Fríkeypis

sagði hún dóttir mín þegar hún var lítil þegar hún vakti athygli á því að eitthvað væri nú í boði án greiðslu.

Mér dettur þetta orð hennar stundum í hug þegar ég heyri íslenska þingmenn tala um samgöngumál. Ég dett ofaná grein efir Landsbyggðarþingmanninn Steingrím J. Sigfússon þar sem hann úrskurðar samgönguáætlun ríkisstjórnarinnar ónýta. Þegar verði búið að grafa Norðfjarðargöng á næsta ári verði ekkert meira gert á Norðausturlandi eða á Norðursvæði.Ekkert fé í Dýrafjarðargöng til dæmis.

Er ekki þessi gamla úthlutunarregla ekki úrelt orðin. Þessir gömlu jálkar og kjördæmapotarar eins og Steingrímur þessi liggja í því að reyna að hrifsa til sín sneiðar af hinu takmarkaða opinbera fé til nýframkvæmda. Þegar það dugar ekki til að friða þeirra nánustu atkvæði, þá er gripið til vamma og skamma eins og þessi háttvirti þingmaður er frekar þekktur fyrir en einhverjar vitrænar tillögur.

Þetta fríkeypishugtak í vegamálum byrjaði með Vestfjarðagöngum. Þar var grafið myndarlega en ekkert gjald greitt fyrir notkun. Héðinsfjarðargöng njóta marfaldra áætlaðra vinsælda og umferðin fer í iðulega í þúsund bíla á dag við bestu aðstæður. En allt fríkeypis. Hvalfjarðargöng losa 5000 bíla á dag en gegn gjaldi. Ekkert mun eiga að kosta í Norðfjarðargöng.

Af hverju hugsum við svona allt frá því að við brenndum Keflavíkurgjaldskýlið. Þarna borguðu flestir menn af skilningi lágt gjald sem mönnum þótti sanngjarnt fyrir að fá að nota þennan lúxusveg sem þá var. Núna er hann orðinn tvöfalt flottari og þá kostar ekkert að fara hann.

Er þetta rétt hugsun? Er hún að leiða okkur fram?

Í Bandaríkjunum greiða menn kannski hálfan dal fyrir að fá að keyra hraðbraut óravegu í stað þess að hlunkast sveitavegi sem eru þó miklu betri en okkar.

Líklega óx mönnum í gamla daga í augum innheimtukostnaður og sjá þá fyrir sér stórfengleg tollahlið. En má ekki alveg sleppa þeim í dag með refeindabúnaði sem sér um að láta menn greiða skiterí í gegn um kreditkortið þegar vélar lesa bílinn á framrúðunni. Auðvitað reyna einhverjir að svindla en þeir eru bara aukaatriði því armur laganna getur verið langur og lítt sáttfús víðar en í USA.

Við skulum segja að einhverjir kæmust að því að þeir vildu breyta veginum til Hveragerðis í Autobahn á sinn kostnað. Umferðin yrði að greiða þeim gjald fyrir. Segjum bara 300 krónur bunan. Tekjurnar gætu verið 1-2 milljónir á dag. Það eru miklir peningar.

Íbúar höfuðborgarsvæðisins gætu þá fengið mun ódýrari byggingarlóðir fyrir austan. Ungt fólk í húsnæðisleit myndi leita austur og efla svæðin þar vegna alkulsins í höfðum bæjarfulltrúa á höfuðborgarsvæðinu. Svipuð gjaldtaka í öðrum mannvirkjum myndi flýta byggingu þeirra og styrkja okkar land og samgöngur  fyrr en nú gerist.

Það er nefnilega svo með þetta fríkeypishugtak sem hann Milton Friedmann reyndi að útskýra fyrir Stefáni Ólafssyni hér um árið(ég held hérum bil án árangurs?), að það er einhver sem borgar hvort sem er þegar upp er staðið. Og er það ekki af mörgum ástæðum betra og hollara að kostnaður sé greiddur þegar hann verður áþreifanlega til af þeim sem nota.

Með vegagjaldi eru menn að greiða fyrir notkun sína en eru ekki að láta aðra borga fyrir sig og eins felst í fríkeypishugtakinu.

Heiðra skaltu skálkinn

svo hann skemmi þig ekki. Þetta er gamlt praktískt ráð. Skálkar allstaðar eru tilbúnir að láta þig í friði ef þú borgar það sem upp er sett.

