Gersamleg siðblinda!

Þetta er í fréttum:

"Steinunn Guðbjartsdóttir formaður slitastjórnar Glitnis tók sér 63 milljónir króna í árslaun á síðasta ári. Þetta kemur fram í úttekt á starfsemi skilanefnda hinna föllnu banka í DV í dag. Steinunn er er með hærri en bæði Árni Tómasson, sem tók 42 milljónir í laun og Ólafur Garðarsson sem tók 53 milljónir króna í laun á síðasta ári.

DV hefur skoðað ársreikninga tólf einkahlutafélaga sem nær öll eru í 100 prósent eigu skilanefndarmanna.. Athyglisvert er að tekjur félaganna hafa tuttugu- til þrjátíufaldast í einstaka tilvikum frá árinu 2008.

Tólf skilanefndar- og slitastjórnarmenn í stóru bönkunum sem féllu haustið 2008 högnuðust samanlagt um 460 milljónir króna árið 2009. Allir reka þeir einkahlutafélög og afla tekna sinna í gegnum þau. Að jafnaði gat hver og einn þeirra haft um 3,2 milljónir króna á mánuði í gegnum einkahlutafélög sín. Árstekjur hvers og eins geta verið mun hærri afli þeir einnig tekna annars staðar frá. Árstekjur þeirra geta hins vegar ekki verið lægri en ársreikningarnir gefa til kynna."

Þetta er hin nýja stétt. Nomenclaturan.

Þeir sem áttu að líta eftir bandíttunum virðast ekki vera hótinu skárri sjálfir. Þeir vita greinilega ekkert hvar þeir eru staddir eða hversvegna þeir eru að vinna. Og Steingrímur J skilur bara ekki neitt.

Gersamleg siðblinda við störf fyrir þjóð í vanda!

Er fólkið frosið?

Skilur enginn að það hefur lagst járntjald utan um Ísland? Við erum orðin eina kommúnistaríkið á Norðurhveli Jarðar? Það næsta er Kúba.

Svo segir Villi Egils hjá Samtökum atvinnulífsins:

" Við sjáum enga framtíð fyrir nútímaatvinnulíf hér með gjaldeyrishöft og lokaðan fjármagnsmarkað. Það er eitt af lykilatriðum til að efla trú á landinu og efla fjárfestingar að höftin hverfi og að íslenskur fjármagnsmarkaður tengist útlöndum á eðlilegan hátt."

Finnur Oddsson, framkvæmdastjóri Viðskiptaráðs segir erlendar lánastofnanir ekki vantreysta íslenskum fyrirtækjum heldur því umhverfi sem þau búi við. „Þar vísa ég til tilviljunarkenndrar og oft órökréttrar lagasetningar, versnandi skattaumhverfis, gjaldeyrishafta og frjálslegrar meðferðar stjórnvalda á stjórnsýslulögum og stjórnarháttum," segir Finnur.

Forstjóri Össurar, Jón Sigurðsson, segir íslensk fyrirtæki vera „í efnahagslegu stofufangelsi".

Er öllum almenningi sama? Sér enginn samhengið? Ef fólkið er svona frosið í vonleysinu, að því er alveg sama, þá er tilgangslaust að skrifa blogg.

Frjálshyggja eða fangavist ?

finnst mér vera valið fyrir þessa þjóð eftir að hafa hlustað á Egil Helgason tala við hina venjulegu viðmælendur sína um lausnir á vandamálum íslendinga.

Eftir þennan Silfursþátt fannst mér að við værum pikkföst í sama farinu. Hugmyndafræðilegri kreppu á sósíalískum grunni, þar sem engar hugmyndir bærast aðrar en meira af því sama, skattahækkunum, launahækkunum, gjaldeyrishöftum, atvinnuleysi. Það er að mínu mati borin von að nokkrar þær lausnir komi frá þessu Egilsfólki sem breyti nokkru til næstu framtíðar. Það er svo rígfast í ömurleika þess daglega lífs sem nú ríkir hér, að það getur hreinlega ekki hugsað út fyrir hinn þrönga hring.

