Hversvegna hrynur fylgið

af Sjálfstæðisflokknum í skoðanakönnunum núna eftir Landsfundinn sem fundarmenn héldu að hefði verið svo stórkostlegur?

Var hann þá ekki stórkostlegur?

Bjarni formaður og Hann Birna varaformaður? Var það ekki stórkostlegt?

Flottar samþykktir.

Hætta viðræðunum við ESB?

Gera eitthvað sniðugt fyrir heimilin í gegnum eitthvað flókið?

Lofa ekki of miklu?

Vera ábyrgur?

Svo kemur bara stuðið.

Fylgið hrynur um 30 %.

Getum við sjálfstæðismenn sagt að það sé bara eitthvað að fólkinu.?

Það sjái ekki og skilji ekki hvað við séum sniðugir?

Er það formaðurinn sem veldur þessu? Fólkið vill hann ekki?

Er það framkvæmdastjórinn? Fóllkið vill hann ekki?

Var Evrópusambandsarmurinn 30 % af flokknum?

Ég hef verið að reyna að hlera hverjar ástæðurnar séu út meðal fólksins. Því miður þá er staðan svona og útlitið fyrir bata slæmt.

Það er ekki alvarlegt fyrir sjálfstæðisstefnuna  þó að flokkurinn gangi ekki neitt í einum kosningum. Hann mun lifa og breyta sér. Hugsjónin hefur ekki breyst. Það er eitthvað annað að. Og það mikið.

Það alvarlega er fyrir þjóðina er hinsvegar að við verðum forystulaus áfram. Stjórnarstefnan sem við höfum búið við í fjögur ár heldur áfram að einhverju leyti. Stefna hins neikvæða hagvaxtar. Stefna atvinnuleysis. Stefna fjárfestingarleysis. Stefna ákvarðanafælni og samræðustjórnmála. Stefna hrossakaupa, stefna glundroða og flokkafjölda.

Jafnvel ungir Sjálfstæðismenn segjast ætla að kjósa Pirataflokkinn. Gamlir Sjálfstæðismenn segjast ætla að kjósa Framsókn.  Þetta er ekki bara bull í mér. Þetta er að heyrast. Það er hinn stóri Landsfundur sem stendur yfir sem er að ræða málin.

Fylgið hrynur.

Ætlum við bara að sitja og láta þetta gerast? 

 

Sko kaupmennina!

i ESB!

Nú til að berja á Assad  vilja þeir fá að selja sýrlenskum uppreisnarmönnum gegn Assad vopn. Svo sem flugskeyti til að skjóta niður flugvélar.

Vonandi hafa uppreisnarmenn til að bera næga þekkingu og nægilega góð gleraugu til að nota í flugvélaskítteríi til að fíra ekki á ESB farþegavél í misgripum fyrir vélar Assads augnlæknis.

Bauð ekki Hitler páfanum að kaupa af sér Gyðinga svo hann gæti sparað sér gasreikninginn?

Viðskiptavenjur í Þýskalandi Merkels hafa  kannski ekki breyst neitt í grundvallaratriðum? Kaupmenn geta grætt á öllu.  En að senda hermenn til að skakka leikinn er ekki á færi siðferðiströlla eins og "gólfklútsins" og "bankagjaldkerans" vanRompuoy sem enginn kaus svo vitnað sé í Nigel Farage.

Það eru bara Ameríkanar sem hafa eitthvað siðferðisþrek eftir í þessum heimi.Hitt eru bara hugsjónalausir kaupmenn sem gefa skít í allt annað en peninga fyrir sig.

Ég er ánægður með meðan ég slepp vð að vera meðlimur í þessu fyrirlitlega aumingjabandalagi sem ESB er. Bandalag sjoppuhugsjónar og kaupmanna. 

Össur aldrei þessu vant

skrifar eitthvað af viti í Mbl.í dag. Hann veltir upp nauðsyn þess að Íslendingar hafi hér viðbúnað til björgunar og eftirlits vegna aukinnar umferðar um norðurhöf sem eer að vaxa ört. 

