Leita í fréttum mbl.is

Bloggfærslur mánaðarins, september 2017

Fellibyljirnir eru ekki af mannavöldum

 

"Meðan CO2 og aðrar gróðurhúsalofttegundir hafa aukist, þá hefur ekki orðið aukning á tíðni fellbylja sem ganga á land.
 
"Fyrir Harvey og Irmu, þá voru með smá heppni stödd í 12 ára fellbyljatímabili. Það sem meira er þá hefur tíðni fellibylja sem ganga á land í Bandaríkjunum fallið síðustu 160 ár." 
 
 
Þetta kemur ekki vegna afneitunar heldur meginstraumi vísinda skrifar hann.Samstarfsvettvangur um loftslagsbreytingar greindi frá því í vísindalegu mati að engin fylgni hefði verið greind við aukningu árlegra fjölda fellibylja, hvirfilvinda og stórviðra síðastliðin 100 ár í Norður Atlantshafs skálinni og það séu engin merki um aukningu hitabeltisstorma á heimsvísu.
 
Enn fremur, eins og tekið hefur verið fram af stjórn þjóðarstofnunar loftslagsmála "þá er ekki tímabært að álykta að mannlegt atferli -og sér í lagi útblástur gróðurhúsalofttegunda sem hafa hlýnunaráhrif - hafi haft mælanleg áhrif á Atlantshafsfellibylji  eða fellibylji á heimsvísu.
 
Það hefur ekki staðið á sanntrúuðum loftitlagasvísindamönnum að kenna hlýnun af mannvöldum um fellibyljina og nauðsyn þess að dæla peningum í forvarnir. Íslendingar eru að sóa milljörðum í þessa vitleysu sem engin hnattræn áhrif hefur nema stórskaða lífskjör þjóðarinnar.
 
Blöndunin á rándýru og kraftlausu ethanol í eldsneytið hjá okkur stórskaðar efnahag okkar allra og mest þeirra sem minnst mega sín, einstæðar mæður, aldraða og öryrkja.
 
Þessi sóun okkar er tilgangslaus þar sem fellibyljir eru ekki af mannavöldum.

Fréttablaðið

er rit sem almennt höfðar ekki mikið til mín og yfirleitt les ég þar fátt sem tendrar mig upp. Það er helst að ég kemst oft í vont skap af að lesa Þorvald Gylfason skrifa um stjórnarskrármál Íslands og þær ótrúlegu steypur sem hann þar hrærir úr blöndu af hálfsannleika og rangupplýsingum.

Hörður Ægisson er ein undantekning á þessu blaði. Hann skrifar svo skynsamlega oft á tíðum að maður óskar þess að maður gæti gert svona sjálfur. Í dag skrifar hann um smáflokkinn Bjarta Framtíð við hliðina á grein eftir Björtu Ólafsdóttur. Það er mjög áhugavert að bera saman það sem Hörður skrifar og hvernig Björt þessi hugsar í upphafinni sjálfsdýrkun sinni enda er  hún nafna flokksins að því frátöldu að hún gæti sjálf orðið Björt Fortíð en ekki Framtíð 28.október n.k. þegar þjóðin kveður upp sinn dóm um ábyrgðina á því að vera kjörinn fulltrúi fólksins.

Gefum Herði orðið:

" Stjórnmálamenn starfa ekki í tómarúmi. Ákvarðanir sem þeir – og stjórnvöld – taka geta skipt sköpum fyrir væntingar fjárfesta, fyrirtækja og almennings gagnvart framtíð hagkerfisins. Í síðustu viku var ein slík afdrifarík ákvörðun tekin, fullkomlega að óþörfu, með fyrirsjáanlegum afleiðingum. Óþarfi er að fjölyrða um aðdraganda stjórnarslitanna. Björt framtíð, flokkur sem hefur mælst með um þriggja prósenta fylgi, kaus að sprengja stjórnina og um leið valda ómældu tjóni og óvissuástandi á sem flestum sviðum samfélagsins næstu mánuði.

Útskýringar um meinta leyndarhyggju og trúnaðarbrest eru með svo miklum ólíkindum að það tekur nánast engu tali. Umboðsmaður Alþingis er sama sinnis og telur ekkert tilefni til að aðhafast í málinu. Stjórnarslitin eru hins vegar orðinn hlutur, fyrir tilstilli óðagots Bjartrar framtíðar, og fram undan eru fjórðu kosningarnar á átta árum. Aðeins í Grikklandi hafa verið fleiri kosningar í Evrópu eftir alþjóðlegu fjármálakreppuna. Pólitískur óstöðugleiki fer að verða viðvarandi ástand hérlendis.

