Óli Björn Kárason

er endalaust seigur við að boða fólki trú á Sjálfstæðisflokkinn og á aðdáun skilið fyrir trúmennskuna.

Óli Björn skrifa eina slíka grein í Moggann í dag. Hún endar svona:

"Við sem höfum skipar okkur í sveit Sjálfstæðisflokksins eigum að vera óhrædd við að taka varðstöðu fyrir atvinnulífið, ryðja brautina fyrir framtaksmanninn, tryggja stöðu sjálfstæða atvinnurekandans.

Við eigum að fjarlægja hindranir og byggja upp eftirlitsstofnanir sem vinna með atvinnulífinu og stuðla að heilbrigðri samkeppni, hvort heldur er á almennum markaði eða í opinberri þjónustu.

Barátta okkar á að snúast um að skapa umhverfi þar sem framtaksmönnum er umbunað en ekki refsað, þar sem árangur er eftirsóttur en ekki tortryggður – umhverfi þar sem fyrirtækin fá að blómstra."

Bravó fyrir hugsjónamanni eins og Óla Birni.

En hvernig er með framkvæmdina?

Styður Óli Björn 3. Orkupakkann og ACER?

Styður Óli Björn umhverfisráðherrann, þennan sem enginn kaus, þegar hann boðar nýtt ríkiseftirlitsapparat allra fretmála fyrirtækja og almennings fyrir loftslagsmál?

Verður það fyrirtækjunum î landinu til styrktar og lækkar ríkisútgjöld?

Nú koma hinir

allir þegar fyrsta bardaganum er lokið. "Nú get ég"  segja kennarar, ljósmæður, BSRB,lögreglumenn, flugumferðarstjórar, og hvað þessi félög heita öllsömul. Og ekki má gleyma þingmönnunum og þeirra mikla kostnaði við allt mögulegt.

"Þetta var sosum ágætt hjá ykkur vesalingunum. Við viljum þetta sama en bara tvöfalt hærra vegna þess hvað við höfum dregist aftur úr."

Páll Vilhjálmsson konungur bloggaranna  skrifar svo:

"Ísland er stéttlaust samfélag. Börn þeirra tekjulægstu eiga sömu tækifæri og afkvæmi tekjuhárra að gera það úr lífi sínu sem hugurinn stendur til. Allir njóta sama menntakerfis og heilbrigðisþjónustu.

Bæði lágtekjufólk og hátekjumenn geta klúðrað lífi sínu, líkt og sumir kjósa. Og kenna auðvitað öllum öðrum um en sjálfum sér; fjölskyldunni eða ríkinu. 

Þegar Sólveig Anna Eflingarformaður talar um sósíalisma og stéttabaráttu er hún út í móa með Gunnari Smára að fabúlera um hluti sem hvorugt veit neitt um. Fyrir skemmstu vildi Gunnar Smári að Íslandi yrði fylki í Noregi. Þar á undan var hann í þjónustu auðmanna, sem hann formælir núna.

Sólveig Anna ætti að skola af sér smáríska ruglið og horfa á hlutina eins og þeir eru."

Sólveig Anna hefur hinsvegar þetta að segja:

„Niðurstaðan í þessum viðræðum er ekki fullnaðarsigur heldur vopnahléslína milli stéttar verkafólks og stéttar auðmagnseigenda. Baráttan milli þeirra heldur áfram,“

Getum við haldið áfram með þessu fáránlega skipulagi á vinnumarkaði sem hér ríkir síðan löngu fyrir seinni heimstyrjöld? 

Nú skulum við sjá því nú koma nefnilega hinir. 

 

Fáránlegir dómar

sem gera lögreglumenn persónulega ábyrga fyrir einhverju sem upp kemur í starfi þeirra vekja athygli svo vitlausir sem þeir eru.

Svona álíka af Bandaríkjamenn hefðu framselt hermenn til þýskra dómstóla eftir stríðið vegna einstakra atburða í orrustum í heimstyrjöldinni.Sæju menn Trump gera slíkt?

