Verðtrygging

er eitthvað sem allir hafa alveg klára afstöðu til.Eftir því hvort þeir skulda eða eiga munar 180 gráðum á afstöðunni.Sá sem skuldar vill ekki borga. Sá sem á vill fá borgað.

Hér áður fyrr tókum við í Steypustöðinni á móti aleigu manns af götunni gegn einfaldri kvittun sem sagði að hann mætti sækja til okkar steypu þegar hann kærði sig um. Steypukrónan okkar var betri og eftirsóttari en Nordalurinn frá Seðlabankanum. Meira að segja íslenska ríkið tók þessar kvittanir upp í skatta. Fólk vissi að það var hægt að treysta okkur. Við vorum í rekstri í áratugi áður og myndum vera það lengi enn.Steypustöin hf var fyrirtæki sem menn gátu treyst.Punktur.

Svo fann Óli Jóh upp verðtrygginguna löngu seinna og hún Snorrabúð er löngu orðin stekkur með nýjum herrum. Svo kom hin nýja kynslóð til valda og allir vita núna að engum er að treysta. Allir svíkja og stela ef þeir geta. Og það sem verra er að það þykir fínt. Heiðarleiki er kominn úr móð.

Hveernig eru bankar núna? Í íslenskum banka á sparifjárreikningi er neikvæð ávöxtun vegna verðbólgunnar?. Hvernig getur launamaður geymt peninginn sinn núna? Verðtryggð bók er bundin í 3 ár og ber líklega enga vexti þegar búið er að borga fjármagnstekjuskatt af verðbólgunni.Steypan er komin úr móð og enginn treystir neinu lengur.

Gjaldeyrisreikningar bera enga vexti og eru heldur ekki í boði lengur í Alþýðulýðveldinu. Erlendis eru hvergi neinir innlánsvextir í boði nema neikvæðir. Víðast verður að borga bankanum fyrir að taka við innleggi.

Það er hugsanlega hérlendis hægt að kaupa ríkisbréf til skemmri tíma held ég. Hugsanlega er hægt að halda sjó svoleiðs með yfirlegu og sérfræðiráðgjöf.En skatturinn hirðir allt sem hetir hagnaður.

Hvar er stöðugleiki? Hvað er hagvöxtur? Er það ekki bara raunveruleg verðmætasköpun. Eitthvað er búið til sem var ekki tl í gær, Eitthvað sem selst og hægt er að eða andvirðinu í eitthvað sem öðrum kemur vel að framkvæma eða losna við.

Er réttlæti í því að fá lánað eitt kíló af indverskum hrísgrjónum og skila bara treikvart kílói til baka? Fær maður lánað aftur kíló? Verða einhver hrísgrjón í boði eftir slík viðskipti?

Hvað er rétt? Hvað eru réttir vextir? Sveinn B. Valfells vinur minn sagði eitt sinn við mig,að vextir ættu að vera svo háir sem til væru fífl að borga.

Er þetta ekki kjarni málsins? Verður ekki hver að meta það hvað hann treystir sér til? Er hægt að horfa fram hjá force-majeur í öllum viðskiptum.? Hér varð hrun. Það geta ekki allir borgað.Það þýðir ekki að berja dauðan hest, hann rís ekki á fætur. Það verður lánveitandi að vita líka áður en hann lánar. Var það greiði við ung hjón að lána þeim 100 % í nýrri íbúð? Eða unglingi nýjan bíl? Jú þau áttu einhverjar góðar stundir í þessu en við áfallið verður fólkið í vanda.

Það er nefnilega lífsnauðsynlegt að fólk geti sparað og lagt fyrir án þess að vera rænt. Þar komu verðtryggðu innlánin til sögunnar. Ef bankinn lánaði innlánið út tíu sinnum eins og hann getur vgna bankamargfaldarans, þá getur hann ekki lánað þetta út nema verðtryggt og tryggt. Nema að bankanum stjórni glæpamaður sem ætli beinlínis að stela.

Vigfús í Flögu sagði : Lamb er lamb og flaska er flaska. Svo var lika sagt í gamla daga:Ein alin, fjórir fiskar.

