ekki leyst úr vandræðum fyrir botni Miðjarðarhafs. Kannski getur enginn mannlegur máttur leyst úr þessari flækju og það er eðlilegt að upplifa mikinn vanmátt þegar hugað er að hörmungum í heiminum. En við getum samt gert betur en að bjóða tíu eða fimmtán manns hæli á Íslandi.

 

Flugfarþegum er kennt af flugþjónum að setja súrefnisgrímuna fyrst á sjálfa sig og því næst á börn sín, á þeirri forsendu að farþegar geri lítið gagn falli þeir í ómegin. Vissulega verðum við að huga hér að innviðum og stefna að því að vera í stakk búin til að geta rétt út hjálparhönd. Aðstæður flóttafólks eru hins vegar slíkar, borið saman við þá velmegun sem við búum við hér, að það má heita ómerkilegt að blanda umræðu um hjálparstarf sem þetta saman við þjóðarstolt og þjóðerniskennd. Jaðrar við mannvonsku. Við ættum hæglega að geta tekið á móti nokkur hundruð börnum frá Sýrlandi þótt margt megi betur fara á Íslandi. Því verður nefnilega seint trúað að það sé eitthvað í fari Íslendinga sem geri okkur minni manneskjur en Svía eða Sir Nicholas Winton. "

Nú verður ekki ráðið af greininni hvort höfundur er að tala um börn eingöngu og þá til ættleiðingar hér á landi. Eða hvort fullorðið fólk frá sama stað á að fylgja með? Hvort er þá um að ræða að velja á milli fólks samkvæmt þörf Íslendinga eða hvort slembiúrtak á að ráða för. Hvort höfundur vill ættleiða börn eða hvort hann vill fá flóttafjölskyldur hingað með börnunum.

Víst er að ættleidd börn á vegum sir. Wintons hafa auðveldlega aðlagast bresku samfélagi. Sýrslensk börn uppalin á Íslandi myndu aðlagast okkur. En stríðsþreyttir bardagamenn súnnita eða sjíta? 

Hversvegna eiga aðrar þjóðir að glíma við vandamál innanlandsátaka hvar sem er í heiminum? Ber ekki að loka fremur landamærum þeirr ríkja og hindra þannig alla umferð vopna og fólks um landamæri heldur en að hafa þau opin?  Hverjar eru ástæður borgarastyrjalda? Um hvað er barist? Völd og peninga? Einhverjar hugsjónir sem okkur koma við?

Ætlum við Íslendingar ekki að móta okkur neina innflyrjendastefnu sem er eitthvað í takt við vilja meirihluta þjóðarinnar?  Eða eiga aðeins nokkrir útvaldir að ráða henni? 

Hvað vantar við Gullfoss?

Ekkert af því sem Umhverfisstofnun ætlar að fara framkvæmda fyrir marga tugi milljóna við Gullfoss á undan því sem vantar.

Það  sem vantar við Gullforss, Geysir, Goðafoss, Dettifoss,Dimmuborgir,Hveragerði og Þingvelli svo eitthvað sé nefnt er til sýnis á Seltúni við Krýsuvík. þar er búið að leysa þetta tæknilega stórvandamál sem íslensk ferðamálayfirvöld, Umhverfisstofnun og sameinaðir afdalamenn í ferðaþjónustunni hafa ekki getað leyst til þessa.

Hvað er þetta undraverk við Seltún? 

Litlar snyrtilegar klósettbyggingar með vöskum og handþurrkum. Lokaðar í frosti. Það er upplifun að sjá hversu feginsamlega ferðamennirnir taka þessum húsum. Þeir brosa í biðröðunum.

Það er ömurlegt að standa á neðra plani á Þingvöllum og útskýra fyrir ferðamönnum að geti þeir haldið í sér meðan þeir ganga upp Almannagjá,  þá séu klósett þar uppi.  

