Aðalatriðið

í umræðunni um auðlindagjaldið sem Steingrímur er að taka núna verður til vegna lögþvingaðs gengis krónunnar.

Það var Steingrímur sem setti á gjaldeyrishöft. Það er hann sem ákveður núverandi verð á dollaranum 130 kall með handlöngurum sínum í Seðlabanka. Hann gæti alveg eins sett dollarann í 200 kall. Eða 100 kall. Ísland er ekki lengur frjálst land heldur á bak við járntjald kommúnista þar sem átthagafjötrar hafa verið innleiddir á ný. Þú mátt fara úr landi ef þú skilur allt eftir. Það er allt í lás.

Í ágætri grein eftir Bjarna Benediktsson formann Sjálfstæðisflokksins um fyrirætlanir kommúnistanna um að þjóðnýta sjávarútveginn segir:

"Frá árinu 2005 til 2010 voru veiðigjöldin nokkur hundruð milljónir á ári og hæst rúmur milljarður króna. Ríkisstjórnin hefur hækkað þau upp í um 4,5 milljarða á ári.

Síðasta rúma hálfa árið hafa tölur um frekari hækkanir verið mjög á reiki. Í október voru kynntar hugmyndir um 10 milljarða árlegt gjald, en í frumvarpinu sem liggur fyrir þinginu var lagt upp með um 25 milljarða gjald. Það er rúmlega 20-földun þess gjalds sem tekið var árið 2010.

Samkvæmt umsögnum sérfræðinga mun slíkt gjald kippa rekstrargrundvellinum undan meirihluta útgerðarfélaga og augljóst að slík gjaldtaka á ekkert skylt við auðlindarentu.

Fyrir því má færa gild rök að eftir mörg erfið ár, vegna t.d. gengis krónunnar og niðurskurðar aflaheimilda, hafi auðlindarentan nú aukist í sjávarútvegi vegna hagstæðra ytri skilyrða. Hins vegar eru hugmyndir stjórnarflokkanna fullkomlega óraunhæfar. Þær virðast ekki byggjast á öðru en óskhyggju og þörfinni fyrir að fjármagna vinsælar aðgerðir í aðdraganda kosninga.

Þess má geta að ASÍ hefur vakið sérstaka athygli á að gjaldtaka frumvarpsins byggist á áframhaldandi lágu gengi íslensku krónunnar...."

Jafnvel kommarnir skilja þetta sjálfir inn við beinið. Gylfi Arnbjörnsson er ekki alvitlaus þó að þjónkun hans við ríkisstjórnina og ESB sé takmarkalaus að öllu jöfnu.

Það er auðvitað aðalpunkturinn hvaða gengi verður á krónunni þegar hún verður frjáls á ný. Dollarinn kostaði 60 kall lengst af á gullöld Davíðstímans. Hann næði því kannski ekki fyrst í stað. En hann færi niður aftur og eftir stóru sveifluna sem getur orðið vegna aflandskrónanna ef ekkert er að gert.

Þá verður fullkomlega óraunhæft að halda að það sé hægt að venja sig á eitthvað 25 milljarða veiðigjald eins og Steingrímur er að telja þjóðinni trú um að núna sé raunhæft að leggja á.

Það er stefna komma og krata um allan heim, að skattleggja og eyða. Búa til stjórnmálamenn sem útdeila öllum náðarbrauðum til lýðsins. Ekkert má vera frjálst því það segja þeir að sé nýfrjálshyggja sem þeir vita ekki einu sinni hvað á að merkja. Það er arðsemi útgerðarinnar sem ræður hvað út úr henni fæst. Ekki eitthvert Sjangríla þar sem Steingrímur vill búa einn með náhirð sinni.

Það er aðalpunkturinn hver afkoma útflutningsgreina er. Borgaðu Kanadakaup í Kanadadollurum og segðu mér svo hver afkoma útgerðarinnar verður og hvað hún þolir þá mikið veiðigjald? Hækkaðu allt kaup á Íslandi um 20 % með einu pennastriki, eins og kommastjórnin gerði 1971 eða 2 og segðu mér svo hvað veiðigjaldið á að vera hátt?

Af hverju gengur Þjóðverjum svona vel? Hvað er ólíkt með þeim og Íslendingum? Hvar skilur milli feigs og ófeigs?

Er það ekki aðalpunkturinn hvort menn hegða sér ábyrgt eða ekki? Hvort hlutirnir fái að leita jafnvægis sjálfir eða hvort alltaf sé beitt þvingunum og handstýringum. Það er aðalatriðið og skilur á milli kommúnismans og frjáls markaðshagkerfis.

Hestamenn

unnu sigur á stjórnmálamönnum á Alþingi með hótunum um hryðjuverk í næstu kosningum. En hryðjuverkahótanir felast venjulega í því að segjast ekki kjósa þá ekki í prófkjörum eða flokkana þeirra eins og þeir leggja sig í kosningum. Og alltaf verða pólitíkusarnir skíthræddir og þora ekki annað en við að hafa hestamenn góða því þeir eru svo margir segja þeir og kjósa alltaf eins og formennirnir segja þeim eða þannig.

Þeir þarna á þinginu sækja væntanlega fyrirmyndir sínar til Kópavogs en þar hafa félagsmenn í Gusti hafa beitt þeirri aðferð á bæjarfulltrúa fyrir margar kosningar að hóta öllum að þeir muni ekki kjósa viðkomandi flokk ef þeir fái ekki þetta og hitt.

