Kattasmalinn í Kópavogi !

Þá er gamla kempan Guðmundur Oddsson tekin við að smala köttum í Kópavogi að hætti hins mikla formanns síns. En Guðmundi var orðið greinilega mikið mál að jafna sakirnar við stóra Satan í Sjálfstæðisflokknum eftir 20 ára vist í eyðimörkinni. Það var enda vonum seinna að Guðmundur var mættur við hlið frú Guðríðar Arnardóttur sem hefur stjórnað krataflokknum í fjarveru Guðmundar uppá síðkastið. Guðmundur var nánast súðbirtur við frúna þegar lok talningarinnar í Smáranum nálguðust og stórsigur frúarinnar og Samfylkingarinnar blasti við. Íhaldið loks fallið eftir fimm kjörtímabila óslitna setu í meirihluta með Framsókn, sem hékk inni með naumindum á hinum skiltumprýdda leiðtoga sínum.Það var skiljanlegt að Guðmundur hafði ekki gefið sér tíma til að fara úr golfbuxunum áður en hann stormaði Smárann til þess að missa ekki af neinu.

Það var varla kólnað í kaffibollum kjörstjórnarinnar þegar Guðmundur var tekinn við meirihlutamyndunina með tveimur nýju flokkunum og  Ólafi lækni, sem er líklega haldinn íhaldsofnæmisheilkenni eins og kollegi hans og nafni Magnússon í Reykjavík. Ólafur þessi er öldrunarlæknir að atvinnu og getur það komið sér vel í þeim viðureignum sem framundan eru þegar reyndir menn og rómsterkir eiga í hlut. 

Það er nú nokkuð þekkt fyrirbrigði að fólk sem er kosið í bæjarstjórn Kópavogs telur sig oft þiggja vald sitt frá Guði og engum öðrum. Skoðanir þess í tæpum meirihluta eru iðulega svo heilagar og dýrmætar að 6 manna meirihlutar leika á reiðiskjálfi. Allt verður með skynsamari hætti þegar meirihlutinn nær 7 mönnum af ellefu. Það væri því með endemum ólíklegt að ekki komi einhvern tímann að því að einhverjir verði með múður við frúna í bæjarmálaflokki nýja meirihlutans. Það gæti þurft að hringja út Guðmund til að setja ofan í við einhverja óþekktarorma eins og hann var vanur að gera í skólanum sínum í gamla daga. Kannski verður að gefa þeim gúllas svo þeir þegi,  en það kann Guðmundur allra manna best.

Það veður fróðlegt að fylgjast með kattasmölun Guðmundar og Guðríðar þegar fer að taka í hnjúkana í bæjarstjórn Kópavogs með fjóra samstarfsflokka. Þá verður gott að vera rásfastur og ákveðinn eins og strákurinn í teiknimyndasögunni sem var í blaðinu í gamla daga þó kannski verði krumpaðra að eiga við marga káta ketti en Valla vin í gamla daga.   

Svar Jóhönnu

Jóhanna Sigurðardóttir sat þreytuleg í Silfri Egils á sunnudaginn. Hún sagði að kosningaúrslitin væru eiginlega endalok fjórflokkanna. Þess vegna yrði nú að blása til stjórnlagaþings og breyta kerfinu.

Hafa menn ekki dæmi um endurskrifun stjórnarskráa frá ýmsum bananalýðveldum, þegar ráðamenn grípa til þeirra fangaráða að breyta stjórnarskránni sér í hag ? Hvernig á að velja stjórnlagaþingið ? Verður það ekki handvalið af ráðamönnum ?  Er ekki ástæða til þess fyrir mig og mína líka að vera uggandi um að boðað stjórnlagaþing muni setja ólýðræðislegar reglur sem auki mismunun þegnanna. Hver á að afgreiða ályktanir stjórnlagaþingsins ? Lýðræðið ?

Á ég að treysta Jóhönnu Sigurðardóttur ? Manneskju sem ekki vílar fyrir sér að keyra landið inn í ESB hvort  sem þjóðin vill eða ekki  ? Finnst mér henni vera treystandi til að setja reglur sem móta lýðræði  landsins til frambúðar ?  Verða þær annað en byrjun á stjórnarskrá Alþýðulýðveldisins Íslands ?

Það hefur ekki verið haldið stjórnlagaþing í Bandaríkjunum síðan þeir sömdu stjórnarskrá sína. Af hverju fáum við ekki afrit af þeirra stjórnarskrá ? Hið ólýðræðislega kjörna  Alþingi okkar Íslendinga getur greinilega ekki gert þær breytingar á stjórnarskrá okkar sem landsmenn geta sætt sig við.   Catch 22  okkar Íslendinga. Ár og kjörtímabil líða og Alþingi heykist á verkinu . Og ef það reynir eitthvað þá er boðið uppá hrossakaup.