Í Mogga segir:

"Yf­ir­vinnu­bann og veik­indi flug­um­ferðar­stjóra hafa haft áhrif á 3.000 ferðir flug­véla á milli Evr­ópu og Am­er­íku. Sam­kvæmt út­reikn­ing­um Isa­via hef­ur þetta valdið alþjóðlegu flug­fé­lög­un­um auka­kostnaði vegna meiri brennslu eldsneyt­is sem nem­ur eitt­hvað á ann­an millj­arð króna."

Félag flugumferðarstjóra er fremur fámennt félag fólks sem greip tækifærið til að læra fremur einfalt starf hjá þeim eina atvinnurekanda í landinu sem rekur þessa starfsemi. Þarna eru borguð full laun meðan á námi stendur og einu kennararnir eru flugferðarstjórarnir sjálfir. Ekki verður sagt að námið sé erfitt né langt en stéttarinnrætingin byrjar greinilega á degi eitt.

Launin eru sögð slá flest út sem þekkist. Þetta félag hleypur til í skjóli BSRB og beitir vinnuveitandann blackmail til að þvinga fram mun hærra kaup en annarstaðar gerist þar sem fjöldi félagsmanna er svo lítill og launagreiðslur til þeirra lítið brot af fjárlögum.

Félag flugumferðarstjóra er enn eitt dæmi um skaðsemi og siðleysi verkalýðsbaráttunnar þegar mönnum er löglega fengið kúgunarvald mannræningja og leyfi til að setja byssuhlaup  á gagnauga saklauss þolanda. En þannig fer hin heilaga verkalýðsbarátta fram. 

Þjóðin getur ekki horft upp á þennan árlega farsa mikið lengur.Það er yfirleitt ekki hægt að semja við skálka því þeir svíkja jafnharðan og heimta meira. Tímabundið er hugsanlega fátt annað fært en að heiðra skálkinn og láta sem ekkert sé. Ríkið verður að leysa þessa deilu þegar í stað vegna hagsmuna heildarinnar. Pólitískt er það alveg óhætt á þessum tímapunkti þó að grípa þurfi til lagasetningar.

En er eitthvað annað til í stöðunni en að undirbúa einkavæðingu á þessum störfum? Ef skrifað er undir kröfurnar núna þá koma þeir bara aftur  næsta ár og þá hálfu verri.

Þarf ekki að bjóða út flugumferðarstjórn á hlutum í íslenska flugstjórnarsvæðinu. Fækka ríkisráðnum  og ríkismenntuðum flugumferðarstjórum að hætti Ameríkumanna, sem reka marga stóra flugvelli án turna. Og banna þeim sem eftir eru að vera með kúnstir. Láta Keilir útskrifa fullnuma flugumferðarstjóra án fjöldatakmarkana sem geta þá gerst verktakar með öllu því sem fylgir. Framfarir í simulatortækni eru orðnar svo miklar að raunveruleikastigi hefur verið víða verið náð.

Endalaus eftirgjöf og heiðrun skálksins leiðir ekki til neins.

 

 

Bjarni brillérar

í athafnasemi meðal ráðherra. 

Vörugjaldalækkunin er Bjarna verðugur minnisvarði og fékk meira að segja einn harðann pólitískan brokkara sem ég þekki til að strengja þess heit að hann myndi kjósa hann fyrir. Þannig eiga menn að vinna í pólitík, afla vinsælda með viti langt út fyrir raðir flokksins síns. Berið saman ræður Bjarna og stjórnarandstöðunnar samanlagðrar,- Herre Gud.

Nú er Bjarni búinn að festa sjónir á frumskóginum sem umlykur bílaútgerð landsmanna. Takist honum að grisja þann skóg svo að fólk verði vart við þá fær hann mörg atkvæði til viðbótar.

Bjarni talar líka á þann veg sem fólkið skilur og efast ekki um einlægni hans þegar hann vill leysa vandamálin og létta fólki lífið. Fólk hlustar þegar hann tekur til máls á sinn yfirvegaða hátt.

Þess vegna snýst ég eins og skopparakringla um ágæti haustkosninganna sem Framsóknarmenn skiljanlega draga í efa. Af því að Bjarni er einfaldlega að brilléra.

Trump toppar!

eins og ég sagði ykkur! Besti og eini maðurinn sem getur leitt Bandaríkin upp á við á þessum tímum loðmullu, ræfladýrkunar, undansláttar og siðleysis. Maðurinn sem Bandaríkin þurfa á að halda og þau loksins sjá það.