Össur segir m.a.:

"....Liður í því er að Ísland verði sterkur hlekkur í keðju viðbragðs- og björgunarmiðstöðva sem óhjákvæmilega verða til við umferðaræðar norðursins. Miðstöðin á Íslandi þarf að verða til í alþjóðlegri samvinnu. Bak þeirri hugsun liggja ekki síst þau rök að það þarf að tryggja jafnvægi milli ávinnings og ábyrgðar. Þau ríki, jafnvel fyrirtæki, sem munu njóta góðs af umsvifunum, hvort sem eru siglingar eða vinnsla, þurfa að leggja sitt af mörkum til að stuðla að öryggi á svæðinu. Án alþjóðlegrar samvinnu verður einfaldlega erfitt fyrir Ísland að tryggja viðunandi getu til að takast á við skelfilegar afleiðingar stórslyss á sjó eða alvarlegra mengunarslysa. Alþjóðleg samvinna um slíka miðstöð á Íslandi er því hagur allra sem eiga hagsmuni í grennd við okkur.

 

Það má rifja upp, að á síðasta hausti fór fram vel heppnuð leitar- og björgunaræfing norðurskautsríkjanna við Austur-Grænland. Hún undirstrikaði hversu Ísland hentar að öllu leyti sem slík miðstöð gagnvart flæmum suður af landinu og til norðurs milli Íslands, Grænlands og Svalbarða....

 

....Landið liggur vel við siglingaleiðum um Atlantshafið og Norður-Íshafið. Í námunda við Ísland eru stór strandsvæði þar sem lítill eða enginn viðbúnaður eða innviðir eru til staðar, t.d. við austanvert Grænland, auk víðfeðmra hafsvæða norðan og sunnan Íslands. Hér eru líka sterkar grunnstoðir, bæði alþjóðaflugvellir og hafnir sem hægt er treysta allan ársins hring. Við Keflavíkurflugvöll er feiknagóð aðstaða, sem auk alþjóðlegs flugvallar telur hafnarmannvirkin í Helguvík, flugskýli og afbragðsaðstöðu til birgðahalds og gistingar.

 

Í landinu er einnig úrvalsatgervi og mannauður sniðinn fyrir starfsemi af þessum toga. Eitt af því besta við Ísland - og sem fáir skilja fyrr en þeir komast í hann krappan - er sú velþjálfaða úrvalssveit sem við höfum á að skipa í björgunarliði landsmanna. Og hún hefur þegar getið sér gott orð á alþjóðavettvangi. Þar má upp telja Landhelgisgæslu, Slysavarnafélagið Landsbjörg, Almannavarnadeild Ríkislögreglustjóra, Neyðarlínuna auk ýmissa stofnana, jafnvel skóla, sem búa yfir mikilvægri þekkingu og reynslu á þessu sviði.

 

Það er þó ekki sístur kostur landsins í þessu tilliti, að hér eru fjölbreytt tækifæri til margskonar þjálfunar fyrir erfiðar aðstæður, svo sem á jöklum uppi, á hafís úti, í fjalllendi, tor- og illfærir vegir í boði, auk þess sem óblítt veðurfar er í fullmiklu framboði.

 

Næsta skref er að stjórnvöld vinni ítarlega greiningu á þeim möguleikum sem við höfum til að styrkja innlendan mannauð og viðbúnað í gegnum alþjóðasamvinnu. Í framhaldinu þarf að kynna þá greiningu fyrir okkar helstu erlendu samstarfsaðilum með frekari samvinnu að leiðarljósi..."

 

Össur gleymir því auðvitað að hann ætlaði að undirbúa þessi næstu skref árið 2011 en sveik það sem ýmsilegt annað vegna eina málsins.

Í þessu sambandi langar mig að rifja upp hugmynd sem Steingrímur Erlingsson útgerðarmaður frá Canada kom með. Hann stakk upp á að kaupa gamlan olíuborpall á brotajárnsverði og tjóðra hann við Kolbeinsey, útvörð landhelgi Íslands sem er að sökkva í sæ. Á þessum palli gætu þyrlur lent og haft bækistöð, og ótal fleira gagn mætti af þessu hafa þó að eyjan sjálf hafi ekki sömu þýðingu og fyrrum eftir miðlínusamninga.Þarna gæti verið heil íslensk borg með tímanum.  Í samvinnu við aðra bækistöð í Grímsey er auðséð að Íslendingar eru í bestri aðstöðu til að þjónusta hafsvæðin miklu í stríði og friði.

