Klukkuhringlunaróskir

gjósa upp með reglulegu millibili. Áberandi í þeim hópi er fólk sem hefur ekki annað þarfara að gera en vera með sérvisku um smáatriði sem litlu máli skipta.

Ég minnist ekki annars en óþæginda af klukkubreytingum úr mínu nokkuð langa lífi. Misst af viðburðum og þurft að reyna á mig til að varast snörurnar. Ég hef verið títt í Ameríku þegar breytt er í sumartíma og aldrei haft nema óþægindi af.Sama var í Evrópu á haustin þegar breytt var í vetrartíma.

Á vef Ágústar frænda míns H. Bjarnason verkfræðings stendur þetta:

"

"Í stuttu máli þá mun seinkun klukkunnar á Íslandi ekki fjölga birtustundum sem falla á venjulegan vökutíma, heldur fækka þeim...". 

Þannig svara þeir  Dr. Þorsteinn Sæmundsson stjörnufræðingur og Dr. Gunnlaugur Björnsson stjarneðlisfræðingur, sem þekkja þessi mál best Íslendinga, spurningunni á Vísindavefnum.

 Á Vísindavefnum stendur meðal annars í svari Þorsteins og Gunnlaugs:

"...Ef klukkunni á Íslandi yrði seinkað um klukkustund frá því sem nú er myndi fjölga talsvert þeim stundum þegar dimmt er á vökutíma. Áhrifin yrðu þau að í Reykjavík myndi dimmum stundum á vökutíma, miðað við að sá tími sé frá kl. 7 á morgnana til kl. 23 á kvöldin, fjölga um 131 stund á ári. Ef miðað er við að vökutími sé kl. 8-24 yrði fjölgun dimmra stunda á vökutíma hins vegar 190 stundir á ári.

Seinkun klukkunnar hefði þau áhrif að bjartara yrði á morgnana þegar börn fara í skóla og menn til vinnu. Þetta er tvímælalaust sterkasta röksemd þeirra sem vilja fara þessa leið. Á hinn bóginn eru bjartari morgnar keyptir því verði að fyrr dimmir síðdegis þegar umferð er meiri og börn á leið úr skóla. Menn getur greint á um það hvort þeir kjósi fremur bjartari morgna eða bjartara síðdegi. En umferðarþunginn bendir til þess að menn nýti almennt síðdegið fremur en morgnana til að sinna erindum sínum. Það virðist gilda að sumri ekki síður en vetri og stjórnast því ekki af birtunni einni saman..."

Smellið á krækjuna til að sjá alla greinina á Vísindavefnum:   Getum við seinkað klukkunni á Íslandi og fengið þannig fleiri birtustundir yfir daginn?

 
--- --- ---

Að lokum:

Er fækkun birtustunda um 130 til 190 klukkustundir á ári æskileg og eftirsóknarverð? Vafalítið kemur þessi staðreynd mörgum á óvart, en það er óhjákvæmilegur fylgifiskur þess að seinka klukkunni.

Varðandi stillingu líkamsklukkunnar er vert að hafa í huga, að við jafndægur á vori og hausti breytist tíminn við sólris og sólarlag um tæpan hálftíma á einni viku, eða lengd sólarhringsins um næstum klukkustund. Líkamsklukkan ætti þá fullt í fangi með að stilla sig af og elta dagsbirtuna, og í raun mjög ólíklegt að hún gæti það. 

Áhrif á svefntíma barna og unglinga gætu verið einhver fyrst eftir að klukkunni er seinkað, en það er næsta víst að svefntíminn færi í sama horf eftir aðeins fáeina sólarhringa, því á okkar norðlægu slóðum er sólarklukkan gersamlega ófær um að stilla líkamsklukkuna, eins og ljóst má vera.

Mun árangursríkara er að breyta skólatíma þannig að kennsla hefjist ekki fyrr en klukkan 9, í stað klukkan 8. Áhrifin af því yrðu varanleg, auk þess sem það hefði jákvæð áhrif á umferðaröngþveiti sem mest er um klukkan 8 á höfuðborgarsvæðinu.

