Stríð, heilagt stríð!

Jihad í kjaramálum ! Ríkisstjórnin gerir þetta ójákvæmilegt segir forsetinn Gylfi Arnbjörnsson. Verkföll skulu bylja á ykkur hinum til að laga þetta og láta mitt fólk  fá milljón eða meira. Sá er aldeilis að vinna fyrir kaupinu sínu ! Rífur stólpakjaft við hátignirnar í ríkisstjórninni sem hann þó styður pólitískt með Evrunni og Evrópubandalaginu því hann er hagfræðingur og getur búið til gróða með tölum.

Það er gott að kjarabætur skuli verða sóttar til þeirra sem luma á þeim en vilja ekki láta þær af hendi af kvikindisskap einum. Við verðum líka að mennta börnin okkar svo þau geti sest að erlendis og borgað af námlánunum þaðan.

Stríð, STRÍÐ ! Heilagt kjarastríð !

Eftirlit EFTIRLIT!

er það sem verður að auka og efla. Allir sem starfa í fjármálastarfsemi eru líklega hreinir glæpamenn sem svindla og svíkja hvenær sem þeir geta. Þeir verða því sjálfir að greiða fyrir stöðugt eftirlit með sjálfum sér.   Bankastjóri ber væntanlega enga siðferðislega ábyrgð sjálfur því hann er búinn að borga fyrir eftirlit með sér og hlýtur því að vera alveg ábyrgðarlaus þó stolið sé í sjóði 9 eða svindlað í sjóði 5.  Fjármálaeftirlitið ber alla ábyrgðinu og þessvegna þurfti Gylfi,  sem var blómaskreyting í ríkisstjórn að sögn Ingva Hrafns, að hækka kaupið hjá því um 77 % væntanlega vegna vaxandi glæpanáttúru endurreista bankakerfisins. Það verður að hafa öflugt eftirlit með þessu liði sem bíður eftir hverju tækifæri til að rupla og ræna.

Af hverju er ekki stofnað eftirlit með mér eða þér sem við erum  látnir borga? Atvinnuskapandi verkefni.  Hver maður borgi eftirlit með sjálfum sér og er þá ekki atvinnuleysið horfið? Af hverju er ekki stofnað Lögfræðingaeftirlit Ríkisins til þess að hafa eftirlit með skilanefndunum? Af hverju er sérstakt fjármálaeftirlit ekki með augun á Steingrími J. vegna framferðis hans í málefnum Byr og SpKef og Sjóvá.? Eru bara til fjármálaleg fantabrögð  utan opinbera kerfisins? Þarf ekki að skoða lögmæti ráðstafana hans Steingríms alveg eins og Geirs Haarde?

 EFTITLIT, EFTIRLIT ! Er það ekki krafa dagsins af því að annars morar allt í spillingu hjá þessari glæpahneigðu þjóð  þar sem allir stela ef þeir geta?  Alveg eins og í Rússlandi þar sem Pútín er sagður vera langt kominn að stela olíu og gaslindunum fyrir sjálfan sig og sína.  Á Íslandi eru kvótinn og allskyns forréttindi  horfin til nafntogaðra stjórnmálamanna og þykir engum mikið.  Svo það veitir ekki af eftirliti á hina sem eru að rífa kjaft og koma öllum "Kodorkovskyíum" helst  í tugthús ef ekki til búsetu erlendis.

Þarf ekki að stofna sérstakt eftirlit með útrásarvíkingunum og láta þá borga það sjálfa? ÞAð verður að fara að góma þá sagði Eva Jóly í framhjáhlaupi við hann Egil þegar hann heimsótti hana á okkar kostnað til að ræða frönsk stjórnmál ?  Fer þetta ekki allt að fyrnast hvort sem er?

EFTIRLIT,  OPINBERT EFTIRLIT ! Er það ekki  það sem þessi íslenska glæpamannaþjóð þarfnast mest?

Betra en ekki neitt ?

eru síðustu skeytasendingar Katrínar og Ögmundar til hvors annars? Þetta hefði þótt tíðindum sæta einhvern tímann. Ekki voru samskiptin með þessum hætti þegar Jóhanna sat í hrunstjórninni. 

Er þetta ef til vill með stjórnviskuráðum gert til að draga athyglina  frá miklum önnum samhentrar ríkisstjórnar við að leysa vandamál líðandi stundar? Atvinnumálin, skuldavanda heimilanna, orkuframkvæmdir ? Sjónvarpið fái að minnsta kosti einhverjar fréttir að segja frá ríkisstjórninni?

