Kommaópera

var flutt á Austurvelli.

Heimtuð einhver stjórnarskrá sem hvorki þjóðin né Hæstiréttur vill sjá. Og svo hausinn af Kristjáni Þór Pompadour til viðbótar.

 Á þetta lið að vera þjóðin?

Gunnar Smári, Ragnar Þór og Sólveig Anna? Og nýi Kommúnistaflokkurinn þeirra?

Ég vil ekki fyrir mína parta sjá þetta stjórnarskráruppkast sem tætingsliðið samdi hér um árið.

Stjórnarskráin sem þjóðin samþykkti nær einróma 1944 hefur dugað okkur alveg nægilega þó hana megi sjálfsagt eitthvað bæta.

En engum úrslitum hefur einhver stjórnarskrá valdið í örlögum þjóða til þessa. Sannaðist slíkt gagnleysi best í Tékkóslóvakíu þegar kommúnistar rændu völdum þar 1947 að stjórnarskrá er einskis virði ef skríllinn og kommabandíttar komast til valda. Og hvar eru stjórnarskrár Sovétríkjanna og Austur-Þýzkalands niðurkomnar núna? Menn virða aðeins það sem þeir ætla sér. 

 

Flestum sem þetta stjórnarskráruppkast lesa verður fljótlega ljóst að það er algerlega óbrúklegt plagg sem Gagnfræðaskólaritgerð, hvað þá Stjórnarskrá fyrir heila þjóð. Í henni rekur sig hvað á annars horn eins og gjarnan hendir í málflutningi upphlaupa- og tætingsliðs.

Þessi Kommaópera er ekki það sem til framfara horfir

 

Vextir?

fæstir vilja borga þá, fáir viðurkenna réttlæti þeirra, en allir vilja samt eiga þá.

Vilhjálmur Bjarnason er einn örfárra manna sem setið hafa á Alþingi síðan séra Arnljótur Ólafsson var þar, sem hafa skilið fjármál. En um hann var ort:

Mér er um og ó um Ljót

Ætla hann bæði dreng og þrjót

Í honum er gull og grjót

getur unnið mein og bót.

Vilhjálmur skrifar svo í Morgunblaðið í dag sem er holl lesning:

"Það er ávallt efni til að hugleiða hvers vegna fjármálafyrirtæki eru „kerfislega mikilvægar stofnanir“ og hvers vegna einstök fjármálafyrirtæki eru kerfislega mikilvæg. Með fjármálafyrirtækjum er átt við banka, tryggingafélög og lífeyrissjóði. Til hliðar við starfsemi þessara fyrirtækja eru verðbréfasjóðir og greiðslumiðlunar- og færsluhirðingarfyrirtæki. Það er athyglisvert að lesa eftirfarandi í íslensku blaði á nítjándu öld: „Meðan að hús vor eru ábyrgðarlaus vill enginn voga að lána oss mikið fé til bygginga þeirra gegn veði í þeim sjálfum, það verður því ekki að búast við nema smákofabyggingum meðan svona stendur.“ Þetta birtist árið 1879, áður en Landsbanki Íslands var stofnaður. Þá þegar gerðu framsýnir menn á Íslandi sér gein fyrir samspili lánastarfsemi og vátrygginga.

Mikilvæg fyrir hvern?

Nærtækast er að spyrja: fyrir hvern eru þessi fyrirtæki kerfislega mikilvæg? Fyrir eigandann, starfsfólkið eða samfélagið sem þau starfa í? Eða eru þessi fyrirtæki aðeins mikilvæg fyrir ríkissjóð þess samfélags sem þau starfa í? Með því er átt við hvort fjármálafyrirtæki séu fyrst og fremst uppspretta fjár til skattheimtu. Fjármálafyrirtæki eru kerfislega mikilvæg fyrir samfélagið. Annars væru þau ekki kerfislega mikilvæg! Fjármálafyrirtæki eru ekki til fyrir starfsfólk fyrirtækjanna.

