Afturhvarf til fortíðar

er boðskapur sjálfsskipaðra  náttúruunnenda. Umhverfisfasista sem mér finnst nú nær lagi að kalla þá sem sjá hjálpræði í því að moka ofan í landbúnaðarskurði sem eru undirstaða aukinna lífsgæða fólksins í landinu.

"Helsta mark­mið friðlýs­ing­ar­inn­ar er að fram­vinda skóg­ar­ins fái að halda áfram án inn­gripa þannig að með tím­an­um lík­ist skóg­ur­inn þeim skóg­um sem tóku á móti land­náms­mönn­um fyr­ir um meira en 1.100 árum.

Vatns­horns­skóg­ur verður þannig ómet­an­leg upp­spretta þekk­ing­ar á nátt­úr­leg­um birki­skóga­vist­kerf­um að því er seg­ir á vef Skóg­rækt­ar­inn­ar."

Var Ísland eitthvað betra við landnám en núna? Er ekki landið miklu betra núna en þá? Með barrskógum og lúpínu í stað urðar og grjóts og birkikræða sem aldrei verða nytsamleg tré?

Þvílíkt afturhald. Álíka og að byggja fornminjar eins og er verið að gera í miðbæ Selfoss eða landnámsskála í Þjórsárdal? Hverskonar fornrómantík er þetta? Að dýrka villimannasamfélag eins og landnámsmenn voru. Þjófar og bófar, morðingjar, víkingaræningjar  og skattsvikarar.

Af hverju ekki að virkja landið og byggja og gera það vistvænna?

Hverjir muna eins og ég i urðina og grjótið í kring um Reykjavík þar sem nú er allt iðjagrænt í lúpínu?.

Þegar ég byggði sumarbústað fyrir 40 árum hitnaði timburhúsið ekki vegna veðurálagsins. Skógræktin í kring ætlaði aldrei að ganga þrátt fyrir skjólgarða. Eftir 20 ára basl tókst þetta og nú hreyfir aldrei vind við húsið þó jafn hvasst sé í sveitinni.

Ég vil ekki færa þetta í gamla farið og höggva skóginn hvað sem einhverjir rómantíkerar segja. Landið er betra núna að mínu viti  en það var.

Engin beit er á jörðinni lengur og hún hefur gerbreytt um svip með skógrækt og sjálfgræðslu.

Afturhvarf til fortíðar með endurheimt votlendis er kjaftæði sem enginn heilvita maður á að hlusta á.

Traustur Bjarni

Benediktsson fjármálaráðherra var í Kastljósi að svara fremur óspaklegum spurningum fréttamanns.

Bjarni er fyrst og fremst raunsær og yfirvegaður í hugmyndum sínum.Það er auðvelt að treysta því að hann gerir það sem hann getur og telur skynsamlegast fyrir þjóðina.

Hann er ekki að gera lítið úr erfiðleikunum sem framundan eru.Það er skynsamlegra að reyna heldur að framlengja aðstoðina við fólk og fyrirtæki heldur en að stórhækka atvinnuleysisbætur eins og þeir óspöku heimta.

Þegar hafa verið notaðir 80 milljarðar í atvinnuleysisbætur. Þetta er ekki tekið upp af götunni og það verða erfiðir skuldadagar fyrir þjóðina að horfast í augu við þegar þessu Covid fári léttir.

Og allra síst mega atvinnuleysisbætur hjá okkur verða til þess að letja fólk til atvinnuþátttöku sem er vel þekkt fyrirbrigði af meginlandi Evrópu.

Það er von til þess að ýtrustu svartsýni verði ekki þörf ef að bóluefni við Kínapestinni  finnst. Þá yrðu hlutirnir fljótir að snúast til betri vegar í heiminum.  Því við erum öðrum háðir um alla hluti og efnahagur heimsins er ein keðja sem er ekki traustari en veikasti hlekkurinn.Það er allur heimurinn sem er undir og við verðum að horfast í augu við það að ekkert afgerandi batnar hjá okkur nema að öðrum batni um leið.