Núna var bæjarstjórnin í Kópavogi til dæmis að lyppast niður eina ferðina enn og nú á að byggja reiðhöll fyrir Gust fyrir milljarð eða meira á kostnað skattgreiðenda. Líklega verður að bæta kostnaðinum ofaná skuldahrúguna sem fyrir var.

Ekki hefur heyrst að Gustmenn ætli að byggja höllina í sjálfboðavinnu eins og þeir gerðu í Árborg. Enda er ekki almennt vitað hversu hátt hlutfall þeirra býr yfirleitt í Kópavogi til þess að renna nægilega blóðið til skyldunnar með að lyfta hendi fyrir bæinn.

Guðríður Arnardóttir sagði víst digurbarkalega :"Ekki á minni vagt!", og var samstundis felld útúr meirihlutanum. Og mætti ekki einu sinni við atkvæðagreiðsluna til að segja nei við reiðhöllinni sem borgar nú líklega ekki nema 0.255% fasteignagjald. Skyldu þeir í bæjarstjórninni ekki taka vel í að byggja flugskýli á Sandskeiði með 1.65 % gjöldum á kostnað bæjarsjóðs fyrir flugáhugamenn í Kópavogi?

En Hestamann fóru sem sagt létt með að snúa Alþingi niður sem samþykkti að stórlækka fasteignagjöld sveitarfélaga á hesthús úr 1.65% niður í 0,255%

Flokkur jafnréttis einstaklinga, stétt með stétt og allt það, stóð sig auðvitað með prýði í hugsjónabaráttunni. Eftirtaldir Sjálfstæðisþingmenn greiddu hesthúsafrumvarpinu atkvæði með kommunum á Alþingi eða alls 33 sem samþykktu sporsluna til hestamanna á kostnað sveitarfélaganna.

Birgir Ármannsson, Einar K. Guðfinnsson, Guðlaugur Þór Þórðarson, Kristján Þór Júlíusson, Ólöf Nordal, Pétur H. Blöndal, Ragnheiður E. Árnadóttir, Ragnheiður Ríkharðsdóttir, Eyrún Ingibjörg Sigþórsdóttir, Tryggvi Þór Herbertsson, Unnur Brá Konráðsdóttir.

Vonandi hafa þeir tryggt sér atkvæði hestmanna í næsta prófkjöri þegar aðeins greiðandi félagar í sjálfstæðisfélögunum hafa atkvæðisrétt!

Ekki æmtu né skræmtu þeir bæjarstjórnarmenn í Kópavogi sem sjá á eftir peningum í formi fasteignagjalda vegna þessa inngrips Alþingis. Hefur Alþingi lofað einhverjum bótum? Hvað segir Guðríður Arnardóttir um það?

Hestur étur gras eins og kunnugt er, eitthvað kjarnfóður líka og drekkur vatn með. Þetta fer í gegnum hann og verður að gróðurhúsalofti og mengun. Hann fer ekki á ársskoðun, né 50 tíma eða 100 tíma skoðun hjá dýralækni fyrir tugþúsundir. Það er látið duga að próflaus eigandinn sjái um viðhaldið á honum. Það þarf ekki að borga þungaskatt af hestinum né skoðunar og eftirlitsgjöld, ekki tryggingar né þarf hestamaðurinn að fara í læknisskoðun til að mega ríða hestinum, fullur eða ófullur. Hestmennska skilar litlu til menntunarmála í þjóðfélaginu né er hestamennska einhver starfsgreinaskóli sem nýtist atvinnuvegunum.

Einkaflugmenn er deyjandi þjóðflokkur vegna sívaxandi ofsókna skattyfirvalda og Alþingis sem með íþyngjandi ákvæðum á hverju ári eru að ganga að einkaflugi dauðu. Enginn hefur samúð með þeim því þeir eru færri en hestamenn. Þeir eru litnir hornauga af vel flestum sveitarstjórnapólitíkusum sem lúxusdýr og spraðibassar sem og þingmönnum flestum sem þó ferðast meira með flugvélum á ríkisins kostnað auðvitað en alþýðan sem hefur ekki ráð á því.

Enginn hugsar neitt um flug þar til að Flugleiðir auglýsa eftir flugmönnum. Þá koma þeir einir til greina sem eru búnir að eyða milljónum í að læra að fljúga, sem flugnemar, sem einkaflugmenn og sem atvinnuflugmenn í kennslu og allskyns harki. Sem þeir borga allt úr eigin vasa án styrkja.

Einkaflugvél getur ekki staðið úti því þá fýkur hún. Hana verður að skoða og skoða þó fæstir viti hvað er verið að skoða, borga og borga til Flugmálayfirvalda þó fæstum finnist þeir fá eitthvað fyrir borgunina nema meiri álögur. Tryggja og tryggja fyrir einhverju sem eiginlega aldrei skeður því einkaflugvélin er 99.9 % af ævi sinni á jörðinni.Hún verður að vera tryggð eins og hún sé föst á himninum og bíði eftir að detta í hausinn á Alþingismönnum til dæmis.

