Kaupalög

Heyrðuð þið söguna af SP Fjármögnum og bílaviðskiptunum? 5 milljóna bílalán tekið, borgað af í 2 ár fram að hruni. Bíllinn tekinn, metinn niður í 2.5 milljónir, seldur svo á 5 milljónir, skuldarinn rukkaður um 9 miljónir fyrir eftirstöðvum af bílaláninu. Great !

Ég hef verið að reyna að tala fyrir því að enginn fái hærra lán út á neitt nema sem lánveitandinn er tilbúinn að hirða af honum fyrir öllu láninu.  Fasteign eða bíl. Ef þú ekki borgar bílinn í Ameríku þá kemur Repo-man og bíllinn er farinn þegar minnst varir. Málinu lokið. Ef þú getur ekki borgað bankanum vextina cash á gjalddaga, þá skilarðu lyklinum strax.Búið. Það gefur auga leið að´kaupandinn verður að leggja fram útborgun sjálfur svo að seljandinn fái uppí kostnað og áhættu.  Hann fær því ekki 100 % lán heldur 75 % lán. 100 % lán tíðkast hvergi nema hjá íslenskum útrásarbönkum, dópsölum og handrukkurum  og svo auðvitað hjá Mafíunni. Sú síðasttalda tekur að vísu yfirleitt viðbótartryggingu eftir atvikum enda viðskiptavinirnir sagðir hinir skilvísustu hjá henni.

Þetta gengur ekki að hvaða skálkafyrirtæki sem er geti troðið láni inn á hvern sem er sem hann getur aldrei borgað. Sama hvort fyrirtækið heitir Íbúðalánasjóður, Kaupthing-banki, SP-Fjármögnun eða Lýsing. Þetta á að falla undir neytendavernd og um það ættu að gilda sérstök Kaupalög. Lán eru nefnilega ólán í flestum tilfellum fyrir vanþroska fólk. Sniðugir braskarar kaupa kannski flugfélag og selja sjálfum sé það aftur nokkrum sinnum og græða kúlu í hvert sinn áður en þeir fara á hausinn.

En almenningur gerir það ekki. Lögin verða því að vernda óvita fyrir bankabófunum, sem er kallaðir Loansharks erlendis, eða Lánahákarlar,  sem fá þóknanir fyrir að steypa glópum í glötun. Alveg eins og lög verða að koma í veg fyrir að fíkniefnasalinn ánetji unglingana dópinu verður að passa glópana fyrir lánafíkninni sem er ekki betri en dópfíknin eða spilafíknin þegar upp er staðið.

Kaupalög strax.

Hundur og köttur

"

Eftirfarandi klausa er í Morgunblaðinu í dag: 

"Farið er óblíðum orðum um Jón Ásgeir Jóhannesson og viðskiptafélaga hans í umfangsmikilli umfjöllun í nýjustu helgarútgáfu norska viðskiptablaðsins Dagens Næringsliv. Ber umfjöllunin fyrirsögnina »Bankaræningjar« og í henni er farið yfir það hvernig Jón Ásgeir byggði upp sitt viðskiptaveldi í samvinnu við ættingja og félaga eins og Jóhannes Jónsson, Pálma Haraldsson og Hannes Smárason.

 

Styðjast blaðamennirnir að miklu leyti við skýrslu rannsóknarnefndar Alþingis og málshöfðanir Glitnis á hendur Jóni Ásgeiri, Pálma, Lárusi Welding og fleirum.

 

Í umfjölluninni er mikil áhersla lögð á að segja frá veisluhöldum og gjálífi útrásarvíkinganna, jafnvel eftir að bankarnir voru lagstir á hliðina. Sagt er frá veislum í glæsisnekkjunni Thee Viking í Bandaríkjunum, gríðarlegum hátíðahöldum í Mónakó og dýrum málsverðum hér á landi. En einnig er farið yfir viðskiptahætti Jóns Ásgeirs og félaga, eins og þegar Sterling flugfélagið var selt fram og til baka á milli FL Group og fyrirtækja Pálma Haraldssonar og umfangsmikilla uppkaupa Baugs á breskum verslanakeðjum.