Þegar sá er þessar línur ritar var í menntaskóla var hringlað með klukkuna vor og haust og man ég ekki til þess að það hafi verið neitt betra fyrir okkur skólanemendur. Ég var í háskóla á Íslandi 1968 þegar hætt var að breyta klukkunni og fann ég nákvæmlega ekkert fyrir því, fyrir utan hve notalegt var að losna við ruglið á svefntíma skömmu eftir að klukkunni var breytt vor og haust.

Ekki má gleyma því hve góð áhrif það hefur á heilsuna að koma heim úr vinnu í vel björtu að sumri til og geta notið dagsbirtunnar og sólar mun lengur. Hverjir vilja fórna þeim munaði?"

 

Ég tek undir allt sem þarna er sagt.

Ekkert minna en Þjóðaratkvæðagreiðsla held ég að þurfi að koma til þannig að úr þessu verði skorið af viti. En að sérvitringar af vinstri vængnum fái ekki völdin eins og greinilega er stefnt að núna með Samráðsgátt stjórnvalda. En þar á að safna saman nokkrum jákvæðum umsögnum og keyra svo málið é gegn hvað sem tautar.

Ólíklegasta fólk stígur fram og gefur yfirlýsingar um að Íslendingar muni breyta háttatíma sínum og svefnvenjum bara ef látið er undan bullinu. Gersamlega ósannaðar tilgátur eru hafðar uppi sem stórisannleikur sem þetta fólk hefur auðvitað ekki minnstu hugmynd um.

Reynslan frá 1968 er óljúgfróðust. Það  hefur allt gengið vel á klukkuhringlsins.

 

Ragnar Þór Ingólfsson

gefur sér tíma frá kjararuglinu til að beita skynsemi á Lífeyrissjóðakerfið sem er löngu vaxið sér yfir höfuð.

Hann í segir í Morgunblaðinu að félögin sem vísað hafa kjaradeilu til ríkissáttasemjara vera sammála um að ráðast þurfi í gagngera endurskoðun á sjóðsöfnunarkerfi lífeyrissjóða á Íslandi. Kerfið sé dýrt og komi bæði niður á afkomu hjá atvinnurekendum og kaupgjaldi launþega.

Umrædd félög eru VR, Efling og Verkalýðsfélag Akraness.

Ragnar Þór rifjar upp að mótframlag atvinnurekenda hafi hækkað um 3,5% síðustu ár í 11,5%. Iðgjald launamanns sé nú 4% og framlagið í lífeyrissjóð því alls 15,5%.

Með þessari hækkun eigi lífeyrisréttindi að vera komin í 72-76% af meðallaunum miðað við 40 ára inngreiðslutíma. Hlutfallið hafi áður verið 56%.

„Hins vegar verður þessi breyting ekki komin fram að fullu fyrr en eftir 40 ár. Eftir þessa hækkun getur iðgjald til söfnunar lífeyrisréttinda orðið allt að 21,5%, að teknu tilliti til framlags í séreignarsjóði, sem getur verið allt að 6%, eða 2-4% frá launþegum og 2% frá atvinnurekendum,“ segir Ragnar Þór.

Þessi viðbót gefi um 18,6%-28% réttindi sé reiknað á sama grunni og gert sé með samtryggingarkerfi lífeyrissjóðanna.

Allt að 104% af meðallaunum

„Félagsmaður sem greiðir í skyldubundið iðgjald og í séreignarsjóð ætti því að vinna sér inn 94,6% til 104% af meðallaunum miðað við 40 ára inngreiðslutíma,“ segir Ragnar Þór og bendir svo á að íslenskt launafólk sé lengur en 40 ár á vinnumarkaði, eða 48,8 ár að jafnaði. Þá séu margir lífeyrissjóðir með hærri réttindi en umsamið lágmark.

