Árni Páll

er  heldur bljúgur til að byrja með á Sprengisandi gegn nærgöngulum spurningum Sigurjóns. Árni á í raun ósköp bágt sem formaður með einu atkvæði.

Verandi með þetta ótrygga kommadót innanborðs í flokki sem er búinn að týna uppruna símun, sem var að sameina alla vinstri menn undir stjórn eðalkrata. Sjálfur er hann auðvitað gamall rauðliði að öllu uppeldi og gerð og því umdeildur sem forystumaður í því fæðingarfatlaða fyrirbæri sem Samfylkingin er auðvitað.  Hörðu kommarnir fóru sem kunnugt er í VG þannig að engin sameining varð. Og gömlu kommarnir geta aldrei á sárshöfði setið við gömlu kratana. En sameining vinstri manna var aldrei möguleg sem sést best eftir af skaplyndi forystuúlfsins í klofningnum sem síðan hefur marg opinberað einræðiseðli og fláttskap sitt þar sem Stalín er hin mikla fyrirmynd.

Það sem Samfylkingin þarf að gera er að sparka kommunum eins og Árna Páli sjálfum, Össuri og fleirum  út og verða aftur að stjórnmálaflokki eðalkrata.

Árni gerir mikið með hvað hvað hann hefur góð tengsli við verkalýðshreyfinguna og segir að kröfurnar hafi ekki verið nógu ákveðnar gegn íhaldinu frekar en hjá  Möggu Thatcher sem hafi verið farin að setja verkalýðshreyfingunni fyrir hvað hún mætti biðja um. Helst var að skilja að Gylfi Arnbjörns sækti fyrirmæli á flokkskontórinn hjá Samfylkingunni. Óbeint er þetta viðurkenning Árna Páls á því að kauphækkanir eigi að vera sem mestar og hann muni að því hafa unnið. Hann skilur hinsvegar alls ekki af hverju Samfylkingin eykur ekki fylgið en fólkið streymi til Pírata. Hann vill gera gott í störfum sínum en fólkið virðist bara ekki kunna að meta það.

 

Árni fimbulfambar um beint lýðræði eins og þjóðaratkvæði og bullar um breytingar á rammaáætlun kommanna frá fyrra þingi sem lögbrot. Þarna er ástæðan fyrir því hversu mislukkaður hann er sem pólitíkus, hann sér ekki út fyrir augnspeldin frekar en gömlu kommarnir gerðu og gera enn. Talar um nauðsyn á friði á Alþingi. Hann skilur ekki að kosningar fóru fram 2014 og þjóðin vill framkvæmdir strax en ekki málþóf um fundarstjórn forseta. Árni segir að málþófið sé það sem helst þarf til þess að stjórnarandstaðan hafi áhrif?

Í fylgi Pírata skilur hann auðvitað ekkert í.

Ástæðan fyrir Píratafylginu blasir hugsanlega betur við Sjálfstæðismönnum en mörgum öðrum.  

Ástæðan fyrir velgengni Pírata er hugsanlega helst að leita í tímabundnu brotthvarfi Sjálfstæðisflokksins úr stjórnmálum. Flokkurinn virðist halda að hann geti keyrt áfram eftir kvótaheimspeki Hólmsteins þegar þjóðin er ekki sammála í grunninum, sbr. afstöðuna til makrílsins.

Flokkurinn virðist ekki lengur hafa trú prentmiðlum eða skrifuðum áróðri þó að Reykavík Grapewine og fleiri útgáfur ungs fólks sanni það að unga fólkið les það sem það vill lesa. Vandamál Sjálfstæðisflokksins er helst það að hann hefur glatað öllu sambandi við ungt fólk undir þrítugu. Facebook er ekki að gera síg í pólitík hans þó sumir haldi því fram. Unga fólkið hlustar ekki  á síbylju um kvótaheimspekina og aukna kerfismennsku í stofnun jafnréttissjóða. Það leggur ekki leið sína í grafhýsið við Háaleitisbraut þó að það væri hugsanlega móttækilegt fyrir prédikunum um framtíðarsýnir þess sjálfs og bætta möguleika.

Árni Páll má eiga að hann ver skattlagningu þrotabúanna. Skattlagningin er lögleg eins og hann hafi verið búinn að undirbúa að sjálfsögðu. Læknaverkfallið var það hægt að leysa öðruvísi spyr Sigurjón, án þes að þetta færi  holt og bolt. Nei nei segir árni Páll, læknar fengu bætur vegna afleiðingar ónýtrar krónu. Ríkisstjórnina skortir heildstæða stefnu í kjaramálum segir Árni Páll því hún var áður búin að semja sérfræðilækna, einn hópur fékk bætur fyrir ógeðslega ósanngjörnu krónuna okkar segir Árni og þá hafa menn það.

Nú mega þeir taka erlend lán sem eru með erlendar tekjur, forréttindi með dollara eins  rúblur í Sovét. Þinn flokkur var í ríkisstjórn þá þegar svona ástand var hér segir Sigurjón. Árni svara því ekki en hamrar enn að ríkisstjórnin hafi enga heildstæða kjaramalastefnu, né gefi fyrirheit um að losna úr gengisfellingum.  

Þrátt fyrir vaxandi mælsku þegar líður á þáttinn þá er greinilegt að gamli komminn hefur ekkert lært og engu gleymt. Árni skilur ekki efnahagslegt samspil launa og gengis, skilur ekki málið um samhengi innlendra launahækkana við þann gjaldmiðil sem í notkun er , sbr. Grikkland. 

