Afleiðing stjórnmálaspillingarinnar

birtist í ræðu Þorgerðar Katrínar á Alþingi.

Það var alger spilling þegar stjórnmálaflokkar sameinuðust um sjálftöku á almannafé til að kosta rekstur stjórnmálaflokka. Almannafé á auðvitað ekki að renna til slíkrar frjálsrar starfsemi borgaranna frekar en saumaklúbba, fuglaskoðunarfélaga eða rauðvínsklúbba.

Menn hugleiði hvílíkt spillt hugarfar liggur að baki ræðu Þorgerðar Katrínar:

"Þorgerður Katrín Gunnarsdóttir, formaður Viðreisnar, telur að einhverjir stjórnmálaflokkar hafi með óbeinum hætti fjármagnað kosningabaráttu sína í gegnum aðila sem birtu auglýsingar og áróður á samfélagsmiðlum fyrir kosningarnar í haust. Hún segir að það verði að liggja fyrir hverjir standa að baki síðum sem dreifa áróðri og hverjum síðurnar og aðstandendur þeirra tengjast.

 

„Ég held að við stöndum frammi fyrir nýjum veruleika, ekki bara heima á Íslandi heldur alls staðar,“ sagði Þorgerður Katrín í Morgunútvarpinu á Rás 2. Hún hefur kallað eftir rannsókn á nafnlausum áróðurssíðum í aðdraganda síðustu kosninga sem voru starfræktar á samfélagsmiðlum. Þorgerður Katrín sagði að kosningabaráttan yrði með öðrum hætti en áður ef menn gætu birt kosningaáróður í skjóli nafnleyndar. Hún sagði gagnsæi mikilvægt og að fólk ætti ekki að fela það fyrir hvaða málefnum það væri berjast. Það er mikilvægt fyrir stjórnmálamenninguna og ekki síður fyrir almenning að upplýst verði hverjir standi bak við þennan áróður, sagði Þorgerður Katrín. „Það sem skiptir mestu máli er að við skoðum þetta og fáum þetta upp á borðið,

Þorgerður Katrín vísaði líka til reynslunnar frá Bandaríkjunum þar sem alls kyns hópar og samtök birta auglýsingar og áróður í stjórnmálum, hópar sem tengist flokkunum óbeint. „Við þurfum bara að fá þetta fram. Mér segir svo hugur að það eru ákveðnir flokkar sem hafa verið að fjármagna sína kosningabaráttu með óbeinum hætti í gegnum svona aðila,“ sagði Þorgerður Katrín en vildi ekki svara hverjir það væru. „Við skulum bara láta það koma í ljós. Það er heilbrigt að við tölum um þetta.“

Þ:að er algerlega óheilbrigt að tala um þetta sem vandamál. Þetta á ekki að þekkjast að stjórnmálaflokkar stundi fjárdrátt á almannafé með þessum hætti. Þetta hefur leitt til opinberra spillingarmála þegar litlir flokkar hafa notað sér þetta svo almenningi ofbýður.

Það er sjálfsögð krafa að öllum styrkjum til stjórnmálastarfsemi sé hætt og slíkir flokkar verði alfarið látnir um að fjármagna sjálfa sig með styrkjum og auglýsingum án hverskyns opinberra takmarkana. Það er ólíðandi að fólki skuli gert að fármagna stjórnmálastarf andstæðinga sinna í stað þess að hafa frelsi til að berjast fyrir eigin skoðunum.

Engin leyndarmál eiga að þekkjast eigi stjórnmál að vera hafin yfir spillingu 

Höfrungahlaupið hafið!

með útspili Kjararáðs til preláta og biskupa sem er yfir kaupkröfum annarra stétta.

Í þjónustu hvaða ríkis er Kjararáð eiginlega? Eiga Íslendingar í styrjöld við eitthvað erlent samkeppnisríki  sem vill steypa efnahag okkar í verðbólgu? Óvinaþjóðir reyndu ýmislegt á slíku sviði í síðustu heimstyrjöld, peningafölsun og svo framvegis til að vinna tjón. Hvað er okkar Kjararáð að eiginlega gera?