„Miðað við 15,5% framlag og inngreiðslur frá 16 til 67 ára aldurs vinnur sjóðfélagi í Lífeyrissjóði verslunarmanna sér inn 105,1% lífeyrisréttindi af meðalævitekjum. Að viðbættri 6% séreign er ávinnslan 160,6% af meðalævitekjum,“ segir Ragnar Þór og rökstyður mál sitt.

„Það má spyrja hvort iðgjöldin í lífeyrissjóðakerfið séu orðin of há ef lífeyrisréttindin eru komin yfir 100% af meðalævitekjum að meðaltali.

Sé hinn raunverulegi inngreiðslutími, sem er nær 50 árum en 40, hafður til hliðsjónar og séreignarsparnaði bætt við fást miklu hærri niðurstöður en 100%.

Það má því færa rök fyrir að kerfið sé bæði offjármagnað og spyrja hvort launatengd gjöld og iðgjaldahluti lífeyrissjóðanna séu hugsanlega farin að hafa neikvæð áhrif á lífskjör almennings til lengri tíma.

Það er margt sem bendir til að kerfið sé orðið of íþyngjandi fyrir hagkerfið og fyrir lífskjör almennt.“

Óraunhæf ávöxtunarkrafa

Þessi neikvæðu áhrif birtist meðal annars í „óraunhæfri ávöxtunarkröfu“ lífeyrissjóðanna. „Sé litið á ávöxtunarkröfuna á hagkerfið út frá innlendum eignum lífeyrissjóðanna eru þær á fimmta þúsund milljarðar og hærri en landsframleiðslan.

Lífeyrissjóðirnir taka því bróðurpartinn af hagvextinum til sín í kröfu á ávöxtun sjóðakerfisins. Það er meðal annars gert með því að halda uppi vaxtakostnaði almennings af húsnæðislánum og með því að halda uppi álagningu í smásölufyrirtækjum sem lífeyrissjóðirnir eiga.

Þetta gerist líka með því að lækka kaupgjaldið. Það er krafa um lægri vinnukostnað og hærri álagningu til að standa undir þessari kröfu. Þetta getur því haft neikvæð áhrif á kaupgjaldskröfuna.“

Margt kallar á breytingar

Ragnar Þór segir aðspurður að verkalýðsfélögin séu tilbúin að skoða lækkun á iðgjaldi í lífeyrissjóðina gegn hækkun launa. „Það er fyrst og fremst kominn tími til að endurskoða þetta sjóðsöfnunarkerfi og þetta fyrirkomulag. Það er svo margt sem kallar á slíkar breytingar. Kerfið er orðið íþyngjandi fyrir almenning og félagsmenn okkar og sjóðfélaga.

Það má til dæmis rekja veikingu krónunnar að undanförnu til þess að lífeyrissjóðirnir eru að flytja fjármagn úr landi. Þeir eru að færa meira af sínum fjárfestingum sínum utan, sem er að mörgu leyti gott. Það þarf hins vegar að fara varlega í sakirnar. Ef þetta skerðir lífskjör með því að rýra kaupmátt fólks með veikingu krónunnar eru sjóðirnir enda farnir að vinna í mótsögn við sjálfa sig,“ segir Ragnar Þór.

Er ekki ástæða til að staldra við og hætta að gleypa allt hrátt sem frá lífeyrissjóðunum kemur um ágæti alls sem þeir gera?

Hefur ekki Ragnar Þór margt til síns máls?

May may be miserable

but Corbyn and the House Majority is catastrophic.

Bretar vita ekki í hvern fótinn þeir ætla að stíga eftir atkvæðagreiðsluna.

Eitt er víst að Corbyn leysir engan vanda með vantrausti á    May-juna.

ESB verður að leysa landamæradeiluna með einhverri eftirgjöf og bjóða betur.

Spennandi tímar.

Though May may be miserable, Corbyn and the House Majority is catastrophic for Brexit.  