Fjármálastarfsemi

Það er alltaf gaman að horfa til þess sem „Svarta bókin“ segir um lánastarfsemi. Ákvæði um lánaviðskipti og vexti er að finna í 5. Mósesbók. Þar segir: „Þú skalt ekki taka vexti af bróður þínum, hvorki vexti af fé, matvælum né neinu sem lánað er. Þú mátt taka vexti af útlendingi en ekki af bróður þínum svo að Drottinn, Guð þinn, blessi þig í öllu sem þú tekur þér fyrir hendur í landinu sem þú heldur nú inn í til að taka það til eignar.“ Í eldri þýðingum er talað um að okra eða taka fjárleigu í stað þess að taka vexti. Gyðingar fundu leið til að taka ígildi vaxta af „bræðrum sínum“ með affallaviðskiptum. Ávöxtur þess er víxill. Víxill ber ekki vexti en í viðskiptum með slíka fjármálagjörninga er reiknað með ákveðinni ávöxtun í afföllum. Íslömsk bankastarfsemi hafnar „vöxtum“ á sama veg og frumkirkjan og Gyðingar. Íslömsk bankastarfsemi byggist á leigugreiðslum með fólgnum vöxtum.

Fjármálastarfsemi nútímans

Fjármálastarfsemi nútímans byggist á fjölmörgum þáttum, allt frá einfaldri greiðslumiðlun til áhættustýringar í flóknum fyrirtækjaviðskiptum. Þar á milli er uppbygging lífeyrissparnaðar fyrir venjulegt fólk. Venjulegt fólk á að geta byggt upp frjálsan lífeyrissparnað án þess að sá sparnaður sé fyrst og fremst andlag til skattlagningar. Meirihluti alþingismanna lítur á fjármálakerfið sem skattþúfu þar sem enginn endir er á uppsprettu. Mestur hluti sparnaðar í flestum löndum er lífeyrissparnaður og í flestum löndum eru sjóðir til styrktar vísindum og mannúðarmálum.

Skattlagning í fjármálakerfi

Skattlagning á fjármálafyrirtæki er af tvennum toga. Annars vegar er það skattur á skuldir banka. Sá skattur er 0,376% af skuldum fjármálafyrirtækja, þó með frískuldamarki. Skatturinn var lagður á í góðmennskukasti þingmanna. Þegar skatturinn var lagður á var aðeins einn þingmaður sem greiddi atkvæði gegn þessari skattlagningu með þeim rökum að fjármálafyrirtæki greiða ekki þennan skatt heldur viðskiptavinir fjármálafyrirtækjanna, og þá sennilega lántakendur hjá fjármálafyrirtækjunum fremur en innistæðueigendur. Skatturinn kemur fram í vaxtamun hjá fjármálafyrirtækjunum. Þannig verða íslensk fjármálafyrirtæki ekki samkeppnishæf við erlend fjármálafyrirtæki þegar stór og velmegandi fyrirtæki þurfa á lánaviðskiptum að halda. Sjávarútvegsfyrirtæki eru í viðskiptum við norska banka. Skipafélög eru í viðskiptum við þýska banka. Og flugfélög eru í viðskiptum við japanska og kínverska banka. Þau viðskipti skila sér í ábata fyrir íslenska neytendur. Íslendingar eru mikið fyrir að gera útlendinga ríka. Skattlagning á eignir eða skuldir er í eðli sínu eins skiptis aðgerð og minnkar skattstofninn í framtíðinni. Hitt formið á skattlagningu fjármálafyrirtækja er 22% fjáreignatekjuskattur af fjáreignatekjum einstaklinga og sjóða. Sú skattlagning getur einnig komið illa við ýmsa. Samkvæmt svari við fyrirspurn um ávöxtun og skattlagningu sjóða í vörslu Háskóla Íslands fer stór hluti af raunávöxtun sjóðanna til greiðslu á fjáreignatekjuskatti. Þannig verða sjóðirnir ekki til styrktar vísindum og mannúð, heldur til styrktar ríkissjóði í eilífum vanda. Til þess voru refirnir ekki skornir! Það er mjög erfitt að ræða við kjörna fulltrúa um mismuninn á raunskattlagningu og nafnskattlagningu. Þannig skiptir hugprúður og dagfarsljúfur formaður Samfylkingarinnar skapi þegar reynt er að tala við hann um skattlagningu á fjármálafyrirtæki og fjáreignir. Það er nú fullreynt.