Slíkur stimpill mun til lengri tíma hafa neikvæð áhrif á lánshæfismat Íslands og erlenda fjárfestingu. Skammtímaáhrifin hafa hins vegar brotist út af fullum þunga á undanförnum dögum. Hlutabréfaverð hefur verið nánast í frjálsu falli, ávöxtunarkrafa á ríkisskuldabréf snarhækkað og gengi krónunnar hefur gefið eftir. Ekkert af þessu þarf að koma á óvart. Pólitísk óvissa er eitur í beinum fjárfesta og fyrirtækja.

Við bætast áhyggjur af því að komandi þingkosningar skili ekki skýrum pólitískum niðurstöðum, sem væri grundvöllur til myndunar traustrar ríkisstjórnar, heldur að við taki margra mánaða stjórnarkreppa. Við slíkar aðstæður munu stórar fjárfestingar sitja á hakanum og fjárfestar, innlendir sem og erlendir, gætu kosið með fótunum og flutt fé sitt úr landi.

Fjármagnshöftin, sem voru afnumin nánast að fullu fyrr á árinu, höfðu áður verndað stjórnvöld fyrir slæmum ákvörðunum. Þær aðstæður eru hins vegar sem betur fer ekki lengur fyrir hendi. Ásamt því að tryggja stöðugleika á vinnumarkaði þá voru stærstu verkefni fráfarandi ríkisstjórnar að endurskoða peningastefnuna og hefja löngu tímabært söluferli á bönkunum. Þau mál hafa líkast til færst aftur á byrjunarreit.

Verkefnisstjórn sem áformaði að skila tillögum undir lok árs um endurmat á forsendum peninga- og gjaldmiðlastefnu Íslands starfar núna án nokkurs pólitísks umboðs. Þá er ljóst að ekkert verður af fyrirhuguðu útboði og skráningu Arion banka á árinu en sú skráning hefði varðað veginn fyrir stjórnvöld við sölu á hinum bönkunum og markað fyrsta skrefið í því að koma á eðlilegu eignarhaldi á bankakerfinu.

Fáir stjórnmálamenn hafa skilning á mikilvægi þess að það gerist sem fyrst. Staðan er þessi. Þrátt fyrir mikinn efnahagsuppgang þá hefur Seðlabankinn engu að síður verið að lækka vexti enda hafa verðbólguvæntingar haldist undir markmiði bankans um langt skeið. Slíkar aðstæður í hagsögu Íslands eru fordæmalausar. Þetta kann núna að breytast. Frekari vaxtalækkanir á næstunni, eins og útlit var fyrir, virðast vera úr sögunni.Fjárfestar gera nú ráð fyrir mun meiri verðbólgu og hættan er því frekar sú að Seðlabankinn sjái ástæðu til þess að breyta um kúrs og hækka vexti.

Allt þetta og meira til er í boði Bjartrar framtíðar. Vonandi hafa kjósendur það í huga áður en þeir veita slíkum smáflokkum brautargengi í enn einum kosningunum – líklega þeim tilgangslausustu í lýðveldissögunni."

Ég nenni ekki að tilfæra öll skrif Bjartrar Ólafsdóttur en læt þessa klausu nægja:

"... Þannig öxluðum við ábyrgð á ný átta mánuðum síðar og sögðum okkur frá ríkisstjórnarsamstarfinu. Það þarf staðfestu og hugrekki til að ganga frá góðum verkefnum sem við hefðum helst af öllu viljað halda áfram með. Gott siðferði þarf hins vegar að vera ofar öllu – þess vegna stendur Björt framtíð á styrkum stoðum. Okkar kjarni er styrkari en 100 ára gömul stjórnmálastofnun getur státað af."

Þetta er í fullkomnu samræmi við hvernig ámóta fulltrúar smáflokksins Pírata  þau  Jón Þór Ólafsson og Þórunn Sunna Ævarsdóttir sátu klumsa eftir að Umboðsmaður Alþingis sagði ekkert athugavert við embættisfærslur Bjarna og Sigríðar. Þau börðu hausnum við steininn og sögðu víst  hlýtur að hafa verið framinn glæpur, við verðum bara að leita að honum betur. Björt sklur hvorki upp né niður í afleiðingum gerða sinna eins og Hörður Ægisson bendir á. Ábyrgðarleysi í kosningum dregur dilk á eftir sér svo um munar.

