Leita í fréttum mbl.is

Bloggfærslur mánaðarins, febrúar 2019

Er þetta svo flókið?

Launatafla Eflingar: 

Lanatafla EflingarEr það óyfirstíganlegt án verkfalla að breyta skilgreiningunum þannig að félagsmenn sem eru í lægstu flokkunum flytjist einfaldlega upp til flokka sem eru of lágir að bestu manna yfirsýn?

Er það ekki sanngirnisatriði að meta störfin upp á þennan hátt.

Kjarasamningurinn er vandað plagg og vel upp byggður. Er virkilega nauðsynlegt að blanda sósíalistapólitík Gunnars Smára Egilssonar og Sólveigar Önnu í þetta mál sem utanaðkomandi virðist ekki flókið að leysa?

Það eru sárindin vegna ósanngjarnra hækkana til ráðherra, embættismanna og bankastjóra sem sitja í láglaunafólkinu.Heimska og síngirni þessa fólks stendur í vegi fyrir sáttum. Elítan vill ekki láta neitt og gefur öllum almenningi langt nef. Vilja ráðherrar og þingmenn ekkert gefa eftir af kjararáðsúrskurðum? Bara þeir lægst settu geta ekki fengið neitt nema örfá prósent?

Af hverju er ekkert gert í bankasráðs-og bankastjóramálum ríkisins? Er svona mikill vandi að vera í þessum störfum. Ég fullyrði að þau eru ekki flóknari en svo að hver meðalsnotur maður getur gegnt þeim. Og ég tala ekki alveg reynsluslaust í þeim efnum.

 

Er þetta fyrirfólk okkar blint á allt sem heitir mannleg samskipti? Svöruðu spurningu Sólveigar í sjónvarpi um hvort að þeir gætu lifað á lágmarkslaununum neitandi. Hækka kaupið með fullum skattgreiðslum en ekki einhverju sértækum ráðstöfunum. leyfa öldruðum að vinna án skerðinga með fullum skattgreiðslum launa?

Þetta er ekki svo flókið ef ekki þarf að blanda pólitík og marxískum kenningum í málið.


Sannleikurinn um framtíðina

er í forystugrein Harðar Ægissonar í Fréttablaðinu í dag:

"Þetta var aldrei að fara öðruvísi.

Leiðtogar hinnar róttæku verkalýðshreyfingar, hvar formaður Eflingar fer fremst í flokki, höfðu lítinn áhuga á að ná kjarasamningum. Tilgangurinn hefur fremur verið að sækjast eftir átökum og verkföllum með pólitísk markmið að leiðarljósi.

Nú er það að raungerast. Vanstillt viðbrögð við útspili stjórnvalda hafa undirstrikað þá staðreynd. Tillögur um skattabreytingar, hækkun barnabóta og hækkun persónuafsláttar kosta ríkið um 18 milljarða. Ljóst er að ekki verður gengið lengra – og ríkið á alls ekki að ljá máls á því – nú þegar tekjur ríkissjóðs munu fara þverrandi samhliða niðursveiflu í efnahagslífinu. Með lýðskrum að vopni, þar sem engu er skeytt um efnahagslegar staðreyndir og allir sem dirfast að vara við marxískum orðavaðlinum eru útmálaðir sem óvinir fólksins, hefur formönnum VR og Eflingar, ásamt ýmsum fylgitunglum sínum, tekist að tromma upp sífellt ískyggilegri stemningu í samfélaginu. Þau hafa markvisst spilað á tilfinningar fólks, einkum þeirra sem lægstu launin hafa, og vakið falsvonir um að hægt sé að ná fram stórfelldum launahækkunum og kjarabótum gagnvart atvinnurekendum og stjórnvöldum með einu pennastriki.

Þetta hefur þeim tekist, sem er kannski hvað alvarlegast, í krafti þess að vera komin með dagskrárvaldið í íslenskum fjölmiðlum. Of fáir eru reiðubúnir að stíga fram og benda á ruglið, sem aðeins magnast upp með hverri vikunni sem líður, og hvaða afleiðingar málflutningur þeirra mun hafa fyrir kjör meginþorra almennings nái hann fram að ganga.

Þótt oft hafi hart verið tekist á milli aðila vinnumarkaðarins þá er það líklega einsdæmi að verkalýðshreyfingin, sem er núna stýrt af reynslulitlu fólki, hafi komið fram með eins sverar kröfur á sama tíma og hagkerfið er tekið að kólna mjög snögglega.