Að mér setti hroll við þá tilhugsun að yrði stjórnmálaþróun á Íslandi í þá eru að í stað Bjarna sætu þarna Píratar, Samfylkingarfólk úr báðum þeim flokkum eða Flokkur Fólksins, hverjar líkur væru á farsælli lausn vandmálanna?

Vonandi frelsast þjóðin frá þeim skelfingum að slíkt lið komist til valda. Fólk sem getur bara spurt af hverju er  ekki gert meira af þessu og meira af hinu en getur aldrei svarað neinu um það hvernig eiga að gera það sem það heimtar því það veit ekki neitt og skilur ekki neitt í því að peningar verði ekki bara til hjá ríkissjóði. 

Bjarni er ljós punktur í myrkrinu sem yfir grúfir í þjóðlífinu og fólk getur treyst því að hann gerir sitt besta til að létta okkur leiðina.

Sigríður Björk skorar

enn eitt mark í femínismanum.

"Ólafur Helgi Kjartansson, lögreglustjóri á Suðurnesjum, mun taka við starfi sérfræðings í málefnum landamæra í dómsmálaráðuneytinu um næstu mánaðamót. Grímur Hergeirsson, staðgengill lögreglustjórans á Suðurlandi, hefur verið settur tímabundið í embætti lögreglustjóra á Suðurnesjum, frá 1. september til 1. nóvember næstkomandi.

Þetta kemur fram á vef Stjórnarráðsins.

Þar segir að flutningur Ólafs sé á grundvelli ákvæðis 36. gr. laga um réttindi og skyldur starfsmanna ríkisins.

Margrét Kristín Pálsdóttir, lögfræðingur í dómsmálaráðuneytinu, mun gegna stöðu aðstoðarlögreglustjóra hjá embættinu á Suðurnesjum á sama tímabili. Embættið verður auglýst laust til umsóknar við fyrstu hentugleika að því er segir á vef Stjórnarráðsins.Hvernig halda menn að þær muni fara?

Enn einn karlkyns embættismaður fýkur og kona tekur við ef forðasta á að greiða skaðabætur á grundvelli jafnréttislaga ala Ólína Þorvarðar.

Hvar skyldu næstu mörk Sigríðar Bjarkar verða skoruð  í femínískri byltingu hennar í löggæslumálum landsins?

Hver er afraksturinn?

af lýðskrumi Leista-Björns Leví á Alþingi?

Er hægt að flokka fyrirspurnavaðal þingmannsins öðruvísi en auglýsingamennsku fyrir hann sjálfan? Hann er greinilega ekki að hugsa um að lækka rekstrakostnað ríkisins þegar hann leggur vinnuskyldur á embættismenn til að skrifa svör sem öllum liggja í augum uppi.

Hundruð milljóna útgjöld skattgreiðenda sem hann þykist svo vera að vinna fyrir.

Leiðari Morgunblaðsins skýrir starfsemi þingmannsins:

"Nú styttist í að þing komi saman og á vef Alþingis hefur verið birtur mikill fjöldi svara við fyrirspurnum þingmanna til ráðherra sem bersýnilega hefur verið unnið við að svara í sumar.

Björn Leví Gunnarsson er fyrirspurnakonungur eins og fyrri daginn. Þingmaðurinn spyr eins og hann eigi lífið að leysa um allt og ekkert og skiptir engu hvort upplýsingarnar liggja fyrir opinberlega, til dæmis í lögum, eða hvort raunverulega er þörf á spurningunni af því að upplýsingarnar liggi ekki á lausu.

Björn Leví hefur lagt fram fyrirspurnir um lögbundin verkefni allra stofnana ríkisins og ráðuneyta, þar með talið um lögbundin verkefni allra dómstóla landsins.

