Gaman að græða!

"Lögfræðistofur græddu fjóra milljarða á tveimur árum
Níu lögfræðistofur högnuðust samtals um 3,7 milljarða króna á árunum 2009 og 2010. Gróðinn hefur aukist mikið eftir hrun. Samanlagður hagnaður þeirra dróst lítillega saman í fyrra. Logos græðir langmest.
Viðskipti Níu lögfræðistofur högnuðust samtals um 1,7 milljarða króna á síðasta ári. Logos hagnaðist langmest þeirra allra í fyrra, um 633 milljónir króna. Níu lögfræðistofur högnuðust samtals um 1,7 milljarða króna á síðasta ári. Logos hagnaðist langmest þeirra allra í fyrra, um 633 milljónir króna. Þetta kemur fram í ársreikningum lögfræðistofanna. Þær eru Logos, BBA Legal, Lex, Mörkin, Réttur-Aðalsteinsson&Partners, Landslög, Juris, Sigurjónsson&Thor og Lögmál.

Logos, stærsta lögfræðistofa landsins, er í algjörum sérflokki þegar kemur að hagnaði. Stofan hefur grætt um 1,5 milljarða króna á þessum tveimur árum. Stjórn Logos lagði til að 90% hagnaðarins í fyrra yrðu greidd út sem arður til 16 eigenda stofunnar. Gangi það eftir mun hver þeirra fá um 35,6 milljónir króna í sinn hlut vegna árangurs Logos í fyrra...."

BBA Legal hagnaðist næstmest þeirra stofa sem Fréttablaðið kannaði. Í fyrra skilaði stofan 252 milljóna króna hagnaði til viðbótar við þær 282 milljónir króna sem hún græddi árið 2009. Sam

anlagður hagnaður BBA Legal á árunum tveimur er því 534 milljónir króna. Eigendur stofunnar eru sex talsins. Þar af eiga tveir samtals 54% hlut.

Sú stofa sem skilaði þriðja mesta hagnaðinum var Lex lögmannsstofa. Hagnaður hennar í fyrra var 194 milljónir króna, sem var nokkru minna en árið áður þegar hún skilaði 291 milljón króna í hagnað. Á tveimur árum hefur Lex því halað inn 485 milljónir króna. Hluthafar Lex eru 17 talsins..."

Svo stendur í Fréttablaðinu.

En hverjir skyldu hafa borgað þetta ? Bara bankarnir hans Steingríms J..? Slitastjórnir ?

Eða félagsmenn í hagsmunasamtökum heimilanna? Fólk sem var gert gjaldþrota.

Hýenurnar éta leifarnar af föllnu dýrunum í Afríku.

Sameinaðir stöndum vér

og sundraðir föllum vér.Gamalt spakmæli sem ef til vill er ekki svo vitlaust.

Maður er að reyna að átta sig á því hvað mál sameini þessa ríkisstjórn þegar maður les heilsíðuauglýsingu í Morgunblaðinu frá valinkunnum stuðningsmönnum Vinstri Grænna um allt land. Tilefnið er að styðja við það að Jón Bjarnason landbúnaðar-og sjávarútvegsráðherra verði ekki rekinn úr ríkisstjórn Jóhönnu Sigurðardóttur sem kennir sig til norrænnar velferðar og vinnur að inngöngu í ESB með samþykki formanns flokks Jóns.

Jón Bjarnason er á móti inngöngu í ESB og sýnir það bæði seint og snemma.Varla er honum láandi miðað við kosningastefnuskrá VG. Hann á því stuðning langt út fyrir raðir síns litla flokks bæði með varðstöðu um málefni landbúnaðarins og ESB málið gagnvart sjávarútveginum.

Þessu er öfugt farið um formann VG. Bæði af ýmsum ástæðum öðrum heldur en þeim að hann hefur ekki minnst á afstöðu sína til inngöngu í Evrópusambandið siðan í kosningunum 2009. Hann er ásakður um að ver óheill í þeirri afstöðu. Kosningaloforð kunna að vera létt í vasa hjá sósíalistum þar sem hin mikla hugsjón að baki þeirra réttlætir alla þá krákustiga sem fara verður að markinu mikla-Alræði Öreiganna.En VG á sér hugsjónalegan uppruna hjá kommúnistum sem fundu sig ekki í sama flokki og vinstri kratar.Eðli þessu samkvæmt telst það sigur að hafa getað hindrað öll stóriðjuáform til þessa án þess að nokkuð annað hafi komið í staðinn. Atvinnulífið til landsins er því í sömu sporum og fyrr.