 Hvernig í veröldinni á einhver handvalinn hópur vinstrimanna að geta gert einhverja betri stjórnarskrá inní Laugardalshöll ? Á ég að láta þetta yfir mig ganga ? Af hverju er einu sinni rétt kjörnu, þjóðkjörnu, en ekki kjördæmakjörnu  Alþingi ekki treyst fyrir verkinu ?  Kallið það þing stjórnlagaþing og ég skal samþykkja það.

Ég treysti ekki Jóhönnu Sigurðardóttur og ég treysti ekki Steingrími J. Sigfússyni fyrir lýðræði landsins. Ég treysti þessu ólýðræðislega kjörna fólki ekki fyrir málum þjóðarinnar.  Allt fitl slíks fólks við lýðræðið fyllir mig tortryggni.

Svar Jóhönnu veldur mér velgju.

"Hið óþekkta er gott "

 

 

Rithöfundurinn Guðmundur Andri Thorsson, skrifar alls ekki ófyndna grein í Baugstíðindin í dag. Hann veltir fyrir sér niðurstöðum kosninganna og visku þess sem kjósendur gerðu á laugardaginn.

Grípum niður í greininni:

„Í fyrstu virkaði þetta framboð á mann eins og sjónvarpsþáttur. Þetta var eins og leikinn (ó)raunveruleiki fullur af póstmódern-ískri kaldhæðni og innlifun áhorfendanna sterk: ef ég kýs Jón Gnarr þá verð ég fyndinn eins og Jón Gnarr. Hefðbundnir stjórnmálaflokkar starfa þannig að þeir lofa kjósendum einhverju fyrir kosningar og svo koma þeir aftur eftir fjögur ár til að endurnýja umboð sitt til valda og segja: við lofuðum þessu og þessu og við höfum staðið við þetta og þetta - eða: við gátum ekki staðið við þessi og þessi loforð út af þessu og þessu. Við erum svona og svona og ef þið kjósið okkur fáið þið þetta og þetta. Þannig virkar lýðræðið. Gert er út á hið fyrirsjáanlega, það sem við þekkjum, því að það er álitið traust, og það er álitið mikilvægt í lýðræðisríkjum að kjósendur viti hverjum þeir ætla að fela valdið...."

 

„....Óneitanlega er eitthvað brjálæðislegt við að kjósa til valda flokk sem lofar alls konar vitleysu og gefa honum þannig sjálfdæmi um efndirnar og stefnu sína. Það segir sína sögu um algjört hrun stjórnmálakerfisins.

Jón Gnarr sagði á kosninganóttina að enginn þyrfti að vera "hræddur við Besta flokkinn, þá héti hann vondi flokkurinn, eða versti flokkurinn". Hann sagðist líka halda að fólk væri hrætt við hið óþekkta en það væri óþarfi: "hið óþekkta er gott."

Hið þekkta er vont.

Þetta hljómar allt svolítið ískyggilega. En þegar maður skoðar heimasíðu Besta flokksins sér maður að þetta er bylting póli-tísku viðrinanna. Maður sér líka að þetta er þrátt fyrir allt meiri meginstraumsflokkur en virtist í fyrstu; það er samhljómur með málflutningi hans og lífsviðhorfum fólks almennt - meiri en til dæmis hjá Sjálfstæðisflokknum sem leiddi þjóðina út í fen ofsa-frjálshyggju og græðgi. Besti flokkurinn segist aðhyllast norræna velferðarríkið - segir að vísu í framhaldinu að hann sé bara að þykjast vera með stefnu - sem kannski er djókur - og kannski ekki - en aðallega sýnist manni þetta raunverulega uppbyggilegt afl þegar maður les pistla frambjóðendanna sem virka líklegir til að þjóna borgarbúum af meiri alvöru en ýmsir aðrir frambjóðendur. Þetta er ekki bara Jokerinn og hirð hans. Hér er eitthvað annað í gangi ... Kannski fyrst og fremst það að þótt kjósendur þekki ekki það sem þeir vilja þá vilja þeir ekki það sem þeir þekkja."....

Í fjórflokkakerfinu eru fimm flokkar. Það gerist alltaf af og til í íslensku stjórnmálakerfi að fram kemur flokkur sem er á móti "fjórflokknum", fylkir öllum þeim óánægðu um "eitthvað nýtt": Kvennaframboðið, Bandalag Jafnaðarmanna, Þjóðvaki, Samtök Frjálslyndra og Vinstri manna ...

En þetta er samt alveg nýtt. Aldrei hafa hin pólitísku viðrini myndað slíkt afl. Aldrei hefur sjálfu pólitíska kerfinu verið greitt slíkt högg. Skýringarnar eru einkum tvær: skýrsla rannsóknarnefndarinnar sem flokkarnir brugðust seint og illa við - og virðast naumast farnir að lesa - og Icesave, sem varð til þess að fjórflokkurinn dó úr leiðindum einhvern tímann í fyrra. VG fer verst út úr því máli....."

