Forpokun Feminismans

er fyrirbrigði sem ég velti fyrir mér.

Í dag er Druslugangan farin til að mótmæla þeim orðum lögreglustjóra í Toronto að konur eigi ekki að klæða sig eins og druslur sem dragi að þeim kynferðisglæpamenn.  Sama hugsun og margir  Múhameðsmenn hafa gagnvart konum. Sé konum nauðgað þá hafa þær unnið til þess og þeim beri að refsa en ekki árásaraðilanum.  Fyrir liggja næg dæmi um framkvæmd slíkra mála meðal óþjóða án þess að hérlendir Femínistar láti sig miklu varða. Þessvegna eru konur best geymdar í búrkum með grímu.

Nú mun vandfundinn sá etnískur Íslendingur sem tekur undir sjónarmið þessa skringilega lögreglustjóra.  Þess meiri furðu vekur hvernig þeir sem kenna sig til Femínisma geta þaggað þær fréttir sem berast af pyndingum og morðum á fórnarlömbum nauðgana í hinum múslímska heimi. En sömu aðilar geta verið þess háværari í málum sem snerta afleiðingar ofbeldis sem múslímar eiga upphaf að?  Reyni að sveigja alla umræðu frá óþægilegum staðreyndum eins og umskurn kvenna og umsnúnu ofbeldi þar sem fórnarlömb verða að gerendum?   Beini hvessri sjónum að ómerkilegri þáttum eins og kynjahlutfalli á kontórum uppi á Íslandi og launamun?  

Hafa Femínistar forpokast í fáskiptum sínum fyrir fantaskapnum í furðuveröldum fatwa? 

 

 

ÍSLAND Í NATO

og herinn kjurt hrópuðum við á móti í huganum að minnsta kosti þegar Svavar Getsston þá kommúnisti og síðar sendiherra þjóðarinnar dansaði um sviðið í Sigtúni, sló saman lófunum  og æpti kjörorðið þeirra kommanna.

Ég minntist þessa þegar ég las afbragðs grein Vilhjálms A. Kjartanssonar í Morgunblaðinu í dag. Það er þörf upprifjun á stöðu Íslands og Íslendinga í heiminum. Þessu vilja kratar henda frá sér, galopna land sitt fyrir hverjum sem er og framselja fullveldið til Brüssel. Þessvegna fannst mér þessi grein athyglisverð og uppörfun til okkar hægri manna að láta hvergi deigann síga:(bloggari feitletrar að vild sinni)

"Aldrei nokkurn tímann í sögu okkar litla lands hafa örlög fólks verið jafn samofin okkar eigin ákvörðunum. Laus frá hlekkjum kúgunar og alræðis og í faðmi velmegunar frjálsra viðskipta og einstaklingsfrelsis erum við herrar okkar eigin lífs. Reglulega minna þó örlögin á sig að enginn veit sinn vitjunartíma. Fórnarlömb hryðjuverka og stríðsátaka hvorki búast við né bjóða upp á árekstur við hið illa. Kringumstæður ráða því oft að hlutskipti fólks og örlög eru ekki alltaf í eigin höndum. Friður á grundvelli velmegunar, frelsis og mannréttinda er hvorki sjálfsagður né auðunninn og andstöðunni við alræðishyggju og ofbeldismenn lýkur aldrei.

 

Á stöðugu varðbergi með öðrum vestrænum þjóðum hafa Íslendingar verið þátttakendur í samstarfi frjálsra lýðræðisríkja um frið og velmegun í Evrópu og um allan heim. Aldrei hefur stærð eða máttur verið sterkasta vopn Íslands, heldur staðfesta okkar, lýðræðishefð og vestræn samvinna. Vera Íslands í NATO er frumforsenda öryggi landsins og frelsi, vinátta og samstarf við Bandaríkin hefur verið okkur gæfuríkt og samstarf innan Evrópu, þó við kjósum réttilega að vera utan Evrópusambandsins, verið okkur lífsnauðsynlegt.