En hver er ástæðan fyrir þessu brambolti öllu?

Á baksíðu Fréttablaðsins skrifar Þórarinn Þórarinsson athyglisverðan pistil. Það er býsna margt sannleikskornið þar að finna. Þessi bloggari fær yfir sig holskeflur af bulli frá svo vitlausu  og illgjörnu fólki  að hann hreinlega verkjar stundum í höfuðið og hefur áhyggjur af daglegri líðan þessa fólks. En Þórarinn segir svo:

"Upplýsingaöldin var ferskt tímabil í sögu mannkyns, þegar þrúgandi trú á yfirnáttúruleg öfl og alls konar dellu vék fyrir skynsemi, rökhyggju og vísindalegum vinnubrögðum. Þekkingin varð að almannaeign og fólk fór blessunarlega að efast um allan andskotann.

Það er af sem áður var og einhver óþolandi þversögn fólgin í því að á ofurupplýsingaöld, með takmarkalausum og auðveldum aðgangi að þekkingu og upplýsingum, skuli fáfræði, tær heimska, della og kjaftæði vaða uppi sem aldrei fyrr. Kannski á alvöru þekkingarleit bara ekki að vera svona auðveld? Darwin skoðaði ekki Galapagoseyjar á Google Earth áður en hann skrifaði Uppruna tegundanna og Freud horfði ekki á Psycho á Netflix áður en hann setti fram hugmyndir sínar um Ödipusarduldina.

Þetta andskotans internet er vítisvél í höndum vitsuga með illt eitt í huga. Nú kokgleypir múgurinn falsfréttir, lygar, kjaftasögur og alls kyns óra eins og hann lét fóðra sig, kúga og blekkja með heilagri ritningu á miðöldum. Fávísir bjánar úti í bæ, almannatenglar, stjórnmálafólk, illa innrættir spunakarlar, pólitískur rétttrúnaðarskríll og alls kyns annað hyski mokar núna kúadellu, áróðri, lygum og kjaftasögum út á netið og stundar um leið gengisfellingu og afbökun orða og markvissa brenglun á merkingu hugtaka.

Við erum stödd í miðri martröð Orwells. Í þessu andrúmi er ekki hægt að rökræða eða komast að vitrænni niðurstöðu um nokkurn skapaðan hlut, Lýðræðið sjálft er undir í þessum hráskinnaleik enda er það merkingarlaust í blekkingarheimi þar sem ekkert er sem sýnist. Er okkur yfirleitt óhætt að kjósa í lok október? "

Svona orð skýra því miður margt í okkar samtíma. Ábyrgðarlausar fullyrðingar og gífuryrði setja æ meira svip sinn á alla opinbera umræðu.Slagorðavaðall einkennir stjórnmálaumræðuna eins og tugga örflokkanna  um Bjarna og Sigríði og þátt þeirra í stjórnarslitum Bjartrar Framtíðar. Vonandi taka kjósendur eitthvað mið af því þegar skynsamlega er skrifað í Fréttablaðið- sem er ekki of oft.

 


Hversu margir bæjarfulltrúar?

eiga að vera í bæjarstjórn Kópavogs?

Í Kópavogi bjuggu um síðustu áramót 35.246.Þar er nú einn bæjarfulltrúi á hverja 3.204 íbúa.

Í Helsinki eru 85 borgarfulltrúar eða einn borgarfulltrúi á hverja 7.406 íbúa.

Í Reykjavík eru 15 borgarfulltrúar eða einn borgarfulltrúi á hverja 8.216 íbúa.

Í Stokkhólmi er 101 borgarfulltrúi eða einn borgarfulltrúi á hverja 9.330 íbúa.

Í Osló eru 59 borgarfulltrúar eða einn borgarfulltrúi á hverja 11.340 íbúa.

Og í Kaupmannahöfn eru 55 borgarfulltrúar eða einn borgarfulltrúi á hverja 13.889 íbúa.

Þegar borgarfulltrúum hefur verið fjölgað í Reykjavík eins og vinstri menn vilja verður einn borgarfulltrúi á hverja 5.358 íbúa.

Verður  Kópavogi betur stjórnað með 11 manna bæjarstjórn en 7 sem væri hlutfallið eftir fjölgun í Reykjavík?  Manni virðist það óneitanlega vera svo með því að fara um þessa bæi.

Nú hefur hægri sinnaður meirihluti verið í Kópavogi í 27 ár og bærinn er gerbreyttur frá þeim tíma.  En vinstri meirihluti er ekki alltaf vænlegri til árangurs eins og var hér á árum í Kópavogi lengi fyrir 1990.  

