Hvað eigum við að borga?

fyrir eldfjöllin og kolefnisjöfnunina?

Jónas Elíasson skrifaði:

"Holuhraunsgosið sendi um 40.000 tonn af brennisteinsgasi frá sér á dag samkvæm flugmælingum Gylfa Árnasonar. Kolsýran hefur væntanlega verið í margfalt meira magni en það.

Til að áætla árlegt heildarútstreymi kolsýru frá Kötlu þarf að áætla hitaútstreymi frá eldstöðinni fyrst og fremst. Staðbundnar mælingar eru góðar til viðmiðunar en segja ekki mikið."

Tölur frá Magnúsi Tuma hafa slegið í 20 þús. tonn af CO2  á dag upp úr Kötlugíg í hvíld? Hvað með hin eldfjöllin?

Og nú blæs talsvert út í Fagradal. Á álverið í Straumsvík að borga?

Ætlar Kata að jafna þetta með skattfé? 

Mannkynið og lífið gengur á CO2 og jarðefnaeldsneyti ennþá. 

Hvað eigum við að borga fyrir bullið í sértrúnni í Grétu og AlGore og okkur sjálfum?

 

Síbyljan um orkuskiptin

er bæði vitlaus og leiðinleg.

Það eina sem hefur haldið mannkyninu frá hungursneyð eru jarðefnaeldsneytin kol og olía og svo kannski kjarnorkan til viðbótar.

Allt þetta batteríatal um að það minnki kolefnisfótsporið er meira og minna bull þar sem framleiðslan er flókin og mengandi.

Það eina raunhæfa væri að geta breytt útblæstrinum í eitthvað arðgæfara en að sleppa honum í andrúmsloftið. Það er orkan í iðrum jarðar sem mannkynið gengur á.Taktu þá orku í burt og mannkynið sveltur í hel sama hvað umhverfisbullið segir.

Síbyljan er bæði vitlaus og leiðinleg og leiðir ekki til neins nema stundargróða fyrir þá klóku.

Áhyggjur af ástandi Bidens

andlega er ég farinn að hafa vaxandi. 

Það er ferlegt ef maðurinn er orðinn svo tæpur að hann er hættur að hafa stjórn á orðum sínum. Er ekki erfitt að kalla Putin morðingja upphátt og flokka slíkt undir diplómatíu? 

Er ekki ástæða til að hafa áhyggjur af heimsfriðnum ef maðurinn hefur ekki stjórn á tungu sinni?

Þó Trump væri nú svona og svona þá var hann nú ekki svona.

Getur maður ekki haft áhyggjur af því hvar þetta getur endað með slíku ástandi Bidens sem getur líka versnað?

Skattar og Óli Björn

áf öðrum ólöstuðum finnst mér vera hann ÓLi Björn Kárason einn af þeim gamaldags hugmyndafræðilegum Sjálfstæðismönnum sem eftir eru. Mér finnst hann beintengdur við gömlu Sjálfstæðisstefnuna frá 1929 sem vildi vinna í "innanlandsmálum að víðsýnni og þjóðlegri umbótastefnu á grundvelli einstaklingsfrelsis og athafnafrelsis með hagsmuni allra stétta fyrir augum."

Hann hugsar um skatta með það fyrir augum að bæta haga sem flestra. Ekki hugnast líklega öllum að afnema þrepaskiptingar í tekjuskatti þannig að allir greiði flata prósentu þar sem flestir vilja að náunginn borgi meira en hann sjálfur. En það er smekksatriði hvað er sanngjarnast fyrir flesta.

En grunnhugmyndir Óla Björns um neikvæða tekjuskatta, sem minna á hugmyndir um borgaralaun, eru samt allrar athygli verðar.