Flugeldasýningar fangi athygli fjölmiðla?  Betra sé illt umtal en ekki neitt?

Auf die Mark kommt es an !

var máltæki fólks þegar ég fyrst kynntist Þjóðverjum 1957 sem áttu eftir að fóstra mig næstu fimm árin og kenna mér byrjun á nýrri hugsun sem ég kann þó ekki enn. Ég var heimskur spraðibassi, gæji, af Íslandi sem hafði aldrei þurft að líða skort né hugsað um að fara vel með það sem ég hafði.Ég hafði aldrei séð stríð og allsleysi.

Ég var þó alinn upp við að vinna og eyða aflanum jafnharðan. Það þýddi ekki að geyma aura á Íslandi, það var ég búinn að læra af áletruninni á sparibyssunni minni gömlu sem mér hafði verið gefin af Landsbankanum. "Græddur er geymdur eyrir" stóð utan á henni gylltum stöfum. Ég lærði fljótt að stinga hana upp með borðhníf og setja innihaldið í klósettið eins og pabbi sagði mig náttúraðan fyrir via Freyju og Vífilfell og fleiri freistingasmiði þess tíma.

Ég er víst eitthvað svona innréttaður ennþá.Hallur undir heimsins gæði og hið ljúfa líf. Sést á mittismálinu. Peningur er til þess að kaupa fyrir en ekki að strúka honum og kjassa. Ég hafði líka átt sparibók með sparibyssunni með einhverri upphæð í 10 ár og hann dugði bara fyrir einum ís þegar ég varð stúdent en hafði dugað fyrir hjóli 6 árum fyrr. Síðan þá finnst mér eiginlega vafasamt að ljúga að börnum um jólasveininn sem komi með gjafirnar og setji í skóinn nema að hlæja hæfilega með tunguna í kinninni.

Hinir nýju uppalendur mínir hugsuðu allt öðruvísi. Hjá þeim byggðist allt á að halda í markið og láta það ekki af hendi fyrr en í síðustu lög. Eftir önnur 5 ár frá því að við lukum náminu sagði minn besti vinur í Þýskalandi þegar ég spurði hann af hverju hann ekki byggði hús fyrir lán frá bankanum? Þessir skítir(hann er svakalega orðljótuir eins og ég) hugsa ekki um neitt nema að stela af þér vöxtum. Maður á að spara og leggja fyrir en ekki taka helvítis lán sem bara kosta vexti. Hann byggði seinna en ég og veit ekki aura sinna tal í dag og á það sannarlega skilið. Hann kenndi mér líka að vinna og líta ekki á klukkuna og vera ekki alltaf að spekúlera að eyða peningum heldur skapa árangur.Hlusta ekki á skít frá skítum. Nú vill maður gjarnan skapa eitthvað en það er hvergi viðspyrna í ónýtu samfélagi skítakommúnista. Það er allt skítadautt og maður er líka orðinn skítagamall paríah, sem enginn vill tala við, svo maður haldi áfram á orðfærinu okkar gömlu strákanna.

Það er nefnilega svo að enginn getur byggt hamingju sína á láni. Hamingjan er nefnilega "Lánlaus". Skuldugur maður er þræll eins og Einar ríki segir í bók sinni. Það versta sem hendir eina fjölskyldu er að reisa sér hurðarás um öxl fjárhagslega. "Kröfuhörð kona hefur orðið mörgum manninum að falli " sagði vinur minn Sveinn eitt sinn og hann vissi það eins og annað. "Samhent hjón" geta unnið stórvirki sagði hann líka, "Án skulda er hamingja í húsi." "Sígandi lukka er best", "Betri er húsbruni en hvalreki á fyrsta ári búskapar" sagði hann líka."

Það er nefnilega ennþá svo að það er Markið sem skiptir máli.Markið sem þú átt sem skiptir máli þegar upp er staðið en ekki Markið sem þú ert búinn að fleygja frá þér í hita augnabliksins.

Og nú þegar Þjóðverjar sjá það "skítaklárt" eins og vinur minn myndi orða það, og það ekki í fyrsta sinn, að aðrar þjóðir í Evrópusambandinu eiga ekki samleið með þeim í þeirra bóndahugsun og vinnusemi um nauðsyn þess að heyja og eiga fyrningar, þá virðist komið að vatnaskilum. Því spraðibassar bandalagsríkjanna verða einfaldlega að aðlaga sinn lífstíl nýrri hugsun eins og ég var að reyna að gera fyrir margt löngu. Líklega munu Þjóðverjar innan skamms taka upp markið sitt gamla aftur og setja evruna til hliðar. Allir munu vilja skipta sínum evrum í mörk og evran hrynur niður á þann stall sem henni er ætlaður.

