Traust Landsbankans

hefur beðið hnekki telur bankaráð Landsbankans. Landsbankinn ætlar í mál vegna Borgunarsölunnar en bankaráðið segir bara af sér í vanþókun yfir einhverju.

Hversu mikið var þetta traust Landsbankans áður en þetta kom til? Hvernig skyldi það vera mælt? Í rúmmáli, þyngd eða lögun?

Allt frá því að Steingrímur J. Sigfússon hóf afskipti af Landsbankanum og bjó til nýja og gamla Landsbankann og eitthvert risaskuldabréf inn í framtíðina, hef ég verið að velta þessu fyrir mér.

Ég átti bréf í Landsbankanum sem Steingrímur þessi sagði að væru ónýt. Samt gat hann haldið áfram í sama húsi, með sömu græjum, sömu málverkum og sama fólki að reka einhvern Landsbanka sem hann sagðist allt í einu eiga. Það var ekki farið að skv. gildandi gjaldþrotalögum um búskipti  heldur öllu búinu bara kippt í burtu frá  fógeta, eigendunum og kröfuhöfunum.

Ég gat ómögulega fundið neitt traust hjá mér á þessum aðgerðum Steingríms Jóhanns hrunstjóra. Og ég hef ekki fundið neitt traust hjá mér þó Bjarni ætli að gefa öllum hlutabréf í mínum gamla banka og enn aðrir séu búnir að ákveða að þetta verði einhverskonar samfélagsbanki sem ekki eigi endilega að græða.

Ég vil því hughreysta fráfarandi bankaráðið með því að ég hef ekki tapað neinu trausti á Landsbankanum og það þarf ekki að hafa áhyggjur af mér.  Og ég er ekkert viss um að margir landsmenn telji sig sérstaklega hafa tapað trausti á Landsbanknum vegna þessa Borgunarmáls. Þetta er því eitthvað sem okkur kemur ekkert við því við sjáum aldrei eyrir út úr þessu öllu.

Það gera  bankastjórinn og starfsmennirnir hinsvegar sem skipta á milli sín hlutabréfum og bónusum í einhverju sem enginn veit hvað er né hvað verður um en kallast Landsbanki Íslands. Svo kemur bara  nýtt bankaráð til að blessa yfir þetta allt. Er þetta ekki vel launuð innivinna?  Getur maður ekkki boðið sig fram þó engir menn hafi komið að máli við mann?

Þarf  traust líka ekki að vera fyrir hendi áður en það getur tapast?

Hrekkjatilburðir

sýnast manni nokkrir af hálfu Framsóknardrógarinnar í ríkisstjórnarsamstarfinu.

Það kann ekki góðri lukku að stýra þegar skoðanamunur er viðraður með þeim hætti sem Framsóknarmenn gera. Já og beinir löðrungar eins og Eygló úr Eyjum réttir Gulla beint á snúðinn.

Það er vandfundinn sá Íslendingur sem vill setja 8 milljarða í aukið fæðingarorlof fyrir feður í stað þess að gera eitthvað annað við þá. Varla verður því trúað að ráðherran sé óvart svona vitlaus að gera annað eins og þetta að eigin frumkvæði. Það býr meira undir.

Forsætisráðherra er hugsanlega farinn að ókyrrast yfir gæftaleysi Framsóknar í samstarfinu. Fylgið hrynur og hrynur meðan Sjálfstæðisflokkurinn hangir á sínu fjórðungsfylgi. Menn geta alveg farið að búast við meiri tíðindum án þess að rýtingsstunga RÚV í bak Sigmundar dag verði túlkuð sem ákall um endurreisn vinstri stjórnar Samfylkingar og VG. En við skulum ekkert gleyma því hver var Guðfaðirinn að myndun þeirrar stjórnar þó að það spryngi allt í fésið á honum þegar þeir þurftu hans ekki með lengur.