Það er ekki smávegis afrek sem þessi maður er búinn að vinna. Einn gegn öllum hefur hann barist hinni góðu baráttu, óhræddur við öskrin og ýlfrin frá góða fólkinu, snobbunum, sjálfskipaðrar intelleksíunnar og beturvitendanna. Hann hefur sýnt það og sannað að hann er betur gefinn en flestir andstæðinganna og kann áróðurstækni. Hann hefur verið óhræddur að beita þeim meðulum í málflutningi sem þurfti hverju sinni. Hann ekki bara skákaði fíflunum í flokknum sínum heldur mátaði þau líka.

Ég er sannfærður um að Donald Trump verður næsti forseti Bandaríkjanna því hann er það sem þau þurfa til að endurreisa landnema andann og hin gömlu bandarísku gildi um "guðsótta og góða siðu". Hann mun lyfta Bandaríkjunum upp til bættrar sjálfsmyndar og bera í brestina. Mér er alveg sama hvernig hann hefur tekið til orða við þetta eða hitt tækifærið. Maðurinn er gáfaðri en flestir, kjarkmikill, fljótur að hugsa og orðheppinn. 

Það eru margir sæmilega og vel gefnir menn sem ég þekki sem halda því fram í alvöru  að Trump sé idjót. Hvað hafa þeir fram að færa á móti honum spyr ég? Hefðu þeir getað eitthvað af því sem hann gerði?

Hillary og Bernie eru að mínu litla viti bara framhald af krateríi Obama sem ekki leiðir Bandaríkin fram til neins.Trump og Reagan verða stóru nöfnin í forsetaröð Bandaríkjanna á seinni tíð.

Trump toppar.

Forsetafurður

af ýmsum toga virðast hrjá marga sem eftir því embætti vilja sækjast. Á Stöð 2 var svonefndur umræðuþáttur við þá fjóra frambjóðendur sem eitthvað skora í skoðanakönnunum.

Áberandi er hversu útbreidd sú skoðun fólks er að Forsetinn eigi að hafa stefnumál og skoðanir á öllu mögulegu. Andri Snær rithöfundur, á þéttu framfæri ríkisins í mörg ár, ætlar að efla tengsl Íslands við Evrópu. Halla og Guðni virðast helst vilja bíða eftir því  að þjóðin vilji ganga í Evrópusambandið og þá muni þau taka vitræna afstöðu með henni í því máli.

Öll nema Davíð tala þau um Stjórnarskrá Íslands eins og að slíka skrá vanti mest. Fólk eigi að koma á beinu lýðræði með því að safna undirskriftum 10-15 % kjósenda og þá eigi Forseti að kollvarpa ákvörðunum meirihluta Alþingis og efna til þjóðaratkvæðis? Geta menn séð fyrir sér ef einn meðal stjórnmálaflokkur getur efnt til mánaðarlegra þjóðaratkvæðagreiðslna? Þyrftu mörkin ekki að vera mun hærri?

Skilur fólk það ekki að Forsetinn er í hæsta lagi pólitískur öryggisventill ef sérstakar aðstæður koma upp? Til að mynda við stjórnarkreppur?

Skilur það ekki að núverandi Forseti beitti valdi sem fæstir gerðu sér grein fyrir fyrirfram að hann hefði? Ólafur Ragnar var búinn að þreifa á þessu áður með fjölmiðlalögunum. Þá talaði fólk um að ríkisstjórnin og Davíð hefði svikið það um þjóaratkvæðagreiðslu með því að hann dró lögin til baka þannig að tilefnið hvarf. Að taka þátt í þjóðaratkvæðagreiðslu var farið að skipta margt fólk miklu máli allt í einu heldur en flest annað.

Davíð var sá maður í umræðuþættinum á Stöð 2 rétt áðan sem virtist skilja að hlutverk Forseta Íslands er fyrst og fremst að vera sameingingartákn þjóðarinnar og eflingarmaður. Svo þar á eftir getur hann verið hjálparmaður í sérstökum pólitískum tilvikum fremur en einhver stefnumarkandi stjórnmálaleiðtogi. Davíð var auðvitað sá eini sem hefur stjórnmálareynslu og því mæddu spurningar mikið á honum.