Svarið sem hann fékk um dómstólana var þetta: „Í stjórnarskrá lýðveldisins Íslands, nr. 33/1944, er kveðið á um að dómendur fari með dómsvaldið og að allir eigi rétt á að fá úrlausn um réttindi sín og skyldur eða um ákæru á hendur sér um refsiverða háttsemi fyrir dómstóli. Þannig er það lögbundið verkefni dómstóla, hvort sem það eru héraðsdómstólar, Landsréttur eða Hæstiréttur Íslands að dæma í málum sem fyrir þá eru lögð til úrlausnar. Nánar er svo kveðið á um málsmeðferð fyrir dómi í lögum um meðferð einkamála, nr. 91/ 1991, og lögum um meðferð sakamála, nr. 88/2008. Um dómstólaskipunina, skipun dómara og starfsemi dómstóla er nánar kveðið á um í lögum um dómstóla, nr. 50/2016.“

Þá spurði Björn Leví um heildarkostnað, sem hann gat vitaskuld flett upp í fjárlögum, rétt eins og hann gat flett upp í stjórnarskrá og öðrum lögum um hlutverk dómstóla, hafi þingmaðurinn verið í vafa.

Þessum vitleysisgangi verður að linna. Hingað til hefur ekki þurft að hafa mjög skýrar reglur um fyrirspurnir enda þingmenn spurt að mestu um það sem ástæða var til að spyrja um og æskilegt að þingmenn geti aflað upplýsinga um það sem ekki er auðvelt að fletta upp.

Þegar þingmenn, einkum þingmenn Pírata, verða ítrekað uppvísir að því að misnota fyrirspurnirnar er hins vegar kominn tími til að setja einhverjar skorður við vitleysunni."

Hverju hefur starfsemi þingmannsins skilað þjóðinni? Eru þessar auglýsingar á honum sjálfum sem fyrirspurnakóngi eitthvað sem hefur skilað almenningi ávinningi? 

Smári McCarthy, Þórhildur Sunna, Jón Þór, Halldóra Mogensen eða hvað þeir heita. Hverju hefur þingmennska Pírata yfirleitt skilað sem afrakstri sem þjóðinni gagnast á einhvern hátt?

Borgarlínan og bíllinn

er það sem kjósendur hafa um að velja í næstu kosningum.

Ef maður flettir blöðunum þá getur maður borið saman flatarmál bílaauglýsinga og reiðhjólaauglýsinga. Má draga ályktanir af þessu hvað stendur hjarta kjósenda næst? Bíll eða önnur farartæki?

Hefur nokkur kannað hvers meðalfjölskyldan óskar sér mest? Borgarlínu eða góðs bíls?

Dagur ræðst á flugið

heimtar að einka-og kennsluflug fari strax af Reykjavíkurflugvelli.Heimtar að Sigurður Ingi byggi strax flugvöll í Hvassahrauni ofan á eldgígunum.

Dagur varð að hætta við að leggja breiðgötu fyrir reiðhjól í gegn um flugskýli Ernis og þarf því líklega að ná sér niðri á fluginu á einhvern hátt.

Dagur er um margt einkennilegur stjórnmálamaður. Það er eins og  hann leggi áherslu á að svekkja vissa hópa fólks. Verslunareigendur í Miðbænum, flugfólk hverju nafni sem nefnist, lúpínuvini og bifreiðaeigendur almennt. Hann er ekki að leita eftir atkvæðum því af þeim hefur hann nóg hjá þeim sem kjósa Pírata. En af þeim bæ kemur enginn sem getur orðið borgarstjóri af augljósum ástæðum þannig að hann er tryggur borgarstjóri með þeim og samfylkingarflokkunum báðum.

Hvar skyldi  Dagur annars bera næst niður í árásum á venjulega kjósendur?  

Borgarlínubullið

skýtur reglubundið upp kollinum í umræðunni. 

