Verkfallsboðun verður samþykkt

með svona 2618 atkvæðum  af þeim 16.578 fé­lags­mönnum Eflingar sem atkvæðisrétt eiga. Plús eða mínus  eitthvað sem áróðursdeild FjögurraBlaða Smára kann að geta trommað upp til viðbótar eða fælt frá.

Mikill fjöldi félagsmanna stéttarfélaga á sér auðvitað skýringu í nauðungaraðild allra sem á vinnumarkaði vilja vera.Það er ekki spurt hvað einstaklingurinn vill heldur að hann skal.

Landslag í kjaramálum núna er orðið talsvert breytt frá því sem áður var. Hugmyndabarátta hefur öðlast nýjan sess og bein kjaramál sem voru í forgrunni hér áður fyrr hafa vikið til baka fyrir henni. Fjárhagslegur styrkur stéttarfélaga er orðinn mikill og peningum fylgja völd.

Maður getur velt því fyrir sér hvort ekki þurfi einhvern tímann að krefjast einhverra þröskulda í afgreiðslu svo þýðingarmikilla mála sem skipta jafn miklu fyrir jafn marga og boðun vinnustöðvanna í stéttarfélögum sem hafa einokun á landsvæðum. Hérlendis er útilokað að standa utan stéttarfélaga vilji menn vera í starfi.Svo er ekki regla í öðrum löndum að því að ég hef heyrt.

En svo fer fram sem horfir og verkfallsboðun verður samþykkt í almennum atkvæðagreiðslum lítils minnihluta félagsmanna.

 

 

Brjálæði

er að hlusta ekki á aðvaranir vísindamanna við innflutningi fjölónæmra sýkla og vírusa.Svo segir í Morgunblaðinu á forsíðu:

"Karl G. Kristinsson, prófessor í sýklafræði og yfirlæknir á sýkla- og veirufræðideild Landspítalans, leggst gegn þeim áformum að heimila innflutning á ógerilsneyddum mjólkurafurðum.

„Það bara má ekki gerast. Ég held að það sé ennþá möguleiki að bregðast við því,“ segir hann en fyrir liggur lagafrumvarp sem heimilar slíkan innflutning.

Að sögn Karls getur verið mæðivisnu veira í ógerilsneyddri sauðaog geitamjólk. „Í Evrópu, og nánast alls staðar í heiminum, er mæðivisnu veiran landlæg. Hún hefur ekki verið á Íslandi mjög lengi en hún barst til landsins 1933, með innfluttu sauðfé frá Þýskalandi. Hún dreifðist um allt land og tók langan tíma að uppræta hana.

Áður en tókst að uppræta veiruna hafði hún lagt að velli 150.000 kindur og þurfti að lóga 600.000 fjár.“ Hann segir íslenskt sauðfé mjög móttækilegt fyrir veirunni og ekki þurfi nema eina veiru til að sýkja sauðfé. Veiran hefur verið í Evrópu í árhundruð og því hefur sauðfé þar aðlagað sig veirunni. „Við viljum ekki fá þetta inn aftur.“ »1

Ég man vel þegar við vorum að drepa mæðiveikar rollurnar í Borgarfirðinum í stríðslokin með helgrímum. Þessir vesalingar börðust við að ná andanum og skulfu eins og hríslur.Þetta var skelfilegt að horfa á.

Nú á að fórna öllu öryggi fyrir skammtíma gróðasjónarmið kramara undir yfirskyni viðskiptafrelsis Evrópusambandsins. 

Það deyja núna 30.000 manns í Evrópu einni af völdum ónæmra sýkla.Hvað viljum við mörg dauðsföll hér?  Hvernig líst okkur á 10 Íslendinga á altari Bónusar og Krónunnar? 

Það er hreint brjálæði að hlusta ekki á vísindamenn okkar og taka áhættuna af dauðsföllum af þessum völdum. 

Rökkur við Roðasali

olli nærri árekstri hjá mér fyrir framan hjúkrunarheimilið í Roðasölum i Kópavogi. Það var ausandi rigning og þrumuveður þegar ég var á leið í tennis. Ég sá skiltið milli akreinanna of seint og tognaði í uppgjafahöndinni  við að beygja frá og nærri búinn að velta bílnum.

Ég er þaulvanur þessari leið en lýsingin er alltof klén þarna, bara öðru megin vegar og miðeyjan er í dimmu. Mér er oft búið að bregða þarna í dimmviðri þannig að mínu viti er þetta óforsvaranlegt að keyra í svona rökkri við Roðasali.