Það sannar rétt eina ferðina hversu lélegir lögreglustjórar hafa verið skipaðir á landinu að þeir skuli ekki fyrir löngu hafa séð til þess að starfsmenn þeirra séu fullábyrgðartryggðir við störf sín. Leiki einhvern tímann vafi á að einstökum lögreglumönnum megi treysta er það annað mál.

Lögreglumenn og borgararnir verða að geta treyst því að haldið verði uppi lögum og reglu við  allar þær aðstæður sem upp geta komið  án þess að þurfa að leiða hugann að því að lögreglumaðurinn geti orðið fyrir persónulegum skaða vegna íslenskrar dómaraheimsku.

Áhrif 3.Orkupakkans enn

eru rædd  í grein   Þorsteins Sæmundssonar í Mbl. í dag. Þorsteinn segir m.a.:

"... HS Orka er þriðja stærsta orkufyrirtæki landsins og hefur mikil tækifæri til þróunar og vaxtar. Eignarhald á fyrirtækinu skiptir því íslensku þjóðina miklu máli.

Nýlega var hlutur Kanadamanna 53% seldur fjölþjóðlegum fjárfestingarsjóði sem sérhæfir sig í kaupum á grunnfyrirtækjum.

Líklegt er að nú þegar reynt er að troða þriðja orkupakkanum í gegnum þingið verði staða HS Orku notuð að pakkanum samþykktum til að pína Landsvirkjun til að selja eina eða fleiri virkjanir til þess að uppfylla skilyrði þriðja pakkans um samkeppni.

Einnig er borðleggjandi að þriðja stærsta orkufyrirtæki landsins sem auk þess er í einkaeigu getur á hvaða tíma sem er lagt sæstreng milli Íslands og Evrópu án þess að spyrja nokkurn, nema þá sveitarfélögin þar sem strengurinn kemur á land og línan frá honum liggur.

Öll von er þó ekki úti enn.

Lífeyrissjóðirnir fjórtán eiga nefnilega forkaupsrétt að hinum nýselda hlut.

Fjárfestingarþörf íslenskra lífeyrissjóða er rúmlega 100 milljarðar króna á ári.

Sjóðirnir hafa átt í erfiðleikum með að fjárfesta innanlands og hafa því keypt hvert samkeppnisfyrirtækið af öðru s.s. í matvæladreifingu, olíu- og bensínsölu, tryggingum o.fl.

Nú eiga lífeyrissjóðirnir hins vegar leikinn. Á fréttaveitu Bloomberg nýlega var hrein íslensk orka sögð arðvænlegasta fjárfestingartækifæri á Vesturlöndum.

Lífeyrissjóðirnir 14 geta því nú allt í senn, fjárfest í arðvænlegu fyrirtæki með bjarta framtíðarsýn, tryggt íslensk yfirráð yfir 3ja stærsta orkufyrirtæki landsins og tekið þátt í uppbyggingu og framtíðarþróun einnar af grunnstoðum íslensks þjóðfélags.

Í leiðinni geta þeir bætt fyrir þau mistök að hafa ekki tekið þátt í kaupum HS Orku á sínum tíma.

Ég skora á eigendur lífeyrissjóðanna, almenning, að krefjast þess að eftirlaunasjóðir í þeirra eigu nýti forkaupsrétt sinn að meirihluta í HS Orku. 

Ég skora einnig á sjóðina að þekkja nú vitjunartíma sinn og nýta þetta einstaka tækifæri."

Þarna reynir á fyrirvara ríkisstjórnarinnar  gagnvart sæstrengnum. Ætlar næsta Alþingi, sem enginn veit hverjir munu sitja,  að vera á móti innlendum sæstreng með samkeppnishamlandi aðgerðum?

Verða það hagsmunir Almennings eða Landsvirkjunar sem ráða?

Andi 3.Orkupakkans og þess næsta er að koma á sameiginlegum orkumarkaði.

Til hvers eru menn að skrifa undir samning ef ekki á að standa við hann?

Frekara fíflarí

felst í framlagningu frumvarps um frekari fátæktarútgjöld í frumvarpi fretmálaráðherrans sem fáir kusu á Alþingi.

Svo segir í Morgunblaðinu:

"Í fyrsta skipti er kveðið á um loftslagsráð, í frumvarpi til laga um breytingu á lögum um loftslagsmál sem Guðmundur Ingi Guðbrandsson umhverfisráðherra mælti fyrir á Alþingi í gær.