 

Baugsveldið er samt við sig hvað sem öllum kosningum líður. Áfram er hrærð lygin um að Sjálfstæðisflokkurinn beri alla ábyrgðina á hruninu. Að það séu flokksmenn hans, sem hafi valdið því. Allir aðrir en Jón Ásgeir, Finnur Ingólfsson, Sigurður Einarsson, Ólafur Ólafsson og félagar þeirra  leiddu þjóðina út í fen ofsafrjálshyggju og græðgi".

Það er eðlilegt að Jón Ásgeir með fulltingi AraJóns banka noti peningana til að draga frá sér athyglina og klína sökinni á Davíð og Sjálfstæðisflokkinn með velþóknun Jóhönnu og Samfylkingarinnar og geðleysi Steingríms og VG. Bankinn sem enginn veit hver á eða stjórnar, fjármagnar Haganlega rógsherferð Baugs gegn  Sjálfstæðisflokknum. En um leið dregur hann lýðræðið niður á það plan sem við nú erum komin á. Þar sem fyndnin ræður ríkjum og þeir eru nú leiddir af henni til hásætis sem fólkið hafnaði afdráttarlausast eins og í Reykjavík og Kópavogi. Það er hinn óbærilegi léttleiki tilverunnar.

Spillingin í þjóðfélaginu grassérar sem aldrei fyrr og magnast þegar það sem eftir er af lýðræðisviðleitni þjóðarinnar  er haft að háði og spotti af helstu rithöfundum þjóðarinnar.Slíkar umræður notast svo til þess að draga athyglina frá því úrræðaleysi sem við blasir í landsmálunum þegar allir uppboðsfulltrúar eru  bókaðir hálft ár fram í tímann við að selja ofan af fjölskyldum þessa lands. Þetta er hið norræna velferðarkerfi Steingríms J. og VG að störfum sem Guðmundur egir að Jón Gnarr og hans fólk aðhyllist.

Það er merkilegt til þess að vita hvernig fjármálaspillingin á Íslandi er notuð til þess að draga alla viðleitni til heiðarleika og hugsjónabaráttu í landinu niður í kjallara.  Til þess leigja menn sér hina fyndnustu penna eins og Guðmund Andra Thorsson til þess að kasta mykjunni á þá sem illa geta varið sig gegn ofurveldi peninganna.

Þannig verður hið óþekkta betra en hið þekkta.

 

Evrulygin !

Gunnar Rögnvaldsson vinur okkar í Danmörku hefur þýtt grein úr Handelsblatt hinu þýska. Ég stel greininni frá honum til að birta þeim sem ekki hafa rekist á þetta, vegna þess að kratarnir okkar prédika enn inngöngu í Evrópusambandið með upptöku evrunnar sem leiðarljós. Kostnaðurinn er ekki orðinn nema 6 milljarðar fyrir þetta bjölluat í Brussel, sem hvorki þjóðin né Steingrímur ráðherra ætla að samþykkja þó að Steingrímur J.  kingi annasr hverju sem er fyrir ráðherralaunin.  

Greinin er svona í þýðingu Gunnars:

"Lygarar evru-myntbandalagsins

Þýska viðskiptablaðið Handelsblattvar með harðorða grein í blaðinu fyrir nokkrum dögum undir yfirskriftinni "evrulygarar - hvernig þeir sviku loforð sín". Evran er góðviðris mynt, segir blaðið, hún þolir ekki álag. Undir álagi hefur ECB-seðlabanki Evrópusambandsins hent öllum grundvallarreglum seðlabankans og myntbandalagsins fyrir borð. Blaðið rekur 6 þátta atburðarrás svikinna loforða. 

Fyrsta loforðið var: Uppfylla þarf þrjú skilyrði fyrir aðild að myntbandalaginu. Þau lönd sem uppfylla skilyrðin geta tekið upp evru - Theo Waigel nóvember 1996.

Fyrsta loforð svikið: þetta árið uppfylla engin af 16 löndum myntbandalagsins þessi skilyrði. Ríkissjóðir myntbandalagsins eru að meðaltali reknir með 6,6% tapi. Ekkert bendir til að þetta lagist á næstu árum. Ríkissjóður Írlands er rekinn með með 11,7% tapi.

Annað loforðið var: "evran verður að minnsta kosti eins góður og stöðugur gjaldmiðill eins og þýska markið var" -  Theo Waigel nóvember 1996.