Sem eru þó sýnd veiði en ekki gefin. Því að á Hakinu á Þingvöllum ræður  íslensk afdalamennska ríkjum. Ferðamenn eru gráti næst með því að geta ekki komist á klósett sem taka ekki annað en íslenska hundraðkalla og íslensk kreditkort. Steinsteypubyggingar upp á milljónatugi hafa verið reistar þarna sem eru ónothæfar fyrir ferðamenn.  Það er ömurlegt að standa í þvi að skýra þessa fötlun íslenskrar þjóðar fyrir ferðamönnum. 

Eða biðraðirnar út á götu á örfá klósett í verslunarmiðstöðinni í Hveragerði?  Þar koma rútur í röðum og jafnvel sjoppurnar eru lokaðar  þegar ferðaskrifstofurnar demba ósamhæft 10-15 rútum í einu á bílaplanið.

Eru þessu ferðaskrifstofufólki allar bjargir bannaðar í skipulagsmálum? Hvað er að því eiginlega?

Ég legg til að Umhverfisstofnun geri sér ferð að Seltúni til að kynna sér hvernig hægt er að leysa klósettvandamál langt að rekins fólks sem er komið hingað til að heimsækja  land og þjóð. Leysa þau á snyrtilegan hátt og án mikils tilkostnaðar.

Af hverju þarf maður endilega að skammast sín fyrir afdalamennsku þjóðar sínnar sem leiðsögumaður fyrir útlendinga á mestu  náttúruperlum Evrópu? Sigríðarstofa var lokuð í allt fyrrasumar með sín klósett. 

Það sem vantar á neðra plan  Gullfoss eru seltúnsk klósett á undan einhverjum tréprílum upp og niður sem Umhverfisstofnun ætlar nú að fara að smíða.

 

 

 

 

 

Unga Ísland

talaði í gegnum Gylfa Ólafssson heilsuhagfræðing, f. 1983, á Útvarpi Sögu í dag sem ég heyrði útundan mér í bílnum.

Þar lýsti þessi sænskmenntaði(námi ólokið) Íslendingur því fyrir Pétri Gunnlaugssyni,  að Ísland ætti ekki að líta til sinna hagsmuna við val á innflytjendum heldur þeirra hagsmuna.  Hans pólitíska sannfæring væri að væru þúsundir af Afríkumönnum í neyð ættu Íslendingar að taka við þeim og hafa ekki áhyggjur af þeim áhrifum  sem innflutningurinn gæti haft á íslenska velferðarkerfið. 

Hann lýsti því að það væri tilviljun að hann hefði fæðst á Íslandi. Þessvegna ætti hann ekkert meira tilkall til landsins en aðrir að mér skildist.  Hann var einnig tilbúinn að kjósa Jón Gnarr sem næsta Forseta Íslands. Hann sagðist fara á kjörstað og flestir vina hans.

Hvaða íslenskur stjórnmálaflokkur er tilbúinn að gera þessar skoðanir í innflytjendamálum að sínum?

Ef þetta er unga Ísland þá er ástæða til fyrir mig að minnsta kosti að hafa verulegar áhyggjur.

Frakkland

hefur löngum verið sá bræðslupottur nýrra hugmynda sem breiðast þaðan um heimsbyggðina. Má minna á hvernig franska stjórnarbyltingin breiddi gárur frelsisins yfir gervöll ríki heims og hafa án efa lagt grunninn að bandarískri heimspeki um þá þjóðfélagsgerð frjálshyggju sem þar er að finna.

Í Frakklandi verða oftar en ekki til nýjar þjóðfélagslegar hugmyndir. Stúdentaóeirðir, frjálsyndi fjölþjóðahyggjunnar, upphlaup  stúdenta, frelsi í feimnismálum, kvenfrelsi, kynfrelsi,  allt eru þetta greinar á hinu franska byltingartré sem breitt hefur lim sitt yfir heimsbyggðina.

Nú eru  enn nýjir tímar að láta á sér kræla í Frakklandi. Þeir hafa orðið illilega fyrir barðinu á innrás múslíma frá Afríku. Ungir Frakkar eru farnir að mótmæla því að þeir séu settir hjá í þjóðfélaginu. Þeir séu að verða útlendingar í eigin landi. Það sé búið að ræna þá sem ávexti barnabyltingarinnar menningu sinni og þjóðerni og möguleikum til atvinnu.  Það er rætt í alvöru að borgarastyrjöld geti verið í uppsiglingu ef svo fer fram sem horfir.