En er nokkur þörf á fjölgun bæjarfulltrúa í Kópavogi?


Er Inga Sæland pópúlisti?

Flokkurinn hennar er með öll mál sem ég ber fyrir brjósti. Hann þegir að vísu um afstöðuna til Evrópusambandsins sem Inga studdi í síðustu kosningum þegar hún kaus Samfylkinguna.

En hún styður Reykjavíkurflugvöll eins og er mitt hjartans mál. Hún vill takmarka innflutning hælisleitenda eins og ég. Hún vill fara hægar í móttöku flóttamanna eins og ég. Hún berst fyrir þeim sjálfsögðu mannréttindum að allir eigi þess kost, að eignast sitt eigið þak yfir höfuðið eins og ég. Hún berst fyrir afnámi okurvaxta og verðtryggingar eins og hún kallar það þó ég hafi skilning á verðtryggingu þó ekki endilega eins og hún er framkvæmd í dag. Mér finnst vanta að fólk megi geyma fé verðtryggt til skemmri eða lengri tíma og fái kannski ekki vexti fyrr en með lengri geymslu. lokkur Hún vill skera upp herör gegn öllum skerðingum á áunnum lífeyrisréttindum okkar. Þessar skerðingar teljum við vera ólögmæta eignarupptöku á eignarrétti sem varin eru af 1. mgr. 72. gr. stjórnarskrár lýðveldisins Íslands nr. 33/1944 en þar segir „[Eignarrétturinn er friðhelgur.

Allt þetta eru mál sem mér eru hugleikin. En ég kýs auðvitað minn Sjálfstæðisflokk þó að mín rödd fái ekki hlustun þar innanborðs. Ég þori ekki að kasta atkvæmi mínu á einhvern smáflokk sem ég veit ekkert um hvort nokkur áhrif muni hafa. Aðeins stór Sjálfstæðisflokkur getur komið einhverju fram og ég er alls ekki á móti öllu sem hann gerir þó að ég ráði þar yfirleitt akkúrat öngu.

En sé Inga Sæland pópúlisti þá er ég það líka. Ég er samt líka kallaður  nasisti, rasisti og barnaníðingur af ýmsum sem skrifa mér á feisbúkk og blogginu þó Inga sleppi við það. Ég er samt sammála mörgu af hennar málum. Aftur á móti akkúrat engu sem ég heyri hjá VG eða Samfó og Pírötum til dæmis.

Ég verð því að kjósa X-D

þó ég sé pópúlisti eins og Inga Sæland


Þeir borgi sem nota

finnst mér að eigi að vera meginstefnan í samgöngumálum.

Af hverju á 17 ára stelpa á Akranesi sem er núna farin að vinna í ráðuneyti til lífstíðar í Reykjavík að keyra frítt í gegnum Hvalfjarðargöng af því að ég og aðrir sem eru komnir á grafarbakkann erum búnir að borga þau upp með veggjöldum á okkar  hunds-og kattartíð?

Af hverju eiga Vestfirðingar að keyra ókeypis í gegnum Vestfjarðargöngin en ég Reyknesingurinn á að borga viðhaldið fyrir þá? Eða borga  afnotagjöld af Sundabrautargöngum fyrir þá sem munu búa í Geldinganesi?  Eða snjómokstur á Dynjandisheiði eða Öxi? Þeir sem aldrei kveikja á RÚV í mótmælum sínum við hlutdrægni þess verða samt að borga.Þeir sem þola ekki Morgunblaðið þurfa ekki að borga því Þorvaldur Gylfason er ókeypis í Fréttablaðinu. Ef ég vil drekka brennivín þá verð ég að borga það sjálfur en ekki Helgi Seljan.

Þess vegna fannst mér Jón Gunnarsson þingmaður minn vera kominn á réttar brautir með þessari hugsun. Þó hann hafi nú verið bráðkvaddur frá ráðherradómi er ekki útilokað að hann komi aftur með málið ef ekki kemur vinstri stjórn 5-10 flokka eins og nú er mikið að aukast stemning fyrir vegna áhugaleysis Sjálfstæðisflokksins á málefnum aldraðra og öryrkja. 25.000 kallinn  í frítekjumarkinu er að háði og spotti um allt land en hausnum er barið við steininn á þeim bænum og ekki einu sinni hlustað á mótrök dynja á Útvarpi Sögu liðlangan daginn. Hvað þá að nokkru megi breyta í móttöku hælisleitenda og kvótaflóttamanna.