Verðmæling er alltaf erfið. Zoros felldi breska pundið.hann gerði ekkert ólöglegt Bankarnir okkar felldu krónuna 2007 í samsæri gegn almenningi. Þeir áttu að fara í tugthúsið þá fyrir það samráð sem var ólöglegt. Svo féllu svo sjálfir ári seinna en féllu bara ofan á okkur almenning. Stjórarnir og glæpamennirnir sluppu allir. Segjum við eitthvað annað en Sorrý Stína?

Lengst af var steinsteypa eina raunverulega eignin á Íslandi tuttugustu aldar.Hennar tími kemur aftur í einhverri mynd vegna þess að í henni felst óforgengileg eign sem flestir virða. Steinsteypan steypir manninn fastann og er lífsakkerið hans.

Málið er að við Íslendingar erum að lifa brjálaða ólgutíma og alhæfum vegna brotsjóanna sem yfir hafa riðið. Þegar við skoðum línurit um þróun gjaldmiðla yfir lengri tíma þá koma smákryppur á ferlana ðru hverju. En í heildina eru þetta línur sem hafa svipaða hallatölu sem sýna heimsverðbólguna sem er svo einfaldlega rýrnun allra gjaldmiðla veraldar. Allt sem skortur er á hækkar, allt sem nóg er af lækkar.Panta rei,-allt er á hreyfingu sögðu Rómverjar.

Svo skulum við muna að Keynes sagði að In the long run we are all dead.

Evran líka, verðtrygging eða ekki.

Huang Nabo fái ríkisborgararétt

á Íslandi með sértökum lögum.

Einfalt mál. Þetta gerði Davíð við Bobby Fisher.Það er ekkert mál miðað við að burðast með dótið á framfæri í Keflavík sem heimtar að fá að koma hér inn en við sendum ekki umsvifalaust til baka eins og ESB mælir fyrir um.

Þessi maður er þó virði þyngdar sinnar í gulli. Eftir það þurfum við ekkert að að vera að rekast í fortíð hans frekar en mannsins sem við gerðum að ríkisborgara án þess að hafa hugmynd um hver hann raunverulega væri.

Þá er búið að græja Grímsstaði.Huang Nabo fái ríkisborgararétt

Sigríður er vanhæf

vegna afskipta sinna af Atlanefndinni þegar verið var að brugga Geir Haarde banaráð.

Hvernig í veröldinni telur þessi kona að hún geti verið saksóknari á hendur Geir Haarde í landráðamáli? Hvar yrði það liðið að hún sem sat á fundum með byltingardómstól Atla Gíslasonsr geti verið saksóknari ríkisins að því loknu?

Það er ekki ennþá búið að lýsa formlega yfir alræði öreiganna á Íslandi né heldur að búið sé að festa stofnun Alþýðulýðveldisins Íslands í stjórnarskrá landins.

Sigríður Friðjónsdóttir er bullandi vanhæf sem saksóknari vegna þáttöku sinnar í samsæri Atlanefndarinnar á hendur Geir Haarde.

Burt með hana tafarlaust!

Þingmennirnir Þór og Þráinn

minna á skytturnar þrjár þó þeir séu bara tveir.Þeir spanna hinsvegar fjóra flokka á milli sín sem bætir það upp að einn vanti. En hetjudáðir þeirra á þingi eiga líklega álíka erindi við vandamál morgndagsins á Íslandi eins og að við færum á miðilsfund til að spyrja d´Ártagnan, Amos og Portos eða hvað þeir hétu um raunverulega um stefnu VG í Evrópumálum nú þegar fjósameistaranum frá Hólum er að gera það sem Sjálfstæðisflokknum ekki tókst, að stöðva viðræðurnar á eigin spýtur með því að gera ESB gliðsa í flórnum.

Þessar skyttur okkar þings eru nú með þá tillögu að taka uppá vídeó allt sem fram fer á ríkissjórnarfundum. Þetta væri afbragðshugmynd ef Spaugstofan fengi böndin jafnharðan til úrvinnslu og svo Kvikmyndaskólinn sem gæti notað þetta í stuttmyndir. Þessvegna vil ég eindregið biðja þá þingmennina Þór og Þráinn að falla frá ákvæðinu um loklokoglæs í 30 ár. Er þetta ekki alltof gott skemmtiefni til þess að fólk fái ekki að njóta þess meðan það skiptir einhverju máli og Jóhanna ekki orðin að myndastyttu á Austurvelli við hlið vinar síns frá Dýrafirði?