Össur hreyfir þarna máli sem hann sjálfur hefði náttúrlega átt að gera eitthvað í meðan hann gat í stað þess að gera bara það sem hann gerði og allir hafa séð.

Aldrei þessu vant hlustaði ég á Össur í þetta sinn. 

 

".Gleymum því ekki enn og aftur

að það er engin ein stefna í stjórnmálum " sú eina rétta ". Það er engin stefna að fara að gera alla ríka, eyða fátækt, gera alla jafna þannig að allir hafi það gott, eyða fordómum og glæpum eða kenna öllum að finna hamingjuna. Hættum að tala út frá þeim viðmiðum. Sagan kennir okkur að sú leið er ekki til, annars væri búið að finna hana og við þyrftum ekki lengur að rífast um ólíka hugmyndafræði í stjórnmálum. Það er mikilvægt að taka upplýsta afstöðu fyrir komandi kosningar og aðhyllast þá stefnu sem hver telur að sé rétt leið fyrir fólkið í landinu. Þá stefnu velur hver og einn fyrir sig, ég er búin að velja mína.." 

segir Hulda Rós Sigurðardóttir í glöggskyggnri grein í Morgunblaðinu í dag.

Hulda  veltir fyrir sér innra eðli stjórnmála .En þau endurspegla gjarnan  væntingar fólks um eitthvað betra en það hefur. Sumir vilja bara eitthvað fyrir sjálfa sig, aðrir vilja að annað fólk hegði sér öðrúvísi en það gerir og hætti að græða meira en það sjálft. Enn aðrir vilja skapa skilyrði fyrir alla til betra lífs.

Vinstrisinnar vilja margir  ná til sín því sem það efnameira hefur komist yfir án þess að láta sig það skipta máli hvernig viðkomandi fór að því að efnast.   Það óskar eftir kjarajöfnun með því að flytja aðra niður á sitt stig í stað þess að reyna að lyfta  sér sjálfu upp. Margir trúa því líka að þeir betur settu séu í bandalagi tl þess að halda hinum niðri. Auðvaldið sem kúgar alþýðuna er kunnulegt sjónarmið og var reynt í Sovét, Kúbu og í Norður Kóreu. Einhvern veginn gufaði gamla auðvaldið upp en nýtt kom í staðinn, einhver Pútín tók við af Keisaranum gamla.

 Margt fólk hefur því óraunhæfar væntingar til samfélagsins.Sjálfstæðisstefnan vill að einstaklingarnir starfi saman að " víðsýnni og þjóðlegri umbótastefnu á grundvelli atvinnufrelsis og einstaklingsfrelsis með hagsmuni allra stétta fyrir augum."

Ennþá hefur ekki tekist  að sannfæra nema þriðjung þjóðarinnar um ágæti þessarar einföldu stefnu. Jafnvel 7 % af fólki sem telur sig andlega Sjálfstæðismenn vilja ganga í Evrópusambandið með því fullveldisframsali sem því fylgir. Og er jafnvel svo óánægt með afstöðu hinn 93% að það gengur úr flokknum með greinargerðum í blöðum og kýs á móti því sem það segist þó vera með. Minni hagsmunir fyrir meiri geta því valdið öfugri niðurstöðu þegar upp er staðið.

Það er erfitt að samríma kvótakerfi vegna illrar nauðsynjar atvinnufrelsi og einstaklingsfrelsi. En það er mögulegt að ná einhverri málamiðlun ef menn vilja ná niðustöðu sem meirihlutinn getur sætt sig við.  Sú sátt finnst hinsvegar ekki nema menn leiti lausnanna á yfirvegaðan hátt en ekki með tilfinningahita.

Stjórnmál eru kölluð list hins mögulega. Við höfum nú um skeið fetað stefnu um að jafna kjörin niður á við með því að hafa engan hagvöxt í landinu en hinsvegar innistæðulausar launaleiðréttingar með verðbólguniðurstöðu. Því miður óttast menn að við getum stefnt inn í kreppuverðbólgu eins og Japan hefur lent í. Sundurlyndisfjandinn er sem fyrr í Íslandssögunni forsenda þess að skynsemin er venjulega gerð útlæg og einkennissetning Íslendingsins " það reddast einhvernveginn "látin gilda seint og snemma. Þá kalla menn á sterka leiðtoga og bölva þeim jafnharðan ef þeir finnast.