Þessi ríkisstjórn var hinsvegar kosin til þess af fólkinu, að takast á við aðsteðjandi vanda.Sem var helstur að koma atvinnulífinu aftur af stað og taka á skuldavanda heimilanna, vegna stökkbreytinga í kjölfars kerfishrunsins.

Hefur hún staðið undir væntingum? Fullyrða má að skuldamál heimilanna séu að mestu leyti óleyst. Atvinnulífið til landsins er í svipuðum vandamálum og atvinnuleysið og landflóttinn er viðvarandi. Svávarútvegur og útflutningur ganga vel sem eðlilegt er við 100 % gengisfall. Gjaldeyrishöft og stórhækkaðir skattar eru viðvarand staðreynd.
Væntingar um breytingar sem þessi ríkisstjórn standi fyrir með einhverjum hætti eru þverrandi. Stuðningsmenn hennar eru hinsvegar duglegir að breiða út þá skoðun að hún verði að sitja vegna þess hversu núverandi stjórnarandstaða sé léleg. Líklega ber almenningur ekki mikið traust til núverandi Alþingis. Almenningur er heldur ekki trúaður á að af inngöngu í ESB verði.

Svo til hvers situr þá þessi ríkisstjórn? Standa vörð um að aðildarviðræðum við ESB verði ekki frestað? Skapa tíuþúsund störf? Leysa skuldavanda heimilanna? Vera landsmönnum til skemmtunar? Halda í núverandi samsetningu Alþingis vegna þess að margir þingmenn muni ekki eiga afturkvæmt þangað?

En hvernig líður landsmönnum sjálfum þá? Eru þeir ánægðir með gang mála? Finnst þeim gaman að skemmtidagskrá ríkistjórnarinnar? Störfum núverandi Alþingis? Eða vilja gefa upp á nýtt?

Þarf ekkiað stokka uppá nýtt? Þarf ekki að sameina kraftana en hætta að toga sundraðir sitt í hvora áttina? Kjósa uppá nýtt?

Hvað gerist nú ?

 

þegar manni virðist að Ögmundur sé búinn að valda Jón Bjarnason, þannig að Steingrímur er í vanda, hafi hann fengið leiðbeiningu frá Jóhönnu um að hún óski eftir öðrum ráðherra frá VG.

Þetta kallar svo á meiri vanda því Lilja bíður með opnn faðm að hugga þá hrjáðu. Nú verða menn að spyrja sig, hvernig lítur  Hreyfingin á atburðina. Og svo dökki hesturinn, Framsókn með Sigmundi  Davíð?

Þetta skeður einmitt þegar Steingrímur ætlar að fara að leggja fram fjárlagafrumvarpið.

Erum við að lifa áhugaverða tíma eins og Kínverjar segja?

Getur einhver afsalað Íslandi?

eins og menn áfellast nú Ögmund Jónasson fyrir að hafa ekki samþykkt að hluta til. Er ekki kominn tími til að endurskoða allar reglur sem að slíkum afsölum lúta? Eru Samfylkingarmenn einhuga um að fordæma Ögmund ráðherra opinberlega fyrir að fara að lögum varðandi Nupo og Grímsstaði? Hvar er nú hin gamla stefna Alþýðuflokksins um að laust íslenskt land skuli vera í ríkiseign með sem mestum hætti eins og auðlindir í láði og legi? Hvað hefur breyst?

Hvað gengur Jóhönnu og Birni Vali þegar þau ráðast með slíku offorsi á samráðherra sína? Hvað eigum við að lesa útúr orðum Jóhönnu um málsmeðferð á frumvarpsdrögum Jón Bjarnasonar sem hann er búinn að vinna að lengi með vitund Jóhönnu Sigurðardóttur? Þekkja menn nokkur dæmi þess að samherjar fari fram með þessum hætti í ríkisstjórn eða jafnvel í stjórn almennra félaga nema í þeim tilgangi að láta skerast í odda?

