Pólitískir klæðskiptingar

Svona er frásögn Moggans af flokkráðsfundum í VG: 

»Ég skildi það þannig á flokksráðsfundinum þar sem stjórnarsáttmálinn var samþykktur og þetta mál kom upp, og ég hef nú trú á því að flestir þarna hafi gert það, að það væri bara verið að athuga hvað væri í boði og það yrði síðan borið undir þjóðina og eftir að það hefði verið gert yrði þetta ferli hafið,« segir Arnar Sigurbjörnsson, formaður svæðisfélags Vinstrihreyfingarinnar - græns framboðs á Suðurnesjum, um aðlögunarferlið að Evrópusambandinu. Ólga er í grasrót VG vegna nýrra upplýsinga um aðildarviðræðurnar.

 

»En ef staðan er sú að raunverulega sé byrjað á þessu ferli hljótum við að setjast niður og endurskoða afstöðu okkar,« sagði Arnar og sagðist treysta formanni flokksins til þess að halda utan um málið.

 

Gísli Árnason, formaður vinstri grænna í Skagafirði, er ekki síður ósáttur við slíka þróun mála. »Mín afstaða er alveg klár í þessum efnum. Mér hugnast það ekki ef fara á í það að breyta stofnunum og löggjöf landsins eftir einhverjum samningi áður en hann hefur verið gerður og samþykktur.« Hann segir að þeim fjármunum sem varið verði í slíka aðlögun væri betur varið í velferðarkerfið.

 

»Það er mjög skýrt af minni hálfu að það eigi ekkert að vera að keyra eitthvað svona í gegn nema fyrir liggi að ætlunin sé að ganga í Evrópusambandið,« segir Ásmundur Páll Hjaltason, formaður vinstri grænna á Austfjörðum. "

Hvaða orð eru til um stjórnmálaflokk sem situr í ríkisstjórn bara til þess að einhverjir flokksmenn fái kauphækkun fyrir að geta verið ráðherrar ? Til þess eru öll prinspíp brotin og öllum stefnumálum hent fyrir róða.  Ekki örlar á neinu framkvæmd neins stefnumáls öðru en því að hanga í embættum þó það kosti að láta samstarfsflokkinn niðurlægja allt sem flokkurinn hafði á stefnuskrá sinni fyrir kosningar. Fyrsta hreina vinstristjórnin verður að sitja sem lengst segir aðalritarinn. Þannig klekkjum við á íhaldinu og það er sama hvað það kostar. 

 Þó ekki hafi verið á stefnuskránni fyrir kosningar neitt um eiturhernaðinn gegn lúpínunni þá er það líklega það afrek flokksins sem lengst verður minnst í þjóðarsögunni. Því þjóðin tók fram fyrir hendur Steingríms og félaga Svavari sem ætluðu að skrifa endanlega undir Icesave.  Hefðu þeir komist upp með þetta Þá vera gjaldfallnir hátt í hundraðmilljarðar bara í vexti án þess að hreyft hefði verið við höfuðstólnum.  Nú hnígur allt að því að  þjóðin muni ekki borga neitt af Icesave þó að Steingrímur rembist eins og rjúpan við staurinn að fá að taka málið upp og skrifa undir eitthvað til að liðka fyrir ESB samningunum. Andlit hans sjálfs er ofar þjóðarhagsmunum og hann sendir hver villuboðin eftir önnur frá sér  til Breta og Hollendinga sem vekja þeim vonir um greiðslur.  

Steingrímur þóttist lengi vera formaður í flokki sem væri á móti aðild að Evrópusambandinu. Nú er hann formaður í flokki sem á í aðildarviðræðum við sambandið. Einstaka þingmenn eru að reyna að slá einhverjar keilur fyrir sjálfa sig eins og fram kemur í tilvitnunum hér að framan. En þetta eru allt látalæti pólitískra ræfilsskinna, sem láta formanninn teygja sig eins og sauði til slátrunar. Það er sama hver þingmanna VG er með múður, það er ekkert að marka þá þegar til stykkisins kemur.  Þeir hrópa hallelúja fyrir fyrstu vinstri stjórninni á Íslandi um leið og þeir standa fyrir gneypu augnatilliti aðalritara.

