Styrmir

Gunnarsson er með athyglisverðar hugleiðingar um eðli íslenskra stjórnmála í Morgunblaðinu í dag.

Hann segir í inngangi:

"Umræðurnar á Alþingi sl. miðvikudagskvöld um stefnuræðu forsætisráðherra voru skýrt dæmi um þá staðreynd að ásýnd stjórnmálaflokka virðist vera orðin mikilvægari í hugum talsmanna þeirra en sá veruleiki sem við blasir í verkum þeirra eða verkleysi. Samfylking og Viðreisn eru kannski skýrasta dæmið um þetta.

Talsmenn Samfylkingar tala alltaf mikið um ójöfnuð en þeir tala aldrei um það, hvaða stjórnmálaflokkar beri mesta ábyrgð á þeim ójöfnuði, sem hefur vaxið mjög í okkar samfélagi síðustu þrjá áratugi eða svo.

Það voru þeir flokkar sem áttu aðild að ríkisstjórn sem hér sat frá því síðla sumars 1988 og þar til snemma árs 1991. Sú ríkisstjórn gaf framsal kvótans frjálst án þess að taka upp auðlindagjald um leið og með þeirri gerð urðu fyrstu milljarðamæringarnir til á Íslandi. Þetta voru Alþýðuflokkur og Alþýðubandalag, sem síðar gengu til samstarfs í Samfylkingunni en hluti síðarnefnda flokksins stofnaði VG, auk Framsóknarflokks og leifanna af Borgaraflokknum.

Hvers vegna er þessi saga aldrei til umræðu af hálfu Samfylkingar, þegar ójöfnuð ber á góma?

Í tilviki Viðreisnar er nokkuð ljóst að það eru samantekin ráð af hálfu talsmanna þess flokks að lýsa honum sem „frjálslyndum“.

Flestir sem þar koma við sögu koma úr Sjálfstæðisflokknum en voru ekki þekktir þar fyrir meira „frjálslyndi“ en aðrir. Í innanflokksátökum þess flokks á lýðveldistímanum hafa aðrir gripið til þessa orðs til að lýsa sérstöðu sinni án þess að hægt væri að sýna fram á það með efnislegum rökum, að þeir væru „frjálslyndari“ en aðrir. Þessi orðanotkun er sýndarmennska og til þess fallin að blekkja fólk, ekki sízt þegar til þess eru notaðar gamalkunnar aðferðir, kenndar við Göbbels nokkurn, sem flestir hafa vafalaust gleymt að var til en fólust í því að endurtaka eitthvað nógu oft og þá færi fólk að trúa því.

Þegar svo er komið að stjórnmálamennirnir sjálfir telja að ímynd þeirra og ásýnd skipti meira máli en málefnin og verk þeirra er hætta á ferðum fyrir lýðræðið. Að ekki sé talað um að það telst vera atvinnugrein að hjálpa stjórnmálaflokkum við slíka ímyndarsmíð. .."

"Life is a matter of appearance" var tilvitnun sem Ólafur Thors fór einhverju sinni með. Það skiptir vissulega máli hversu fólki sýnist eitthvað. Og Ólafur átti vissulega til að beita leikrænum tilbrigðum með ágætum árangri og einn vinur minn sagði að hann hefði átt skilið að hljóta Silfurlampann.

En grannt skoðað eru hugleiðingar Styrmis Gunnarssonar umhugsunarefni í flatneskju íslenskra srtjórnmála.

  

Maður að mínu skapi

er Sigmundur Davíð.

Rödd hans í loftslagsmálum er kærkomin tilbreyting frá þeirri síbylju um hamfarhlýnun sem hefur heltekið flesta stjórnmálamenn a Íslandi,

Sigumundur skrifar grein í Morgunblaðið í dag. Greininni lýkur hann svofellt:

"Ríkisstjórnin boðar aðgerðir í loftslagsmálum sem ekki eru allar til þess fallnar að leysa vandann.

Enn á að refsa almenningi fyrir það eitt að vera til með alls konar nýjum gjöldum. Ofan á ný eldsneytisgjöld bætast ný gjöld fyrir að fara um göturnar sem skattgreiðendur voru þegar búnir að borga. Afraksturinn á að fara í óendanlega dýra borgarlínu sem mun hafa þann „viðbótarkost“ að þrengja að umferðinni.