 

 

Vitnað er til ummæla breskra athafnamanna um »íslensku leiðina«, sem fólst í því að kaupa fyrirtæki dýrum dómum með lánsfé. Einn á að hafa sagt við félaga sinn: »Þú átt hund og ég á kött. Við verðleggjum dýrin á milljarð dollara hvort um sig. Ég kaupi hundinn af þér og þú köttinn af mér og nú erum við ekki lengur gæludýraeigendur. Nú erum við fjármálamenn með milljarð dala í eigið fé.«

Þróun mála í Glitni eftir að bankinn komst í hendur Jóns Ásgeirs, Pálma og Hannesar er einnig gerð skil í greininni. Er fjallað um það hvernig lán bankans til tengdra aðila tvöfölduðust eftir eigendaskiptin og það hve greiðan aðgang eigendur höfðu að fjármagni frá bankanum, jafnvel eftir að ljóst var að í óefni stefndi. "

Hvernig er því annars varið með efnahagsreikning "nýju bankanna" sem ríkisstjórnin er að guma af að hafa stofnsett ? Hvernig eru skuldir til dæmis hjá Íslandsbanka, sem hann kaupir á hrakvirði af Glitni, færðar sem eignir upp í Caddið? Til dæmis tíumilljarðar í kröfum vegna lána stofnfjarkaupenda í BYR,  SCAM sem téður "convicted white collar criminal" Jón Ásgeir setti á svið áður en hann rústaði bæði Glitni og BYR? Eignir sem Íslandsbanki ætlar að reyna að innheimta með málaferlum að fullu hjá fórnarlömbum svindlsins? Og sjálfsagt fleiri krafna á almenning sem nýju bankarnir taka sem vonarpening til að reyna að sjúga út úr hröktum almenningi með afli lögfræðinga sinna ?  

Eru þarna á ferðinni skott af hundum og rófur af köttum sem fórnarlömbin eiga að borga meðan Óli heldur Samskipum, Pálmi Iceland Express og Jón Ásgeir heldur Högum með Fréttablaðinu, Bónus og Stöð 2 ?

Hundar og kettir ?

"How smooth is smooth?"

Guðmundur Einarsson heitinn verkfræðingur og lærimeistari minn í verktöku deildi einhvern tímann við háttsettan mann í hernum á Keflavík útaf frágangi. Sá borðalagði veifaði verklýsingunni og sagði að í henni stæði að yfirborðið skyldi sandpappírað "to a smooth surface." Þegar Guðmundur komst að sagði hann af sinni alkunnu rósemi. Herra minn, getið þér skýrt út fyrir mér mér "how smooth is smooth" (eða hversu mjúkt mjúkt er) 

Ástæðan fyrir því að ég rifja þetta upp er umtalið um styrkjamál einstakra frambjóðenda. Ég rakst á eftirfarandi línu hjá Skafta Harðarsyni:

.....

"Þeir sem taka við slíkum fjárframlögum verða hins vegar að gæta sín á því að verða ekki of háðir einhverjum einum aðila. En ekkert er í sjálfu sér saknæmt við það í stjórnmálabaráttu að veita styrki eða þiggja, ef þeir eru í hófi.

Hvað er t. d. að því að Pétur Blöndal þiggi frá einum aðila styrk upp á 700 þúsund krónur? Þetta er ekki hár styrkur. Og hvers vegna þarf hann að greina frá því opinberlega hver það er sem styrkinn veitir? Hvers vegna halda menn að kosningar hafði verið gerðar leynilegar hér á landi? Á sama hátt eiga menn rétt á ákveðinni þagnarvernd einkalífs.

Ef styrkir eru í hófi (og þá finnst áreiðanlega mörgum, að styrkir yfir eina milljón frá einum aðila til eins aðila séu óhóflega háir, en styrkir upp á milljón eða minna ekki), þá eru þeir þáttur í lýðræðislegu vali manna og baráttu fyrir hugsjónum sínum

En á sama tíma og fjölmiðlar eru að eltast við 700 þúsundin hans Péturs Blöndals virðast þeir þegja um það að margir álitsgjafar eru á háum launum án þess að þeir geti þess sérstaklega sjálfir eða við því sé varað í fjölmiðlum þegar þeir eru kynntir til sögunnar.

Hér hefur þegar verið bent á að Egill Helgason fær ekki aðeins 700 þúsund krónur frá Ríkisútvarpinu á mánuði, heldur líka 200 þúsund krónur á mánuði fyrir blogg sitt sem hann notar óspart í róg gegn nafngreindum einstaklingum. Hann fær m. ö. o. 2,4 millj. kr. á ári til að knýja áfram rógsvélina á bloggi sínu.

Ólafur Arnarson fær 400 þúsund krónur á mánuði skv. upplýsingum DV frá einhverjum aðila sem vill ekki láta nafns síns getið. Þetta eru 4,8 millj. kr. á ári. Ólafur rekur af miklu kappi róg gegn sömu mönnum og Egill.