Evrusýningunni er lokið, allstaðar nema hjá Samfylkingunni íslensku og Evrusinnum. Tjaldið fellur.

Auf die Mark kommt es an!

Viðtalið við Ingva Hrafn

sem þeir Guðni Ágústsson og Jón Baldvin Hannibalsson áttu á Hrafnaþingi í kvöld var eiginlega ekki sá besti. Ingvi Hrafn talaði núna svo mikið að þeir komust varla að með spurningar til hans.

Þó var málflutningur Guðna Ágústssonar með ágætum þá sjaldan hann fékk orðið. Hann fór rétt með allar staðreyndir um hvað vantar í þjóðfélagið og hversvegna ríkisstjórnin getur ekkert gert í málunum annað en að halda þessum aðildarviðræðum við ESB áfram sem væri alrangt og ætti að stöðva. Mikið var ég hissa þegar Ingvi Hrafn lýsi eindregnum vilja sínum til að kíkja í pakkann, halda áfram og kjósa svo. Helst var að skilja á Ingva að eitthvað stórkostlega óvænt gæti komið upp sem gerði það að verkum að hann og Íslendingar samþykktu þetta kannski.

Framlag Jóns Baldvins var sérstætt að vanda. Hann þrástagaðist á nauðsyn þess að útgerðin greiddi auðlindarentu. Það myndi gerbreyta öllu úr því að við gætum ekki veitt meiri fisk.Hann gaf ekkert fyrir störf sáttanefndarinnar hvað þá Jón Bjarnason sem væri fyrir í ríkisstjórninni sem myndi sitja áfram. Hann sagði ekkert um það hvort það væri landinu til meiri heilla en vinstri mönnum sjálfum.

Ég velti því fyrir mér undir ræðum Jóns, hvernig þetta kæmi út. Setjum svo að ein útgerð veiði fasta tonnatölu í kvóta og selji þetta á 200 milljónir fyrir hrun. Kostnaðurinn fyrir hrun segjum við að hafi verið 180 milljónir og 20 milljónir séu gróðinn. Tekjuskattur fyrir hrun sé 18 % af þessu eða 3.6 milljónir. Svo kemur hrun og sölutekjurnar af sama magni eru 400 milljónir. Kostnaður er kannski kominn í 300 milljónir, hagnaður 100 milljónir ef allt er rétt fram talið. Skattur er nú 20 % eða 20 milljónir. Nettó Hagnaður er 80 milljónir. Hver er munurinn á þessum greiðslum og auðlindarentu? Segjum svo að ný auðlindarenta, gæti verið viðbótarskattur uppá 20%, (þó mig gruni að Jón Baldvin og aðrir kratar hafi miklu stærri tölur í huga). Fyrir hrun er afkoman mínus hálf. Eftir hrun er nettóhagnaður 60 milljónir. Þetta finnst mér vera auðlindarenta hvor leiðin sem er farin. En Jóni finnst það greinilega ekki því auðlindarenta á greinilega að greiðast óháð afkomu og mynda tap fyrir hrun þegar gengið var helmingi lægra.

Ef yrði aflabrestur og verðfall á mörkuðum þá færi útgerðin auðvitað bara á hausinn. Ætli Jón Baldvin myndi búa yfir því pólitíska þreki að standast freistinguna að grípa til gengisfellingar til að koma bátunum á sjó eða ef evran væri komin að grípa til ríkisstyrkja? Ég verð að viðurkenna að ég botna ekkert í þessari auðlindarentuþráhyggju þeirra kratanna og varð engu nær af útskýringum Jóns Baldvins.

Er ekki nokkuð ljóst að það er gengið sem Seðlabankinn ákveður skiptir öllu máli? Jón viðurkenndi að allar ríkisstjórnir og líklega hann meðtalinn hefðu bara fellt gengið þegar kostnaður hefði orðið of hár hjá útgerðinni með launhækkunum, olíuhækkunum og þess háttar. Guðni benti á að þetta væri auðveldara pólitískt heldur en launalækkun sem gengisfelling auðvitað væri.

Svo kom Jón Baldvin og lýsti sinni framtíðarsýn á því hvað ætti að gera núna. Vandi Íslendinga væri alls ekki álver hér og álver þar. Þetta væri kerfisvandi.Það vantaði auðlindarentuna til að leysa allan vanda ríkissjóðs Í fyrsta lagi taka á skuldavanda heimilanna og afskrifa toxic-lán. Það næsta væri að keyra áfram viðræðurnar við ESB og binda krónuna við evruna eins og Danir gera ásamt með auðlindarentu á útgerðina.