 

Á víðsjárverðum tímum þegar yfirgangsseggir virða ekki fullveldi og sjálfstjórn nágranna sinna, sannast það að vestræn gildi og samvinna er hornsteinn öryggis og frelsi samfélagsins. Engin ákvörðun í sögu þjóðarinnar hefur tryggt öryggi landsins með jafn víðtækum og skýrum hætti og inngangan í NATO því herlaus alla okkar lýðveldistíð hefur Ísland hvorki verið vanmáttugt né áhrifalaust á alþjóðavettvangi. Með bandamenn okkar við hlið hefur Ísland markað spor sín í veigamiklum málum og hefur lagt lóð á vogarskálarnar þegar ákall berst um mannúðaraðstoð eða lausn flókinna deilumála. Að standa hlið við hlið með þjóðum sem deila þeim gildum með okkur að allir einstaklingar skuli njóta grundvallarmannréttinda sem m.a. eru fólgin í tjáningarfrelsi, trúfrelsi og rétt til eigna sinna gerir okkur kleift að vera boðberi sömu gilda um allan heim. Staða Íslands er fáheyrð í veraldarsögunni, sjaldan eða aldrei hefur jafn fámennt land haft eins víðtæk áhrif á alþjóðavettvangi. Tökum því ekki sem sjálfsögðum hlut.

 

Það er nokkuð síðan það datt úr tísku að tala um vestræna samvinnu. Fall Sovétríkjanna gerði okkur værukær en það hafa alltaf verið til þeir sem minna okkur á mikilvægi samstarfs og samvinnu við önnur vestræn ríki. Á fundi um friðar- og varnarmál sem ég sótti fyrir nokkrum árum tók Jón Hákon Magnússon, fyrrverandi framkvæmdastjóri KOM, til máls og benti gestum fundarins á að þó að markaðir í Kína heilli og frjáls viðskipti gætu opnað dyrnar fyrir mannréttindi, einstaklingsfrelsi og lýðræði í Kína, mætti aldrei gefa afslátt á þeim gildum sem við stöndum fyrir og aldrei gleyma þeim bandamönnum sem tryggja þau með okkur. Jón andaðist fyrir viku síðan og er mikill missir af honum. Fyrir hann og alla aðra sem á undan honum komu, höldum áfram að tryggja frið, frelsi og mannréttindi við hlið vinaþjóða okkar og bandamanna. "

Hér er skörulega að orði komist og hollt fyrir okkur að rifja þessi grunngildi upp. Alræðis-og ofstjórnarhyggjan er aldrei langt undan og má minnast nýliðinnar ráðherratíðar Steingrím J. Sigfússonar í því sambandi. Skemmdarverk hans í þjóðlífinu voru með þvílíkum  ósköpum að mörg ár tekur að vinda þau öll til baka. Sum verkin hans  verður aldrei hægt að bæta og ekki er séð fyrir að núverandi ríkisstjórn endist aldur til allra þeirra hreingerningastarfa sem bíða eftir þennan mann.

En mestu skiptir að kommúnistar breyttu ekki  ÍSLAND Í  NATO þótt herinn sé burt.

Niðurboð á klósettum

á Akureyri. RUV segir frá því að Akureyri taki aðeins 100 kall fyrir að hleypa fólki á klósett í miðbænum. Á ríkisklósettunum á Hakinu á Þingvöllum kostar 200 krónur að pissa og þar eru ekki teknar evrur eða þýsk EC-kort heldur aðeins spegilfagrir íslenskir hundraðkallar. Gengið á þeim hjá mér er ein evra og borga menn það glaðir sem þurfa virkilega.

Ég skora á Akureyringa að vera ekki að bjóða niður klósettin og hækka verðið strax í 200 krónur eða 2 Evrur eða 2 dollara. Gróðavon í klósettum verður þá hugsanlega til þess að menn fara að byggja klósett alveg eins og hótel. Því fátt skortir meira á Íslensku almannafæri en klósett.

Klósett á ekki að niðurbjóða heldur að selja eins dýrt og hægt er og auka tekjurnar þannig tekjurnar af ferðaiðnaðinum til hagvaxtarauka. 

Alaska-Öspin

er búin að breyta miklu í ásýnd þessa lands. Þetta hraðvaxta tré prýðir sveitir landsins nú víða og breytir ásýndinni til hins betra.

Ekki hefur Alaska-Lúpínan verið lítilvirkari. Sár landsins á uppblásturssvæðum hafa víða lokast með grænum breiðum af þessari dásamlegu plöntu, sem getur vaxið á berum klöppum sem og örfoka melum. 