Tekið er fram að ráðið sé sjálfstætt og óhlutdrægt í störfum sínum. Markmið frumvarpsins er að styrkja umgjörð og stjórnsýslu loftslagsmála hér á landi.

Mælt er fyrir um loftslagsstefnu ríkisins og lögð sú skylda á Stjórnarráð Íslands, stofnanir ríkisins og fyrirtæki í meirihlutaeigu ríkisins að setja sér loftslagsstefnu. Setja skal fram skilgreind markmið um samdrátt í losun gróðurhúsalofttegunda og kolefnisjöfnun starfseminnar ásamt aðgerðum svo þeim markmiðum verði náð.

Áætlun um aðlögun

Lagt er til að sett verði nýtt ákvæði sem fjallar um aðlögun íslensks samfélags að loftslagsbreytingum. Verði frumvarpið að lögum verður fest í lög sú skylda ráðherra að láta vinna áætlun um aðlögun íslensks samfélags að loftslagsbreytingum, á grundvelli bestu vísindalegu þekkingar.

„Frá því að lög um loftslagsmál voru sett fyrir sjö árum hefur loftslagsvandinn vaxið og meðvitund um hann stóraukist. Margt hefur breyst og rík þörf er á að uppfæra lögin. Ríkisstjórnin hefur sett loftslagsmálin á oddinn og mikil vinna á sér nú stað varðandi þennan málaflokk.

Loksins hafa loftslagsmálin fengið þann sess sem þeim ber,“ er haft eftir umhverfisráðherra í fréttatilkynningu."

Mótsagnirnar í málflutningnum eru augljósar.

Magn CO2 í andrúmsloftinu hefur ekki verið lægra í 600milljón ár.

Nágrannaþjóðir og verstu  umhverfisóðaþjóðirnar  blása út marföldu því magni sem Íslendingar geta nokkurntímann losað án eldfjallanna  á áratugum.

Við eigum núna að fara að skattleggja okkar minnstu bræður til að stofna enn eitt ríkisapparatið  meðan Kínverjar og Indverjar til dæmis blása út því sem þeim sýnist. Enda datt honum Trump ekki í hug að blanda Bandaríkjunum í bandvitleysuna.

Þetta boðaða óvísindalega sósíalíska sukkfíflarí á upptök sín hjá fjörtíuþúsund fíflunum sem háloftamengarinn og oliufjárfestirinn  AlGore á einkaþotunni  lét funda með sér í París.

Kraftaverk í Karphúsi

hefur verið unnið ef kjarasamningar eru að nást á almennum markaði.

Ég hef undirmetið þau Sólveigu Önnu, og Ragnar Þór. Ég hafði mikla trú á nafna mínum Benjamín eftir að hafa hlustað á hann á fundum og framgöngum og hann hefur staðið undir væntingum mínum og vel það.Og sama segi ég raunar um margt sem frá Vilhjálmi Birgissyni hefur komið.

Nú má bara ekki leyfa ríkisstarfsmönnum að sprengja upp almenna samninga.

Ég hef ekki trúað mikið á kraftaverk til þessa. En þau hafa gerst þarna, slíkar voru aðstæður.

Ég held að aðsteðjandi blikur á lofti hafi átt þátt í að fólk náði saman.

Vonandi tekst nú þjóðinni að bægja frá óveðursskýjunum með sínum óendanlega krafti og kjarki ef hún getur komið viti fyrir óendanlega heimsku sumra okkar óábyrgustu en háværustu stjórnmálamanna.

Virðing mín fyrir samningafólkinu er mikil og ég finn til eigin vanmáttar gagnvart því sem það hefur þarna unnið úr þeim aðstæðum sem mér hreint ekki leist á.

Ég óska þjóðinni til hamingju með þetta kraftaverk í Karphúsinu.

Laun og ábyrgð

fara ekki saman hjá strætóbílstjórum. Þeir fara í verkfall til að fá ábyrgð metin til launa.