 

Urðunarskattur verður svo notaður til að refsa fólki fyrir að kaupa hluti og draga þannig úr neyslu. Á sama tíma reiða stjórnvöld sig þó á aukna neyslu til að láta fjárlögin ganga upp.

Getum við ekki sameinast um að taka á umhverfismálum af skynsemi? Ræktað landið, stutt vel við íslenska matvælaframleiðslu, eflt rannsóknarstarf, lyft þróunarverkefnum sem þegar hafa skilað ótrúlegum árangri, en mæta endalausum hindrunum, og framleitt orku úr sorpi í umhverfisvænni hátæknisorpbrennslu?

Þannig mætti lengi telja. Umhverfismálin eru of mikilvægur málaflokkur til að þeim sé fórnað á altari sýndarstjórnmálanna."

Af hverju var ekki reist sorpbrennslustöð í Álfsnesi í stað milljarðasukksins sem reist var í Álfsnes? Bara framúrkeyrslan ein hefði verið góð byrjun á slíkri framkvæmd.

Boðað sorpurðunargjald myndi greiða framkvæmdina við slíka "Amagerstöð" á skömmum tíma. En þá hefðu sorpvandmálin verið leyst varanlega og í eitt skipti fyrir öll fyrir allt landið.

Málflutningur Sigmundar Davíðs á Alþingi við Fjárlagafrumvarpið var mér meira að skapi en margra annarra. Ég fellst ekki á þann málflutning að eldsneytisgjöld á almenning eigi að renna til að niðurgreiða rafbíla fyrir orkuskipti hinna efnameiri. Ég hygg ég myndi kaupa mér dísilbíl í dag ætti ég þess kost.

Fyrr í greininni sagði Sigmundur:

"..Ein af afleiðingum sýndarstjórnmála samtímans er sú að því meiri athygli sem pólitísk viðfangsefni vekja, þeim mun meiri hætta er á þau séu gerð að trúarbrögðum.

Þegar sú er orðin raunin teljast hinir áköfustu jafnan hæst skrifaðir í söfnuðinum og samkeppnin um að vera betri en aðrir eykst.

Það er ýmist gert með því að ganga lengra en félagarnir eða með því að fordæma aðra, t.d. þá sem efast um ofsann. Þannig getur það gerst að þeir sem vilja leysa málin með hliðsjón af vísindum og almennri skynsemi séu fordæmdir sem villutrúarmenn.

Þá er ekkert hlustað á skýringar. Þeir sem vilja falla í kramið þurfa m.a. að sýna tryggðina með því að temja sér að nota orðin sem æðstuklerkarnir telja viðeigandi hverju sinni. Annars eru þeir úti.

Samanber: „Maðurinn sagði loftslagsbreytingar eftir að búið var að gefa út tilskipun um að þetta héti hamfarahlýnun. Hann er augljóslega ekki einn af okkur.“ Þeir sem reyna sitt besta til að komast í söfnuðinn, læra kennisetningarnar og tungutakið, geta þó átt erfitt uppdráttar ef þeir koma ekki úr réttri átt.

Sýndarpólitíkin dæmir nefnilega það sem er sagt og gert út frá því hver á í hlut, jafnvel út frá líkamlegum einkennum..."

 

Ég verð að viðurkenna að slíkur er málflutningur manns sem er meira að mínu skapi en margir aðrir.

Bretland býst til bardaga

eins og 1939 þegar öxulveldin sóttu að því og vildu eyðileggja lýðræðið og frelsið.

Nú sækja þau aftur að Bretlandi og vilja valda því eins miklum skaða og þau mögulega geta.

Nú hafa þau aflað sér mun meiri liðstyrks en þau höfðu 1939 þar sem fleiri þjóðir eru nú í saman komnar í Evrópubandalaginu heldur en Hitler tókst að fá með sér á þeirri tíð.

