Hryðjuverk í Brüssel

á tveimur stöðum nú í morgun.

Hvað skyldi þurfa til að íslensk yfirvöld hætti að elta bókstafinn í Schengen og fari að reyna að taka upp landamæraeftirlit hérlendis?

Gera algert hlé að aðstreymi hælisleitenda til Íslands. Er ekki þegar nóg af afgreiðsluleysi í málefnum þessa hóps em er farinn að hóta að drepa sig ef við ekki sýnum þeim undirgefni. Hætta að flytja inn múslímska flóttamenn en velja aðeins kristna sem hafa meiri möguleika að að aðlagast Íslensku þjóðfélagi.

Er útilokað að beita almennri skynsemi og hætta að hlusta á GGF?Þarf hryðjuverk víðar en Brüssel til að við rumskum?

Svo kemur Össur

þegar nógu mörg núll eru komin fram í Forsetaframboð?

Þá koma menn að máli við Össur og hann lætur undan þrýstingi gömlu kommanna. Þeir eru kannski 15 % sem dugar gegn þeim sem komnir eru.

Þá, en ekki fyrr en þá, geta hægri menn í fyrsta sinn á möguleika á Forsetambættinu ef þeim þykir það eftirsóknarvert.

Hver gæti komið á eftir Össuri er meira spennandi en Össur verður nokkurn tímann.

Góð þögn

hjá Sigmundi.

Dettur einhverjum í hug að Árni Páll í einhverskonar spámannsgervi á bak við nýtt alskegg sé að leita að einhverjum sannleika þegar hann krefst svara við einhverjum meintum ásökunum sínum í garð Sigmunds Davíð? 

Heldur einhver að hann sé í frómum tilgangi að reyna að varpa sanngjörnu ljósi á einhver m0guleg sakarefni? Eða hver annar stjórnarandstæðingur sem er með sömu rullu.

Henry Ford hafði fyrir reglu: " Kartaðu aldrei. Útskýrðu aldrei" Þannig á að svara ómerkingum eins og þusa um þetta mál niðri á Alþingi. Sigmundur á sjálfur að ákveða hvað hann segir og hverjum hann svarar. Sama mættu fleiri sjórnarþingmenn gera í stað þess að útbía sig sjálfa á því að munnhöggvast við þetta uppbelgda stjórnandstöðulið sem engin völd hefur.  Við skuldum þeim ekkert en kjósendur skulum við fúslega tala við í komandi kosningum.

Þetta er góð þögn og verðskulduð hjá Sigmundi því hann skuldar Árna Páli ekki neitt. Okkur er slétt sama hvað hann segir.

Bjart framundan

var megin þemað í ræðu Seðlabankastjóra á ársfundi bankans. Ytri skilyrði hafa verið hagstæð og veldur olíuverðslækkunin ekki minnst þar um. Aukningin í ferðamannaiðnaðinum hefur verið ótrúleg. Margt hefur breyst í viðskiptaumhverfinu innanlands. 

"Öfugt við mörg fyrri tímabil fullrar atvinnu er bæði ytra og innra jafnvægi þjóðarbúskaparins enn þokkalegt."

"...Áhætta í fjármálakerfinu hefur minnkað verulega á síðustu árum þar sem viðnámsþróttur þess hefur aukist eins og hann birtist í eiginfjárstöðu þess og fjármögnun, og þá er laust fé miðað við umsvif mun meira en var fyrir fjármálakreppuna. Eigið fé þriggja stærstu viðskiptabankanna var í lok síðastliðins árs 669 ma.kr. Eiginfjárhlutföll bankanna hafa hækkað um nær þriðjung síðan 2010, eða úr 21% í 28%.