Ég hélt að Ríkisstjórnin væri í umboði þjóðarinnar að reyna að vinna henni gagn. Koma menn auga á ávinning þess að ráðherrarnir deili svona opinberlega? Skapar þetta landinu traust útávið? Er þetta sú forysta sem þjóðin þarfnast mest á tímum atvinnuleysis og erfiðleika? Er þetta ekki bara raunalegt að horfa uppá þetta þegar fólk sem á að vera samherjar og hefur verið það lengi missir sig með þessum hætti eins og manni finnst Jóhanna og Björn Valur gera vegna starfa Jóns Bjarnasonar? Útaf engu finnst manni. Getur verið að ef til vill komum við bara ekki auga á það sem undir býr?

Ég er ekki í vafa að það er almennur þverpólitískur skilningur á því að fara varlega og varlegar en verið hefur í því að selja land til útlendinga sem hafa ólík viðhorf en innlendir menn til landsnota. Sama hvaðan þeir koma. Er rétt að einkaeignarhaldi á keyptu landi í Kína ljúki ávallt eftir 70 ár? Menn geti ekki selt land til lengri tíma. Mig myndi ekki undra nauðsyn slíks þar.

Jarðalög og ábúðarlög íslensk eru ótvíræð um vilja okkar sjálfra til þess að halda landi í búskap og nytjum. Væntanlega vegna innlendra sjónarmiða fremur en útlendra. Ekki leist mönnum í þá daga á að gefa kónginum Grímsey þótt útsker væri.

Er ekki meginstefið að einnni kynslóð Íslendinga sé hreinlega ekki heimilt að gera neinar þær ráðstafanir með land og landgæði sem rýrt getur þjóðareign komandi kynslóða þjóðarinnar? Það geti enginn selt fiskimiðin. Það geti enginn gefið Grímsey. Það eigi enginn Ísland nema Íslendingar saman.

Það getur enginn afsalað Íslandi.

Erum við sjálf ekki óvinurinn?

sem fólkiinu vinnur tjónið? Þessa fólks sem telur sig Íslendinga og allir þykjast bera fyrir brjósti. Erlendar kreppur og aflabrestur á miðum eru smámál miðað við það við sjálfir höfum á okkur unnið. Hvað  forystumenn launþega, sem kalla sig aðila vinnumarkaðarins á móti samtökum vinnuveitenda, hafa unnið mikið  tjón í þessu þjóðfélagi.

Mörg þúsund prósenta taxtahækkanir launa hafa iðulega skilað minnkun kaupmáttar og eyðilagt sparnaðinn í þjóðfélaginu með þvílíkum hætti að íslenska krónan er til háðs og spotts þegar hún er borin saman við dollarann og dönsku krónuna.  Við horfum á það með opnum augum hvernig fáeinum ljósmæðrum eða flugumferðarstjórum, sem ríkið hefur veitt menntun sina ókeypis geta tekið þjóðina í gíslingu og haft sjálfdæmi um kjör sín.  Kennarar taka börnin í gíslingu og komast upp með segja að þau skuli fyrr aldrei læra að lesa en þeir fái sinum kröfum fullnægt. Rafiðnaðarmenn hóta að slökkva á virkjunum landsins ef þeir fái ekki þær taxtahækkanir sem þeir vilja. Og til viðbótar heimta þeir að fá að ganga í ESB og taka upp  Evru. Hvar er þjóðræknin, hvar er þjóðarstoltið? Hvar er virðing þjóðarinnar utan 17, júni?

Þetta er kallað samningsfrelsi á vinnumarkaði. Svo er stunduð stjórnmálastarfsemi í landinu sem er algerlega vanmegnug gegn þessu liði.  Ráherrar ráða ekki við neitt.  Þetta er svo galið kerfi,  að stöku hópar geti  tekið sig úrúr og knúið fram  hækkanir verðlags að vild með gíslatökum og skemmdarverkum til fjárkúgunar af saklausu fólki að ekki er hægt að tala um það. Enginn má vinna nema vera neyddur í verkalýðsfélag. Atvinnurekanndi er látinn sverja að taka ekki utanfélagsmenn í vinnu. Það er einokun starfa fyrir opnum tjöldum.