Til þess að geyma einkaflugvél inni þarf byggingu á borð við 12 hesta hús með hlöðu. Af þessu húsi skal greitt eins og af atvinnuhúsi, 1.65 %. Það fékkst með eftirgangsmunum að byggja nokkur flugskýli á Reykjavíkurflugvelli fyrir meira en 30 árum. Bæjaryfirvöld hafa horn í síðu þeirra og ætla að rífa þau við fyrsta tækifæri áður en þau loka flugvellinum. Og þar ríkir því algert framkvæmdabann.

Það er tilvalið að skoða flugskýlin yfir einkaflugið í dag áður en þau verða rifin því opið hús er í Fluggörðum frá kl 16:30 -19:30 og eru allir velkomnir til að sjá þau og fólkið sem borgar af þeim gjöldin eins og atvinnuhúsnæði. Alþingsmenn eru líka velkomnir, en sérstaklega auðvitað Magnús M. Norðdahl sem einn sagði nei við sértækum afslætti til hestamanna í anda Sjálfstæðisflokksins.En hann er auðvitað ekki þar.

Hestamenn mega koma líka til að sjá hvernig flugskýlin eru í samanburði við hesthúsin og hversu loftið er gott og umhverfið er snyrtilegt í Fluggörðum, þar er gras og gróður og friðsælt að vera.

Hvernig væri að ofantaldir sjálfstæðisþingmenn myndu hugleiða jafnréttismál áður en þeir biðja okkur einkaflugmenn um að kjósa sig næst. Ég geri ekki neinar kröfur til hinna 24 af framsóknar og kommaliðinu sem greiddu hesthúsafrumvarpinu atkvæði. Þeir voru ekki sérstaklega líklegir til stórvirkja fyrir þennan atburð í mínum augum hvort eð var.

Fullir Alþingismenn

eru þeir í lagi?

Menn hafa iðullega orðið vitni að þingmenn eru góðglaðir í ræðustól Alþingis. Ekki veit ég hvernig á að taka á því. Þó var ég alinn upp við það og vandist við það á minni ævi, að menn ættu ekki að vera fullir í vinnunni og hef leitast við að fara eftir því sjálfur.

Ef flugstjóri er tekinn fullur á bíl þá er það ekki bara ökuskírteinismissir. Flugvélagið hans spyrs sig strax hvort maðurinn hafi áfengisvandamál sem verði að skoða. Hann er því oft grándaður til sama tíma. Því maður sem brýtur lög í þessu, hvað getur hann gert næst? Er ekki ástæða til að skoða málið.

Margir Alþingismenn hafa verið teknir fullir undir stýri og misst teinið. En þeir missa ekki þingmennskuna og geta haldið áfram að gera sig breiða. En er það í lagi? Er þingmönnum treystandi sem fylgja ekki lögum landsins að setja landsmönnum lög ? Af hverju eru þeir ekki reknir kauplausir af þingi meðan þeir eru próflausir? Af hverju kemur ekki varamaður inn á meðan hinn tekur út straffið?

Af hverju má þingmaður keyra fullur en ekki flugstjóri? Er þingmennskan svona ómerkilegt starf að það sé sam hvort þeir eru fullir eða ófullir? Eiga þeir ekki að blása áður en þeir fara inn í þingsal að valsa með fé landsmanna?

Ég veit ekkert hvort sumir þeirra batni nokkuð við að vera edrú. En því skyldu menn þurfa að geta sér til um fylleríisástandið á þingmönnum? Af hverju eiga Alþingsimenn ekki að vera edrú í vinnunni og virða lög landsins?

Það er svo annað mál að reglurnar um prómillin miðast við vitleysinga. Venjulegur maður getur alveg keyrt eitthvað fullur því hann vandar sig þá og er ábyrgðarfullur. En ósiðaður vitleysingur getur ekki keyrt, eiginlega hvorki fullur né ófullur því hann er ábyrgðarlaus ruddi og hættulegur sjálfum sér og öðrum.Það er nóg af svoleiðis liði í umferðinni. En prómillin verða að miðast við þá verstu alveg eins og venjulegur borgari fær ekki parkódín af því að róninn misnotar þær.

Í Ameríku liggur löggan ekki í leyni fyrir borgurunum til að þefa af þeim. Borgarinn er ábyrgur fyrir bíl sínum og bíllinn er framlenging af heimilinu sem friðhelgt. Löggan stoppar þig ekki ef ekkert er sýnilega að og maður brýtur ekki neitt af sér. En þín er áhættan ekki síðri en hér. Þeir eru ekkert lamb að leika sér við og þessvegna keyrir almennilegt fólk ekki fullt í Ameríku. Þeir beita stundum þeim aðferðum að parkera löggubílnum með fullum ljósum fyrir framan ballstaðinn svo allir sjá hann uppljómaðan. Það dugir fjandi mörgum bara að sjá þá.

Skríllinn í USA keyrir hinsvegar blindfullur á ótryggðum bílum og menn sem lenda í slysi af þeirra völdum fá engar bætur. Athæfi íslensku löggunnar er hinsvegar fáránlegt. Að liggja fyrir venjulegum borgurunm sem keyra eðlilega og með bílinn í lagi bara til þess að þefa af þeim og reyna að klekkja á þeim er fíflalegt. Svo láta þeir vitleysingana keyra um göturnar og grýta flöskum út um gluggana, brjóta allar reglur og berja þá meðborgara sem gera athugasemdir við framferðið.