Þorvaldur Gylfason fær ekki aðeins 80 þúsund krónur á mánuði frá Baugsfeðgum fyrir vikulegar greinar sínar í Fréttablaðinu, heldur fúlgur fjár frá Alþjóðagjaldeyrissjóðnum fyrir ýmis viðvik og það væntanlega skattfrjálst. Það er ekki að furða að honum finnist allt í lagi að hækka skatta á Íslandi: Hann þarf ekki að greiða skatt af öllum tekjum sínum. En á þennan hagsmunaárekstur hans er hvergi minnst í fjölmiðlum.

Styrkir til stjórnmálamanna eru væntanlega oftast eingreiðslur. Milljón er þar milljón. Slíkar upphæðir eru litlar og styrkveitendurnir mega a. m. k. mín vegna vera nafnlausir (þegar styrkirnir eru í hófi).

En þessir þrír álitsgjafar, Egill, Ólafur og Þorvaldur, fá a. m. k. átta milljónir króna á ári í rógsvél sína. Þar eru upphæðirnar of stórar til þess að styrkveitendurnir geti verið nafnlausir. "

Ég get ekki séð sjálfur eins og Skafti hvað sé hátt og hvað sé ekki hátt. getur verð ekki verið afstætt? Hvað sé lágt og hvað sé ekki lágt? Guðlaugur Þór hefur áreiðanlega annan sklning á því hvað sé hátt og hversu hátt hátt sé heldur en  hversu Þorvaldur Gylfason, Egill Helgason og Ólafur Arnarson eru öruggir á því hversu lágt sé hátt og hafa skilgreiningar á því hversu hátt lágt sé ef Sjálfstæðismaður á í hlut en  ekki þeir sjálfir. Atvinnuleysingja finnst allt verð vera hátt.

Verður ekki að hætta þessum nornaveiðum? Frambjóðendur og flokkar birti eina tölu um alla styrki sem þeir geta safnað. Hitt er einkamál hver gefur hvað svo fremi sem gefnir eru út löglegir reikningar fyrir framlaginu og rekstrarreikningi og skattframtali skilað. Það er ekki venja að sundurliða sölu fyrirtækja eða gefa upp hversu mikið brennivín Pétur eða Páll kaupa. Almenning varðar aðeins um það að öllum gjöldum sé skilað. En  tekjuyfirliti ætti að skila og birta fyrir kosningar en ekki eftir þær. 

Prófkjör er í rauninni fyrirtæki og rekstur kosningavélar stjórnmálaflokks  er það líka. Upplýsingar umfram það ættu að vera einkamál viðkomandi og skattyfirvalda. Ef einn frambjóðandi sker sig úr um fjáröflun þá dæmir kjósandinn um mögulega mútuþægni hans umfram næsta mann í kjörklefanum. Sá sem auglýsir mest verður grunsamlegastur. 

Hvernig í ósköpunum á að útskýra hversu mikið mikið sé öðruvísi ?

"How smooth is smooth?"

   

 

Vg setur líf ríkisstjórnarinnar á "hold"!

Nærri samtímis landsfundarsamþykkt Sjálfstæðisflokksins samþykkti Vg á bak við luktar dyr að leggja til að hætta viðræðum við ESB. Steingrímur fékk því reddað í horn að þeir gefa Jóhönnu frest  þar til í haust.

Enda sagði Jóhanna á fundi í flokknum hjá sér að núna væri eina tækifæri sem íslenskir kratar myndu fá til að stýra aðildarumsókn frá Íslandi. Hún verður því aldeilis að spýta í núna í sumar. Hún verðu kannski að fara sjálf út til Brüssel og tala þá til ? Því nú eru Bretar og Hollendingar búnir að tengja Icesave inní þetta allt og vissara að hafa snör handtök meðan Vg. eru til friðs.

Kratarnir eyddu einhverjum milljörðum í það að reyna að koma Ingibjörgu Sólrúnu í Öryggisráðið. Nú eyðir Össur einhverjum fimm milljörðum í að koma sér í ESB. Þetta eru höfðingjar kratarnir á milljarðana. Verst að þeir hafa ekkert haft nema sneypuna uppúr þessu til þessa. Og einhver atkvæði kannski frá uppgefnum Evrópusinnum í Sjálfstæðisflokknum.

Steingrímur fær einhverjar útborganir í viðbót á ráðherrataxta. En þetta tekur greinilega enda. Lilja Mósesdóttir sagði Vg ekki lifa af frekara samstarf við AGS og niðurskurð opinberra starfa. Flokkurinn allur er því komin á "hold"  hjá flokksmönnunum. Og Vg virðist líka vera  búið að setja líf ríkisstjórnarinnar á  "hold"  til haustsins í framhaldi af því.