Það eru hættu merki segir Árni eftir 20 % kauphækkanir. Ríkisstjórnin var með dauðafæri á stöðugleika en gróf undan hækkunum fyrir láglaunafólk. Framlag ríkisstjórnar var að lækka gjaldskrár sem hún dró fram í júní. Ríkisstjórnin gróf þannig undan samvinnu, skapaði reiði, klúðraði og hafnar því að skattleggja vel stæða eins og við gerðum segir Árni.

Sigurjón segir jafnt á komið með stöðugleikasáttmálann þeirra sem fór í vaskinn. Við unnum kraftverk í atvinnumálum segir Árni Páll. Það er ekki sama stemning fyrir ESB segir Sigurjón. Það eru vandræði á evrusvæðinu segir Sigurjón. Er ekki rétt að að þar séu vandræði víða?

Víðast hvar er verið að ná ákveðinni viðspyrnu segir Árni Páll, það er víða uppsveifla. Hér munu óverðtryggðir vextir hækka og við verðum berskjölduð fyrir sveiflum ef við ekki veljum stöðug lífskjör með lágum vöxtum og þess vegna verður ESB áfran mikilvægt í umræðunni. En  við erum ekki  ekki eins máls flokkur segir Árni Páll. Trúi því hver sem má.

Í tíð þessarar ríkisstjórnar hefur stöðugleikinn verið lengur og meiri en áður segir Sigurjón. Við skiluðum góðu búi segir Árni Páll, fjármálin eru í góðu lagi vegna okkar starfs í fyrri stjórn. Nú þolir ekki þessi stjórn góða daga.

Eru bjartir tímar framundan spyr Sigurjón? Það er margt jákvætt segir Árni Páll, við náðum samstöðu um meðferð  erlendu kröfuhafanna eins og við vildum alltaf og Sigmundur  er að gera núna og við þurfum að bæta opinbera þjónustu þar sem enginn verðu skilinn eftir segir Árni Páll að lokum.

Þátturinn skildi mig eftir með fleiri spurningar um Samfylkinguna og formann hennar en ég hafði fyrir.

Hvað ætla Vesturlönd að gera?

þegar ISIS er búið að eyðileggja efnahag enn eins landsins, Túnis? Land sem á gríðarlega mikið undir ferðamannaiðnaði? Er líklegt að nokkur láti sjá sig þar í langan tíma?

Hvaða afleiðingar myndi árás á Íslandi hafa? Hvað gætum við gert?Búnir að afþakka hríðskotabyssurnar norsku.

Þessi samtök eru að fara að stjórna heiminum. Stýra efnahag heimshluta. Með liðsmönnum frá Vesturlöndum vaða þau um heiminn og skera af hausa að vild. Reka fólk til Vesturlanda sem flóttamenn sem þau hafa ekki ráð á að framfæra?

Til hvers eru Vesturlönd með þessa heri og drápstól?  Ætla þeir að láta þessa villimenn bara hafa frítt spil? Láta Írana styðja þetta með olíupeningum?

Hvað ætla Vesturlönd að gera? 

Hvassahraun er gamalt grín

ef litið er til baka til ársins 2001. Þá birtist eftirfarandi í Vísi:

"

Grétar H. Óskarsson, fulltrúi í fiugöryggisráði Alþjóða flugmálastofnunarinnar, telur að Reykjavikurflugvöllur muni duga eins og hann er í Vatnsmýrinni næstu 15 árin. Ef þörf verður á að flytja hann þá telur Grétar að besti kosturinn verði að flytja hann til Keflavíkur.

„Eftir 2016, þegar margt verður breytt og mikið vatn runnið til sjávar, held ég að byggðin verði orðin þannig að Keflavik verði ekkert fjær miðborginni heldur en eitthvað annað," segir Grétar. „Byggðin teygirsig þarna suður eftir og flugvöllurinn er þarna og þetta eru engar veglengdir miðað við í öðrum löndum."

Grétar segir það vera óraunhæfan kost að setja Reykjavíkurflugvöll í Hvassahraun.

„Það er algjörlega óraunhæft að fara að byggja flugvöll einhvers staðar [í Hvassahrauni], hálfa leið til Kefiavíkur, það er bara bull. Þú hefur ekki tvo flugvelli í 10 mínútna akstri hvorn frá öðrum," segir Grétar.

Jafnframt segir hann það að setja flugvöllinn allan eða að hluta til í Skerjafjörðinn vera lakan kostvegna sjóroks og veðragangs.

Hið sama telur Grétar vera að segja um styttingu flugbrautanna eins og fram kemur í hugmyndum Gísla Halldórssonar arkitekts um breytt skipulag Reykjavíkurflugvallar. Ástæðan er sú að fáar flugvélar geta notað styttri flugbrautir og telur Grétar þróunina í flugmálum ekki stefna i þá átt að spara pláss í flugbrautum.

„Flugvöllurinn í Reykjavík þarf ekkert að vera stærri en flugvöllurinn á Akureyri, á Egilsstöðum eða á ísafirði. Það eru nákvæmlega sömu flugvélar sem fljúga þarna á milli. Út af fyrir sig er Reykjavíkurflugvöllur ekki varaflugvöllur fyrir alþjóðaflugið, hann er svo nærri Keflavík og því ekki nothæfur sem slíkur. Á Egilsstöðum er varaflugvöllur því hann er á öðru veðursvæði," segir Grétar.