Bjarni Jónson rafmagnsverkfræðingur skrifar:

"Það getur enginn rekstrargrundvöllur orðið undir Borgarlínu á næstu áratugum einfaldlega af því, að í grennd við hana verða ekki nægilega margir íbúar, sem þurfa á henni að halda, svo að tekjur nálgist rekstrarkostnað, hvað þá að standa undir fjárfestingunni. Verði hún raungerð, verður rekstrarkostnaður hennar hengingaról um háls íbúa þeirra sveitarfélaga, sem þátt taka í verkefninu.

Borgarlína er feigðarflan stjórnmálamanna til að leysa vandamál, sem er ekki og verður ekki fyrir hendi í fyrirsjáanlegri framtíð. 

Til að skapa vaxandi höfuðborgarsvæði fullnægjandi samgönguúrræði og raunar samgöngulausnir, sem spurn er eftir, þarf að nútímavæða umferðarstýringu á gatnamótum, hætta þeirri vitleysu að gera gangandi kleift að stöðva umferðaræðar (fyrir þá á að gera undirgöng), fjölga akreinum, þar sem það er tímabært, og reisa brýr fyrir mislæg gatnamót. 

Þetta ásamt bættum tengingum höfuðborgarinnar til norðurs og austurs og Hafnarfjarðar til vesturs leysir úr vanda bílafjölgunar og verður ekki dýrari en Borgarlínulausnin, sem hefur þann megingalla að leysa engan vanda, af því að hún svarar ekki samgönguþörfum íbúanna.

Fé hefur undanfarinn áratug verið sturtað í Strætó án tilætlaðs árangurs, og hlutdeild hans í umferðinni hefur ekki einu sinni náð að vaxa um 1 %."

Bjarni rifjar upp skrif Sigurborga Óskar Haraldsdóttur  Pírata og formanns Skipulags-og Samgönguráðs:

"Einkabíllinn er ekki framtíðin".

Borgarfulltrúinn boðar færri "bílaakreinar og færri bílastæði" og Borgarlínu með "stórtækum hjólainnviðum".  Í þessu samhengi er vert að draga fram, að markmið samgöngusáttmálans er skýrt: "að stuðla að auknum lífsgæðum á höfuðborgarsvæðinu með uppbyggingu skilvirkra, hagkvæmra, öruggra og umhverfisvænna samgöngumarkmiða."

Með þessu markmiði er m.a. stefnt að eftirfarandi:

"Að stuðla að greiðum, skilvirkum, hagkvæmum og öruggum samgöngum á höfuðborgarsvæðinu með jafnri uppbyggingu innviða allra samgöngumáta."

Bjarni vitnar í Jónas Elíasson:

"Svona lagað gerist ekki, nema í nafni pólitísks rétttrúnaðar, en hann hefur töluvert fylgi [á] meðal fólks, sem trúir á þann misskilning, að mestöll mengun og loftslagsvandræði séu einkabílnum að kenna.  Í mörg ár er búið að reka trúboðsstöð í Borgartúninu, sem predikar, að öll slík vandræði leysist  með Borgarlínu, en engan óraði fyrir, að áróður hennar hefði náð þetta langt. Spyrja má, hvaða trú er þetta, og hvaða gúrú er þarna á bak við ?

Seinni spurningin er ekki erfið.  Gúrúinn á bak við er amerískur prófessor að nafni Scott Rutherford.  Ágætur fræðimaður, sem lézt 2018.  Fyrir um 15 árum hélt hann fyrirlestur við Verkfræðideild HÍ um, hvernig ætti að tvöfalda afköst strætókerfa.  Í þessum fyrirlestri birtist nákvæm uppskrift að strætókerfi Borgarlínunnar.  Auðvitað grunaði manninn ekki, að hann væri að stofna trúarbrögð, enda passa núverandi trúboðar sig á að nefna Scott Rutherford aldrei á nafn, enda voru sporvagnar þeirra upphaflega hugmynd.  

En trúin er þarna; í áróðrinum heitir Borgarlína bættar almannasamgöngur. 