Hagkerfinu hefur verið haldið í gíslingu vegna þeirrar óvissu sem uppi hefur verið á vinnumarkaði. Stórar ákvarðanir hjá fyrirtækjum og heimilum – hvort sem um er að ræða fjárfestingar eða fasteigna- og bílakaup – eru af þessum sökum margar hverjar í biðstöðu.

Leiðandi hagvísir Analytica, sem gefur vísbendingar um umsvif í hagkerfinu að sex mánuðum liðnum, hefur þannig lækkað núna tólf mánuði í röð. Það hefur ekki gerst síðan 2008. Innflutningur er að dragast saman, samdráttur í debetkortaveltu hefur ekki verið meiri í tólf ár og ferðamannafjöldinn er að þróast til verri vegar.

Yngvi Harðarson, framkvæmdastjóri Analytica, sem formaður Eflingar telur væntanlega að tilheyri einnig hinum „efnahagslega forréttindahópi“ sem ekki beri að taka mark á, hefur bent á að þetta þýði að hætta sé á alvarlegri stöðnun. Venjulegt íslenskt launafólk, sem stendur undir meginþorra samneyslunnar, kærir sig flest hvert ekkert um að vera notað sem tilraunadýr fyrir marxíska hugmyndafræði byltingarsinna sem telja sig þess umkomna að knýja fram pólitískar kerfisbreytingar.

Það vill fyrirsjáanleika og stöðugleika í efnahagsmálum. Það hefur tekist síðustu ár þar sem Íslendingar hafa upplifað verðstöðugleika og fordæmalausa kaupmáttaraukningu. Þeim ávinningi á nú að kasta fyrir róða.

Ákvörðun um boðun verkfalls mun ein og sér valda ómældu tjóni sem aftur dregur úr getu atvinnurekenda til launahækkana. Allir tapa á þessari brjálsemi sem er í uppsiglingu og mun hafa í för með sér meiriháttar lífskjaraskerðingu fyrir almenning. Gengið mun veikjast, verðbólga aukast, vextir hækka og uppsagnir og gjaldþrot fyrirtækja eru óhjákvæmileg.

Spennið beltin."

Spurning er nú hvort SA ætlar að láta Fjögurrablaða-Smárann og málpípu hans Sólveigu Önnu setja þjóðfélagið á annan endann?

Ætla samtökin að láta þau ein um að setja fólki stólinn fyrir dyrnar í áróðursstríðinu eða ætla þau að sýna mátt sinn líka og svara með aðgerðum sem bíta? 

Af hverju á að láta kommúnista stjórna helförinni eina?

 


Alþingi hneykslar

mann í dag með framferði sínu.

Þjóðfélagið stefnir hraðbyri í stórslys verkfalla og upplausnar. Á Alþingi blaðra menn í það endalausa um mál sem mætti setja aftar í röðina.

Hvað er til bragðs að taka til að aftra stórslysi í efnahagsmálmunum? Af hverju talar Alþingi  um þetta forgangsmál sem eru hvernig á að leysa kjaramálahnútinn?

Píratar myndu blaðra í það endalausa um þau mál sem önnur og Björn Leví leggja fram fyrirspurnir. En inn á milli að minnsta kosti  gæti skynsamt fólk komið með tillögur.

Er engin stemning inni á Alþingi til að lækka kjaradómsúrskurðinum þeirra eigin laun? Ef það er ekki þá er trúverðugleiki þingsins skaddaður. 

Er það ekki hneyksli ef Alþingi gerir ekkert í þeim málum sem eru brýnust en blaðrar út í eitt um mál sem ekki liggur á að taka fyrir?

 


Styrmir skrifar

svo:

"Forysta ríkisstjórnar hefur verið ötul við að útskýra fyrir fólki, að kjaradeilur standi á milli verkalýðshreyfingar og Samtaka atvinnulífsins en ekki á milli hinna fyrrnefndu og ríkisstjórnarinnar.

Það er að sjálfsögðu rétt í grundvallaratriðum en einn þáttur málsins sem skýrir þá athygli, sem beinist að ríkisstjórninni er gjarnan látinn ónefndur.