Er það verjandi að hjá okkur hafi Kjararáð forystu um "kjaraleiðréttingar"(í verðbólguleysi SIC)) til opinberra starfsamanna eins og Alþingismanna og framleiði verðbólgu fyrir alla landsmenn?

Höfrungahlaupið virðist hafið á fullu!

 

Guðmundur Arason

stálmaður var mikill vinur minn í áratugi. Ég rakst á í tölvunni minningarorð sem ég skrifaði um hann 2014. Ég man ekki lengur hvort þetta birtist einhversstaðar. Nýlega er komin út bók um Guðmund eftir Jón Birgir Pétursson sem ég á eftir að koma höndum yfir.Mér dettur í hug að einhver hefði gaman að rifja þessi skrif mín upp sem heimild yfir seinni ár okkar Guðmundar.Þetta skrif hljóðaði svo: 

" Ég kynntist Guðmundi Arasyni fyrst þegar ég fékk vinnu á plötuversktæði Landsmiðjunnar, B-deild. Þar var Guðmundur verkstjóri.

Ég hafði æft hnefaleika í KR hjá Birgi Þorvaldssyni og hafði því áhuga á þeirri íþrótt. Ég vissi að Guðmundur átti að baki glæstan feril í þeirri grein í þungavigt. Hann var 18 árum eldri en ég og svo var líka búið að banna boxið þegar þarna var komið sögu. En ég fann að menn litu upp til Guðmundar  ekki endilega vegna í þróttaferils hans heldur sem fagmanns og verkstjóra. Hann var alltaf nálægur og sagði mönnum til eftir því sem tilefni gáfust.

Ég var þarna kominn vegna þess að það var skylda í verkfræðiskólanum minum í Stuttgart að vinna tvo mánuði í stálsmíði. Þarna var verið að smíða soðkjarnatæki held ég það hafi verið kallað, á gólfinu. Það var fullt af tönkum í því og þeir voru soðir saman með breiðari suðum en ég hafði áður séð. Ég hafði áhuga á að læra að sjóða og Guðmundur bað einhverja um að kenna mér fyrstu handtökin. Ég athugaði hinsvegar ekki að vera með gleraugun mín undir hjálminum og því sá ég ekki suðuna nógu vel og árangurinn hjá mér var heldur klénn. En seinna gat ég soðið betur þegar ég var með gleraugun en ég gekk ekki með þau þá.  En þarna unnu margir góðir menn sem ég kynntist og þekkti suma alla ævi síðan. Þarna var mötuneyti og oft étinn fiskur. Alli horfðu á þegar hún Ída gekk eftir gólfinu, það voru nú aldeilis línur í henni. Hún gifstist svo einum besta vini mínum honum Jóni Þ.  Ég hitti hana um daginn á elliheimili, orðin ekkja fyrir löngu en hún þekkti mig strax en hún var orðin ansi heyrnardauf blessunin. En hún var enn glæsileg kona.

Ég lærði mörg handtök sem ég kunni ekki.Ég lærði af Kalla Ísleifs að halda á sleggju þegar við vorum að berja kantana niður áður en við völsuðum í tankana og fleira og fleira. Þá var unnið á laugardögum og ég man að eitt sinn var ég svo þunnur eftir ballið á Borginni, sem var plaisið þá, að ég sat í lengi i bílnum fyrir utan áður en ég treystist til að fara inn og vinna og horfa framan í Guðmund. En ég held að Guðmundur hafi verið alger reglumaður á vín og tóbak alla tíð enda var hann sannur íþróttamaður.

Guðmundur sá til þess að ég fékk að kynnast ýmsum sviðum járnavinnunnar en auðvitað var ég alger byrjandi og þvældist í besta falli fyrir smiðunum. Því varð ég lítið annað en handlangari og aðstoðarmaður því þeir voru í akkorði að smíða verksmiðjuna sem var á gólfinu.