Fjármálafyrirtæki framtíðar

Fjármálafyrirtæki í nútíð eru miðlarar milli sparenda og lántakenda. Svo hefur verið frá frumtíð gyðingdómsins eins og lánastarfsemi er lýst í Mósesbók. Esikel segir: „Hann heldur hendi sinni frá illum verkum, tekur hvorki vexti né stundar okur, framfylgir reglum mínum og fer að lögum mínum.“ Kalvin er löngu búinn að fallast á vexti en eftir stendur að okur er ávallt í samhengi við nauðung. Fjármálafræði nútímans eru aðeins um 70 ára gömul. Bismarck fann upp lífeyrissjóði. Íslendingar skynjuðu nauðsyn þeirra fyrir 50 árum en það eru aðeins 40 ár frá því menn fóru að skilja raunávöxtun. Fram til þess var fjármálastarfsemi til að flytja eignir frá sparendum til lántakenda. Kalvin reiknaði alltaf með eðlilegu endurgjaldi í formi vaxta.

Snilld og árangur

Snilldin við íslenska lífeyriskerfið er skattlagning lífeyris við útborgun og ávöxtun umfram verðbólgu. Lífeyrisþegar þurfa þjónustu á lífeyrisaldri og eðlilegast að þeir greiði þá fyrir hana með skatti af lífeyrisgreiðslum. Árangursrík miðlun fjármagns á markaði skapar ábata hjá þeim sem njóta miðlunarinnar. Þeir sem njóta eru annars vegar lánveitendur en þeir fá í sinn hlut ávöxtun og dregið er úr áhættu þeirra, og á hinn veginn eru lántakar með því að fá aðgang að fjármagni til ábata og ávinnings í framtíðinni. Ábatinn er ekki fyrir ríkisjóð, nema að því leyti sem um eðlilega skattlagningu á hagnaði er að ræða.

Af hverju kerfislega mikilvæg?

Það er von að spurt sé hvers vegna sum fyrirtæki eru kerfislega mikilvæg. Það er vegna þess að slík fyrirtæki eru nauðsynlegir innviðir í samfélagi sem við búum í. Í ljósi sögunnar sést greinilega hvað hamlaði þjóðfélagsþróun á nítjándu öld. Það var skortur á peningum og lánsfé, og miðlun peninga. Ekki vegna þess að miðlunin sjálf væri skattaandlag, heldur vegna þess að ekki var hægt að ráðast í framkvæmdir í atvinnumálum og uppbyggingu íbúðarhúsnæðis vegna skorts á miðlun og miðlun áhættu í tryggingafélögum. Það kann að vera að sá texti sem að framan er sagður sé gagnslaus, eins og ljóð. Ljóðið er kastali háttvísinnar."

Það er með reglubundnum hætti að Íslendingar leiða hugann að nauðsyn þess að viðhalda fjármagni.Lengst í góðærum af kæra menn sig kollótta. Öðru hverju er sem menn vakni af dvala og fari að hugleiða að fé og fé þurfi skjól eigi það að þrífast. Þess á milli þrífst það illa eða ekki vegna skorts á atlæti.Ólafslögin vöktu menn upp á sínum tíma. Nú hefur fé verið svelt um langan tíma og vanfóðrað. Öll áherslan er lögð á að fá lán sem ekki þarf að borga til baka.

Grænu skuldabréf forsætisráðherra eru kvistir á sama meiði.Markmiðið er að stela höfuðstól annars fólks undir  félagslegu yfirskini en ekkert annað.

Hvað ég ætla ekki að kjósa

er manifesto Talna-Bensa í Morgunblaðinu í dag. Hann skrifar:

"Flestir stjórnmálamenn hafa hvorki áhuga á né dug til þess að leiða mikilvæg deilumál til lykta. Þess vegna er stjórnmálabaráttan sjaldan fersk. Við erum að baka gömlu lummurnar enn einu sinni og þær batna ekki við það.

Fólki finnst litlu máli skipta hvaða flokkar eru í ríkisstjórn, það breytist aldrei neitt. Því miður er mikið til í þessu.

Viðreisn var í ríkisstjórn í tæplega eitt ár. Þótt við höfum komið góðum málum til leiðar voru þau miklu stærri sem við höfðum ekki bolmagn til þess að ná fram. Við fengum lítinn tíma, en hitt vó þyngra að erfitt var að koma mörgum góðum málum í gegnum Sjálfstæðisflokkinn, sem hafði ekki áhuga á alvöru framfarabyltingu.

Enginn er hissa á því að lítið gerist í tíð núverandi ríkisstjórnar. Flokkarnir sem að henni standa hafa afturhald sem markmið.

Ekki er hægt að saka þá um að sigla undir fölsku flaggi, þótt reyndar komi ríkisvæðing heilbrigðiskerfisins á vakt Sjálfstæðismanna jafnvel mér á óvart.

