Kosningaundirbúningur

er stjórnvitringnum Ómari Ragnarssyni ofarlega í huga í dag. Hann skrifar:

"Oft gerist það að undiralda byrjar að myndast innan stjórnarflokka á síðari hluta kjörtímabila. 

Nefna má sem dæmi hræringarnar í kringum vinstri arm Framsóknarflokksins á síðasta ári Helmingaskiptastjórnar Sjalla og Framsóknar 1955-56, og svipuð fyrirbæri 1977-78 og 2006-2007. 

Alþýðuflokkurinn var í svipaðri stöðu 1970-71, 1987-88 og 1994-95. .."

Það er hinsvegar eins og hann eigi erfitt með að sjá fyrir sér annað stjórnarmunstur. Hvað ef eftirfarandi staða kæmi upp?

Dóms og kirkjumálaráðherra: Helgi Hrafn

Fjármálaráðherra: Þórhildur Sunna

Umhverfisráðherra: Björn Leví

Heilbrigðismálaráðherra: Inga Sæland

Utanríkisráðherra: Þorgerður Katrín

Forsætisráðherra: Sigmundur Davíð

Hver og hver og vill sögðu krakkarnir í gamla daga?

Kosningar nálgast samt hratt og örugglega og best að fara að undirbúa sig.

 

Merk grein Björns

Bjarnasonar sem varðar grunnstjórnskipun lýðveldisins okkar.

Á Alþingi Götunnar að stjórna hér eða löglega kjörin yfirvöld?

Björn skrifar í Morgunblaðið í dag:

 

"Dómnefnd hefur gert tillögu til dómsmálaráðherra um þrjá jafnhæfa einstaklinga til að fá skipun sem hæstaréttardómari. Þetta markar tímamót miðað við vinnubrögð dómnefnda eða umsagnaraðila undanfarin ár þegar stefnan hefur verið sú að stilla ráðherranum upp við vegg.

Þessi aðferð gekk lengst þegar lögð var fyrir ráðherra tillaga um 15 dómaraefni í landsrétt, tillaga sem var reist á því að dómnefndin setti umdeilanlega afstöðu sína til einstakra umsækjenda í excel-skjal og lét það ráðast af tölum sem það skilaði hverja hún taldi hæfa. Skipa skyldi 15 dómara og bar ráðherra að leggja tillögu um það fyrir alþingi.

Þegar ráðherrann gerði forkönnun á afstöðu þingmanna kom í ljós að þeir gátu ekki fellt sig við þessa 15 sem excel-skjalið skilaði dómnefndinni. Ráðherrann tók þá það ráð að jafna kynjahlutfall í tillögunni sem lögð var fyrir þingið og hlaut þar samþykki.

Við þessu brugðust þeir illa sem settir voru til hliðar af þeim 15 sem fengu náð fyrir augum dómnefndarinnar á grundvelli excel-skjalsins. Fór mál af þeirra hálfu alla leið í hæstarétt þar sem niðurstaðan var að ráðherrann hefði ekki rannsakað af nægilegri kostgæfni hæfni og hæfi einstaklinganna sem hún gerði að tillögu sinni.

Skipulögð var pólitísk aðför að ráðherranum með aðstoð fréttastofu ríkisútvarpsins og málsvörum þeirrar aðferðar að binda skuli hendur ráðherra af dómnefndum.

Málið gekk síðan til mannréttindadómstólsins í Strassborg (MDE), meirihluti undirdeildar hans tók undir með excel-liðinu og fann að skipuninni í landsrétt. Dómarar sem ráðherrann valdi tóku sér hlé frá störfum, dómsmálaráðherrann steig til hliðar og upphrópanir um spillingu náðu nýjum hæðum.

Íslenska ríkið vísaði málinu til yfirdeildar MDE þar sem það er til meðferðar þegar kúvending verður hjá dómnefndinni sem gefur ráðherra svigrúmið sem hann á auðvitað að hafa við ákvarðanir sem eru á hans ábyrgð.

Dómur hæstaréttar um að ráðherrann hafi ekki sinnt rannsóknarskyldu sinni og niðurstaða undirdeildar MDE með þátttöku íslensks MDE-dómara er í anda þess ofríkis sem ríkt hefur gagnvart þeim sem hafa skipunarvald og bera ábyrgð á skipan dómara í embætti hér á landi. Þessi ofríkis-árátta ætti frekar að vera rannsóknarefni svo að gera megi ráðstafanir til að tryggja að dómnefndir gangi fram á þann veg sem er sanngjarn og réttmætur.