Annað loforð svikið: evran hefur frá 1999 sveiflast meira gagnvart dollar en þýska markið gerði síðustu 10 árin í lífi þess. Þetta gerðist þrátt fyrir að verðbólga var aðeins 1,5% að meðaltali á fyrsta áratug evrunnar. En á síðasta áratug þýska marksins var verðbólgan 2,5%. Þrátt fyrir þetta hefur evran verið óstöðugri mynt. 

Þriðja loforðið var: Eftir að við fáum evru mun þýska þjóðin gleyma þýska markinu - Helmut Kohl, apríl 1998.

Þriðja loforð svikið:Staðreyndin er sú að margir Þjóðverjar vilja fá þýska markið aftur. Samkvæmt rannsókn GDZ-Bank vilja 44% Þjóðverja leggja niður evruna og fá þýska markið aftur strax. 

Fjórða loforðið var:Það er enginn seðlabanki í heiminum eins óháður og sjálfstæður eins og ECB-seðlabankinn - Wim Duisenberg, júní 1998

Fjórða loforð svikið:Staðreyndin er sú að eftirmaður Duisenberg,  Jean-Claude Trichet, hefur brotið allar reglur peningastefnunnar samkvæmt öllum reglugerðarbókum. Hann kaupir ríkisskuldabréf. Hann prentar peninga og hendir regluverki peningastefnu seðlabankans fyrir borð. Samkvæmt yfirhagfræðingi Deutsche Bank, Thomas Mayer, er ECB-seðlabankinn nú orðinn handlangari ríkisstjórna evrulanda. 

Fimmta loforðið var: Ekkert eitt land eða ein ríkisstjórn á evrusvæðinu mun fá neina sérmeðferð hjá ECB-seðlabankanum. "Seðlabanki Bandaríkjanna breytir ekki regluverki eða stefnu sinni vegna eins einstaks fylkis í Bandaríkjunum" - Jean-Claude Trichet, janúar 2010 

Fimmta loforð svikið:Síðan þann 3. maí 2010 tekur ECB-seðlabankinn við ríkisskuldabréfum Grikklands þó svo að þau uppfylli ekki kröfur um veðhæfni því þau eru í ruslflokki. Þetta var gert vegna yfirvofandi ríkisgjaldþrots Grikklands og bara fyrir Grikkland.

Sjötta loforðið er: Lofað er að eyða áhrifum aukins peningamagns í umferð vegna sérstakra aðgerða seðlabankans sem er bein afleiðing neyðar- og björgunaraðgerða myntbandalagsins, þ.e. bankinn fer út og kaupir ríkisskuldabréf á markaði fyrir peninga sem hann prentar sjálfur.

Sjötta loforð svikið:Þetta er síðasta loforð ECB-seðlabankans. Hann segist hafa til ráðstöfunar tól og tæki sem sjúga inn samsvarandi peningamagn úr umferð og hann býr til eftir að bankinn á algerlega tilviljanakenndan hátt er kominn út í ríkisskuldabréfakaup. Hann segist þannig ætla að koma í veg fyrir verðbólgu. Hvort þetta takist hjá ECB eru sérfræðingar efins um; Handelsblatt "

Kratarnir okkar eru enn að eyða milljörðum í að troða okkur inní þetta Evrópuríki. Pétur Blöndal, líkir stöðu Íslands eftir inngöngu í Evrópuríkið, þar sem Íslendingar verða herskyldir, við stöðu Ísfirðinga gegn þingveldinu í Reykjavík Þeir verða að senda sendinefndir til að betla stuðning við hvað sem er, vegarspotta hér, brú þar. Alveg eins yrðu Íslendingar á jaðarsvæði Evrópuríkisins með betlistaf í hendi. Og Pétur segir að fullveldisframsalið sé ekki til næstu ára heldur til 200 ára eða meira og biður Íslendinga að gera sér ljóst hvað um sé að ræða.

Margt bendir til þess að evran sé dauðadæmd. Verkalýðsbófarnir í jaðarlöndunum munu aldrei samþykkja kauplækkanir í hvaða mynt sem er fremur en hér á landi.  Það er fullreynt að það er ekki hægt að tala af skynsemi við menn eins og Guðmund Gunnarsson í Rafiðn  eða Eirík Jónsson hjá Kennarasambandinu svo dæmi sé tekið um meðal- verkalýðsþursa. Eina leiðin til að gera þá óskaðlega um stund er með gengisfalli krónunnar eftir að þeir hafa barið vitleysuna í gegn með ofbeldi og gíslatökum. Til þess að breyta þessu  vantar okkur jafnoka Guðmundar J. og Einars Odds, sem vonandi endurfæðast fljótlega.

Þess vegna getum við Íslendingar aldrei tekið upp aðra mynt en krónuna.

En við getum vel haft gjaldeyrisfrelsi eins og hér ríkti á Davíðstímanum, þegar allir Íslendingar höfðu það betra en nokkru sinni fyrr í Íslandssögunni. Nú reyna kommatittirnir að snúa öllu á haus og afflytja frelsið til  að koma einræðishugmyndum sinum fram.