Ég horfði á myndband http://youtu.be/Ims4r1fCExY um Generation Identitaire þar sem ungir Frakkar lýsa viðhorfum sínum til fjölmenningarstefnunnar sem ríkt hefur í Frakklandi til þessa í ljósi umburðarlyndis vinstri manna gegn múslímum sem þeir hafa þvingað upp á hina þöglu. Búrkubannið er hugsanlega fyrsta skrefið sem andspyrnuhreyfingar þjóðernissinna stíga í frönsku þjóðlífi. Víst er að við erum að horfa á eitthvað sem við munum sjá meira af áður en líkur. L´Resistance er allstaðar skammt undan.

 Við Íslendingar höfum ekki farið varhluta af hitanum af frönskum byltingareldum í gegn um tíðina. Okkur er áreiðanlega hollt að fylgjast grannt með því sem er að gerast í Frakklandi í þarlendri fjölþjóðamenningu. Það eru rauð svæði teiknuð inn á frönsk borgarkort þar sem Frakkar geta ekki stigið fæti. Þessar nýju hreyfingar ætla ekki að sætta sig við þetta. Og þessi hreyfing ungra Frakka mun án ef berast skjótt til Niðurlanda, Norðurlanda og Bretlands þar sem svipaðar aðstæður hafa verið að þróast. Hlýðnir Þjóðverjarnir munu svo  koma síðastir.

Íslendingar ættu að byrgja brunninn áður en barnið dettur ofan í ef þess er þá kostur lengur. Það er þegar komnir hingað stórir hópar frá múslímaþjóðum. Mest kemur í skjóli Schengen sem gerir okkur ómögulegt að stjórna innflæðinu. Það er brýnt mál að losna úr þessum samningi sem Bretar gerðust ekki aðilar að vegna þess að þeir eru eyland. Það er vitað að áhrifamiklir embættismenn og eldri stjórnmálamenn eru á móti því að fara úr þessu samkomulagi. Það verður bara að taka þá umræðu.  

Eigum við ekki að fylgjast með Frakklandi og Generation Identitaire ? 

Marta Bergmann

skrifar kjarnyrtan pistil í Morgunblaðið. Það er ástæða til vekja athygli á honum fyrir þá sem lesa bara Fréttablaðið:(bloggari feitletrar að vild sinni og geðþótta)

"Á Vesturlöndum ráðast réttindi manna af lögum. Í þriðja heiminum ráðast þau oftar en ekki af trúnni. Trúarbrögðin byggjast á frumstæðum gildum sem varpa ábyrgðinni á hegðun karla yfir á konur. Stúlkur, sem hefur verið nauðgað, eru teknar af lífi og hengdar upp í tré svo ekki leiki vafi á að skömmin sé þeirra. Við slík tilefni er bent á að »strákar verði alltaf strákar - strákar geri mistök«. Konur verði að gæta sín að vekja ekki girnd karla. En girnd og bældar hvatir leita útrásar og það fer eftir leikreglum samfélagsins hvernig úr spilast.

 

Hér á landi girnast menn það fylgi sem kona hlaut í borgarstjórnarkosningum og reyna þess vegna hver um annan þveran að taka hana pólitískt af lífi. Hinir sömu heimta að konan geri hreint fyrir sínum dyrum og sameinast um að gera allt sem í þeirra valdi stendur til að koma í veg fyrir að hún geti gegnt því starfi sem hún var kjörin til að gegna.

 

Rétt er að Sveinbjörg Birna Sveinbjörnsdóttir er ekki rétt borin til valda í Framsóknarflokknum, en þeir sem töldu sig eiga arfstilkall þar eru löngu stokknir frá borði og róa nú á öðrum miðum. Fólkið sem kaus Sveinbjörgu Birnu vill ekki sjá konur hengdar upp í tré, hvorki í eiginlegri né óeiginlegri merkingu. Þetta eru venjulegir Reykvíkingar sem kusu aðra stjórnmálaflokka í þarsíðustu kosningum, en ákváðu að greiða nýrri rödd atkvæði sitt.