Eftir þetta innlegg Jóns Baldvins sortnaði mér svo fyrir augum að ég gat varla fylgst með frekara viðtali þeirra við Ingva Hrafn. Þó gjörði ég bæn mína í þakklæti fyrir það að Jón Baldvin er ekki ráðherra enda lýsti Guðni áhyggjum af því að hann væri að verða kommúnisti aftur. En þann Jón Hannibalsson man ég ágætlega úr Menntaskóla.

En þó heyrði ég Guðna lýsa því í þættinum að taka á skuldavanda heimilanna og áhyggjum sinum yfir hvernig bankarnir brygðust hlutverki sínu með því að vera rukkunarstofur fyrir erlenda vogunarsjóði en ekki viðskiptabankar.Það þyrfti að koma framkvæmdum af stað til að skapa atvinnu. það væri mál málanna til að taka á atvinnuleysinu og stöðva landflóttann. Það vildi enginn fjárfesta þar sem ekkert væri að gera.Hann virtist telja að álver hér og kísill þar væri kannski ekki svo alvitlaust eftir að við slægjum aðildarviðræðunum á frest.

Báðir viðurkenndu að neyðarlögin hefðu verið það besta sem fyrri stjórn hefði gert og Guðni minntist á að Geir Haarde sætti nú Landsdómi fyrir þá björgun. Jón sagði að Icsave hefði aldrei verið neitt vandamál, það þurfti bara að bíða eftir að eignir Landsbankans hækkuðu í verði.Ég fór aftur í blakkát.

Mér fannst Guðni standa sig mun betur í þessu viðtali þar sem hann leyfði Ingva Hrafni að tala og tók ekki frammí fyrir honum eins og Jón Baldvin gerði iðullega. Maður er mun fróðari um þær efnahagsráðstafanir sem Ingvi vill grípa til fyrir land og þjóð. Eitt af því er að halda áfram viðræðunum vð ESB eins og Jón Baldvin vill líka. Svo lofsöng Jón Baldvin með Ingva framgöngu Steingríms í ríkisfjármálum meðan Guðni minntist á Gordon Brown sem hefði eyðilagt mikið fyrir okkur.

Í heildina var þeeta kannski upplýsandi þáttur og gaf okkur innsýn í hinn víða hugsanaheim Ingva Hrafns sem á þessa sjónvarpsstöð ÍNN og má því hafa hana eins og honum passar.Og hún er oftar en ekki skemmtilegri en aðrar þegar Ingvi Hrafn fer á kostum sem hann gerir iðullega.Og takk fyrir það Ingvi Hrafn.

Er of hættulegt að blogga?

hvarflar að mér þegar ég les um mál Gunnlaugs Sigmundssonar gegn Teiti Atlasyni, sem ríkisbubbinn  ætlar að gera gjaldþrota fyrir að Teitur er ekki ánægður með hvernig Gunnlaugur komst yfir Kögun.

Ég er það ekki endilega heldur. En þori ég að blogga um það með reiði og peningavald Gunnlaugs yfir mér?

Og ég sem hélt að maður mætti skrifa um hugsanir sínar a blogginu.  Það má ekki samkvæmt þessu. Ég hef fundið fyrir ýmsum hugsunum til dæmis um Halldór Ásgrímsson og trilluútgerðina hans, kótamál Skinneyjar,  söluna á ÍAV, Finn Ingólfsson og Frumherja og fleiri slík mál tengd Framsóknarmönnum.   En er  óhætt að tjá hugsanir sínar á bloggi ?  Er blogg ekki lengur farvegur hugsana heldur grundvöllur meiðyrða eins og frásagnir af málum Teits, Hannesar Hólmsteins og Jóns Ólafssonar, sýna?

Má ég ekki hugsa illa um einhvern ákveðinn manna. Má ég ekki segja neinum þó ég hugsi illa um mann? Má ég ekki segja neinum frá því hvað ég er að hugsa?  Get ég þurft að sanna það að ég sé ekki að hugsa tóma steypu?  Og borga skaðabætur ef ég hugsa vitlaust? Og bera foreldrar mínir ábyrgðina fyrir að hafa fætt mig svo heimskan að ég hugsa skakkt um Gunnlaug Sigmundsson og fleiri?

Verðu maður að hætta þessu bloggi? Standa við hvert orð? 

 

Gaman að græða!