Reykvíkingar munu ganga til kosninga í næsta mánuði um það hvort flytja skuli völlinn

 

Vísir 16. febrúar 2001"

Líklega er það ólíklegt að menn sjái sérstaka hagkvæmni í því að fara að byggja flugvöll á einkalandi í Hvassahrauni. Líklega eru þau atriði sem Grétar nefnir þau rök sem þyngst vega í sambandi við niðurstöðu Rögnunefndar. Byggðin er á leið suður eftir. 

Eigi að leggja Reykjavíkurflugvöll niður er þá ekki ódýrast á þessum tímapunkti að byggja nýtt Háskólasjúkrahús þar suðurfrá? Er eitthvað sérstakt að því að flytja sjúka Reykvíkinga suður eftir en landsbyggðarfólk beint með flugi?

Hver þarf Reykjavík sem höfuðborg ef hún vill ekki vera það?  

 

"Þá hló Marbendill

hið þriðja sinn er bóndi barði fjársjóðaþúfuna." Hafði þá Marbendill þrívegis orðið vitni að óvitaskap sjávarbóndans við (Vatnsleysu?)ströndina.

Út af þessu leggur höfundur Reykjavíkurbréfs í dag. Hvetur hann menn til að hlýða á Kastljósviðtal Helga Seljan við frú Rögnu Árnadóttur fyrrverandi dómsmálaráðherra í norrænu velferðarstjórninni og nú aðstoðraforsjóra Landsvirkjunar. 

Ég gerði það rétt í þessu og ég sé að ég þarf hvergi að breyta fullyrðingum mínum um að fluggögn þurfi ekki að vera samhljóða niðurstöðum úr tölvuforritum ef dæma skal flugskilyrði. En formaðurinn viðurkenndi að nefndin hefði ekki skoðað fyrri mælingar, bæði frá 2001 og frá fyrri tíð, og hefðu þau því ekki áhrif á fyrirliggjandi niðurstöðu nefndarinnar.

Áður hafði ég heyrt út undan mér Þorgerði Katrínu Gunnarasdóttur tala um nauðsyn þess að ég og mínir líkur myndum nú halda okkur á mottunni og fara ekki aftur í gömlu skotgrafirnar.

En þangað er ég nú kominn og skal nú hvergi hörfa heldur trúa áfram á málstaðinn og gæta þess að láta ekki púðrið blotna eins og gamli Cromwell ráðlagði sínum hermönnum.

Það styður að sönnu við áframhald Reykjavíkurflugvallar í Vatnsmýri að ólíklegt má telja að opinberar fjárveitingar fáist til að halda áfram undirbúningi að flugvelli i Hvassahrauni. Jafnvel Dagur Bé. myndi verða í vandræðum að láta Borgarfulltrúa styðja við gerð flugvallar í öðrum sveitarfélögum.

Nú getum við séð nokkuð skýrt af niðurstöðu þessarar nefndar, að það var ekki endilega verið að leita einhverra sátta um flugmál höfuðborgarsvæðisins heldur því að finna eftir pólitískum geðþótta einhver haldbær rök fyrir því að loka Reykjavíkurflugvelli sem Dagur Bé. hefur löngu ákveðið að gera.

Sú staðreynd að Dagur Bergþóruson skuli hafa sest í nefndina og hver er pólitískur bakgrunnur formannsins Rögnu, var eitt og sér nóg til í upphafi til að gera nefndina eða stýrihóp eins og hún kallar sig, ótrúverðuga í mínum augum. Ég benti á ítrekað að þessi nefndarskipun  væri pólitísk kosningabrella Dags Bé.til að drepa flugvallarumræðu á dreif í kosningunum 2013.

 

Opinberlega var nefndin sögð stýrihópur ríkis og Reykjavíkurborgar. Alger þversögn á stjórnarsáttmálann eins og Reykjavíkurbréfið greinir. Þorgerður Katrín Gunnarsdóttir úr Hafnarfirði var skipuð í hópinn. Og svo einn flugreyndur maður Matthías Sveinbjörnsson af hálfu Icelandair. Þorsteinn Hermannsson frá Mannviti varð verkefnisstjóri. Meiri voru ekki tengslin við flugið sjálft.

En snúum að Reykjavíkurbréfinu:

"...Hér í hinu sólríka norðri var á hinn bóginn allt fremur kyrrlátt, og það jafnvel þótt stríðið um fundarstjórn forseta sé talið með.

Í lok vikunnar kynnti að vísu nefnd um flugvallarmál á höfuðborgarsvæðinu tillögur sínar. Formaður nefndarinnar mætti í Kastljós, þar sem Helgi Seljan ræddi við hann. Sá umsjónarmaður vill gjarnan þjarma að viðmælendum sínum, a.m.k. þeim sem eiga slíkt meira en skilið af pólitískum ástæðum, eftir frjálsu mati hans. Þó virtist í byrjun að Helgi vildi í einlægni fá það út úr viðmælanda sínum út á hvað þessar óvæntu tillögur gengju eiginlega. En það varð fljótlega ljóst að honum yrði ekki kápan úr því klæðinu.

Samtalið var næsta einstætt og er þeim sem af því misstu eindregið ráðlagt að láta eftir sér að hlusta á það í endurspilun. Það minnti helst á gamla grínþætti þar sem flutt voru tilbúin viðtöl við sérfræðinga eða sýslunarmenn.