Raunaukning eigin fjár á þessu tímabili nam um 180 ma.kr. Verulega hefur einnig dregið úr gjaldeyrisójöfnuði bankanna og regluverk kemur í veg fyrir of mikla áhættutöku í erlendum gjaldmiðlum. Þá hefur áhætta tengd lántakendum minnkað samfara efnahagsbata og hraðri skuldalækkun en í lok síðastliðins árs voru heildarskuldir bæði heimila og fyrirtækja komnar niður á svipað stig og á árinu 2000."

Már Guðmundsson ræddi ýmis atriði úr þessari ræðu í þættinum á Sprengisandi í dag. Þar hafði hann meðal annars vakið athygli á samfélagslegri ábyrgð bankakerfisins. Um það sagði m.a. í ræðunni:

" Það næsta er menning og siðferði. Í alþjóðlegri umræðu er víða mikið lagt upp úr því að umbætur eftir fjármálakreppuna nái ekki til lengdar tilgangi sínum nema í þeim efnum verði breyting til batnaðar frá því sem var fyrir kreppu. Mér sýnist að umtalsverð bragarbót hafi þegar átt sér stað hér á landi. En það má gera betur og þetta er langtímaverkefni.

Það þarf líka að festa í sessi þann skilning að stjórnendur innlánsstofnana hafa ekki einungis það hlutverk að hámarka hagnað til skamms tíma heldur eru þeir eins og kerfið er nú byggt upp gæslumenn almannagæða sem eru þeir sameiginlegu innviðir sem fólgnir eru í kerfinu."

Hugsanlega er Seðlabankastjóra nær skapi að ríkiseignarhald sé á bönkum en það er ýmsum sanntrúuðum frjálshyggjumönnum. Hvað sem því líður þá er það rétt hjá Seðlabankastjóra að rúm sé fyrir önnur sjónarmið innan bankanna núna en þau voru við einkaeign þeirra.

Tveir af þremur stærstu viðskiptabönkunum eru nú í eigu ríkisins svipað og áður var hér á landi.   Hver á Arion banka veit ég ekki. En hvernig á að stjórna þessu?

Það sem af er takast siðferðishugmyndir í bankaráði Landsbankans og bankasýslunni á við stjórn bankans. Hvað almenningi finnst er svo enn annað.Er það svo að framtíðin liggji í pólitískum bankaráðum og stjórnum í bankakerfi þjóðarinnar? Er bara gamla lagið að koma aftur við aðrar og breyttar aðstæður?

En hvort einhver munur er á inniheimtuaðferðum bankanna  síðan Steingrímur J. gaf út bönkunum sitt fræga skotleyfi á almenning veit ég ekki. En allavega virðast heildaáhrifin frá hruni hafa orðið mjög jákvæð fyrir auðsöfnun þeirra og samráð og eigið fé þeirra risið í hæstu hæðir hvað sem siðferðinu líður. En fréttir benda til að þar sitji flest við sinn fyrri keip og bankastjórar og starfsmenn útdeila sjálfum sér bónusum og gæsku að fornri fyrirmynd.

Skuldalækkun og þjóðhagslegur sparnaður er meiri núna en langt aftur segir Már. Hegðun væri ábyrgari í fjármálum en verið hefði.Fjármálalæsi allra væri að batna. Útflæði er enn heft en innflæði óheft. Þetta valdi brenglun og miklum aðgerðum til að hamla hækkun á gengi krónunnar.Hann viðurkennir þarna handstýringu á gengi krónunnar en að einhversstaðar liggi þá þanmörk Seðlabankans í þessum efnum.

En samt eru niðurlagsorð Seðlabankastjórans athyglisverð:

"Það fjórða er umræða um það hvers konar fjármálakerfi við þurfum og viljum nú þegar við erum að komast út úr eftirmálum fjármálakreppunnar. Þar eru m.a. undir alþjóðleg tengsl og umsvif kerfisins og hvort gera þurfi innviðina enn óhultari fyrir áhættutöku en felst í þeim breytingum sem þegar hafa verið innleiddar eða eru fyrirhugaðar í nýjum væntanlegum lögum um þrot og slit fjármálafyrirtækja.