Gleymum því ekki Sjálfstæðismenn að það verður að ríða Framsóknartruntunni við stangabeisli og stífa keðju og helst nasamúl líka, annars getur hún hlaupið illilega útundan sér þegar minnst varir. Það getur þurft að hafa þunga ól í hendinni og slá duglega í og helst hafa grimman hund á eftir svo hún gangi innundir sig að aftan ef hún ætlar að vera með hrekkjatilburði.(Síðasta lýsingin er frá Zóponíasi Márussyni höfuðsnillingi og hestmanni í Gusti sem lýsti því fyrir mér hvernig ég ætti að temja mínar bikkjur)

Borgarstjórn Reykjavíkur

virðist búa við takmarkaðar vinsældir Borgarbúa.Sem geta sjálfum sér um kennt í fyrsta lagi að hafa kosið hana svona og í öðru lagi að vera svo vitlausir að skilja ekki stórkostlegar framtíðarsýnir meirihlutans sem hafa bara einn galla, að þær veruleikagerast ekki fyrr en löngu eftir að þessu kjörtímabili lýkur.

Óli Björn dregur fram nokkrar staðreyndir í Mogga í dag:

"...tekjur borgarsjóðs á síðasta ári um 11,3 milljörðum króna hærri að raunvirði en 2010 (m.v. meðalverðlag 2015). Meirihluti borgarstjórnar getur því ekki kvartað yfir tekjuleysi eða óhagstæðri þróun.

Þvert á móti. Allir tekjustofnar eru þandir til hins ýtrasta, útsvarsprósentan eins há og lög heimila og ný gjöld eru tekin upp. Það er því ekki glímt við tekjuvanda heldur heimatilbúinn vanda.

Meirihlutinn hefur misst tökin á rekstri borgarinnar. Á liðnu ári kostaði rekstur A-hluta tæplega 15 milljörðum króna meira að raunvirði en 2010 og eru þá lífeyrisskuldbindingar og afskriftir ekki taldar með..."

"... Sorphirða er í öfugu hlutfalli við hækkun sorphirðugjalda og þegar íbúarnir kvarta, benda stoltir borgarfulltrúar á að það sé bæði hollt og gott að fá sér göngutúr að næsta grenndargámi með ruslið! .."

"... sama tíma og stjórnendum leikog grunnskóla er gert að spara er ráðist í enn eitt gæluverkefnið – breyta á Grensásvegi fyrir 170 millj- ónir króna. Íbúar við götuna og þeir sem þurfa að fara þar um daglega geta að vísu þakkað fyrir að engin áætlun er um að reisa þar fuglahús.

Þeir sem fara um Hofsvallagötu velta því hins vegar margir fyrir sér af hverju í ósköpunum allar þessar holur eru í götunni sem skartaði í nokkra mánuði fuglahúsum án fugla sem kostuðu tugi milljóna..."

"...Þegar fréttamaður innti borgarstjóra eftir því hvort ekki væri hægt að forgangsraða þannig að þessu væri flýtt til að róa áhyggjufulla foreldra var svarið:

„Jú, við erum í raun að gera það en þetta snýst um yfir 127 velli í 59 sveitarfélögum. Þannig að ef Alþingi og ríkið vill koma myndarlega að málinu myndi ég fagna því. Endurbótasjóður sem myndi flýta þessu um land allt væri örugglega eitthvað sem myndi mælast mjög vel fyrir hjá þeim sem hafa lýst áhyggjum af málinu.“"

"...Á sama tíma berast fréttir um að sveitarstjórnir Akraness, Hafnarfjarðar, Kópavogs og Seltjarnarness ætli að fjarlæga kurlið á íþróttavöllum bæjanna og það án þess að blanda ríkinu í verkefnið. Ólíkt hafast þeir að, sjálfstæðismennirnir í sveitarfélögunum fjórum og meirihluti félagshyggjunnar í Reykjavík."

"...Um það skal efast að minnihluti í íslensku sveitarfélagi hafi nokkru sinni fengið önnur eins sóknarfæri og boðið er upp á í Reykjavík. Færin eru hins vegar lítils virði ef þau eru ekki nýtt."

Óli Björn er ekki trúaður á að minnihluti Sjálfstæðismanna sé nokkurs megnugur í því að hefja sókn. Má vera að satt sé.