Stjórnmálaflokkarnir geta ekki komið sér saman um sanngjarna gjaldtöku fyrir aðgang að miðunum. Þegar ný tegund veiðist á Íslandsmiðum sameinast kerfisflokkarnir um að gefa útgerðinni hana líka. Jafnvel vandað fólk snýst frá fylgi við mannkindina og gengur í lið með sauðkindinni um leið og það sest á Alþingi.

Þjóðin getur snúið þessari óheillaþróun við, en aðeins með því að styðja flokka sem vilja og þora að gera breytingar og gera þær hratt. Viðreisn hefur frá upphafi haft róttækar kerfisbreytingar að markmiði. Ekki smálagfæringar eða snyrtingu heldur að endurræsa kerfið með nýju forriti:

1. Ríkið á ekki að úthluta gæðum til ákveðinna hópa án endurgjalds. Sjávarútvegur greiði markaðstengt auðlindagjald með því að árlega fari hluti kvótans á markað. Gjaldið renni til innviðauppbyggingar á heimasvæðum.

2. Landbúnaður lúti lögmálum almennrar samkeppni. Innflutningshöft og tollar á landbúnaðarvörur afnumin í áföngum. Bændur leystir úr fátæktargildru.

3. Enginn verði þvingaður af vinnumarkaði eingöngu vegna aldurs.

4. Bætum hag fólks og fyrirtækja með því að lækka vexti og verðbólgu til samræmis við nágrannalönd með upptöku stöðugs gjaldmiðils.

5. Námsárangur nái að minnsta kosti meðaltali innan OECD. Nám á bæði grunn- og framhaldsskólastigi verði markvissara en nú er.

6. Kosningaréttur verði jafn, óháð búsetu. Jafnrétti þegnanna er grundvallarhugsjón lýðræðisins.

7. Þjóðaratkvæði um að ljúka aðildarviðræðum við Evrópusambandið til þess að ná aðildarsamningi sem borinn verður undir þjóðina.

Viðreisn getur ekki lofað neinu nema þjóðin standi að baki okkur. Eina leiðin til þess að hrista upp í kerfinu er að styðja flokk sem vill skipta um forrit.

Almannahagur – ekki sérhagsmunir. Viðreisn í stað afturhalds. Benedikt Jóhannesson Pistill Skiptum um forrit Höfundur er stærðfræðingur og stofnandi Viðreisnar."

Þetta eru um sumt fögur fyrirheit ef maður tryði manninum til einhvers. En sporin hræða og hann getur ekki fært neinar sannanir á árangur af sínu pólitíska brölti til þessa. Miklu fremur sýnist mér heildarsumman hafa orðið þjóðinni til bölvunar það af er.

En Benedikt vill láta fullveldið af hendi og ganga í björg hins úrelta ESB gegn meirihluta heimsins og taka upp dauðamyntina Evruna.

Liðir og 4. og 7. nægja mér til þess að ég kem ekki nálægt Benedikt Jóhannessyni og Viðreisn með 10 feta stöng.

Viðreisn, ætla ég aldrei að kjósa.

Hver er mesti kjafturinn

í opinberri umræðu?

"Vigdís Hauksdóttir, borgarfulltrúi Miðflokksins, kallaði Dóru Björt Guðjónsdóttur, borgarfulltrúa Pírata, drullusokk og skítadreifara á fundi borgarstjórnar rétt í þessu. Þetta átti sér stað í umræðum um fjárhagsáætlun Reykjavíkurborgar 2020.

Dóra hafði rætt um ákvarðanir sem teknar voru af Sjálfstæðisflokknum í fjármálum borgarinnar á fyrri árum og annarra sveitarfélaga og gagnrýnt forgangsröðun flokksins þegar Vigdís kom upp í andsvar. „Í fundarsköpum er sú heimild að stoppa ræðumann ef að málflutningurinn fer úr hófi fram,“ sagði Vigdís. „Hér hefur einn borgarfulltrúi meirihlutans tekið að sér að vera drullusokkur meirihlutans. Því það er alveg sama hvað er til umræðu hér í borgarstjórnarsalnum, það er alltaf hraunað yfir flokkana, þá aðallega Sjálfstæðisflokkinn. Nú var hægt að drulla yfir Miðflokkinn líka. Borgarfulltrúinn er genginn úr sal og þolir ekki að heyra sannleikann. En ég óska henni til hamingju með nafnbótina að vera drullusokkur meirihlutans.“

„Ég óska henni til hamingju með nafnbótina að vera drullusokkur meirihlutans“

Dóra Björt kom þá í pontu og benti á að Vigdís hefði vísað í heimild til að stoppa ræðu vegna óhóflegs málflutnings, en síðan kallað hana drullusokk. „Áhugavert, flott hjá þér Vigdís,“ sagði hún.