 

Styrkur ESB-sinna liggur fyrir

Í dag var rafmagn í loftinu á landsfundi Sjálfstæðisflokksins vegna þess hvort flokkurinn myndi klofna eins og Baugsmiðlarnir héldu fram´ef ESB-umsókn yrði hafnað á fundinum. Forystan var enda greinilega ákveðin í að fara varlega í málið til að halda friðinn og var því fremur þokukennd tillaga í stjórnmálaályktuninni um að þjóðin yrði að ákveða og svo framvegis, sett í stjórnmálaályktunina sem menn ættu að geta unað við allir.

Það var þó óhjákvæmilegt að einhverjir fundarmanna myndu tjá sig um málið og myndu ekki sætta sig við hálfkák og loðmullulega tillögu um að leiða þetta hitamáli hjá átökum. Framkom breytingartillaga um að hætta við umsóknina. Þegar hún kom til afgreiðslu lagði einn þingmaður  til að þeirri tillögu yrði vísað til þingflokks til afgreiðslu.

En þá var landsfundi nóg boðið og felldi þá tillögu með nærri öllum greiddum atkvæðum. Ungur maður Hallgrímur Viðar Arnarson fór í pontu og flutti knallharða breytingartillögu um að umsóknin yrði dregin til baka tafarlaust. Enda SUS liðar manna harðastir í andstöðunni við ESB. Mikið klappað fyrir Hallgrími. Um þetta varð því að greiða atkvæði  sem þýddi þá klofning flokksins ef styrkur ESB-sinna reyndist mikill. Ég skyggndist því grannt eftir nei-spjöldunum og mér til furðu sýndust mér þau varla ná 2-5 % af fundarmönnum meðan já-spjöldin voru yfirgnæfandi.  Og þetta er þúsund manna fundur skyldu menn athuga. Slíkum ketti sveiflar enginn kringum sig á rófunni.

Landsfundur fylgir því einhuga tillögu Unnar Brár um þetta mál sem komin var fram á þingi. 

Það gengu einhverjir 3 fundarmenn fyrir formann sá ég og sögðu einhver vel valin orð við hann upp á sviðið  og strunsuðu svo á dyr líklega einhverjir 5 saman.  Þar með sáu menn þá Sjálfstæðisflokkinn  klofna í beinni. Landsfundur sýndi þarna svo ekki var um villst að hann lætur ekki virta þingmenn segja sér fyrir verkum ef svo ber undir og fer sínar eigin leiðir.

Þannig er vilji Sjálfstæðisflokksins skýr hvað varðar afstöðu til Efnahagsbandalagsins. Hann vill ekki ganga þar inn, hann vill ekki sækja um aðild til þess að gá hvort eitthvað er í  boði sem ekki er þegar vitað, enda allt þrautrannsakað. Hann vill ekki sóa milljörðum í tilgangslausar viðræður um ekki neitt og standa fyrir einskonar bjölluati í Brüssel eins og einn góður maður orðaði það. Sjálfstæðisflokkurinn stendur því heill og ábyrgur með meirihluta þjóðarinnar í því að telja hagsmunum landsins betur borgið utan ESB en innan þess. QED

Slagurinn var tekinn og úrslitin liggja fyrir. Klofningurinn varð stormur í vatnsglasi þrátt fyrir áróðursherferð Baugsmiðlanna fyrir fundinn. Enda kominn tími til fyrir Sjálfstæðismenn að hætta að trúa á þá skolpveitu sem þessir miðlar með leigupennum sínum buna á flokkinn við öll tækifæri.

Styrkur ESB-sinna innan Sjálfstæðisflokksins liggur fyrir.

 

Innrás Evrópubandalagssinna á landsfund ?

Umræðuhópar störfuðu  nú eftir einhverju þjóðfundarmódeli á landsfundi Sjálfstæðismanna. Setið var á hringborðum á gólfi Laugardalshallar og menn ræddu málaflokka í svona 7-12 manna hópum. Ég sat í utanríkismálum og fundust mér umræðurnar gagnvart ESB ganga nokkuð í þá veru sem rætt er í þjóðfélaginu. Var ljómandi skemmtilegt  að hlusta á vel greint og upplýst fólk á þessu borði og ekki gat ég greint neinn sérstakan útsendara Evrópusamtaka á þessu borði.  Því meiri undrun mína vakti samantekt Björns Bjarnasonar af öllum utanríkisborðunum 

Þegar Björn dró saman niðurstöður úr undirhópunum var niðurstaðan af umræðunum á allt annan veg en þetta og skoðanakannanir hafa sýnt að er uppi með þjóðinni. Það komu núna  sterkar raddir af mörgum borðunum fyrir inngöngu í ESB og halda áfram viðræðum um inngöngu. Þvert á það sem forystan hefur rætt.  Þannig mátti halda  að hlutföllin hafi gerbreyst innan Sjálfstæðisflokksins varðandi afstöðuna til ESB.