En maður gæti velt því fyrir sér hvort Halldóri Auðar og Svans þyki hann vera að gera svo merkilega hluti með opna kreditkortinu sínu á Borgarsjóð að honum komi gatnakerfið ekkert við né annað sem útaf stendur? Bara gaman gaman?

Er maðurinn algerlega metnaðarlaus fyrir Borgina sína? Er það til styrktar Píratahreyfingunni á landsvísu að bera ábyrgð á því að láta allt dánka svona í rekstri Borgarinnar? Eða ef honum finnst allt í lagi, er það þá ekki líka slæmt fyrir Píratahreyfingauna á landsvísu að hún sé algerlega afskiptalaus í Borgarstjórn Reykjavíkur?

 

Vandræðin með bloggið

sýnast mér þau, að Google Chrome er ekki lengur hægt að nota til að skrifa á það. Opera nær yfirleitt að koma textanum inn. Það er hægt að skoða blogg í Chrome eftir það.

Eða þannig birtast þessi bloggstífluvandræði hjá mér.

Endurreist traust

langt um betra en gamalt. Svo segir á forsíðu Fréttó:

"Bankasýslan segir í svarbréfi sem sent var í gær að sölumeðferðin á Borgun hafi varpað verulegum skugga á árangur Landsbankans undanfarin misseri og að fagleg ásýnd bankans og stjórnenda hans hafi beðið hnekki.

Segir Bankasýslan mikilvægt að Landsbankinn endurheimti traust. Telur Bankasýslan að bankaráð Landsbankans verði að grípa til viðeigandi ráðstafana til að endurheimta það traust sem bankinn tapaði vegna sölumeðferðarinnar. Bankinn þarf að gera hluthöfum í Landsbankanum grein fyrir því með hvaða hætti bankaráðið telur rétt að bregðast við fyrir l,apríl"

Flott og formlegur inngangur að því að láta Steinþór iðrast beisklega. Skyldi losna staða sem einhver úr ferlinu getur hugsað sér?

Barbabrella, allt komið í lag svo lengi sem viðskiptin með Borgun standa óhögguð.

Svo þegar Tryggingafélögin hætta við að borga sjálfum sér út bótasjóðina eins og fyrri eigendur gerðu, þá skyndilega þarf að endurheimta traust og orðspor?. Það er gert með einni fréttatilkynningu og BINGO, allir sáttir. Það þarf ekkert að bregðast við sérstaklega.

Hvað er þessi bankasýsla að gera ? Getur hún ekki gert eins og stjórn í tryggingafélagi? Er ekki auðvelt að endurreisa traust almennings?

Ekki þarf neitt sérstakt til að endurreisa mitt traust úr engu

Óttar Guðmundsson

sá snjalli geðlæknir og rithöfundur var hjá Arnþrúði á Sögu í dag.

Hann fór þar yfir reynslu Svía af flóttamönnum. Hvernig stór hópur Chile-búa hefði aðlagaðast sænsku samfélagi án nokkurra vandamála. Hvernig hópur Ungverja hefði aðlagast íslensku samfélagi fyrir löngu. Hvernig hópur frá Sómalíu í Svíþjóð neitaði að samlagast sænsku þjóðfélagi. 

Hversvegna tekur þá ekki kristin þjóð kristna einstaklinga úr hópi flóttamanna fremur en múslímska Sómala. Þegar hún getur valið eins og reyndin er.

Hvort halda menn að sé auðveldara fyrir Íslendinga að taka við 100 kristnu hvítu flóttafólki en 10 svörtum múslímskum Sómölum? Hvor hópurinn er líklegri til að aðlagast íslensku samfélagi? Er reynsla Svía einskis virði? 

Af hverju verður þá að fá 80 % múslíma og kannski 20 % kristna Araba þegar þjóð okkar má velja sér flóttamenn frá Palestínu?

Af hverju má ekki velja leiðir sem leiða til mestrar hamingju meðal allra? Líka flóttamannanna?

Af hverju má ekki hlusta á Óttar Guðmundsson lækni ræða yfirvegað og æsingalaust um flóttammannavandann án þess að rasísta- og fastistagargið hefjist i hæðir?