Allt þetta veldi sameinast nú gegn Bretlandi sem stendur eitt gegn atlögunni.Þetta illa bandalag hótar að valda fátækt og skorti á Bretlandi. Engin lyf verði fáanleg, ekkert eldsneyti, enginn matur. Alveg eins og við blasti í september 1939 þegar Bretland ábyrgðist landamæri Póllands gegn árás einræðisríkjanna. Nema nú er Pólland sagt vera í árásarbandalaginu með þeim Hitler og Stalín.

Boris Johnson stendur í sömu sporum og Winston Churchill þá. Einn í myrkrinu gegn ofureflinu. Umsetinn af óvinum, bæði innanlands og utan. 

Hverjir komu Bretlandi þá til bjargar þegar dimmast var?

Það voru Bandaríkjamenn og framsýnn forseti þeirra Franklin Delano Roosewelt.

Nú er þar sem betur fer annar framsýnn forseti Donald Trump. Bandaríkin eru voldugri en nokkru sinni fyrr. Forsetinn er yfirleitt  skjótur til ráða.

Ég efast ekki augnablik um það að Bandaríkin eru reiðubúin að senda flotadeildir með þau hergögn sem Boris Johnson og Bretar mun nú þurfa á að halda gegn árás öxulveldanna.

Sigla með allt það sem Evrópubandalagið ætlar að skapa með skort á í Bretlandi. Gera Bretum kleyft að heyja styrjöldina við ofurefli einræðisaflanna sem nú ráðast að þeim og vilja kollvarpa því  virki sjálfstæðis og lýðræðis sem hefur átt athvarf sitt á þessari eyju úti fyrir ströndum Evrópu.  

Heimstyrjöld einræðisaflamma gegn lýðræði og frelsi er að hefjast aftur. Bretar eru í sömu stöðu og 1939. Einir gegn ofureflinu.

Við Íslendingar þurfum að leggja þeim lið núna eins og þá með því að senda þeim nauðsynjar sem við megum og standa með þeim gegn árás Evrópusambandsins sem við höfum enn ekki ánetjast að fullu.

Bretland býst til bardaga sem fyrr og við Íslendingar skulum standa með þeim gegn árás ófrelsisaflanna sem vilja lýðræði og frelsið feigt.

Dýrð í upphæðum

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 https://www.nsstc.uah.edu/climate/2019/august2019/GTR_201908Aug_1.pdf

"August’s globally-averaged, bulk-layer atmospheric temperature anomaly of +0.38°C (+0.68°F) represented no change from the previous month.

Since November 2017, global temperature anomalies have remained in a fairly narrow range between +0.13°C and +0.47°C – relatively odd as this period included a modest La Niña and a modest El Niño.

This month’s global temperature is the 4th warmest August, but may be considered nearly tied for the 2nd warmest of the last 41 Augusts, since it is only slightly below August of 2016 (+0.44°C) and 2017 (+0.42°C).

August of 1998 still holds the top spot at +0.52°C. The lingering effects of the 2019 El Niño appear to be keeping the tropics, and thus the globe, on the warm side of zero."

Varla er sýnilegt að heimurinn sé að hitna samkvæmt þessum niðurstöðum.

Er þetta traustur grunnur til að segja að hamfarahlýnun loftslag jarðar sé í gangi þegar 1998 var heitasti Ágústmánuður  í 41 ár? ElNino fyrirbrigðið hefur verið í gangi líka sem skekkir heildarmyndirnar.

Eru þetta nægilegar sannanir fyrir því að Íslendingar verði að hækka Kolefnisskatta á eldsneyti fátæka fólksins hennar Ingu Sæland  svo þeir efnameiri eins og hún er orðin sjálf  geti keypt sér tollfría rafbíla? Þeir fátæku verða að keyra áfram á súnum gömlu bílum og skattaða eldsneytinu.

Dýrð sé Katrínu Jakobs og Grétu Thunberg í upphæðum vísindanna.

 

Þorvaldur leiðréttir "staðreyndir"

frá OECD í Fréttó í dag því honum líka ekki niðurstöðurnar.

Hann hefur lengi verið áhugamaður um gengisfellingar eins og faðir hans sem tók þátt í mörgum slíkum. Nú skortir gengisfellingar til að lagfæra tölur OECD um lífskjör Íslendinga.En alþýðuvinir vilja ætiíð skammta almenningi sem naumast og draga fé til sjálfs sín í nafni samneyslunnar. 