Af hverju ekki að láta þá borga sem nota?

 


Eru Benedikt og Óttar vinir litla mannsins?

má spyrja sig. Það voru þessir tveir menn og þeirra flokkar, Viðreisn og Björt Framtíð,  sem börðu inn áætlanir um stórkostlegar hækkanir á bensín-og olíugjaldi á bílaeldsneytið  inn í fjárlagafrumvarpið. Þeim var sagt af samstarfsflokknum, Sjálfstæðisflokknum,  að þeir myndu ekki samþykkja þetta óbreytt. Alveg sama sögðu þeir kumpánar. Við viljum hafa þetta svona.

Það má minna á þetta bara svo því til haga sé haldi hvern hug þessir flokkar bera til alþýðu manna, svo sem aldraðra og einstæðra mæðra sem áreiðanlega mikið  þurfa á  bílum að halda til að komast erinda sinna.

Þeir hafa áreiðanlega verið búnir að kanna stuðninginn við þetta í baklandinu sínu meðal hinna félagshyggjuflokkanna, sem alltaf hafa álitið bílinn vera óþarfa lúxus burgeisa.

Varla þarf að efast um stuðning þeirra Dags Bé. og Hjálmars í Borgarstjórn Reykjavíkur við svona fyrirætlanir sem styðja beint við hugmyndir þeirra um minni bílaumferð á þrengri götum meðfram Borgarlínunni.

Flokksforingjar Viðreisnar og Bjartrar Framtíðar, þeir Benedikt Jóhannesson og Óttar Proppé,heimta hærri gjöld á bifreiðar.

Eru þeir þeir vinir litla mannsins? 


Meiri læti er lausnin?

á stjórnunarvanda Íslendinga

Hörður Torfason hefur það helst til málanna að leggja að efna til uppþota á Austurvelli til að koma fleiri ríkisstjórnum frá. Hann hefur reynsluna. En eru kostunarmennirnir eins fjáðir og þeir voru þá? Í Mogga í dag segir:

"Hörður segir það til marks um gríðarleg átök í íslensku samfélagi að hér hafi verið fjórar ríkisstjórnir á níu árum. „Við felldum þrjár með mótmælum. Sú fjórða féll við afhjúpun á valdakerfinu á Íslandi, sem er mjög athyglisvert,“ segir Hörður Torfason."

Hugsanlega er plötur Harðar farnar að seljast minna en þær gerðu og heyrast sjaldnar. Þetta er kjörinn vettvangur til að glæða spilunina á RÚV til dæmis sem er áreiðanleg áhugasamt um þessar áætlanir Harðar.

Síðar segir í Mogga dagsins:

"Hann segist aðspurður hafa verið byrjaður að skipuleggja útifundi áður en stjórnin féll. „Ég var byrjaður að sækja um leyfi fyrir fundinum í síðustu viku þegar ég kom til landsins. Ég sagði það við vini mína daginn áður en stjórnin féll að hún væri fallin,“ segir Hörður og vísar til þess að stjórnin hafi glatað stuðningnum."

Þessi "útlendingur" er greinilega á eftir því að fella ríkisstjórn Íslendinga hver svo sem hún verður. Að því að séð verður ekki hvað síst í eiginhagsmunaskyni.

Eru meiri læti það sem okkur vantar akkúrat núna?

 


Tími mislægra gatnamóta er liðinn

í Reykjavík sagði Borgmeistarinn Dagur Bé.. Það þýðir ekkert að leggja nýjar akreinar þær fyllast bara af bílum sagði skiplagsyfirvaldið Hjálmar, alias "Hjalli á hjólinu."

Ég þurfti að skreppa upp á Ártúnsholt seinnipart. Umferðarhraðinn upp Ártúnsbrekku var 90-100. Þeir ætla að lækka hámarkshraðann til að greiða fyrir umferðinni eða hvað? Skotfljótur þangað.

Liðugum hálftíma seinna fór ég til baka. Meira en hálftíma ferð þaðan niður á Kringlumýrarbraut. Bílalestin á beygjuakreininni á Miklubruatinni náði frá Hvassaleiti niðureftir.Ég sá nefnilega að Elliðavogurinn var kolstíflaður svo langt sem augað eygði til austurs svo ég var sniðugur að velja hina leiðina sem tók ekki nema rúman hálftíma. Annars væri ég þar kannski ennþá.