 

Þegar hvorki dugar spaug né níð eru forfeðurnir ákallaðir. Svo langt er gengið að menn úr öðrum flokkum lýsa því yfir að þeir sakni stefnu Framsóknarflokksins á tímum Steingríms Hermannssonar. Slíkar yfirlýsingar eru sérkennilegar í ljósi þess að ágreiningsefni stjórnmála þess tíma voru eins og kunnugt er af allt öðrum toga. Það skyldi þó ekki vera að sumir söknuðu fyrirgreiðslu- og framapólitíkur líkt og þeirrar sem lýst er í þriggja binda ævisögu Steingríms eftir Dag B. Eggertsson! Ævisagan endurspeglar hugsunarhátt stjórnmála fyrri tíma þar sem ýmislegt, svo vægt sé til orða tekið, yrði litið öðrum augum í dag.

 

Enda þótt þjóðir séu almennt friðsamar er það ekki alltaf friðsama fólkið innan hverrar þjóðar sem ræður för. Það voru ekki friðsamir Þjóðverjar, Japanir eða arabar sem hófu að herja á aðra. Það er ekki friðsama fólkið sem nú boðar stríð gegn Vesturlöndum, hvort tveggja í trúarhúsum og á netinu, eða hvetur óþroskaða unglingspilta til að fórna lífi sínu fyrir málstaðinn. Hverjir eru það sem leggja undir sig trúarmiðstöðvar og skóla í nafni hinnar einu sönnu trúar?

 

Hvers vegna ætli danskir stjórnmálamenn hafi ekki mætt við opnun nýju moskunnar í Kaupmannahöfn sem er kostuð af furstadæminu Katar? Hvernig geta þeir sem halda að ekkert illt muni henda hér á landi skýrt að kynfæri 60 stúlkna í barnaskóla í Austur-Svíþjóð höfðu verið klippt? Hvers vegna ætli Englendingar hafi nýverið komist að raun um að í hverjum skólanum á fætur öðrum í Birmingham var farið að kenna í samræmi við trúarskoðanir múslima í stað almennrar kennslunámskrár? Hvers vegna eru búrkur nú bannaðar í Frakklandi með samþykki mannréttindadómstóls Evrópu?

 

Er það hatursáróður að minnast á hryllilega meðferð á stúlkum og lítilsvirðingu við konur almennt?

 

 

Víða í Evrópu vantaði ódýrt vinnuafl. Iðnrekendur leiddu hins vegar ekki hugann að aðlögun aðfluttra einstaklinga og fjölskyldna þeirra að samfélaginu. Þeir hirtu gróðann, greiddu lág laun og létu sér nægja að borga í sjóði flokkanna. Í hópi hinna aðfluttu og afkomenda þeirra eru hins vegar einstaklingar sem taka upp öfgaáróður eins og dæmin sanna og fjallað er um í evrópskum fjölmiðlum. 

 

Barátta trúarbragðOftar en ekki komast þeir til metorða í trúarhúsum þar sem þeir útvarpa áróðri gegn vestrænum gildum og siðum. Áróðurinn berst út fyrir trúarhúsin og nú eru dæmi um að ungmenni á Vesturlöndum telji sér skylt að berjast fyrir hina eina sönnu trú og meðal annars gegn eigin samfélagi.anna, sem að venju snýst í raun um fé, land, völd og siði, er nú háð um allan heim. Ofsatrúarmenn berjast af enn meiri grimmd en áður og hafa nú lýst yfir nýju kalífadæmi sem samkvæmt fimm ára áætlun þeirra á meðal annars að taka yfir Balkanskaga og Spán. Á sama tíma segir Baldur Kristjánsson prestur í pistli á Eyjunni: »Við þurfum að opna landið betur fyrir fólki sem kemur sunnar af hnettinum og auka þannig fjölbreytni manna hér. Til lengri tíma litið gengur ekki annað en að fólk hér á landi verði svipað og fólk í nágrannalöndum þó ekki sé til annars en að íslendingar (sic) verði ekki eins og álfar út úr hól er þeir koma til útlanda og telji allt vont í útlandinu sem svolítið er farin að verða raunin hér.« - Ég spyr nú bara hver er eins og álfur út úr hól?