Það eru ákvarðanir Kjararáðs um launahækkanir æðstu embættismanna, þingmanna og ráðherra, sumarið og haustið 2016. Þá þegar var á það bent úr mörgum áttum, að með þeim ákvörðunum hefði ríkisvaldið tekið að sér það hlutverk að verða leiðandi í mótun kröfugerðar verkalýðssamtaka í næstu lotu kjarasamninga. Það væri ekkert vit í því og á það bent að í tveimur sambærilegum tilvikum á síðustu tæpum þremur áratugum, hefði Alþingi afnumið ákvarðanir svokallaðs Kjaradóms.

Samstaða stjórnmálastéttarinnar um að hafa þær ábendingar að engu var augljós.

Nú stöndum við frammi fyrir þeim afleiðingum, sem þá þegar voru fyrirsjáanlegar.

Þetta er ástæðan fyrir því hvað athyglin beinist mikið að ríkisstjórn í yfirstandandi kjaradeilu."

 

Manni kann að finnast að verkalýðshreyfingin sé búin að taka að sér lögfgjafarvald í skattamálum. Hún segi til um hvað hún geti samþykkt án þess að fara í verkföll að eigin smekk.

Styrmir hefur rétt fyrir sér að græðgi stjórnmálastéttarinnar og heimska er búin að undirbúa jarðveginn fyrir hörmungunum framundan.

 


Verkföllin framundan

eiga að byrja sem skæruverkföll hjá Ragnari Þór og allir á fullu kaupi.

Fimmtungur félagsmanna Eflingar ætla að fara í verkfall fyrir 5000. Sem sagt litill minnihluti róttækustu félagsmanna geta þannig ráðið öllu í fjölmennum félögum vegna skipulagsins.

Eru allar þessar leikreglur í verkalýðshreyfingunni í takt við lýðræði og nútímann? Hefur þjóðfélagið ráð á að láta þetta afskiptalaust? Líklega því að Alþingi er meira og minna ófært um að taka ákvarðanir um neitt sem máli skiptir vegna smáflokkakraðaksins. Þar er bullað og gerðar fyrirspurnir um allt og ekkert. Fátt eitt rætt sem skiptir raunverulega máli. 

Hefur verkalýðshreyfingin öll völd í ófriðarmálum? Er ekki eitthvað til sem heitir verksviptingarheimild? Eru þessi skrautsýningarverkföll það sem við þurfum?

Hvað með allsherjarverkfall með öllum verslunum lokuðum og alvöru stöðvun þjóðfélagsins? Lærum við nokkurn tímann nútíma vinnubrögð í kjaramálum  öðruvísi?

Gunnar Smári og Sósíalistaflokkurinn er búinn að stefna lengi að því að sanna sig hjá Eflingu með Sólveigu og Viðari.Vilhjálmur Birgisson er búinn að skella hurðum en Björn fer aðeins hægar enda reyndari.Eru svo ekki allir eftir i  BHM og BSRB þar sem menntun skal metin til laun hvað sem Sólveig Anna segir?

Hafa verkföll ekki lengi verið augsýnileg framundan?

 


Góður upplesari

er í dag á hljóðmogga. Það skiptir miklu mæli fyrir sjónskerta hlustendur að röddin sé skýr og geinileg og því verður að velja upplesara með tillit til þess.

Takk fyrir góðan upplestur.


"Í skugga Smárans"

skrifar Björn Bjarnason á vefsíðu sína:

" Það eru vissulega nokkur tímamót að í tillögunum um skattabreytingar leggur Bjarni Benediktsson, efnahags- og fjármálaráðherra, fram hugmynd um þriðja skattþrepið. Hann hefur lengi og oft talað gegn þriggja skattþrepa kerfi. Tillaga hans nú sýnir mikla viðleitni til að koma til móts við sjónarmið viðmælendanna. Erfitt er að sjá að þeir meti það nokkurs. Meira ber á því í málflutningi þeirra að nú verði að þétta raðirnar til verkfallsátaka þótt þeir viti manna best að bölvun þeirra bitnar að lokum mest á umbjóðendum þeirra sjálfra.

Sósíalistarnir í Eflingu stéttarfélagi fengu Stefán Ólafsson og Indriða H. Þorláksson til að dusta rykið af gömlum skattatillögum. Þær eru í ætt við úrræði François Hollandes, forseta franskra sósíalista, fyrir nokkrum árum. Frá framkvæmd þeirra var fallið þegar öllum varð ljóst að dauð hönd hvíldi á frönsku fjármála- og efnahagslífi.

Katrín Jakobsdóttir minnir nú á að við myndun ríkisstjórnar hennar var ákveðið að taka ekki upp hátekjuskatt.