Höskuldur H. Ólafsson bankastjóri hjá Arion banka sem er víst ennþá með ríkisábyrgð er launahæsti einstaklingur í fjármálakerfinu. Hann er vel þekktur í fjármálaheiminum með þekktan feril að baki.

Svo var í fréttum fyrir margt löngu:

"Greiðslumiðlun, Kreditkort og Fjölgreiðslumiðlun hafa náð sáttum við Samkeppniseftirlitið um að greiða samtals 735 milljónir króna í sekt vegna brota á samkeppnislögum. Í sáttinni felst einnig að Greiðslumiðlun og Kreditkort viðurkenna að hafa haft með sér langvarandi og víðtækt ólögmætt samráð. Tók Fjölgreiðslumiðlun að hluta til þátt í því."

Í þessu máli var Höskuldur einn aðalgerandinn en hlaut enga sekt sjálfur þar sem hérlendis tíðkast að sekta fyrirtæki en ekki forstjóra sem einhverjir myndu samt  telja bera hugsanlega einhverja ábyrgð á framgöngu fyrirtækjanna.

Höskuldur Hrafn er sagður hafa einhverjar 7 milljónir á mánuði enda ábyrgð hans mikil að vernda hagsmuni ríkisins. 

Líklega eru laun strætóbílstjóra nokkru lægri en laun Höskuldar Hrafns þó að þeir beri meiri beina ábyrgð á lífi og limum almennings en á  Höskuld Hrafn er lögð alla jafna.

Talið er nokkuð víst að alkunn ofurlaun í þjóðfélaginu, eins og laun þingmanna eins og Þórhildar Sunnu og Ingu Sæland svo dæmi séu tekin, greiði ekki fyrir almennum kjarasamningum. Þessir aðilar haf engu viljað skila til baka af úrskurðarlaunum Kjararáðs heldur frekar sleikt út um. Skiljanlega kemur ekki þaðan tillaga um ofurskatta á ofurlaun sem myndi vera verkalýðsforystunni að skapi.

Enda hafa flestir þessara ofurlaunaþiggjenda nokkuð sjálfdæmi um eigin laun.Enda margir þeirra þvílík ofurmenni eins og fyrrum bankastjóri Aríon banka, sem þá hét Kaupþing, Hreiðar Már sem varð að fá 80 milljónir á mánuði á sínumtíma  ætti hann ekki að fara annað til bankastarfa að sögn þáverandi stjórnarformannsins Sigurðar Einarssonar. Slík var snilldin.

Ekki er fyrirséð hvernig gengur að semja umkaup og kjör alþýðu og hvernig gengur að fá hana til að sætta sig þann mikla launamun eftir skatta sem ríkir í þjóðfélaginu.

Það morar af ábyrgðartilfinningu og menntun  um allt þjóðfélagið sem er stórlega vanmetin til launa. 

Durtshátturinn

ræður ríkjum í íslenskum verslunum.

Hvamargapoka? spyr stimplarinn á kassanum í kjörbúðinni? Það er svo fleygt í þig þykkum plastpoka og stimplarinn hrærir ekki hönd né fót til að hjálpa þér að setja vörurnar í pokana með tilheyrandi töfum í afgreiðslunni.

Af hverju láta íslenskir kaupmenn vörurnar ekki í mjög þunna plastpoka á hringekju um leið og þeir stimpla vörurnar inn eins og hér er gert í USA. Allt önnur þjónusta við kúnnann, miklu hraðvirkara, oft með vinnu gamlingja til viðbótar sem þýðir aukin stimamýkt við kúnnann sem kostar hann ekkert og heildarþyngd á plastinu er miklu minni.Algengt er að þeir bjóði eldra fólki að hjálpi því með vörurnar út í bíl. Nei durtshátturinn er það eina sem íslenskir kramarar sýna þegar þeir  fleygja í mann hnausþykkum auglýsingaplastpoka frá þeim sjálfum  sem maður borgar svo stórfé fyrir til viðbótar svívirðingunni sem fylgir þessarri skylduvinnu fyrir kaupmanninn.