Þessir  svokölluðu verklýðsforingjar okkar eru drifkraftur verðbólgunnar sem ekkert stjórnmálaafl hefur geta tjónkað við.  Ekki fyrr en þeir Guðmundur Jaki og Einar Oddur, sinn af hvorum vængnum, tóku höndum saman1989  og fengu  þjóðina til að staldra við í vitleysunni. Þeir töluðu þjóðina inn sitt band og stjórnmálamenn gengu í lið með þeim nauðugir viljugir.  Það voru gerðir samningar af viti, sem samstundis þurrkuðu út óðaverðbólguna sem þá ríkti.  Að vísu kom kreppa beint í kjölfarið sem gerði mörgum erfitt fyrir. En í heild varð  hlé á vitleysunni og í hönd fóru ein góð 12 ár. Með hjálp EES og Schengen  misstum við svo tökin á fjármálakerfinu og mörgu öðru  og það fór eins og það fór.

Nú eru víðast  komnir  til valda í þjóðfélaginu efnahagslegir örvitar og er þar víðast enginn kollurinn öðrum hærri. Það eru gerðir "kjarasamningar" sem allir sjá að standast ekki. Þess vegna stefnir allt lóðbeint niðurávið  með krónuna okkar. Það  er svo heimskara en tárum taki að þetta sama lið talar um að taka upp einhvern alvöru gjaldmiðil  sem okkar eigin!  Krónan okkar sé ónýt og svo framvegis!  Hvernig dettur þessu fólki þetta  í hug þegar það er ekki tilbúið að breyta sjálfu sér hið minnsta?  Jafnvel þó að það teljist með fullu viti dags daglega þá virðist því  ljúka  þegar kemur  að svokölluðum kjaramálum á vinnumarkaði. Hafi einhver unnið tjón á þessari krónu okkar þá eru það stéttarfélögin og engir aðrir. Krónan er saklaus og hlutlaus.

Þjóðin virðist ekkert hafa lært upp til hópa. Hver samtökin af öðrum eru tilbúin til Jihads, heilags stríðs,  gegn restinni af þjóðinni. Og þegar sá fyrsti hefur fengið sínar óskir uppfylltar þá tekur sjálfsvörn þess næsta við.

Engin stjórnmálaöfl ráða við þetta. ASÍ þegir meðan Samfylkingin er í stjórn. Komi Sjálfstæðisflokkurinn til valda þá er í lagi að hefja kjarastríð. Svona er þetta bara hjá þessu liði sem kallar sig íslenska þjóð. Ber ekki virðingu fyrir neinu, hvorki fánanum né sjálfri sér.Hún lærir aldrei af mistökunum. Og hún hefur heldur ekki lært neitt af hruninu þegar hún horfir á útrásarvíkingana fá afhent til baka hvert vígið af öðru, hvert og vogunarsjóðirnir útlensku eins og Bæjarins Partners,Borgartún Associates, Geysir Advisors, Grindavík Fund, Gullfoss Partners, Keflavik Associates, Laugavegur Partners, Silfra Fund, og Sóltún Partners reka Aríonbanka og Íslandsbanka íslenskum heimilum og Steingrími J. SIgfússyni til tímanlegrar dýrðar.

Við erum eiginlega ekki þjóð í raunverulegum skilningi heldur samsett af  óaldarflokkum. Hreint ekki svo frábrugnir  þeim á  Sturlungaöld sem börðust með grjótkasti  um völd og áhrif. Alveg eins og þá, eru sterkar raddir um að gagna erlendum konungi á hönd vegna þess að við erum uppgefnir á sjálfum okkur.

Óvinurinn er meðal okkar. Hann er eiginlega þú og ég grannt skoðað.

 

Er allt sem sýnist?

varðandi gósenlandið Noreg?

Einn vinur minn var að koma heim eftir stutta heimsókn þar. Í Noregi er smjörlaust. Smjörið er skammtað í búðunum. Þeir fara til Svíþjóðar að kaupa smjör sem er líka skammtað þar. Þeir fá ekki smjör hjá Dönum og ekki Finnum. Það snýst allt um olíuna.