Prófessor doktor Þorvaldur segir m.a.:

"Flókalundi –

Samtök atvinnulífsins birtu í fyrri viku furðufrétt sem hefst svo: „Meðallaun á Íslandi voru hæst meðal OECD-ríkjanna árið 2018. Meðallaunin voru 66.500 Bandaríkjadollarar en næst komu Lúxemborg með tæplega 65.500 og síðan Sviss með rúmlega 64.000 dollara. Meðallaun á öðrum Norðurlöndum voru allmiklu lægri eða rúmlega 55.000 í Danmörku, 51.000 í Noregi og 44.000 í Svíþjóð og Finnlandi.“ Samtökin tilgreina Efnahags- og framfarastofnunina í París (OECD) sem heimild.

Þau virðast trúa því – eins og Viðskiptaráð gerði 2008! – að Íslendingar hafi nú aftur stungið Bandaríkin, Lúxemborg og Sviss af í efnahagslegu tilliti, að ekki sé talað um Norðurlönd. Samtökin virðast nú, eins og Viðskiptaráð 2008, telja Ísland standa þeim „framar á flestum sviðum“. Sem sannara reynist

Réttar upplýsingar (SIC! Hvaðan fengnar?) frá OECD birta aðra mynd af málinu. Skv. þeim var landsframleiðsla á mann á Íslandi 2018 ofan við Danmörku, Svíþjóð og Finnland, já, en auðvitað langt fyrir neðan Lúxemborg, Írland, Sviss, Noreg og Bandaríkin.

Staða Íslands er þó ofmetin í þessum samanburði OECD þar eð gengi krónunnar er of hátt eina ferðina enn og á því trúlega eftir að lækka með minnkandi útflutningstekjum og draga Ísland niður eftir listanum sem mælir framleiðsluna í dollurum. Ekkert nýtt í því.

Við bætist að landsframleiðsla á hverja vinnustund er skárri mælikvarði á lífskjör í samanburði við nálæg lönd þar eð þá er fyrirhöfnin á bak við framleiðsluna – vinnan! – tekin með í reikninginn.

Skv. tölum OECD er Ísland í miðjum hlíðum á þennan kvarða með 68 dollara á tímann á móti 74 dollurum í Bandaríkjunum og 77 í Danmörku 2018.

Einnig í þessum samanburði er staða Íslands þó ofmetin bæði vegna þess að gengi krónunnar er nú of hátt eins og ég var að segja auk þess sem nýtt og mun lægra mat á vinnutíma Íslendinga sem Hagstofa Íslands birti fyrir kjarasamningana í vor leið vekur ekki tiltrú.

Hagstofan lítur nú svo á að vinnuvikan á Íslandi 2018 hafi að jafnaði verið 31 stund miðað við 47 vikna vinnu á ári á móti 30 stunda vinnuviku í Danmörku og Noregi, 34 stundum í Svíþjóð og 35 í Finnlandi.

Þessar nýju tölur Hagstofunnar um Ísland sem OECD hefur tekið upp hráar stangast á við fyrri upplýsingar og einnig það sem augað sér eða þykist sjá á vettvangi. Við höfum séð stöðu Íslands ofmetna áður, síðast með miklum hvelli 2008. En Samtök atvinnulífsins virðast sitja föst við sinn keip eins og ekkert hafi í skorizt...." 

Framhaldið er svo venjubundinn rógur um Bandaríkin sem ég nenni ekki að hafa eftir.

En ef manni líkar ekki eitthvað í tölfræðinni þá bara leiðréttir maður tölurnar eins og IPCC gerir til að færa sönnur á hamfarahlýnunina svo að Katrín geti skattlagt alþýðuna á Íslandi.Þorvaldur er ekki ónýtur í að leiðrétta tölur hvaðan sem þær koma.

Schengen og EES

er viðfangsefni kollega Friðriks Danielssonar í Fréttó í dag.