Ég átti hreinlega bágt með að trúa þessu eins og Björn lýsti þessu  og hallast að því að Evrópusinnar hafi skipulagt þátttöku á einhverjum borðum til þess að tala fyrir aðild og aðildarviðræðum þvert ofan í það sem uppi hefur verið um að hætta viðræðunum, sérstaklega eftir að ljóst er að Bretar og Hollendingar skilyrða inngönguna við það að við undirgöngumst skuldbindingarnar vegna Icesave.

 Ég hallast að því að það hafi verið gerð innrás á landsfundinn af skipulögðum baráttuhópi Evrópusinna. En þetta mun allt koma betur í ljós á morgun og illa þekkir forysta flokksins sjálfstæðismenn ef slík er niðurstaðan. Baugsmiðlarnir eru heldur ekki langt undan á fundinum  enda sprangaði forstjóri 365 miðla keikur um salina.  

Ég trúi ekki öðru en að atkvæðagreiðslur og umræður  á fundinum leiði sannleikann um afstöðu fundarmanna  til ESB í ljós á morgun. En það getur hugsanlega verið að þarna gerist eitthvað mjög óvænt. Við sjáum til.

Landsfundur og ESB

 

Nú  er ég kominn í sparifötin til að mæta á aukalandsfund Sjálfstæðisflokksins. Ekk iveit ég liggur fyrir þeim fundi nema að formaður vill fá ítrekað umboð vegna rógsins sem stöðugt bylur á flokknum úr Baugsmiðlunum. Yfirskin er líka að það vanti varaformann flokkinn sem er sosum rétt.

Svo er annað sem sameinað andskotalið flokksins tyggur. Að flokkurinn muni klofna ef við ESB andstæðingar verðum ekki góðir við klofningsliðið. Síðast þegar ég var á landsfundi fóru nokkrir ESB sinnar leiðar sinnar. En þeir voru svo fáir að það saknaði þeirra enginn. Vonandi koma þeir aftur á þennan landsfund svo þeir geti tekið útgönguna til baka þegar þeir sjá hversu fámennir þeir eru. 

Því það bendir í raun enn meira til þess núna en á síðasta landsfundi, að ESB sé búið að vera eftir örfá ár. Þá eru raunverulegir Þjóðverjar nær útdauðir og innfluttir múslímar hafa tekið þar völdin. Þýskaland sekkur þá niður á grískt plan og getur engan vagn dregið lengur. Sama gerist í stórum dráttum í Frakklandi og Bretlandi. Rauði Hálfmáninn bíður þeirra allra.

Það versta er að þessar þjóðir hafa allar framið etniskt sjálfsmorð undir forystu krata hvert í sinni heimabyggð. Hver hefur kjaftað upp í annan um slagorð sem þeir skilja ekki að getur bara gilt innanlands; Frelsi jafnrétti og bræðralag. Frelsi getur ekki þýtt frelsi annarra þjóða til að hertaka gistilandið að vild.Og bræðralagið oft er eins og á stjórnarheimilinu íslenzka, þar sem hver situr um annan.

Það verður því fróðlegt ef það kemur í ljós, hversu stór þessi boðaði Baugsklofningur verður í Sjálfstæðisflokknum. Það sést væntanlega núna á landsfundinum.

Pétur Blöndal og skuldaraþjóðin

Ég datt ofaní viðtal við Pétur H. Blöndal á útvarpi Sögu á leið í sundlaugarnar í morgun. Pétur talað þar um heildarhegðun Íslendinga í fjármálum. Hann sagði að við lifðum öll í skuldarahugsunarhætti. Veð ferðuðumst skuldamegin í lífinu í stað þess að halda okkur eignamegin. Allt tal um bölvun verðtryggingarinnar kæmi frá skuldurunum, En við gleymdum því að verðtryggingin væri  forsenda þess að menn reyndu að spara saman og leggja fyrir. Ef ekki væri verðtrygging þá myndi allur sparnaðarhvati hverfa. Hvar ætti þá að fá peninga til að lána út ?Ef við snérum þessu við og færum að spara í stað þess að taka sífelld lán myndi okkur á fáum árum fara að ganga miklu betur. Þá gætum við keypt okkur hvaða gjaldmiðil sem væri ef við þá vildum ekki hafa krónuna.(Sem maður myndi ekki vilja því þá væri hún besti gjaldmiðill í heimi. Verðtryggða krónan er sterkasti gjaldmiðill í heimi. Sá besti til að eiga og sá versti til að skulda)

Pétur vildi að sveitarfélögum yrði hreinlega bannað að taka lán. Þau hefðu alla möguleika á að ákveða hvaða tekjur þau vildu hafa og til hverra verkefna tekjurnar ættu að renna. Útsvar er nefnilega hugsað til að svara út gjöldum vegna  heildarinnar.Pétur sagði lítið mál að bregðast við dómi Hæstaréttar um ólögmæti gengistryggðra lána. Ef menn ættu kröfur á bankann þá ættu þær að breytast í hlutfé í bönkunum alveg eins og kröfuhafar hefðu breytt þeim í hlutafé í nýju bönkunum. Hlutafé væri þolinmótt fjármagn mótsett við lánsfé. Ef hlutafélagi gengi illa þá biði hlutaféð eftir betri tíð. Það gerði lánsfé ekki og skuldsett  félag færi á hausinn.