Það er orðið svo dýrt að taka leigubíl að margir taka sjansinn sem ekki ættu að gera það. Hvernig væri að leyfa mönnum sem eru búnir að smakka það að setja grænt blikkljós á bíltoppinn og keyra heim í fyrsta gír á eigin ábyrgð að sjálfsögðu? Þá sjá allir að þeir eru fullir og passa sig á þeim.

Maður er tekinn fyrir að gleyma að gefa stefnuljós. Löggan kemur fram eins og maður sé glæpamaður. heimtar að maður blási í apparat, ellt grannskoðað og förin tafin í hálftíma í það minnsta við sllskyns skriftir. Af hverju líðst löggunum svona ómerkileg framkoma við borgarana?

Bullurnar vaða svo um og eira engu og það þýðir ekki að hringja á lögguna af því að það er enginn á vagt. Búið að skera allt niður af velferðarstjórninni.

Svo það er víst ekkert annað að gera en að allir séu edrú og þá Alþingismenn og lögreglumenn líka. So be it. En það er samt hrein fanatík í gangi þegar verið er að taka prófið af mönnum sem hafa ekki smakkað það síðan í gær og ruglast ekkert þannig á glasafjöldanum.

Neyslustýring

var framkvæmd af Þorsteini Kaupfélagsstjóra í gamla daga á Austurlandi.

Hann rak sölumann með Chéviot-föt og Gaberdín út úr búðinni þar sem seld voru Gefjunarföt á þeim forsendum að hann vildi ekkeert vera að láta kallana sjá þetta, þær gætu asnast til að kaupa þetta sjálfum sér til tjóns og þar með SÍS og landinu öllu.

Þetta er enn bráðlifandi hugsjón enn. Svo stendur í málgagni Samylkingarinnar í dag:

"Magntollar á sykur er það eina sem virkar til þess að stýra neyslunni þannig að hún minnki. Með magntolli skattleggur maður magnið af óhollustunni í vörunni. Virðisaukaskattur hvetur bara til kaupa á stærri einingu þar sem hún er hlutfallslega ódýrari en lítil eining."
Þetta segir Guðmundur Löve, framkvæmdastjóri SÍBS, sem í leiðara í nýjasta tölublaði samtakanna bendir á að um leið og virðisaukaskattur á matvælum var lækkaður á Íslandi árið 2007 hafi verið felld niður vörugjöld af matvælum öðrum en sykri, sykurvörum og súkkulaðivörum. Við þessa aðgerð hafi virðisaukaskattur á gosdrykkjum lækkað úr 24,5 prósentum í 7 prósent og vörugjöld verið afnumin af þeim en hafi verið hækkuð á ný 2009."

Víðir er búinn að setja þak á nammibarina til að halda aftur af sölunni.

Af hverju er þetta ekki gert í ÁTVR? Fólkið er alltaf á þessu helvítis fylleríi sjálfu sér til tjóns, lögreglukostnaði fyrir samfélagið. En ríkissjóður græðir á sem mestri sölu.

Er nokku endir á því hvað Íslendingar eru vitlausir? Í heildina skoðað?

Fyrir mig er nóg að horfa á ríkisstjórnina til að efast um getu þjóðarinnar til að sjá sér farborða til lengri tíma. Þarf ekki að fá Guðmund Löve til að stýra atkvæðagreiðslum og kosningum á sama hátt?

Það skal í ykkur samt!

Alþýðuforinginn og útgerðarauðvaldið Steingrímur J. Sigfússon fær umfjöllun með Moggagrein um útgerðarumsvif Steingríms J. Sigfússonar og fjölskyldu hans. Hann er sem sagt ekki hótinu skárri en Halldór Ásgrimsson þó hann sé náttúrlega aðeins peð í útgerð í samanburði við Halldór.

Svo segir í Mogga:

Steingrímur J. Sigfússon, formaður VG og sjávarútvegs- og landbúnaðarráðherra, átti í árslok 2004 hlutafé að nafnvirði 1.710.625 króna í Hraðfrystistöð Þórshafnar, eða sem svarar 0,35% af hlutafé í félaginu, sem var afskráð í Kauphöllinni 2005. Bróðir hans, Ragnar Már, átti bréf í félaginu fyrir 1.450.554 kr., alls 0,3% hlutafjár, og faðir þeirra, Sigfús Jóhannsson, bréf fyrir 1.133.320 kr., eða 0,23% hlutafjár. Saman áttu feðgarnir því bréf fyrir 4,29 milljónir kr. að nafnvirði hinn 31. desember 2004 og var sameiginlegur hlutur þeirra 0,88%.
Markaðsverðið 15,8 milljónir

Fram kemur á vef Kauphallarinnar að gengi bréfanna var 3,68 hinn 23. febrúar 2005 og var markaðsverð bréfa feðganna því um 15,8 milljónir skömmu áður en Steingrímur greindi frá því að hann hefði selt bréfin í apríl sama ár.
Jafngildir það 26,247 milljónum króna í dag, samkvæmt framreikningi Seðlabanka Íslands, og er hlutur Steingríms þar af 10,45 milljónir....

Athygli vekur að á þeim tíma sem Steingrímur og náin skyldmenni áttu hlut í félaginu var hann eindreginn andstæðingur auðlindagjalds.