Í þessu efni eru fleiri leiðir mögulegar en fullur aðskilnaður viðskiptabanka og fjárfestingarbanka. Eftir að vinnu lýkur við þau mikilvægu skref varðandi losun hafta sem eru handan við hornið verður ráðrúm til að segja meira um þessi efni og önnur."

Þarna finnst mér vanta frekari útskýringar. Er þetta vísbending um það að engu skuli breytt í starfsemi bankanna? Þeir skuli áfram stjórna peningamagninu í umferð með eigin framleiðslu eins og Frosti hefur lýst? Þeir skuli áfram stunda sinn rekstur með ógreinanlegum skilum milli fjárfestinga og viðskiptabankaþjónustu. Taumhald á bankastarfsemi virðist ekki vera boðskapur heldur er frelsi til lífeyrissjóða til að braska með fé sitt í útlöndum sett á oddinn.

Már tekur ekki á þeirri spurningu hvað gerist þegar enn á að keyra upp útsog lífeyrissjóðanna á fé sem nemur 15 % af öllum launum landsmanna og senda það í auknum mæli til útlanda? Hvað gerist ef lítt menntaðir og ókjörnir lífeyrissjóðafurstar tapa stórum fjárhæðum í utanlandsbraski sínu? Þetta er fólk sem er ekki af sama kaliberi og gerist í Seðlabankanum. hefur enga þjálfun í alþjóðaviðskiptum.

Þetta fólk lýtur engri virkri stjórn frekar en hinir fyrri siðlausu einkaeigendur bankanna gerðu fyrir hrun. Þarf ekki Seðlabankinn eða bara Alþingi og þjóðin að skipta sér af þessu fyrirkomulagi í lífeyrismálum þjóðarinnar?

En það er bjart framundan, allavega í bili,  segir Már.

 

 

Gamalt vín á nýjum belgjum

er líklega það sem Samfylking og VG  munu bjóða okkur kjósendum í aðdraganda næstu kosninga. Utan þess að bjóðast til að leggja okkur til fólk til að njóta þeirra vegtylla sem þingmennska hefur í för með sér fyrir viðkomandi, þá er næst fátt af hugsjónum. Þeir munu auðvitað báðir tveir bjóða hina sígildu vinstrimennsku sem er skattleggja og eyða. Það virðist blasa við að sameining þessara flokka er tímabær.

Þessir flokkar voru á síðasta blómaskeiði sínu saman í því að reyna að troða Íslendingum inn í Evrópusambandið. Nú er það ekki kostur sem hvorugur flokkurinn  þorir að nefna þar eð vandfundinn er sá íslenskur kjósandi sem það aðhyllist.

Almennur skortur á trausti hrjáir marga íslenska kjósendur um þessar mundir. Margir trúa því ekki lengur að neinn sé í stjórnmálum til einhvers annars en að útvega sjálfum sér vel launaða innivinnu eins og einn frómur stjórnmálamaður sagði hreinskilningslega. Kjósendur treysta engu eða engum vegna þess hversu mikið þeim finnst þeir hafa verið sviknir.

Trúir meðalkjósandinn því innst inni að þessi eða hinn flokkurinn muni gera nokkuð sem snertir hann? Er þá ekki næsta spurning hvaða flokkur sé líklegur til að valda honum meiri skaða en annar flokkur? Verður þá ekki útilokunaraðferðin ein eftir sem er áhrifavaldur í vali kjósandans? 

Hvað gerðu Samfylkingin og VG fyrir þig þegar þeir gátu? Hvað er líklegt að þeir geri ef þú gefur þessu sama fólki annað tækifæri?

Fyrrum útvarpsstjóri er líklega nær því að skilja það sem fram þarf að fara. Mála yfir nafn og númer að ætti gamalla breskra landhelgisbrjóta og svo allra sósíalistaflokkanna íslenskra frá kommúnistaflokknum til Allaballans. Það er það sem Samfylkingin og VG geta boðið best á næstunni.