Lilja Mósesdottir lýsti skattastefnu sinni um stórauknar álögur á allt hátekjufólk. Hún segir ríkisvaldið hafa sannað það í gegn um tíðina að það hefur staðið vörð um þá lægstlaunuðu og líka þá hæstlaunuðu. Nú sé komið að því hæstlaunaða að borga meira. Kristrún Heimisdóttir benti Lilju á með of hárri skattlagningu kæmu læknar ekki heim til starfa. Já, hugsanlegt er það að bæði læknar og aðrir leiti sér grænni grunda.

Lilja sagði að samningsfrelsi yrði að ríkja í landinu og því yrði að skattleggja hálaun með skandínavískum prósentum. Þá gætu menn ekkert flúið. Hún kom líka með þær skoðanir að nafnbreyting á krónunni myndi nægja til al blekkja fjárfesta, sem væru væntanlega heimskingjar með gullfiskaminni í hennar augum. Þá myndu þeir taka gjaldmiðilinn okkar góðan og gildan. Ólafur Arnarson sagði auðvitað ekkert geta gerst hér fyrr en við bærum komnir með evru og gengnir í Evrópusambandið. Ekki fannst mér björt framtíðin eftir þær yfirlýsingar.

Seinna talaði Egill svo við Gylfa Magnússon sem er nýbúinn að vera viðskiptaráðherra Íslands. þar var uppá teningnum sama vantrúin á að frelsi gæti átt við á Íslandi. Höft væru það sem myndi blífa um mörg ár og krónan myndi duga Íslendingum áfram betur en evran Írum. Ekki hresstist ég við að horfa á þennan gest.

Eins og áður sagði, þá missti ég þarna mikið af voninni um að betri tíð væri í vændum við þenna þátt. Vonandi bara tímabundið þar sem maður vill alltaf drífa sig upp og hætta að sökkva sér í þunglyndið. Við aldraðir og öryrkjar getum heldur ekki farið neitt og erum því fangar í þessu landi með vonina eina að vopni.

En ef maður reynir að leggja saman fyrir sér hvað þetta Silfurfólk á allt sameiginlegt, þá er það trúin á sérmeðferðir fyrir alla hluti. Ekkert má ráðast af sjálfu sér og markaðnum. Hugtökin aflandskrónur, háskattar og lögþvingað gervigengi haftanna eru hagstjórnartækin sem þetta vinstra fólk á þó allt sameiginlegt. Hlutirnir verða að vera skipulagðir og hlýta reglum og leyfisveitingum á reglur ofan.

Eftir þennan þátt var ég sannfærður um að lausn á vandamálum Íslendinga er ekki í sjónmáli næstu ár að óbreyttu. Hér verður líklega sama eymdin áfram. Það skilur að himinn og haf núverandi hugarástand þjóðarinnar og trúna á markaðinn, frjálshyggjuna, hina ósýnilegu hönd og einstaklings-og atvinnufrelsið.

það er búið að koma því því inn að einstaklingurinn sem reynir að bjarga sér sé ávallt skálkur sem noti fyrsta tækifæri til þesas að stela og skara eldi ólöglega að eigin köku. Hann verði ávallt að meðhöndla og stjórna sem sakamanni með stöðu grunaðs. Hinir einu heiðarlegu séu opinberir starfsmenn sem verði að sækja sér kjarabætur með samstöðu og velheppnuðum verkföllum.

Ritstjóri Neytendablaðsins koma svo síðastur og lýsti því hvernig úthlutun verðmæta og kvóta hefur leitt þjóðina til einhæfni og kennisetninga sem eru þó aðeins klisjur ef grannt er skoðað. Til dæmis hugtakið sem er kallað matvælaöryggi. Hjá þjóð sem getur ekki neitt ef lokast á aðdrætti er þetta brandari. Allur landbúnaðurinn gengur á innflutningi. Lokist fyrir aðdrætti þá er ekkert matvælaöryggi til. Þá eru Napóleonsstríðsástand komið aftur og hungursneyð fyrir dyrum á Íslandi eins og þá var, þegar Magnús Stephensen var að reyna að útvega brýnistu lífsnauðsynjar til landsins.