Við gleymum fyrri mistökum aftur og aftur. 

Hvað nú ungi maður?

Þór Saari?

Það gekk ekki hjá þér stjórnarskráin. Það  gekk ekki hjá þér vanstraustið. Hefur eitthvað gengið hjá þér yfirleitt þennan tíma á þinginu?

Jú, eitt verðu ekki af þér tekið. Slifsisleysistískan sem þú innleiddir til að auka virðingu þingsins væntanlega. Það mun halda nafni þínu á lofti um langa framtíð. Þó eru víst horfur á því að þið Björn Valur ætlið hvorugur að verða á næsta þingi.

Langaafi minn Jón Ólafsson rítstjóri sagði oftar af sér þingmennsku en nokkur annar. Í eitt skiptið tilfærði hann þá ástæðu að hann gæti ekki stundinni lengur setið þar með þeim vitleysingum sem þar væru innanstokks. Svo álit okkar samtíðarmanna á okkar þingmönnum er ekkert nýtt.

Það var annars hann Jón Ólafsson sem kom böndum á það þá fram úr hófi skrílslegt orðafar þingmenna sem þeir tíðkuðu með því að fá þá til að fallast á að nefna hvern annan ávallt hæstvirtan  þingmann svo og svo í stað þess til dæmis að kalla hverjir aðra til dæmis gungur með skítlegt eðli og svo framvegis. Honum var annt um virðingu þingsins þó hann hefði alltaf verið talinn mesti orðhákur íslenskrar blaðamennsku. Hann varð tvívegis landflótta fyrir kjaftinn á sér um ráðamenn og Dani.

Síðast sagði Jón kallinn af sér embætti konungskjörins þingmanns, en því embætti hafði honum verið úthlutað tl að hann hefði eitthvað að lifa á því hann var alla tíð fátækur baslari. Nei, Jón Olafsson var maður með skap. Hann hafði verið bókavörður í Chicago í nærri áratug og vissi þessvegna meira um bókasöfn en margir aðrir. Hann hlaut ekki kosningu í undirbúningsnefnd Landsbókasafnsins  heldur var landlæknir kosinn í hans stað af pólitík einni saman. Jón Ólafsson  sagði umsvifalaust af sér embættinu og þar með eftirlaununum og hvarf í baslið sitt aftur til dauðadags 1916.

Þá hafði hann meðal annars gefið út stafrófskver sitt í meira en 16 000 eintökum frá byrjun aldarinnar Kenndi þjóðinni að lesa ef svo má segja..Auk margra kennslubóka en hann kenndi í Verslunarskólanum lengi. Gaf út blöð og tímarit einn eða með tengdasyni sínum prófessor dr.Ágústi H. Bjarnason, Iðunni, Reykjavíkina svo eitthvað sé nefnt.   Einn afkomandi hans Ársæll Valfells lektor sýndi það framtak að gefa út kennslubók hans í hagfræði. Annar gaf út sýnishorn ljóða eftir hann ásamt Gilsi Guðmundssyni. En Jón var prýðilegt skáld og orti talsvert. "Máninn hátt á himni skín, hrímfölur og grár" ætti að nægja til þess að bera þjóðskáldstitil.

Hann varð oftar ritstjóri en nokkur annar Íslendingur fyrr eða síðar. Hann kjaftaði herskip með fullri áhöfn út úr Ulysses Grant Bandaríkjaforseta og hershöfðingja Lincolns til að kanna búsetuskilyrði á Alaska sem hann taldi mjög henta Íslendingum. Skýrsla hans er í Library of Congress.  Hann drakk Hvítahúsið þurrt eina nótt með Grant og þurfti Jón að borga sjálfur fyrir báða  þegar þeir fóru á búllugang eftir meira brennivíni því Grant var blánkur. 

Gils Guðmundsson skrifaði bók um Ævintýramanninn Jón Ólafsson sem er stórgóð lesning eins og Gils var von og vísa slíkur afbragðsmaður hann var hvað sem pólitíkinni hans leið en hann var ekki Sjálfstæðismaður. 

 Ég er ekki vel kunnugur mörgum  afrekum Þórs Saari en held samt að þeir gætu átt eitthvað sameiginlegt  Jón Ólafsson og hann Þór ef grannt er skoðað.