 

Á Norðurlöndum hefur fram til þessa búið friðsamt fólk sem telur sig standa á tindi siðmenningarinnar með velferðar- og tryggingakerfi sínu. Þetta fólk kennir sig gjarnan við jafnaðarmennsku. Allir skulu vera jafnir en sumir bara jafnari en aðrir. Skilningur og umburðarlyndi eru einkunnarorðin sem skulu viðhöfð þegar innflytjendur eru annars vegar. Umburðarlyndið felst í því að hver og einn fái að iðka þá trú sem hann aðhyllist, hversu herská og andlýðræðisleg sem hún er. Aðlögun innflytjenda á að eiga sér stað síðar. Þegar það gengur ekki eftir er krafist breytinga á lögum og reglum samfélagsins til samræmis við trúarsiði innflytjenda. Gildir þá einu þótt réttur kvenna sé fótum troðinn.

 

Jafnaðarkonur Norðurlandanna, með örfáum undantekningum, víkja sér undan að taka afstöðu með kynsystrum sínum og setja hlutleysiskíki mannfræðinnar fyrir blinda augað. Flokkurinn hefur gefið línuna og þær þora ekki að sjá eða tjá sig um það sem blasir við öllum.

 

Þurfa þeir sem gáfu lóðina að gera hreint fyrir sínum dyrum?

 

Því spyr ég hvernig þeir sem gefa útsvarsfé mitt og þitt í formi lóðar undir mosku ætla að tryggja að það sem er boðað í moskum í nágrannalöndum okkar, svo sem misrétti kynjanna og þvingunarhjónabönd, svo fátt eitt sé nefnt, verði ekki líka kennt í nýju moskunni? Fyrirheit forsvarsmanna Félags múslima á Íslandi þar að lútandi lofa ekki góðu. Ber enginn ábyrgð á því? Fylgja engin skilyrði gjöfinni?

Þurfa þeir sem gáfu lóðina ekki að gera hreint fyrir sínum dyrum?"

Marta vekur hér athygli á því að umburðarlyndið eigi ávallt að vera allt á annan veginn. Það séum við sem fyrir eru sem eigum að sýna óþjóðum umburðarlyndi. Gefa upp landið okkar og siði?  Hvað er tærari kratismi en svona umburðarlynd alþjóðahyggja? 

Sé vandamálið af múslímunum orðið slæmt núna  í Evrópu þá á það bara eftir að versna,  þegar árekstrarnir við þetta frumstæða fólk með sína ósiði verða orðinn óþolandi í daglegu lífi. Hvernig hreinsuðu Ferdinand og Ísabella Spán af Márunum? Hefur verið rannsakað hvort múslímar hér á landi láti umskera stúlkubörn sín þegar 80 slík tilfelli slíks hryllings finnast í einum skóla í A- Svíþjóð?

 Er ekki verið að búa til vandamál með öllu þessu umburðarlyndi sem verður sífellt erfiðara að leysa sem lengra gengur? Af hverju vilja menn ekki  sleppa sænskum geddum í Þingvallavatn og sjá hvernig sambýlið við murtuna þróast? Af hverju flytja menn ekki inn  tíuþúsund Afríkumenn á Suðurlandsundirlendið eins og krataprófessorinn í Háskólanum lagði til?

Göngum úr Schengen sem allra fyrst og tökum upp breska skynsemi eyjarskeggja. Er það ekki ágætt fyrsta skref til að takmarka óvelkominn innflutning óvelkominna? 

 

Leysum vanda ríkissjóðs!

og lækkum skatta.

Stingum á fasteignabólunni sem gerir unga fólkið vonlaust með að geta nokkurn tímann keypt sér íbúð. Skar það engann í hjartað að hlusta á ungu konuna í sjónvarpinu sem fékk þann dóm í greiðslumati Ríkisins að hún skyldi gleyma því að hún myndi nokkru sinni geta keypt sér eigin íbúð.