Þessir innflytjendur Alaska-Öspin og Alaska-Lúpínan  hafa virkilega bætt okkar fagra land.   

RUV segir frá

voðatburðunum í Palestínu:

"Ísraelskir hermenn sáu skýrar myndir af baðströnd á Gaza þegar þeir tóku ákvörðun um að varpa sprengjum á hana með þeim afleiðingum að fjögur börn létust og nokkur hlutu djúp sár eftir sprengjubrot. Þetta fullyrðir Peter Lerner, undirofursti í ísraelska hernum.

Lerner segir að upplýsingar hafi legið fyrir um að virkur liðsmaður Hamas samtakanna væri á baðströndinni. Ekki sé ljóst hvað fór úrskeiðis en aldrei hafi staðið til að valda almennum borgurum tjóni og málið sé mikill harmleikur. Lerner segir að hermenn hefðu ekki átt að eiga í erfiðleikum með að sjá börnin á ströndinni en málið sé í rannsókn.

Samkvæmt upplýsingum barnahjálpar Sameinuðu þjóðanna eru börn nær þriðjungur þeirra sem drepnir hafa verið í árásum Ísraela á Gaza. Ísraelar hafa drepið að minnsta kosti 146 börn og sært meira en 1.100 í sprengjuárásum sem nú hafa staðið í 16 daga.

Ísraelsku mannréttindasamtökin BT'selem segja að á einum stað hafi 25 manna fjölskylda verið drepin með sprengju; í þeim hópi voru 19 börn. Ísraelsher hefur ítrekað skotið á sjúkrahús og gert árásir á 85 skóla þar af 48 skóla, sem starfræktir eru af Sameinuðu þjóðunum." 

Á Útvarpi Sögu greindi  Valdimar Jóhannesson frá því að HAMAS geymdi vopn sín í kjöllurum undir skólum, moskum og sjúkrahúsum. Notuðu fólk sem skildi fyrir sér til að síður yrði skotið á þá.  Er þá ekki landhernaður skilvirkari en flugsprengjur? Fara hús úr húsi og leita þessa staði uppi sem Mossad hlýtur að vera búin að kortleggja.

Hverskonar yfirvöld eru þetta á Gaza sem horfa á HAMAS liðana skjóta rakettum sem þeir vita að kallar hörmungar yfir þeirra eigið fólk? Á ég vona á því að einhver stingi upp á því að við Íslendingar bjóðum þeim HAMAS-liðum sem vilja hætta að vera svona vondir og til vandræða, landvist á Íslandi. Færri HAMAS-liðar, færri rakettur?  Eða hvað dettur okkur í næst í hug eftir að Sigmundur er búinn að skrifa Nethanyahu og biðja hann að vera góðan?

Er ekki allavega gott að RUV skýri okkur frá skilmerkilega frá hörmungum þeim sem Ísrael veldur á saklausum borgurum í Palestínu án þess að minnast á neinar ástæður fyrir fúlmennskunni?

Fréttablaðið

er ekkert slæmt blað þegar maður flettir því. 

Ég var steinhættur að lesa blaðið og var með ruslpóstvörn á bréfakassanum mínum til þess að forðast það.  Miðinn er víst farinn að snjást og því eru nýir útburðir farnir að troða þessu í kassann minn. Áður en ég endurnýja miðann þá hef ég verið að fletta blaðinu undanfarið. 

Fréttablaðið er proppfullt af auglýsingum, Það er vel umbrotið, og bara sjálegasta blað. En opnan er skelfilegur lestur fyrir mig. Því undantekningarlítið er hún fyrir mig hundleiðinleg Samfylkingarfanatík, sem snýst að vanda um að hata Davíð, Hannes Hólmstein, Sjálfstæðisflokkkinn og nú síðast rasismann  í  Framsóknarflokknum undir forystu Sveinbjargar.

Helgargreinar Þorsteins Pálssonar beinast flestar að því að rakka ríkisstjónrina niður og þá Sálfstæðisflokkinn í framhjáhlaupi auk þess ajuðvitað að  lofsyngja ESB.  Það situr hugsanlega í honum ennþá að flokkurinn afþakkaði hans forystu fyrir margt löngu þó að ég styddi hann þá. 