Og með olíuna þá var norski sjóðurinn að viðurkenna að hann hefði tapað stjarnfræðilegum upphæðum á bandarískum húsnæðisvafningum. Mega skandall og sjóðstjórarnir þá ekkert betri en okkar lífeyrissjóðafurstar sem töpuðu okkar lífeyri? Hann sagði mér frá dæmi úr skólanum þar sem dóttir han kennir. Sami innkaupalistinn hafði hækkað um 22% á einu ári. Dýrtíðin er svakaleg. Þrjár pítsur kosta 14.000 kall. Strigaskór 40.000. Annað eftir þessu.

1500 velmenntaðir Íslendingar væru nýkomnir til landsins. En það væru líka komnir 15000 Svíar og 180000 Pólverjar og mikið af allskyns asýlöntum. Olían sogar allt til sín. Enginn fæst til landbúnaðarstarfa. Nýleg pappírsverksmiðja lokaði og 400 misstu vinnuna. Ósamkeppnisfær við Svíþjóð. Og skógarbændurnir standa uppi með óseljanlegan skóg. Hvað á að gera við timbur?  Hvað á að gera við bændur?

Vitum við Íslendingar ekki, að þegar einn iðnaður sogar til sín vinnuafl eins og bankarnir okkkar gerðu nýverið, þá færst enginn í önnur störf. Og verðbólgan heldur innreið sína. Þetta gætum við alveg kennt Norðmönnum.

En ástandið er ekki að batna hér fyrir þetta. Við höldum áfram á helvegi hafta og kommúnismans í atvinnumálunum, leyndarhyggju og pukri, upphlaupum í stað orða og gjörða.

Það er kannski ekki allt sem sýnist?

Hvor er köttur?

Jón Bjarnason eða Björn Valur Gíslason þingflokksformaður Vinstri grænna sem gagnrýnir vinnubrögð Jóns Bjarnasonar sjávarútvegs- og landbúnaðarráðherra í tengslum við drög að nýju kvótafrumvarpi.

Aðspurður um stöðu Jóns sem ráðherra svarar Björn Valur: „Þetta er eins og með vinnubrögðin, hans staða hlýtur að vera jafn vond.“ Við það bætir Björn. „Það hlýtur að vera erfitt að vera í þeirri stöðu að vera að vinna framhjá sínum eigin þingflokki og þingmönnum. Hann rétt eins og er gegnir trúnaðarstörfum í umboði þingflokksins.“

Er Jón Bjarnason orðinn að lús milli tveggja nagla? Lítið kattarlegur ef svo er? Eða er ann bara köttur á heitu blikkþaki? Skyldi þá Björn Valur vera orðinn uppáhaldskisan hennar Jóhönnu? Breima köttur með níu líf eins og Jóhanna lýsir stjórninni sinni?

Bravó fyrir nýjum jarðgöngum!

sem "Grasrótar­samtök um gerð Norðfjarðarganga tekur fyrstu skóflustungurnar að göngunum í dag. Með þessu vilja þau senda skilaboð til ráðamanna um að Norðfjarðargöng þoli enga bið. Lengi hefur staðið til að gera ný göng á milli Eskifjarðar og Norðfjarðar. Núverandi göng um Oddskarð, eru einbreið og í þeim er blindhæð. RÚV"

Sjálfsagt! Veggjald borgar þau upp á einhverjum tíma. Gröfum göng í gegnum Vaðlaheiði, til Norðfjarðar og svo Seyðisfjarðar og öll í einu. Veggjöld borga göng, svo einfalt er það.

Bravó! Strax!

Hriktir?

eða eru þetta bara traustabrestir?

Kristján Möller var ekki hress með framgöngu Ögmundar í Nupo málinu. Eignlega grjótfúll.

En svo kom Jóhanna sjálf í RUV í hádeginu og gaf Jóni Bjarnasyni breiðsíðu úr af sjávarútvegsfrumvarpinu hans. Ef Davíð hefði einhverntíman tekið svona til orða um samráðherra sinn hefði Egill Helgason líklega þegar verið kallaður til með álitsgjafa sína til að fjalla um þessi orð og afleiðingar þeirra.