Svo fær kúnninn bágt fyrir til viðbótar  hjá öllum umhverfisfasistunum af því að sorpið og þessir þykku plaastpokar  er urðað á Íslandi í stað þess að brenna það og endurheimta þannig orkuna úr því eins og gert er hjá siðuðum þjóðum. Honum er kennt um sóðaskapinn sem mistæk sorpurðunin er.Almenningur er gerður ábyrgur fyrir plastpokamenguninni og landspjöllunum sem þessu fylgir og hann borgar sjálfur fyrir hjá kaupmannahyskinu.. 

Miðað við þá kurteisi sem hér er sýnd hjá Walmart og Publix í Florida þá eru Krónan, Bónus og Samkaup bara dónar og ruddar þegar þeir afgreiða sína kúnna. Allir saman bara með durtshátt í afgreiðslu sem þeir kæmust ekki upp með í USA. 

Aumingja Bára

þessi yfirlætislausi samkynhneigði öryrki  sem stýrir útliti sínu þannig að hún er álíka óeftirtektarverð eins og skreytt jólatré með ljósum á Austurvelli í  júní.

Hún er svo máttfarin og heilsuveil að hún varð að sitja í hjólastól á Austurvelli á mótmælafundi. 

Hún staulast einhvernveginn ein inn á Klausturbar þar sem hún þekkir aðeins Sigmund Davíð í hópi þvílíkra gagnkynhneigðra klámkjafta að henni fer að ofbjóða. Þar kemur að því að henni fer að ofbjóða talið. Hún tekur ákvarðannir um að þetta þurfi hún að taka upp.

Svo lítið ber á fer hún að taka upp samræður þeirra á eldgamlan síma sem hefur líklega fremur stuttan endingartíma batteríis undir bunka af bæklingum.

Sjálf segist hún hafa komið inn til að fá sér einn kaffibolla sem hefur væntanlega kólnað eitthvað á öllum þeim tíma sem upptakan stóð yfir.

Eigendur Klaustursbarsins svíkjast að henni með því að taka allt atferli hennar á öryggismyndavélar.Þær sýna að hún situr í bíl sínum í stundarfjórðung fyrir utan barinn eins og ljónynja situr um gazelluhóp sem hún vaktar og ljósmyndar til undirbúnings inngöngu sinnar.

Síðan er hún á ferð og flugi án hjólastóls  inn á barnum með pappíra, svarta kassa, heyrnartól og snúrur, hleypur inn og út úr myndsviði og er upptakan álíka löng og vera hennar samanlagt á barnum þannig að mikill hefur krafturinn verið í kláminu hjá dónunum úr því að henni tókst að hneykslast þegar i stað og ná því mestu á upptökutæki sín.

Alein og óstudd tæknimanneskja að leysa verkefni sem FBI og CIA hefðu talið sig eiga fullt í fangi með. 

Svo lýsir Morgunblaðið þessu:

"Myndefni úr öryggismyndavélum er sagt benda til þess að framganga Báru Halldórsdóttur, sem tók upp samtal sex þingmanna á Klaustri Downtown bar hinn 20. nóvember 2018, hafi verið undirbúin.

Hún hafi því ekki komið á barinn fyrir tilviljun, eins og hún hefur haldið fram.

Bergþór Ólason alþingismaður sagði í samtali við Morgunblaðið að lögmaður fjögurra þingmanna Miðflokksins sem voru á barnum, þeirra Sigmundar Davíðs Gunnlaugssonar, Gunnars Braga Sveinssonar, Önnu Kolbrúnar Árnadóttur og Bergþórs, hefði skoðað myndefni sem Persónuvernd aflaði vegna málsins. Af því mætti ýmislegt ráða um atburðarásina umrætt kvöld.

Á myndbandsupptöku sæist Bára sitja í bíl sínum utan við Klaustur bar klukkan 19.29 umrætt kvöld. Bílljósin lýstu inn í veitingasal Klausturs og á borðið þar sem þingmennirnir sátu.

Síðan slokknuðu bílljósin kl. 19.41 og Bára gekk inn á barinn.

Samkvæmt þessu sat hún fyrir utan barinn og virti fyrir sér aðstæður í að minnsta kosti tólf mínútur áður en hún fór inn.