Aðspurður sagði Pétur að í rauninni væri ekkert val. Ef svo fer sem t.d. seðlabankastjóri útmálar, að bankarnir fari kannski á hausinn þegar fólk kemur að rukka þá, þá er í raun ekki um annað fyrir þann sem er búinn að borga of mikið að fá hlutafé bankanum uppí kröfuna heldur en að eignast almenna kröfu í gjaldþrota banka. Og margir vita hvernig innheimta á kröfum í gjaldþrota félög gengur.Pétur sér hlutina oft svo miklu skýrar fyrir sér í erfiðum málum að maður fyllist aðdáun. Og svo auðvitað öfund fyrir að vera sjálfur ekki svona klár.  Rökvísi Péturs bregst sjaldnast þegar ræða þarf erfið mál í botn.  

Af einhverjum ástæðum hefur Pétur átt fremur erfitt uppdráttar í Sjálfstæðisflokknum og ekki valist til æðstu embætta . Skyldi það vera af því að  lögfræðingaveldið og framsóknarelementið í flokknum  er ekki yfir sig hrifið af svo mikið menntuðum mönnum eins og dr. Pétur er? Þeir fá minnimáttarkennd af því að tala við hann.  Líklega hefði því margt orðið öðruvísi í þessu þjóðfélagi ef ráðum Péturs hefði verið fylgt meira í gegnum tíðina en raun hefur orðið. Ég er hinsvegar ekki í vafa  með að ég vel Pétur með þeim fremstu hvenær sem hann vill fá mitt atkvæði. 

Þarna talar Pétur um þann mun sem er á til dæmis Þ:jóðverjum og Íslendingum.  Ég á góðan vin og skólafélaga í Þýskalandi, sem er nokkrum árum eldri en ég.  Stríðið olli því að hann komst ekki fyrr en seint í skóla. Við fórum út að hjóla einu sinni í skógunum og töluðum um lífið og tilveruna. Hann var orðinn sjálfstæður verkfræðingur með litla stofu. Hörkuduglegur og iðinn. Ég var búinn að byggja í skuld og átti börn. Hann var nýgiftur og átti von á fyrsta barninu og bjó í leiguhúsnæði.  Hann hefur eins og margir Þjóðverjar alltaf horft skeptískum augum á þá hæst settu í þjóðfélaginu og finnst lítið til þeirra koma. Fólk er búið að þola svo margar lygar og blekkingar í gegnum aldirnar. Afstaða hans gagnvart bönkum hefur ekki breyst í áranna rás. Þetta eru allt skítablesar í hans augum og óvinir þínir segir hann. Lán eru óþverri sem maður á að forðast.  Ég spurði hann hvort hann ætlaði ekki að byggja. Jú, auðvitað ætla ég það. En ég á ekki nóga peninga, ég þarf að spara meira saman. Eru ekki bankar sem vilja lána þér ? Jú, þeir standa í röðum og bjóða mér gull og græna skóga helvítin.  En ég ætla sko ekki að láta þessa andskota  fara að græða á mér með því að borga þeim vexti.  Ég spara heldur lengur.  Hann fór eftir þessu og innan fárra ára var hann kominn í glæsilegt einbýlishús og skuldaði sáralítið.

Þetta var dásamlegur hjólatúr í minningunni. Núna erum við báðir gamlir menn og hann er orðinn svo moldríkur að ég veit ekki aura hans tal. Hann er alltaf sami indæli drengurinn.  Hann borgar það sem hann þarf til lífsins en ekkert umfram það fyrir sjálfan sig. Hann er ekki ginkeyptur fyrir nýjum græjum eða lúxus. Hann veit að hann getur ekki verið á fínnibíl en kúnnarnir.  Vinnan og fjölskyldan er honum allt þó hann hafi enga þörf á tekjunum lengur. Sami góði drengurinn og þegar við vorum fátækir stúdentar. Greinir hismið frá kjarnanum og lætur ekki plata sig upp úr skónum af einhverjum nýjum sléttgreiddum nýstúdentum. Þeir eru bara lærlingar í hans augum.   