Er þetta svo flókið?

Launatafla Eflingar: 

Er það óyfirstíganlegt án verkfalla að breyta skilgreiningunum þannig að félagsmenn sem eru í lægstu flokkunum flytjist einfaldlega upp til flokka sem eru of lágir að bestu manna yfirsýn?

Er það ekki sanngirnisatriði að meta störfin upp á þennan hátt.

Kjarasamningurinn er vandað plagg og vel upp byggður. Er virkilega nauðsynlegt að blanda sósíalistapólitík Gunnars Smára Egilssonar og Sólveigar Önnu í þetta mál sem utanaðkomandi virðist ekki flókið að leysa?

Það eru sárindin vegna ósanngjarnra hækkana til ráðherra, embættismanna og bankastjóra sem sitja í láglaunafólkinu.Heimska og síngirni þessa fólks stendur í vegi fyrir sáttum. Elítan vill ekki láta neitt og gefur öllum almenningi langt nef. Vilja ráðherrar og þingmenn ekkert gefa eftir af kjararáðsúrskurðum? Bara þeir lægst settu geta ekki fengið neitt nema örfá prósent?

Af hverju er ekkert gert í bankasráðs-og bankastjóramálum ríkisins? Er svona mikill vandi að vera í þessum störfum. Ég fullyrði að þau eru ekki flóknari en svo að hver meðalsnotur maður getur gegnt þeim. Og ég tala ekki alveg reynsluslaust í þeim efnum.

 

Er þetta fyrirfólk okkar blint á allt sem heitir mannleg samskipti? Svöruðu spurningu Sólveigar í sjónvarpi um hvort að þeir gætu lifað á lágmarkslaununum neitandi. Hækka kaupið með fullum skattgreiðslum en ekki einhverju sértækum ráðstöfunum. leyfa öldruðum að vinna án skerðinga með fullum skattgreiðslum launa?

Þetta er ekki svo flókið ef ekki þarf að blanda pólitík og marxískum kenningum í málið.

Sannleikurinn um framtíðina

er í forystugrein Harðar Ægissonar í Fréttablaðinu í dag:

"Þetta var aldrei að fara öðruvísi.

Leiðtogar hinnar róttæku verkalýðshreyfingar, hvar formaður Eflingar fer fremst í flokki, höfðu lítinn áhuga á að ná kjarasamningum. Tilgangurinn hefur fremur verið að sækjast eftir átökum og verkföllum með pólitísk markmið að leiðarljósi.

Nú er það að raungerast. Vanstillt viðbrögð við útspili stjórnvalda hafa undirstrikað þá staðreynd. Tillögur um skattabreytingar, hækkun barnabóta og hækkun persónuafsláttar kosta ríkið um 18 milljarða. Ljóst er að ekki verður gengið lengra – og ríkið á alls ekki að ljá máls á því – nú þegar tekjur ríkissjóðs munu fara þverrandi samhliða niðursveiflu í efnahagslífinu. Með lýðskrum að vopni, þar sem engu er skeytt um efnahagslegar staðreyndir og allir sem dirfast að vara við marxískum orðavaðlinum eru útmálaðir sem óvinir fólksins, hefur formönnum VR og Eflingar, ásamt ýmsum fylgitunglum sínum, tekist að tromma upp sífellt ískyggilegri stemningu í samfélaginu. Þau hafa markvisst spilað á tilfinningar fólks, einkum þeirra sem lægstu launin hafa, og vakið falsvonir um að hægt sé að ná fram stórfelldum launahækkunum og kjarabótum gagnvart atvinnurekendum og stjórnvöldum með einu pennastriki.

Þetta hefur þeim tekist, sem er kannski hvað alvarlegast, í krafti þess að vera komin með dagskrárvaldið í íslenskum fjölmiðlum. Of fáir eru reiðubúnir að stíga fram og benda á ruglið, sem aðeins magnast upp með hverri vikunni sem líður, og hvaða afleiðingar málflutningur þeirra mun hafa fyrir kjör meginþorra almennings nái hann fram að ganga.

Þótt oft hafi hart verið tekist á milli aðila vinnumarkaðarins þá er það líklega einsdæmi að verkalýðshreyfingin, sem er núna stýrt af reynslulitlu fólki, hafi komið fram með eins sverar kröfur á sama tíma og hagkerfið er tekið að kólna mjög snögglega.