Hitt fólkið, hugsanlega að Guðna eitthvað undanskildum, sem samsinnti Davíð minnst tvívegis, þá eru hinir bara stjórnmálalegir byrjendur sem vita ekki í hvorn fótinn þau eiga að stíga varðandi viðfangsefnin. Þau skilja ekki hlutverk Forsetans nema líklega launakjörin sem eru rýmri en venjulegra kontórista. Að Davíð ætli að spara þjóðinni að borga sér sérstakt kaup fyrir að vera Forseti virðist ekki hreyfa við nokkrum einasta kostnaðarblindum Íslendingi.

Engu var ég nær eftir þennan þátt og verð ekki hvort sem þetta fólk talar meira eða minna í sjónvarp fram að kosningum. Það er nefnilega svo afskaplega lítið um að tala þegar ræða skal hlutverk Forsetans, sem yfirleitt er best sinnt með afskiptaleysi. Icesave var svo sérstakt mál að bið verður á að slíkt komi upp aftur, hugsanlega jafnlöng og að AlÞingi samþykki dauðarefsingar og geri Islam að ríkistrú í stað evangelísku kirkjunnar.

Ég vona að það verði ekki fleiri svona hundleiðinlegir þættir um ekki neitt. Sigmund Erni mætti fá sem fremsta spyril okkar fjölmiðla til að gera þátt um hvern og einn sér í lagi, ef við eigum að nenna að fræðast eitthvað um þetta fólk annað en við vitum nú þegar.  

Ég myndi óttast mest að fólk nenni ekki á kjörstað þegar kjördagur rennur upp, svo þvæld verður þá orðin þessi Forsetatugga um hvað skipti máli og hvað ekki að fólk verður orðið leitt á efninu. Finnist það engu höfuðmáli skipta hver verði valinn, þeir verði allir ágætir Forsetar.

Sem er kannski bara enn ein Forsetafurðan?

Enn þyrlar Þorvaldur

upp steypunni sinni í málgagni Samfylkingarinnar í morgun.

Þar segir hann eina ferðina enn:

 

".... Og hvergi nema á Íslandi rembist ólögmætt þjóðþing – kjörið 2013 skv. kosningalögum sem tveir þriðju hlutar kjósenda höfnuðu í þjóðaratkvæðagreiðslu 2012 – við að grafa undan lýðræði með því að humma fram af sér staðfestingu nýrrar stjórnarskrár."

Á kosningavef Innanríkisráðuneytið stendur eftirfarandi:

"

Niðurstaða talningar við þjóðaratkvæðagreiðsluna 20. október 2012.

Talningu atkvæða við þjóðaratkvæðagreiðslu hinn 20. október sl. um tillögur stjórnlagaráðs að frumvarpi til stjórnarskipunarlaga og tiltekin álitaefni þeim tengd lauk kl. 22.40 hinn 21. október. Samkvæmt skýrslum yfirkjörstjórna voru 236.903 kjósendur á kjörskrá og greiddu 115.980 manns atkvæði.

Atkvæði féllu þannig um spurningar 1-6:

1. Vilt þú að tillögur stjórnlagaráðs verði lagðar til grundvallar frumvarpi að nýrri stjórnarskrá?

Já, ég vil að tillögur stjórnlagaráðs verði lagðar til grundvallar frumvarpi að nýrri stjórnarskrá

Atkvæði        hlutföll
73.408          64,2 %

Nei, ég vil ekki að tillögur stjórnlagaráðs verði lagðar til grundvallar frumvarpi að nýrri stjórnarskrá

Atkvæði        hlutföll
36.252            31,7 %

2. Vilt þú að í nýrri stjórnarskrá verði náttúruauðlindir sem ekki eru í einkaeigu lýstar þjóðareign?

Atkvæði                       Hlutföll
Já       84.633             74,0 %
Nei     17.441              15,2 % 

3. Vilt þú að í nýrri stjórnarskrá verði ákvæði um þjóðkirkju á Íslandi

Atkvæði                        Hlutföll
Já        58.354             51,1 %
Nei      43.861              38,3 % 

4. Vilt þú að í nýrri stjórnarskrá verði persónukjör í kosningum til Alþingis heimilað í meira mæli en nú er ?          

Atkvæði                        Hlutföll
Já        78.356             68,5 %
Nei      21.623             18,9 % 

5. Vilt þú að í nýrri stjórnarskrá verði ákvæði um að atkvæði kjósenda alls staðar að af landinu vegi jafnt ?

Atkvæði                        Hlutföll
Já        66.554             58,2 %
Nei      33.536             29,3 % 

6. Vilt þú að í nýrri stjórnarskrá verði ákvæði um að tiltekið hlutfall kosningarbærra manna geti krafist þess að mál fari í þjóðaratkvæðagreiðslu ?