Því má nú spyrja:  Í hverja skal heima nú halda?  Hvernig verður ástandið á Alþingi með 19 flokka? Kannski verður þetta þing okkar sem nú er að kveðja bara hátíð miðað við það næsta?

Hvað nú ungi maður Þór Saari? 

 

Leysum ríkisfjármálin

með því að hætta að láta lífeyrissjóðina leika sér með skattfé okkar.

Vandinn er ekki meiri en sá að taka staðgreiðslu af lífeyrisgjöldunum strax þegar þeu eru borguð inn í sjóðina. Þá er tapshættan frá vegna feilspekúleringa sjóðastjóranna og líka verður viðkunnanlegra fyrir lífeyrisþegana að sjá bara nettóupphæðirnar og fá þær greiddar.

Nú ef einhverjum ofbýður þetta þá má gera þetta í áföngum. En þarna er leiðin til að lækka skatta og borga læknum og hjúkrunarfólki hærri laun og svo hinum opinberu starfsmönnunum líka. Keyra verðbólguna áfram svo allir verði ánægðir að sjá alltaf hækkandi tölur í launaumslaginu.

Leysum ríkisfjármálin til að byrja með.  

Nei, þetta er okkur óviðkomandi

var nokkurn veginn svarið frá lögfræðideild Íslandsbanka þegar ég fór fram á að fá skuldskeytingu við áður greidda lánshluta erlendra lána vegna hlutabréfakaupa í Glitni banka sem ég tók hjá BYR.

Íslandsbanki tók við öðrum lánshlutum og vegna sömu viðskipta og bauð mér uppgjör af sínum frjálsa og fúsa vilja á eftirstöðvunum. Þegar vextir höfðu verið reiknaðir var lánið eilítið lægra en á pari við gjaldeyrisupphæðina á bréfinu.(Já ég er fífl sem ætlaði að taka stöðu í hlutabréfum í bönkunum góðu árið 2005 í erlendu láni sem er talið löglegt vegna orðalagsins á bréfum BYR. Bankarnir fóru  allir á hausinn árið 2008 og BYR skömmu síðar án þess að ég hefði haft rænu á að selja með hagnaði meðan ég gat.)

Lögfræðingar hafa sagt mér að venja sé að skuldajafna við svona uppgjör. Lögfræðideild Íslandsbanka skrifaði langa greinargerð um málið og var innihaldið nokkurn veginn eins og fyrirsögnin. Enda væri hér um frjálsa sjálfboðaaðgerð bankans að ræða sem satt er.Og veri hann auðvitað margblessaður fyrir. En ég var áður búinn að borga BYR að fullu meira en helming skuldarinnar. Sú skilvísi varð mér dýr því hefði ég ekki gert þetta þá hefði Íslandsbanki tekið við þeirri kröfu líka og gefið mér tilboð. En snú er sem sagt allt uppgreitt og ég skuldlaus við blessaðan bankann en blánkur.  

 En tilefni þess að ég skrifa um þetta er grein eftir Guðmund Oddsson í Mbl í dag.

 Guðmundur segir m.a.:

..."En samningar eru með þeim ósköpum gerðir að þeir hljóta að eiga við báða aðila sem við samningaborðið sitja. Það getur ekki verið eðlilegt að annar aðilinn geti hagað sér með þeim hætti að hann geti með hegðun sinni og gjörðum kollvarpað öllum þeim grunni sem samningurinn grundvallaðist á. Þá komum við að þeirri spurningu hvort það geti verið eðlilegt að sá sem lánar einhverjum eitthvað geti þegar honum sýnist breytt öllum forsendum og raunar hagað sér eins og bandít.

 

Án þess að ég hafi kannað það, þá þykir mér ekki ólíklegt að mjög margir þeirra sem nú eru í vandræðum með að greiða af þeim lánum sem þeir nú eru sagðir skulda, hafi á sínum tíma tekið bankana trúanlega þegar þeir sögðu að besta og öruggasta leiðin til að ávaxta sitt pund væri að kaupa hlutabréf í bönkunum. Í hugum okkar flestra voru bankarnir kjölfestan og höfðu alltaf verið og því voru þeir teknir trúanlegir þegar þeir gáfu upp eigin fjármálastöðu. Auðvitað má kalla þá sem trúðu því að allt væri satt og rétt sem frá þessum stofnunum kom aula, en var þeim ekki nokkur vorkunn?