Frændi minn Guðmundur Andri Thorsson er með rætnustu rógtungum sem skrifa um pólitík í blöð yfirleitt. Hann fer hiklaust með hreinar lygar þegar Sjálfstæðisflokkuinn á í hlut og svífst einskis til að koma höggum á flokkinn, Hannes Hólmstein og Davíð Odssson sem virðast greinilega útsendarar andskotans í rauðheimum huga hans.  Líklega er margt líkt með skyldum þegar kemur að ósvífninni.

Í dag endurtekur hann Samfylkingarlygina  um að Sjáflstæðisflokkurinn hafi lofað því að kjósa um framhald aðioldarviðræðnanna. Það gæti að því einu leyti  verið sönn fullyrðing að viðræðunum hafi verið formlega slitið og verið væri að ræða um að hefja þær að nýju.  Það var skilyrði flokksins í kosningunum  að hefja þær viðræður ekki á ný án undangengins þjóðaratkvæðis. Ekki um það hvort þorsteinn Pálsson og Össur hafi átt að halda áfram nýliðnum viðræðunum.

 Skítkastið í Hannes og Davíð eru svo auðvitað fastir liðir eins og venjulega hjá þessum frænda mínum sem ég hef ekki kynnst ennþá þó yfirleitt frændrækinn sé.

Leiðararnir í blaðinu eru hver öðrum hundleiðinlegri fyrir mig í linnulausri þjónkun við Samfylkinguna, ESB og Framsóknarhatur. Það er sama hver þar um pennann heldur.  Útúrsnúningum og lygum er beitt jafnfætis hálfsannleika til að ásaka frambjóðendur Framsóknarflokksin um rasisma og mannvonsku. Þetta fólk sem leiðarana skrifar er hinsvegar gjarnan það sama fólk sem hefur búið til innflytjendavandamálið á Íslandi með alþjóðlegri víðsýni kratiismans, sem gengur út á að eyðileggja Vesturlönd með stjórnlausum innflutningi fólks frá vanþróuðum löndum undir yfirskyni einhverrar mannúðar.  Þeir sem hafa aðrar skoðanir en þessir menningarvitar eru kallaðir fíbjakk, rasistar og fulltrúar mannvonskunnar. 

Svo er hossað sér  yfir  miklum lestri Fréttablaðsins umfram önnur blöð. Hræddur er ég um að lesturinn sé nú ekki í hlutfalli við upplagsfjöldann miðað við þá meðferð sem maður sér á blaðinu á víðavangi þar sem leifarnar velkjast fyrir vindum.  Það væri gaman að gera skoðanakönnun um það hvað það er sem fólkið les í Fréttablaðinu. Hver hlutur opnunnar sé í heildarlestrinum?

En Göbbels sálugi sagði að endurtæki maður lygina nógu oft þá yrði hún að sannleika. Það virðist það boðorð sem ríkir á pólitískri ritstjórn Fréttablaðsins þegar opnan er skrifuð.

En fyrir utan opnuna er  Fréttablaðið bara ágætt blað enda ókeypis því varla myndu margir kaupa það frekar en  Moggann.

Hvað líður uppgjöri?

föllnu bankanna?

Mér skildist á forystumönnum flokkanna að það yrði ekki endalaust hangið yfir þessu án þess að taka af skarið. Skilanefndirnar sitja dag eftir dag yfir því vonlitla verkefni að semja einhverja nauðasamninga sem Seðlabankinn fellst ekki á vegna þess að við getum ekki séð af gjaldeyrinum.Af hverju er þá ekki tekið af skarið og farin hin rétta lagalega leið sem átti kannski að fara  frá byrjun samkvæmt íslenskum lögum? Allt sem unnið hefur verið síðan hefði eins getað verið unnið undir skiptastjóra. Nema þá hefði verið ljóst hvað væri verið að gera. 

Það er þvælt og þráttað um gjaldeyrishöftin eins og þau séu eitthvað sem almenningi liggi á að losna við?  Almenningi er slétt sama því þessi höft hafa lítið komið við hann. Gjaldeyrir hefur fengist til daglegra nota. Það eru helst einhverjir forréttindaaðilar sem finnst að sér þrengt. Að öðru leyti trufla þessi höft fæsta. Aflétting þeirra mun hinsvegar varla fara fram hjá almenningi. Svo þess vegna er skárra bara að hafa þau áfram en að setja hér allt á annan endann með einhverju svaka gengisfalli þó skammvinnt kynni að vera.