Stjórn sín sé hins vegar reiðubúin til að beita sér fyrir risavaxinni innspýtingu í húsnæðismál, réttlátara skattkerfi, lengingu fæðingarorlofs í tólf mánuði og margvíslegum breytingum hvað varðar félagsleg undirboð og leiguverð auk aðgerða sem stuðla að lægra vaxtastigi, draga úr áhrifum verðtryggingar og styðja við fyrstu íbúðarkaup.

„Þetta er allt að umfangi um það bil þrjátíu milljarðar á um þremur árum,“ sagði forsætisráðherra í ríkisútvarpinu í morgun (20. febrúar) og bætti við:

„En það er kannski ekki stóra spurningin heldur það að þetta eru allt kerfisbreytingar sem stuðla hér að miklum samfélagslegum umbótum.“

Óvissan ein og hótanir um verkföll valda nú þegar efnahagslegum skaða. Menn hika við töku ákvarðana um framkvæmdir og viðskipti. Tillögur ríkisstjórnarinnar leggja góðan grunn að lausn þessarar deilu.",segir Björn.

Það er lítt trúverðugt þegar fjárglæframaðurinn og "ritsnillingurinn"  Gunnar Smári Egilsson er orðinn helsti áróðursmeistari verkalýðsins.

Hann verður ekki boðberi heilinda í samningum heldur hurðarskella. 


Sáttatónn Fjögurra-Blaða Smárans

"Bjarni Ben og fjármálaráðuneytið reyna að gera sem mestu úr gagni láglaunafólks af skattabreytingum ríkisstjórnarinnar með því að tilgreina skattabreytingar á ársgrundvelli. Til að fá hærri tölur. Gott og vel, hallærislegt og óheiðarlegt, og algjörlega á skjön við hvernig vanalega er talað um kaup og kjör á Íslandi.

Við segjum að lágmarkslaun séu 300 þús. kr. Enginn segir að þau séu 3,6 m.kr. á ári. Tilboð SA var um 20 þús. kr. hækkun á laun undir 600 þús. kr. en ekki tilboð um 240 þús. kr. á laun undir 7,2 m.kr.

Við erum orðin vön óheiðarlegri framsetningu frá Bjarna, sem ýmist felur upplýsingar eða kynnir þær með bjánalegum flugeldasýningum og reykbombum.

Maðurinn er nokkurs konar trúður óheiðarleikans. En hvers vegna eru fjölmiðlar á borð við Vísi og Stöð 2 að éta þessi áróðursbrögð upp? Það virkar eins og fréttin hafi verið seld ráðuneytinu eða að fréttafólkið sé á launum hjá Valhöll."

Hvaða augum skyldu fyrrum viðskiptaaðilar líta Fjögurra-Blaða  Smárann? Mælt á skala heiðarleikans? 

Skyldi krafan eftir verkfallið verða:

a. Fullt kaup allan verkfallstímann fyrir alla?

b. Sakaruppgjör fyrir öll ofbeldisverk unnin í verkfallinu?

Sáttatónninn fyrir hönd Eflingar er sleginn.

 


Forysta án flokks?

getur manni dottið í hug þegar maður hefur heyrt þingmenn Sjálfstæðisflokksins tala um 3. orkupakkann. Það er helst á þeim að skilja að þeir ætli að samþykkja hann því hann skipti engu máli.

Á Útvarpi Sögu var fólk spurt um hvernig því litist á hugmyndir Bjarna Benediktssonar um Þjóðarsjóð.82 % lýstu sig andvíga hugmyndinni.

Margir innhringendanna grunuðu forystu Sjálfstæðisflokksins og sérstaklega formanninn um græsku í þessu sambandi. Sumir fóru í framhaldi að spyrja um stöðu hlutfjárins sem voru einir 2 milljarðar  sem Bjarni hafði forystu um að leggja í stofnun banka í Asíu og virtust fullir tortryggni í hans garð vegna þessa.

Styrmir Gunnarsson skrifar svo:

"Það er athyglisvert í því sambandi að reiðin í grasrót Sjálfstæðisflokksins vegna orkupakka 3 er svo mikil, að það fyrsta sem sagt var við gamlan mann, sem kom í Valhöll í síðustu viku til þess að hlusta á fyrirlestur um Alzheimer var þetta:

"Ef þeir samþykkja orkupakkann, hrynur flokkurinn".