Hagkerfinu hefur verið haldið í gíslingu vegna þeirrar óvissu sem uppi hefur verið á vinnumarkaði. Stórar ákvarðanir hjá fyrirtækjum og heimilum – hvort sem um er að ræða fjárfestingar eða fasteigna- og bílakaup – eru af þessum sökum margar hverjar í biðstöðu.

Leiðandi hagvísir Analytica, sem gefur vísbendingar um umsvif í hagkerfinu að sex mánuðum liðnum, hefur þannig lækkað núna tólf mánuði í röð. Það hefur ekki gerst síðan 2008. Innflutningur er að dragast saman, samdráttur í debetkortaveltu hefur ekki verið meiri í tólf ár og ferðamannafjöldinn er að þróast til verri vegar.

Yngvi Harðarson, framkvæmdastjóri Analytica, sem formaður Eflingar telur væntanlega að tilheyri einnig hinum „efnahagslega forréttindahópi“ sem ekki beri að taka mark á, hefur bent á að þetta þýði að hætta sé á alvarlegri stöðnun. Venjulegt íslenskt launafólk, sem stendur undir meginþorra samneyslunnar, kærir sig flest hvert ekkert um að vera notað sem tilraunadýr fyrir marxíska hugmyndafræði byltingarsinna sem telja sig þess umkomna að knýja fram pólitískar kerfisbreytingar.

Það vill fyrirsjáanleika og stöðugleika í efnahagsmálum. Það hefur tekist síðustu ár þar sem Íslendingar hafa upplifað verðstöðugleika og fordæmalausa kaupmáttaraukningu. Þeim ávinningi á nú að kasta fyrir róða.

Ákvörðun um boðun verkfalls mun ein og sér valda ómældu tjóni sem aftur dregur úr getu atvinnurekenda til launahækkana. Allir tapa á þessari brjálsemi sem er í uppsiglingu og mun hafa í för með sér meiriháttar lífskjaraskerðingu fyrir almenning. Gengið mun veikjast, verðbólga aukast, vextir hækka og uppsagnir og gjaldþrot fyrirtækja eru óhjákvæmileg.

Spennið beltin."

Spurning er nú hvort SA ætlar að láta Fjögurrablaða-Smárann og málpípu hans Sólveigu Önnu setja þjóðfélagið á annan endann?

Ætla samtökin að láta þau ein um að setja fólki stólinn fyrir dyrnar í áróðursstríðinu eða ætla þau að sýna mátt sinn líka og svara með aðgerðum sem bíta? 

Af hverju á að láta kommúnista stjórna helförinni eina?

 

Alþingi hneykslar

mann í dag með framferði sínu.

Þjóðfélagið stefnir hraðbyri í stórslys verkfalla og upplausnar. Á Alþingi blaðra menn í það endalausa um mál sem mætti setja aftar í röðina.

Hvað er til bragðs að taka til að aftra stórslysi í efnahagsmálmunum? Af hverju talar Alþingi  um þetta forgangsmál sem eru hvernig á að leysa kjaramálahnútinn?

Píratar myndu blaðra í það endalausa um þau mál sem önnur og Björn Leví leggja fram fyrirspurnir. En inn á milli að minnsta kosti  gæti skynsamt fólk komið með tillögur.

Er engin stemning inni á Alþingi til að lækka kjaradómsúrskurðinum þeirra eigin laun? Ef það er ekki þá er trúverðugleiki þingsins skaddaður. 

Er það ekki hneyksli ef Alþingi gerir ekkert í þeim málum sem eru brýnust en blaðrar út í eitt um mál sem ekki liggur á að taka fyrir?

 

Styrmir skrifar

svo:

"Forysta ríkisstjórnar hefur verið ötul við að útskýra fyrir fólki, að kjaradeilur standi á milli verkalýðshreyfingar og Samtaka atvinnulífsins en ekki á milli hinna fyrrnefndu og ríkisstjórnarinnar.

Það er að sjálfsögðu rétt í grundvallaratriðum en einn þáttur málsins sem skýrir þá athygli, sem beinist að ríkisstjórninni er gjarnan látinn ónefndur.

Það eru ákvarðanir Kjararáðs um launahækkanir æðstu embættismanna, þingmanna og ráðherra, sumarið og haustið 2016. Þá þegar var á það bent úr mörgum áttum, að með þeim ákvörðunum hefði ríkisvaldið tekið að sér það hlutverk að verða leiðandi í mótun kröfugerðar verkalýðssamtaka í næstu lotu kjarasamninga. Það væri ekkert vit í því og á það bent að í tveimur sambærilegum tilvikum á síðustu tæpum þremur áratugum, hefði Alþingi afnumið ákvarðanir svokallaðs Kjaradóms.