"Lögfræðistofur græddu fjóra milljarða á tveimur árum
Níu lögfræðistofur högnuðust samtals um 3,7 milljarða króna á árunum 2009 og 2010. Gróðinn hefur aukist mikið eftir hrun. Samanlagður hagnaður þeirra dróst lítillega saman í fyrra. Logos græðir langmest.
Viðskipti Níu lögfræðistofur högnuðust samtals um 1,7 milljarða króna á síðasta ári. Logos hagnaðist langmest þeirra allra í fyrra, um 633 milljónir króna. Níu lögfræðistofur högnuðust samtals um 1,7 milljarða króna á síðasta ári. Logos hagnaðist langmest þeirra allra í fyrra, um 633 milljónir króna. Þetta kemur fram í ársreikningum lögfræðistofanna. Þær eru Logos, BBA Legal, Lex, Mörkin, Réttur-Aðalsteinsson&Partners, Landslög, Juris, Sigurjónsson&Thor og Lögmál.

Logos, stærsta lögfræðistofa landsins, er í algjörum sérflokki þegar kemur að hagnaði. Stofan hefur grætt um 1,5 milljarða króna á þessum tveimur árum. Stjórn Logos lagði til að 90% hagnaðarins í fyrra yrðu greidd út sem arður til 16 eigenda stofunnar. Gangi það eftir mun hver þeirra fá um 35,6 milljónir króna í sinn hlut vegna árangurs Logos í fyrra...."

BBA Legal hagnaðist næstmest þeirra stofa sem Fréttablaðið kannaði. Í fyrra skilaði stofan 252 milljóna króna hagnaði til viðbótar við þær 282 milljónir króna sem hún græddi árið 2009. Sam

anlagður hagnaður BBA Legal á árunum tveimur er því 534 milljónir króna. Eigendur stofunnar eru sex talsins. Þar af eiga tveir samtals 54% hlut.

Sú stofa sem skilaði þriðja mesta hagnaðinum var Lex lögmannsstofa. Hagnaður hennar í fyrra var 194 milljónir króna, sem var nokkru minna en árið áður þegar hún skilaði 291 milljón króna í hagnað. Á tveimur árum hefur Lex því halað inn 485 milljónir króna. Hluthafar Lex eru 17 talsins..."

Svo stendur í Fréttablaðinu.

En hverjir skyldu hafa borgað þetta ? Bara bankarnir hans Steingríms J..? Slitastjórnir ?

Eða félagsmenn í hagsmunasamtökum heimilanna? Fólk sem var gert gjaldþrota.

Hýenurnar éta leifarnar af föllnu dýrunum í Afríku.

Sameinaðir stöndum vér

og sundraðir föllum vér.Gamalt spakmæli sem ef til vill er ekki svo vitlaust.

Maður er að reyna að átta sig á því hvað mál sameini þessa ríkisstjórn þegar maður les heilsíðuauglýsingu í Morgunblaðinu frá valinkunnum stuðningsmönnum Vinstri Grænna um allt land. Tilefnið er að styðja við það að Jón Bjarnason landbúnaðar-og sjávarútvegsráðherra verði ekki rekinn úr ríkisstjórn Jóhönnu Sigurðardóttur sem kennir sig til norrænnar velferðar og vinnur að inngöngu í ESB með samþykki formanns flokks Jóns.

Jón Bjarnason er á móti inngöngu í ESB og sýnir það bæði seint og snemma.Varla er honum láandi miðað við kosningastefnuskrá VG. Hann á því stuðning langt út fyrir raðir síns litla flokks bæði með varðstöðu um málefni landbúnaðarins og ESB málið gagnvart sjávarútveginum.

Þessu er öfugt farið um formann VG. Bæði af ýmsum ástæðum öðrum heldur en þeim að hann hefur ekki minnst á afstöðu sína til inngöngu í Evrópusambandið siðan í kosningunum 2009. Hann er ásakður um að ver óheill í þeirri afstöðu. Kosningaloforð kunna að vera létt í vasa hjá sósíalistum þar sem hin mikla hugsjón að baki þeirra réttlætir alla þá krákustiga sem fara verður að markinu mikla-Alræði Öreiganna.En VG á sér hugsjónalegan uppruna hjá kommúnistum sem fundu sig ekki í sama flokki og vinstri kratar.Eðli þessu samkvæmt telst það sigur að hafa getað hindrað öll stóriðjuáform til þessa án þess að nokkuð annað hafi komið í staðinn. Atvinnulífið til landsins er því í sömu sporum og fyrr.

Þessi ríkisstjórn var hinsvegar kosin til þess af fólkinu, að takast á við aðsteðjandi vanda.Sem var helstur að koma atvinnulífinu aftur af stað og taka á skuldavanda heimilanna, vegna stökkbreytinga í kjölfars kerfishrunsins.