Niðurstaðan í slíkum þáttum varð jafnan sú að hvorki spyrjandinn, viðmælandinn eða áheyrendur vissu hvort þeir væru að koma eða fara. Formaður staðsetningarnefndarinnar minnti helst á flugmann sem fljúgandi í svarta þoku hafði ákveðið að slökkva á blindflugskerfinu til öryggis.

Í Útvarpi Matthildi var einu sinni flutt svona viðtal við sérfræðing í málefnum eyrnasnepla. Vafalítið hafa stjórnendur Matthildar, í stjórnlausri sjálfumgleði sinni, talið að það viðtal yrði ekki slegið út, en þeir hljóta nú að vera nærri því að játa sig sigraða.

 

Núverandi stjórnarflokkar kusu að hafa stjórnarsáttmála sinn bæði langan og óljósan. Hann birtist sem blanda af vægt orðuðum viljayfirlýsingum, vangaveltum og eins konar tilmælum til þeirra sem væru að taka við landstjórninni. Þannig er auðvitað hægt að hafa stjórnarsáttmála. Muna má eftir löngum og efnismiklum stjórnarsáttmálum þar sem reynt var að bútasauma stefnu um allt, stórt og smátt. Það undirstrikaði hins vegar að rík tortryggni væri til staðar hjá þeim sem voru að skipta með sér verkum. Slíkt samstarf stóð sjaldan lengi og endaði oftast illa.

En í núgildandi stjórnarsáttmála var þó eitt ákvæði sem virtist sæmilega afgerandi, a.m.k. ef miðað er við önnur ákvæði hans:

„Reykjavíkurflugvöllur er grundvallarþáttur í samgöngum landsins. Til þess að hann geti áfram gegnt því mikilvæga þjónustuhlutverki sem hann hefur gert gagnvart landinu öllu þarf að tryggja framtíðarstaðsetningu hans í nálægð við stjórnsýslu og aðra þjónustu.“

(Var mikil fylgni Hönnu Birnu við þetta ákvæði þegar hún hóf leikinn? Hví gerði hún Degi og Gnarr þennan greiða? INNSK. BLOGGARA)

 

Þetta virðist allt þokkaleg ljóst. Reykjavíkurflugvöllur er sagður grundvallarþáttur í samgöngum landsins. Þeir sem hefðu kosið knappan og hnitmiðaðan stjórnarsáttmála hefðu látið þessi orð duga. En framhaldið virtist ekki skaðlegt.

Ekki leið þó á löngu áður en farið var að gefa í skyn að einhverjir hefðu samþykkt þessa yfirlýsingu með lygamerki fyrir aftan bak. Þeir gætu leyft sér að túlka niðurlag yfirlýsingarinnar þannig að tryggja mætti tilveru og „mikilvægt þjónustuhlutverk“ Reykjavíkurflugvallar með því að flytja hann eitthvert! Það minnir óneitanlega á gamalkunna klisju krata um að eina leiðin til að tryggja fullveldið sé að deila því með öðrum.

Engum datt í hug að klisja af því tagi yrði yfirfærð yfir á flugvelli af núverandi ríkisstjórn.

Ekki leið þó á löngu þar til fréttist að innanríkisráðherrann og varaformaður Sjálfstæðisflokksins hefði ákveðið að gera samning við Jón Gnarr og Dag B. Eggertsson sem tryggði þeim að flugvallarmálið yrði þeim ekki erfitt kosningamál vorið 2014 og hafa þar með yfirlýsinguna í stjórnarsáttmálanum að engu. Allt var þetta kynnt á blaðamannafundi og í lokin kjassaði innanríkisráðherrann þá tvo svo myndarlega í útsendingunni að ósanngjarnt var að gera kröfur um að það yrði betur gert. Nú hefur nefnd ríkisins og Reykjavíkurborgar skyndilega gert tillögu um að flytja Reykjavíkurflugvöll suður fyrir Straumsvík.

Oddviti Sjálfstæðisflokksins í Reykjavík virtist koma af fjöllum þegar þetta var tilkynnt en gaf þó strax til kynna að hann myndi algjörlega skoðanalaus taka á móti þessum hugmyndum. Virtist hann dulítið stoltur yfir þeim viðbrögðum. Og auðvitað má segja að þau séu ekki stílbrot á framgöngu Sjálfstæðisflokksins í Reykjavík í öðrum málum síðustu árin. Flokkurinn hefur reynt að slá um sig skjaldborg gegn hættu á vaxandi fylgi og hefur árangurinn orðið betri en nokkur þar á bæ hefði getað þorað að vona.

Frægasta vera sem tengist nágrenni umrædds flugvallarstæðis er sennilega Marbendill sá sem hló svo frægt varð. Ekki skal spáð til um það nú hvort Marbendli sé hlátur í huga eða hvort fjársjóður finnist í þúfum Hvassahrauns, en land þar mun þó nú fáanlegt til kaups. Það er skemmtileg tilviljun og ástæðulaust að bendla Marbendil við hana."

Og þegar svo er komið að framtíð flugs frá Reykjavík er búið að vísa á slóðir Stapadraugsins, þá er það í stíl að hafa samband við aðrar huldar vættir.

Morgunblaðið greinir einnig svo frá í sambandi við þetta mál:

"Ragn­hild­ur Jóns­dótt­ir í Álfag­arðinum í Hell­is­gerði seg­ir mikla byggð álfa og huldu­fólks vera á því svæði Hvassa­hrauns sem stýri­hóp­ur rík­is, Reykja­vík­ur­borg­ar og Icelanda­ir tel­ur henta einna best fyr­ir nýj­an inn­an­lands­flug­völl. Seg­ir hún það al­veg ljóst að álf­ar vilji ekki flug­völl inn á sitt byggðasvæði.