Gamalt vín á nýjum belgjum. 

 

Landspítali

er mér eiginlega yfirskilvitleg stofnun. Svo margbreytileg og flókin. En svo óskaplega einföld þegar þér er vísað þar inn og hittir fólkið sem tekur við þér og stjórnar hinum óskiljanlega flóknu lækningatækjum sem þú ert settur í. Ég sem hrærði þungsteypu í K-bygginguna datt ekki þá í hug að ég myndi koma aftur á þann stað. Lengi skal manninn reyna.

Nú kem ég þangað daglega og hitti óendanlega yndislegt fólk sem spennir mig niður í tröllkonuna Eir, nábúa Þórs, sem hefur alla burði til þess að gjöra minn veg beinan í fyllingu tímans. Þvílík stofnun, þvílík húsakynni, þvílíkt fólk, þvílíkt skipulag.

Kári klári segir að það megi ekki dragast lengur að byggja ný hús.Ef ekki vill betur þá þarna við hliðina á til þess að gera eitthvað strax. Þáð sé búið að teikna svo mikið að það kosti mörg ár að breyta um stað.

Hvernig var það þegar Harpan var byggð. Þá lá svona á. Afrakstur íslenskra arkitekta og verkfræðinga er umdeilt hús. Viða hafa verið hönnuð álíka hús sem ekki hafa orðið jafndýr í byggingu, viðhaldi eða rekstri. Af hverju þarf endilega að finna upp hjólið í hvert sinn sem þessi þjóð þarf að byggja eitthvað?

Okkur er sagt að sérvaldir íslenskir arkitektar og verkfræðingar séu búnir að teikna svo mikið af spítala við Hringbraut að það verði svo dýrt að borga þeim fyrir að teikna nýtt á Vífilsstöðum. Þá séu gömlu teikningrnar ónýtar.

Af hverju er ekki hægt að finna spítala úti í heimi sem fellur að þörfum okkar og fá að nota teikningarnar? Spítala sem komin er reynsla á að fúnkérar? Skafa höfundarnafnið af teikningunum eins og var gert þegar Viðlagahúsin voru byggð og setja nafn valins gæðings í staðinn, borga honum, samþykkja húsið og byggja það í hvelli á innan við 2 árum. Empire State var byggður á 400 dögum 1930. Af hverju skyldi það ekki vera hægt núna? Var byrjað á samkeppni þegar þurfti að byggja spítala þegar heimstyrjaldirnar skullu á? Var hægt að leika sér með tímarammann þá?

Það eru yfirgnæfandi allir sammála um að besti kostur er að byggja algerlega nýtt og Mósalaust hús á Vífilsstöðum. Hitt er svo gersamlega óhagkvæmt í samanburði að flestir sjá. Læknanemar þurfa engan Háskóla við hlið sér í námslokum.

Það eina sem þarf er að drífa í þessu. Láta Kára klára og einhverja með honum  finna hentugan spítala erlendis, fá teikninguna lánaða og láta 1000 Kinverja byggja Landspítala í logandi hvelli. 

Traust Landsbankans

hefur beðið hnekki telur bankaráð Landsbankans. Landsbankinn ætlar í mál vegna Borgunarsölunnar en bankaráðið segir bara af sér í vanþókun yfir einhverju.

Hversu mikið var þetta traust Landsbankans áður en þetta kom til? Hvernig skyldi það vera mælt? Í rúmmáli, þyngd eða lögun?

Allt frá því að Steingrímur J. Sigfússon hóf afskipti af Landsbankanum og bjó til nýja og gamla Landsbankann og eitthvert risaskuldabréf inn í framtíðina, hef ég verið að velta þessu fyrir mér.