Auðvitað þarf að bæta þær, t.d. með því að nota heppilegri aðferð til þeirra fólksflutninga en að senda út um allt galtóma, yfirbyggða vörubíla, sem heita strætó og eyða 45 l/100 km.  Flutningsgeta þeirra er allt of mikil m.v. þörf. 

En Borgarlínan tvöfaldar þá flutningsgetu með enn fleiri, stærri og eyðslufrekari vögnum; slíkt bætir ekki almannasamgöngur og er ekki hægt að rökstyðja.  Það er þarna, sem trúin byrjar; á nákvæmlega sama stað og önnur trúarbrögð."

Ef menn rifja þessi sannindi upp og bera þau saman við breikkun Miklubrautar og mögulega svifbraut ofan á henni, þá sjá menn sem vilja hugsa hversu útópísk vitleysa Borgarlínubullið úr Degi B. er frá byrjun til enda.  

Við erum valdið!

August 16, 20205:30 PM ET

RACHEL TREISMAN

Twitter

 

Protesters gather near the Minsk Hero City Obelisk in Belarus on Aug. 16 to protest the results of last week's presidential election, which are widely seen as fraudulent.

Valery Sharifulin/Valery Sharifulin/TASS

Tens of thousands of protesters took to the streets of Belarus on Sunday in what appeared to be their largest demonstration yet against the widely-disputed reelection of President Alexander Lukashenko.

Lukashenko, who has been labeled "Europe's last dictator," first took office in 1994 and staked his claim to a sixth term after declaring a landslide victory in the country's election last Sunday. Opponents immediately condemned the results as rigged, and a wide cross-section of citizens have been calling for change at protests every day since.

An especially massive crowd gathered in the capital of Minsk to participate in a "Freedom March" on Sunday. Many were dressed in red and white, the colors of the opposition.

Images and videos posted on social media captured the scale of the demonstrations in Minsk: Independence Square packed to the brim, with cheerful crowds waving the opposition flag.

There was no official count of the crowd size, though the sweeping demonstration appears to be the largest in the country's history. The Associated Press reported that as many as 200,000 people turned out in Minsk.

The protests dwarfed a pro-government rally held there earlier i

August 16, 20205:30 PM ET

RACHEL TREISMAN

Twitter

 

Protesters gather near the Minsk Hero City Obelisk in Belarus on Aug. 16 to protest the results of last week's presidential election, which are widely seen as fraudulent.

Valery Sharifulin/Valery Sharifulin/TASS

Tens of thousands of protesters took to the streets of Belarus on Sunday in what appeared to be their largest demonstration yet against the widely-disputed reelection of President Alexander Lukashenko.

Lukashenko, who has been labeled "Europe's last dictator," first took office in 1994 and staked his claim to a sixth term after declaring a landslide victory in the country's election last Sunday. Opponents immediately condemned the results as rigged, and a wide cross-section of citizens have been calling for change at protests every day since.

An especially massive crowd gathered in the capital of Minsk to participate in a "Freedom March" on Sunday. Many were dressed in red and white, the colors of the opposition.

Images and videos posted on social media captured the scale of the demonstrations in Minsk: Independence Square packed to the brim, with cheerful crowds waving the opposition flag.

There was no official count of the crowd size, though the sweeping demonstration appears to be the largest in the country's history. The Associated Press reported that as many as 200,000 people turned out in Minsk.

Við erun valdið öskra mótmælendur í Minsk.

 

Alveg hliðstætt við búsáhaldabyltinguna hér. Hinn þögli meirihluti kemur hvergi að málum .

 

Hver segir að Lukasjenkó hafi tapað kosningunum þó að hann hafi svindlað? Hver segir að skríllinn sem lemur löggurnar hafi réttinn sín megin frekar en Austurvallarindjánarnir okkar sem brenndu opinberar eigur? Hver segir að stelpan hafi endilega traust meirihlutans og hafi unnið kosningarnar?