Við Íslendingar gengum í EES á siðustu öld. Helst kratar halda því fram að þetta hafi gert eitthvað ólýsanlega gott fyrir þjóðina.En líklega hefur það núna snúist upp í andhverfu sína þegat við sitjum uppi með útlendingaherdeildir af atvinnulausum verkamönnum og svo frjálst flæði heilu þjófagengjanna sem bætast við okkar eigin vandamál.

Okkur var lofað frelsi tl orðs og æðis, fjárfrelsi , ferðafrelsi, frelsi fra átthagafjötrum, menntafrelsi þegar við kokgleyptum þessan samning. Okkur fannst vonandi réttilega að þarna væri hljómur frelsins frá áratuga kúgun okkar eigin heimsku og heimóttarskapar. En núna einum tuttugu árum seinna er ekkert af þessu frelsi lengur í gildi. Schengen-samningrinn hefur líka bæst við og nú vitum við ekkert hvaða lýður flæðir hingað inn meðan við getum ekki borgað löggunni vegna samdráttarsparnaðar.

Við erum sjálfir auðvitað búnir að brjóta þennan samning með höftum og kvótum og ríkisverslun. Hér er ekki ferðafrelsi lengur, fjárfrelsið er fyrir bí, átthagafjötrar eru komnir aftur, ferðafrelsi hefur verið stórskert með gjaldeyrsskömmtun. Svartamarkaðsbrask blómstar og spillingin í fjármálakerfinu er sem aldrei fyrr með sínum séra Jónum og sérmeðferðum.

Af hverju er þetta allt svona?

Það er vegna þess að það er búið að rægja frjálshyggjuna og frelsið sjálft burt með áróðri og blekkingum. Það er fátt eftir af EES-áhrifum innanlands nema nema hin neikvæðu og íþyngjandi og svo nafnið á samningnum, sem sagt er að tryggi að við séum enn aðilar að samfélagi þjóðanna.Við búum við gjaldeyrishöft eins vond og þau voru nokkurntímann í gamla daga.

Lilja Mósesdóttir leggur hiklaust til upptöku margfalds gengis, einskonar endurnýjun bátagjaldeyriskerfinsins, og svo auðvitað nýja ofurskatta. Kristrún blessaði þetta allt af hálfu Samfylkingarinnar væntanlega en hefur áhyggjur af því að læknar skili sér ekki heima að námi loknu.Hún spurði ekki hversvegna við værum þá að mennta fleiri lækna?

Stjórnlyndið er svo gerólíkt frjálshyggjunni að endalaust er hægt að skipa nýja starfshópa og samráðshópa til stýra öllum hlutum í stað þess að gera eitthvað í málunum. Allt þetta vinstra fólk viðist ekki geta ekki hugsað öðruvísi um einstaklinginn en að binda hann á bás og hirða af honum frelsið.Allt er athugað en ekkert gert.

Stjórnlyndið virðist byrgja þessu velmeinandi vinstrafólki sýn og þessi trúarbrögð eru eina haldreipi þess í heiminum. Það er eins og það treysti sér ekki til að lifa nema ríkið sé einskonar barnfóstra sem tryggi því ávallt framfærslu. Manni finnst stundum að sumt fólk sé svo hrætt við lífið að það vilji heldur gera ekki neitt en að taka áhættu og gera eitthvað.

Einungis með afnámi gjaldeyrishaftanna á einum degi og loforði til umheimsin af ábyrgu Alþingi sem er kosið í heiðarlegum kosningum þannig að styrk kjörtímabilsstjórn geti myndast sem á ekki líf sitt sífellt undir hlaupastrákum og tækifærissinnum, er hægt að endurreisa landið í anda frjálshyggjunnar. En frjálshyggjan hefur reynst þessari þjóð best hvernig sem á það er litið. En til þessa er núverandi Alþingi gersamlega ófært og það verða að verða hér kosningar áður en nokkuð getur gerst. En meðan það gerist ekki þá gerist heldur ekki neitt annað.