Verður hún þá uppnumin?

Ég hlustaði á Þórunni Sveinbjarnardóttur kveðja pólitíkina með ógurlega dramatísku drottningarviðtali í Ríkissjónvarppinu í kvöld og aftur í 10 fréttunum. Hugsið ykkur, manneskjan er búin að vera 12 ár á þingi og ætlar nú að hætta og fara í skóla á eftirlaunum. Og ég sem var búinn að bíða allan þennan tíma eftir að hún gerði eitthvað stórt fyrir land og þjóð.Það geymdi hún þá þangað til núna fyrir mig.

Hún sagði að hún efaðist um að VG hefði úthald til að klára kjörímabilið. Mitt gamla hjarta tók kipp og fór heljarstökk af hamingju. Skyldi hún núna hafa rétt fyrir sér um horfurnar í pólitíkinni?

Annars sagði hún eina stórmerkilega spásögn fyrir minn heimska haus. Hún lýsti því að aðildarumsóknin að ESB væri algert aðalatriði í stefnu Samfylkingarinnar. Það yrði að klára umsóknina og leggja hana fyrir þjóðina.

Þýðir þetta kannski að hafni þjóðin aðildinni þá bara loki Samfylkingin?Þessi görótti kokkteill af kommum og krötum verði loksins drukkinn í botn og veislugestirnir sitji eftir í brakinu tilbúnir undir tréverk? Við fáum aftur okkar gömlu Allaballa og Alþýðuflokk? Komnir heim í heiðardalinn?

Ef það er þessvegna sem Þórunn pakkar saman núna, þá sýnist mér að hún sé að boða okkur mikinn fögnuð. Er hún þá bókstaflega sjáandinn í eyðimörkinni og spámaðurinn sem birtist okkur eftir 12 ár í innhverfri íhugun?

Þvílík framtíðarsýn ef Samfylkingunni verður bara lokað þegar þjóðin hefur sagt sítt nei!

Er þetta ekki skarplega athugað hjá Þórunni, ef þarna blasa við fyrirsjáanleg endalok einsmáls-flokksins, að hlaupa frá borði núna eins og sagt er að sumir geri sem fara í land áður en dæmt skip leggur úr höfn í hinstu för? Endalok ESB málsins virðast þegar ráðin.

Verður Samfylkingin þá bara uppnumin eftir allt og hverfur hægt og hljótt út á hin pólitísku eilífarengi?

Leiðari Morgunblaðsins í dag

fjallar um alvörumál eins og vænta mátti:

"Það var pínlegt mjög þegar Jóhanna Sigurðardóttir stóð á tröppum Stjórnarráðsins og varði sprengjuárásir sem gerðar hafa verið á Líbíu með sérstakri heimild íslenskra stjórnvalda. Vörn sína byggði hún á því að utanríkisráðherra Íslands hefði farið »fullkomlega« eftir þeirri ályktun sem Alþingi hafði gert um málið. Hið vandræðalega var að Alþingi hafði enga ályktun gert um málið, en forsætisráðherrann lét sem hún hefði borið framgöngu Össurar saman við þessa ályktun. Og sú athugun hafði leitt í ljós að framganga hans hefði verið »fullkomlega« í samræmi við hana.

Þarna var því ekki um óheppileg mismæli að ræða sem alla getur hent. Jóhanna hefur ekki beðist afsökunar á ummælum sínum og ósannindum fremur en þegar hún færði til fæðingarstað Jóns forseta og notaði tvöhundruðasta afmælisdag þjóðhetjunnar til þess og standmyndina hans sem helsta skraut þeirrar yfirlýsingar. Hitt sem pínlegt var við uppákomu Jóhönnu um ályktun Alþingis um Líbíustríð var að fréttamenn ljósvakamiðlanna gleyptu ruglið hiklaust hrátt og leiðréttu það ekki fyrr en þeir komust ekki hjá því lengur vegna ábendinga annarra fjölmiðla.