 

Best væri auðvitað að láta kjósa aftur undir trúverðugu eftirliti. En líklega er það ekki í boði. 

 

Byltingar byrja yfirleitt með yfirlýsingum að valdið sé fólksins sem einhver skálkur þykist vera umboðsmaður fyrir eins og Lenin, Maó og Hitler. Getur maður ekki séð Gunnar Smára fyrir sér sem fulltrúa fólksis hrópandi niður með Samherja og auðvaldið og valdið til fólksins(mín!)

 

 Skríllinn er alltaf fljótur til að reyna að hrifsa til sín meira en honum ber ef færi gefst. 

 

 Hversu mikið gat Lúkasjenkó svindlað? Er hægt að garga niður kosningar hvar sem er með slagorðum um valdið til fólksins? 

 

 

 

 

Styrmolysa Davidensis

dagsins hljóðar svo:

"Í afar athyglisverðum leiðara Morgunblaðsins í dag, mánudag, segir m.a.:

"...smám saman hefur verið grafið undan áhrifum og völdum stjórnmálamanna en áhrif og völd embættismanna aukin að sama skapi. Ráðherrar hafa til að mynda gefið frá sér, í raun að minnsta kosti, töluverðan hluta ákvarðana, sem áður þótti sjálfsagt að þeir tækju."

Þetta er rétt og um leið hættulegt lýðræðislegum stjórnarháttum.

Það eru hinir kjörnu fulltrúar á Alþingi og í sveitarstjórnum, sem hafa hið stefnumarkandi vald í umboði þjóðar eða einstakra byggðarlaga. Embættismenn eru ráðnir til að framkvæma ákvarðanir kjörinna fulltrúa. Þeir eru ekki ráðnir til að marka stefnu eða taka stefnumarkandi ákvarðanir.

Þessi þróun er komin út yfir öll skynsamleg mörk í stjórnarráði Íslands og einstökum sveitarfélögum.

Það er tími kominn til að kjörnu fulltrúar snúi þessari þróun við."

Gott dæmi um þetta er árás Helgu Bjargar á Vigdísi Hauksdóttur. Þar er kjörinn fulltrúi tekinn og kaghýddur á 100 blaðsíðum af embættismanni vinstraliðsins í Reykjavíkurborg fyrir að dirfast að setja út á straffaða framgöngu þessarar konu.

Raunar vekur fátt furðu lengur í framgöngu þessa fólks sem merkilegt eykur fylgi sitt í skoðanakönnunum við hverja uppákomu þó hún skýrist mest af sókn Píratanna fremur en vinsældum Dags B. og hans nóta.

En greining Styrmis Gunnarssonar og auðvitað Davíðs Oddssonar  er vissulega athyglisverð.

Borgin á hausnum?

„Um tuttugu spurningar liggja inn í kerfinu frá borgarfulltrúa Miðflokksins sem eru ósvaraðar. Þar af eru átta fyrirspurnir orðnar mjög gamlar eða frá árinu 2019. Það er greinilegt að einhver málin eru viðkvæm,“ segir Vigdís Hauksdóttir borgarfulltrúi Miðflokksins.

En hvaða fyrirspurnir eru þetta?

„Meðal annars eru fyrirspurnir um verkefnastofu borgarlínu, oftekið vatnsgjald Orkuveitu Reykjavíkur, framkvæmdir við Fossvogsskóla, um nauðsyn og snjallmælavæðingu Orkuveitu Reykjavíkur, hækkun hitaveitugjalds til gróðrarstöðvarinnar Lambhaga, um biðskýli Strætó bs., um kostnað við gróðurhvelfingu í Elliðarárdal, um hvers vegna tekin var ákvörðun um að minnka götulýsingu í Reykjavík, um útsvarstekjur og fasteignatekjur Reykjavíkur í póstnúmerum á Kjalarnesi, um kostnað við endurgerð Tjarnarbíós, um innri leigu Klettaskóla og fl. Einnig á eftir að skila inn skilagrein vegna endurbóta við Klettaskóla sem átti að skila inn fyrir apríllok. Þetta er afleit stjórnsýsla því samkvæmt venju er miðað við að svara á fyrirspurnum innan þriggja vikna,“ segir borgarfulltrúinn Vigdís Hauksdóttir.