Það þarf víst að semja við óþolinmótt fé sem hér er í kví.  Ef fé er gefið vel á garðann vill það yfirleitt ekki sjá að fara eitthvað annað. Öðru fé þarf að klappa og annað fé ofalið þarf hugsanlega að svelta eða rýja duglega. Þannig er hægt að vinda ofan af ástandinu með tímanum. Sem er greinilega nægur því hrunið það á 6 ára afmæli í haust og verður svo 7 ára eftir augnablik þar næst meðan flest gengur okkur í haginn. það er oft betra að gera bara ekki neitt og bíða og bíða eins og hún Margrét Þorbjörg ráðlagði manni sínum honum Thor Jensen stundum að gera þegar illa horfði en hann óþolinmóður.

Kannski er LÍKA best, eins og hann Árni Oddsson  sagði stundum, að gera bara ekki neitt í þessum haftamálum annað en það sem við erum að gera í dag?

 

Dr. Sigmundur

Guðbjarnarson er löngu heimsfrægur fyrir lífeindarannsóknir sínar eða hvað þetta svið er annars kallað. Hann verður seint vændur um að trúa á kellingabækur. Það er því ástæða til að staldra við grein sem hann skrifar í Fréttablaðið á föstudaginn var 18.júlí.

Hann segir:

"Í tímaritinu Focus birtist nýlega (júní 2014) athyglisverð grein um ýmis ný meðferðarúrræði við krabbameinum sem væru í þróun og lofuðu góðu. Fjallað er um einar sex mismunandi leiðir í baráttunni. Þessar rannsóknir eru komnar mislangt og verða meðferðirnar væntanlega mjög kostnaðarsamar. Hefðbundnar meðferðir við krabbameinum hafa gefist misvel, stundum tekst að lækna meinið en of oft skilar meðferðin ekki tilætluðum árangri. Bent er á að enn sé aðeins hægt að lækna um helming krabbameinssjúklinga. Þótt stór hluti sjúklinga sé aldraðir þá er mikill fjöldi fólks á fertugs- og fimmtugsaldri að deyja úr krabbameinum.

 

Mikill áhugi er á óhefðbundnum meðferðum við krabbameinum og hafa menn farið ýmsar leiðir í örvæntingarfullri leit að leiðum til að stöðva vöxt á krabbameininu og jafnvel eyða því þegar hefðbundnar meðferðir hafa ekki skilað tilætluðum árangri. Stundum hefur slík leit skilað þeim árangri sem að var stefnt. Læknar eru tregir til að mæla með óhefðbundnum meðferðum og vilja eðlilega bíða eftir klínískum rannsóknum á gagnsemi slíkra meðferða. Klínískar rannsóknir taka oft langan tíma og eru verulega kostnaðarsamar. Áhugi lyfjafyrirtækja er yfirleitt lítill á náttúruefnum ef ekki er unnt að taka einkaleyfi á virku náttúruefnunum.

 

Hér í þessari grein verður bent á eina óhefðbundna meðferð á krabbameinum sem hefur í mörgum tilfellum skilað mjög góðum árangri, stöðvað vöxt á krabbameininu og jafnvel eytt æxlunum. Íslenskir og erlendir einstaklingar sem voru með krabbamein hafa fengið bata. Aðferðin er einföld og ódýr og hráefnið er krydd sem er fáanlegt í næstu matvöruverslun.

 

Kryddjurtir og krabbamein

 

Eitt af þeim efnum sem mikið er rannsakað og fjallað verður um

er curcumin sem er í rótinni á turmerik en það er einkum í kryddblöndunni karrý. Kryddjurtir hafa verið notaðar til að styrkja forvarnir í baráttu við ýmsa sjúkdóma. Rannsóknarvirkni á þessu sviði fer ört vaxandi og er unnt að fylgjast með fjölda ritrýndra vísindagreina í gagnagrunninum PubMed (US National Library of Medicine). Þar má sjá að 2.540 greinar hafa verið birtar um curcumin og krabbamein, 279 greinar um engifer og krabbamein og 42 greinar um svartan pipar og krabbamein. Þessar rannsóknir sýna að efni þessi geta hindrað vöxt margvíslegra krabbameina og jafnvel stuðlað að eyðingu þeirra. Erfitt reyndist að finna leið til að auka frásog eða upptöku curcumins í blóðið því frásogið var lítið og niðurbrotið var ört. Farnar hafa verið ýmsar leiðir en einfaldasta leiðin reyndist vera að nota samhliða túrmerikdufti svartan pipar.