„Hvað álfa snert­ir þá er þessi hug­mynd al­veg hræðileg,“ seg­ir Ragn­hild­ur í sam­tali við mbl.is og bend­ir á að í Hvassa­hrauni sé blóm­leg byggð álfa og huldu­fólks. En á því svæði sem stýr­i­n­efnd tel­ur henta vel und­ir nýj­an inn­an­lands­flug­völl seg­ir Ragn­hild­ur álfa stunda at­vinnu­starf­semi, land­búnað og sjó­sókn auk þess sem fjöl­marg­ir álf­ar eigi þar fasta bú­setu árið um kring."

Er ekki við hæfi  eftir efninu að gleyma ekki hinum huldu sjósóknurum landsins, utan kvótakerfis,  þegar flugmál eru annars vegar? Veit nokkur nema álfar nýti sér flug líka?

Eru ekki endalausar deilur um nauðsyn flugvalla og flugs ekki að valda því að við gleymum honum  Marbendli og hinum huldu vættum landsins? Yrði leiðsögn þeirra í grunninum nokkuð óskynsamlegri en þeirra Dags Bé. EssBjarnar og Halldórs Pírata í flugmálum þjóðarinnar?  

Rögnunefndarskýrslan

liggur nú frammi upp á þó nokkrar blaðsíður.

Ég er nú búinn að glugga lauslega í skýrsluna. Þar koma "flugkvikureikningar" í stað aðflugsprófana sem er búið að marg-gera vegna Kapelluhrauns. Þær niðurstöður voru ótvíræðar. Því miður eru flugmennirnir sem þær gerðu líklega ekki margir meðal vor lengur og því koma "verkfræðistofuútreikningar" væntanlega í stað flugsins sjálfs.En þær gömlu athuganir gáfu margfalt verri niðurstöðu en Reykjavíkurflugvöllur i Vatnsmýri.

Þessi skýrsla er í alla staði mjög ótrúverðug. Pólitíkusar í meirihluta og held ég enginn flugreyndur.Ég er sérlega á varðbergi eftir að verkfræðistofan Efla lét kaupa sig til að skrifa skýrsluna síðustu þar sem allar staðreyndir um leyfilega vinda voru talaðar niður eftir því sem mér skildist á andsvari Leifs Magnússonar, til þess að hlaða í bálköst Dags Bé undir Reykjavíkurflugvöll. Ég sé enga ástæðu til að taka tölur nefndarinnar öðruvísi en með fyrirvara.

Ég gef akkúrat ekkert fyrir þessa skýrslu eða kostnaðaráætlanir í henni  um að byggja flugvelli hér og þar, eins og Lönguskerjum þar sem allt er á huldu um verklagið og umhverfisálagið á flugstarfsemi.

Ég minni á að byggingakostnaður Hörpu fór pí sinnum fram úr áætlunum hinna vönduðustu verkfræðistofa og mér dettur í hug að það megi setja einhverja öryggisstuðla inn í talanaturna Rögnu og Dags Bé. Og áætlanir verkfræðistofa eru auðvitað ekki með neinni ábyrgð eða tryggingu ef útreikningarnir stemma ekki við raunveruleikann frekar en flugstöðin í Berlín rða óperan í Hamburg. Aðeins skattþegninn á hverjum stað fær að greiða. Pólitíkusinn ber ekki hina minnstgu ábyrgð aðra en að verða að gerast sendiherra að afloknum vinnudegi.

Og niðurstaðan er skondin: 22 milljarða byggingakostnaður(sinnum pí?) fyrir að vegalengdin úr Fossvogi að Hvassahraunsflugvelli er aðeins 21 km í stað ?. Þá eru eftir 29 km til Keflavíkur en kannski um 20 að Patterson. Bíll á 90 km hraða er 12 mínútur frá Hvassahrauni að Patterson eða 19 mínútur til Keflavíkur. Finnst einhverjum það vera andvirði milljarðanna? Í alvöru?

Og þessu til viðbótar er auðvitað sá kostnaður að taka upp allan búnað og byggingar sem er á BIRK í dag?. Mér þætti merkilegt ef 22 milljarðar til viðbótar  dygðu í það eitt? Horfið bara yfir völlinn og reynið að reikna? Auðvitað er þetta ekkert mál fyrir kostnaðarblinda stjórnmálamenn. Aðeins þrautþjálfað fólk í gersamlegri fyrirlitningu á verðmæti, drápi eða annarri meðferð skattfjár getur komið með svona tillögur fyrir almenning.

22 milljarðar, án allrar ábyrgðar um áreiðanleikann,  út í loftið fyrir svona tillögur er að mínu litla viti bara galskapur sem ég á eftir að sjá fólkið dansa og klappa fyrir á kosningavökum Dags Bé.

Rögnunefndarskýrslan fer að mínu viti fljótlega út á ruslahaug flugsögu Íslands.

Rögnunefndin kveður

með afskaplega fallegum upplestri formannsins fagra á niðurstöðunum. Skeggjað fés frumkvöðulsins var hvergi í augsýn þó hann sé yfirleitt fremstur þegar myndavélar eru í boði.