Vigdís bað þá viðstadda um að rifja upp fyrri ræður Dóru Bjartar. „Það þarf ekki annað en að sjá það og heyra og lesa ræðurnar hvað fólk hér inni þarf að sitja undir þegar hún er hér í ræðustól, þessi skítadreifari.“

Bað þá Pawel Bartoszek, forseti borgarstjórnar, borgarfulltrúa um að gæta velsæmis í orðavali sínu. Hann bætti því við að gagnrýni á pólitíska hugmyndafræði væri í lagi hvaðan sem hún kæmi en ekki að nota hugtök sem innihaldi orðið skít eða afleiddar orðmyndir."

Hefur maður ekki gaman af að lesa svona orðaskipti? Væri ekki gaman ef fulltrúar færu einu sinni í kapp um það hver getur rutt úr sér ljótara orðbragði? Að maður mætti segja sína skoðun á Píratflokknum alveg frá innstu hjartans rótum: Dóra Björk, þú ert *Q---@ !! +**, svona eins og þegar Kapteinn Vom bölvaði í Knoll og Tott blöðunum í gamla daga.

Fengi maður ekki kikk útúr því?

Mér er sagt, að langafi minn Jón nokkur  Ólafsson, sem var frægur skammakjaftur, en kunni þó mannasiði vel eftir langdvalir í útlöndum og uppeldi hjá prófasti, fék fylli sína þegar hann kom á þing. Alþingismenn spöruðu ekki hvorum öðrum munnsöfnuðinn og kölluðu hvorn annan öllum illum nöfnum sem þeir kunnu.

Jón sá að þetta gat ekki gengið lengur og reyndi að stilla til friðar með því að fá þingmenn til að ávarpa hvorn annan "hæstvirtur 3. þingmaður séstvallakjördæmis vestur osfrv. í stað þess að titla hann beint helvítis fíflið hann Sigurgeir skíthæl, drullusokk og skítadreifara.

Þetta hefur nokkuð haldið til þessa dags þar til að nýju flokkarnir með nýja fólkið komu fram á sjónarsviðið  eins og þessir Píratar sem lítið gefa fyrir mannasiði eða klæðaburð, hvað þá víst að éta með hníf og gaffli þó ég hafi nú ekki séð það sjálfur. Menn reyna margir á málþingum að hegða sér nokkurn veginn eins og þeir væru staddir í meðalfjósi eða á Kleppi.

Nú er þetta líklega að breytast og fjör að hlaupa í liðið. Nú er þetta keppni hver geti verið mesti kjafturinn og kannski kominn tími til að semja um aðra siði vegna þess að manni heyrist allstaðar að Sjálfstæðisflokkurinn sé orðinn svo sérstakrar spillingargerðar að um hann gildi engin venjuleg lögmál lengur í skilningi vinstri manna.

  

 

 

 

Einmitt það sem vantaði?

 

Iran Navy starts mass production of 'Jask' cruise missile, unveils other military projects

Iran's Navy has announced the mass production of the indigenously-designed and submarine-launched "Jask" cruise missile along with unveiling a 

Er þetta ekki akkúrat það sem heimurinn þarf á að halda? Eldsýtnastokkur í höndum Ayjatollana svo þeir geti kveikt í einhverju sem eykur veg og vanda spámannsins.Ef þeir geta svo bætt við atómbombum þá er heimsfriðurinn tryggður.

Gee, I wish we had one of them doomsday-machines sagði brjálaði generállinn í myndini Dr. Strangelove í öfund sinni út í Rússana sem voru komnir á undan Kananum.

Að hugsa sér hvernig mannskepnan er innréttuð.Valda nógu miklum hörmungum hjá nógu mörgum. Það er toppurinn á tilverunni og einmitt það sem vantaði í Mið-Austurlöndum.

Sólveig Anna-Pólitískt stórveldi

geri ég mér ljóst þegar ég skoða Eflingarblaðið.