En ekki tók betra við, því áfram var haldið á sömu braut. RÚV og 365-stöðin létu öfugmæli Steingríms J. Sigfússonar duga til skýringa á áhrifum sem ætlaðar heimtur þrotabús LÍ hefðu á sjónarmið um Icesavedeiluna. Fréttamennirnir virtust einnig gleypa gagnrýnislaust allt eintal og réttlætingu Steingríms fyrir að liggja hundflatur fyrir kröfum Breta og Hollendinga, viðurkenna í raun ábyrgð íslensks almennings á lántökum einkabanka og fella alla áhættu af því, að ákvörðun um að taka kröfur ríkjanna tveggja fram yfir aðrar kröfur, á herðar íslenskra skattgreiðenda, fyrir utan samþykkt greiðslna umfram skyldur og er þá ekki verið að nefna fyrsta samninginn, sem 98% kjósenda höfnuðu.

Nú hefur forseta Íslands ofboðið þessi undarlega framganga og í raun fordæmt hana. Hann sagði í viðtali við Ríkisútvarpið að íslensk stjórnvöld hefðu látið undan þrýstingi og beygt sig undan ofbeldi. Forsetinn sagði að skynsamlegra hefði verið að bíða uppgjörs þrotabús LÍ en að »fallast á fáránlegar kröfur Breta og Hollendinga um að íslensk þjóð gengist í ábyrgð fyrir Icesaveskuldinni«.

Forsetinn hélt áfram: »Það var ekki gert heldur var bara látið undan þessum þrýstingi. Menn beygðu sig fyrir þessu ofbeldi af hálfu Evrópuþjóðanna og samþykktu fyrst samning sem var svo óheyrilegur að ekki aðeins hrópaði íslenska þjóðin hann af heldur hlupu Bretar og Hollendingar frá honum strax nokkrum mánuðum eftir að ákveðið var að setja á þessa þjóðaratkvæðagreiðslu.«

Það er vissulega sérstætt og orkar tvímælis þegar þjóðhöfðingi, sem er ábyrgðarlaus af stjórnarathöfnum, setur svo harkalega ofan í við réttkjörin stjórnvöld landsins. En forsetanum er nokkur vorkunn þegar fjölmiðlar lepja afkáralegar útleggingar fjármálaráðherrans athugasemdalaust upp og aðrir réttbærir aðilar verða ekki til að grípa til andsvara eða fá ekki tækifæri til þess.

Reyndar eru nú óvenjulegir tímar. Enginn getur treyst því að forsætisráðherra landsins fari ekki annaðhvort með ótrúleg ósannindi eða hreint fleipur þegar tilefni gefst til að ráðherrann tjái sig á opinberum vettvangi. Og virðing Steingríms J. Sigfússonar fyrir sannleikanum lýtur svo sem kunnugt er lögmálum sem hann einn hefur aðgang að.

Þegar svo háttar til um helstu forystumenn landsins er hætt við að flest fari fyrr eða síðar úr skorðum.
Ríkisstjórn framangreindra tveggja leiðtoga engist um sem í öndunarvél. Tvennt ræður því hvort apparatið verður fljótlega tekið úr sambandi eða það fær að pumpa áfram um stund. Annað er Bíó-Þráinn og hitt valda-þráin ein. Þarna er því hangið á horriminni og á meðan hikstar og hristist gangverk íslensks samfélags öllum til ama, taps og böls. "

Hversu lengi mun þjóðin þurfa að búa við svona veiklulega ríkisstjórn sem hún horfir uppá? Er þess að vænta að frá þessari ríkisstjórn stafi sú bjartsýni og svo forystugleði sem okkur er svo sár þörf á við þær aðstæður sem við blasa hjá þjóð í vanda?

Kosningar!

Hitnar á Hellisheiði?

kom í huga mér þegar ég keyrði upp Kamba í gærkvöldi í dásemdarstillu og blíðviðri. Ég hef aldrei séð annan eins fjölda gufustróka stíga upp úr hlíðunum fyrir ofan Hveragerði.

Ég velti fyrir mér hvort eitthvað í rakastigi loftsins gerði það að verkum að gufan varð svona sýnileg? Eða er bara meira framboð? Gufan frá borholunum á háheiðinni var líka bæði mikil og væn.