Niðurlag greina Óla Björns í Morgunblaði dagsins er svona:

"..Flatur og einfaldur skattur

Ég hef sem sagt aldrei verið hrifinn af þrepaskiptu skattkerfi en barist fyrir flötum tekjuskatti. Í janúar 2018 setti ég fram tillögu, hér á síðum Morgunblaðsins, um flatan tekjuskatt – eina skattprósentu óháð tekjum – en um leið taka upp nýjan persónuafslátt sem lækki eftir því sem tekjur hækka. Í slíku kerfi er réttlætanlegt að ónýttur persónuafsláttur sé greiddur út – þ.e. tekjuskattur þeirra sem lakast standa verður neikvæður.

Meðfylgjandi skýringarmynd sýnir með einföldum hætti hvernig skattbyrðin verður misþung eftir tekjum. Launamaður með laun undir skattleysismörkum greiðir ekkert og fær hugsanlega greiddan út ónýttan persónuafslátt séu tekjur undir ákveðnu viðmiði. Raunskattprósentan (skattbyrðin í hlutfalli af launum) verður því hærri sem tekjur eru hærri enda lækkar persónuafslátturinn með hækkandi tekjum. Þegar þeim launum er náð, þar sem persónuafslátturinn er núll, verður skattprósentan flöt – sú sama.

Ég hef ekki talið skynsamlegt að leggja til ákveðna tölu um flata skattprósentu eða skattleysismörk (persónuafslátt). Það er hins vegar augljóst að kerfisbreytingin krefst þess að skattleysismörkin verði hækkuð verulega. Skattprósentan verður töluvert lægri en hæsta þrep gildandi tekjuskatts.

Stígandinn í skattbyrðinni er pólitísk ákvörðun (og einnig efnahagsleg) á hverjum tíma.

Hér skal það fullyrt að uppstokkun af þessu tagi styrkir stöðu langflestra launamanna, fyrst og síðast þeirra sem eru með lægstu launin og meðaltekjur.

Innbyggðar refsingar og letjandi hvatar eru sniðnir að mestu af. Að minnsta kosti verður sleggjan sem ber launafólk í hausinn þegar því tekst að bæta kjörin, fjarlægð og eyðilögð. Í aðdraganda kosninga er það a.m.k. einnar messu virði fyrir launafólk að krefja þá, sem leita eftir stuðningi til að setjast á Alþingi, svara við því hvort þeir eru tilbúnir til að taka þátt í aÍ aðdraganda kosninga er það a.m.k. einnar messu virði fyrir launafólk að krefja þá, sem leita eftir stuðningi til að setjast á Alþingi, svara við því hvort þeir eru tilbúnir til að taka þátt í að eyðileggja sleggjuna."

Eftir Óla Björn Kárason » Í slíku kerfi er réttlætanlegt að ónýttur persónuafsláttur sé greiddur út – þ.e. tekjuskattur þeirra sem lakast standa verður neikvæður. Óli Björn Kárason Höfundur er alþingismaður Sjálfstæðisflokksins.

Ég hallast að því að þessar tillögur Óla Björns séu til þess fallnar að skapa meiri sátt um dreifingu byrðanna meðal almennra skattgreiðenda. Stórtekjuskattar eru erfiðari að ná sátt um en það þarf að ræða slíkt með opnum huga.

Ég ber meiri væntingar til slíks hugsjónamanns sem er Óli Björn heldur en frambjóðenda Pírata sem ætla á Alþingi út 66 atkvæði eins og Þórhildur Sunna eða Björn Leví með 89 atkvæði. Merkilegt er að engir kjósendur þessa flokks skuli spyrja sig hvað liggi eftir þennan flokk sem einhver spor markar í þjóðlífið, hvort sem er í skattamálum eða öðrum en einskisnýtum upphlaupsmálum.

Ef menn kjósa ekki Sjálfstæðisflokkinn í haust þá skiptir litlu máli hvað þeir kjósa annað því það leiðir bara til áhrifaleysis og þokar Íslandi nær því að ganga í Evrópusambandið og afsal fullveldisins.

 

Drengir útundan

í skólakerfinu segir Helga Vala á Alþingi. Heimtar rannsókn á orsökunum.