Atkvæði                        Hlutföll
Já        72.523             63,4 %
Nei      26.402              23,1 %

Ógild atkvæði voru 1.493, þar af 661 auður seðill en 832 atkvæði voru ógilt af öðrum ástæðum.

Landskjörstjórn hafa enn fremur borist eftirrit af gerðarbókum yfirkjörstjórna. Landskjörstjórn hefur ákveðið að hún komi saman kl. 12.00, mánudaginn 29. október nk. til þess að lýsa úrslitum þjóðaratkvæðagreiðslunnar. Heimilt er að kæra ólögmæti atkvæðagreiðslunnar til landskjörstjórnar og skulu slíkar kærur sendar landskjörstjórn eigi síðar en tveimur dögum áður en fundur landskjörstjórnar verður haldinn. Að þeim fundi loknum tilkynnir landskjörstjórn innanríkisráðuneytinu um niðurstöður sínar. Ráðuneytið auglýsir að því loknu úrslit atkvæðagreiðslunnar í Lögbirtingablaði og Ríkisútvarpi.

Landskjörstjórn, 23. október 2012."

Atkvæðin sem stjórnarskrá Þorvaldar fékk er 73.408 en 36.252 voru á móti.

Af þeim sem voru á kjörskrá 236.903 eru já menn 78.356 eða tæp 31 % af öllum kjósendum með þessu en 15.3% af öllum kjósendum eru á móti. Þetta túlkar Þorvaldur sem þjóðareiningu um sitt nýja frumvarp til stjórnarskrár, sem á að leysa þá gömlu af sem fékk yfir 90% þjóðaratkvæða þegar lýðveldið var stofnað. Þetta reiknast prófessor doktor Þorvaldi jafngilt og að 2/3 kjósenda hafi samþykkt langlokudrögin hans.

Tekur það því að elta ólar við semantík og flautaþyrlur prófessors sem kemur einfaldlega með endurtekningu í næsta blaði  í stíl gamla dr. Jósefs og fær líklega Baugsborgað fyrir?

 

Von á nýrri bylgju flóttamanna

frá Sýrlandi í haust. M.a. er Kópavogur viðtökusveitarfélag.

Ég þykist vita að það þýðir ekki að tala fyrir eyrum Sjálfstæðisþingmanna um málefni flóttamanna þó að þeir þurfi á mér að halda í prófkjöri í september. Því beini ég orðum mínum til míns fólks í sveitarstjórn hér í Kópavogi.

Er ekki líklegt að kristnir Sýrlendingar yrðu fljótari að aðlaga sig kópvægskum veruleika en múslímskir? Þó ekki væri nema í klæðaburði og venjum? Ég tala nú ekki um ef þeir væru læsir og skrifandi. Hvað þá með einhverja menntun til munns eða handa.

Er það útilokað að þið fáið eitthvað að velja úr mengi sýrlenskra flóttamanna? Ef svarið er neikvætt, af hverju má ekki velja? Séu þetta kvótaflóttamenn er það þá ekki talan sem ræður? Eða má ekki mismuna eftir trúarbrögðum? Eftir hverju þá?

Þessi bylgja flóttamanna kemur hvað sem ég kýs í prófkjörinu og hvað sem ég segi.Til viðbótar við stöðugan straum sómalskra hælisleitenda sem Svíar þekkja manna best.

Af hverju vill enginn stjórnmálamaður tala við mig um málefni flóttamanna og hælisleitenda? Er ég svona mikið fíbjakk af því ég vil reyna að leita bestu lausna?

Skyldi bara Helgi Helgason vilja tala við mig þegar vona er á nýjum bylgjum flóttamanna um prófkjörstímann?

 

Málefni útlendinga

eru í mikilli þöggun hérlendis. Sjálfskipaður sérfræðingar flokkanna, eins og Unnur Brá hjá Sjálfstæðisflokki og Óttar Proppé hjá einhverjum vinstri flokknum, sjá um að berja niður allar efasemdir sem menn kunna að hafa gagnvart því að hafa hér sem mest opin landamæri.