Hann segir:

"Einn af draumum ESB er bandaríki Evrópu; afnám landamæra milli ESB-landa, frjálsar ferðir, engin vegabréf. Gerður var samningur um afnám vegabréfa, Schengensamningurinn, sem átti að vera einn af hornsteinum „sameinaðrar“ Evrópu. 22 af 28 löndum ESB urðu með. Og Ísland ánetjaðist 1996 enda í EES.

Eyríkin nágrannar okkar sem vita að þau eru ekki með nein landamæri heldur sjóinn sjálfan sem landmörk, Færeyingar, Grænlendingar, Bretar og Írar, héldu sig fyrir utan en vakta sínar strendur og flugvelli. Um tíma virtist vera hægt að ráða við framkvæmd samningsins. En eftir því sem flóttamannaþrýstingurinn frá fátækum löndum hefur aukist hefur komið í ljós að Schengensamningurinn var mistök.

Schengen þýddi fyrir þróaðri löndin að þau urðu að taka á móti mönnum með aðra menningu og atvinnuþekkingu frá ESB-löndum í suðri. Ýmis vandamál hafa fylgt, bæði hefur víða reynst erfitt að aðlaga innflytjendurna að aðstæðum í móttökulandinu, kostnaður skattgreiðenda orðið mikill og óöld og óöryggi aukist sumstaðar. En framan af virtist ástandið viðráðanlegt.

Það var svo flóttamannasprengjan úr suðri 2015 sem að lokum hleypti stjórn á fólksinnflutningum til og milli Evrópulanda í uppnám. Grikkland, Ítalía og Spánn áttu samkvæmt Schengen að vera „framvarðalönd“ í suðri og sjá um stjórn á fólksinnflutningi á landamörkum Evrópu að Miðjarðarhafi. Sömu lönd áttu einnig að skrá flóttamennina og meðhöndla umsóknir þeirra, samþykkja eða hafna landvist á Schengensvæðinu. Settar voru sk. Dublinreglur um meðferð flóttamanna. Þær reyndust svo gallaðar að þær urðu til þess að opna öll Schengenlönd fyrir flóttamannaflóðinu.

Þegar flóðið var orðið að þjóðflutningum 2015 varð óframkvæmanlegt fyrir framvarðarlöndin að framkvæma skráningu og mat á öllum. Einfaldast fyrir þau var að sleppa flóttamönnunum stjórnlaust áfram til Norður-Evrópu en nýjar Dublinreglur opnuðu á það. Þá lenti á löndum þar að taka við þeim.

Flóttamannaflóðið reyndist framvarðarlöndum í suðri ofviða eins og við mátti búast. Merkel, talsmaður valdamesta lands ESB og þess með verstu múgsamviskuna, lét boð út ganga að Þýskaland mundi ekki vísa neinum flóttamönnum frá.

Þar með tóku langar raðir, mest ungir karlar, að þræða sig frá Miðjarðarhafi upp eftir Evrópu. Flóðið var slíkt að löndin á vegi þess tóku eitt af öðru að setja upp landamæragirðingar: Ungverjaland, Búlgaría, Austurríki, Slóvenía. Meira að segja góðu ömmur alls heimsins, Svíar og Danir, tóku aftur upp landamæraeftirlit. Þar með var landamæraleysi Schengen fyrir róða.

ESB-sagði Makedóníu að setja upp „landamæragirðingu ESB“ á landamærunum við Grikkland sem yrðu ytri landamæri Schengen. Þar með var ekki aðeins að Schengenlöndin hefðu gefist upp við að halda Schengen gangandi heldur einnig höfuðpaurarnir í Brussel. Og Grikkland í raun rekið úr Schengen.

Flóttamannaflóðið dreifðist um Evrópu þar með til Íslands. Stjórnvöld gátu ekki stjórnað fólksinnflutningnum, enginn veit hvað margir komu eða hvernig þeir eru. Eymd fólks er oft notuð af gróðabröllurum og smyglurum sem erfiðlega reynist að stemma stigu við. Frá sumum stöðum eru það aðallega menn með fé milli handa sem komast til Vesturlanda.