Ég hafði nógan tíma til að dást að trjánum og skyggndist sérstaklega eftir gangandi og hjólandi sem allt snýst um í umræðunni.Ég sá ekki einn einasta hjólhest.

Á síðustu öld í einni kreppunni man ég að Gvendur Jaki vildi byggja mislæg gatnamót á Kringlumýrarbraut/Miklubraut. Dagur Bé eða Hjálmar voru þá ekki byrjaðir í pólitík eða öðru.

Nú er öldin önnur. Hægjum á bílunum, þrengjum göturnar, byggjum fuglahús og hjólum.

Tími mislægra gatnamóta er liðinn í Reykjavík  segir Dagur Bé.


Gunnreifur gegn glundroðanum

stendur Sjálfstæðisflokkurinn og formaður hans Bjarni Benediktsson. Báðir  nú hertir í harðri raun.

Erum við nú ekki búin að fá niðurstöðuna af þessu "einhverju öðru" sem tilraunavalkosti í síðustu kosningum? Þurfum við virkilega að reyna aftur?

Fékk ekki fólkið nógar ræður hjá þessum tilraunaflokkum um Evrópusambandið, innköllun peningaseðla, myntráð, upptöku Evru, fleiri flóttamenn og fækkun bænda? En fyrsta tækifærið svo tekið til flótta frá borði?   

Er ekki niðurstaðan af því að kjósa "eitthvað annað" búin að skila sér? Var einhverja bjarta framtíð að finna í fyrirheitum þessara smáflokka um viðreisn í vandamálum þjóðarinnar?

12 flokkar verða væntanlega í framboði 28 október n.k. Skyldi vera komið nóg af "einhverju öðru" en raunveruleikanum? 

Sjálfstæðisflokkurinn stendur sem fyrr gunnreifur gegn glundroðanum.


Hversvegna Sjálfstæðisflokkurinn?

sem er með sömu stefnuskrá og hann setti sér við stofnun 1929?

Gunnar Rögnvaldsson rifjar eftirfarandi upp:

1. Jú, úr Kommúnistaflokki Íslands kom Sósíalistaflokkurinn - Sameiningarflokkur alþýðu (bakhjarl Sovétríkin)

  2. Úr Sósíalistaflokkunum - Sameiningarflokki alþýðu kom Alþýðubandalag (bakhjarl Sovétríkin, allt fram að andláti þeirra (peningarnir búnir))

  3. Úr Alþýðubandalagi kom Vinstri grænir (grænt málað yfir rautt) og Samfylking, sem aðhyllist umboðslaust og yfirríkislegt Evrópusamband

  4. Úr þessu kom síðan stappan sem við sjáum í dag. Samfylking á dánarbeði, bjart orðið svart og allt í loft upp

   Og öll kenna þau íslenskum kjósendum með "rangar skoðanir" um ófarir sínar. Kenna Sjálfstæðiflokknum um allt

Ég kýs Sjálfstæðiflokkinn!"

Hrærigrauturinn heldur  því fram að Sjálfstæðisflokkurinn sé stappa Panamagreifa, skattsvikara, barnaníðinga og allskyns glæpamanna og dreifir því sem víðast um heim í fréttaskeytum. Píratar eru hér mikilvirkastir og best tengdir. Upplýst hefur verið um hvernig "stærðfræðingurinn" Smári McCarty leggur þetta út á Twitter eins og Trump sjálfur notar til að tísta því sem honum liggur á hjarta. Það virkara hjá Trump enda taka margir mark á honum. Maður veit kannski ekki ekki allt um hverjir taka mark á Smára en einhverjir eru það til dæmis í Süddeutsche Zeitung  sem birta frásagnir frá Íslandi.

Er ekki skiljanlegt að fólk fari að kjósa Sjálfstæðisflokkinn í meira mæli en áður?  

 


« Fyrri síða | Næsta síða »

Höfundur

Halldór Jónsson
Halldór Jónsson

verkfræðingur, flugdellukall, tennis-og badmintonspilari

-ekki góður í neinu af þessu-

Heimsóknir

Flettingar

  • Í dag (16.4.): 3
  • Sl. sólarhring: 12
  • Sl. viku: 55
  • Frá upphafi: 3418134

Annað

  • Innlit í dag: 3
  • Innlit sl. viku: 51
  • Gestir í dag: 3
  • IP-tölur í dag: 3

Uppfært á 3 mín. fresti.
Skýringar

Eldri færslur

Innskráning

Ath. Vinsamlegast kveikið á Javascript til að hefja innskráningu.

Hafðu samband