Endurreisnin myndi líklega byrja á snöggu gengisfalli. Þrjúhundruðkall evran og bensínið og allt innflutt stórhækkar. Útgerðin græðir sem aldrei fyrr og vöruskiptajöfnuðurinn verðu hagstæðari en nokkru sinni. Allur almenningur er við auðvitað við hungurmörk og verkföll hálaunastéttanna sjálfsagt byrja.

En það sem öllu máli myndi skipta væri að eigendur aflandskróna myndu treysta því að til næstu fjögurra ára þá verði gengið frjálst skráð samkvæmt framboði og eftirspurn. Þá yrði mjög stutt í kraftaverk undursamlegra en nokkur sér fyrir núna.

Erlend fjárfesting mun leita hingað aftur og gengið styrktist því aftur mjög hratt. Allir gætu átt og keypt þann gjaldeyri sem þeir vilja. Völd þeirra sósíölsku efnahagsóvita sem nú ráða hér ríkjum yrðu skert til heils kjörtímabils og öll líkindi eru til þess qð fólkið myndi sjá þvílíkar breytingar í efnhags og lífskjörum í landinu að stjórnarflokkar þeir sem að þessum breytingum stæðu mynndu ekki tapa þarnæstu kosningum. Nýtt gullaldarskeið gæti hafist undir fánum frjálshyggjunnar.

Sumir segja að þetta gerist ekki í næstu Alþingiskosningum. Þjóðin sé ekki tilbúin. Hún eigi eftir að fá eitt gnarrískt kjörtímabil þar sem vitleysan bara vex. Þarnæst komi umskiptin. Ég get því, vegna minnar úldnu kennitölu, horft fram á ömurlegt ævikvöld í alþýðulýðveldinu Íslandi, þar sem næsti áratugur mun hugsanlega líða án þess að fari að rofa til. Þesvegna vildi ég að ég gæti verið annarsstaðar en hér.En öryrkjar og aldraðir geta ekkert farið og eru bara fangar fantanna sem virða þá ekki viðlits milli kosninga.

Hér blasir því miður við fangavist fólksins í útlegð frjálshyggjunnar í næstu framtíð.

45 milljarðar milli vina?

er ráðgert að setja í nýjan Landspítala.

Svo segir í frétt í Morgunblaðinu:

" Á þriðja tug arkitekta og verkfræðinga
vinna þessa dagana að deiliskipulagsgerð og
forhönnun sjúkrahússins nýja. Saman mynda
þeir SPITAL-hópinn svonefnda sem sl. sumar
bar sigur úr býtum í forhönnunarsamkeppni
um nýjan Landspítala. Að auki koma að verkefninu um 100 starfsmenn Landspítala og Háskóla Íslands með vinnu í notendahópum.

Auk vinnu við deiliskipulagsgerð er unnið
að forhönnun meðferðarkjarna sem er 49 þúsund rúmmetrar og hýsa mun m.a. bráðamóttöku, myndgreiningu, gjörgæslu, skurð-
stofur og legudeildir með 180 rúmum í
einbýli. Einnig sérstakt hús fyrir blóðbanka
og þjónusturannsóknir auk áttatíu herbergja
sjúkrahótels.

Í heild eru þetta 66 þúsund fermetrar. Þá er unnið að forhönnun á um átta þúsund fermetra byggingu austan við Læknagarð fyrir heilbrigðisvísindasvið Háskóla Íslands. Þá er unnið að forhönnun bílastæðahúss fyrir 500 bíla og eins er að hefjast hönnunarvinna vegna undirbúningsframkvæmda á lóð.

Áætlaður framkvæmdakostnaður á verðlagi
í dag er um 45 milljarðar króna fyrir utan
framkvæmdir HÍ...."

Þetta er auðvitað álíka skiptimynt og Alþingi ætlaði að sletta í Icesave svo menn hafi þetta í samhengi. Hugsanlega kemur þjóðin í veg fyrir þetta 9.apríl n.k. og má segja að aurarnir verði þá betur komnir hér en þar.