Ég átti bréf í Landsbankanum sem Steingrímur þessi sagði að væru ónýt. Samt gat hann haldið áfram í sama húsi, með sömu græjum, sömu málverkum og sama fólki að reka einhvern Landsbanka sem hann sagðist allt í einu eiga. Það var ekki farið að skv. gildandi gjaldþrotalögum um búskipti  heldur öllu búinu bara kippt í burtu frá  fógeta, eigendunum og kröfuhöfunum.

Ég gat ómögulega fundið neitt traust hjá mér á þessum aðgerðum Steingríms Jóhanns hrunstjóra. Og ég hef ekki fundið neitt traust hjá mér þó Bjarni ætli að gefa öllum hlutabréf í mínum gamla banka og enn aðrir séu búnir að ákveða að þetta verði einhverskonar samfélagsbanki sem ekki eigi endilega að græða.

Ég vil því hughreysta fráfarandi bankaráðið með því að ég hef ekki tapað neinu trausti á Landsbankanum og það þarf ekki að hafa áhyggjur af mér.  Og ég er ekkert viss um að margir landsmenn telji sig sérstaklega hafa tapað trausti á Landsbanknum vegna þessa Borgunarmáls. Þetta er því eitthvað sem okkur kemur ekkert við því við sjáum aldrei eyrir út úr þessu öllu.

Það gera  bankastjórinn og starfsmennirnir hinsvegar sem skipta á milli sín hlutabréfum og bónusum í einhverju sem enginn veit hvað er né hvað verður um en kallast Landsbanki Íslands. Svo kemur bara  nýtt bankaráð til að blessa yfir þetta allt. Er þetta ekki vel launuð innivinna?  Getur maður ekkki boðið sig fram þó engir menn hafi komið að máli við mann?

Þarf  traust líka ekki að vera fyrir hendi áður en það getur tapast?

Hrekkjatilburðir

sýnast manni nokkrir af hálfu Framsóknardrógarinnar í ríkisstjórnarsamstarfinu.

Það kann ekki góðri lukku að stýra þegar skoðanamunur er viðraður með þeim hætti sem Framsóknarmenn gera. Já og beinir löðrungar eins og Eygló úr Eyjum réttir Gulla beint á snúðinn.

Það er vandfundinn sá Íslendingur sem vill setja 8 milljarða í aukið fæðingarorlof fyrir feður í stað þess að gera eitthvað annað við þá. Varla verður því trúað að ráðherran sé óvart svona vitlaus að gera annað eins og þetta að eigin frumkvæði. Það býr meira undir.

Forsætisráðherra er hugsanlega farinn að ókyrrast yfir gæftaleysi Framsóknar í samstarfinu. Fylgið hrynur og hrynur meðan Sjálfstæðisflokkurinn hangir á sínu fjórðungsfylgi. Menn geta alveg farið að búast við meiri tíðindum án þess að rýtingsstunga RÚV í bak Sigmundar dag verði túlkuð sem ákall um endurreisn vinstri stjórnar Samfylkingar og VG. En við skulum ekkert gleyma því hver var Guðfaðirinn að myndun þeirrar stjórnar þó að það spryngi allt í fésið á honum þegar þeir þurftu hans ekki með lengur.

Gleymum því ekki Sjálfstæðismenn að það verður að ríða Framsóknartruntunni við stangabeisli og stífa keðju og helst nasamúl líka, annars getur hún hlaupið illilega útundan sér þegar minnst varir. Það getur þurft að hafa þunga ól í hendinni og slá duglega í og helst hafa grimman hund á eftir svo hún gangi innundir sig að aftan ef hún ætlar að vera með hrekkjatilburði.(Síðasta lýsingin er frá Zóponíasi Márussyni höfuðsnillingi og hestmanni í Gusti sem lýsti því fyrir mér hvernig ég ætti að temja mínar bikkjur)

Borgarstjórn Reykjavíkur

virðist búa við takmarkaðar vinsældir Borgarbúa.Sem geta sjálfum sér um kennt í fyrsta lagi að hafa kosið hana svona og í öðru lagi að vera svo vitlausir að skilja ekki stórkostlegar framtíðarsýnir meirihlutans sem hafa bara einn galla, að þær veruleikagerast ekki fyrr en löngu eftir að þessu kjörtímabili lýkur.