Hefur hún staðið undir væntingum? Fullyrða má að skuldamál heimilanna séu að mestu leyti óleyst. Atvinnulífið til landsins er í svipuðum vandamálum og atvinnuleysið og landflóttinn er viðvarandi. Svávarútvegur og útflutningur ganga vel sem eðlilegt er við 100 % gengisfall. Gjaldeyrishöft og stórhækkaðir skattar eru viðvarand staðreynd.
Væntingar um breytingar sem þessi ríkisstjórn standi fyrir með einhverjum hætti eru þverrandi. Stuðningsmenn hennar eru hinsvegar duglegir að breiða út þá skoðun að hún verði að sitja vegna þess hversu núverandi stjórnarandstaða sé léleg. Líklega ber almenningur ekki mikið traust til núverandi Alþingis. Almenningur er heldur ekki trúaður á að af inngöngu í ESB verði.

Svo til hvers situr þá þessi ríkisstjórn? Standa vörð um að aðildarviðræðum við ESB verði ekki frestað? Skapa tíuþúsund störf? Leysa skuldavanda heimilanna? Vera landsmönnum til skemmtunar? Halda í núverandi samsetningu Alþingis vegna þess að margir þingmenn muni ekki eiga afturkvæmt þangað?

En hvernig líður landsmönnum sjálfum þá? Eru þeir ánægðir með gang mála? Finnst þeim gaman að skemmtidagskrá ríkistjórnarinnar? Störfum núverandi Alþingis? Eða vilja gefa upp á nýtt?

Þarf ekkiað stokka uppá nýtt? Þarf ekki að sameina kraftana en hætta að toga sundraðir sitt í hvora áttina? Kjósa uppá nýtt?

Hvað gerist nú ?

 

þegar manni virðist að Ögmundur sé búinn að valda Jón Bjarnason, þannig að Steingrímur er í vanda, hafi hann fengið leiðbeiningu frá Jóhönnu um að hún óski eftir öðrum ráðherra frá VG.

Þetta kallar svo á meiri vanda því Lilja bíður með opnn faðm að hugga þá hrjáðu. Nú verða menn að spyrja sig, hvernig lítur  Hreyfingin á atburðina. Og svo dökki hesturinn, Framsókn með Sigmundi  Davíð?

Þetta skeður einmitt þegar Steingrímur ætlar að fara að leggja fram fjárlagafrumvarpið.

Erum við að lifa áhugaverða tíma eins og Kínverjar segja?

Getur einhver afsalað Íslandi?

eins og menn áfellast nú Ögmund Jónasson fyrir að hafa ekki samþykkt að hluta til. Er ekki kominn tími til að endurskoða allar reglur sem að slíkum afsölum lúta? Eru Samfylkingarmenn einhuga um að fordæma Ögmund ráðherra opinberlega fyrir að fara að lögum varðandi Nupo og Grímsstaði? Hvar er nú hin gamla stefna Alþýðuflokksins um að laust íslenskt land skuli vera í ríkiseign með sem mestum hætti eins og auðlindir í láði og legi? Hvað hefur breyst?

Hvað gengur Jóhönnu og Birni Vali þegar þau ráðast með slíku offorsi á samráðherra sína? Hvað eigum við að lesa útúr orðum Jóhönnu um málsmeðferð á frumvarpsdrögum Jón Bjarnasonar sem hann er búinn að vinna að lengi með vitund Jóhönnu Sigurðardóttur? Þekkja menn nokkur dæmi þess að samherjar fari fram með þessum hætti í ríkisstjórn eða jafnvel í stjórn almennra félaga nema í þeim tilgangi að láta skerast í odda?

Ég hélt að Ríkisstjórnin væri í umboði þjóðarinnar að reyna að vinna henni gagn. Koma menn auga á ávinning þess að ráðherrarnir deili svona opinberlega? Skapar þetta landinu traust útávið? Er þetta sú forysta sem þjóðin þarfnast mest á tímum atvinnuleysis og erfiðleika? Er þetta ekki bara raunalegt að horfa uppá þetta þegar fólk sem á að vera samherjar og hefur verið það lengi missir sig með þessum hætti eins og manni finnst Jóhanna og Björn Valur gera vegna starfa Jóns Bjarnasonar? Útaf engu finnst manni. Getur verið að ef til vill komum við bara ekki auga á það sem undir býr?