Samstaða stjórnmálastéttarinnar um að hafa þær ábendingar að engu var augljós.

Nú stöndum við frammi fyrir þeim afleiðingum, sem þá þegar voru fyrirsjáanlegar.

Þetta er ástæðan fyrir því hvað athyglin beinist mikið að ríkisstjórn í yfirstandandi kjaradeilu."

 

Manni kann að finnast að verkalýðshreyfingin sé búin að taka að sér lögfgjafarvald í skattamálum. Hún segi til um hvað hún geti samþykkt án þess að fara í verkföll að eigin smekk.

Styrmir hefur rétt fyrir sér að græðgi stjórnmálastéttarinnar og heimska er búin að undirbúa jarðveginn fyrir hörmungunum framundan.

 

Verkföllin framundan

eiga að byrja sem skæruverkföll hjá Ragnari Þór og allir á fullu kaupi.

Fimmtungur félagsmanna Eflingar ætla að fara í verkfall fyrir 5000. Sem sagt litill minnihluti róttækustu félagsmanna geta þannig ráðið öllu í fjölmennum félögum vegna skipulagsins.

Eru allar þessar leikreglur í verkalýðshreyfingunni í takt við lýðræði og nútímann? Hefur þjóðfélagið ráð á að láta þetta afskiptalaust? Líklega því að Alþingi er meira og minna ófært um að taka ákvarðanir um neitt sem máli skiptir vegna smáflokkakraðaksins. Þar er bullað og gerðar fyrirspurnir um allt og ekkert. Fátt eitt rætt sem skiptir raunverulega máli. 

Hefur verkalýðshreyfingin öll völd í ófriðarmálum? Er ekki eitthvað til sem heitir verksviptingarheimild? Eru þessi skrautsýningarverkföll það sem við þurfum?

Hvað með allsherjarverkfall með öllum verslunum lokuðum og alvöru stöðvun þjóðfélagsins? Lærum við nokkurn tímann nútíma vinnubrögð í kjaramálum  öðruvísi?

Gunnar Smári og Sósíalistaflokkurinn er búinn að stefna lengi að því að sanna sig hjá Eflingu með Sólveigu og Viðari.Vilhjálmur Birgisson er búinn að skella hurðum en Björn fer aðeins hægar enda reyndari.Eru svo ekki allir eftir i  BHM og BSRB þar sem menntun skal metin til laun hvað sem Sólveig Anna segir?

Hafa verkföll ekki lengi verið augsýnileg framundan?

 

Góður upplesari

er í dag á hljóðmogga. Það skiptir miklu mæli fyrir sjónskerta hlustendur að röddin sé skýr og geinileg og því verður að velja upplesara með tillit til þess.

Takk fyrir góðan upplestur.

"Í skugga Smárans"

skrifar Björn Bjarnason á vefsíðu sína:

" Það eru vissulega nokkur tímamót að í tillögunum um skattabreytingar leggur Bjarni Benediktsson, efnahags- og fjármálaráðherra, fram hugmynd um þriðja skattþrepið. Hann hefur lengi og oft talað gegn þriggja skattþrepa kerfi. Tillaga hans nú sýnir mikla viðleitni til að koma til móts við sjónarmið viðmælendanna. Erfitt er að sjá að þeir meti það nokkurs. Meira ber á því í málflutningi þeirra að nú verði að þétta raðirnar til verkfallsátaka þótt þeir viti manna best að bölvun þeirra bitnar að lokum mest á umbjóðendum þeirra sjálfra.

Sósíalistarnir í Eflingu stéttarfélagi fengu Stefán Ólafsson og Indriða H. Þorláksson til að dusta rykið af gömlum skattatillögum. Þær eru í ætt við úrræði François Hollandes, forseta franskra sósíalista, fyrir nokkrum árum. Frá framkvæmd þeirra var fallið þegar öllum varð ljóst að dauð hönd hvíldi á frönsku fjármála- og efnahagslífi.

Katrín Jakobsdóttir minnir nú á að við myndun ríkisstjórnar hennar var ákveðið að taka ekki upp hátekjuskatt.

Stjórn sín sé hins vegar reiðubúin til að beita sér fyrir risavaxinni innspýtingu í húsnæðismál, réttlátara skattkerfi, lengingu fæðingarorlofs í tólf mánuði og margvíslegum breytingum hvað varðar félagsleg undirboð og leiguverð auk aðgerða sem stuðla að lægra vaxtastigi, draga úr áhrifum verðtryggingar og styðja við fyrstu íbúðarkaup.