Látum ekki blekkjast af þessum stanslausa haturs-og niðurrifsáróðri kommúnistanna. Við getum endurheimt hina góðu tíma aftur og reist frjálshyggjuna til þess vegs og virðingar aftur sem þjóðinni er nauðsynleg. Ekki viljum hafa þetta ömurlega " steingrímska"  ástand í efnahagsmálum til eilífðar- er það ?

Hættum að hlusta á bullið í krötunum um ágæti evrunnar og Brusselvaldsins. Þeir vita nefnilega ekkert hvað þeir eru að tala um.

Landið er að rísa !

Við Sjálfstæðismenn finnum fyrir því daglega núna að landið er að rísa hér í Kópavogi fyrir flokknum. Frambjóðendur okkar eru iðnir við að heilsa fólki við kjörbúðirnar í góða verðinu. Móttökurnar eru frábærar og fólk segist unnvörpum ekki ætla að láta villa sér sýn þegar spurt er hvort það óski virkilega eftir vinstri ríkisstjórn hér í Kópavog.

Sjálfstæðisflokkurinn er með kynjaskiptan lista. Ekki þurfti neinn að reyna á sig vegna þessa því listinn kom svona uppúr kössunum í prófkjörinu þar sem hálft fjórða þúsund Kópavogsbúa tók þátt.

Berið saman Sjálfstæðisflokkinn sem fer til fólksins með sín mál og Samfylkinguna þar sem 180 manns völdu Guðríði Arnardóttur leiðtoga sinn í "reykfylltu bakherbergi"  á fundi sem stóð í heila fimm klukkutíma ! Það komu 36 á klukkutímann ! Þvílík ös ! Það hefur verið hrein örtröð á fundinum ! Og Samfylkingin kallar sig svo flokk fólksins !

En landið er að rísa fyrir Sjálfstæðisflokknum. Það finnum við hér í Kópavogi.

Dömufrí !

Þá stóð upp Steinunn Valdís af ballinu.

Sýndist nokkrum hún hneigja sig fyrir þeim Gulla og Gísla Marteini ?

Eða var kannski ekki dömufrí ?

Fíflaflokkur sannar sig !

Forystumaður fíflaflokksins í Kópavogi sannaði sig ágætlega á Útvarpi Sögu í morgun. Fyrir utan það að í ljós kom að hann hafði ekki minnstu hugmynd um neitt í bæjarmálum Kópavogs, þá sannaði hann að hann kann ekki einn einasta mannasið. Gjamm, öskur og uppnefni  var það eina sem frá honum kom. Hann gat engu svarað um hvað hann ætlaði að gera fyrir Kópavog, aðeins sett á upphrópanir og hundagjamm um hvað hinir væru vitlausir og lélegir. Það er þetta með flísina og bjálkann.

Mér finnst að fulltrúar alvöruflokkanna eig að neita að mæta í viðtöl með þessum manni nema að stjórnandi geti skrúfað fyrir hann svo að aðrir fái að svara í friði fyrir honum. Það er ekki hægt að leggja það á vitiborið fólk að sitja til borðs með svona manni.

Forustumaður Fíflaflokksins sannaði sig rækilega í þættinum í morgun.

Hverskonar flokkur er VG ?

Grímur Atlason veltir fyrir sér hlutum sem þvælast fyrir mér. Munurinn er sá að hann er félagi í VG sem ég er ekki ennþá. En ég hef hugsað mér að ganga í flokkinn fyrir næsta prófkjör. Ég ætla líka að ganga í aðra flokka þar sem það er ekki verjandi að láta þá eina um að velja sér forystumenn. Það er mál mitt og þjóðarinnar að hafa áhrif í þá veru að til forystu veljist jafnan hæfast fólk. Þessvegna ætla ég örugglega að mæta á slíka fundi og gera skyldu mína. Það er ekkert sem bannar mér að vera í feliri flokkum en einum.

Grímur segir á vefsíðu sinni:

"Lilja Mósesdóttir segir Magma ævintýrið hafa kostað fylgi í borginni. Það er vissulega rétt að þingflokkur VG hefur brugðist þegar kemur að Magna og fleiri málum og þar er Lilja ekki undanskilin.  Það er þó ekki víst að fólk sé að yfirgefa flokkinn vegna Magna. Lilja gæti allt eins þurft að líta sér nær þegar hún leitar skýringa á ógengi flokksins í borginni og víðar.