Í mínum huga er þetta ekkert merkilegt. Drengir þrífst öðruvísi hjá kvenkennurum en karlkennurum og stúlkurnar áreiðanlega einnig í hina áttina.

Maður komst í svo í Gaggó Aust eftir austurbæjarskóla þar sem flestir kennarar voru líka karlkyns.Ég man ekkert mikið eftir verunni þar nema þar voru dansæfingar og maður fór að bjóða upp og svo þegar á leið í 2.og 3.bekk. Jú það var félagsvist og grímuball man ég þar sem Björgvin pabbi Eddu var aðalnúmerið.

Þarna voru alvöru karlkyns kennarar eins og Guðmundur Þorláksson, Gunngeir Pétursson sem allir elskuðu, Árni Guðnason magister, stóri Rauður (Þórður?) og litli Rauður(Andrés) Gráni(Sveinbjörn Sigurðsson pabbi Guðrúnar skólasystur minnar,áðurnefndur Björgvin,  Ástráður Sigursteindórsson, Helgi Þorláksson,Vignir Andrésson. Ég held bara að enginn kennari minn hafi verið kvenkyns alla veruna í Gaggó. 

En Guðrún P. Helgadóttir var illræmd fyrir strangleika sinn en hún kenndi mér aldrei og heldur ekki Helga stóra, síðar í Auðsholti í Bláskógabyggð.

Nú hefur þetta snúist svo við að drengir þrífast ekki hjá tómum kvenkennurum. Þetta skil ég vel því þetta voru svo virðulegir karlar allir saman að virðingin smitaði út í nemendurna. Það hefur því orðið þessi breyting á velsæld drengja í skólanum sem var öðruvísi í þessa daga, 

Nú eru kvenkennarar í yfirgnæfandi meirihluta í öllum skólum. Það er beinlínis rökrétt afleiðing að þetta vandamál sé uppi.

Eina leiðin er að breyta þessu og fjölga karlkennurum.En það er líklega hægar sagt en gert þar sem karlar sækja ekki lengur í kennslu líklega vegna launakjara.

Ég held að einhver vísindarannsókn Helgu Völu muni engu breyta um þetta þar sem mér finnst að vandamálið blasi við.Það verður að jafna kynin í kennslunni.Þá lagast þetta af sjálfu sér.

 

Chile bólusetur

Chile, COVID-19 Bóluefni Gefið Fjórðungi Alls Íbúa: Meira En 4 Milljónir Manna Fóru Yfir Kvóta

 

Meira en 4 milljónir manna í Chile hafa fengið COVID-19 bóluefnið samanborið við samtals íbúa innan við 19 milljónir

Chile: meira en 4 milljónir manna hafa fengið COVID-19 bóluefnið: Enrique Paris á blaðamannafundi

Heilbrigðisráðherra Chile, Enrique Paris, tilkynnti fréttirnar, ekki án ánægju: „Ég vil draga fram þá forréttindalegu og mikilvægu stöðu sem Síle hefur náð á þessu stigi í meðalskammtum á hverja 100 íbúa, þar sem eftir Ísrael er landið okkar í röð 0.74 meðaldagsskammtar síðustu 7 daga, á hverja 100 þúsund íbúa.

Þetta endurspeglar starf aðalþjónustu og embættismanna sjúkrahúsa, borgarstjóra og íbúa Chile sem eru áhugasamir um að láta bólusetja sig, “sagði París ráðherra á blaðamannafundi.

Utanríkisráðherra benti fyrir sitt leyti á að 2,608,017 manns 60 ára og eldri hefðu tekið þátt í fjöldabólusetningarátakinu.

Í þessu sambandi lagði hann áherslu á að „þessi tala er mikilvæg vegna þess að frá upphafi höfum við verið staðráðin í að bólusetja aldraða, það eru þeir sem eru flestir á sjúkrahúsi og hafa mesta banvæn á gjörgæsludeildum“.