 

Þá komum við að spurningunni, hverjir eiga að borga? Ég hef oft sagt, að það er ekkert að því að taka lán, en það versta við lánin er að það verður að borga þau til baka. Í þeim hremmingum sem gengið hafa yfir okkur á síðustu árum og þeim lygum og svikum sem bankarnir hafa sýnt þjóðinni, þá er fyrir mér alveg ljóst, að bankarnir eiga að bera mestan kostnað við lánin sem veitt voru á fölskum forsendum um þeirra eigin stöðu. Bankarnir bókstaflega hvöttu fólk til að taka lán á sínum tíma og eins hringdi starfsfólk þeirra í þá sem áttu fé á traustum bankabókum og hvöttu þá til að setja fé í einhverja fjárfestingu og þá oftast í kaup á hlutabréfum í bönkunum sjálfum. Það er því ljóst í mínum huga, að bankarnir eiga í flestum tilvikum að sitja uppi með þessi lán. Það eru því engir aðrir sem verða að borga.

 

Eins og alkunna er, þá fóru bankarnir allir á hausinn og nú sigla þeir áfram á nýjum kennitölum og láta sem þeir hafi aldrei átt sér neina fortíð. Þeir hafa hins vegar ekki gleymt sínum gömlu viðskiptavinum, því nú sýna þeir milljarða hagnað ár eftir ár, sem grundvallast að mestu á að uppreikna þau stökkbreyttu lán sem þeir veittu þeim á fölskum forsendum...."

 

Guðmundur tekur hressilega til orða að vanda. Án þess að ég skrifi undir öll lýsingarorðin þá er  sannleikskjarni í þessu hjá Guðmundi. Ég er auðvitað auli eins og hann segir sem tók lán tiil að græða á hlutabréfum í bönkunum þar sem þeir hvöttu mann til þess. Þeir brugðust svo, skiptu um kennitölur og allt það en rukka nú skuldirnar vegna hlutabréfakaupanna á fullu.

Núna skiptir fortíðin  þá engu máli. Íslandsbanka koma  Glitnir og BYR  ekkert við nema að hann rukkar öll bréf sem Glitnir og BYR áttu eftir einhvern gjörning Steingríms J. Sigfússonar. Íslandsbanki hætti við að innheimta stofnfjárlánin sem Jón Ásgeir og hans nótar komu  inn á stofnfjáreigendur BYR og náðu til sín milljörðum á þann hátt. Íslandsbanki á heiður skilinn fyrir þetta því þúsund heimili hefði farið á hausinn ef þetta hefði verið rukkað..

Mér hefði fundist sanngjarnt að þeir sem höfðu greitt lán í BYR vegna hlutafjárviðskipta hefðu  átt að fá þau tekin með í heildaruppgjöri við nýjan eiganda bréfanna Íslandsbanka.

Líka hefði mér fundist sanngjarnt að fyrrum hlutafjáreigendur í Glitni hefðu kannski átt að fá einhver bréf í nýja Íslandsbankanum og hinum líka í staðinn fyrir gömlu bréfin að þau tilskildu að sannað væri að þeir hefðu ekki eignast þau í skuggalegum viðskiptum með lánum frá bönkunum sjálfum.

Kannski sjá bankarnir eins og Íslandsbanki sér einhvern sóma í að gera eitthvað fyrir þessa gömlu tryggu hluthafa frá tímum Iðnaðarbankans  sem sitja úti á klakanum og horfa á sama fólkið og fyrr sitja í sömu stólunum að gera sömu hlutina í sömu húsunum og fyrir hrun, Glitni og allt það. Bara undir nýjum kennitölum og merkjum.

Thor Jensen er sagður hafa borgað gömlum kröfuhöfum skuldir sínar þegar hann gat án þess að nokkur neyddi hann til þess. En hans líkar koma líklega ekki aftur.

Bankahefðir eru líklega fyrir bí og okkur óviðkomandi. 

Ekkert vantraust

á ríkisstjórnina er rétt að láta ná fram.

Það á ekki að láta svona þingstrump eins Þór Saari nota sig til þjónustu við einhver geðvonskuflog hans sjálfs. Þessi þingmaður er búinn að sýna svo mjög fram á gersamlegt tilgangsleysi sitt og pólitískt getuleysi að það er óþarfi að gera honum þetta til geðs.