VG er flokkur sem hefur logað í deilum síðustu misseri. Margir hafa misst trúna á starfhæfni flokksins enda virðist fólk meira og minna ósammála innbyrðis. Það væri kannski í lagi ef fólk deildi innbyrðis ef það leiddi síðan málin til lykta. Það er heilbrigt að deila en það er óheilbrigt að ræða aldrei við þann sem þú deilir á. Lilja Mósesdóttir og nokkrir félaga hennar virðast ekki rætt deilur sínar nema í gegnum fjölmiðla. Þess vegna lekur fylgið af VG – Magma var bömmer en fylgishrun í borginni tengist Magma lítið sem ekkert.

Ég veit ekki hvernig ríkisstjórnin á að geta starfað áfram við þau skilyrði sem aðstandendur hennar hafa sett henni. Þingflokksfélagar í VG tala greinilega ekki saman og sjálfshyggjan, sem VG hefur iðulega fordæmt, virðist öllu ráða. Það er afskaplega „klént“ að senda út ályktanir eftir á eða hafna því sem orðið er. Lilja er svo sannarlega ekki undanskilin þegar kemur að þessum eftiráatkvæðagreiðslum. Af hverju nýtti hún ekki tækifærin áður en ákvarðanir voru teknar? 

Þetta fólk, sem kost til valda í kjölfar hruns einstaklingshyggjunnar, verður að láta af þessum endalausu leiðindum og taka ábyrgð á stöðu mála. Verkefnin verða ekki leyst með sundurlyndi og sérgæsku.

Hvers vegna ætti fólk að kjósa VG? Fyrir hvað stendur flokkurinn? Er flokkurinn þjóðernissinnaður íhaldsflokkur? Frjálslyndur félagshyggjuflokkur? Grænn umbótaflokkur eða eitthvað annað?  Það er of stórt gat í hugmyndafræðinni sem aftur ruglar fólk í ríminu. Það er ekki bara nóg að segja: Við erum hrein og bein og sváfum ekkert hjá fyrir hjónaband. Það dugar bara einu sinni – núna þarf flokkurinn að sýna hvað í hann er spunnið. Þjóðin verður að fá að sjá að þarf fari flokkur sem getur leyst úr sínum málum. 

Þvílík vonbrigði að horfa upp á þessa vitleysu!"

Ef Grímur veit þetta ekki, hvernig á ég þá að vita þetta ? Verð ég ekki að hjálpa VG til að skilja sjálfa sig ?

Jón Ásgeir and his fabulous four !

  

  Nú er BYR fallinn. Enn eitt handarverk meistara Jóns Ásgeirs og félaga hans. Lánveitingar til þeirra félaga felldu BYR þar sem afskrifa þurfti lán uppá  tugi milljarða til þeirra, sem þeir létu handbendi sín í stjórn BYR samþykkja að lána gegn engum tryggingum. Starfsmenn BYR sem áttu að kunna Basel-reglurnar og halda trúnað við umbjóðendur sína brugðust eigendunum. Enn eitt bankaránið innanfrá. Enn eitt brotið af hálfu trúnaðarmanna banka leiðir til þess að eigendurnir tapa öllu. Þetta frábæra starfsfólk og trúnaðarmenn okkar stofnfjáreigenda, sem var venja að lofsyngja  á hverjum fundinum eftir annan lét þá sumt bara kaupa sig til brotastarfsemi eða þá þagnar.

Jón Ásgeir skipulagði leikfléttu sem fólst í því að láta stofnfjárfesta auka við stofnfé sitt uppá 30 milljarða. Hann beitti fyrir þá með því að bankinn hans Glitnir myndi lána þeim sem vildu fyrir allri aukningunni. Engra frekari trygginga yrði krafist heldur en veðs í bréfunum sjálfum. Strax á fyrsta ári myndu menn fá myndarlegan arð sem myndi greiða þriðjung af láninu. Næstu ár myndi arður svo greiða restina af skuldinni. Fyrirhafnarlaus fjármögnun stofnfjárkaupa þessa óskabarns allra, BYR Sparisjóðs.

Það sem menn ekki vissu en geta sér til  núna var það að Jón Ásgeir var búinn að undirbúa það að leika BYR svo grátt með tryggingarlausum lánveitingum til sín og   félaga sinna  að BYR yrði einfaldlega hirtur af Glitni sem  Jón Ásgeir ætlaði auðvitað að eiga þá. Menn myndu einfaldlega láta Glitni hirða stofnfjárbréfin sín og sleppa við að borga skuldirnar. Þeir sem áttu sín bréf skuldlaust myndu einfaldlega ekki geta gert neitt.  Til viðbótar fengu svo aðrir sjálfstæðir bandíttar í stjórn BYR  að leika lausum halda til að stela og svindla fyrir sjálfa sig þó  tiltölulegt smáræði væri um að ræða eins og Exeter Holdings málið reyndist miðað við stóra þjófnaðinn. Allt sukkið með félögin fimmtán eða fleiri eins og Shelley Oaks, Njarðarnesið hans Sólness, Lava og hvað þau hétu nú öll felufélögin, hverfur nú inní blámóðu eilífðarinnar í hugum stofnfjáreigenda, Þeim kemur þetta ekki við lengur og skiptir þá engu máli.