(Byggt á bókun Vigdísar á síðasta fundi borgarráðs).

„Á tímum COVID-19 hefur Reykjavíkurborg ítrekað óskað eftir skattfé úr ríkissjóði. Ekki er langt síðan sú ósk kom frá Reykjavíkurborg að ríkið myndi láta borgina hafa tugi milljarða í neyðaraðstoð þar sem borgin væri ógjaldfær og geti átt erfitt með að halda uppi lögbundinni grunnþjónustu. Forgangsröðun fjármuna er hér undarleg,“ bókuðu borgarfulltrúarnir á síðasta fundi borgarráðs.

Marta Guðjónsdóttir borgarfulltrúi:

Ársreikningur Reykjavíkurborgar fyrir árið 2019 var lagður fyrir borgarstjórn í vikunni til staðfestingar. Rekstrarniðurstaðan sýnir fram á slaka fjármálastjórn meirihlutans. Ekki hefur tekist að greiða niður skuldir og skuldasöfnun A- hluta og samstæðunnar halda áfram að aukast. Allir borgarfulltrúar þurfa að undirrita ársreikninginn, en við, borgarfulltrúar Sjálfstæðisflokksins, gerðum það með fyrirvara, enda hafa margir sérfræðingar bent á ýmis álitamál á framsetningu ársreikningsins.

Ársreikningurinn fegraður

Þrátt fyrir mikla tekjuaukningu hjá borginni síðustu ár og að útsvarið sé í hæstu hæðum,  hafa skuldir borgarinnar aukist gríðarlega, um leið og  skuldahlutfallið hefur hækkað ár frá ári á  einum mestu góðæristímum Íslandssögunnar.

Ársreikningurinn er fegraður með bókhaldsbrellum af ýmsum toga. Tekinn er út arður   úr B- hlutafyrirtækjum eins og Faxaflóahöfnum og Orkuveitunni í stað þess að nýta svigrúmið til að lækka gjaldskrár til borgarbúa, raunverulegra eigenda Orkuveitunnar. Félagsbústaðir eru teknir inn í samstæðuupgjör Reykjavíkurborgar með matsbreytingum upp á 57 milljarða króna. Þessi fjárhæð hefur áhrif á efnahags- og samstæðureikning borgarinnar enda um gríðarlega fjármuni að ræða. Öll þessi félög eru óhagnaðardrifin og sjá um að veita almannaþjónustu til borgarbúa.

Ekki tekist að lækka skuldir á hátindi hagsveiflunnar

Í öllum rekstri spyrja menn sig grundvallarspurninga á borð við hvort skuldirnar séu að hækka eða lækka eða hvort reksturinn sé sjálfbær. Því miður er því ekki til að dreifa hjá borginni. Ársreikningurinn sýnir að skuldir fara stöðugt hækkandi og útgjöld eru alltaf hærri en skatttekjurnar.

Skuldir og skuldbindingar samstæðu Reykjavíkurborgar jukust um 21 milljarð á síðasta ári, eða um u.þ.b. tvo milljarða á mánuði og það á góðæristímum.

Síðustu ár hefur hagnaður borgarinnar verið talsverður enda öll gjöld og skattar í leyfilegu hámarki og afkoma af sölu byggingarréttar góð flest árin þó svo hún hafi farið minnkandi síðasta ár. Þrátt fyrir tekjugóðæri á undaförnum árum og að  við höfum verið á hátindi hagsveiflunnar hefur ekki tekist að lækka skuldir. Það vekur jafnframt eftirtekt að á sama tíma og  ríkinu hefur tekist að lækka sínar skuldir þá halda skuldir borgarinnar áfram að hækka.  Það er áfellisdómur yfir fjármálastjórn borgarinnar og sýnir lausatök á fjármálunum.