Þessi kommatittur er með nærri hundrað manna batterí á bakvið sig til að framleiða áróður og stéttahatur. Gunnar fjögurrablaða Smári er ekki á starfsmannaskránni en svífur greinilega yfir vötnunum í illskunni út í kapitalið sem fær ekki útrás fyrr en byltingin hefur tekist og öllu jafnað út.

Þegar Sólveig og Smári hafa fengið öll völd höfum við fengið hinn fullkomna jöfnuð eins og var í Sovét og engar mútur eða spilling munu lengur vera til.

Efling er greinilega með burði í umfangi til að hafa ekki minni getu til áróðursframleiðslu en til dæmis Davíð og Morgunblaðið.

Davíð hefur aðeins taprekstur Moggans til að byggja sína framleiðslu á en Sólveig og Smári hafa þræla til að gjalda í sjóði sína með illu eða góðu.

Þessi skötuhjú eru komin til valda í sjóðunum með miklum minnihluta atkvæða í Eflingu, meirihluti félagsmanna kærir sig kollótta og hefur engin afskipti af stefnumótuninni.

Sama ástand er í V.R þar sem Ragnar Þór stefnir að þátttöku sinni í pólitík þrátt fyrir fylgisleysi meðal félagsmanna.

Ef þetta er lýðræðið þá hljóta einhverjir að velta framtíðinni fyrir sér. En Sólveig Anna og Ragnar Þór stefna að því að verða pólitísk stórveldi í tómarúminu sem Sjálfstæðisflokkurinn er að skilja eftir sig.

Blaðursilfur

var borið á borð fyrir okkur nú um hádegið.Þar er að vanda smalað saman fólki sem á það sameiginlegt að vera ekki í Sjálfstæðisflokknum og vera vinstra megin við miðju.

Þarna var Björt Ólafsdóttir sem var eiginlega óstöðvandi í málæði sínu án þess að segja nokkurn skapaðan hlut. Sem var eiginlega sameiginlegt einkenni á umræðunum. Þær sögðu manni ekki neitt sem menn vissu ekki áður.

Andrés Ingi hættur í kommeríinu án þess að nokkur maður láti sig það nokkru varða svo ég hafi tekið eftir.  Bjarkey Olsen bunaði innihaldslausa frasa um um umhverfismál sem ég er hundrað prósent ósammála sem órokstutt fleipur umhverfisráðherrans sem enginn kaus.

Kommeríið vill fá ríkisstyrki í gjaldþrota útgáfur sínar. Þorsteinn Víglundsson fimbulfambaði um ekki neitt sem ég gat fest hendur á og erfitt reyndist fyrir Sigmar að stöðva fleiprið í Björtu Ólafsdóttur sem sagði akkúrat ekki neitt.

Til hvers er verið að smala saman svona svo áhrifalausu fólki sem engin pólitísk áhrif hefur. Þessi Silfurþáttur skildi akkúrat ekkert eftir sig sem neinum gagnast. Það á að rannsaka Samherjamálið ofan í kjölinn segir Bjarkey.

Um hvað snýst málið í raun? Þýðir textinn ráðgjöf og húsaleiga ekki það sem stendur heldur þýðir textinn Mútur? Hvernig ber Alþingi sig til að skera úr um þetta atriði? Það á að moka peningum í rannsókn til að sanna glæpi á Samherja án viðskiptasjónarmiða. Það er búið að gefa sér sakfellinguna um mútur og spillingu. Það vantar bara að sæma Jóhannes skýrara stórriddarakrossi með stjörnu og helst að bjóða honum á Klaustrið upp á fríbjór.

 

Viðtalið við Árna Gunnarsson um flugvöll í Hvassahrauni er auðvitað svo absúrd að engum nema Degi B. Eggertssyni gæti dottið svona vitleysa í hug. Það sér hver meðalsnotur maður að enginn fer að byggja nýjan Keflavíkurflugvell við hliðina á þeim fyrri. Þetta er ömurlegt að menn skuli komast upp með það að myrða fjármuni  í þessa vitleysu þegar þjóðin vill yfirgnæfandi hafa Reykjavíkurflugvöll á sínum stað.

Sigmari mistókst gersamlega að stjórna þessum þætti sem er best gleymdur sem fyrst.

Þetta var ömurlegt Blaðursilfur í einu orði sagt enda er hrikalegt hversu þátttakendur eru alltaf valdir aðeins af vinstri kanti stjórnmálanna.