Er almenningur fífl?

að láta kramarana skikka sig í ólaunaða vinnu við að stimpla sjálfir í samræmdum okurbúllum íslenskra stórmarkaða? Og til viðbótar taka áhættu af kærum til lögreglu fyrir þjófnað ef mistök verða? Enginn afsláttur fyrir að stimpla sjálfir?

Hverslags idjótar halda kaupmennirnir að við séum?

Erum við almenningur bara fífl?

Látum ekki elítuna ráða klukkunni

förum á https://samradsgatt.island.is/ og stöðvum áformin um klukkuhringlið.

Þangað hópast núna sérvitringar og vilja breyta því sem hefur gefist afbragðs vel í áratugi og sparað mikið. Ekki fara að gera við það sem ekki er bilað segir Murphy og hann veit sínu viti.

Þessi umræða blossar alltaf upp með reglulegu millibili. Aðeins óþægindi fylgja hringli með klukkuna, maður missir óviðbúinn af flugi eða verður of seinn. Ekkert nema vandamál að hafa ekki klukkuna alltaf eins eftir tímabeltum.

Látið málið ykkur varða og sendið inn umsagnir. Veljið leið A sem er óbreytt ástand.Látum ekki elítuna og sérvitringana ráða fyrir okkur.

Þeir hefðu þegið hlýnun

ef marka má lýsingar á vetrinum 1812 sem lesa má um á vef Trausta Jóssonar.

Eftir þann fellivetur með óskaplegum snjóum kom vorið.

Espólín: XLVII. Kap. Eftir nýárið batnaði nokkuð veðrátt, en þó var víða jarðlaust. Á þorra versnaði aftur veðrátt og kom hafís, var ekkert gagn að honum, nema einn hval rak, mikinn og góðan, fyrir Byrgisvík á Ströndum; þar var áður etið upp nálega allt það er skinnkynjað var; hákallar náðust og sumstaðar í vökum. Þá týndust 8 menn af skipi undir Jökli, og urðu fleiri misfarir; gjörði hin hörðustu jarðbönn af blotum hvervetna austan og norðan lands, og voru margir menn þrotnir að heyjum á gói; hélst þessi veðrátt alla stund, og voru hörkur miklar á páskum, svo hestar frusu til bana vestra; tók þá at falla stórum bæði sauðfé og hross fyrir norðan land, og hvervetna annarstaðar, og þótti þessi vetur einna stríðastur orðið hafa um 29 ár hin næstu, en bjargir mjög bannaðar af sjó og öðru. (s54). Syðra var gott til góu, en þá féll mikill lognsnjór og tók fyrir fiskafla, en allgóður var aflinn vestra og jarðasamt (s55).

Jón í Möðrufelli segir svo:

 

Júní mikið bágur. Loftkuldar sífellt með næturfrosti, fer gróðri sárlega lítið fram. Fyrstu 3 vikur júlí dauðakaldar og þurrar. Þá gerði skelfilegt áfelli, snjóaði ofan undir bæi, mikill snjór í fjöll og fennti far fé. Ágúst heldur óþurrkasamur. Frost og hríð um miðjan september, en síðan mun betri tíð....

...október fyrst nokkuð óstilltur, en þann 10. segir Jón að tíð sé úrkomusöm en ei köld og kýr gangi úti. Viku síðar er sagt að bleytusamt hafi verið framan af vikunni, en síðan hafi kólnað og sé orðið heldur vetrarlegt. Vikan þar á eftir var stillt og snjólítið var í sveitinni. Nóvember sæmilegur, þriðja vika hans mikið stillt og hæg og sæmileg jörð. Í desember er aðallega talað um stillta tíð, og hláku um jólin. "

Það var víst ekkert kolefnisgjald lagt á bændur og aðra um þetta leyti þó kýrnar leystu út að vanda og mó væri brennt.

Af hverju voru veturnir  svona kaldir og tíðarfarið svona árhundruðum saman.Af hverju fóru menn að flytjast vestur u haf í lok aldarinnar? Hafði hið aldalanga Maunder Minimum eitthvað með þetta að gera?