Gera þarf alltaf ráð fyrir því að efnahagsástandið geti versnað og tekjur farið minnkandi. Þetta má sjá á ársreikningnum en lítið var um einskiptishagnað af sölu byggingarréttar síðasta ár.

Það eru ekki bara skuldirnar sem hafa hækkað heldur hafa útgjöldin hækkað um 7-8% og rekstrarkostnaður hefur hækkað verulega eða um 8%. Borgarstjóri virðist ánægður með þessa skuldsetningu og biður borgarfulltrúa að rita undir árreikninginn með bros á vör. Slík brosmildi breytir þó ekki þeirri staðreynd  að það eru  borgarbúar sem á endanum  borga brúsann fyrir þessa óhóflegu eyðslu og skuldasöfnun. Það gera þeir með hæsta leyfilega útsvari, auknum álögum og gjaldskrárhækkunum  sem er í mörgum tilfellum ekkert annað en skattheimta.

Enginn skuldsetur sig út úr fjárhagsvanda til lengdar

Ársreikningurinn ber með sér að komið er að skuldadögum og dráttarvextirnir farnir að tikka víða í kerfinu. Það bitnar óhjákvæmilega á grunnþjónustu og lögbundnum verkefnum.

Enginn skuldsetur sig út úr fjárhagsvanda til lengdar, hvorki heimili, fyrirtæki né sveitarfélög.  Þessari óheillaþróun þarf að snúa við og taka á rekstrinum af ábyrgð og festu í stað þess að fara með betlistafinn til ríkisins og biðja um aðstoð eins og borgarstjóri og meirihlutinn í borginni hefur nú gert  þegar gefið hefur á bátinn  vegna neikvæðra fjárhagslegra afleiðinga Covid-19. Góðir búmenn sýna því fyrirhyggju og spara í góðæri til að mæta áföllum og mögrum árum."

 

Borgarfulltrúar Besta flokksins og Samfylkingarinnar leggja fram svohljóðandi bókun:

"Niðurstaða ársreiknings samstæðu Reykjavíkurborgar er ánægjuleg. Samstæða Reykjavíkurborgar var rekin með 8,4 milljarða hagnaði og skuldir voru greiddar niður um 35 milljarða á síðasta ári. Þar af lækkuðu langtímaskuldir um rúma 29 milljarða króna. Rekstur samstæðunnar er að styrkjast umtalsvert. Eigið fé samstæðunnar styrkist einnig umtalsvert. Það nam 192 milljörðum króna í lok árs en var tæpir 148 milljarðar í byrjun ársins 2013. Þegar horft er til samstæðu borgarinnar munar mest um Plan Orkuveitu Reykjavíkur en aðgerðaáætlun hennar hefur gengið fyllilega upp. Rekstrarniðurstaða A-hluta var jákvæð um rúma 3 milljarða króna en undir hann heyrir allur almennur rekstur og lífeyrisskuldbindingar borgarinnar. Gjaldskrár Reykjavíkurborgar eru þær lægstu á landinu fyrir fjölskyldufólk. Það er jákvætt og er eitt af því sem gerir Reykjavík að besta staðnum á landinu fyrir fjölskyldufólk að búa á. Fjárhagslegur styrkur A-hluta borgarsjóðs er mikill, hvort sem litið er til eiginfjárstöðu eða hefðbundinna skuldaþekjuhlutfalla. Þetta ber vott um góða fjármálastjórn borgarinnar."

Satt og logið sitt er hvað

sönnu er best að trúa

en hvernig á að þekkja það

þegar flestir ljúga?

Hvenær drepur maður mann og hvenær drepur maður ekki mann?

Annað hvort er maður á hausnum eða maður er það ekki?