Nú er spurning hvort þeir sem flytja málið gegn íslenska ríkinu fyrir MDE grípi til þess örþrifaráðs að hvetja yfirdeild MDE til að skikka íslenska ríkið til að setja í lög að dómnefndir um hæfi dómaraefna skuli binda hendur ráðherra. Það væri eftir öðru.

Jón Steinar Gunnlaugsson, hrl. og fyrrverandi hæstaréttardómari, hefur árum saman varað við áhrifum ofríkis sem hann telur ráða innan íslenska dómskerfisins. Tilraunirnar til að binda hendur ráðherrans með dómnefndarálitum er aðeins ein birtingarmynd þess miðað við lýsingar lögmannsins."

Uppivöðslulýður kommatitta og píratapjakka er fyrir löngu búið að hrifsa til sín óeðlileg áhrif umfram löglega kjörin yfirvöld. Hverskyns snápar vaða uppi og krefjast þess að fá að ráða  umfram aðra.

Ráðherra á að ráða sínum málaflokki. Það er hans eins að meta hvaða samráð hann kærir sig um að hafa. Hæfisnefndir ættu hugsanlega ekki að starfa opinberlega heldur í trúnaði ráðherra og eftir skipun hans.

Það finnst mér eiginlega felast í merkri grein Björns Bjarnasonar í dag.

 

 

Útsvarsþéttni

er hugtak sem manni dettur í hug við frétt í Morgunblaðinu þar sem fjárfestar hrinda óvænt stórauknum útsvarstekjum í fang Kópavogs með því að 15 falda íbúafjölda gamals einbýlishúsasvæðis í bænum. 

Útsvarsþéttni á fermetra hlýtur að 15 faldast við þessar aðgerðir sem bæjarstjórinn segir að einkaframtakið hafi alfarið verið eitt  að verki.

Það er líklega búið að kveðja gamla tímann þar sem menn fengu stórar lóðir þar sem hægt var að hafa kartöflugarð fyrir utan einlyft íbúðarhús með geymsluskúr við holótta malargötu. Bæjarfélög hafa ekki lengur efni á slíkum lúxus.

Þetta glæsilega einkaframtak vísar leiðina til að stórauka nýtni bæjarlandsins í Kópavogi og auka útsvarsþéttnina í bænum.

Hvernig datt honum í hug?

honum Adolf að skora svona þjóð á hólm?

Þjóð sem á ekki bara eina svona verksmiðju utan seilingar heldur margar.

177 af þessum flugvélum stórskemmdu olíulindur Þjóðverja í Ploesti í einni árás.

Flugstjórnarklefinn væri kunnuglegur flugmanni í dag þó að myndin sé orðin 80 ára gömul

 

 

Alls voru framleiddar 18.800 vélar af þessari gerð og kostuðu 5 milljón dollara í okkar dölum. Þær flugu Atlantshafið í einum áfanga en komust 7000 fetum lægra en B17 sem komst í 35.000 feta hæð.B24 voru ekki vinsælar af flugmönnum og þóttu lélegar í ísingu.En þær báru tvöfalt magn af sprengjum, yfir 7 tonn, miðað við B17

Þvílíkt brjálæði var þetta stríð annars og hvernig gat mönnum dottið svoleiðis vitleysa í hug að hætta öllu til ? 

 

Hvað með Pútín?

sem ég dreg ekki dul á í minni aðdáun.

Hans kjörtímabil er að renna út og stjórnarskráin heimilar honum ekki að halda áfram. Ég hreinlega kvíði því að missa hann frá.

Hann og Trump eru menn sem mér virðast hafa næga skynsemi til að bera til að vernda heimsfriðinn ofar öðru. Ég vona sannarlega að Trump nái endurkjöri næsta ár. En ég vil hafa Pútín áfram með honum.

Hvað erum við að gera í Brexit?

Ætlum við að hanga í blindu aftan í ESB í refsiaðgerðum gagnvart Rússum og væntanlegu viðskiptastríði þess gegn Bretum þegar Brexit verður að veruleika?

Eða ætlum við að hafa tengsli við Trump til að semja um viðskipti við Stóra-Bretland?

Ætlum við að halda áfram viðskiptaþvingunum við Rússa þegar Mutter-Merkel gerir gys að slíku sjálf með stórauknum viðskiptum?