 

Virka efnið í turmeric er curcumin og tvö önnur áþekk curcumin efni en piperine nefnist virka efnið sem er í svörtum pipar. Frásog eða upptaka curcumins í blóðið gengur hægt og curcumin brotnar einnig hratt niður í líkamanum og gefur því minni virkni en við var búist. Með því að nota samtímis svarta piparinn þá dregur piperine sem kemur úr piparnum úr niðurbrotinu á curcumin og margfaldar upptöku eða frásog á curcumin og gerir það miklu virkara.

 

Rannsóknir sýna að curcumin og piperine eru skaðlaus efni sem virka gegn krabbameinsfrumum og krabbameinsæxlum og einnig almennt gegn bólgum og ýmsum bólgutengdum sjúkdómum. Er mönnum bent á að kynna sér þessa umfjöllun á netinu. Sýnt hefur verið í fjölda klínískra rannsókna að turmerik og pipar eru örugg til neyslu enda hafa þau verið notuð um aldir sem krydd við matseld.

 

Ef þið hafið hug á að prófa curcumin jurtaseyði (þ.e. túrmerik og pipar ásamt engifer, sem er að finna í kryddhillum matvöruversl

ana) þá er hér ein ódýr uppskrift: Takið einn lítra af eplasafa (eða vatni) og hitið að suðu. Látið tvær teskeiðar af túrmerikdufti og eina teskeið af möluðum svörtum pipar út í vökvann ásamt um 2-3 grömm af niðursneiddu afhýddu engifer og hrærið vel. Hitið að suðumarki í 5-10 mín., kælið niður og síið svo í gegnum grisju. Látið síðan jurtaveigina á glerflösku og drekkið 1 glas á dag í forvarnarskyni en 3-4 glös ef hugað er að meðferð við krabbameini. Þessi drykkur fær bragð af engifer og bragðast ágætlega. Engin neikvæð áhrif hafa komið fram við neyslu og hafa margir krabbameinssjúklingar haft mikið gagn af þessu seyði. Hafa sumir krabbameinssjúklingar jafnvel notað þetta seyði samhliða lyfjameðferð en ráðlegt er þá að gera það með vitund læknisins.

 

Tilvísanir:

 

n

Curcumin: a promising agent targeting cancer stem cells.

 

n

Zang S, Liu T, Shi J, Qiao L. Anticancer Agents Med Chem. 2014;14(6):787-92.

 

n

Curcumin in chemoprevention of breast cancer. Terlikowska K, Witkowska A, Terlikowski S.

 

n

Postepy Hig Med Dosw (Online). 2014 Jan 2;68(0):571-8. doi: 10.5604/17322693.1102294.

 

n

Curcumin and lung cancer-a review. Mehta HJ, Patel V, Sadikot RT. Target Oncol. 2014 May 21. [Epub ahead of print]

 

n

Molecular approaches toward targeted cancer prevention with some food plants and their products: inflammatory and other signal pathways. Khuda-Bukhsh AR, Das S, Saha SK. Nutr Cancer. 2014;66(2):194-205. doi: 10.1080/01635581.2014.864420. Epub 2013 Dec 30. "

Áreiðanlega myndi ég telja að óhætt sé að prófa þennan drukk úr því að dr. Sigmundur gefur uppskriftina. En hann hefur fært okkur lækningamátt íslensku hvannarinnar í gegn um rannsóknir sínar og félaga í Saga-Pro  blöndunni og fleiri slíkum vörum. 

Ekki er að efa að margt leynist í náttúrinni sem getur "dimmu í dagsljós breytt sem dropi breytir veig heillar skálar" Dr. Sigmundur er einmitt að leita að þessum dropa til að veita birtu í mannheima.