Dagur B. Eggertsson lét setja þessa nefnd saman til þess að taka flugvallarmálið af herðum sér fyrir kosningarnar þar sem flokkur hans stóð höllum fæti og raunar tapaði duglega eins og hann hafði til unnið. En tilviljunin færði Degi kauptækifæri með fjármunum borgarbúa sem hann notaði til að kaupa Pírata til liðs við borgarstjórastól sinn og vegtyllur fyrir kumpáninn EssBjörn, sem þó heldur sig meira til hlés í seinni tíð.

Og Dagur er óspar á peninga fólksins eins og fyrri daginn og flestir af hans sauðahúsi. Hann mokaði því hiklaust í Rögnunefndina þar sem hann var svo líka einn launaþiggjendanna og tryggði þar með þá niðurstöðu fyrirfram að endurbætur á Vatnsmýrarflugvelli kæmu ekki á dagskrá.

Í Morgunblaðinu stendur þetta:

" Það er verið að vekja upp gamlan draug,« sagði Ómar Ragnarsson, einkaflugmaður og fyrrverandi fréttamaður, við mbl.is..Hann rifjaði upp að fyrir 55 árum hefðu verið uppi hugmyndir um flugvöll í Kapelluhrauni, skammt frá Hvassahruni.

Sú hugmynd hefði verið slegin út af borðinu eftir að prófað hefði verið að fljúga vélum til skiptist að og frá Reykjavíkurflugvelli í hvassri aust-suðaustanátt, sem væri algengasta vindáttin á höfuðborgarsvæðinu, og jafnframt að og frá hugsanlegu flugvallarstæði í Kapelluhrauni. »Hefur Reykjanesfjallgarðurinn fjarlægst og lækkað síðustu 55 árin og hefur vindurinn minnkað,« spurði Ómar.

 

Framsókn og flugvallarvinir segja í fréttatilkynningu miður að hlutverk Rögnunefndarinnar hafi ekki verið að leggja mat á hagkvæmni þess að halda Reykjavíkurflugvelli í núverandi mynd, heldur aðeins að athuga hvort önnur flugvallarstæði kæmu til greina fyrir rekstur innanlandsflugs. Ítrekar flokkurinn stuðning sinn við óbreyttan Reykjavíkurflugvöll í Vatnsmýri."

 

Frá þessu nýfundna flugvallarstæði er til þess að gera stutt til Pattersons flugvallar þar sem langar undirbyggðar flugbrautir bíða lagfæringa fyrir einkaflug og öllu því tengdu. Mun styttra en á Stóra Kropp. Lagfæring Patterson kostar brot af milljarðatugunum sem þeir Dagur Bé eru búnir að finna legstað fyrir í Hvassahrauni. Frá Patterson er svo hægt að taxéra upp á Keflavíkurflugvöll ef svo ber undir. Sameiginlega flugstjórn fyrir báða velli í Keflavík er hægt að viðhafa auðveldlega.

Fjallið hefur sem sagt tekið jóðsótt og músin er fædd. Nú flautar Dagur Bé. á jarðýturnar og byrjar framkvæmdir við að gefa hinum og þessum lönd í Vatnsmýri þá hann hafi ekki getað sannað eignarhald sitt ennþá á neinu á því svæði.

Rögnunefndin kveður og heldur af stað í skýstrók til himna

 

Burt með verkfallsrétt opinberra starfsmanna

sem hafa sýnt það og sannað að þeir kunna ekki með að fara. 

Þeir eru 20 % af þjóðinni og eru ábyrgir fyrir 45 % af öllum verkfallsdögum. Þetta bætist ofan á þau sérréttindi sem þeir njóta umfram alla aðra landsmenn í verðtryggðum lífeyri.

Þetta eru ofaldir kálfar sem eru auðvitað ekki að launa offóðrið sitt frekar en aðrir og eru til viðbótar allt of margir. Það þarf hið fyrsta að skoða einhverskonar ráðningarbann á þessar stéttir í því skyni að fækka í þeim.Þjóðfélagið stendur ekki undir fjöldanum nema að stórhækka skatta á almenning.

Þessari verkfallagleði þarf að linna eigi þetta  þjóðfélag að geta þróast áfram svipað og í öðrum löndum.

Kjarasamningar úreltir?

Því veltir Ágeir Ingvarsson fyrir sér í Mbl.í dag. 

"Daglega berast fréttir af harðvítugum kjaradeilum þar sem viðræðurnar eru komnar í hnút. Verkföllum er hótað og samfélagið í uppnámi. Allir virðast fá rangt borgað og enginn er sáttur. Vöfflujárnin safna ryki. 

Við þessar aðstæður er ágætt að staldra við og spyrja hvort mögulega væri farsælast fyrir alla að segja skilið við kjarasamningafyrirkomulagið en leyfa frekar hverjum og einum að semja um kaup sitt og kjör. 

Það er verðugt rannsóknarefni að skoða hvort kjarasamningar eru launafólki mögulega meira til ógagns en gagns. Nokkrar grundvallarstaðreyndir hagfræðinnar ættu að gefa okkur tilefni til að halda að svo sé. 

Fyrst verður að nefna að í kjarasamningum felst miðstýrð ákvarðanataka um laun. Þökk sé innsýn manna á borð við Friedrich Hayek getum við verið þess nokkuð viss að miðstýrðir samningar skila lakari niðurstöðu, heilt á litið, en ef ákvarðanatakan væri dreifð og hver og einn semdi fyrir sig. 

Kjarasamningarnir taka nefnilega mið af meðaltölum fjöldans en skapa lítið svigrúm fyrir einstaklinginn með sínar sérþarfir og einstöku hæfileika. Kjarasamningar skapa um leið undarlega hvata og rjúfa tengslin milli umbunar og verðmætasköpunar einstaklingsins. 