Þessi afstaða kom skýrt fram í bók Steingríms, Róið á ný mið: Sóknarfæri íslensks sjávarútvegs, sem kom út árið 1996. Á blaðsíðu 74 er að finna undirkaflann Sértæk skattlagning. Segir þar meðal annars: »Hin grundvallarspurningin er hvort sanngjarnt sé að leggja sértækan skatt á sjávarútveginn.

Rökin eru að það sé eðlilegt að útgerðarfyrirtækin greiði fyrir aðgang sinn að sameiginlegum auðlindum þjóðarinnar,« skrifaði Steingrímur og skal svo gripið niður á blaðsíðu 75 í bókinni:

»Auðlindaskattur á sjávarútveginn einan yrði sértæk skattlagning og því óæskileg og í raun óréttlætanleg aðgerð út frá öllum viðurkenndum skattapólitískum viðmiðunum ... Rétt er að minna á í þessu sambandi að íslenskur sjávarútvegur keppir án nokkurra ríkisstyrkja eða niðurgreiðslna við þrælstyrktan atvinnuveg í nágrannalöndunum. Er ekki frekar ástæða til þess að hrósa sjávarútveginum fyrir að standast þessa erfiðu samkeppni, sem hann hefur verið og er í, gagnvart t.d. fiskvinnslu Evrópusambandsríkjanna, heldur en skattleggja hann sérstaklega. Þó mörg sjávarútvegsfyrirtæki séu stór á okkar mælikvarða eru þau agnarsmá úti í hinum stóra heimi,« skrifar Steingrímur sem lýkur umræddum undirkafla með þessum orðum:
»Hugmyndir sem heyrst hafa um að hægt sé að taka marga milljarða eða jafnvel milljarða tuga, svokallaðan fiskveiðiarð, út úr sjávarútveginum, eru algerlega óraunhæfar.«

Tíu árum síðar, árið 2006, gaf Steingrímur J. út bókina Við öll: íslenskt velferðarsamfélag á tímamótum. ....

Hann víkur hins vegar að bókinni Róið á ný mið í formálanum með þessum orðum: »Sjálfur er ég býsna stoltur yfir því hve vel þau meginsjónarmið sem ég setti fram með bókinni hafa staðist tímans tönn.«
Þurftu lesendur Við öll því að geta í eyðurnar þegar afstaða formannsins til veiðigjalda var annars vegar.

Veiðigjöldin voru Steingrími hins vegar ofarlega í huga þegar hann tók til máls fundi um veiðigjald á Akureyri árið 1997, árið eftir að Róið á ný mið kom út. Sagði Steingrímur þá m.a.:

»Loks er það atriði sem kannski hefði átt að byrja á, þ.e. að ég tel margar miklu betri leiðir til að leysa þau vandamál sem stuðningsmenn veiðileyfagjalds telja sig ætla að leysa með veiðileyfagjaldi. Því þá að fara út í þessi ósköp. Það er hægt að skattleggja hagnað fyrirtækja með almennum aðferðum,« sagði Steingrímur m.a., að því er fram kemur í frásögn sjávarútvegsblaðsins Ægi af fundinum á sínum tíma."

Þetta er glæstur foringi lands og þjóðar.Alþýðuvinurinn og eftirlaunasafnarinn Steingrímur J. Sigfússon formaður VG. Staðfastur í hugsjónum sínum um auðlindagjald og því að Íslendingar skuli ekki ganga í ESB. Já tímarnir breytast og mennirnir með.

Nú lætur hann herða ferðina í aðildarviðræðunum við ESB í takt við óskir Merkel í þeim efnum. Það á að koma Íslendingum þar inn hvað sem það kostar og hvað sem þeir svo segja í einhverri ráðgefandi þjóðaratkvæðagreiðslu sem verður misvísandi af því að þjóðin hefur enn ekki öðlast nægilegan skilning á eðli sambandsins að því að fréttir í Mogga herma.

Gamla formúlan til sveita hljóðaði: "Það skal í ykkur samt". Hana virðist þessi glæsti alþýðuforingi og útgerðarauðvald Steingrímur J. Sigfússon kunna uppá hár.

Kreppan er ekki að fara.

Ég get ekki gert að því að mér finnst menn einblína um of á útgerðina og vorkenna henni fyrir að borga svona meira veiðigjald en þeim þykir sjálfum hæfilegt. Menn gleyma hinu stóra samhengi að það búa tvær þjóðir í þessu landi. Þeir sem hafa og þeir sem hafa ekki.

Auðvitað skil ég aðferðafræði kommúnista sem vilja skattleggja og eyða svo sjálfir í sig og sína. Þeta gerir Pútín Rússakeisari sem er auk þess búinn að gera sijálfan sig að múltibilla í leiðinni og enginn segir neitt. Okkar fólk safnar aðallega eftirlaunaréttindum.

Íslendingar búa núna í luktu landi á bak við járntjald þrælahalds og kúgunar stjórnvalda. Hér ríkja átthagafjötrar og ófrelsi. Ofurvald erlendra fjármálafanta í bönkum sem Steingrímur J. gaf til manna sem enginn þekkir. Þú litli maður mátt fara og flýja land en þu mátt ekkert taka með þér nema fötin sem þú stendur í.