Svo berast allstaðar tíðindi af auknum hreyfingum í jarðskorpunni.Skyldic O.R. mæla aukningu á hita í vrkjunum sínum á Hellisheiði?

Níðið um krónuna

ríður húsum í þjóðfélaginu. Ótal spekisögur eru til um það hvernig krónan hafi rýrnað meira en danska krónan og dollarinn.

Nú síðast hlusta ég á Sigurjón Egilsson fullyrða á Bylgjunni að krónan okkar sé ónýt til lengri tíma. við verðum að fá nýjan gjaldmiðil til framtíðar. Ólöf Nordal benti honum á að krónan hefði dugað okkur líka vel. Sem er dagsatt ef við horfum á Grikkland,  Finnland, Írland, Spán, Portúgal eða hvert sem er.

Mér fannst vanta á  umræðuna að það sé ekki krónan sem hafi áhrif á okkar vellíðan heldur hvaða áhrif við höfum á krónuna. Hvernig við umgöngumst hana sem ráði úrslitum um gengi hennar. Fólk virðistvera búið að gleyma þjóðarsáttinni sem gerð var við krónuna og hvernig hún leiddi til mestu veltitíma sögunnar. Nú erum við aftur fallin í foraðið með sífelldum taxtahækkunum.

Sigurjón heimtar gjaldmiðil allrar framtíðar. Hann er til og heitir verðtryggð króna. Sterkasti gjaldmiðill í heimi. Sá besti til að eiga en sá versti til að skulda.

Dollarinn er víst búinn að tapa nítíu centum af sjálfum sér frá því fyrir stríð. Evran er að rýrna, allir gjaldmiðlar rýrna nema í algerri kreppu.

Allir nema verðtryggða krónan okkar. 

Nýr Landspítali

skal víst byggður hvað sem tautar og raular.

 Ég  hef velt því fyrir mér hvernig það megi vera að þetta skuli gera meðan við höfum ekki getað rekið heilbrigðisþjónustuna í mörg ár með núverandi húsakosti. Það er ekki bara undir núverandi stjórn sem sífellt er heimtaður niðurskurður á niðurskurð ofan. Sá ráðherra sem ekki getur skorið niður meira en næsti ráðherra á undan er talinn einskis nýtur. Það virðist þá vera að það hafi verið byrjað í einhverri alsherjar  vitleysu úr því að sífellt er hægt "í þynnra að þynna, þynnkuna allra hinna."

Það síðasta sem ég heyri er að Steingrímur J.Sigfússon vill endilega byggja þessa 4 hektara nýbyggingu með tengingum við gamla ónýta spítalann, sem skal þó samnýttur nýju byggingunum. Þá fór ég að fá alvarlega þanka um að hér væri einhver dellan í gangi.

Ég las svo viðtal við forstjórann, Björn Zoega held ég hann heiti. Hann segir að nýji spítalinn spari sig upp, með 2.3 milljörðum á ári. Vegna þess hversu ódýrara sé að vera með eitt sett af tækjum OG láta sjúklinga vera á göngudeildum í stað þess að liggja inni á spítölunum!

Erum við ekki orðin föst í þessari Landspítala-Háskólasjúkrahúss-hugmynd sem eitt allsherjar ríkislækningaapparat  ? Er ekki hægt að stofna fyrirtæki um Borgó og Lansann og bjóða út reksturinn?  Láta hvern mann hafa ávísun á sjúkrahúsþjónustu sem byggð er á núverandi tilkostnaði og þjónustustigi?  Vilji hann leita til spítala sem býður lægra í hann og hans lækningu þá fær sjúklingurinn sjálfur hluta af sparnaðinum í vasann?  Hugsanlega valkvæða þjónustu eins og forstjórinn talar um að láta fólk hafa í staðinn fyrir spítalalegu?