Fréttablaðið

"Í nóvember 2008 skuldaði félagið sex milljarða króna og 1,5 milljarðar voru á gjalddaga 5. nóvember 2008. Stjórn félagsins ákvað að selja alla fjölmiðlana út úr félaginu til Rauðsólar Jóns Ásgeirs Jóhannessonar á 1,5 milljarða króna. Auk þess myndi hluti skulda fylgja með. Enginn annar fékk að bjóða. Reyndar var verðmiðanum breytt eftir á þegar ljóst var að Jón Ásgeir gat ekki skrapað saman meira en 1.350 milljónum króna,“ skrifar Þórður Snær í úttekt á Kjarnanum.

Ritstjóri Kjarnans rekur svo að þorri þeirra peninga sem notaðir voru til að kaupa fjölmiðlana út, 810 milljónir króna, hafi komið frá Högum, sem Jón Ásgeir stýrði þá enn, en kröfuhafar tóku skömmu síðar yfir.

Nafni gamla 365 var breytt í Íslensk afþreying og félagið sett í þrot. „Kröfur í búið voru 4,2 milljarðar króna. Undir 500 milljónir fengust upp í þær, 3,7 milljarðar króna töpuðust. Á meðal þeirra sem töpuðu voru eigendur skuldabréfaflokks (að mestu lífeyrssjóðir) og ríkisbankinn Landsbanki Íslands. Landsbanki Íslands var raunar lykilleikandi í því að Rauðsól fékk að kaupa 365.“

Þessi fróðleikur er á vef hringbrautar.

Er engum sem ofbýður hvernig svona aflúsuð gjaldþrota fyrirtæki eru rekin ár eftir ár og skemma auðvitað fyrir öllum öðrum sem reyna að standa í skilum. Blaðið er auðvitað verndað af Samfylkingunni og öllu krateríi landsins enda vinnur það dyggilega fyrir lífgjöfina.

Svona aflúsuð fyrirtæki eyðileggja allan auglýsingamarkaðinn þar sem þau þurfa ekki að borga sama kostnað og aðrir. 

Fréttablaðið ætti að birta efnahagsreikning sinn um leið og það gumar af upplaginu sem ýmsir þykjast nú sjá að hluti þess lendi fremur fyrir sjónum maðkanna frekar en mannanna. Víst er blaðið þykkt og allir keppast kapítalistar við að auglýsa í því. En hvað borgar blaðið af því sem það á að borga?

Endalok hugsjónamanna

í pólitík blasa allstaðar við.

Stjórnmálamennska virðist vera orðin vera bara mest einhver  tegund  af atvinnubótavinnu. Það er nokkurð sama hvert litið er. Hvar sjá menn hugsjónaelda brenna?

Sjálfstæðisflokkurinn í Reykjavík náði  sér ekki á strik eftir að Davíð gekk af skipinu. Kjósendur misstu gersamlega trú á Sjálfstæðisflokknum þegar þeir koksuðu á því grunnatriði að 2. maður á lista er varamaður 1. mann á lista.

Þegar Davíð fór byrjuðu allir fulltrúarnir á skítugu valdatafli til að grafa undan Magnúsi L. sem var 2. maður. Þá  sýndu þeir kjósendum að þeim var ekki treystandi sem ábyrgum flokki þegar enginn var með vöndinn á þeim. Magnús hafði ekki hörkuna til að berja þá til hlýðni enda kannski eðlislægir svikamerðir allir saman.

Traust er einnota. Sá sem fyrirgerir því á ekki svo auðvelt með að ná því upp aftur. Eða er bara allt í lagi hjá til dæmis trygginagfélögunum núna að segja bara Barbabrella, allt í plati, við erum hættir við(allavega í bili).

Afleiðingin á landsvísu er núna sú að "Sjálfstæðisflokkurinn virðist sætta sig við það að vera áfram með fylgi um fjórðungs kjósenda bæði á landsvísu og í borginni, svo framarlega sem fylgið er stöðugt og flokksforystan traust í sessi" að því að Ómar Ragnarsson segir á bloggi sínu.

Fólk hefur þá mynd að það séu nær engir hugsjónamenn eftir í Sjálfstæðisflokknum heldur bara menn sem vilja hafa lifibrauð af pólitíkk. Þeir inspírera engann, það er engin sannfæring sem fylgir orðunum.