„Þetta er allt að umfangi um það bil þrjátíu milljarðar á um þremur árum,“ sagði forsætisráðherra í ríkisútvarpinu í morgun (20. febrúar) og bætti við:

„En það er kannski ekki stóra spurningin heldur það að þetta eru allt kerfisbreytingar sem stuðla hér að miklum samfélagslegum umbótum.“

Óvissan ein og hótanir um verkföll valda nú þegar efnahagslegum skaða. Menn hika við töku ákvarðana um framkvæmdir og viðskipti. Tillögur ríkisstjórnarinnar leggja góðan grunn að lausn þessarar deilu.",segir Björn.

Það er lítt trúverðugt þegar fjárglæframaðurinn og "ritsnillingurinn"  Gunnar Smári Egilsson er orðinn helsti áróðursmeistari verkalýðsins.

Hann verður ekki boðberi heilinda í samningum heldur hurðarskella. 

Sáttatónn Fjögurra-Blaða Smárans

"Bjarni Ben og fjármálaráðuneytið reyna að gera sem mestu úr gagni láglaunafólks af skattabreytingum ríkisstjórnarinnar með því að tilgreina skattabreytingar á ársgrundvelli. Til að fá hærri tölur. Gott og vel, hallærislegt og óheiðarlegt, og algjörlega á skjön við hvernig vanalega er talað um kaup og kjör á Íslandi.

Við segjum að lágmarkslaun séu 300 þús. kr. Enginn segir að þau séu 3,6 m.kr. á ári. Tilboð SA var um 20 þús. kr. hækkun á laun undir 600 þús. kr. en ekki tilboð um 240 þús. kr. á laun undir 7,2 m.kr.

Við erum orðin vön óheiðarlegri framsetningu frá Bjarna, sem ýmist felur upplýsingar eða kynnir þær með bjánalegum flugeldasýningum og reykbombum.

Maðurinn er nokkurs konar trúður óheiðarleikans. En hvers vegna eru fjölmiðlar á borð við Vísi og Stöð 2 að éta þessi áróðursbrögð upp? Það virkar eins og fréttin hafi verið seld ráðuneytinu eða að fréttafólkið sé á launum hjá Valhöll."

Hvaða augum skyldu fyrrum viðskiptaaðilar líta Fjögurra-Blaða  Smárann? Mælt á skala heiðarleikans? 

Skyldi krafan eftir verkfallið verða:

a. Fullt kaup allan verkfallstímann fyrir alla?

b. Sakaruppgjör fyrir öll ofbeldisverk unnin í verkfallinu?

Sáttatónninn fyrir hönd Eflingar er sleginn.

 

Forysta án flokks?

getur manni dottið í hug þegar maður hefur heyrt þingmenn Sjálfstæðisflokksins tala um 3. orkupakkann. Það er helst á þeim að skilja að þeir ætli að samþykkja hann því hann skipti engu máli.

Á Útvarpi Sögu var fólk spurt um hvernig því litist á hugmyndir Bjarna Benediktssonar um Þjóðarsjóð.82 % lýstu sig andvíga hugmyndinni.

Margir innhringendanna grunuðu forystu Sjálfstæðisflokksins og sérstaklega formanninn um græsku í þessu sambandi. Sumir fóru í framhaldi að spyrja um stöðu hlutfjárins sem voru einir 2 milljarðar  sem Bjarni hafði forystu um að leggja í stofnun banka í Asíu og virtust fullir tortryggni í hans garð vegna þessa.

Styrmir Gunnarsson skrifar svo:

"Það er athyglisvert í því sambandi að reiðin í grasrót Sjálfstæðisflokksins vegna orkupakka 3 er svo mikil, að það fyrsta sem sagt var við gamlan mann, sem kom í Valhöll í síðustu viku til þess að hlusta á fyrirlestur um Alzheimer var þetta:

"Ef þeir samþykkja orkupakkann, hrynur flokkurinn".

Það skyldi þó aldrei vera að einstök flokksfélög Sjálfstæðisflokksins fylgdu fordæmi brezkra íhaldsmanna og lýstu vantrausti á þá þingmenn flokksins, sem það kynnu að gera?"

Hingað til hefur kostum samþykktar ekki verið lýst fyrir mér af neinum þessara þingmanna. Heldur ekki hefur mér verið svarað um það hvort við gætum neitað viðtöku sæstrengs ef einhver kæmi með hann til landsins.

Talar forystan sama mál og flokkurinn?