Hefur Ísland ekki orðið byggilegra síðan þetta var?Hlýnun loftslagsins hefur breytt landinu sem betur fer. Nú á að taka björgina frá þeim sem minnst mega sín og setja hana til að berjast við hlýnun loftslagsins eftir uppskrift AlGore og fjörtíuþúsund fíflanna í París.

Menn þeytast um heiminn og skilja eftir sig þotuslóð í háloftunum. Og græða milljónir á fjárfestingum sínum í olíuiðnaðinum meðan aðrir trúa með augun sín blá.

Forfeðurnir hefðu hinsvegar þegið hlýnandi veður. 

 

 

Er vinnan aðeins áþján?

skilst manni helst á ummælum innlendra og erlendra sérfræðinga í sjónvarpinu. Sér í lagi talsmönnum verkalýðsfélaganna. Þar virðist ekki þekkjast vinnugleði eða tilgangur með vinnunni  annar en að draga fram misömurlegt lífið.

Sjálfsagt er það áþján að standa við færiband hlekkjaður eins og galeiðuþræll. Það er annað að vinna við skapandi starf þar sem það er tilhlökkun að mæta að morgni. Það er munur að vera smiður og negla klæðningu fyrir meistara eða vera sjálfur meistari að byggja eitthvað fyrir eigin reikning. Hjá þeim endist ekki dagurinn.

Það er mikið öðruvísi að vera Bill Gates eða Warren Buffet og fara á fætur að morgni en að vera illa borgaður skólakennari sem mætir jafnvel bara fjandskap og vanþakklæti á vinnustaðnum. Að vera grásleppukall er áreiðanlega meira í ætt við þá fyrrnefndu og jafn spennandi en margt annað,  Lengd vinnuvikunnar skiptir suma meira máli en aðra þannig að það er erfitt að alhæfa.

Ég man að ég ræddi við föður minn heitinn eitt sinn þegar ég var ungur seppi. Ég sagðist ekki hlakka mikið til að verða galeiðuþræll á einhverjum verkfræðikontór til að vinna fyrir lifibrauði.  Hann sagði með áherslu: Vinnan er aðalgleði lífsins! Sjálfur var hann sjálfstæður atvinnurekandi sem verslunarmaður og verkfræðingur þegar þetta var.

Síðar fékk hann leið á verslunarstörfum og vanskilafólki. Þá  var hann sælastur með hestunum sínum eða jafnvel við teikniborðið sitt. Hann var afskaplega samviskusamur maður sem þoldi illa ómerkilegheit. Hann var mjög vinnusamur sem kunni þó að gleðjast.

Það er grundvallarmunur á því að vera galeiðuþræll og strita sinn tíma nauðugur við árina eða ganga "i Trædemöllen" eins og hann Halldór afi minn kallaði það sem opinber starfsmaður.

Jónas Haralz sagði eitt sinn í ræðu að opinberir starfsmenn yrðu ávalt óánægðir með sin kjör svo lengi sem þeir væru opinberir starfsmenn. Ég hef oft minnst þessara orða hans Jónasar. Sjálfur var ég lengi þeirrar gæfu aðnjótandi að vinna þannig að dagarnir voru ekki nógu langir en kynntist hinu líka þar sem maður beið eftir að klukkan silaðist á hættutímann.

Svo það er grundvallar munur á örlögum manna og margir verða aldrei sælir. Aðrir stróka sig upp og valda okkur hinum  öfund yfir því að vera ekki þeirra jafnokar.  

Þess vegna öfunda ég ekki það fólk sem nú situr yfir gerð kjarasamninga. Ég held að ég gæti ekki unnið þau störf, svo vandasöm hljóta þau að vera. Ég sendi þessu fólki mínar bestu óskir í þeirra erfiða starfi.

Megi vinnan verða sem flestum gleði en ekki skilgreind áþján verkalýðsfokólfanna.

Vaðlaheiðargöng eru afrek

og þjóðarstolt.