Jón Sigurðson Forseti brýndi fyrir okkur nauðsyn frjálsrar verslunar. Af hverju höfum við þá hugsjón ekki ofar en núverandi aftaníossagang sérvizkubandalags EES og ESB?

Ætlum við okkur ekki aukin viðskipti við Breta eftir Brexit?

Fyrirhyggja?

er ráðamönnum frekar ofarlega í huga þessa stundina þegar svo skammt er liðið frá áhlaupinu mikla sem minnti okkur óþyrmilega á það hversu við erum háð raforkunni.

Varðskipið bjargaði Dalvíkingum frá bráðum vanda með því að keyra dag og nátt.

Kúabændur urðu fyrir stórtjóni þar sem fjósin ganga á raforku.Þeir virtust lítt hafa spáð í þá möguleika að geta orðið rafmagnslausir og þar með haft tilbúið varaafl hver fyrir sig.

Nú er enginn endir á því hversu mikið getur snjóað á Íslandi. Það snjóar enn og við erum varla búnir að reisa nýja staura í stað þeirra sem brotnuðu. Svona veður getur komið aftur þó það sé nýbúið. Ef það gerist þá er vá fyrir dyrum.

Ætli sé nóg til af staurum?

Bandaríkjaher er mesta veldi í heimi. Þeir eiga vélbúnað í allt.

Hefur ráðamönnum komið til hugar að kanna hvort hægt væri að fá þá til að staðsetja einhvern fjölda af hentugum rafstöðvum á Íslandi í vetur sem við gætum fengið leigðar ef til kæmi? Man ekki einhver dælurnar sem Bandaríkjamenn lánuðu í eldgosinu í Eyjum á sínum tíma? 

Hugsanlega gæti þjóðaröryggisráðið rætt þetta ef stætt þykir vegna þjóðarstoltsins?

Myndi ekki einhver fyrirhyggja felast í því að hafa slíkan rafbúnað innan seilingar hér á landi ef allt fer á versta veg? 

Kolefnisbullið krassar

samkvæmt athugun Bjarna Jónssonar rafmagnsverkfræðings. Hann skrifar m.a. svo:

Að halda hlýnun undir 2°C er ekki hægt úr þessu

Samkvæmt reiknilíkani IPCC er tómt mál úr þessu að tala um að takmarka hlýnun andrúmslofts við 1,5°C-2,0°C, eins og stefnumörkun Parísarsamkomulagsins 2015 hljóðaði upp á.

Ástæðan er sú, að árlega hefur losun á heimsvísu  aukizt um 1,5 % síðan þá og nemur nú 43 mrdt/ár CO2.  Þá gengur hvorki né rekur að þróa viðunandi tækni við að fjarlægja koltvíildi úr andrúmsloftinu, en á næstu 80 árum þarf að fjarlægja mrdt 730 af CO2 úr  andrúmsloftinu samkvæmt miðgildi útreikninga IPCC, og einnig að minnka árlega losun um 7,6 % á hverju ári, þar til nettó-losun verður engin.

M.v. undirtektir á alþjóðlegri loftslagsráðstefnu í desember 2019, COP 25, næst þessi minnkun losunar ekki á næstunni.  

Afköstin við að fjarlægja CO2 eru nú aðeins um 40 Mt/ár eða 0,4 % af því, sem nauðsyn er samkvæmt IPCC.  Öll þessi barátta er vonlaus, eins og barátta Don Kíkóta við vindmyllurnar var á sinni tíð. 

Skynsamlegra er að veita fé í aðlögun að hlýnun um 3°C til viðbótar við hlýnunina frá kuldaskeiði "Litlu ísaldar" (0,8°C), t.d. með því að búa innviði landsins undir meiri öfgar í veðurfari, sem okkur er sagt, að búast megi við. 

Forsætisráðherra sagði á Alþingi 17.12.2019, að búast mætti við óveðri eins því, sem hrjáði norðanvert landið 10.-12. desember 2019, á 10 ára fresti.

Samkvæmt þekktum lotubundnum hitastigssveiflum á jörðunni mun samt e.t.v. á þessu árþúsundi kólna aftur mun meir en þessari hlýnun nemur.  Til lengri tíma verður þá kuldinn skæðari óvinur lífs á norðurhveli en hitinn.