Ég er alveg viss um að ef greiðslumat hefði verið búið að finnast upp í gamla daga, þá hefði ég ekki getað eignast eigin íbúð þegar ég baslaðist í það. Líklega hefðu fáir af jafnöldrunum getað það heldur.  Fólk bara byrjaði að byggja sjálft í þá daga, þrælaði og puðaði og flutti inn á steininn beran. Nú er þetta allt í höndum á einhverjum excel-krökkum sem auðvitað geta ekki fengið annað en mínus út. Byggingaverktakar eru með einokun á markaði og græða sem aldrei fyrr.

Það er enginn dálkur fyrir bjartsýni eða kjark í exceltöflunni. Þar er hinsvegar dálkur fyrir skatta og brennivín og bensín, sem Ríkið okrar samviskulaust á af því það vantar alltaf pening í ört vaxandi Ríkisbáknið. Ríkið og kratisminn er því undirstaða ógæfu fólks hvernig sem á það er litið. Eyðileggur líf unga fólksins sem er læst í fátæktargildrunni. Skattleggur og eyðir. Það er hinn íslenski veruleiki.

það er engin ráð hægt að gefa þessari ungu menntuðu konu önnur en að flytja til útlanda. Ég veit um að iðnaðarmenn hafa 338 Nokr/klukkustund. Þrefalt kaup miðað við íslenskt kaup. Borga 30 % í skatt en fá svo 10 % af því endurgreitt síðar. Þýðir eitthvað að segja við þetta fólk að það eigi að  vinna Íslandi allt, byggja upp landið og kjósa Sjálfstæðisflokkinn? Er þaðan  nokkuð annað þaðan að frétta en meira bákn og meiri skatta? Hvar eru hugsjónir Sjálfstæðisflokksins staddar í því allsherjar krateríi sem heltekið hefur þessa þjóð lífeyrissjóðasukks og millifærslna?

Ef Ríkið myndi sækja sér sína peninga í lífeyrissjóðina þá gera þau hundruð milljarða ríkissjóð skuldlausan og vaxtagreiðslulausan.

Segja við lífeyrissjóðafurstana: Nú getum við en ekki þið.

Hvar er Sjálfstæðisflokkurinn og sjálfstæðisstefnan?  Í leiguhúsnæði  hjá Framsókn?

Leysum vanda ríkissjóðs  sem er vandi þjóðarinnar! 

"Hin nýja stétt"

er viðfangsefni Styrmis Gunnarssonar í Morgunblaðinu í dag. Þar veltir ritstjórinn fyrir sér vaxandi völdum ókjörinna fjármálafursta yfir öllu lífi í landinu. Styrmir skrifar svo:(bloggari feitletrar að vild)

"Það hefur orðið umhugsunarverð breyting á þeim meginöflum sem takast á í íslenzku samfélagi á síðustu tæpum hundrað árum. Mikinn hluta 20. aldar voru það útgerðin, viðskiptalífið og verkalýðshreyfingin sem réðu ferðinni og hlutverk stjórnmálaflokkanna var ýmist að skapa jafnvægi á milli þessara afla eða gerast málsvarar þeirra. Viðskiptalífið skiptist í tvennt, einkarekstur og samvinnufélög. Sjálfstæðisflokkurinn var pólitískur málsvari hinna fyrrnefndu, Framsóknarflokkurinn hinna síðarnefndu. Alþýðuflokkur og Sósíalistaflokkur og síðar Alþýðubandalag voru málsvarar verkalýðshreyfingarinnar. Útgerðin naut stuðnings í öllum flokkum, jafnvel í Sósíalistaflokknum eða öllu heldur hjá Lúðvík Jósepssyni, einum forystumanna þess flokks.

 Undir lok 20. aldar fóru þessi hagsmunaöfl að riðlast. Samband ísl. samvinnufélaga féll og með því mikill hluti kaupfélaganna. Heiftarlegt stríð brautzt út í einkageiranum á milli þeirra ráðandi afla sem fyrir voru og »ungra Tyrkja« sem ruddust fram. Efnahagsveldi útgerðarinnar náði nýjum hæðum þegar framsalið var gefið frjálst en hvarf fljótt í skuggann á enn meira valdi sem var fjármálakerfið.