Hvernig okkar vösku verktakar unnu bug á yfirgengilegum erfiðleikum vatnsflóða og náðu að virkja áföllin til gagns fyrir íbúa nágrannabyggðanna.

Göngin fylla mig stolti að tilheyra þessari þjóð sem aldrei lætur bugast þó sundurlynd sé.

Þetta stælir mig í andstöðu við allar hugmyndir um hverslags fullveldisframsal með inngöngu Í tollabandalag með óskyldum þjóðum eins og ýmsir tala fyrir hvað varðar hið hlutfallslega smáa Evrópusamband meðan heimurinn bíður með útbreiddan faðminn til  þeirra sem þora að standa á sannfæringu sinni og gefast ekki upp fremur en verktakarnir í Vaðalsheiðargöngunum.

 

Gröfum göng, leggjum vegi og brúum fljót á 100 ára afmæli fullveldis Íslands og á 75 ára afmæli lýðveldisins,. Gerum Ísland betra en við fundum það fyrir og .

Til hamingju íslenska þjóð með Vaðlaheiðarafrekið. 

Stytting vinnuvikunnar er blekking

sem þó skilar hækkun heildarlauna.

Reynslan sýnir að vinnuþörfin breytist ekki og formleg stytting vinnuviku með fækkun dagvinnustunda skilar aðeins fleiri stundum greiddum sem yfirvinna og hækkar heildartekjurnar sem er gott.

Öll skrúðmælgin um fleiri samverustundir fjölskyldunnar er  aðeins skrautumbúnaður um kröfuna um hærra kaup fremur en styttingu vinnuvikunnar.

Bundið slitlag á Reykjaveg

Svo segir á Mogga:

"Nú hill­ir und­ir langþráðar vega­bæt­ur í Blá­skóga­byggð því á þessu ári verður byrjað að leggja bundið slitlag á Reykja­veg (355), milli Laug­ar­vatns­veg­ar og Bisk­upstungna­braut­ar.

Bæði heima­menn og sum­ar­húsa­eig­end­ur á svæðinu hafa kvartað und­an ástandi veg­ar­ins um ára­bil .enda er þetta í dag mal­ar­veg­ur með slæmri hæðar- og plan­legu og ein­breiðri brú, að sögn Svans G. Bjarna­son­ar, svæðis­stjóra Vega­gerðar­inn­ar á Suður­landi. Í um­fjöll­un um þess­ar sam­göngu­bæt­ur í Morg­un­blaðinu í dag seg­ir Svan­ur að þessi veg­ur hafi verið þung­ur í þjón­ustu hjá Vega­gerðinni.

Til­boð voru opnuð hjá Vega­gerðinni 8. janú­ar sl. í breikk­un og end­ur­gerð Reykja­veg­ar (355) í Blá­skóga­byggð ásamt bygg­ingu nýrr­ar 20 metra langr­ar eft­ir­spenntr­ar brú­ar yfir Full­sæl. Brú­in verður tví­breið. Lengd kafl­ans auk tengi­vega er 8 kíló­metr­ar. Innifalið í verk­inu er einnig efn­is­vinnsla í nám­um, ræsa­lögn, girðing­ar­vinna og út­lögn klæðing­ar. Hún verður tvö­föld, alls 68 þúsund fer­metr­ar."

Hvað með veginn frá Flúðavegi upp að Gullfossvegi meðfram Tungufljóti fram hjá Króki, Borgarholti, Bergstöðum, Drumboddsstöðum,  Einholti, Kjarnholti og Gýgjarhóli (358?)? Síaukin rútuumferð sér íbúum fyrir stanslausum rykmekki allt árið? Okkur hefur aðeins verið tjáð að þetta verði ekki á dagskrá  næsta áratug eða meira. Hverjar eru umferðartölurnar á þessum tveimur vegum. Er það víst að hún sé meiri á Reykjavegi en þarna? Hvað stjórnar valinu þegar bundið slitlag er lagt á Reykjaveg?