En það kemur oft í hlut skattgreiðenda að útvega flóttamönnunum skjól og lífsviðurværi. Margir af flóttamönnunum halda sig saman í hverfum og illa ræðst við að koma þeim á vestrænt menningarstig og aðlaga þá móttökulandinu. Schengen samningurinn og Dublinarreglufenið reyndist byggt á óraunsæjum draumórum og hrundi til grunna. Og það sem verra var, tók með sér hluta af friðsæld og menningu Evrópu í fallinu.

Schengensamningurinn stjórnar ekki fólksfjölgun í fátæku löndunum og ræður ekki við vaxandi þrýsting fólks þaðan á að komast til Vesturlanda."

Hælisleitendavandinn og hysteríið sem fjölmiðlar framleiða í útvöldum tilvikum með skrækjum um mannúð, hungurverkföll í kúgunarskyni, allt eru þetta vandamál sem EES samningurinn er að færa okkur.

EES samningurinn og Schengen-afleiðan er löngu orðið Íslandi til skaða og okkur er best að vinna að því að losna úr hvorutveggja.

Loftslagið og V.G.

verður Jóni Vali Jenssyni að yrkisefni:

"Hvort þeirra fær útnefningu sem GLÓPUR DAGSINS: Katrín Jakobsdóttir eða Kolbeinn Proppé? Þvílíkir hjátrúarboðendur!

Og samt eru þau Steingrímur Joð ásamt báðum þessum flokkstuðrum sínum ábyrg fyrir mestu mengun hérlendis, frá kolakyntu verksmiðjunni á Bakka við Húsavík, sem brennir tugþúsundum tonna árlega og reykurinn ekki bara sjúkdómavaldur, heldur dregur í sig sólarljós og veldur meiri hlýnun í ofanálag við blessað kolefnissporið við að flytja kolin hingað þúsundir mílna af suðurhveli jarðar í olíuknúnum flutningaskipum!"

Hvar er samhengið í loftslagsumhyggju V.G? Hvað er yfirleitt samhengið í gegnherílandiflokknum V.G. og loftslagsmálunum?

Hræsnara

hef ég aldrei séð fleiri samankomna í einum stað en á Alþingi í gærkveldi.

Þegar ég horfði yfir salinn þá sá ég fólk sem allt sameinast í umhyggjutali fyrir kjörum eldri borgara.En er svo í öllu sínu dagfari nákvæmlega sama um hvernig þessi hópur hefur það. Samþykkir hvaða byrðar á þetta fólk sem er og gerir ekkert til að bæta þessu fólki  eitt eða neitt frekar en þingforsetinn gerði í sinni amtstíð.

Fjárlögin segja að gjöld á þetta fólk skujli skuli lækka með hægri hendi en taka lækkunina jafnharðan til baka  með þeirri vinstri. 

Að það sýni minnstu viðleitni að deila kjörum með með þessu sér svo  hjartkæra fólki sér ekki stað.Hinsvegar er kostnaður þjóðarinnar af starfsemi þessara hræsnara öll með þeim eina hætti að vaxa ár frá ári svo sem fjárlög bera með sér. Ekki hefur kostnaðurinn við þingforsetann lækkað að minnsta kosti.

Það segist vilja berjast gegn hamfarahlýnun með þvi að leggja á kolefnisskatta vegna aukins útblásturs CO2 en þeytist svo um háloftin eins og AlGore í eldspúandi hólkum sem gera þvert öfugt eða brunar á dísilbílum sínum fyrir góðan pening til að hitta kjósendur um allt land.

Og ekki sparar það við sig í neyslu landbúnaðarafurða í mötuneyti Alþingis þegar börnin eiga að fara að borða meira grænmeti og væntanlega gamlingjarnir líka þar sem þeir eiga ekki fyrir kjötmeti.

Páll Vilhjálmsson bloggkóngur skrifar svo í dag:

 

"Sænskur vísindamaður leggur til mannát í baráttunni við hlýrra loftslag. Kolbeinn Proppé segir ragnarök í nánd og öll pólitík verði að taka mið af hamfarahlýnun.

Kolbeinn hlýtur að leggja til að mötuneytið á Austurvelli geri samning við sjúkrahús og vistheimili aldraða.

Hvort má bjóða þér síðubita eða læri af sjálfdauðu, Kolli?