 Breyttir þjóðfélagshættir leiddu til þess að verkalýðshreyfingin missti það vogarafl sem hún hafði þar sem verkfallsvopnið var. Það var orðið jafnmikið hagsmunamál fyrir launþega eins og atvinnurekendur að ekki kæmi til verkfalla.

 Einkavæðing bankanna skipti sköpum. Með henni varð fjármálakerfið allsráðandi í landinu. Nú þurfti ekki lengur stjórnmálaflokka til að skapa jafnvægi á milli ólíkra þjóðfélagshópa. Ráðherrar voru aukaatriði. Fjármálamennirnir réðu. Ekki hinir kjörnu fulltrúar fólksins sem sátu á Alþingi og í ríkisstjórnum.

 Ætla hefði mátt að hrun bankanna hefði breytt þessari stöðu. Það hefur ekki orðið. Fjármálakerfið er enn það þjóðfélagsafl sem mestu ræður en það hefur orðið breyting innan þess. Í stað þess að það byggðist eftir einkavæðingu bankanna á hinum einkavæddu bönkum og viðskiptasamsteypum sem tengdust þeim byggist það nú á bönkunum þremur og lífeyrissjóðunum.

 Verkalýðshreyfingin hefur náð vopnum sínum í gegnum lífeyrissjóðina en jafnframt erfitt að sjá hvorum megin borðs hún situr.

 Hvernig náði bankakerfið sem hrundi að halda óbreyttri stöðu?

 Annars vegar vegna þess að stjórnmálamennirnir tóku ákvörðun sem byggðist á því að nýju bankarnir fengu eignir gömlu bankanna (þ.e. skuldir fólks og fyrirtækja) með miklum afslætti og jafnframt að sá afsláttur mundi ekki ganga til skuldaranna, þ.e. heimilanna og fyrirtækja, heldur til bankanna. Þetta var lykilatriði, sem hefur ekki fengið verðskuldaða athygli en skýrir gífurlegan hagnað bankanna á undanförnum árum, þótt viðskiptaumhverfi þeirra væri samfélag í sárum. Að auki bættu stjórnmálamennirnir um betur með því að afhenda kröfuhöfum tveggja gömlu bankanna tvo hina nýju.

 Hins vegar voru það lífeyrissjóðirnir einir sem eftir stóðu með einhverja fjárhagslega burði. Þeir tóku svo upp samstarf við nýju bankana um ávöxtun þessara fjármuna enda mjög að þeim þrengt um ávöxtunarmöguleika vegna gjaldeyrishaftanna.

 Með þessum hætti hefur fjármálakerfið sem slíkt haldið þeirri lykilstöðu sem það náði með einkavæðingu bankanna fyrir áratug. Það eru önnur andlit og önnur nöfn en kerfið er það sama.

 Þessari áhrifastöðu hins breytta en endurnýjaða fjármálakerfis fylgja margvísleg álitamál. Lífeyrissjóðirnir eru orðnir ráðandi eigendur stærstu fyrirtækja í landinu. Ráða þeir við þá ráðandi stöðu? Þeir hafa ekki markað sér stefnu um launakjör stjórnenda þessara fyrirtækja, eins og áður hefur verið vakin athygli á hér á þessum vettvangi. Eru þeir að verða einokunarafl? Er það ekki rétt skilið að lífeyrissjóðir eru stærstu eigendur í Högum, stærstu matvörukeðju landsins, en líka stærstu eigendur í Kaupási, helzta keppinaut Haga?

 Hvert er viðhorf Samkeppniseftirlitsins til þess að lífeyrissjóðir séu orðnir ráðandi á matvörumarkaðnum? Hvað verður gert til þess að koma í veg fyrir samráð þeirra í milli? Og meðal annarra orða: nýta þeir þessa stöðu í þágu eigenda sinna, fólksins í landinu? Kannski er verðlækkun í Bónus-verzlunum, sem sagt hefur verið frá, til marks um það?