 Uppi á lofti voru þeir Jóhannes Zoega og Guðmundur Björnsson sem hönnuðu og skipulögðu. Undir lokin þegar minn tími var að enda þá kom fyrirspurn frá þeim hvort ég gæti ekki komið upp að hjálpa til í teikningum. Mikill heiður sem náði þó ekki lengra enda kunni ég lítið í því sem öðru nema að nota tússfjaðrir,mig minnir að  rapidógrafinn hafi verið  rétt ókominn. Ég kunni samt að teikna útflatninga sem voru mikið notaðir við smíðina og kjörna þá á rörin áður en þau voru skorin. Kannski hefði ég getað eitthvað hjálpað til á loftinu.

Þetta var fjölbreytt vinna en mér fundust dagarnir oft vera langir þar sem ég var hálf utanveltu innan um alla þessa fagmenn þó þeir væru aldeilis góðir við mig og vildu allt fyrir mig gera. Ég var auðvitað bara fyrir í grunninn tekið og vildi að ég hefði getað lært meira.

Svo kom einn daginn þegar liðið var á tímann að verið var að hífa einn ketilinn á krananum þegar festingin bilaði og helvítið datt á stórutána á mér. Þá hafði maður ekki stáltáaskó eins og síðar varð, bara gúmmístígvél. Þá varð nú Guðmundur alvarlegur og studdi mig inn á kontór til sín og klæddi mig úr stígvélinu og fór um mig nærgætnum höndum .Það sást ekki mikið utan á en hann lét keyra mig á slysó þar sem ég var myndaður og úrskurðaður brotinn á stóru tá og sendur heim. Ég man að þann dag leið ég algerar vítiskvalir í tánni og gat ekki legið kyrr i sóffanum heima. Fékk öngvar pillur eins og nú er tíðkað og ekkert var gert nema binda stórutána við þá næstu sagt að hafa það svona. Engin endurkoma eða svoleiðis. Eftir einhverja dag gat ég haltrað á Hótel Borg sem var þá aðalstaðurinn og drukkið mig fullann aftur með strákunum. Svo fór ég að geta dansað eitthvað með dúðaða tána. En mikið djöfull var vont þegar stigið var ofan á hana.

Ég fór víst ekki mikið meira á verkstæðið hjá Guðmundi en hann hringdi  og fylgdist með mér og tánni  eins og ég væri sonur hans.

Sumarið eftir lét hann senda mér ávísun sem minn hlut í akkorðinu sem var í gangi, hann tók ekki í mál annað en ég væri þáttakandi þó mér fyndist ég ekki verðskulda þetta sem liðléttingur .

Svo liðu árin. Ég kláraði skólann í þýskalandi, kvæmtist og eignaðist fjölskyldu og fór að vinna í Steypustöðinni. Þar var mikið smíðað úr járni og nú kom námið hjá Guðmundi að notum því ég gat rifið kjaft um marga hluti og þóttst vita hitt og þetta um stálsmíði og suður.  Og þá rakst ég aftur á Guðmund.

Nú höfðu þeir Sigurjón opnað verkstæði og stálsölu í Kópavogi og við fórum að kaupa af honum stál. Þetta þróaðist svo hjá Guðmunid fyrir í GA-smíðastál og okkar kynni urðu stöðug og góð. Ávallt var hann og Kári hinir bestu í öllum viðskiptum. ég keypti hjá þeim Guðmundi og Kára  sem þá voru komnir niður í Hafnarstræti stál í flugskýli á Reykjavíkurflugvelli sem ég lét smíða. Svo hittumst við í Laugunum og svo í laugardagskaffiklúbbnum með Tolla í Síld og Fisk, Indriða í Shell, Hannesi í bankanum, Sigga Egils, Benna komma, Pétri Andrésar,Jóni Skafta,  Jóni Aðalsteini,  Þráni Valdemars, Óttari Möller og Kristjáni Ziemsen. Margir aðrir Laugafélagar komu við sögu þessara félaga, Jónas kennari, og Gils Guðmunds. En þarna var Guðmundur Arason fastagestur. Þessi  hópur át svo skötu árlega fyrir jólin og þar var kátt á hjalla en þá komu nokkrir félagar frá Agli Vilhjálmssyni til viðbótar. Svo fórum við í menningarferðir í fyrirtæki til að fá ókeypis veitingar. Guðmundur var hrókur alls fagnaðar og margt var skrafað.