Þar sem málefni útlendinga eru í meiri nánd í Evrópu en hér enn sem komið er, þá er ekki hægt að líta fram hjá því að fólk er ekki lengur tilbúið að láta segja sér fyrir verkum. Naumur ósigur Hofers í Austurríki  sýnir að þessi mál eru að fá meira vægi. Kjósendur sjá í umhverfi sínu hvílík vandamál skapast með of öru aðstreymi framandi fólks. Því finnst það vera að komast í stöðu þar sem verið sé að taka af því eigið föðurland. Á Íslandi vakti Jón Magnússon sá góði lögfræðingur athygli á því að hælisleitandi kostar skattþegna um helmingi meira heldur en innlendur öryrki fær í sinn hlut og hann sárlega vantar.

Ef íslenskir stjórnmálaflokkar halda að þeir geti bara stungið hausnum í sandinn gagnvart þessum málaflokki, þá ,munu þeir þurfa að fást við nýja andstæðinga. Sjálfstæðisflokkurinn verður að hlusta á fleiri raddir um útlendingamál en Unni Brá og Áslaugu Örnu.

Einar S. Hálfdánarson, sá skeleggi endurskoðandi og lögmaður, skrifar góða grein í Morgunblaðið um þennan málaflokk. Þar sem vinstri menn lesa ekki Mogga þá vek ég í mínum vanmætti athygli á þessu hér>:(ég feitletra að vild)

"Í upphafi frumvarpsins segir að markmið laganna sé að tryggja að mannúð og skilvirkni ríki við meðferð stjórnvalda í málefnum útlendinga hér á landi. Það er gott og blessað. Ekkert er vikið að markmiðum á borð við öryggi landsins.

Frumvarpið er langhundur og stjórnarfrumvarp lagt fram af innanríkisráðherra, varaformanni Sjálfstæðisflokksins. Þess verður hvergi vart í því ráðuneyti að því sé ekki einfaldlega stýrt af embættismanni að svo miklu leyti sem því er yfirleitt stjórnað (eins og reyndar fleiri ráðuneytum).

Ýmislegt er athugavert við frumvarpið, svo vægt sé til orða tekið. Neiti útlendingur sem sækir um alþjóðlega vernd að gangast undir aldursgreiningu er óheimilt að byggja synjun umsóknar hans á þeirri ástæðu einni. – Hvers vegna ætti svona vitleysa að standa í lögum?

Umsækjanda um alþjóðlega vernd skal standa til boða húsnæði, lágmarksframfærsla og nauðsynleg heilbrigðisþjónusta, þar á meðal vegna geðraskana og geðfötlunar.

Ekki væri nú dónalegt að setja sambærileg ákvæði í lög um réttindi Íslendinga.

Markmiðið um skilvirkni virðist hafa farið fyrir ofan garð og neðan. Augljóst er af lestri frumvarpsins að ekkert hald er í svo að hægt sé með skilvirkum hætti að greina á milli flóttamanna og þeirra sem ætla að koma sér á framfæri velferðarkerfisins undir því yfirskyni.

Það er þó enginn vandi, en þá þarf að gera það sem mörgum veitist orðið erfitt; segja hlutina eins og þeir eru.

Hugtakið ofsóknir og túlkun þess er sérfyrirbrigði í frumvarpinu. Ekki verður betur séð en að maður sem ekki er ofsóttur verði alger undantekning.

Kostnaðaráhrif frumvarps ráðherrans snúa aðallega að starfsemi Útlendingastofnunar, segir hún. Þetta er hreinlega alveg ósatt. Frumvarpið, verði það að lögum, mun leiða til mikils kostnaðar fyrir ríkissjóð vegna fjölgunar þeirra útlendinga sem munu geta komið hér undir ýmsu yfirskyni og ekki geta eða vilja framfleyta sér.

Um það talar reynsla annarra þjóða skýru máli. Hlutfall þeirra er þekkt stærð og nær upp í 90% af fjölda af ákveðnum þjóðum. Svo er bara að reikna. Vill hún ekki birta slíka útreikninga?

Forsætisráðherra Svía segir þá hafa verið barnalega í málefnum útlendinga. Þar hefur allt farið úr böndunum.

Þjóðarsamstaða er orðin í Danmörku um að móttöku fólks sem er í leit að ókeypis framfærslu verði hætt og reglur og eftirlit hert. En við Íslendingar þurfum víst ekki að hlusta á og læra af reynslu annarra.Við getum öll mál leyst betur en aðrir.

Þetta frumvarp þarf að ræða af raunsæi, líka á Alþingi.

Vinstrimenn verða einstöku sinnum að geta talað um kostnað, ekki bara afgreitt öll varnaðarorð sem rasisma þótt það sé einföld leið til að koma sér undan því sem ekki er þeirra sterka hlið, rökræðunni.