 Hversu lengi á fámennisstjórn að ráða ferðinni í lífeyrissjóðunum? Kerfið er svona: Fyrst kjósa fámennir aðalfundir verkalýðsfélaga og samtaka í atvinnulífi enn fámennari stjórnir félaga og samtaka. Svo tilnefna þessar fámennu stjórnir fulltrúa í enn fámennari stjórnir lífeyrissjóðanna. Eigendur lífeyrissjóðanna koma hér hvergi við sögu.

 Einu sinni var uppi maður sem hét Milovan Djilas. Hann var varaforseti Júgóslavíu á tímum Títós. Hann skrifaði bók sem hét Hin nýja stétt. Þar lýsti hann því hvernig til hafði orðið í hinum sósíalísku ríkjum ný stétt stjórnmálamanna, embættismanna og starfsmanna kommúnistaflokkanna, sem bjuggu við margvísleg hlunnindi sem alþýðan í alþýðulýðveldunum þekkti bara af afspurn.

 Er hugsanlegt að hér sé að verða til »Hin nýja stétt« í ljúfu bandalagi þeirra sem stjórna lífeyrissjóðunum, bönkunum og tengdum fjármálafyrirtækjum og að hinir kjörnu fulltrúar fólksins sitji að venju aðgerðarlausir á hliðarlínum?

 Fyrir hrun var haft við orð að nauðsynlegt gæti orðið að brjóta stórar viðskiptasamsteypur upp með löggjöf?

 Er orðið nauðsynlegt að brjóta fjármálakerfið upp?"

 

Þetta er glögg greining hins reynda þjóðfélagsrýnis Styrmis Gunnarssonar sem einhverjir myndu hugsanlega nema staðar við.  Varla þó ríkisstjórn né Alþingi þar sem menn skjálfa yfirleitt meira af ótta við stundarvinsældir sínar en þeir titra af hugsjónaeldi eins og ungmennafélagsmennirnir gerðu í gamla daga. 

Hvað ef lífeyrisjóðunum væri gert að leggja fjármuni inn í Seðlabankann með 3.5 % lágmarksávöxtun? Er það ekki svipuð tala og vaxtakostnaður ríkisins? Fara þeir peningar þá ekki til innlendra aðila í stað útlendra? Þyrfti þá að hrópa bóla, bóla!

En hugleiðingarnar um hina "Nýju Stétt" eiga jafnvel við núna og fyrir hrun þegar hana skipuðu aðrir menn. "Hin nýja stétt" var engu að síður komin til sögunnar þá eins og nú. Þá voru bara önnur andlit sem enn eiga alla athygli fjölmiðla meðan hin nýju hafa ekki verið einu sinni verið kynnt fyrir almenningi. 

Og þegar maður hugsar til fjármögnunar Steingríms J. á endurreistu bönkunum, hvernig er hægt að segja að við gömlu hluthafar bankanna hafi ekkert átt í þeim gríðarlegu eignum sem teknar voru úr þrotabúunum og afhent nýju bönkunum sem glerharðar peningalegar eignir?  Af hverju áttum við bara skuldirnar og skömmina?  Bar ekki að útdeila úr búunum eignum og skuldum á löglegan hátt? Hefðum við hluthafar hugsanlega ekki getað átt eitthvað eftir lögformleg skipti? Svo sem einni dietkók?

Þess í stað þess tekur sýslumaðurinn  í gervi Steingríms J.  allt fémætt til sín við skiptin en segir öðrum sveitungum að éta það sem úti frýs.   Þeir gætu talað við einhverjar slitastjórnir  í nauðasamningum um afganginn?

Hefðu þetta ekki þótt einkennilegar aðfarir við skiptin á Stóra-Hofi í gamla daga? Finnst engum þetta ámælisverð meðferð á venjulegum þrotabúum? Er farið svona að við önnur gjaldþrotaskipti?

En "Hin nýja stétt" flokksforingja. fjárglæframanna og forsjáraðila lífeyrissjóðanna leyfir sér flest sem oss fávísum leyfist ekki. 

"Hin nýja stétt" á Íslandi setur sér nefnilega sjálf reglurnar sem hún fer eftir.