Svo lenti ég í því að gefa út VOGA ,blað Sjálfstæðismanna í kópavogi í 17 ár.. Þá þurfti að fá auglýsingar og Guðmundur lét mig hafa stóra auglýsingu í hvert einasta blað og sagði aldrei nei.  Ég er viss um að ég naut tábrotsins enn. Þetta var ómetanlegur styrkur fyrir okkur  og kynni okkar urðu regluleg og náin. Hann  var svo eintaklega góður við okkur og mig alla tíð. Hann tók mig með á fótboltaæfingar hjá old boys í Ármanni. Hann var með boxsal  innan við skrifstofuna og þar æfðu þeir Þorkell og Björn Eyþórs, sem voru gamlir hnefaleikameistarar reglulega með honum Guðmundi. En ekki hætti ég mér þangað inn enda miklu yngri. Þetta voru miklir líkamsræktarmenn  allir og áttu góðan félagsskap saman sá maður.

Alla tíð var vinskapur okkar Guðmundar hinn besti og aldrei bar skuggann á í okkar samskiptum. Hann var afburða skákmaður og tefldi mikið en sá heimur er lokaður fyrir mér þannig að þar kom ég ekki. En við ortum stundum vísur í kring um skötuveislurnar sem eru nú víst líklega gleymdar.

Hann Guðmundur Arason var  einn besti maður sem ég hef kynnst, hjálpfús og hreinn og beinn. Við áttum alltaf góðar samræður um heima og geima því hann var athugull og hafði skoðanir. Hann talaði aldrei illa um nokkurn mann en lagði gott til málannna.

Það var heiður fyrir mig að eiga Guðmund Arason að vini í áratugi. Fyrir það verð ég ávallt þakklátur."

Ég þarf að útvega mér bókina um hann Guðmund hið fyrsta.

Verkfall flugvirkja

er mjög til umræðu á Útvarpi Sögu að mér heyrðist í dag.

Arnþrúður Karlsdóttir minnti á hversu frábær stétt íslenskir flugvirkjar eru. Þeim væri áreiðanlega talsvert að þakka hversu vel hefur gengið að reka okkar flugstarfsemi. Engin slys vegna mannlegra mistaka eða bilana sem má rekja til viðhaldsskorts. Það er einn þáttur málsins. Þessu megum við ekki gleyma.

Hinn þáttur snýr að þeirri sorg sem verkföll eru og hvernig þau bitna mest á óviðkomandi. Þau taka af fólki rétt til að vinna og neyða það í tjón og tekjumissi.

Einn skynsamur innhringjandi benti á að samkvæmt íslenskum leikreglum getur minnihluti félagsmanna stéttarfélags samþykkt að fara í verkfall.

Nú er verkfall svo alvarlegt mál með víðtækum afleiðingum að spurning er hvort boðlegt sé annað en að meirihluti félagsmanna verði að láta afstöðu sína til verkfallsboðunar í ljósi? Eru okkar leikreglur nægilega skýrar þannig að allir geti verið sáttir við aðgerðina?

Verður þetta þjóðfélag ekki að koma sér saman um leikreglur sem mönnum finnast vera sanngjarnar og réttlátar? Eru núverandi reglur í samræmi við það sem fólk er reiðubúið að finnast vera sanngjarnar?

Svo er þáttur Kjararáðs sem þarf óneitanlega að athuga. Getur það verið gott veganesti að opinberir starfsmenn eins og Alþingismenn taki sér 47 % kauphækkun og það afturvirkt þegar flugvirkjar setja fram kröfu um 20 % kauphækkun? "Hvað er sannleikur?" spurði eitt sinn maður í vanda.

Það er sorglegt að horfa upp á það að menn geti ekki sameinast um að finna skynsamlega lausn á vandamálum sem verða leyst fyrr eða síðar fyrr en að allir hafa tapað og hugsanlega óafturkræft ef verkfall verður langt og hart.

Verkföll flugvirkja sem önnur slík eru slík mál.

Af hverju eru ekki?

mótmælastöður við heimili formanns flugvirkja, málningarslettur og ólæti?

Er það af því að aðeins vinstrisinnar standa fyrir slíkum aðgerðum? Aðeins ofbeldi gegn því sem þögla meirihlutanum finnst rétt er talið réttlætanlegt?