Ímyndum okkur vinnustað með tveimur starfsmönnum. Annar er röskur og hefur mikla hæfileika í starfi. Hinn er latur og áhugalaus, og skortir hæfileikana. Launin sem samið hefur verið um fyrir þá báða eru meðaltalið af verðmætasköpun þeirra beggja. Sá fyrrnefndi hefur minni hvata til að bæta sig og gera enn betur því ekki fær hann ávinninginn allan í eigin vasa. Sá síðarnefndi fær borgað meira en hann á skilið og missir af mikilvægum skilaboðum sem hann annars fengi með lægri launum: að hann ætti að standa sig betur eða finna sér aðra og hentugri vinnu. 

Í kjarasamningum ákvarðast launahækkanir ekki af bættum afköstum og auknum gæðum, heldur af starfsaldri og fjölda háskólagráða, sem hafa lítið að segja um getuna til verðmætasköpunar. 

Kjarasamningar letja launþegann til að meta raunverulegt markaðsvirði sitt á raunsæjan hátt, taka málin í eigin hendur og finna hugvitssamlegar leiðir til að áorka enn meiru fyrir vinnuveitandann og viðskiptavininn. Af hverju að sýna frumkvæði ef nefnd í fjarlægu fundarherbergi hefur ákveðið innan hvaða ramma launin verða?"

 

Kjarasamningarnir eiga að skapa lágmarksviðmið en verða oft að ankeri sem heldur stórum hluta launafólks niðri. Eða hversu margir taka það einfaldlega sem náttúrulögmál að fá greitt eftir taxta og telja sig hafa samið agalega vel með því að kría út bílastyrk?

 

Áhrifin magnast svo upp ár eftir ár, áratug eftir áratug, og til verður þjóð þar sem framleiðni er lítil, vinnuvikan löng og þeir sem það geta leita til annarra landa þar sem má fá betur borgað fyrir streðið."

Oft er talað um nauðsyn Lágmarkslauna og að þau geti stuðlað að betri kjörum launþega.Yfirborganir þekkjast á almennum markaði og mætingarbónusar líka. Seint verður hægt að beita þeim á BHM ef þeir sumir hverjir nota veikindadaga sem kjarabót.

Kjartan Örn Kjartansson lýkur góðri grein í Mbl. í dag svo:

"...Verkalýðsforystan, sem gjarnan styður vinstri flokkana, ætti frekar að ræða við félaga sína á Alþingi og fá þá til þess að styðja iðnaðaruppbyggingu á Íslandi með tilheyrandi arðbærum vatnsaflsvirkjunum og greiða götu þess að skapa hér aukin verðmæti til að styrkja almannaþjónustuna og svo hægt sé að greiða sem flestum sem bestar launatekjur, en þar er líka reynt að rífa allt niður í hundasúrur og átök.

En e.t.v. er verkalýðsforystan hrifin af neikvæðninni þar líka?

Ég hef ekki þekkingu til þess að benda á hvernig, en ítreka áður fram bornar skoðanir mínar um að það sé lífsspursmál fyrir þjóðina að koma á nýrri skipan vinnulöggjafar og kjaraviðræðna, sem m.a. að útlokar að fáir geti haldið öllum öðrum í gíslingu í tíma og ótíma, enda hefur það sem verið hefur og er enn við lýði algjörlega gengið sér til húðar svo sem dæmin og sanna."

Ég held að Kjartan mæli fyrir munn margra, En það er víst borin von að nokkru fáist breytt í þessum málum. Ísland verður áfram "veiki maðurinn í Evrópu" sem getur ekki stjórnað sínum innri málum nema til "fuglsminnistíma" í einu.

Eina ráðið til að bæta "kjörin" hjá opinberum starfsmönnum er aukin einkavæðing. Það er langt síðan að Jónas Haralz benti mönnum á þetta.

En Svíar hafa með einkavæðingu náð árangri til dæmis í sínu skólakerfi. Fólk fer yfirleitt betur með það sem það hefur hagsmuni af að vel gangi heldur en það sem enginn á.

Þessvegna eru breiðir "Kjarasamningar " eins og við þekkjum þá áreiðanlega úreltir og tilheyra öðrum tíma.

Hversu mikið er þau Árni Páll

Össur, Sigríður Ingibjörg,dr.Eiríkur Bergmann,og Benedikt Jóhannesarson gáfaðri en Bretar sem hafa þó nokkuð langa reynslu af Evrópusambandinu?

Svo segir í leiðara Morgunblaðsins um framtíð Breta eftir að Cameron ætlar að endurskoða stefnuna:

"Ný þúsund blaðsíðna skýrsla leiðtoga og sérfræðinga úr atvinnulífinu gerir þó Cameron erfiðara að sækjast einungis eftir málamyndabreytingum á samskiptum Bretlands og ESB, ekki síst vegna þess að hingað til hefur áherslan verið á að bresku atvinnulífi sé nauðsnlegt að Bretland sé í ESB.

 

Skýrslan, sem ber yfirskriftina <ská>Breytingu, eða brottför, dregur fram það mikla óhagræði og kostnað sem breskt atvinnulíf hefur af verunni í ESB eins og málum er háttað nú og niðurstaðan er ótvírætt sú, að náist ekki fram veruleg breyting á tengslum Bretlands og ESB séu Bretar mun betur settir utan ESB en innan.