Mér finnst það eiginlega vera bara Gulli sem er hugsjónamaður og getur rifið fólk upp með sér. Hann líkist Davíð að því leyti að pólitíkin er bæði hugsjón, vinna og lífsstíll. Mér finnst flestir aðrir okkar menn í stjónmálum vera flestir bara kontóristar. Það sem ég hef heyrt til nýja aðalritarans hefur ekki breytt þeirri skoðun. Valhöll er sokkin í skuldir, enginn hreyfir sig með herhvöt til Sjálfstæðismanna að hrista þessa óværu og höfuðskömm á "Albert Hall" af sér með landsátaki.

Og láta það fylgja að skuldsetning eigna flokksin vegna kosninga sé eftirleiðis harðbönnuð. Frambjóðendur eiga að stofna einkahlutafélag fyrir kosningar þar sem 1. maður er stjórnarformaður. Þetta félag ber ótakmarkaða ábyrgð á kosningabaráttunni en ekki sjálfstæðisfélagið á hverjum stað.

Ef eigendurnir kollsigla sig þá verða þeir óhæfir skv. nýjum lögum. Flokksmenn safna fyrir þetta félag öllu sem hægt er fyrir kosningar.Það verður að duga fyrir allri dellu sem oddvitanum dettur í hug.

Svo verða menn að kunna sjálfstæðisstefnuna utanbókar, fyrr geta þeir ekki orðið hugsjónamenn fyrir þann flokk.

 

Er Moggabloggið sprungið?

Það er allavega mjög dularfullt í hegðun hjá mér.

Blogg fer ekki inn nema með allskyns tilfæringum milli vafra, ég næ ekki sambandi lengi lengi, allt stendur fast. Sama hvort maður er staddur hér eða þar. Misvont er þetta, stundum í lagi, stundum ekki.

Það þýðir held ég ekki að vera að spyrja þá eða kvabba, þetta er jú frír ruslakassi sem Styrmir í  Mogga lét mig held ég fá fyrir löngu svo ég væri helst ekki að skrifa í blaðið hans eða þannig upplifði ég það þá.

Nú ég hef svo sem dundað mér við þetta í dálítinn tíma og skemmt mér sjálfum aðallega við að æsa upp kommana og GGF. En þetta er orðið einhvern veginn erfiðara að vinna á þetta hreint tæknilega. Hefur einhver orðið var við þetta sama?

Er Moggabloggið kannski bara sprungið? 

Allt í plati

Ég er hættur að vera hrekkjusvín.

Ég var að vísu búinn að ákveða að hrekkja hann Nonna bæjó duglega eins og hann á í raun skilið að mér finnst. Og ég hélt að allir hérna í götunni væru svo vitlausir að fatta það ekki þegar ég myndi hrekkja hann. Nú er hann Steingrímur úr kjallaranum á móti kominn og segir að hann skuli berja mig ef ég hrekki hann Nonna bæjó. Og ég er hræddur við Steingrím því hann er ódó.

Steingrímur minn, ef ég hrekki ekki hann Nonna, er ég  þá nokkuð hrekkjusvín? Er ég bara ekki góður strákur?

Ég get alltaf náð í helvítið hann Nonna bæjó þegar Steingrímur sér ekki til. Og sparkað í hann í laumi. 10 lítil spörk jafngilda einu stóru.  Þá veit enginn að ég er hrekkjusvín og orðspor mitt hefur ekki beðið hnekki af því að ég hætti við að hrekkja hann Nonna núna.

Koma tímar og koma ráð. Framvegis er ég aldeilis góður gæi og allir elska mig fyrir það að hætta við að hrekkja hann Nonna bæjó eins og mig langaði. Innrætið mitt er mitt einkamál sem allir verða nú búnir að gleyma þegar ég byrja aftur og færi gefst.

Orðspor götunnar okkar hefur ekki beðið hnekki því að það varð enginn slagur. Allt í plati Nonni minn bæjó og Steingrímur. Treystið því að mér detti aldrei nein drulla í hug.