Ég er ekki í vafa að það er almennur þverpólitískur skilningur á því að fara varlega og varlegar en verið hefur í því að selja land til útlendinga sem hafa ólík viðhorf en innlendir menn til landsnota. Sama hvaðan þeir koma. Er rétt að einkaeignarhaldi á keyptu landi í Kína ljúki ávallt eftir 70 ár? Menn geti ekki selt land til lengri tíma. Mig myndi ekki undra nauðsyn slíks þar.

Jarðalög og ábúðarlög íslensk eru ótvíræð um vilja okkar sjálfra til þess að halda landi í búskap og nytjum. Væntanlega vegna innlendra sjónarmiða fremur en útlendra. Ekki leist mönnum í þá daga á að gefa kónginum Grímsey þótt útsker væri.

Er ekki meginstefið að einnni kynslóð Íslendinga sé hreinlega ekki heimilt að gera neinar þær ráðstafanir með land og landgæði sem rýrt getur þjóðareign komandi kynslóða þjóðarinnar? Það geti enginn selt fiskimiðin. Það geti enginn gefið Grímsey. Það eigi enginn Ísland nema Íslendingar saman.

Það getur enginn afsalað Íslandi.

Erum við sjálf ekki óvinurinn?

sem fólkiinu vinnur tjónið? Þessa fólks sem telur sig Íslendinga og allir þykjast bera fyrir brjósti. Erlendar kreppur og aflabrestur á miðum eru smámál miðað við það við sjálfir höfum á okkur unnið. Hvað  forystumenn launþega, sem kalla sig aðila vinnumarkaðarins á móti samtökum vinnuveitenda, hafa unnið mikið  tjón í þessu þjóðfélagi.

Mörg þúsund prósenta taxtahækkanir launa hafa iðulega skilað minnkun kaupmáttar og eyðilagt sparnaðinn í þjóðfélaginu með þvílíkum hætti að íslenska krónan er til háðs og spotts þegar hún er borin saman við dollarann og dönsku krónuna.  Við horfum á það með opnum augum hvernig fáeinum ljósmæðrum eða flugumferðarstjórum, sem ríkið hefur veitt menntun sina ókeypis geta tekið þjóðina í gíslingu og haft sjálfdæmi um kjör sín.  Kennarar taka börnin í gíslingu og komast upp með segja að þau skuli fyrr aldrei læra að lesa en þeir fái sinum kröfum fullnægt. Rafiðnaðarmenn hóta að slökkva á virkjunum landsins ef þeir fái ekki þær taxtahækkanir sem þeir vilja. Og til viðbótar heimta þeir að fá að ganga í ESB og taka upp  Evru. Hvar er þjóðræknin, hvar er þjóðarstoltið? Hvar er virðing þjóðarinnar utan 17, júni?

Þetta er kallað samningsfrelsi á vinnumarkaði. Svo er stunduð stjórnmálastarfsemi í landinu sem er algerlega vanmegnug gegn þessu liði.  Ráherrar ráða ekki við neitt.  Þetta er svo galið kerfi,  að stöku hópar geti  tekið sig úrúr og knúið fram  hækkanir verðlags að vild með gíslatökum og skemmdarverkum til fjárkúgunar af saklausu fólki að ekki er hægt að tala um það. Enginn má vinna nema vera neyddur í verkalýðsfélag. Atvinnurekanndi er látinn sverja að taka ekki utanfélagsmenn í vinnu. Það er einokun starfa fyrir opnum tjöldum.

Þessir  svokölluðu verklýðsforingjar okkar eru drifkraftur verðbólgunnar sem ekkert stjórnmálaafl hefur geta tjónkað við.  Ekki fyrr en þeir Guðmundur Jaki og Einar Oddur, sinn af hvorum vængnum, tóku höndum saman1989  og fengu  þjóðina til að staldra við í vitleysunni. Þeir töluðu þjóðina inn sitt band og stjórnmálamenn gengu í lið með þeim nauðugir viljugir.  Það voru gerðir samningar af viti, sem samstundis þurrkuðu út óðaverðbólguna sem þá ríkti.  Að vísu kom kreppa beint í kjölfarið sem gerði mörgum erfitt fyrir. En í heild varð  hlé á vitleysunni og í hönd fóru ein góð 12 ár. Með hjálp EES og Schengen  misstum við svo tökin á fjármálakerfinu og mörgu öðru  og það fór eins og það fór.