Óli Björn dregur fram nokkrar staðreyndir í Mogga í dag:

"...tekjur borgarsjóðs á síðasta ári um 11,3 milljörðum króna hærri að raunvirði en 2010 (m.v. meðalverðlag 2015). Meirihluti borgarstjórnar getur því ekki kvartað yfir tekjuleysi eða óhagstæðri þróun.

Þvert á móti. Allir tekjustofnar eru þandir til hins ýtrasta, útsvarsprósentan eins há og lög heimila og ný gjöld eru tekin upp. Það er því ekki glímt við tekjuvanda heldur heimatilbúinn vanda.

Meirihlutinn hefur misst tökin á rekstri borgarinnar. Á liðnu ári kostaði rekstur A-hluta tæplega 15 milljörðum króna meira að raunvirði en 2010 og eru þá lífeyrisskuldbindingar og afskriftir ekki taldar með..."

"... Sorphirða er í öfugu hlutfalli við hækkun sorphirðugjalda og þegar íbúarnir kvarta, benda stoltir borgarfulltrúar á að það sé bæði hollt og gott að fá sér göngutúr að næsta grenndargámi með ruslið! .."

"... sama tíma og stjórnendum leikog grunnskóla er gert að spara er ráðist í enn eitt gæluverkefnið – breyta á Grensásvegi fyrir 170 millj- ónir króna. Íbúar við götuna og þeir sem þurfa að fara þar um daglega geta að vísu þakkað fyrir að engin áætlun er um að reisa þar fuglahús.

Þeir sem fara um Hofsvallagötu velta því hins vegar margir fyrir sér af hverju í ósköpunum allar þessar holur eru í götunni sem skartaði í nokkra mánuði fuglahúsum án fugla sem kostuðu tugi milljóna..."

"...Þegar fréttamaður innti borgarstjóra eftir því hvort ekki væri hægt að forgangsraða þannig að þessu væri flýtt til að róa áhyggjufulla foreldra var svarið:

„Jú, við erum í raun að gera það en þetta snýst um yfir 127 velli í 59 sveitarfélögum. Þannig að ef Alþingi og ríkið vill koma myndarlega að málinu myndi ég fagna því. Endurbótasjóður sem myndi flýta þessu um land allt væri örugglega eitthvað sem myndi mælast mjög vel fyrir hjá þeim sem hafa lýst áhyggjum af málinu.“"

"...Á sama tíma berast fréttir um að sveitarstjórnir Akraness, Hafnarfjarðar, Kópavogs og Seltjarnarness ætli að fjarlæga kurlið á íþróttavöllum bæjanna og það án þess að blanda ríkinu í verkefnið. Ólíkt hafast þeir að, sjálfstæðismennirnir í sveitarfélögunum fjórum og meirihluti félagshyggjunnar í Reykjavík."

"...Um það skal efast að minnihluti í íslensku sveitarfélagi hafi nokkru sinni fengið önnur eins sóknarfæri og boðið er upp á í Reykjavík. Færin eru hins vegar lítils virði ef þau eru ekki nýtt."

Óli Björn er ekki trúaður á að minnihluti Sjálfstæðismanna sé nokkurs megnugur í því að hefja sókn. Má vera að satt sé.

En maður gæti velt því fyrir sér hvort Halldóri Auðar og Svans þyki hann vera að gera svo merkilega hluti með opna kreditkortinu sínu á Borgarsjóð að honum komi gatnakerfið ekkert við né annað sem útaf stendur? Bara gaman gaman?