Þegar hún steig út úr bílnum virðist hún hafa tekið mynd inn um glugga af þingmönnunum. Myndin birtist síðan á vefmiðlum en Bára hefur neitað því að hafa tekið myndina.

Þegar Bára kom inn á Klaustur virðist hún fyrst hafa farið á salernið, síðan inn á barinn kl. 19.48 og þaðan í innri salinn mínútu síðar þar sem þingmennirnir sátu. Þar settist hún við borð kl. 19.49 og lagði frá sér handtösku.

Hún fór úr jakkanum og sótti inn á sig svartan hlut og lagði við handtöskuna.

Svo sótti hún matseðil af næsta borði og fékk sér aftur sæti. Bára tók upp hvítan handfrjálsan búnað, heyrnartól, og lagði á töskuna kl. 19.50.

Hún tók svo búnaðinn til baka en þá virðist loða við hann svört snúra sem datt. Hún tók snúruna og stakk aftur fyrir töskuna.

Síðan setti hún handfrjálsa búnaðinn á sig og tengdi við símann.

Hún aftengdi handfrjálsa búnaðinn frá símanum kl. 20.01 en var áfram með hann í eyrunum. Svo tengdi hún handfrjálsa búnaðinn aftur við símann kl. 20.12. Mínútu síðar tók hún í töskuna og handlék snúru í eða við hana.

Þá sjást tveir svartir hlutir og snúrur undir töskunni. Bára hagræddi töskunni kl. 20.35 og þá sjást svört stykki og snúrur undir henni.

Bára tók í töskuna kl. 20.40 og tók upp svarta snúru eða hlut, setti upp gleraugu og leit undir bekkinn sem hún sat á og skimaði í kringum sig.

Síðan stóð hún upp, tók svartan hlut með sér og færði sig út fyrir myndsviðið. Hún kom til baka mínútu síðar án svarta hlutarins.

Síðan tók hún muni sína og tösku kl. 20.42 og þar með tvö svört stykki og snúrur undan henni.

Svo flutti hún sig út fyrir myndsviðið og kom ekki aftur inn í það.

Svo virðist sem Bára hafi setið eftir það eins langt frá þingmönnunum og mögulegt var.

Bergþór sagði að á upptökunni sæist að Bára hefði gjarnan haldið á símanum, horft á skjáinn og dregið fingur yfir hann.

Eftir kl. 20.40 hafi af og til sést til ferða Báru fram á bar eða í anddyri Kvosin Hotel sem er í sama húsi.

Þangað sótti hún tvívegis ferðabæklinga.

Svo sést þegar hún yfirgaf staðinn kl. 23.39.

Myndskeiðinu sem lögmaður fjórmenninganna hefur skoðað lauk kl. 23.52."

Þetta er allt saman auðvitað allt í samræmi við framburð þessa vesalings öryrkja sem svo margir eru að pirra.

Af hverju er fólk svona vont við vesalings öryrkjann?

Aumingja Bára. 

Kemur mér þetta eitthvað við?

Viðar Guðjohnsen lyfjafræðingur skrifar í Mbl. í dag. Þar rifjar hann upp eftirfarandi:

"Á síðasta landsfundi voru línurnar lagðar með eftirfarandi samþykkt:

„Sjálfstæðisflokkurinn hafnar frekara framsali á yfirráðum yfir íslenskum orkumarkaði til stofnana Evrópusambandsins.“

Samþykktinni var beint gegn þriðja orkupakkanum.

Þeir sem halda því fram að þessi samþykkt hafi verið sett fram af einhverju handahófi og tengist ekki þriðja orkupakkanum skulu skýra sitt mál."

Forysta Sjálfstæðisflokksins hefur ákveðið að samþykkja 3. orkupakkann.Hún gefur ekkert fyrir mínar skoðanir og fleiri sérvitringa.

Kemur mér þetta eitthvað við lengur?

Veður Bjarni reyk?

hvað varðar 3. Orkupakkann þegar hann skrifar svo:

 

"Innleiðingin verður á öllum orku­pakkanum gagnvart ESB:

Því fer víðs fjarri, að ein sam­eig­in­leg frétta­til­kynn­ing ís­lenzks ráð­herra og eins fram­kvæmda­stjóra ESB hafi nokkra laga­lega skuld­bind­ingu í för með sér fyrir Evr­ópu­sam­band­ið (ESB).
Að undan­skilja gerð nr 713/2009 við inn­leið­ingu Al­þing­is á ESB-Orku­bálki #3 hefur þess vegna ekkert laga­legt gildi gagnvart ESB. 