Skiptir engu máli lengur hvernig forsætissráðherra landsins hagar orðum sínum í garð ráðherra sinna? Er það af því að þeir séu einhverskonar kettir sem verði að smala með mismunandi aðferðum?

Ég kann víst ekki lengur að þekkja í sundur traustabresti og aðra bresti. En allvega heyrðist mér detta svartur ullarlagður.

Var mig að dreyma?

eða hvað. Í svefnrofunum heyri ég í útvarpinu að maður er að tala um nauðsyn þess að koma hagvexti af stað sem ekki bara byggist á úttekt séreignarsparnaðar og einkaneyslu í framhaldi af því svo og 20 milljarða vaxtaendurgreiðslu frá Landsbankanum til fyrirtækja. Það verði að koma einhverri fjárfestingu af stað í landinu, slá ekki á útrétta hendi Kínverjans heldur sansa manninn einhvernveginn, leigja honum Grímsstaði til 200 ára frekar en að bara segja nei, grafa Vaðlaheiðargöng og fæla ekki frá fjárfesta með því að leggja fram alvitlausar tillögur um kolefnisskatt. Bað menn svo að vera bjartsýna, þessu yrði öllu reddað bráðum, alveg eins og að Vinstri Grænir væru ekki til.eða þessi ríkisstjórn.

Ég hélt barasta að þarna væri kominn einhver maður sem mér hefði yfirsést á Landsfundi Sjálfstæðisflokksins um daginn. Svo vel hljómaði hann í mínum eyrum. Hvernig gat þetta gerst? Svo kom svarið, þetta var þá bara hann Kristján Möller frá Siglufirði. Ég varð að klípa mig í handlegginn. " Þú ætlar þó ekki að fara að samþykkja eitthvað sem kemur frá Samfylkingarþingmanni? Hann skal sko ekki fá að stela okkar helstu stefnumálum þessi þrjótur!" Hann var líka rekinn úr ríkisstjórninni á sínum tíma. Sjálfsagt verið Steingrími til leiðinda með allskyns framfararöfl.

"Nei nei, burt með þessa ríkisstjórn ráðleysis og ringulreiðar. Kosningar strax!"æpti ég og hoppaði fram á gólf. "Aldrei að trúa neinu sem kemur frá þessu liði hversu vel sem það hljómar." "Það svíkur allt og meinar ekkert með því sem það segir og getur ekki neitt."

Og þó? Mig var kannski ekki alfarið að dreyma? Getur verið að til sé einhver skynsemi þrátt fyrir allt innan Samfylkingarinnar?

Þýðir nokkuð að röfla?

Í ársreikningi BYR fyrir starfsárið 2008 stendur þessi klausa:

 

Álit KPMG hf.

 

Það er álit okkar að samstæðuársreikningurinn gefi glögga mynd af afkomu samstæðunnar á árinu 2008, fjárhagsstöðu hennar 31.

desember 2008 og breytingu á handbæru fé á árinu 2008, í samræmi við alþjóðlega reikningsskilastaðla eins og þeir hafa verið

staðfestir af Evrópusambandinu.

 

Reykjavík, 13. mars 2009

Álit KPMG hf.

Sigurður Jónsson

Ólafur Már Ólafsson

 

Þessir menn eru löggiltir endurskoðendur og þáðu 36 milljónir fyrir störf sín fyrir BYR sem var í eigu okkar stofnfjáreigenda.

 

Þá staðfestu þeir með undirritun sinni að fjárhagur BYR væri með eftirfarandi hætti:

 

Eignir 253.208.995

Skuldir 236.995.776

Eigið fé

 

Stofnfé  30.608.437

Varasjóður -14.395.218

Eigið fé samtals 16.213.219

  

Eigið fé í lok ársins nemur 16.213 millj. kr. Eiginfjárhlutfall sem reiknað er samkvæmt ákvæðum 84. gr. laga um fjármálafyrirtæki er 8,3%.

 

Ársreikninginn má nálgast hér:

http://byr.is/upload/files/forsida/arsreikningur_31_12_2008_byr.pdf

Sigurður Jónsson svaraði aðspurður á aðalfundi BYR í apríl 2009 að allar skuldir og eignnir vær rétt skráðar og engar sérstakar duldar áhættur væru í reikningunum. Menn gætu treyst reikningunum að BYR væri við þá heilsu sem reikningarnir sýndu.