En spyrja menn sig nokkuð að því hvort sé þörf á þessu. Núna?

Þegar Kárahnjúkavirkjun var byggð þá lá svo mikið á til að spara vexti að það voru fluttir inn þúsund Kínverjar til að halda dampinum. Þurfti þess nokkuð þegar skömmu síðar vantaði mikið meira en þúsund störf?

Læknar flykkjast úr landi af því að við getum ekki borgað þeim.Við höldum áfram að mennta lækna með sama hraða sem svo fara úr landi.Við flytjum inn útlendinga sem vilja vera á framfærslu hérna. Hér er fólk meðal okkar sem sveltur. Hér eru útlend glæpagengi sem taka sér veiðileyfi á almenning.

Við eigum ekki peninga til að reka þann spítala sem fyrir er segir Steingrímur. Við verðum að loka deildum. Við getum ekki baðað gamalt og veikt fólk nema einu sinni í viku. Við getum ekki notað vinnubúðir undir fanga því að er ekki nógu fínt handa þeim.

Hver skyldi greindarvísitla "hins opinbera" vera ef hægt væri að mæla hana á tilsvarandi skala og mannfólkið?

Skilur maður nokkuð hvað 45 milljarðar eru milli vina?

Hvar eru vorir vitrustu menn?

Jón Magnússon skrifaði góðan pistil sem ekki má gleymast þegar afrekaskrá Alþingis og norrænu velferðarstjórnarinnar er velt fyrir sér.

Ég smelli aðalatriðunum í pistli Jón Magnússonar hrl. inn hér:

"Vísitölubundin lán hækka og hækka. Höfuðstóll þeirra hefur hækkað um meira en 10% frá bankahruninu.

Á sama tíma hefur landsframleiðsla dregist saman um 7% árið 2009 og 3.5.% árið 2010.

Verð á fasteignum hefur lækkað um 30% en sé miðað við Evrur þá hefur verðlækkun á fasteignum frá bankahruni verið yfir 50% eða meir en helmings verðrýrnun fasteigna.

Þeir sem tóku verðtryggð lán til íbúðarkaupa á árunum 2005 til bankahruns hafa með örfáum undantekningum tapað allri eign sinni í íbúðinni eða húsinu sínu og eru gjaldþrota. Það er vegna þess að ríkisstjórn og verkalýðshreyfing standa sameiginlega vörð um mesta arðrán Íslandssögunar á fólkinu í landinu í gegn um verðtrygginguna. Ótrúlegt að verkalýðshreyfingin skuli berjast um á hæl og hnakka við að viðhalda þessu kyrkingartaki um launafólk í landinu.

Nú hækkar bensín og hrávörur á heimsmarkaði og þá hækka lánin og skuldugt fólk á Íslandi verður ennþá skuldugra og eignir þess brenna upp.

Hvað lengi á getur þessi vitleysa eiginlega gengið. Er stjórnendum þessa lands, hvort heldur er forseti, ríkisstjórn, Alþingi, fjármálastofnanir, verkalýðshreyfing gjörsamlega fyrirmunað að sjá að það er ekki hægt að stjórna með þeim hætti að fólkið í landinu geti ekki átt eða eignast neitt, en missi allt sitt.

Nýjasta aðförin að fólkinu í landinu er gríðarleg hækkun vísitölubundinna lána vegna bensínhækkunar. Þar neita þau Jóhanna og Steingrímur að lækka álagningu ríkisins og stuðla með því að enn frekari og hraklegri aðför að lífskjörum í landinu og hagsmunum fólksins...."

Hversvegna er vísitalan á lánunum ekki flutt aftur á bak ? Af hverju er bensínið ekki tekið út úr vísitölunni þar sem það er fáránlegt að skattur til ríkisins hækki lán fólksins?

Bankahrunið er Force Majeur fyrir almenning í landinu. Að neita að viðurkenna það er þjóðfélagslegt óréttlæti.

Hvar eru vorir vitrustu menn nú?