 

Birgir Bragason

 

sem vitnað er til hér í fyrri færslu var myndarmaður á sinni tíð eins og sést á mynd sem Keli sendi mér. Ávallt prúður í framgöngu á okkar árum saman, léttur í lund, hnyttinn, hagmæltur listamaður. Hann spaugaði með sjálfan sig þegar ég hitti hann síðast á taugadeildinni á Landspítalanum 1980, þar sem faðir minn háði sína síðustu glímu við Alzheimerinn. Biggi sagðist hafa fengið smá-slag og væri þessvegna tímabundið að taka stöðuna þarna og hann skyldi líta  til með gamla manninum sem hann þekkti vel frá fyrri tíð sem hann og gerði.

Þannig er þetta líf. Vinir berast burt með tímans straumi og blómin fölna...

Birgir Bragason var listamaður sem hugsanlega kvaddi okkur með sín bestu ljóð ósungin 

 

Gott Orðbragð

í sjónvarpinu í gær. Bragi Valdimar Skúlason og Brynja Þorgeirsdóttir komu með bráðskemmtilegan þátt og fóru bæði á kostum.  

Mér var sagt að Bragi Valdimar væri sonur Skúla Bragasonar bóksala Brynjólfssonar og Dóru konu hans af ætt Theodóru Thoroddsen skáldkonu. Listfengið er því í ætt hans.

En þetta knýr mig til að skrifa svolítið um föðurbróður hans, Birgir Bragason teiknara. Birgir Bragason var fæddur í Reykjavík 25. apríl 1937.

Við hittumst í Grænuborg hjjá Ísaki Jónssyni og Sigrúnu konu hans í 6 ára bekk, Við urðum fljótt læsir eins og bekkjarsystkinin þar sem kennslan var yfirburða góð. Þetta voru allt saman góðir krakkar sem maður hefur þekkt til æviloka að góðu einu.  Ærslabelgir auðvitað. Birgir var framarlega í þeim flokki og eitt sinn er fannst dauð mús beit hann í halann á henni og dinglaði henni til að stríða stelpunum. Eftir það var hann kallaður Biggi kisa eða Kisi alla tíð.  Annar strákur fór niður í Vatnsmýri og kúkaði án klósetts. Alltaf kallaðu Mýrikúkk eða Mýri eftir það. Gegndi nafninu til æviloka.  Snemma býr að fyrstu gerð.

Við Biggi urðum miklir vinir síðar í Gaggó Aust. Hann var sérstæður drengur og líklega fæddur með AHD. Hann var einstaklega ljúfur í allri framgöngu. Hann reiddist aldrei og sló ekki til baka þó einhver vildi berja hann  fyrir eitthvað heldur vék sér kattlípur undan og hló og ávallt var málið fljótt búið. Hann var léttur í lund og ég man eiginlega ekki eftir honum öðruvísi en brosandi og kátum og hann smitaði út frá sér kátínunni.  Hann var um margt sérstakur og sætti því kannski einelti sumra á stundum þó vinir hans reyndu oftar en ekki að bera blak af honum. En illvilja í garð þeirra sem sýndu honum eitthvað misjafnt hafði hann ekki til og var fljótt sáttur við allt og alla. Og flestum var líka vel til hans því hann var hrekklaus með öllu og jákvæður í öllum tillögum.

Við fylgdumst að gagnfræðaskólann. Þar gáfum við saman með Púlla út eitt eða tvö tölublöð fjölrituð af Gosa, einskonar skop-og grínblað, sem gaman væri að vita hvort nokkursstaðar leyndist eintak af. Svo fórum  við úr landsprófinu  í busíuna í MR. Þar gekk honum illa að einbeita sér á stærðfræðina eins og mér raunar líka. Svo fór að hann féll um vorið en ég skreið og hann varð ekki stúdent fyrr tveimur árum seinna en ég. En við vorum alltaf vinir á Menntaskólaárunum  og vorum tíðir gestir á Laugavegi 11 þar sem Birgir eignaðist marga vini en kanski ekki alla heppilega fyrir hann. Því hann var talsverður bóhem að upplagi og kannski kærulausari á stundum. Og þar sem fleiri slíkir koma saman getur allt magnast upp. Konur drógust að honum sem stál að segli og átti hann legíó af vinkonum af ýmsum gerðum og hæfileikum, jafnvel landsfræga listamenn. Af kvenhyllinni öfundu hann margir uppfullir af rómantík hins unga Werters. 