Og sjálfstæðismenn í þingflokki sjálfstæðismanna þurfa líka að þora að tala, ekki bara Unnur Brá. Ef flokkarnir á þinginu geta ekki tekið á vandasömum málum munu aðrir koma fram sem bjóða lausnir. Það á ekki bara við í Skandinavíu.

Menning kemur oft við sögu í frumvarpinu, menningarárekstrar hvergi. Samt er það svo að enginn breytist við það að fara yfir landamæri.

Píratinn Helgi Gunnarsson sagði að málið myndi leysast ef við lærðum að bjóða góðan dag eða heilsast á arabísku! En skríllinn sem birtist svo oft í fréttum á torgum þaðan sem flóttamenn eru fjölmennir verður áfram skríll hvernig sem heilsað er.

Reyndar þarf Helgi að læra meira en bara að heilsa á arabísku ef svo fer fram sem horfir. Mikill meirihluta flóttamanna frá Afríku og Austurlöndum er karlmenn á besta aldri sem best geta spjarað sig.

Það er skylda okkar að veita hinum sem verst eru staddir aðstoð, þar á meðal hæli eftir því sem getan leyfir. Þetta á augljóslega við um trúflokka minnihlutahópa í Austurlöndum, þ.e. þá sem eftir eru.

Yfirborðsleg alheimsbjörgunarárátta sem hrjáir svo marga er ekki svarið. Það er víst."

Þarna kemur fram rödd þess sem vill vara við að fljóta sofandi að feigðarósi.

Í vinstri pressunni í dag er forystugreinin einnig að taka á þessu alþjóðlega vandamáli. En á hinn sérstæða þöggunarhátt vinstri manna:

"...Íslensku stjórnmálaflokkarnir flestir hafa staðið sig ágætlega í að sleppa því að notfæra sér hinn fúla pytt kynþáttahaturs hingað til.

Þeir hafa hins vegar staðið sig misvel í því að reyna að þegja frá sér vandamálin.

Áhugavert verður að sjá hvort það muni breytast í komandi þingkosningum, hvort flokkarnir muni breyta áherslum sínum eða hvort Íslenska þjóðfylkingin, sem hyggst bjóða fram í haust, muni njóta einhvers stuðnings. Það verður að teljast ólíklegt en ekki útilokað.

Kynþátta- og útlendingahatur er samfélagslegt krabbamein sem mikilvægt er að uppræta áður en það breiðir frekar úr sér. Þróunin í nágrannaríkjum okkar er víti til varnaðar og mikilvægt að kynþátta- og útlendingahatarar fái skýr skilaboð frá æðstu stöðum um að sjónarmið þeirra séu einskis virði í samfélaginu og ekkert verði gert til að koma til móts við brenglaðar lífsskoðanir þeirra."

Ekkert nema hugsanalögregla er i boði kommúnista sem skal berja niður alla ranghugsun að mati elítunnar.Því var við að búast af okkur sem eldri eru að alþjóðahyggja vinstrimanna væri söm við sig þegar málefni óvelkominna útlendinga bæri á góma.

"

Silfurfat

er orðið sem Vigdís Hauksdóttir notar um sölu bankanna til kröfuhafa. Svo segir í Mogga í morgun:

" „Kröfuhafar fengu íslensku bankana á silfurfati með mikilli meðgjöf frá ríkinu og gögn um þetta ætla ég að birta fyrir næstu mánaðamót,“

segir Vigdís Hauksdóttir, þingmaður Framsóknarflokksins og formaður fjárlaganefndar Alþingis.

Vísar hún í máli sínu til þeirra gagna og fundargerða sem hún hefur að undanförnu aflað sér um seinni einkavæðingu bankanna til kröfuhafa á síðasta kjörtímabili. Vigdís segir fundargerðir sýna að fyrir alþingiskosningarnar 2009 hafi verið búið að ákveða að láta bankana í hendur kröfuhafa. Gríðarleg áhætta fyrir ríkið.

Þær upphæðir sem kröfuhafar fengu, að sögn Vigdísar, þegar sparisjóðakerfið var endurreist blikna í samanburði við þær upphæðir sem hér ræðir. „Eftir kosningarnar er svo gengið alla leið í þessu og kröfuhöfum afhentir bankarnir með gríðarlegri áhættu fyrir íslenska ríkið. En þetta mun allt saman koma betur í ljós þegar ég birti þessi gögn á næstu dögum,“ segir hún."