Stórþýskaland

er að fæðast í Evrópu. Stærra en Foringjann gat nokkru sinni dreymt um.

Styrmir Gunnarsson dregur fram meginatriði á Evrópuvakt sinni í dag. Styrmir egir m.a.:

.."þjóðverjar eru þeir einu, sem ráða yfir nægilegum fjármunum til þess að koma þessum ríkjum til aðstoðar. Vandi ríkjanna er sá, að þar sem þau eru aðilar að evrunni geta þau ekki gripið til ráðstafana, sem ríki sem búa við eigin gjaldmiðil geta gripið til við áþekkar aðstæður....
Þar sem Þjóðverjar eru fjársterkastir evruríkjanna þýðir þetta í raun að önnur evruríki lagi sig að efnahagsstefnu Þjóðverja. Evrópa er að verða þýzk Evrópa....

....Ef Ísland væri eitt af evruríkjunum mundu kröfur Þjóðverja þýða, að verkalýðshreyfingin á Íslandi gæti eftir það ekki gert kröfu til vísitölutengingar launa og fjármálaráðuneytið yrði að senda drög að fjárlögum næsta árs til Brussel til samþykktar áður en það yrði lagt fyrir Alþingi svo að dæmi sé tekið....

Hins vegar eru í kröfum Þjóðverja líka efnisleg atriði, sem eru stuðningur við sjónarmið þeirra hér á Íslandi, sem vilja hafna samningum um Icesave. Þjóðverjar krefjast þess, að lánardrottnar banka og ríkja, sem lenda í erfiðleikum verði látnir sitja uppi með sín töp sjálfir en þeim ekki velt yfir á skattgreiðendur. Þetta er auðvitað það prinsipp, sem ræður afstöðu þeirra, sem eru andvígir Icesave III.....

Líkurnar eru meiri en minni á því að Þjóðverjar hafi sitt fram. Það þýðir að Evrópusambandið er að taka eðlisbreytingum. Það er að verða að ríkjabandalagi Evrópuríkja. Bandaríki Evrópu eru að verða til...

..Samþykkti Alþingi 16. júlí 2009 að sækja um aðild að Bandaríkjum Evrópu? Er ekki rétt að þeir þingmenn, sem stóðu að þeirri samþykkt svari því? "

Er ekki of mikil tilætlunarsemi hjá Styrmi að ætlast tl þess að krataþingmenn geti yfirleitt skýrt nokkurn hlut þegar kemur að Evrópusambandsaðild?
Á Stalínstímanum gátu íslenskir kommúnistar ekki skýrt nokkurn skapaðan hut öðruvísi en að segja að menn yrðu að kunna díalektíska efnishyggju til að geta rætt við þá um pólitík. Hannes Hólmsteinn fletti ofan af Svavari Gestssyni og félögum með því að lesa fræðin sjálfur. Þá kom í ljós að þeir höfðu ekki hugmynd um hvað þeir voru að tala um. Þeir voru ólesnir! Er ekki sama með þessa krataræfla. Þeir kunna ekkert nema upphrópanir um Evrópusamstarf og að Íslendingar eigi að vera þjóð meðal Evrópuþjóða. Sama þó að við séum frekar Ameríkumenn með jafnstóra íslenska þjóð þar.

En er það þetta sem við erum að gera þarna í Brüssel? Að ganga inn í nýtt Stórþýskaland?

Grein Sigríðar Andersen

í Mbl. í dag er prýðilegt innlegg í þá einkennilegu umræðu sem er haldið að þjóðinni, að annaðhvort sé að skrifa undir Icesave III eða fara dómstólaleiðina.

Ríkisstjórnir Evrópusambandsins geta ekki hætt á það að ríkisábyrgð sé dæmd á innistæðutryggingum. Það væri óþolandi skotleyfi fyrir alla banka Evrópu að gera það sem þeim sýnist. Nýja ábyrgðarkerfi Evrópu er rétt nýstofnað og það verður látið taka við innistæðutryggingum þegar frá líður. En aftur í tímann vill enginn þurfa að borga fyrir fallna banka.