 

Í skýrslunni er einnig bent á að ástandið fari stöðugt versnandi. Haldið sé aftur af breska hagkerfinu með kröfum ESB sem horfi æ meira inn á við og þrengi að samkeppnishæfni. Stefna ESB, ekki síst hið gallaða sameiginlega myntkerfi, hafi skapað viðvarandi efnahagsvanda.

 

Því fari fjarri að neytendur og fyrirtæki séu betur sett eftir 40 ára aðild að ESB. Innan við 5% breskra fyrirtækja flytji út beint til Evrópusambandsins en samt séu þau öll neydd til að bera byrðarnar af regluverki sambandsins. Evrópusambandið sé ekki bandalag um viðskiptafrelsi heldur tollabandalag og því hafi mistekist herfilega að gera viðskiptasamninga við rísandi viðskiptaveldi á borð við Kína. Í skýrslunni, sem <ská>Telegraph segir ýtarlega frá, er nefnt sem dæmi að Ísland og Sviss hafi tryggt sér fríverslunarsamninga við Kína, ólíkt ESB.

 

Verst af öllu sé þó, að í meira en fjóra áratugi hafi breskur almenningur mátt þola stefnu ESB um sífellt meiri samruna, sem hann kæri sig ekki um. Þessi stefna hafi leitt til mikillar tilfærslu valds til stofnana sem séu í senn fjarlægar og ógagnsæjar. Og innan þessara stofnana sé orðið æ líklegra að fulltrúar Bretlands verði undir í atkvæðagreiðslum gegn ríkjum evrusvæðisins. Ákvarðanir um framtíð Bretlands hafi því horfið úr höndum Breta.

 

Skýrsluhöfundar setja fram tíu skilyrði sem uppfylla verði eigi Bretland að vera áfram í Evrópusambandinu. Undanskilja verði Bretland frá stefnunni um sífellt meiri samruna. Einhverjir núverandi og fyrrverandi forystumanna ESB hafa ekki tekið ólíklega í að þetta kunni að vera mögulegt, þó að efasemdir hljóti að vera uppi um hvort slík undanþága haldi til lengdar.

 

Þá vilja skýrsluhöfundar að dregið verði úr reglubyrði á fyrirtæki, einkum þau sem ekki flytji út til ESB. Yfirráð yfir félagsmála- og vinnumálalöggjöf verði að færast aftur til aðildarríkjanna og snúa verði við skaðlegri lagasetningu á sviði fjármálageirans. Ennfremur þurfi að tryggja að þau ríki sem ekki séu með evruna séu ekki ofurseld ákvörðunum hinna ríkjanna og ESB verði að sýna að það geti tryggt alþjóðlega viðskiptasamninga.

 

Skýrsluhöfundar vilja einnig ná fram varanlegum samdrætti í útgjöldum sambandsins, en framlag Breta til sambandsins hafi margfaldast síðasta áratuginn. Sömuleiðis vilja þeir gagnsæi í fjármál sambandsins, sem séu ógagnsæ og leynileg, sem bjóði upp á misnotkun.

 

Frjáls för fólks, sem ESB lítur á sem einn grundvallarþátt sambandsins, er einnig á listanum yfir það sem skýrsluhöfundar vilja breyta, með því að aðildarríkin fái vald yfir því hverjir flytji til landsins.

Loks segja þeir að Bretland verði að hafa neitunarvald gagnvart framkvæmdastjórn Evrópusambandsins í stað þess sem nú sé að ESB geti neytt löggjöf upp á aðildarríkin."

Og þetta eru ekki einu sinni hugleiðingar ritstjóra Morgunblaðsins  heldur komi beint frá Bretlandi.

Eftir að hafa hlustað talsvert á útvarp Alþingis og rýnt í aðra fjölmiðla þá hugsar maður meira um hvaða dulda afstöðu Píratar kunni að hafa til ESB?

 

"Menntun metin til launa!"

hljómar kunnuglega?

Svo segir í Morgunblaðinu:

Viðskiptaráð Íslands greindi á dögunum frá því að kostnaður vegna umframveikinda opinberra starfsmanna væri um 11 milljarðar króna á ári. Niðurstaðan byggist á þróunarverkefni VIRK-starfsendurhæfingarsjóðs sem kynnt var í maí sl. Í verkefninu fólst úttekt á fjarveru starfsfólks vegna veikinda á 25 vinnustöðum með 1.400 starfsmenn. Áætluð fjarvera starfsfólks vegna veikinda er tvöfalt meiri á opinberum vinnustöðum en á almennum vinnustöðum.",,

»Opinberir starfsmenn eru frá vinnu vegna veikinda í 20 vinnudaga á ári, samanborið við 10 vinnudaga á almennum vinnumarkaði. Mismunurinn nemur um 4 prósentum af árlegum vinnudögum. Launaútgjöld ríkis og sveitarfélaga námu 276 milljörðum króna árið 2014 og má út frá því áætla að kostnaður vegna umframveikinda opinberra starfsmanna nemi um 11 milljörðum króna á ári,« segir Björn. Viðskiptaráð kallar eftir því að ástæður mismunarins verði kannaðar nánar...."

 

"»Eftir sex mánuði í starfi hjá hinu opinbera eiga starfsmenn rétt á 119 veikindadögum. Það er tæplega tíu sinnum meira en starfsmaður á almennum markaði þar sem starfsmenn fá tvo daga fyrir hvern unninn mánuð,« segir Björn...."

Moralen er: Menntun er heilspillandi!

 

 

B