Aldrei hefur verið til jafn leiðitamur  flokkur á  Íslandi eins og Vinstri Hreyfingin-grænt framboð. Flokkur sem svikið hefur allt sem hann sagðist standa fyrir fyrir kosningar. Norræn velferð hefur verið á hröðu undanhaldi með lækkun bóta og hækkun skatta.  Kyrrstaða og  úrræðaleysi í atvinnulífinu til landsins  blasir allstaðar við. Uppboðsauglýsingum fjölgar dag frá degi. Atvinnuleysið minnkar á pappírnum þegar þúsund manns flytjast úr landi og þjóðinni fækkar í fyrsta sinn frá 1881.

Þetta eru staðreyndir  þó aðalritarinn skrifi  nú langhunda í Baugstíðindi um landrisið af sínum völdum.  Allt er betra en íhaldið sögðu menn fyrir kosningarnar og létu verkin tala með eftirminnilegum hætti.  Þetta háttalag flokksins og þingmanna þess ýta undir stofnun fleiri grínflokka, sem fólk mun kjósa í örvæntingu sinni yfir því pólitíska trausti sem það óhjákvæmilega tapar við þetta sjónarspil  Vintri Grænna í þessari lánlausu ríkisstjórn,  þar sem hver ráðherrann rekur sig daglega á annars horn, ef þeir þá yfirleitt mæta á ríkisstjórnarfundi.

  

Ekki veit ég hvað kjósendum finnst um pólitíska klæðskiptinga, en vart geta þeir talið þetta fólk til pólitískra stórmenna ef svo fer fram sem horfir.  Einhver fatapóker í formi ráðherraskipta,  hjá VG  mun ekki breyta miklu þar um. Þótt hrópað verði "inná með Ögmund" eins og var hrópað á Albert í gamla daga á Melavellinum breytir það engu um "fjórtán-tvö"  niðurstöðu VG sem stjórnmálaflokks í Íslandsögunni.

Alkul

Ég hallast að því að útbreitt alkul eigi sér stað í heilum fólks á Íslandi. Ég marka þetta af undirtektaleysi við málefni sem ættu að snerta hvern mann.

Engin viðbrögð eru meðal fólks um fréttir af því að lífeyrissjóðirnir séu komnir á fullt við að reka fyrirtæki sem einkaframtakið gat ekki rekið. Framtakssjóður er tekinn til starfa með nýjan forstjóra án þess að maður hafi orðið tiltakanlega orðið var við undirbúninginn. Nema í gegnum ríkisstjórnarblaðrið um að koma þrotafyrirtækum úr eigu ríkisbankanna í hendur almennings. Sem virðist ekki eiga aðra peninga en lífeyrissjóðakerfi sitt sem hann hefur engin stjórnunarleg áhrif á. Einu tengslin eru tilkynningar frá sjóðunum um lífeyrislækkanir og hugsanlega fréttir af því á hverju sjóðirnir hafi tapað á því að lána útvöldum gæðingum sínum.

Umræður um innflæði múslíma vekja engin viðbrögð. Það er erfitt að afla gagna um þetta innflæði og hversu hratt það vex. Það má alveg búast við því að ríkisstjórnin bjóði svona þúsund Pakistönum að flytja til Íslands vegna flóðanna. Og svo Súdönum vegna stríðsins.

Fólk sem lætur sig setu núverandi ríkisstjórnar og aðgerðir hennar í skattamálum í léttu rúmi liggja er furðulegt. Fólk sem lætur sér í léttu rúmi liggja fyrirætlanir Samfylkingarinnar og Grínaranna um að hækka gjaldskrá Orkuveitunnar um tugi prósenta til  að borga fyrir gamalt sukk er haldið alkuli á heila. Hækkunar sem mun stórhækka allar húsnæðisskuldir landsmanna og setja verðbólguþrýsting á krónuna um áramótin þegar flestir svokallaðir kjarasamningar verða lausir. . Þá birtist alkulið í formi þrjátíuprósent kauphækkana.

Engin spyr um hvort Hitaveita Seltjarnarness, sem selur sitt vatn fimmtungi lægra en OR þurfi allar þessar hækkanir?

Ef þetta er ekki alkul borgaralegrar vitundar, þá veit ég ekki hvað það er.