Af hverju er aldrei vinstrisinnuðum sjónarmiðum mótmælt? Voru mótmælendur við heimili Davíðs  Oddssonar og Steinunnar Valdísar allir félagsmenn í VG en ekki úr öðrum flokkum?

Er réttlætið alltaf bundið við vinstrimenn?

Af hverju er það ekki rannsakað af Félagsvísindadeild?

RUV trumpast yfir Trump!

í árásum sínum á Bandaríkjaforseta.

Hinn hlutlausi ríkismiðill birtir athugasemdalaust skrif úr alþekktu hatursblaði þeirra demokrata á Trump, New York Times, sem hefur hamast gegn Forsetanum frá degi eitt.

"Donald Trump Bandaríkjaforseti lét út úr sér nær sex sinnum fleiri lygar fyrstu tíu mánuði sína í embætti en Barack Obama gerði á átta ára valdatíð sinni, samkvæmt úttekt í New York Times. Samkvæmt henni sagði Trump 103 sinnum ósatt á innan við ári samanborið við átján lygar Obama frá embættistöku hans í janúar 2009 þar til hann lét af embætti í byrjun þessa árs."

Til viðbótar er vitnað í skoðanir tveggja alræmdra íslenskra vinstrimanna á Donald Trump þar sem þeir lýsa áhyggjum sínum af honum og heimsmálunum.Rétt eins og þeir beri alla ábyrgð á þeim. 

Smekklegt er það ekki að birta svona tilvitnanir í nafni íslensku þjóðarinnar?

RÚV trumpast hreinlega yfir Trump!

Stjórnarskrárbull Samfylkingarinnar

er lífseigt.

Á Silfri Egils hélt Ágúst Ólafur Ágústsson því máli enn á loft að nauðsynlegast af öllu sé að breyta stjórnarskránni að hætti Samfylkingarinnar sem gerði atlögu að henni í tíð vinstristjórnarinnar síðustu. Páll Magnússon benti á að nauðsyn þess að stjórnarskrá þyrfti að vera erfitt að breyta og aðeins þá með víðstækri samstöðu. Ekki hafði það nein áhrif á Ágúst Ólaf sem hélt því blákalt fram að þjóðin kallaði á þessar breytingar og hefði samþykkt þær í þjóðaratkvæðagreiðslu.

Það er því nauðsynlegt að rifja upp enn einu sinni hvernig þetta mál er vaxið.

 

 

" Auglýsing um niðurstöður þjóðaratkvæðagreiðslunnar 20. október 2012

30.10.2012

Landskjörstjórn hefur tilkynnt innanríkisráðuneytinu um niðurstöður þjóðaratkvæðagreiðslunnar 20. október 2012 um tillögur stjórnlagaráðs að frumvarpi til stjórnarskipunarlaga og tiltekin álitaefni þeim tengd sem lýst var á fundi landskjörstjórnar 29. október 2012. Auglýsing ráðuneytisins um niðurstöðurnar er svofelld:

Með vísan til 1. mgr. 10. gr. laga um framkvæmd þjóðaratkvæðagreiðslna nr. 91/2010 hefur landskjörstjórn tilkynnt innanríkisráðuneytinu um niðurstöður þjóðaratkvæðagreiðslunnar 20. október 2012 um tillögur stjórnlagaráðs að frumvarpi til stjórnarskipunarlaga og tiltekin álitaefni þeim tengd sem lýst var á fundi landskjörstjórnar 29. október 2012. Engar kærur bárust um ólögmæti atkvæðagreiðslunnar. Að teknu tilliti til niðurstöðu landskjörstjórnar um ágreiningsatkvæði sem komu til úrskurðar hennar og endanlegra skýrslna yfirkjörstjórna varð niðurstaðan eftirfarandi:

Kjósendur á kjörskrá	236.911
Gild atkvæði	114.570
Ógild atkvæði	1.499
þar af auðir	661
þar af aðrir ógildir	838

 Gild atkvæði skiptust þannig eftir því hvernig kjósendur svöruðu einstökum spurningum:

1. Vilt þú að tillögur stjórnlagaráðs verði lagðar til grundvallar frumvarpi að nýrri stjórnarskrá?

Já, ég vil að tillögur stjórnlagaráðs verði lagðar til grundvallar frumvarpi að nýrri stjórnarskrá.