Covid-19 var einnig frábært próf fyrir forystu Rómönsku Ameríku og eflaust brugðust margar þjóðir betur og betur við en allar þjóðir Evrópu og Norður-Ameríku. "

Á Ísalanii gengur erkkert. Alger aumingjaskapur okkar stjórnvalda.

Af hverju erum við svona miklir ræflar þegar Chile getur bólusett í þessum mæli?

 

Heilsuverndarstöðin

í Reykjavík var til umfjöllunar í þætti Sigurðar H. Kolbeinssonar á Hringbraut þar sem Pétur H. Ármannsson  arkitekt fjallaði um bygginguna og sögu hennar.

Ég heimsótti ömmu mína Sigríði Jónsdóttur Ólafssonar Bjarnason títt á þessa stofnun en hún lá þar rúmföst árum saman ásamt annarri hetju henni Björgu sem lá þar lömuð með henni. Ég var ekki mikið að spá í arkitektúrinn á þeim árum eða annað sem við kom húsinu. En í þessum þætti opnuðust augu mín fyrir því hversu þetta hús er einstakt og eiginlega hrein snilld hvar sem á það er litið. Það er aðdáunarvert hversu vel og fullkomleg er gengið frá öllu, einkanlega  innanstokks. Hvergi neitt hálfkaraðp heldur öllu lokið frábærlega fallega.  Mér fannst ég vera að horfa á listaverk í þessum þætti.

Mér finnst að þessi bygging þurfi að varðveitast svo einstök sem hún er. Það var viss lenska meðal ungra arkitekta í þá daga að tala niðrandi um stílinn á húsinu  sem er sérstakur. En ég held að þær raddir séu hljóðnaðar þegar menn skoða heildamyndina. Vonandi verða málsmetandi menn til þess að leggja lóð af mörkum til að svo megi verða svo að fólk geti notið um ókomna tíð og lofa húsameistarann Einar Sveinsson.

Kæru félagar

er Loga Má tamast á tungunni þegar hann ræðst til atlögu við fullveldi íslensku þjóðarinnar og krónuna. Allt skal víkja fyrir draumsýninni um að ganga í Evrópusambandið, taka upp Evru  og leggja niður fullveldið.

Hin pólitíska sýn er í sýnishorni svona:

"Fjármálaráðherra hefur áhyggjur af verðbólgu. Og einna helst áhrif launahækkana á verðbólguna –. Hann ræðir minna um einn stærsta áhrifavaldinn á verðbólguna þessa dagana; krónuna.

Lönd með örmynt geta ekki leyft sér að auka peningamagn í umferð án þess að nýta þá peninga mjög skynsamlega.

Það er ótrúlegt að hlusta á fjármálaráðherra horfa algjörlega fram hjá stærsta áhrifavaldi verðbólgunnar í dag, veikingu krónunnar, en með velþóknun á mörg hundruð milljarða af nýju fjármagni sem fer í örvun fjármálamarkaða, en ekki til hagvaxtarhvetjandi verkefna; innviða, ráðninga á fólki. Það er svona samspil, léleg nýting á fjármagni og of margar krónur í umferð, sem veikja krónuna. Og auka ójöfnuð í landinu.

Þetta er ríkisstjórn sem er sátt við eignabólu og sátt við örmynt. Báðir þættir eru í þágu þeirra fáu, þeirra eignamestu. Ekki í þágu þjóðarinnar.

Að sama skapi hefðu stjórnvöld sem skilja eðli ábyrgrar hagstjórnar sett miklu meira púður í opinberar fjárfestingar til að mæta slakanum í hagkerfinu – staðreyndin er að opinber fjárfesting dróst saman um 9,3 prósent í fyrra, í sögulegri keppu.

Forystufólk ríkisstjórnarinnar hefur þagað þunnu hljóði yfir þessum samdrætti eða afsakað sig með því að það taki sinn tíma að koma framkvæmdum af stað – eins og það hafi ekki legið fyrir að flóknar framkvæmdir taka tíma.