Þetta er munurinn á íslenskum skuldafíkli og skynsömum mönnum.  

Þessi þýski vinur minn  og Pétur Blöndal gætu deilt mörgum skoðunum.

 

Unnur Brá

Er Unnur Brá flækt í nokkuð misjafnt ? Er þetta ekki hörkukelling sem er ákveðin í að segja hvað hún vill gera í Evrópumálinu ? Myndarkvenmaður líka.

Getur Sjálfstæðisflokkurinn ekki notað Unni Brá sér til framdráttar ?

Skjaldborgin týnda !

Ríkisstjórn  Jóhönnu Sigurðardóttur og Steingríms J. Sigfússonar er sú ríkisstjórn í lýðveldinu Íslandi sem hefur brugðist flestra vonum á sínum stutta ferli.

Menn trúðu því unnvörpum að ríkisstjórnin myndi einhenda sér í það verk, að taka a vanda heimilanna, sem stefna  í gjaldþrot. Nánast lítið hefur áunnist og sýnist flestum lítið til um ágæti ráðstafananna nema forsætisráðherra, sem finnur þó að sögn til samkenndar með fólkinu.

 

Hjá þessum mistökum stjórnarinnar eru vangaveltur um landafræðikunnátta forsætisráðherrans harla lítilvæg og ómerkileg. En hún ætti sjálfs sín vegna að láta vera að breyta athugasemdalaust sagnfræðilegum heimildum eins og hún gerir á vef ráðuneytis síns. Enda virðist frekar djúpt á Bermúdaskálarhúmor hjá þessum forsætisráðherra.

 

Stjórnarliðar hafa þann hátt á, séu þeir gagnrýndir,  að ráðast umsvifalaust á Sjálfstæðisflokkinn. Hvaða tillögur hafi hann? Það er eins og menn hafi ekki verið kosnir til að stjórna vegna eigin ágætis, heldur er auglýst eftir ráðum og heilræðum frá fólki sem það vildi ekki heyra né sjá við kosningarnar.

 

Nú stendur fyrir dyrum einskonar aukalandsfundur Sjálfstæðisflokksins. Flokksmönnum finnst mismikið til þessarar boðunar landsfundar koma en mæta þó væntanlega samviskulega þegar boðið er. Ég er víst einn af þessum flokkshestum sem fór að kaupa miða á síðu flokksins. Þar datt ég hinsvegar um ágæta grein eftir Kristján Þór Júlíusson. En hann hefur tapað bæði kosningum um formannsembætti og varaformannsembætti á sinni tíð. En þetta er hörkukall og duglegur, gamall skipstjóri og bæjarstjóri í Guðmávitahvað mörgum bæjum á sinni tíð.

 

Þar sem ég sá þarna ýmislegt sem ég hef reynt að tala fyrir daufum eyrum, þá get ég ekki stillt mig um að lista hér upp nokkur atriði sem Kristján telur upp í grein sinni, sem hann telur að grípa megi til. Það hlýtur að hafa meira vægi þegar einhver annar en ég leggur svona til.

Grípum niður í grein Kristjáns(leturbreytingar eru mínar):

06. mars 2010

"Hvar er hún þessi margumrædda skjaldborg?"

"Í heilt ár hefur ríkisstjórn Íslands haft tækifæri til þess að bregðast við afleiðingum fjárhagslegra hamfara sem bitnað hafa á þúsundum íslenskra heimila. Aðgerðir hennar hafa verið máttlitlar og ekki í takt við gefin fyrirheit um »skjaldborgina« margfrægu. Miklu fremur má segja að aðgerðarleysi ríkisstjórnarinnar hafi myndað »gjaldborg« um heimili landsins. Á sama tíma vinna skilanefndir gömlu bankanna, á ofurlaunum, í umboði ríkisstjórnarinnar að því að hámarka arð umbjóðenda sinna, sem enginn veit hverjir eru...."

..."Í ljósi fullyrðinga ríkisstjórnar eru niðurstöður í skýrslu Kjartans Brodda Bragasonar hagfræðings, sem hann vann fyrir Neytendasamtökin, sláandi. Þar kemur fram að um 30% heimila landsins safni skuldum, gangi á eignir eða hafi dregið gríðarlega úr neyslu. Að mati Kjartans eiga um 20-30% skuldsettra heimila landsins í verulegum greiðsluvandræðum og fjöldi einstaklinga á bak við þessar tölur geti legið á bilinu 48-72 þúsund manns..... " 

....."Um 15 þúsund manns eru atvinnulausir, tæp 10 þúsund hafa flutt úr landi og tugir þúsunda hafa tekið á sig launalækkun. Við þessar aðstæður fjarar hratt undan bæði greiðslugetu og greiðsluvilja fólks. Það sem mestu skiptir þó er að tiltrú almennings á að sigrast á vandanum fjarar sömuleiðis hratt út. Óbreytt ástand mun skaða hagsmuni allrar þjóðarinnar... ".
 