Það skyldi þó aldrei vera að einstök flokksfélög Sjálfstæðisflokksins fylgdu fordæmi brezkra íhaldsmanna og lýstu vantrausti á þá þingmenn flokksins, sem það kynnu að gera?"

Hingað til hefur kostum samþykktar ekki verið lýst fyrir mér af neinum þessara þingmanna. Heldur ekki hefur mér verið svarað um það hvort við gætum neitað viðtöku sæstrengs ef einhver kæmi með hann til landsins.

Talar forystan sama mál og flokkurinn?


Hvert erum við komin?

ef fólkið er að lesa miðil eins og Miðjuna.is, miðil Gunnars Smára Egilssonar, þar sem Guðbjörg Jónina skrifar svo:

 

"Til að þakka fyrir að börn efnalítilla foreldra fela götin á skósólunum sínum með pappa og stela áleggi í Bónus af því þau eru svöng?

Til að hrósa fyrir margra daga bið eftir símatíma hjá lækni og tveggja til þriggja vikna bið eftir tíma hjá lækni?

Til að gleðjast yfir flótta fjölda Íslendinga til annarra landa?

Til að hrópa húrra yfir rándýrri leigu og fyrir fimm þúsund manns í húsnæði sem ekki er ætlað til búsetu?

Til að fagna því að fá að greiða síðustu krónurnar okkar í vexti og verðbætur meðan bankarnir velta sér upp úr arðgreiðslum og dreifa hagnaði sínum með ofurlaunakerfi til stjórna og stjóra?

Til að klappa eldri borgurum á bakið af því þeir hafa ekki efni á tannlækni og glíma við elliglöp og aðra erfiða sjúkdóma í einangrun úti í bæ af því hvergi er pláss fyrir þá og kerfið sinnir þeim ekki?

Í Þýskalandi fór fram helför þar sem fólk var tekið af lífi án dóms og laga, eldri borgarar, geðsjúklingar, gyðingar, fötluð börn meira að segja. Löngu fyrir stríð skrifaði Hitler undir svokallað T4 skjal þar sem hann gaf leyfi til að slátra fólki sem hann taldi að væri byrði á ríkinu.

Hér á Íslandi fer fram hljóð helför. Fjármálaráðherra sem aldrei hefur þurft að loka götum á sínum skósólum með pappa, sem aldrei hefur þurft að stela áleggsbréfum í Hagkaup til að seðja sárasta hungrið, sem aldrei hefur þurft að leggja á sig erfiðisvinnu árum saman af því foreldrar hans höfðu ekki efni á að kosta hann til náms, þessi fjármálaráðherra fremur hljóða helför að illa stöddu fólki á Íslandi.

Hann bíður með glott á vör eftir því að heil kynslóð ellilífeyrisþega andist. Kynslóðin sem hefur ekki greitt alla sína ævi í lífeyrissjóð en greiddi í almannatryggingar í góðri trú og taldi víst að það yrði hlúð að þeim í ellinni. Kynslóðin þar sem mömmurnar hugsuðu um börn og bú og greiddu ekki í lífeyrissjóð á meðan en gáfu alla sína vinnu til ríkisins.

Kynslóðin sem hefur tapað stórfé á fjölda gengisfellinga, horft á launin sínn brenna upp á verðbólgubáli og tapað húsunum sínum í svikamyllu útrásarvíkinga. Kynslóðin sem lagði sig fram af heilindum fyrir land og þjóð. Hún er nú stödd í miðri helför Bjarna Benediktssonar sem opnar ekki ríkisbudduna fyrr en við erum dauð"

Eru einhverjir ekki að tala um að forðast hatursumræðu? Hvert erum við komin með Gunnar Smára Egilsson sem umræðustjóra?


« Fyrri síða | Næsta síða »

Höfundur

Halldór Jónsson
Halldór Jónsson

verkfræðingur, flugdellukall, tennis-og badmintonspilari

-ekki góður í neinu af þessu-

Heimsóknir

Flettingar

  • Í dag (28.3.): 1
  • Sl. sólarhring: 11
  • Sl. viku: 48
  • Frá upphafi: 3417956

Annað

  • Innlit í dag: 1
  • Innlit sl. viku: 45
  • Gestir í dag: 1
  • IP-tölur í dag: 1

Uppfært á 3 mín. fresti.
Skýringar

Eldri færslur

Innskráning

Ath. Vinsamlegast kveikið á Javascript til að hefja innskráningu.

Hafðu samband