Til viðbótar er miklu meira á þessa ríkisstjórn lagt með því að láta hana lifa við skömm sína heldur en að slá hana af og sleppa frá sjálfri sér. Við þurfumm ekki Þór Saari til að trufla kosningaundirbúninginn fyrir okkur. Sitjum bara hjá og látum hann gera sig að meira fífli en hann þegar er orðinn í augum þjóðarinnar. 

Látum þennan sprellikall bara sprella  með sínar vantrauststillögur sem enginn veit hvort sem er hvort hann heldur tl streitu til kvölds eða ekki. 

 

Joyce Meyer

heitir ein trúkellling hérna í Ameríku. Hún veltir sér í lúxus, flýgur á Gulfstream einkaþotu,grunuð um skattsvik og allskyns brellur. Það hefur engin áhrif á aðdáendur hennar.

Ég hef aldrei sé annan eins fjölda samankominn í einu húsi þegar hún þrumar um helviti og kvalirnar sem bíði vantrúaðra. Svo er hún skemmtileg inná milli. Myndarbredda og fasmikil. Hún er á sjónvarpinu seint og senmma og er að koma til Florida í Mars. Fólkið kinkar kolli þegar hún vitnar um sannleikann og þá líður borði yfir skjáínn að minnsta gjöf til hennar safnaðar séu 25 doillarar. Hún veltir billjónum á trúgirni fólksins og ekki veit ég hvað hún gerir við alla  aurana. En ekki gleymir hún sjálfri sér né kallinum sínum.

Svona grasséra bibblíuboxarar i Ameríku á auðtrúa almenningi . Jim Bakker hét einn en hann varð uyppvís af lúxus og kynlífsskandölum sem Joyce þessi er ekki bendluð við. Billy Graham er annar slyngur.

Trúbísnessinn er hinsvegar pottþéttur hérna í Ameríku ef maður nær að spila á massann. Þetta nær ekki fluginu á Íslandi af einhverjum ástæðum enda fámennið fyrir.

Ræðumennska Steingríms J. bliknar í samanburði við hana Joyce enda boðskapurinn öllu ómerkilegri hjá honum.

Joyce Meyer er kerling í krapinu 

Enn ein ástæða

fyrir því að ganga ekki í ESB? Svo segir í fréttum:

"  Danskir kaupmenn verða að hætta að selja neftóbak vegna tilskipunar Evrópusambandsins.Á fréttavef danska ríkisútvarpsins DR kemur fram að Danir hafi misskipið tilskipunina árum saman og því brotið gegn regluverki ESB. Haft er eftir Astrid Krag heilbrigðisráðherra að nú verði neftóbaksviðskiptunum að linna. Á næstunni verði lagt fram frumvarp til laga þar sem sala á neftóbaki verði afdráttarlaust bönnuð. Ástæðan er sú að framkvæmdastjórn ESB hefur hótað að höfða mál gegn danska ríkinu fyrir Evrópudómstólnum fylgið það ekki tilskipuninni um bann við verslun með neftóbak.Fram kemur í fréttinni að það séu einkum sjómenn, Svíar og einstaka áhugamenn um að taka í nefið sem kaupi neftóbak. "

Sem sagt, það er ESB sem mun sjá um það í framtíðinni að danskir séu ekki að snússa sig.Þar liggja Danir í því rétt einu sinni enn.

Neftóbakið á Íslandi hefur farið lágt undanfarið og ekki verið uppi á söluborðum. En gamla skroið er alveg horfið úr búðum vegna tilskipana ESB. Bödrene Braun eru líklega farnir á hausinn af þessa völdum.  

Ég sá á bensínstöðinni að fluttar eru nú  inn margar sortir af fallegum útlenskum dósum.  Nú geta Íslendingar hugsanlega farið að smygla snússi til Danmerkur og komið með  hass til baka. Ný viðskiptatækifæri er það sem vantar.

Er snússfrelsið fimmta frelsið sem okkur hlotnast eftir að hafa fótumtroðið öll hin fjögur EES frelsin sem okkur passar. Nema það alheilaga ferðafrelsi evrópskra hælisleitenda hingað.

Sjálfstæð þjóð  með sjálfstæð nef. Enn ein ástæðan fyrir því að ganga ekki í ESB?