       73.509

Nei, ég vil ekki að tillögur stjórnlagaráðs verði lagðar til grundvallar frumvarpi að nýrri stjórnarskrá.

       36.302

2. Vilt þú að í nýrri stjórnarskrá verði náttúruauðlindir sem ekki eru í einkaeigu lýstar þjóðareign?

Já    84.760

Nei   17.470

3. Vilt þú að í nýrri stjórnarskrá verði ákvæði um þjóðkirkju á Íslandi?

Já    58.455

Nei   43.914

4. Vilt þú að í nýrri stjórnarskrá verði persónukjör í kosningum til Alþingis heimilað í meira mæli en nú er?         

Já     78.451

Nei    21.660

5. Vilt þú að í nýrri stjórnarskrá verði ákvæði um að atkvæði kjósenda alls staðar að af landinu vegi jafnt?

Já     66.653

Nei    33.590

6. Vilt þú að í nýrri stjórnarskrá verði ákvæði um að tiltekið hlutfall kosningarbærra manna geti krafist þess að mál fari í þjóðaratkvæðagreiðslu?

Já     72.633

Nei    26.440

Auglýst með vísan til 2. mgr. 10. gr. laga um framkvæmd þjóðaratkvæðagreiðslna nr. 91/2010.

Innanríkisráðuneytinu 30. október 2012"

 

Samkvæmt stærðfræði Samfylkingarinnar verður 31 % fylgi þeirra við drögin sem kusu að 67% kjósenda landsins sem krefjast nýrrar stjórnarskrár.

Þeir sem geta lesið eindreginn þjóðarvilja út úr þessari hlálegu atkvæðagreiðslu sem minnihluti kjósenda sá ástæðu til að taka þátt i, hljóta að vera á öðru plani en venjulegt fólk.

Finnst einhverjum virkilega að rökræn ástæða sé til þess að kasta stjórnarskrá lýðeldisins Íslands sem var samþykkt með nærri öllu greiddum atkvæðum 1944 og hefur dugað þokkalega til þessa dags út fyrir þann blekvaðal sem stjórnarskrárdrög Þorvaldar eru?

Áreiðanlega er það minnihluti íslenskra kjósenda sem hefur hugmynd um það hvað þessir stjórnarskrárbreytingakratar  eru að tala um eða hefur lesið textann í þaula og borið saman við núverandi stjórnarskrá. Enda haf drögin verið talin af glöggu fólki vera lægsti samnefnari sem hægt var að fá frá hinum ósamstæða stjórnlagahópi sem samdi plaggið.  

Textinn er til viðbótar fullur af mótsögnum og hroðvirknislegur. Útilokað er að Alþingi geti komist að niðurstöðu um að búa til nýja stjórnarskrá á grundvelli þessarar ritgerðar hins ólöglega stjórnlagaráðs, sem óvíst er að væri tekin gild í Gaggó Vest, hvað þá annarsstaðar,vegna þess hversu óvönduð hún er.

Merkilegt er hvernig Samfylkingin endist til að hræra þessa stjórnarskrársteypu ár eftir ár. 

Páll Magnússon hefur lög að mæla þegar hann segir að það þurfi að vera erfitt að breyta stjórnarskrá lýðveldisins. Sérstaklega þegar hún hefur dugað jafn vel  og sú núverandi og betur en Stjórnarskrárbull Samfylkingarinnar.

CO2,-er það vandamál?

er ekki í hámarki í 800000 ár eins og haldið hefur verið fram.

Jörgen Peder Steffensen hefur gert línurit af hitastiginu á Grænlandi yfir þetta tímabil. Þar má glöggt sjá hvernig ferlarnir yfir CO2 og hitastigið fylgjast að. CO2 hefur bæði verið minna en það er í dag og líka mun meira.

Og sé farið lengra aftur í tímann þá var CO2 miklu meira en það er í dag. Ráku risaeðlurnar svona fúlt við eða hvað?