Ríkisstjórninni hefði betur hlustað á tillögur Samfylkingarinnar um nánara samstarf við sveitarfélög - sem geta farið af stað með samfélagslega mikilvægar framkvæmdar, strax í dag – en skortir fjármagn.

Á tímum þar sem svigrúm til aðgerða er takmarkað, í landi með brothættan gjaldmiðil og mikla verðbólgusögu felst hin raunverulega ábyrga hagstjórn í því að beina peningunum þangað sem þeirra er þörf.

Að skapa störf, verja velferð fólks, framleiðslugetu fyrirtækja og lyfta undir með sveitarfélögum. Aðeins þannig getum við tryggt öfluga viðspyrnu, sótt fram, varið jöfnuð og komist stolt út úr þessu ástandi - öll saman.

Kæru félagar:!"

Mótsagnirnar eru gríðarlegar. Það skortir prentun á örmyntinni til að skapa störf. Það er of mikil verðbólga á sama tíma. 

Efnahagslegt bull er þvílíkt að mann sundlar við ef þessi sjónarmið eiga að komast til áhrifa í haust. Og væntanlega eiga að styðja við þrautreynt Pírataliðið sem er búið að stilla sjálfu sér upp sem lýðræðisvalkost.Gud bevare os!

Páll Vilhjálmsson bloggkóngur hefur þetta að segja um ræðu Loga:

"

Logi formaður Samfylkingar segir Ísland vont land. Hér er ,,kerfisbundið misrétti", þeir ríku haldi landinu í heljargreipum misréttar og alþýða manna lepji dauðann úr skel.

Skotmark Loga er krónan og fullveldið. Hvorutveggja verði að farga til að hægt sé að innleiða sæluríkið ESB-Ísland. Í því skyni eru komin ný þingmannsefni í Reykjavík og Kraganum sem sérhæfa sig að hallmæla samfélaginu sem fóstraði þau.

Tilboð Loga og Samfylkingar til kjósenda er að sjá ömurleika í hverju landshorni og fyllast vanmetakennd yfir öllu sem íslenskt er. Logi veit af flokksreynslu að þegar hópur fólks fyllist sjálfsfyrirlitningu og ístöðuleysi er búið í haginn fyrir hreinsanir. Markmið formannsins er að ná völdum í haust yfir þjóð á vonarvöl sem örvæntir um framtíðina. Eilíf sæla sem hjálenda Evrópusambandsins er kosningaloforð Samfylkingar-Loga. 

Við hin sem munum vel samfélagstilraunir vinstristjórnarinnar kjörtímabilið 2009-2013 vitum fyrir víst sannindin í eftirfarandi slagorði: Betra Ísland án Samfylkingar."

Þeir sem eki trúa þessum útleggingum er bent á að lesa bulliðí heild sinni ef þeir treysta sér til:

•  Ræða Loga Ein­ars­son­ar
•  

 

Það er ástæða til að hafa áhyggjur af framtíð lands og þjóðar ef kosningarnar fara eitthvað í línu við ótrúlegustu skoðanakannanirnar um uppgang stjórnarandstöðuflokkanna en tap Sjálfstæðisflokksins.

Þá er ný lífskjaradýfa framundan sem mun taka tíma að vinda ofan af kæru félagar.

Verk Sjálfstæðisflokksins

eru mörg og margvísleg yfir allt þjóðlífssviðið. En það eru fleiri formælendur flokksins en opinberir fylgjendur finnst mér oft á tíðum vera í hinni opinberu umræðu og því vilja raunveruleg verk falla í skuggann fyrir neikvæðum fréttum frá andstæðingaflokkunum.

Það er því gleðiefni þegar formaður Sjálfstæðisflokksins tekur til skrifta og setur fram staðreyndir í stuttu máli. Það er hinsvegar um svo yfirgripsmikil mál að ræða að hætt er við að margir móttaki ekki svona mikið magn upplýsinga í einu. 