Á starfsárum sínum árum teiknaði Birgir mikið með öðrum störfum af skopmyndum gjarnan í stíl Alfreðs E Newman úr MAD-magazine. Hann skrifaði einig sögur og orti ljóð. En einkunnarorð  Alfreðs voru: "What me worry?" Og þannig var Birgir, viðurkenndi ekki áhyggjur af morgundeginum þó þær væru ef til vill  til staðar.

Við unnum saman hjá snillingunum Halldóri Halldórssyni múrarameistara sem kallaði áttirnar norður, austur, suður og lýðræðisátt í minningu þess að hann var rauðlitaður talsvert sjálfur, og svo honum Snorra Halldórssyni  í Húsasmiðjunni sem var líka ógleymanlegur og hafði hann  ekki alltaf mikið álit á okkur eða hæfileikum okkar og lét það stundum í ljósi. En Halldór Halldórsson hrósaði okkar ávallt áfram og faðmaði okkur að sér þegar hann var búinn að fá sér einn.  Biggi var harðduglegur í vinnu og keyrði steypuhjólbörur af mikilli snilld í Háskólabíóinu og víðar.  Hann gerði vinnudaginn skemmtilegri með allskyns gríni og uppátækjum. Öllum í steypunni þótti vænt um Bigga. 

 Svo liðu árin og leiðir fjarlægðust. Við gömlu vinirnir urðu alvarlegri með tímanum en Birgir síður, Hann eins og nam staðar í æskuvorinu og eignaðist nýja vini sem margir voru yngri. Svo kom að við sáumst aldrei meir.  Hann fékk heilablóðfall 1980 og fleiri slík fylgdu víst held ég eftir það og varð hann fyrir röskun og heilsuleysi af því.  Hann átti víst erfitt á síðari árum. án þess að ég vissi um hann eða sæi hann eftir það.

Birgir teiknaði mikið á starfsárum sínum og voru viðfangsefnin mörg og ólík en ekki alltaf af alvarlegra taginu. Ég rakst á þetta hjá Önnu Kristjánsdóttur á netinu:

"Í lok sjöunda áratugarins var teiknimyndasería í gangi í Tímanum eftir Birgi Bragason þar sem söguhetjan Stebbi stælgæ var látinn ferðast í tímavél um mannkynsöguna með gítarinn meðferðis. Stebbi var dæmigerður unglingur sjöunda áratugarins, með hár niður á herðar, söng jejeje og spilaði bítlalög og rollinga á gítarinn sinn. Teiknimyndasería þessi var mjög vinsæl og umrædd og efa ég ekki að hún hefur aukið sölu dagblaðsins Tímans töluvert. Svo þegar Stebbi var búinn að ferðast um fornöldina, spilað fyrir grikki, rómverja og gyðinga sjálfum sér til bjargar og fornmönnum til skemmtunar eða hryllings og kominn inn á miðaldirnar með gítarinn einan að vopni, var hann handtekinn og tekinn af lífi og þannig lauk teiknimyndaseríunni snögglega.

Einhverntímann kvartaði ég yfir þessum endalokum Stebba stælgæ við Birgi Bragason og svaraði hann því til að hann hefði ekki nennt að halda þessum teiknimyndum áfram og sífelldum kröfum ritstjórnarinnar um áframhald seríunnar og því látið Stebba kveðja þetta jarðlíf mun fyrr en upphaflega var áætlað. "

Birgir myndskreytti bækur, teiknaði í Spegilinn og fleiri verk liggja eftir hann.

Birgir er víst látinn fyrir einhverjum árum og fór það víst framhjá mér. En ég get ekki sannara sagt þó seint sé en að hann var mér sannur og góður og ógleymanlegur vinur alla þá tíð sem okkar kynni stóðu og hann sér fyrir heilum réð. 

En þetta er útúrdúr. Þessi þáttur þeirra félaga, Braga Valdimars Skúlasonar,  bróðursonar Birgis vinar míns Bragasonar listamanns og Brynju Þorgeirsdóttur var einstaklega skemmtilegur og gagnlegur í því að vekja okkur til umhugsunar um málfarið okkar og blótvenjur.

Gott Orðbragð verður vonandi góður  þáttur í því.