Ég er ekki að segja að ég hafi neitt sérstakt vit á því sem ég er að tala um, en ég er bara að leita að einhverri nýrri hugsun svipað og Milton Friedmann var á sínum tíma með í menntakerfinu. Geta menn fundið leið til að koma á samkeppni í stað samráðs í spítalarekstri, þar sem starfsfólk fengi hlut í hagnaði og sparnaði í stað vinnumissis í núverandi kerfi? Zoega fengi að græða sjálfur á einhverju sem hann gæti hugsað upp til hagræðingar ásamt starfsfólkinu öllu? Spítalarekstur þar sem fólkið hefði eitthvað um það að segja hvernig haldið væri á málum? Er það endilega rétt að láta læknadeild Háskólans hafa einkaleyfi á lækningum í landinu og skammta framboðið á læknum? Hvað kostar kínverskur læknir sem hægt er að nota í einhver valin störf? Þurfum við að mennta lækna handa Norðmönnum?

Vaðlaheiðargöng kosta kannski 10 milljarða og munu borga sig með veggjöldum. Nýr spítali kostar samkvæmt Steingríimi 40 milljarða.(þá er eftir að taka tillit til pí-faktorsins sem gildir um opinberar áætlanir af þessu tagi!) Mun hann borga sig og hvernig?  Vilja menn ekki setja einhverjar tölur fram á blaði fyrir þjóðina sem sannfæri hana um ágæti ráðstöfunarinnar? Hvað er búið að eyða miklu nú þegar í hönnunina? Hver réði því hvað eða hvernig skuli hannað? Getur almenningur treyst einhverju sem verið er að brugga bak við luktar dyr? Á hann bara að borga?  

Er nýr Landspítali bara náttúrulögmál frekar en þjóðareign? 

 

Verkefni stjórnarandstöðu?

að kosta sig út til Brüssel og kynna sér hvað þar fer fram. Svo segir Styrmir á Evrópuvaktinni.

Maður verður fyrir því ef maður segir eitthvað við stjórnarsinna, sem eru ofur viðkvæmir fyrir spurningum um árangurinn í atvinnumálum, að þeir spyrja:  Nú hvað viljið þið gera betur?

Er það hlutverk stjórnarandstöðu að koma með áætlanir sem óvinirnir geta tekið upp og nýtt sér? Er það ekki frekar hlutverk hennar að sýna fram á veilurnar í ráðstöfunum óvinanna, sem þeir eru að framkvæma? Segja þeim hversu vitlausir þeir séu og vondir til allra verka?

Fyrir hvaða peninga eiga  Bjarni og Sigmundur Davíð að fara til Brüssel og fara að vinna fyrir Samfylkinguna við aðildarviðræður? Ætlar Ragnheiður Ríkharðsdóttir að samþykkja að Sjálfstæðisflokkurinn veðsetji Valhöll til fararinnar?

Þarf ekki Styrmir að fara gætilega í ráðstöfun fjármuna stjórnarandstöðunnar til góðar verkefna ?

 Ekki sækir hún styrki til Steingríms. 

 

Vinstri grænt í vanda

á Alþingi og á sama tíma í Flokksráði VG.

Svandís Svavarsdóttir flytur á Alþingi frumvarp með Katrínu Júlíusdóttur um að virkja í Þjórsá. Á Flokksráðsfundi VG er hún á móti þeirri virkjun.

Steingrímur J. leggur hlýtur að hafa lagt blessun sína yfir hernaðaráætlun Össurar á hendur Gaddafi í ríkisstjórn. Annars væri hann varla ráðherra í ríkisstjórn með Össuri.  Það breytir því ekki að Jóhanna telji Össur hafa stuðst við ályktun Alþingis fremur en stuðning ríkisstjórnarinnar.Hvorutveggja er jafn misvísandi.

Fróðlegt væri að vita hver sé afstaða VG til Gaddafi samanborið við Saddam Hussein?

Gegnsæi og opin stjórnsýsla auglýsir stöður nema þegar það hentar ekki og umækjandinn heitir Steinunn Valdís. Spurningar Gulla um sérfræðisgreiðslurnar finnast Jóhönnu ekki svaraverðar. Né heldur hvar 7000 störfin séu og hversvegna þeim hafi fækkað á tveimur árum um 5000.Skyldi það vera vegna landflóttans?

Öll vötn falla til Dýrafjarðar þar sem grænt grasið vex á vinstri bakkanum eins og við Signu. 