Þetta þýðir, að ESB-gerð, sem brýtur gegn Stjórnarskrá að mati Stefáns Más Stefánssonar og Friðriks Árna Friðrikssonar Hirst, verður innleidd í lög á Íslandi samkvæmt Evrópurétti. ESB verður óbundið af þeim fyrirvara Alþingis að skilja gerð 713/2009 frá innleiðingu Orkubálks #3 í EES-samninginn.

Sæstrengsfjárfestar munu geta sótt um leyfi til Orkustofnunar fyrir sæstrengslögn til Íslands, eins og ekkert hafi í skorizt, þ.e. eins og enginn fyrirvari þessu lútandi hafi verið settur í íslenzk lög. Af munu hljótast málaferli, sem aðeins geta endað á einn veg.

Réttur vettvangur breytinga/aðlögunar fyrir EFTA-ríkin:

Að gera lögformlegt samkomulag við ESB um að fella niður heila gerð í heildstæðum ESB-lagabálki fyrir innleiðingu í einu EFTA-landi er ómögulegt á símafundi. Yfirlýsing samþykkt á símafundi hefur aðeins pólitíska þýðingu hér innanlands, en alls enga réttarlega þýðingu eða skuldbindingu fyrir ESB.
Eini rétti formlegi vettvangurinn fyrir slíka undanþágu eru samninga­viðræður í Sameiginlegu EES-nefndinni, þar sem saman koma fulltrúar allra viðkomandi EFTA-landa og ESB. Breytingar, sem út úr slíkum samninga­viðræðum kynnu að koma, þurfa síðan að hljóta samþykki Fram­kvæmda­stjórnar­innar, Ráðherra­ráðsins og ESB-þingsins. 

Við þessar aðstæður er ekkert til, sem hægt er með réttu að kalla „orkupakka á íslenzkum forsendum“. Með því er slegið ryki í augun á fólki með lögfræðilegum loftfim­leikum hér innanlands.

Sæstrengurinn „Ice-Link“:

Í umræddri fréttatilkynningu ráðuneytanna (UR, ANR) 22.03.2019 stendur: „Á sameiginlegum þing­flokks­fundi stjórnar­flokkanna 20. marz sl. var ákveðið að draga til baka umsókn um sæstrengs­verkefnið IceLink inn á fjórða PCI-listann (e. Projects of Common Interest). Hefur erindi þess efnis þegar verið sent.“ Núgildandi PCI-listi er nr 3, ekki nr 4, og gildir hann fram á árið 2020. 

Hvers vegna var ekki óskað eftir að fjarlægja „Ice-Link“ af núgildandi lista ? Það er vegna þess, að slík beiðni myndi engin áhrif hafa. Beiðni ríkis­stjórn­ar­innar er ekki einu sinni nægjanleg til að forðast, að „Ice-Link“ fari á nýja listann árið 2020. Þótt hann fari út af fjórða listanum, getur hann farið inn á fimmta listann 2022. Hvaða réttmætur hagsmuna­aðili sem er, getur óskað eftir því við ACER/ESB, að „Ice-Link“ eða t.d. „Ice-Ire“ (sæstrengur til Írlands) fari inn á PCI #4, t.d. raforku­fyrirtækið E´ON eða annar sæstrengs­fjárfestir. Þótt beiðni ríkis­stjórnar Íslands verði vafalaust vegin og metin, hefur hún ekki neitunar­vald um málið.

Það er ekki sopið kálið, þótt í ausuna sé komið, því að í Kerfisþróun­ar­áætlun ESB er gert ráð fyrir „Ice-Link“, og hann er einnig í samevrópskri heildaráætlun (energy corridors) fyrir orkuflutninga. Þar eru mörg samþykkt skjöl og formleg ferli, sem við eiga, svo að áhrif íslenzku ríkisstjórnarinnar eru takmörkuð. Þessi beiðni frá Íslandi dugar ekki endilega til að hindra, að strengurinn fari inn á PCI#4.