Rödd frá Kanada

Susan McAllen skrifar eftirfarandi grein sem ég snaraði með aðstoð Google Translate og er málfarið  kannski ekki til fyrirmyndar. En boðskapurinn er skýr. Búum ekki til vandamál með opnum augum sem við gætum átt í erfiðleikum síðar að leysa. Múslíimum á Íslandi hefur á örskömmum tíma fjölgað úr 200 í 1200 og þeir eru farnir að flytja inn erlenda ímama. Þeir krefjast æ meiri sérréttinda fyrir sig sem gjalda verður varhug við.

Susan segir:

 

Heilsum danska Fánanum - hann er ímynd Vestræns frelsis

Eftir Susan MacAllen(editor www.Family Security Matters.org

  
Í 1978-9 var bjó ég  og stundaði  nám í Danmörku. En árið 1978 - jafnvel í Kaupmannahöfn, var maður  ekki að sjá múslímska innflytjendur.

 
Danir tóku vel á móti framandi gestum, þeir lögðu lykkju á leið sína til að vernda hvern íbúa. Þeir voru  stoltir af nýrri tegund af sósíalísku frjálslyndi  í þróun frá því að íhaldsmenn höfðu misst völd í 1929 - kerfi þar sem enginn verkamaður þurfti að berjast fyrir lífi sínu, þar sem sérhver einn að lokum gæti treyst á ríkið eins og  ef til vill ekki var í öðrum vestrænum þjóð á þeim tíma.
  
Önnur lönd í Evrópu sáu Norðurlönd þar sem frjáls-hugsun, framsækni og óendanlega örlát stefna í velferð ríkti. Danmörk hrósaði sér af lágri glæpastarfsemi, hollustu við umhverfið, afburða menntakerfi og sögu um mannkærleika.
  
Danmörk var líka mest örlát í stefnu innflytjendamála sinna - það bauð best allra í Evrópu velkomna nýja innflytjendur: örlátar velferðargreiðslur velferð frá fyrstu komu auk fleiri hjálpargreina við  flutning, húsnæði og menntun. Danir voru ákveðnir í að stilla sér upp sem fremstir í heimi fyrir sérstöðu og fjölmenningu. Hvernig gátu Danir séð  fyrir að einn dag  2005 myndi  röð af pólitískum teiknimyndum í dagblaði kveikja  neista ofbeldis sem myndi skilja marga eftir dauða á götunni - allt vegna þess að skuldbindingin um  fjölmenningu beit í bakið á þeim?
  
Með því að frá 1990 hefur vaxandi þéttbýli múslima íbúa verið augljóst - og tregða þess samfélags til þess að falla inn í danskt samfélag var augljóst. Í mörg ár höfðu innflytjendur sest að í sérstökum múslimahverfum. Eftir því sem raddir íslamskra leiðtoga urðu háværari um úrkynjun Dana vegna  frjálslyndrar lífsafstöðu þeirra, eru Danir - sem voru einu sinni svo gestrisnir - eru farnir að þjást undir oki innflytjendanna.  Margir Danir eru farnir að sjá að íslam samrýmist ekki langæu gildismati  þeirra  og  trú á persónulegt frelsi og tjáningarfrelsi, jafnrétti kynjanna, umburðarlyndii fyrir öðrum þjóðarbrotum hópa og djúpu stolt yfir  danskri arfleifð og sögu.

 

Grein  eftir Daniel Pipes og Lars Hedegaard birtist, þar sem þeir sögðu   nákvæmlega fyrir um, að vaxandi innflytjendavandamál í Danmörku myndi springa í andlit Dana. Í greininni sögðu þeir sem þeir:
  
'Múslímskir innflytjendur eru 5 prósent íbúanna en kosta 40 prósent af öllum velferðarkostnaðnum. "

   
'Múslimar eru aðeins 4 prósent af 5.400.000 manns í Danmörku en leggja til  meirihluta allra dæmdra nauðgara landsins, sérstaklega eldfimt málefni í ljósi þess að næstum öll kvenkyns fórnarlömbin eru ekki múslimar. Svipuð hlutföll finnast í öðrum tegundum glæpa.
  
„Með tímanum, eftir því sem eins og múslimainnflytjendum fjölgar, vilja þeir minna blandast við frumbyggjana Dani. Í nýlegri könnun kemur í ljós að aðeins 5 prósent af ungum múslimainnflytjendum myndu fúslega ganga í hjónaband með Dana."