Nú eru víðast  komnir  til valda í þjóðfélaginu efnahagslegir örvitar og er þar víðast enginn kollurinn öðrum hærri. Það eru gerðir "kjarasamningar" sem allir sjá að standast ekki. Þess vegna stefnir allt lóðbeint niðurávið  með krónuna okkar. Það  er svo heimskara en tárum taki að þetta sama lið talar um að taka upp einhvern alvöru gjaldmiðil  sem okkar eigin!  Krónan okkar sé ónýt og svo framvegis!  Hvernig dettur þessu fólki þetta  í hug þegar það er ekki tilbúið að breyta sjálfu sér hið minnsta?  Jafnvel þó að það teljist með fullu viti dags daglega þá virðist því  ljúka  þegar kemur  að svokölluðum kjaramálum á vinnumarkaði. Hafi einhver unnið tjón á þessari krónu okkar þá eru það stéttarfélögin og engir aðrir. Krónan er saklaus og hlutlaus.

Þjóðin virðist ekkert hafa lært upp til hópa. Hver samtökin af öðrum eru tilbúin til Jihads, heilags stríðs,  gegn restinni af þjóðinni. Og þegar sá fyrsti hefur fengið sínar óskir uppfylltar þá tekur sjálfsvörn þess næsta við.

Engin stjórnmálaöfl ráða við þetta. ASÍ þegir meðan Samfylkingin er í stjórn. Komi Sjálfstæðisflokkurinn til valda þá er í lagi að hefja kjarastríð. Svona er þetta bara hjá þessu liði sem kallar sig íslenska þjóð. Ber ekki virðingu fyrir neinu, hvorki fánanum né sjálfri sér.Hún lærir aldrei af mistökunum. Og hún hefur heldur ekki lært neitt af hruninu þegar hún horfir á útrásarvíkingana fá afhent til baka hvert vígið af öðru, hvert og vogunarsjóðirnir útlensku eins og Bæjarins Partners,Borgartún Associates, Geysir Advisors, Grindavík Fund, Gullfoss Partners, Keflavik Associates, Laugavegur Partners, Silfra Fund, og Sóltún Partners reka Aríonbanka og Íslandsbanka íslenskum heimilum og Steingrími J. SIgfússyni til tímanlegrar dýrðar.

Við erum eiginlega ekki þjóð í raunverulegum skilningi heldur samsett af  óaldarflokkum. Hreint ekki svo frábrugnir  þeim á  Sturlungaöld sem börðust með grjótkasti  um völd og áhrif. Alveg eins og þá, eru sterkar raddir um að gagna erlendum konungi á hönd vegna þess að við erum uppgefnir á sjálfum okkur.

Óvinurinn er meðal okkar. Hann er eiginlega þú og ég grannt skoðað.

 

Er allt sem sýnist?

varðandi gósenlandið Noreg?

Einn vinur minn var að koma heim eftir stutta heimsókn þar. Í Noregi er smjörlaust. Smjörið er skammtað í búðunum. Þeir fara til Svíþjóðar að kaupa smjör sem er líka skammtað þar. Þeir fá ekki smjör hjá Dönum og ekki Finnum. Það snýst allt um olíuna.

Og með olíuna þá var norski sjóðurinn að viðurkenna að hann hefði tapað stjarnfræðilegum upphæðum á bandarískum húsnæðisvafningum. Mega skandall og sjóðstjórarnir þá ekkert betri en okkar lífeyrissjóðafurstar sem töpuðu okkar lífeyri? Hann sagði mér frá dæmi úr skólanum þar sem dóttir han kennir. Sami innkaupalistinn hafði hækkað um 22% á einu ári. Dýrtíðin er svakaleg. Þrjár pítsur kosta 14.000 kall. Strigaskór 40.000. Annað eftir þessu.

1500 velmenntaðir Íslendingar væru nýkomnir til landsins. En það væru líka komnir 15000 Svíar og 180000 Pólverjar og mikið af allskyns asýlöntum. Olían sogar allt til sín. Enginn fæst til landbúnaðarstarfa. Nýleg pappírsverksmiðja lokaði og 400 misstu vinnuna. Ósamkeppnisfær við Svíþjóð. Og skógarbændurnir standa uppi með óseljanlegan skóg. Hvað á að gera við timbur?  Hvað á að gera við bændur?

Vitum við Íslendingar ekki, að þegar einn iðnaður sogar til sín vinnuafl eins og bankarnir okkkar gerðu nýverið, þá færst enginn í önnur störf. Og verðbólgan heldur innreið sína. Þetta gætum við alveg kennt Norðmönnum.

En ástandið er ekki að batna hér fyrir þetta. Við höldum áfram á helvegi hafta og kommúnismans í atvinnumálunum, leyndarhyggju og pukri, upphlaupum í stað orða og gjörða.

Það er kannski ekki allt sem sýnist?