Morgunblaðið hefur gert góða grein fyrir straumum og stefnum í loftslagsmálum, og þann 27. nóvember 2019 flutti það frétt undir ískyggilegri fyrirsögn:

"Losunin eykst enn og nú stefnir í 3,2 stiga hlýnun":

Miðað við allt sem kemur frá ráðamönnum okkar, og ekki hvað síst frá forsætisráðherranum okkar um gjöld á almenning vegna losunar CO2, þá er maður eiginlega hættur að nenna að steyta sig yfir þessu kolefnisbulli öllu saman.Meðan jafnmikið stígur upp úr Kötlugíg af CO2 á sólarhring og allir Íslendingar losa af því góða efni,og það á meðan meðan hún lætur vera að gjósa, alveg án þess að taka önnur íslensk eldfjöll með í reikninginn eða þá hinn miklu stærri Mið-Atlantshafshrygg,þá er augsýnilegt flestum sem nenna að hugsa, að kolefnisbullið er krassað.

Hvað sem Katrín Jakobsdóttir og Umhverfisráðherrann sem enginn kaus segja, þá bara vex CO2 í andrúmsloftinu og Kínverjar bæta við einu kolakyntu raforkuveri á viku hverri.Sem betur fer er það svo lítið að það hefur engin áhrif til hlýnunar andrúmslofts og einu gildir þó kolefnisbullið krassi eins og Bjarni Jónsson útlistar.  

Örvænting/Sannfæring?

stjórnar Fulltrúadeild Bandaríkjaþings þegar hún samþykkir,230/197 eða 53.8% meirihluta   að stefna Trump til embættismissis  þegar vitað er nokkuð visst að Öldungadeildin muni ekki samþykkja hana.

Sökin er að biða Úkraínuforseta um að rannsaka brask Biden-Feðga í því landi. Trump flokkar þetta sjálfur til nornaveiða.

Óneitanlega hefur margt gengið svo vel hjá karlinum Trump að það stórsvekkir Demókrata. Mér finnst um margt athyglisvert hvað hann hefur verið djarfur að tala við óvinina erlendis og náð fram slökun á ýmsum sviðum. 

Ég held að Styrmir Gunnarsson sé of svartsýnn varðandi áhrifin á stjórnmál heimsins þegar hann segir:

"Eitt er hins vegar víst. Svo lengi sem Donald Trump er forseti Bandaríkjanna munu bandalagsþjóðir þeirra frá því í heimsstyrjöldinni síðari og síðar í kalda stríðinu ekki líta til þeirra, sem forysturíkis lýðræðisríkja í heiminum."

Flestir utanaðkomandi sem á horfa aðfarirnar flokka þessar árásir Demókrata til þess sem þær eru, frekar Örvæningu en ekki Sannfæringu.

 

 

Hvort þetta er örvænting Demókrata yfir að Hillary skyldi tapa eða Sannfæring  þeirra fyrir réttlæti mun samt tíminn leiða í ljós.

Hinn nýi stjórnmálastíll

birtist manni í framferði Pírata. Persónuárásir, afkáraskapur  og hverskyns útúrboruháttur eru einkennin að mér virðist.

Þeir hafa gert sér dælt við að ata Ásmund Friðriksson auri og kalla hann þjóf. Ég þekki Ásmund ekki neitt en hann hefur skemmt mér ærlega í fyrirlestri á góðu kvöldi sem sýnir hann kraftmikinn fjörkálf.

Björn Leví skrifar iðulega mér til sárra leiðinda á miðsíðu Mogga. Ekki í eitt einasta sinn hef ég séð neitt bitastætt koma frá þeim manni, hvað þá að hann hafi fengið mig til að brosa út í annað, svo gersamlega húmorlaus og rætinn er maðurinn og hundleiðinlegur að ég verð að neyða mig til að lesa.

Þórhildur Sunna er sama markinu brennd enda sálufélagi Björns.Þau eru hinn nýi stíll í íslenskum stjórnmálum. Rætin, illgjörn og leiðinleg fyrir minn smekk.

Að hugsa sér ef þetta fólk yrði leitt til valda í stjórnmálum yfirgengur mann.

Björn Leví kallar Ásmund Friðriksson mannleysu opinberlega fyrir að reyna að verjast árásum Þórhildar Sunnu. Ég er feginn að geta sleppt því að skrifa niður hugsanir mínar um persónu Björns Leví Gunnarssonar, slíkt hefði engan tilgang fyrir mig né aðra.