Því vil ég bregða á það ráð að birta greinina í heild en feitletra áhersluatriði úr henni í þerri von að skerpa minnið hjá einhverjum. 

En Bjarni skrifar í dag:

"Frá því Sjálfstæðisflokkurinn tók að nýju sæti í ríkisstjórn árið 2013 höfum við unnið markvisst að bættum kjörum allra með því að nýta kraftmikið hagvaxtarskeið til að standa með tekjulágum. Þetta sýnir sagan.

Loforð

Í kosningabaráttunni vorið 2013 settum við málefni eldri borgara á oddinn, en þeir höfðu horft upp á kjör sín dragast aftur úr í samanburði við aðra árin á undan. Í forgangi var að afturkalla skerðingar í almannatryggingakerfinu sem kynntar voru til sögunnar í tíð Jóhönnustjórnarinnar. Auk þess þurfti að vinda ofan af nýjum ósanngjörnum sköttum sem einna helst komu niður á eldri borgurum með lágar tekjur en talsvert eigið fé bundið í húsnæði. Okkur fannst of margir með lágar eða meðaltekjur greiða fjármagnstekjuskatt og vildum afnema tekjutengingar ellilífeyris (grunnlífeyris), sem var í þá daga einn flokkur í tryggingakerfi aldraðra, og nam um 34 þúsund krónum á mánuði. Heilt yfir var það skýrt markmið okkar að stórbæta kjör eldri borgara.

Efndir

Strax og ríkisstjórn var mynduð hófumst við handa. Fyrsta verkið var að afturkalla skerðingar á grunnlífeyri elli- og örorkulífeyrisþega vegna lífeyrissjóðstekna og afturkalla lækkun frítekjumarks vegna atvinnutekna. Eignaskatturinn (auðlegðarskattur) féll niður í lok árs 2013. Hann hafði lagst sérstaklega þungt á tekjulága í skuldlausu húsnæði. Til að draga enn frekar úr skerðingum var frítekjumark vaxtatekna hækkað í 125 þúsund krónur í ársbyrjun 2014. Síðan þá höfum við hækkað frítekjumarkið verulega, síðast um nýliðin áramót. Það stendur nú í 300 þúsund krónum og fer þeim eldri borgurum því stöðugt fækkandi sem greiða fjármagnstekjuskatt að ráði. Við létum ekki þar við sitja. Nefnd undir forystu Péturs heitins Blöndal var árið 2013 falið að umbylta kerfinu, gera það sanngjarnara og bæta kjörin. Afraksturinn birtist í verulegum breytingum sem samþykktar voru árið 2016. Þá voru bótaflokkar sameinaðir, framfærsluviðmið hækkuð og króna-á-móti-krónu-skerðing fyrir eldri borgara afnumin. Árangurinn var einhver mesta kjarabót í áratugi.

Staðan í dag

Þessar áherslur hafa skipt sköpum fyrir bætt kjör eldri borgara. Það er einnig ánægjulegt að sjá að lífeyrissparnaður þeirra sem eru að ljúka starfsævinni fer sífellt hækkandi. Að baki þeirri þróun er áratuga vinna og fyrirhyggja sem loks er að skila sér með áberandi hætti. Þetta tvennt hefur haldist í hendur við langt hagvaxtarskeið sem við höfum saman nýtt til að styrkja stöðu launþega í landinu, ekki síst þeirra sem minnst hafa.

Tekjuskattslækkanir hafa leikið stórt hlutverk í þeirri jákvæðu þróun. Niðurstaðan er sú að kaupmáttur launa og bóta hefur aldrei í sögunni verið meiri. Skýr stefnumörkun með áherslu á umskipti í efnahagsmálum, ábyrg ríkisfjármál, stöðugleika og sókn á öllum sviðum markaði upphafið að samfelldu tímabili bættra lífskjara undanfarinn áratug.

Heildartekjur ellilífeyrisþega hafa hækkað um helming frá árinu 2015 og kaupmáttur aukist hlutfallslega mest hjá þeim tekjulægstu.