Í umræðuþætti hjá Ingva Hrafni sátu þeir Þorstenn Pálsson, Erópusinni og Guðlaugur þór Sjálfstæðisþingmaður. Þeir fóru allir mikinn yfir því hversu veiðigjaldið væri hræðilegur skattur. Útgerðin fengi ekki að ráðstafa sínum peningum þó hún greiddi alla skatta eins og önnur fyrirtæki landsins. Þetta væri allsherjar hræðilegt gagnvart hagsmunum kvótaeigendanna.Og miklu fleiri tiltóku þeir.

Þorsteinn sagði að að heimilin í landinu myndu borga fyrir skerðingu á kjörum útgerðarinnar.Ingvi benti á að þau borguðu á hverjum degi fyrir útgerðina vegna gjaldeyrishaftanna. Ingvi gerði sér ljóst að útgerðin græddi ekkert meðan dollarinn var á 60 kall. Nú græddi hún auðvitað svaðalega af 130 krónu dollurum. En hvort það væri nóg svöruðu þeir ekki.

Þorsteinn talaði sem fyrr um kosti evrunnar og Evrópubandalagsins fyrir Íslendinga en Guðlaugur kom ekki auga á kostina á því að ráða ekki eigin mynt. Mér fannst Þorsteinn ákaflega ósannfærandi í sínum hugleiðingum um Evrópumálin en Guðlaugur er ávallt vaxandi maður í mínum augum með heilbrigða sýn á vandamál líðandi stundar.

Þorsteinn Pálsson minnstist á 7.áratuginn sem gósentíma í gegnismálum. Hann er líklega of ungur til að muna Svíþjóðarfarirnar og Ástralíuferðirnar.Það voru ömurlegir tímar man ég vel. Flest af því sem hann sagði um peningamál fannst mér litað af Evrópusækni hans. Líklega hefur Þorsteinn ekki miklar spurnir af stemningunni í þýskalandi um þessar mundir. Þar segist almenningur vera búinn að taka á sig að borga fyrir tvær heimstyrjaldir. Þeir segjast ekki nenna að borgar fyrir þá þriðju án þess að hún hafi farið fram hvað þá varðar.

Merkel er að gefast upp því allir sjá að hún hefur engin úrræði. Öll hugsunin á bak við Evruna er hruninn. Efnahagur Þjóðverja og framleiðni er þannig að borin von er að þriðjaheims ríkin sem mynda hina rúmu tvo tugina í ESB geta haft sömu mynt og þeir. Frakkar druslast með enn þá en það fjarar undan þeim líka. Bretar standa afsíðis og sitja um hina. Þeir hafa aldrei verið vinir meginlandsþjóðanna, eru það ekki enn og verða aldrei. Gleyma hvorki Napóleon eða Hitler.

Snýst ekki spurninginum veiðigjaldið um það hvort 130 krónur séu rétt verð í krónum eða ekki? Ef við sleppum gjaldeyrirnum lausum þá segja þeir að dollarinn fari langt yfir 200 kall og það er auðvitað rétt. Afleiðingin verður verðbólga. En hversu langæ verður sú óhófs ævi?

Þorsteinn benti á að við svona dýfu tækju hugsanlega víxlgengi verðlags og kaupgjaldseftir gamalþekktum formúlum. Mér finnst þetta orð að sönnu því hætt er jú við að félagflugumferðarstjóra verði ekki lengi án kaujphækkana. Helst var samt á Þorsteini að skilja að við værum ekki í vandræðum ef við hefðum aðra mynt. Ekki tóku hinir undir það. Enda ekki nema fánýtístal um hvernig Lísa í Undralandi myndi hafa það í dag hjá okkur.

Allt er þetta gengishaftamál áhætta . Sleppum krónunni lausri og gengið hrynur. En hversu lengi mun hrungengið vara? Og hversu mikið útstreymið verður ákveðst hugsanlega að einhverju leyti af þeim kjörum sem boðin eru á innlánum í krónum.

Við eðlilegar aðstæður NB. Óvissufaktorinn er að það treystir enginn Íslendingum lengur. Við erum bara þjófar og bófar í augum alþjóða samfélagsins og fjármagnsins. Og með réttu grannt skoðað. Pólitískt kvikasilfur sem getur kosið fólk til valda á borð við Steingrím Jóhann og Jóhönnu til valda eftir áhlaup óeirðasveita kommúnista á Allþingishúsið eins og skeð hefur fyrr og síðar.

En við eigum engan annan kost en að aflétta höftunum. Við getum sem þjóð ekki haldið þessu hálflífi áfram. Við getum ekki þóttst vera í EES. Við erum búin að hjakka í þessu fari eymdar og atvinnuleysis á fjórða ár. Hér er allt á leið til andskotans sem á þurru landi er. Það er bara ekkert að lagast þrátt fyrir áróður vinstripressunnar og RÚV. Atvinnuleysi, úrræðaleysi, gjaldeyrishöft, átthagafjötrar er það sem að proletaríiunu til landsins bjóðast. Útgerðin lifir í öðrum heimi og hitt fólkið í landinu er bara fyrir og má þessvegna missa sig.