Kannski svið?"

Mikið er gott að vita til þess að einhverjum þyki svona hræsnilaust vænt um mann eins og fjárlögin sanna. 

 

Stefnuræða Forsætisráðherra

byrjaði á langri bunu um loftslagsmál.

Hún er greinilega heilaþvegin eins og Umhverfisráðherrann um að hamafarahlýnun eigi sér stað á jörðinni um þessar mundir.

En hún boðaði það líka að við öll yrðum að draga vagninn með sköttum til samfélagsins. bæði til ríkis og sveitarfélaga.

Við eigum að borga fyrir hennar trú hvort sem við trúum eða ekki.

Og trúin hennar er órökstudd í besta falli og styðst ekki við vísindi. Þetta er stefna ríkisstjórnar hennar og samstarfsflokka. 

Sigmundur Davíð talaði næstur. Ég var sammála öllu sem þessi maður sagði. Þetta er maður að mínu skapi.

Ferskur andblær frá Sigmundi Davíð eftir órökstuddar fullyrðingar og boðaðar skattahækkanir Katrínar Jakobsdóttur forsætisráðherra í stefnuræðunni. 

THULE-herstöðin

var byggð á 104 dögum sumarið 1951.

Heimildarmynd um það þegar Bandaríkjamenn byggðu Thule-flugstöðina á Grænlandi á sama tíma og þeir börðust í Kóreu og hersátu mikið af heiminum, þá  byggðu þeir líka talsvert í Keflavík meðal annars og reistu flugvelli í Þýzkalandi og hernaðarmannvirki víðar um heim, framleiddu flugvélar og skip í þvílíkum mæli að Sovétríkin urðu gjaldþrota í kapphlaupinu.

Þessi mynd  skildi  mig eiginlega eftir dolfallinn  yfir öllu þeim risafyrirtækjum sem þessi þjóð getur framkvæmt.

Þarna yfir Thule týndi flugmaður Alfred Joe D´Mario sem ég hitti í Florida  4 stykkjum af H-bombum eftir að kviknaði í B52 vél hans 21. janúar 1968. Ég var að spyrja hann hvort hann hefði komið til Íslands?. Hann kvað svo ekki vera en hann hefði komið óvart til Grænlands einu sinni. Þá kom hann sem sagt niður í fallhíf beint niður á Thule flugvöll. Bað Danina lengstra orða að fara ekki nær flakinu en 10 mílur þegar þeir buðu aðstoð.

Ég keypti af honum bók, Hangar Flying, sem hann hafði skrifað bara skemmtilega en karlinn hafði flogið allt Kóreustríðið og svo lengi  með vetnissprengjur á B52 við landamæri Rússlands.

Ég held að sprengjurnar hafi allar fundist nema hluti úr einni sem er þarna enn. Þar liggja því enn  þrávirk efni með mjög langan helmingunartíma.En þetta er óhugnaleg saga sem er því miður sönn. Það mátti líklega ekki mikið út af bera í þessu veseni öllu.

 

En þessi mynd sýnir vel hvað þetta stórveldi getur? Eiginlega skiljanlegt að Trump vilji fá að ráða þessu landi sem liggur svona nálægt Rússlandi.  Byggingatæknin, vélakosturinn, mannskapurinn skilur mann eftir gersamlega orðlausan.

https://www.youtube.com/watch?v=mulqqV2oOoc

Það var fróðlegt að horfa á þessa mynd fyrir mann lítilla sæva með lítið geð.

Það gat aldrei verið spurning um það hver myndi vinna kaldastríðið. Rússar höfðu ekki neitt á móti þessu ofurefli nema kúgun fólks og harðræði þess þar sem þeir fengu að komast upp með grimmdarverkin óáreittir.

Þó skorti ekki þá á Íslandi sem lofsungu harðstjórnina og afsökuðu fantaskapinn því að Eyjólfur myndi einhvern tímann hressast.Nóbelsskáldið okkar kyrjaði fagnaðarsöngva gegn betri vitund allan Sovéttímann og svo var um fleiri frammámenn í andanum.

En Thule herstöðin BLUEJ er byggingarafrek fyrir sig hvað sem annað verður sagt.