Þráhyggja Þorvaldar

Gylfasonar um þetta stjórnarskrármál birtist okkur á Eyjunni. Hann trúir því að þessi litli hópur sem kallaði sig stjórnlagaráð hafi verið sett til þess að taka afgerandi ákvarðanir fyrir þjóðina alla um stjórnarskrármál. Niðurstöður ráðsins séu svo mikilsverðar og merkilegar að þeær séu bindandi fyrir Alþingi sem megi engu breyta og bara samþykkja. Auðvitað er tilgangur Þorvaldar að reyna að gera Sjálfstæðisflokknum erfiðara fyrir að vera svo stór sem hann er og því vill hann auka glundroðann í stjórnmálum sem mest. Á þann hátt geta allskyns Spútnikar komist á loft fyrir slysni eins og síðustu kosningar sönnuðu best. Næstum handónýtt Alþingi var afleiðingin sem þjóðin er ekki búin að bíta úr nálinni með.Ég undanskil Vaðlaheiðargöngin frá öllu öðru, þau voru gott mál og þinginu til sóma.Vonandi samþykkja þeir Seyðisfjarðargöng líka, þau bráðvantar.

Ruglandin í prófessornum er með hinsvegar með sérstökum hætti og sjálfsálitið þvílíkt að lýðræðinu stafar beinlínis hætta af svona málflutningi andlýðræðissinnaðra ofstækismanna eins og Þorvaldur umbreytist í þegar hann fer fram úr sér.Dagfarsprúður maðurinn og bráðskemmtilegur stundum.

Lítum á sýnishorn af hugsunum Þorvaldar:

„Ég lýsi eftir stuðningi fólksins í landinu við frumvarp Stjórnlagaráðs og heiti á Alþingi að efna fyrri ásetning um að leyfa þjóðinni að greiða atkvæði um frumvarpið til samþykktar eða synjunar,“ segir Þorvaldur Gylfason, hagfræðiprófessor og meðlimur í stjórnlagaráði í grein í Fréttablaðinu í dag. “Telji Alþingi sig geta borið fram betra frumvarp, getur það boðið þjóðinni að velja á milli frumvarps Stjórnlagaráðs og frumvarps Alþingis.“

Hvernig dettur manninum svona vitleysa í hug? Að svona lítil klíka geti komið fram með svona frumvarp í einhverju kappi við Alþingi?.Frumvarp sem sé svo gott að heil ævistörf okkar bestu manna sem vildu endurbæta stjórnarskrána en tókst ekki séu einskis virði þegar þessi málfundur kemur saman?

„Hitt væri beinlínis ólýðræðislegt, ef Alþingi léti andúð á tilteknum atriðum í frumvarpi Stjórnlagaráðs freista sín til að svipta þjóðina réttinum til að greiða atkvæði um frumvarpið til samþykktar eða synjunar,“ segir hann. “Slíkt gæti vakið hörð viðbrögð og einnig grunsemdir um, að áhugi meiri hluta Alþingis á endurskoðun stjórnarskrárinnar hafi frá byrjun verið bundinn við blóðlausa endurskoðun eftir forskrift Alþingis frekar en þær gagngeru réttarbætur, sem frumvarp Stjórnlagaráðs boðar nú að kröfu 84.000 kjósenda, sem neyttu atkvæðisréttar síns í nóvember sl.“

Þorcaldur heldur því blákalt fram að 84.000 kjósendur standi að baki honum og frumvarpi hans. Þessvegna verði að senda það beint í þjóðaratkvæði til afgreiðslu. Er Þorvaldi um mgn að horfa á heildarmyndina? Hvernig þjóðin hafði allar þessar stjórnlagaþingshugmyndir að engu því hún sá í gegn um ráðagerðirnar að baki hugmyndunum og kærði sig kollótta.

„Alþingi þarf að ljúka málinu eins og til var stofnað með því að leggja frumvarp Stjórnlagaráðs í dóm þjóðarinnar að loknum rækilegum rökræðum um frumvarpið,“ segir Þorvaldur. “Að öðrum kosti hlýtur val kjósenda í væntanlegri þjóðaratkvæðagreiðslu að þurfa að standa á milli frumvarps Stjórnlagaráðs og gildandi stjórnarskrár. Rökræður um málið munu auðvelda kjósendum valið.“

Alþingi þarf ekki að gera neitt eftir forskrift frá prófessor Þorcaldi.Hann hefur ekki verið kjörinn til þess.