Því nú er Steingrímur J. sem sagt búinn að hirða BYR og allir stofnfjáreigendur búnir að tapa öllu sínu. Sætt er sameiginlegt skipbrot er stundum sagt. Jón Ásgeir hefur það gott í New York og allir hinir félagarnir  virðast sloppnir með sitt á þurru, því enginn þeirra borgar neitt til baka af því sem þeir fengu lánað.

Ragnar Z. bankastjóri  fékk milljón í kaup fyrir hvern af þrjátíu milljörðunum sem BYR tapaði 2008 og endurskoðandinn Sigurður Jónsson annað eins.   Ragnar Z.og löggiltur endurskoðandinn Sigurður Jónsson   lugu því  blákalt að okkur stofnfjáreigendum  í apríl 2009 að ársreikningur BYR  sýndi rétta stöðu fyrirtækisins. Það leið ekki árið áður en sá sannleikur birtist að tapið var miklu meira en þetta og að fyrirtækið var þá þegar banvænt og varð ekki bjargað.Þeir þurfa ekki einu sinni að reyna að segja okkur að þeir hafi ekki vitað betur.

 Sigurður Jónsson heldur auðvitað lögvörðum réttindum sínum sem endurskoðandi eins og ekkert hafi í skorist og blés meira að segja til ráðstefnu um siðferði í viðskiptum eftir þetta. Við stofnfjáreigendur getum ekkert annað en gníst tönnum í máttvana bræði. Sparisjóðahugsjónin okkar gamla er þar með líklega dauð og fé án hirðis mun ekki valda bestu mönnum áhyggjum. Þó hefur næstbesti flokkurinn í Kópavogi lýst yfir áhuga á að stofna nýjan sparisjóð og það er áreiðanlega til fólk þar í bæ sem saknar síns gamla Sparisjóðs Kópavogs, þar sem málin snérust um fólk. Lítil og ljót klíka sem náði þar völdum stal þessu góða félagi af okkur Kópavogsbúum og myrti sparisjóðahugsjónina um leið. Megi þeirra skömm lengi uppi vera. Við vildum gjarnan eiga okkar gamla SPK aftur og margir vilja endurreisa hann. En nú eru menn mjög hremmdir  eftir orrustur undanfarinna missera og er því ekki jafn léttvígt sem áður  eins og Kakali varð að reyna á sinni tíð.

Því  málið er heldur ekki búið fyrir gömlu stofnfjáreigendurna sem voru talaðir inná að styrkja BYR.  Hvíta- Birna, sem ekki þurfti að axla ábyrgð af sínum hlutabréfakaupum í Glitni, nú vammlaus bankastjóri   í Íslandsbanka,  geymir núna skuldabréfin góðu sem ekki verða borguð með arði héðan af. Áttu nokkrar aðrar tryggingar að renna til bankans nema bréfin spyr fólkið núna ?   Nei nei, engar frekari tryggingar !,  var okkur sagt af trúnaðarmönnum BYR þegar útboðið fór fram. Okkur var meira að segja hótað að gömlu bréfin okkar yrðu verðlaus ef við ekki keyptum. 

En núna átt þú hinsvegar bara að borga bréfin þín kallinn minn eins og venjulegar skuldir þó að þau hafi nú ekki meira verðgildi en ein rúlla af klósettpappír.  Stofnfjáreigendur í BYR höfðu stofnað með sér samtök á sérstökum fundi  til þess að standa vörð um fyrirtækið og efla þess hag. Þá voru menn bjartsýnir á björgun fyrirtækisins og Jón Finnbogason sparisjóðsstjóri lofaði að láta einskis ófreistað að fletta ofan af öllum misgerðum.   Síðan höfum við ekki heyrt múkk frá þeim manni nema að bankinn væri farinn á hausinn.

Nú er stofnfjáreigendum tvístrað á víðan völl og  hugsjónaeldurinn er slokknaður. Einmitt það sem Hvíta-Birna bíður eftir. Nú er hægt að taka hvern einstakan fyrir sig og bjóða honum að borga bréfin sín útundir vegg.  Fingurnir skrifa hægt en þeir skrifa örugglega. Allir , ólögráða börn sem keyptu stofnfé og skrifuðu undir skuldaviðurkeningar, sem og nú örvasa gamalmenni og sterbbú skulu borga sínar skuldir.  Samstöðulaust lið verður skorið niður við trog og leikurinn verður fullkomnaður.

Þökk sé Jóni Ásgeiri and his Fabulous Four !

Auvidað Gnarrinn ma..r !