Er maðurinn algerlega metnaðarlaus fyrir Borgina sína? Er það til styrktar Píratahreyfingunni á landsvísu að bera ábyrgð á því að láta allt dánka svona í rekstri Borgarinnar? Eða ef honum finnst allt í lagi, er það þá ekki líka slæmt fyrir Píratahreyfingauna á landsvísu að hún sé algerlega afskiptalaus í Borgarstjórn Reykjavíkur?

 

Vandræðin með bloggið

sýnast mér þau, að Google Chrome er ekki lengur hægt að nota til að skrifa á það. Opera nær yfirleitt að koma textanum inn. Það er hægt að skoða blogg í Chrome eftir það.

Eða þannig birtast þessi bloggstífluvandræði hjá mér.

Endurreist traust

langt um betra en gamalt. Svo segir á forsíðu Fréttó:

"Bankasýslan segir í svarbréfi sem sent var í gær að sölumeðferðin á Borgun hafi varpað verulegum skugga á árangur Landsbankans undanfarin misseri og að fagleg ásýnd bankans og stjórnenda hans hafi beðið hnekki.

Segir Bankasýslan mikilvægt að Landsbankinn endurheimti traust. Telur Bankasýslan að bankaráð Landsbankans verði að grípa til viðeigandi ráðstafana til að endurheimta það traust sem bankinn tapaði vegna sölumeðferðarinnar. Bankinn þarf að gera hluthöfum í Landsbankanum grein fyrir því með hvaða hætti bankaráðið telur rétt að bregðast við fyrir l,apríl"

Flott og formlegur inngangur að því að láta Steinþór iðrast beisklega. Skyldi losna staða sem einhver úr ferlinu getur hugsað sér?

Barbabrella, allt komið í lag svo lengi sem viðskiptin með Borgun standa óhögguð.

Svo þegar Tryggingafélögin hætta við að borga sjálfum sér út bótasjóðina eins og fyrri eigendur gerðu, þá skyndilega þarf að endurheimta traust og orðspor?. Það er gert með einni fréttatilkynningu og BINGO, allir sáttir. Það þarf ekkert að bregðast við sérstaklega.

Hvað er þessi bankasýsla að gera ? Getur hún ekki gert eins og stjórn í tryggingafélagi? Er ekki auðvelt að endurreisa traust almennings?

Ekki þarf neitt sérstakt til að endurreisa mitt traust úr engu

Óttar Guðmundsson

sá snjalli geðlæknir og rithöfundur var hjá Arnþrúði á Sögu í dag.

Hann fór þar yfir reynslu Svía af flóttamönnum. Hvernig stór hópur Chile-búa hefði aðlagaðast sænsku samfélagi án nokkurra vandamála. Hvernig hópur Ungverja hefði aðlagast íslensku samfélagi fyrir löngu. Hvernig hópur frá Sómalíu í Svíþjóð neitaði að samlagast sænsku þjóðfélagi. 

Hversvegna tekur þá ekki kristin þjóð kristna einstaklinga úr hópi flóttamanna fremur en múslímska Sómala. Þegar hún getur valið eins og reyndin er.

Hvort halda menn að sé auðveldara fyrir Íslendinga að taka við 100 kristnu hvítu flóttafólki en 10 svörtum múslímskum Sómölum? Hvor hópurinn er líklegri til að aðlagast íslensku samfélagi? Er reynsla Svía einskis virði? 

Af hverju verður þá að fá 80 % múslíma og kannski 20 % kristna Araba þegar þjóð okkar má velja sér flóttamenn frá Palestínu?

Af hverju má ekki velja leiðir sem leiða til mestrar hamingju meðal allra? Líka flóttamannanna?

Af hverju má ekki hlusta á Óttar Guðmundsson lækni ræða yfirvegað og æsingalaust um flóttammannavandann án þess að rasísta- og fastistagargið hefjist i hæðir?