...."Það dugar ekki eitt og sér að einstaka stjórnarþingmaður sé bara reiður og svekktur út í aðgerðarleysið og það dugar ekki heldur að forsætisráðherrann sitji agndofa yfir sjónvarpinu og upplifi sig sem áhorfanda að þrengingum heimila landsins....."

... "Þær efnahagslegu hamfarir sem hér hafa riðið yfir hljóta að kalla fram samfélagsleg viðbrögð með álíka hætti og Viðlagatrygging bætir tjón af náttúruhamförum. Fjármagnseigendur hafa flestir fengið nokkrar bætur að frumkvæði stjórnvalda, með framlögum úr ríkissjóði inn í peningamarkaðssjóði og yfirlýsingu um tryggingu innstæðna í bönkum og sparisjóðum. Það örlæti bera allir skattgreiðendur landsins hvort heldur þeir skulda meira eða minna.

Ég vil hér nefna nokkur atriði sem brýnt er að tekin verði afstaða til:

*   Neyðarlög verði sett um frystingu vísitölu neysluverðs til verðtryggingar lána við upphafsgildi fyrir kreppu. Til greina ætti að koma að miða við vísitölu neysluverðs 1. mars 2008.

*   Innleiðing nýrrar vísitölu húsnæðislána. Ný vísitala sem speglar verðþróun fasteigna - til hækkunar og lækkunar - þarf að taka við og vera byggð á virkum viðskiptum á fasteignamarkaði.

 

*   " Áhrif aðgerða skv. tölul. 1 og 2 verði stillt af eftir á í gegnum skattlagningu og vaxtabætur. Þak verði með þeim hætti sett á niðurfærslu lána hjá eignasterkum einstaklingum....."

*

*   *   "Útfæra þarf heimildir Íbúðalánasjóðs til að skuldbreyta hluta af veðlánum og fara með þau sem tímabundinn eignarhluta, án þess að til eigendaskipta eða nauðungarsölu þurfi að koma...."

*   " Hætt verði að beita gjaldþroti sem refsingu þar sem einstaklingar eru dæmdir til útlegðar. Að óbreyttu munu hundruð einstaklinga »flýja« þvingaðar greiðslur, draga sig í hlé og svört atvinnustarfsemi aukast...."

"Löngu er kominn tími til að brugðist verði við kröfum um úrbætur fyrir yfirskuldsett heimili landsins og tugþúsundum Íslendinga þannig gefnar vonir um að þeir geti áfram verið fullgildir einstaklingar  .."

 

Mér finnst þingmaðurinn Kristján Þór Júlíusson sýna að honum er alvara með að reyna að hjálpa til.

Ég er ekkert að segja að allar tillögurnar í greininni á www.XD.is sé góðar enda hef ég sleppt þeim sem mér líkar ekki kannski af því að ég skil þær ekki til fulls að svo komnu máli.

 

Ég hef sjálfur margreynt að fá flokkinn minn til þess að taka á gjaldþrotalögunum og venjunum í því skyni að hætta að dæma mönnum skóggang og útlegð vegna gjaldþrots. En áhrif lögfræðinga innan flokksins eru líklega svo mikil að maður kemst ekkert með þetta.

 

Það sem ég hef lagt til er að einstaklingur sem verður gjaldþrota fái sín mál uppgerð, fasteignarmissir sé endir veðskuldar og bílalánstap endi með bílmissi. Skattskuld endi með gjaldþrotið þó hörð refsing falli ekki niður vegna vörsluskattasvika. Einstaklingurinn getur að þessu búnu byrjað nýtt líf. Það er ekkert leyndarmál að hann hefur orðið gjaldþrota en það er heldur engin skömm né eilífðarfylgja því samfara. Hann getur byrjað uppá nýtt með hreint borð.

 

Það er kominn tími til að fara að taka á málunum í stað þess að bara að tala eins og ráðherrar þessarar ríkisstjórnar eru iðnastir við. Þeir eru búnir að hafa nógan tíma til að sýna hvað í þeim býr. Tími Jóhönnu er liðinn og frá henni kemur ekkert hjálpræði úr þessu. 

 

 Tími Kristjáns og auðvitað þarmeð Sjálfstæðisflokksins þyrfti að koma og sjá hvort hann getur eitthvað betur í skjaldborgarbyggingum en þeir klömbrusmiðir sem ríkisstjórnarheimilð nú byggja.