Evrópusöfnuðurinn talar lítt um það að EES samningurinn hefur verið afnuminn nema að hann heimilar enn frjálsa för glæpamanna til landsins í boði Schengen vitleysunnar. Íslendingar verða að sýna vegabréf. Ef ekki væru þúsundir manna farnir í landi væri atvinnuleysistryggingassjóður okkar farinn á hausinn. Hér væru komnar súpubiðraðir eins og í Grikklandi.

Lífeyrissjóðakerfið hefur verið stórskaðað og kommúnistar sitja um að kúga af því fé til sinna gæluverkefna. Og til varnar sitja engir sem hafa annarra hagsmuna að gæta en kaupsins fyrir sjálfa sig. Vinstra liðinu í ríkisstjórnarsveitinni er öllum skítsama um hvað það þýðir fyrir þá sem borguðu í sjóðina til að fá úr þeim lífeyri. Þessi afstaða sést á því hvernig þeir sviptu aldraða grunnlífeyrirnum 2009 með því að draga lífeyrisgreiðslurnar úr lífeyrissjóðunum frá.

Sjálfir eru þeir á sérkjörum flestir í lífeyrissjóðum opinberra starfsmanna sem skerðast ekki um krónu hvernig sem allt veltur og safna eftirlaunaréttindum á hverjum degi.

Nú er sumstaðar farið að tala um að fresta gamalsaldrinum til 70 ára úr 67. Er þetta í rauninni ekki bara afbragð?.Eiga menn ekki bara að vinna fram í andlátið og hafa ekkert við það að gera að spila golf eins og aular ef hægt er að nota hendurnar í annað nytsamlegt. Mér finnst það vera stjórnarskrárbrot og brot á jafnréttislögum að neyða menn til að hætta störfum eftir almanakinu eða neita mönnum um vinnu af því þeir séu svo og svo gamlir.Þetta viðgengst í þessu landi en til dæmis ekki í USA.

Ég er eiginlega hættur að trúa því að aðstæður á Íslandi lagist fyrr en eftir mörg ár. Því tel ég að við verðum að takmarka frjálsa för vinnuafls frá óskyldum þjóðum hingað inn. Við höfum engan afgang hvorki af störfum né sósíalpeningum til að moka í útlendinga.

Við getum hleypt skandínövum og völdum einstaklingum af öðrum þjóðum óhindrað hingað inn á móti því að þeir hleypi okkur inn eins og þeir skandínavar hafa gert og bjargað þjóðinni með því. En okkur vantar ekki afríska og arabiska hælisleitendur eða flóttamenn eftir einhverjum formúlum hingað af því að við höfum bara ekki ekki ráð á því við þessar aðstæður örbirgðar og kreppu.Við getum kannski slakað til seinna.

Það er auðvitað að einhverjum spekingi dettur í hug að flytja inn þúsund Kínverja til að byggja næstu virkjun ef hann getur þá ekki bara sótt þá til Grímsstaða. En ég vil halda því fram, að ef við getum ekki gert framkvæmdir í landinu sjálfir þá vantar okkur þær ekki. Það má alveg framkvæma hægar en gert er þegar gusurnar ganga á alla vegu með tilheyrandi þensluáhrifum.

Því miður sé ég ekki bjarta tíma koma. Kreppan er ekki að fara.

(of)Þungir dómar í Exeter málinu?

finnast mér þeir vera dómarnir vera yfir þeim Ragnari Z. og Jóni Þorsteini. Fjögur og hálft ár í fangelsi fyrir hvorn þeirra. Þriðjung úr lífstíðarfangelsi eins og dæmt er fyrir morð.

Þessir menn hafa aldrei áður gerst brotlegir við lög. Ekki gert flugu mein svo vitað sé. Engann slasað eða örkumlað. Ekkert barn svívirt. Bara stolið til að redda sjálfum sjálfum sér frá gjaldþroti. Beri menn þetta saman við aðra dóma fyrir miklu svívirðilegri glæpi.

Þessir menn eiga líklega enga peninga eftir af því sem þeir stálu. Þeir töpuðu þeim líklega öllum eins og við hinir sem þeir stálu frá. Ég vona eiginlega að þeir fái forsetanáðun eftir einhvern hæfilegan tíma i sveitinni á Snæfellsnesi greykallarnir. Nóg er framboðið af forsetefnunum sem vilja allt fyrir alla gera.

En þegar maður svo les dóma Héraðsdóms og Hæstaréttar þá skilur maður ekki upp né niður í þessum Sérstaka Saksóknara. Í dómnum er farið yfir hlut manna sem eru kallaðir A,B,C ,D,E og F og fleiri, sem svo greinilega áttu ekki minni þátt í að búa til Exeter-svindlið. Hæstaréttarlögmaður, háskólamenntaðir og þjóðþekktir menn. Enginn af þessum er ákærður fyrir þátt sinn í þessu svívirðilega samsæri sem Exeter málið er gagnvart þeim sem töpuðu öllu sínu á BYR og Íslandsbanka sem þá hét Glitnir.

Þarna blasa við peningar sem fóru í ranga vasa og hefur ekki verið skilað. Maður heyrði sagt á sínum tíma að Sérstakur nennti bara ekki að ákæra nema þá sem lægju best við höggi. Ekki veit ég um hvort það er rétt.

Exeter málið er eitt stórt samsærismál margra manna á bak við bókstafina, sem bera ekki síðri ábyrgð en þeir tveir sem nú eru tekmir útúr og réttaðir af því þeir lágu svo vel til höggsins. Hinir gefa réttvísinni bara langt nef og peningarnir okkar sem töpuðu þeim hringla í vösum sumra þeirra.