Geir H. Haarde var dreginn fyrir Landsdóm fyrir sök sem metin var á hundraðþúsund kall. Sökin orsakaðist vegna þess að það var ekki hægt að ræða nein viðkvæm mál í ríkisstjórninni vegna innbyrðis trúnaðarbrests. Geir var látinn gjalda þessa.

Hver verður upphæðin sem Vigdís nefnir í sambandi við sölu bankanna? Hver ætlar að axla ábyrgð? Steingrímur J. Sigfússon hefur oftlega áfellst Sjálfstæðisflokkinn fyrir að gera ekki upp fortíð sína vegna ábyrgðar á hruninu.

Hefur þessi maður sjálfur gert upp ábyrgð sína af því að hafa gefið kröfuhöfunum skotleyfi á íslenskan almenning? Nú hefur Steingrímur tilkynnt um framboð sitt til Alþingis. Er hann með þessu að styrkja stöðu sína gegn málatilbúnaði Vigdísar? Geta sjálfur legið í vörninni þegar sök hans kemur til umræðu?

Það er sagt að sá sem ríður á tígrisdýri geti ekki stigið af baki. Byggist framboð Steingríms J. Sigfússonar á þessu yfirvofandi atriði með silfurfatið? 

70 milljarða

ný snjóhengja hefur hlaðist hér upp frá áramótum að maður heyrir. Erlent fé sem flýr hingað úr vaxtaleysinu þar hingað í hávextina. Þó að einstefnumerki sé á leiðinni treystir þetta fé á Bjarna  Ben til að laga gjaldeyrishöftin svo að þetta verði í lagi.

Pétur Gunnlaugsson og andverðtryggingarhirðin ´Útvarpi Sögu talar margt um hvílíkar byrðar séu lagðar á lántakendur á Íslandi. Hávextir ofan á verðtryggingu meðan húsnæðislán erlendis beri enga vexti. Þetta er auðvitað hárrétt og er svo. En gleymist ekki einn aðili sem þjáist kannski mest? Sparifjáreigandinn?

Hvað með manninn sem á einhverja smáaura og sparar við sig? Hann getur haft peninginn inni á bankabók og fengi einhverja 4 % vexti óverðtryggt. Í augnablikinu er þetta í lagi þar sem verðbólgan er lág nema í fasteignum sem hækka hér á höfuðborgarsvæðinu langt umfram neysluvöruvísitölu. Þessi eigandi er í sífelldri spennu um hvað verði um aurana ef hann gleymir sér. Bankarnir keppast við að auglýsa hvað þeir séu góðir og miklir vinir hans. En þeir segjast ekki geta geymt fyrir hann verðtryggt fé nema að binda það til margra ára. 

Af hverju er fólki ekki gert kleyft að geyma aurana sína svo til óbundna á  verðtryggðri bók með lágum eða engum vöxtum? Maður á þá beinið sitt grafið og getur fengið það þegar hann þarf skyndilega á því að halda? Af hverju þetta ekki gert mögulegt aftur? Hugsanlega koma gjaldeyrisreikningar bráðum aftur hérlendis ef einhver þorir að treysta Íslandi en ekki aflandsreikningum þegar íslenska krónan verður aftur frjáls. Menn mega muna Davíðstímann góða þegar íslenska verðtryggða krónan var besti gjaldmiðill í heimi og fullt frelsi á fjármagnsflutningum ríkti hér á landi. Nú æpa kommarnir bara um að allir séu þjófar sem eigi aflandsreikninga. Þetta var allt löglegt í gær. Af hverju ekki aftur?

Kommisjónsreikningarnir í gamla daga  urðu til vegna hafta og ófrelsis hérlendis. Ef skilyrðin og skattlagning er gerð  sambærileg allstaðar þá hverfur allur hvati til undanskota nema í neðanjarðarstarfsemi eins og vændi, eiturlyfjaverslun og nótulausri ferðaþjónustu. Þetta geta bara vinstri Íslendingar ekki skilið sem sjá alltaf þjófa og bófa allstaðar en eru svo fyrstir til að stinga undan sjálfir.Þekkir einhver nokkurn mann sem þiggur ekki 24 % afslátt ef honum býðst hann eftirmálalaust?

Hvenær ætlum við að koma á frelsi fyrir  milljarða almennings, ekki bara bófanna, í okkar samfélagi?