Eigna- og skuldastaða hópsins hefur styrkst og langflestir búa í eigin húsnæði. Mikill meirihluti eldri borgara greiðir minna en 10% af ráðstöfunartekjum sínum í afborganir.

Hjá eldri hjónum í eigin húsnæði sem höfðu 512 þúsund krónur í mánaðartekjur árið 2013 voru tekjurnar orðnar 700 þúsund á mánuði árið 2019. Þessa sögu má skoða á vefnum Tekjusagan.is. Þar er tekin saman þróun í tekjum og kjörum ólíkra hópa í gegnum árin byggt á gögnum Hagstofunnar og skattframtölum allt frá 1991 til 2019. Markmiðið er að gera stjórnvöldum kleift að meta áhrif breytinga á lífskjör einstakra hópa, en ekki síður að stuðla að upplýstri umræðu sem byggist á staðreyndum.

Verkefnið fram undan

Þrátt fyrir þróun síðustu ára er verkinu ekki lokið. Enn er hópur eldri borgara sem á takmörkuð réttindi í lífeyrissjóðum vegna lítillar atvinnuþátttöku og reiðir sig alfarið á ellilífeyri frá Tryggingastofnun.

Sá hópur taldi alls um 1.300 manns árið 2018 eða 3% þeirra sem voru 67 ára og eldri. Eitt margra stórra skrefa til að bæta kjör fólks var stigið með innleiðingu félagslegs viðbótarstuðnings í nóvember í fyrra. Við þurfum að tryggja að almannatryggingarnar haldi áfram að grípa fólk í viðkvæmri stöðu og vinna að bættum kjörum þess ár frá ári.

Ef horft er á stóru myndina voru íbúar 67 ára og eldri 45.250 í ársbyrjun 2020, 16% fleiri en árið 2015. Þrátt fyrir þessa miklu fólksfjölgun jukum við á sama tíma árleg útgjöld vegna lífeyrisgreiðslna almannatrygginga á hvern ellilífeyrisþega úr 1,6 í 2,4 milljónir að meðaltali. Alls jukust árleg útgjöld ríkissjóðs í málefni aldraðra um 35 milljarða á tímabilinu.

Við verjum nú rúmlega 10% allra tekna ríkissjóðs til ellilífeyris almannatrygginga. Áskorunin fram undan er ekki síst að byggja áfram undir sömu lífskjarabætur eldri borgara, hóps sem eðli málsins samkvæmt fer sístækkandi. Á sama tíma þurfum við að gæta þess að kynslóðabilið fari ekki breikkandi og yngra fólk dragist aftur úr í lífskjörum. Ef vel á að takast til er mikilvægt að halda rétt á spilunum næstu árin.

Réttar áherslur

Fyrir bætt lífskjör skiptir sköpum að vel takist til við að endurheimta landsframleiðsluna sem tapast hefur vegna heimsfaraldursins.

Reynslan sýnir að leiðin út úr kreppu felst ekki í stefnu skerðinga og skattahækkana. Hún felst í því að trúa á einstaklinginn og skapa jarðveg þar sem fólk fær að blómstra á eigin forsendum. Þannig byggjum við undir nauðsynlega verðmætasköpun og hagsæld svo samfélagið geti tekið vel utan um þá sem á þurfa að halda. Með þessu tryggjum við ekki síst að lífskjör aldraðra þróist áfram með sama hætti og sagan sýnir. Að við öll getum notið betri lífskjara og lifað áhyggjulaus á efri árum.

Við skuldum þeim sem ólu okkur upp ekkert minna. Þeim sem lögðu grunninn að því frjálsa og sterka samfélagi sem við nú búum í. Við höfum sem sjálfstæð þjóð byggt upp samfélag sem stenst samanburð við hvaða land sem er í heiminum. Réttar áherslur varða leiðina til enn betra lífs fyrir okkur öll."