Íslandi verður ekki stefnt fyrir dóm vegna Icesave. Punktur

Segjum NEI með Sigríði Andersen.

Áróður ?

en ekki fréttir, gæti manni dottið í hug þegar maður hlustar á fréttir í Útvarpi Allra Landsmanna, RÚV. Maður gæti spurrt sig hvort verið sé að beita skipulagðri misvísun til þess að fá þjóðina til að samþykkja Icesave III?

RÚV og Baugsmiðlarnir slá því upp sem stórfrétt að 63% þjóðarinnar ætli að samþykkja Icesave. Samkvæmt könnun Capacent er sagt.

En hvernig var þessi könnun Capacent?

1279 voru spurðir.
745 kusu að svara (58%)
545 tóku afstöðu(42%)
344 ætla að segja já (27%)

Sem sagt 27% af þeim sem spurðir voru ætla að segja já

Er þetta ekki nokkuð ljóst?

Hvervegna er þá talað um 63 % þjóðarinnar?

Af hverju matreiðir RÚV fréttir á þennan hátt? Ekki vill RÚV þjóna núverandi stjórnvöldum svipað og Pravda gerði í Sovét? Vill RÚV ekki vera Útvarp Allra Landsmanna? Líka þeirra sem ekki vilja borga Icesave?

Verður RÚV ekki að vanda sig til þess að engum detti áróður í hug?

Hveroghverogvill ?

borga Icesave nógu heitt til að samþykkja samninginn 9.Apríl?

Mig langar mikið til að heyra í ykkur sem ætlið að samþykkja. Ég skal ekkert hrekkja ykkur fyrir það að lofa mér að heyra í ykkur. Sem flestum ef þið nenntuð að gera vart við ykkur.

Hveroghverogvill sögðum við í gamla daga.

Vonbrigði

mín með Lilju Mósesdóttur eru talsverð. Mér finnst hugmyndin um að nota skattkerfið til að lækka laun hjá einhverjum tilteknum einstaklingum svo fráleit að ekki sæmi svo hámenntuðum hagfræðingi. Svona tillaga sæmir ef til vill Ólínu Þorvarðardóttur betur og stendur undir flestum væntingum mínum til hennar sem stjórnmálamanns. En hún vill toppa Lilju með því að setja 80 % skatt á hátekjur meðan Lilja talar um 70 % .

Hvernig henni Lilju, sem er hámenntaður hagfræðingur, dettur þetta í hug er mér hulin ráðgáta. Ekki fer hjá því að Lilju sé kunnugt um tregðu fólks til að lækka laun sín.Það er því auðvelt að reikna út hversu mikið 4 milljóna launin yrðu hækkuð til þess að viðkomandi héldi óskertum hlut við skattkerfisbreytinguna.

Það er ekki langt síðan að þjóðin fékk langa og góða reynslu af kostum eins-skattþreps staðgreiðslukerfis sem nú hefur verið eyðilagt. Því miður fengum við aldrei að nýta slíkt kerfi til fulls með stórlækkun staðgreiðsluprósentunnar en nota neikvæða skattprósentu á móti til að lyfta kjörum þeirra lægra launuðu og jafna aðstöðuna eins og gert var. Hátekjuskattur var lagður á í því kerfi og gekk álveg snurðulaust. En kommúnistar fengu spellvirkjunum framgengt og verður það væntanlega fyrsta verkefni viðreisnarstjórnar að laga skattkerfið aftur.

Þessvegna er ég svo vonsvikinn yfir henni Lilju Mósesdóttur. Hún er hugsanlega dæmi um það hvernig pólitísk trúarblinda getur brenglað rökhugsun hjá fólki, svipað og gerist hjá ofsatrúarfólki um allan heim. Nema auðvitað hún hafi hugsað þetta sem lýðskrum til að skora mörk hjá sakleysingjum og naívistum í kjósendahópi VG.

En þessi tillaga Lilju er mér samt sem áður vonbrigði af því að ég batt og bind enn vonir við hana, sem svotil einasta stjórnmálamannsins úr röðum Vinstri Grænna.