Hreinar línur:

Sú leið, sem ríkisstjórnin ætlar að fara í orkupakka­málinu, er ófær, af því að hún brýtur EES-samninginn og er þar með á skjön við Evrópurétt. Annaðhvort verður þingið að samþykkja Orkupakka #3, eins og hann kom frá Sameiginlegu EES-nefndinni, eða að hafna honum alfarið. Það er ekki hægt að samþykkja aðeins hluta af honum, en hafna eða fresta hinu. 

Afleiðingin af þessu er sú, að hagsmuna­aðilar, t.d. Vattenfall í Svíþjóð, geta kært ólögmætan gjörning Alþingis (að Evrópurétti) fyrir ESA, og þá mun þessi innleiðing hrynja, eins og spilaborg, og eftir mun standa í íslenzkri löggjöf Þriðji orkumarkaðs­laga­bálkurinn án nokkurrar undantekningar, þ.á.m. sá hluti hans, sem 2 af 4 lagalegum ráðgjöfum utanríkis­ráðu­neytisins töldu brjóta í bága við Stjórnarskrá Íslands. 
Þar með virðist einnig myndast grundvöllur fyrir málshöfðun á hendur ríkinu fyrir íslenzkum dómstólum fyrir stjórnar­skrárbrot.

Bjarni Jónsson rafmagnsverkfræðingur."

Fyrir mér er þetta einfalt:

3. Orkupakkinn fjallar um þá stefnu ESB að koma á viðskiptum með orku eins og með aðra vöru og þjónustu sem er megininntak ESB. Hvernig getum við verið að skuldbinda okkur til slíks samstarfs ef við ætlum ekki að lifa eftir því?

Til hvers erum við þá að vera í þessu EES samstarfi ?  Bara til þess að njóta þess sem okkur passar en hafna hinu? Er það okkur sæmandi?

Hvaða hag höfum við af því að undirrita yfirlýsingu um að koma á evrópskum orkumarkaði ef við höfum ekki sannfæringu fyrir réttmæti þess markaðar?

Annaðhvort höfum við hagsmuni af því að selja orkuna hæstbjóðanda eða við höfum ekki hagsmuni af því þar sem almenningur gæti þurft að greiða hærra verð fyrir kílówattið meðan ríkissjóður ,þjóðarbúið og Landsvirkjun hagnast á meira því?  

Almenningur og stóriðjan greiði meira til ríkisins sem selur orkuna.Samanlagður hagnaður af orkuframleiðslu verði meiri. 

Hverjir eru þá kostir þess að stóriðja sé fremur staðsett hérlendis en erlendis? Hugsanlega margir. En hefur þeim þá ekki fækkað um einn sé orkan á sama verði? 

Fylgja því þá ekki afgerandi kostir að unnið sé úr raforkunni á Íslandi fremur en annarsstaðar? Stóriðja, gagnaver, vetnisframleiðsla, áburður svo dæmi séu tekin?

Eru Bjarni Jónsson og fleiri að vaða reyk með því að leggja til að við samþykkjum ekki 3. orkupakkann né aðra slíka meðan kostir útflutnings raforku eru ekki augljósir?

Ekki gott Elías

minn Elíasson  finnst mér að lesa þig snúast í 3.orkupakkamálinu. Sópa til hliðar megininntaki hans um að koma á sameiginlegum markaði með orku.

 Ég skil ekki hvernig sú þjóð sem gerist aðili að markaðsstefnumáli um orku getur verið á móti því  að fara á þann markað með því að hafna tengingu við markaðinn? Mér finnast rök um að spilla ekki andrúmsloftinu í EES með höfnun léttvæg þegar engir kostir fylgja.Eru fleiri ástæður fyrir viðsnúningi þínum en við blasa á þessari stundu?

Ég fylgi ekki þeim stjórnmálamönnum sem greiða atkvæði með samþykktinni. Ég verð áfram á móti 3.orkupakkanum sem ekki góðum kosti þótt þú Elías minn Elíasson hafir snúist svona algerlega í málinu.

  .