Lifandis eru allskyns fræðingar orðnir vitrir eftir að svokallaðar skoðanakannanir  sýni vaxandi fylgi við fíflaflokk Jóns Gnarr. Ég er ekki augnablik í vafa um að Jón Gnarr er jafnoki allra þeirra sem eru í framboði fyrir hina flokkana. Þetta er eldklár náungi og yrði áreiðanlega fínn borgarstjóri þó svo að hann myndi líklega breyta stefnunni örlítið.

En svo koma svona hrútfúlar og seríösar manneskjur eins og Stefanía Óskarsdóttir og taka það sem gefið að enginn geti gert að gamni sínu nema Jón Gnarr. Hún heldur virkilega að enginn svari nema í alvöru þegar spyrlarnir hringja um hvað viðkomandi ætli að kjósa. Er ekki alkunna að Danir eru drengir góðir og vinfastir og veita jafnan þeim sem betur mega sín ?

 Stefanía segir:

"Staða stjórnmálaflokkanna er svo slæm að jafnvel margir stuðningsmenn þeirra eiga í erfiðleikum með að halda uppi merkjum þeirra, svo rúnir trausti eru flokkarnir eftir hrunið. Þetta er mat Stefaníu Óskarsdóttur stjórnmálafræðings sem telur óþol gagnvart flokkum rótina að vinsældum Besta flokksins."

„- Svo við tökum dæmi þá leið langur tími þar til Ingibjörg Sólrún Gísladóttir og Þorgerður Katrín Gunnarsdóttir báðust afsökunar á þætti þeirra í hruninu, auk þess sem Halldór Ásgrímsson þótti ekki ganga fram af eftirsjá vegna meints þáttar hans í hruninu í nýlegu Kastljósviðtali. "

Blaðamaður spyr: "Telurðu að ef stjórnmálamenn hefðu gengið fram af meiri auðmýkt að andrúmsloftið væri hugsanlega öðruvísi?"

Stefanía hugsar sig þá um og kveðst svo hallast að því að svarið sé já. Hún rifjar svo upp að fjöldi þingmanna hafi strax farið í skotlínuna vegna hrunsins. Sumir hafi dregið sig í hlé en aðrir sitji áfram og njóti stuðnings vina sem telji illa að þeim vegið. Hún víkur svo að málefnastöðu flokkanna.

 

„Það er svo óþægilegt fyrir stuðningsmenn flokka að geta ekki varið stefnuna, að geta ekki eytt sínu púðri í að verja stefnuna og tala upp frambjóðendur. Í staðinn þurfa þeir að afsaka það sem gerðist í fortíðinni og bera í bætiflóka fyrir fólk sem víkur ekki til hliðar.

Í Bretlandi og víða annars staðar er miklu meiri hefð fyrir því að fólk víki af sviðinu um leið og það koma upp smávægilegar efasemdir um heiðarleika eða hvað það er. Það er gert vegna þess að menn þekkja að það er miklu vænlegra til árangurs fyrir heildina til að halda áfram að þurfa ekki að vera fastur í sporinu og afsaka einhverja tiltekna einstaklinga.

Hérna hjá okkur er þjóðfélagið svo lítið að einstaklingarnir verða svo fyrirferðamiklir,“ segir Stefanía og bendir á að mál Sigrúnar Bjarkar Jakobsdóttur, formanns bæjarstjórnar á Akureyri og oddvita sjálfstæðismanna þar í bæ, hafi orðið til að styrkja í sessi þá útbreiddu skoðun að stjórnmálamenn ætluðu ekki að læra af reynslunni."

Mikið endemis gufurugl er í þessum annars laglega stjórnmálafræðing !. Þeir láta auðvitað alltaf mest af Ólafi kóngi sem hvorki hafa heyrt hann né séð. Allskyns fólk þykist vita allt um Sjálfstæðisflokkinn sem hefur aldrei komið þar inn fyrir dyr.Ekkert af þessu bulli í Stefaníu á við þann flokk. Stefna flokksins hefur ekkert breyst og enginn flokksmaður á í erfiðleikum með að hefja hana á loft.

Hinsvegar mætti þessi aumingjans alvörukona hugsa sér að einhver hringi í mig þegar ég er búinn að heyra að Jón Gnarr sé í stórsókn. Þarf hún endilega að búast við því að ég segi satt og rétt frá því hvernig ég ætli að kjósa ? Bara af því að einhver Gallup er í símanum að pirra mig á matmálstíma ? Af hverju skyldi ég endilega setja mig í stellingar og segja með áhersluþunga og mikilli alvöru: "  Sjálfstæðisflokkinn  eins og ég hef alltaf gert, pabbi minn á undan mér og afi minn á undan honum." 

 Af hverju bregð endilega ég ekki á kreik og segi í Gnarrískum stíl:

"Auðvidað Gnarrinn ma..r !"