Mér finnast þessir dómar út úr kortinu miðað við annað sem viðgengst í þessu sk..aþjóðfélagi. Mér finnst helvíti hart ef Sérstakur ætlar að láta hér vð sitja í Exetermálinu.

Sveiattan fyrir svona afgreiðslu Sérstaks Saksóknara ef þetta er endir Exeter-málsins hjá honum. Ef hann reynir ekki að ná í peningana sem eftir eru af Exeter-svindlinu og slá á fleiri langa putta lygalaupa bak við bókstafina í dómunum, þá hefur hann valdið mér vonbrigðum að minnsta kosti.

Betri fullir en Björn Valur

trúi ég að þingmenn Sjálfstæðisflokksins séu alla jafna en geltarinn hans Steingríms hann Björn Valur.

Mér fannst það mikið rökþrot hjá Birni Vali þegar hann getur ekki annað sagt í ræðustól Alþingis við rökum Jóns Gunnarssonar þingmanns Sjálfstæðisflokksins en að hann hljóti að vera fullur.

Björn Valur sem lýsti því yfir í útvarpinu að hann skyldi prívat og persónulega leysa fiskveiðideiluna ef menn pilluðu sig út á sjó og hættu mótmælunum. Ég velti því fyrir mér við það tækifæri hvort hann væri búinn að fá sér einn laufléttan?

Þeir sem þekkja Jón Gunnarsson hlæja að þessum örþrifaráðum rökþrota Björns Vals. Flesta hans framgöngu mætti samt reyna að afsaka með því að hann væri fullur. En því miður er víst ekki svo gott. Hann er bara svona sem er eiginlega heldur verra.

Ég held að ég myndi samt skipta á mörgum kenndum þingmanni og honum edrú.

Þjófaveisla

stendur yfir með hræið af bankanum mínum Straumi. Þar mátti ég og aðrir gömlu hluthafarnir sjá á eftir allri eign okkar í bankanum.

En núna finnast einhverjir endurreistir milljarðar sem Íslandsbanki og samsærismenn hans geta notað til að úthluta völdum reyfarapersónum hlutafé í milljarðaeignum hins afturgengna Straums.

Skítabankar í skítaþjóðfélagi þjófa og svindlara. Ekkert hefur breyst á matseðlunum í þjófaveislunum.

Öspin og Lúpínan

með Sitkagreninu eru gróðurtegundir sem eiga eitt sameiginlegt. Þær komu allar til landsins fyrir tilstuðlan Hákonar Bjarnason skógræktarstjóra.

Þegar ég var strákur var mér strítt mikið á Hákoni frænda sem ætlaði að rækta eldspýtur handa Íslendingum. Hvernig dytti þessum manni í hug að ætla að rækta skóg á Íslandi? Sáu menn ekki fururnar við Rauðavatn sem voru eins ár eftir ár?

Sönnuðu ekki rofaborðin í kringum Reykjavík það að gróður mætti sín lítið gegn norðanvindinum? Hríslurnar í Hljómskálagarðinum sem komust aldrei yfir metrann í hæð? Birkikjarrið hingað og þangað sem var bara runnar? Eitt og eitt tré gæti kannski sprottið í skjóli við hús? Sáu menn þetta ekki ?

Nú eru söfnuðir manna í herferð gegn Lúpínunni. Þessi jurt myndar núna himinbláar breiður á holtunum í kring um höfuðborgarsvæðið þar sem áður var örfoka. Þar sem búið er að útnefna hina sjaldgæfu jurt Holtasóleyna þjóðarblóm, er þá ekki við hæfi að minnast nýbúa og hælisleitenda með því að útnefna Lúpínuna þjóðargersemi?

Er ekki dásamð að fjölmenningin muni breyta Íslandi til hins betra? Gegnir öðru máli með aðflutta Lúpínu? Um allt land breytast landgæði með tilkomu hennar. Getur nokkur ímyndað sér að hún hafi komið til landsins fyrir teimur aldarþriðjungum sem fræ í umslagi í vestisvasa Hákonar?

Svo er það Alaska öspin. Ef horft er yfir höfuðborgarsvæðið hefur það breyst í "Garden City". Reykjavíkurskógur sagði Benjamín Eiríksson að væri stærsti og fegursti skógur landsins. Hvaða tré hefur gert þetta?

Nú eru allskyns draugasögur á ferðinni um að það eigi að drepa Aspir því þær fari inn í skolprör með rætur sínar. Ætti ekki frekar að verðlauna þær fyrir að tilkynna um lekar og mengandi skolplagnir? Eða getur einhver útskýrt hvernig asparrót getur vaxið í gegn um steinsteypu?

Það eru líka rætur á Sitkagreninu. En það er miklu lengur að vaxa upp. Öll Sitkagrenin sem við sjáum eru bara unglingar. Þau verð mörghundruð ára gömul á móti öspinni sem nær víst innan við hundrað. "You ain´t seen nothin´ yet" sagði bjargvætturin frá Þistilfirði.

Þessi þrenning ,Lúpínan, Öspin og Sitkagrenið má vera okkur minnisvarði um mætan mann. Hákon Bjarnason hét hann.