Það er hollt að hugleiða þessar staðreyndir sem formaðurinn telur hér upp.Sérstaklega þegar rangupplýsingar og upphrópanir vinstriflokkanna dembast  yfir fólk í fjölmiðlum að maður tali ekki um Pírataskvaldrið um ekki neitt nema ómerkilegheit sem engu máli skipta.

 Það er verkefni talsmanna flokksins að standa á móti áróðursflaumi og rangfærslum andstæðingaflokkanna og láta ekki berast af leið.Í því verkefni þurfa þeir allir að bæta í með sumrinu.

Það er aðkoma Sjálfstæðisflokksins að málum sem ávallt hafa skipt mestu máli fyrir þjóðina þegar á heildina er litið.

Borgarlínuhugmyndirnar

halda áfram að veltast  fyrir mér

Kostnaðartölurnar við stofnun eru svo háar að manni sundlar við.

Að taka 2 akreinar fyrir Borgarlínu í miðju gatna finnast manni sóun á landi þegar sýnt er að BRT, hraðvagna strætókerfi sem keyrir hægra megin á götunni tekur minna pláss og er ódýra við stofnun vegna samnýtingar götuflatar einkabíla og almenningsvagna.

Ég var að hugleiða það hversu margir leigubílar standi auðir og bíði eftir viðskiptum mismunandi á tímum.

Google segir að fjöldi leigubílaleyfa sé nú 580 talsins. Hversu mörg  % þeirra munu leggja áherslu á næturþjónustu þar sem viðskipta er kannski meiri von en á daginn?

Eigum við að giska á að fjórðungur þeirra sé á ferð frá kl 6 til 12 á fyrri hluta  eða 150. Aðrir 150 á ferð 12-18 að kvöldi og 300 á ferð frá 18 - 6 að morgni. Ætli samnýtingarstuðulinn sé meiri en 0.5 eða á hverjum tíma standi kannski 75 -150 bílar og bíði.Mismunandi lengi? Mætti sjálfsagt rannsaka.

Ef við horfðum bara á fyrri hluta dagsins þá væru 75 bílar ekki i akstri á hverjum tíma.

Hugsanlega gætu einhverjir þeirra þeir stimplað sig inn til þjónustu við Borgarlínu á hverjum morguntíma. Yfir skemmri tíma, til dæmis þann tíma sem tæki að keyra ein heila bunu eftir Borgarlínunni, 13 km og 35 stoppistaði. Aksturstími getum við giskað á sem 1 klukkutími bunan. Farþegar fluttir kannski 20 stykki á bununa.

10 leigubílar inni á hverjum tíma myndu flytja kannski 200 manns á hverjum klukkutíma eða á 6 tímum 1200 manns .Á sólahring 4800 manns.

Hvað á einn Borgarlínu vagn að flytja yfir daginn? Er ekki glufa fyrir minni stofnkostnað með verktöku leigubíla inn og út? leigubílsstjóri stimplar sig inn fyrir eina bunu í einu eftir Borgarlínubraut.Frjáls að fara út eftir það.Fær greitt fyrir bununa.Þýðir Þetta ekki þéttari ferðir

Mikil einföldun á rekstri Borgarlínu væri ef engin fargjöld væri innheimt af farþegum í henni eða í strætó heldur alfarið greitt af skattgreindendum alveg eins og útvarpsgjaldið. þessir vagnar bara  keyra.

Sem farþegi myndi maður ekki fagna því að fá að fara inn í fínan bíl frekar en skítugan almenningsvagn sem kæmi þá sjaldnar. Og borga ekki neitt eins og á Kúbu. Hvernig er þetta í Japan?  

Eða eru Borgarlínuhugmyndirnar ekki löngu komnar út af hagrænum hugmyndum yfir á trúarbragðasvið hjá Borgarstjórnarmeirihlutanum í Reykjavík og víðar? 

Verða allar hugmyndir aðrar en opinberar  óðar dæmdar rugl um Borgarlínuhugmyndir?