 

BYR var farinnn á hausinn áður en árið var liðið og var siðan yfirtekinn af fjármálaráðuneytinu án dóms og laga. Skipuð slitastjórn. Enginn veit hver er orðinn reikningurinn hjá Evu B. Hreinsdóttur og slitastjórninni (tugþúsundirkr/klt + vsk) fyrir slitastjórnina, hversu mikið tapið er orðið, hvað ríkið lagði fram, hvað  það fær í sinn hlut við að selja "nýja BYR " til erlendra kröfuhafa Íslandsbanka fyrir 6  milljarða. Er hann að græða eða tapa? 

 Hver ber ábyrgð í BYR málinu? Litla gula hænan segir ekki ég, Sigurður Jónsson segir ekki ég, Jón Þorsteinn stjórnarformaður segir ekki ég, allir segja ekki ég. Jón Ásgeir hefur ekki verið spurður og svo er um fleiri þessu tengdu.

Við stofnfjáraðilar vorum sviknir um gjaldþrot bankans sem hefði leitt sannleikann í ljós hverjir stálu þessu, hverjir stálu hinu og hverjir bera ábyrgðina. Það er búið að reka BYR af fjármálaráðuneytinu í meira en tvö ár ólöglega af Steingrími J, Sigfússyni án þess að neinn fái að vita sanneikann um gang mála.  Niðaþoka leryndarhyggjunnar er yfir öllu.

Það sem hefur gerst síðan er að stjórnendur bankans voru sýknaðir í Héraðsdómi af milljarðs sjálftöku úr sjóðum bankans í sambandi við þegar þeir létu  Exeter Holdings kaupa stofnfjárbréf sín á yfirverði með peningum BYR. , sem var búið að blessa yfir í reikningum 2008. Þetta voru víst bara venjuleg viðskipti samkvæmt dómnum. Allir sloppnir. Ragnar Zeta, Jón  Þorsteinn, Birgir Ómar og hvað þeir hétu nú allir.

Sigurður Jónsson  er síðan að ég hef séð frummælandi á ráðstefnum KMPG um viðskiptahætti og ber höfuðið hátt sem löggiltur endurskoðandi. Algerlega blásaklaus. Ekki ein einasta tala sem úrslitum réði í ársreikningum sem hann samdi fyrir BYR virðist samt hafa verið rétt. Hvert er eiginlega hlutverk löggiltra endurskoðenda? Geta þeir bara skrifað undir hvað sem er og verið lausir allra mála? Hafa þeir engin siðalögmál? Eða starfsheiður að verja?.

 Guðlaugur Þór alþingismaður hefur reynt að krefja Steingrím Sigfússon svara um tölur þær sem hann hefur sýslað með af opinberu fé í sambandi við fall BYR og framhaldslíf sparisjóðsins og svo lika Sparisjóðs Keflavíkur sem er ekki minna mál að vöxtum og handfjatlað af sama Steingrími með sama hætti og BYR.Það virðist bera ámóta árangur og að röfla uppí norðanvindinn. 

Og svo er það framsal hans á Íslandsbanka og Aríon banka til einhverra erlndara vogunarsjóða sem samt bera nöfn eins og  Bæjarins Partners, Borgartún Associates, Geysir Advisors, Grindavík Fund, Gullfoss Partners, Keflavik Associates, Laugavegur Partners, Silfra Fund, Soltún Partners og annarra þekktra nafna...". Heimilin fá ekki séð að þessir eigendur muni bera hag þeirra fyrir brjósti. Þeir vilja hinsvegar ná sem mestu fé í sinn hlut.

Oft hefur maður fórnað höndum í önn dagsins þegar manni ofbýður eitthvað og sagt að Ísland væri bananalýðveldi og réttarkerfið rotið og hlutdrægt. Maður hefur samt alltaf komið niður á jörðina og reynt að þrauka áfram og vonað að Eyjólfur myndi  hressast eins og Kiljan þegar hann horfði framhjá skelfingum kommúnismans í sömu von. En 600 börn eru farin úr landi með foreldrum sínum á þessu ári einu. Hefur þetta  fólk fórnað höndum í síðasta sinn hérlendis?