 

CO2 var nefnilega 18 falt núverandi innihald á Cambríu-tímanum. Burt Rutan flugvélasmiður hefur gert góð myndbönd um þetta má á YouTube.https://www.youtube.com/watch?v=jPP7P43wulg

 

Hvað örlög bíða gróðurs jarðar ef ekkert CO2 væri í boði?

Hvort eru ranghugmyndir manna eða gróðurinn vandamál?

 

Jörgen Peder Steffensen

frá Niel Bohr Institute er með fyrirlestra á YouTube sem enginn sem lætur sig loftslagsvísindin varða ætti að láta fram hjá sér fara.

Maðurinn er auk innihaldsins skemmtilegur fyrirlesari og manni leiðist ekki þótt þetta taki nokkra klukkutíma að hlusta á þetta.

En hver er niðurstaðan í stuttu máli?

Jörgen hefur rannsakað ískjarna frá Grænlandi og Suðurskautslandinu sem ná 800.000 ár aftur í tímann. Það var einum þremur gráðum heitara á þessum tíma en það er í dag. Hvar er þá hin manngerða hlýnun sem Katrínu Jakobsdóttur er svo mikið í mun að hemja? Það verður að draga úr CO2 útblæstri með öllum ráðum segir hún og spara hvorki fé né fyrirhöfn. 

 Þarna sést hversu  hitastigið á Grænlandi var um þremur stigum hærra en það er núna fyrir 800.000 árum.Ferlarnir frá Antarticu eru svipaðir nema hliðraðir til vinstri.

Þá var enginn CO2 útblástur. En magn CO2 í loftinu fylgir hitastiginu nokkuð nákvæmlega. Hitni í andrúmsloftinu eykst magnið og öfugt.

 

 

 

 

Línurit af hitastiginu á Grænlandi síðustu 800.000 árinu sést  sést á myndinni. Litli lárétti kaflinn lengst til vinstri spannar alla mannkynssöguna.

Já hún er ekki lengri en þetta í hlutfalli.

Hún er öll á heitum kafla jarðsögunnar.Ef við drögum lárétta línu í gegnum allt kortið þá sjáum við hversu sjaldan hefur verið svona hlýtt.

Á kannski hundraðþúsund ára fresti var hlýrri stuttur kafli.

Annars var kaldara á Grænlandi.

Og fyrir hundrað þúsund  árum var þremur gráðum hlýrra á Grænlandi en er núna. Af hverju skyldi það nú hafa verið? Hverju skyldu þau Katrín Jakobsdóttir og Al Gore svara til um það? 

Hversvegna eigum við að leggja píslir á okkur fyrir eitthvað sem ekki stendur neinum vísindalegum fótum í raunveruleikanum? Manngerð hlýnun er ekki staðreynd heldur tilgáta á á vafasömum grunni. Jafnvel óvísindalegum alhæfingum IPCC.

Væri úr vegi að hlusta líka á Jörgen Peder Steffensen?

 

Loftslagsvísindin

eru Katrínu Jakobsdóttur hugleikin fyrir hönd íslenska ríkisins.Hún er nýkomin frá ráðstefnu þar sem hún lofar að leggja álögur á Íslendinga til að gera Ísland kolefnishlutlaust eftir einhver ár.

Öll þessi vísindi eru byggð á stjórnmálalegu eðli IPCC fremur en vísindum eins og lesa má í nýrri ritgerð eftir Judith Curry,

https://judithcurry.com/2017/11/29/a-veneer-of-certainty-stoking-climate-alarm/

Ég held að Íslendingum væri hollara að taka undir með Donald Trump um að staðreyna þurfi betur vísindin sem að baki búa áður en heil þjóð rýkur til að elta mýrarljós IPCC sem standa uppi með ofáætlanir í módelum sínum fyrir alla öldina uppá 30 %.

Sérstaklega þegar þjóðin er jafn lítil og lítið mengandi eins og Íslendingar og skiptir engu teljandi máli í heimslosuninni.

Loftslagsvísindi IPCC eiga langt í land með að sanna sig og sóun af Íslendingum að leggja kostnað á þjóðina þess vegna.