"Telji Alþingi sig geta lagt fram betra frumvarp en Stjórnlagaráð, er þess að vænta, að þingið taki sér ekki lengri tíma til verksins en fjóra mánuði, en það var sá tími, sem Alþingi skammtaði Stjórnlagaráði.

„Telji alþingismenn frumvarp Stjórnlagaráðs lakara en gildandi stjórnarskrá, geta þeir reynt að vinna þeirri skoðun fylgi á jafnræðisgrundvelli í aðdraganda þjóðaratkvæðagreiðslu. Hitt væri beinlínis ólýðræðislegt, ef Alþingi léti andúð á tilteknum atriðum í frumvarpi Stjórnlagaráðs freista sín til að svipta þjóðina réttinum til að greiða atkvæði um frumvarpið til samþykktar eða synjunar.“

Þorcaldur mætti hugleiða það að það er Alþingis að breyta stjórnarskrá lýðveldisins. Stjórnlagaráð er upphlaup óvinsællar vinstristjórnar á Íslandi sem vill dreifa atyglinni frá eigin getuleysi til allar verka. Pótemkíntjöld tiil að fela eymdina. Upphlaup sem náði ekki eyrum eða athygli þjóðarinnar á nokkurn hátt enda svo álfalega að því staðið að útyfir öll skynsemismörk tók.

„Frumvarp Stjórnlagaráðs felur í sér tilboð til þings og þjóðar um nýjan stjórnskipulegan grundvöll að opnara og réttlátara samfélagi í þágu valddreifingar, ábyrgðar og gegnsæis og gegn flokksræði, forréttindum, leynd og spillingu,“ segir Þorvaldur. „Frumvarpið speglar í grófum dráttum niðurstöður þjóðfundar og hugmyndir stjórnlaganefndar, sem Stjórnlagaráði bar að lögum að taka mið af. Frumvarpinu er ætlað að leggja grunn að jöfnu vægi atkvæða alls staðar á landinu með persónukjöri við hlið listakjörs, auknu jafnræði milli Alþingis, ríkisstjórnar og dómstóla með gagnkvæmu aðhaldi og eftirliti, gegnsærri stjórnsýslu og greiðum aðgangi að upplýsingum frá stjórnvöldum, auðlindum í þjóðareign, sjálfbærri nýtingu náttúruauðlinda í almannaþágu, öflugri náttúruvernd og óspilltum embættaveitingum, svo að fátt eitt sé nefnt.“

Hugmyndir um kjör þingmanna af ólíkum listum er bókstaflega fáránleg. Á Íslandi er fulltrúalýðræði og slíkt verður að reka með skipulögðum stjórnmálaflokkum eins og allstaðar tíðkast. Flokka sem geta beitt sameinuðu afli til að fylgja málum fram.

Þorvaldur bara hótar þjóðinni og Alþingi rasskellingum ef þeir dirfist að draga viskuna í efa. Ég geri það fyrir mitt litla leyti og vil ekki sjá þetta frumvarp hvað sem þráhyggju Þorvaldar um eigið ágæti og óskeikulleika líður.Þetta er fyrir mér og verður samsuða einskonar Gaggó-Vest samkomu sem var haldin á minn kostnað og annarra skattgreiðenda.

Það er mikill misskilningur ef fólki dettur í hug að einhver þjóð geti hugsað sér að setja sér stjórnarskrá með þessum hætti. Hvar í veröldinni gæti slíkt gerst? Gætuð þið ímyndað ykkur Bandaríkin fara svona að við að breyta stjórnarskrá sinni?

Hirðið kaupið ykkar stjórnlagaráðsmenn, farið heim og látið okkur svo í friði. Við skoðum frumvarpið í rólegheitum þegar og ef við megum vera að því. Okkur vantar annað meira.

Það er af og frá að við kyngjum einhverri þráhyggju úr Þorvaldi Gylfasyni með þessum hætti.