Eftirfarandi saga  þó ljót sé lýsir kannski tilfinningum hins almenna manns til íslenska  kerfisins og vonbrigðum hans með starfhætti þess  nokkuð vel:

"Ég var fastur í umferðarteppu á Sæbrautinni þegar það var bankað á rúðuna hjá mér. "Hvað er í gangi," spurði ég. 
"Hryðuverkamenn eru búnir að ráðast inn í Alþingi og halda öllum þingmönnum þar gíslingu," sagði maðurinn. "Ef þeir fá ekki 100 milljónir fyrir klukkan 8 munu þeir hella bensíni yfir alla og kveikja í. Við erum þess vegna að banka hérna á og safna framlögum." 
"Og hvað eru menn að gefa í þetta," spurði ég
"Sirka 10 lítra." 

Er þetta land ekki bara svona vonlaust um þessar mundir að þessi kaldrani lýsir stemningunni.   Steingrímur Sigfússon fer fram með hvaða hætti sem honum sýnist og svara engu nema því sem honum passar. Skattleggur allt sem hreyfist og fjandskapast við við alla viðleitni til að vekja upp atvinnulífið.  Er nokkur von meðan  hann er þarna í ráðuneytinu? Engin  von um að landið rísi hjá þessari þjóð? Formaður stjórnmálaflsins VG kosinn með innan við hundrað atkvæðum sem slettir skít í fjöldahreyfinguna Sjálfstæðisflokkinn við öll tækifæri?

 Spillingin virðist æða áfram. Hinir og þessir fá afhent verðmæti og afskriftir. Flest önnur fyrirheit svikin. Allt hjúpað leynd og pukri. Hversu lengi mun þessi ríkisstjórn sitja áfram í blindri sjálfumgleði sinni í skjóli einnota þingmanna sem vita sumir líklega að þeir munu aldrei komast á þing aftur í kosningum. Þeir eru sjálfir búnir að sjá fyrir því.

Svo þýðir nokkuð að röfla meðan þetta ástand varir? Er nokkur von fyrr en vorið 2013?  

 

Ofbeldi gegn konum

er alþjóðlegt þema dagsins í dag. Konur verði fyrir ofbeldi víða um heim. BBC skýrir frá því að það hafi hætt að senda kvenkyns fréttaritara til Egyptalands eftir endurteknar kynferðisárásir af hendi múgsins sem er í seinni byltingunni frá sjálfum sér eins og Frakkar upplifðu með valdatöku Napóleons. Það er enn beðið eftir nýjum Saddam, Gaddafi og Múbarak í arabalöndunum. Það verður erfitt að kenna þessum þjóðum democrazy að hætti vestrænna ríkja.

BBC skýrði líka frá því að 9 konur væru meðal 29 myrtra í Noregi af völdum nákominna. Ofbeldi gegn konum í Noregi væri mikið sagði viðmælandinn og mun meira en opinberar tölur segja. Sjónvarpið sýndi myndir af viðbjóðslegu ofbeldi gegn konum í Múslímaríkjunum þar sem þeir hella sýru í andlit kvenna fyrir einhverjar sakir.

En hvað með meðvirkni kvenna í ofbeldi? Hin viðbjóðslega umskurn stúlkubarna í múslímaríkjunum er framkvæmd af konum. Skyldi slíkt tíðkast hér á landi meðal múslíma? Hvað myndum við gera í því? Kvendýr eru yfirleitt grimmari en karldýrin í náttúrunni. Leigubílstjórinn minn í Miami sagði að það væri alls ekki hættulegt að aka leigubíl þar á nóttinni. Maður tæki bara ekki upp þeldökka persónu og "sérstaklega ekki kvenkyns því þær væru mun lífshættulegri af tegundinni" bætti hann við. Cherzes la Femme segja Frakkar þegar þeir vilja leita útskýringa á einhverju skelfilegu. Guðrún Ósvífursdóttir og Hallgerður Langbrok hafa verið uppi á ölllum tímum.

Það er sjálfsagt að vinna gegn ofbeldi á öllum sviðum. En þá er engin stikkfrí.