'Nauðungarhjónabönd - sem lofa væntanlegri nýfæddri dóttur í Danmörku til karlkyns frænda í heimalandinu,,og neyða hana til að giftast honum, að viðlagðri oft dauðarefsingu, eru eitt vandamál í viðbót. "
  
'Múslima leiðtogar lýsa opinskátt markmiði  þeirra um að innleiða íslömsk lög í Danmörku þegar fjöldi múslíma er orðinn nægur - sem er ekki svo fjarlægur draumur.  Ef núverandi þróun verður enn til staðar, þá áætlar einn félagsfræðingur að  þriðji hver íbúa Danmerkur eftir 40 ár verði múslimi. "
  
Það er auðvelt að skilja hvers vegna vaxandi fjölda Dana telur að  múslimskir innflytjendur sýni ekki virðingu fyrir dönskum gildum og lögum.

  
Enn eitt dæmi er fyrirbæri sem eiga líka við önnur lönd í Evrópu og Kanada:  sumir múslima í Danmörku sem valið að láta af múslimatrú hafa verið myrtir í nafni íslam, á meðan aðrir eru í felum og  óttast um líf sitt. Gyðingum eru líka ógnað og áreittir opinskátt af múslimaleiðtogum í Danmörku, landi þar sem  kristnir borgarar unnu eitt sinn að því smygla út næstum öllum 7.000 Gyðingum sínum að næturþeli til Svíþjóðar - fyrir innrás nasista. Ég hugsa til  danska vinar míns Elsu - sem, þegar hún var unglingur, var óttaslegin  yfir því að fara yfir götuna í bakaríið á hverjum morgni undir augum nasistahermanna - og ég velti því fyrir mér hvað hún myndi segja í dag.
  
Árið 2001, kusu Danmörk  sér íhaldssömustu ríkisstjórn í um 70 ár - sem hafði einhverjar ekki svo frjálslyndar hugmyndir um frjálslyndi og óheftan aðgang   innflytjenda. Í dag, hefur Danmörk ströngustu innflytjendastefnu í Evrópu. (Viðleitni hennar til að vernda sig hefur verið mætt með ásökunum  um "kynþáttahatur" af frjálslyndum fjölmiðlum í Evrópu - á meðan aðrar ríkisstjórnir heyja harða baráttu til að rétta af félagsleg vandamál sín sem stafa af áralöngu andvaraleysi þeirra  í innflytjendamálum.)
  
Ef þú vilt verða Dani núna , verður þú að sækja þriggja ára tungumálanámskeið.  Þú verður að standast próf á danskri sögu , menningu og danskt tungumálspróf.

 

Þú verður að búa í Danmörku í 7 ár áður en sótt er um ríkisborgararétt.


 

Þú verður að sýna setning um  að vinna, og hafa vinnu sem bíður þín. Ef þú vilt koma með maka til  Danmörku, verður þið  bæði að hafa náð 24 ára aldri, og þú munt ekki finna það svo auðvelt lengur að koma með vini og vandamenn  til Danmerkur með þér.
  
Þér verður ekki leyft að byggja mosku í Kaupmannahöfn.  Þó að börnin þín hafi val um 30 arabíska menningar og málaskóla í Danmörku, þá eru þeir eindregið hvattir til að samlagast danska samfélagsins á þann hátt sem fyrri innflytjendur gerðu  ekki.
  
Árið 2006, talaði danski ráðherra atvinnumála, Claus Hjort Frederiksen,  opinberlega um byrði af íslömskum innflytjendum á danska velferðarkerfinu, og það var hreinn hryllilngur:  Velferðarnefnd ríkisstjórnin hafði reiknað út að ef innflutningur fólks frá þriðja heiminum væri stöðvaður, myndi 75 prósent af þeim niðurskurði sem talinn var þurfa til að halda uppi gríðarlegu velferðarkerfinu á næstu áratugum verða ástæðulaus. Með öðrum orðum, eins og það hafi þróast , var velferðarkerfið er svo mergsogið  af  innflytjendum  að það leiddi til gjaldþrots ríkisstjórnarinnar. "Við erum einfaldlega neydd til að taka upp nýja stefnu í innflytjendamálum.

 

'Útreikningar velferðarnefndarinnar  eru hræðilegir og sýna hvernig aðlögun innflytjenda  hefur ekki tekist hingað til, "sagði hann.
  
Stórt fleinn í holdi múslímskra ímama  í  Danmörku er ráðherra Útlendingastofnunar og Sameiningar, Rikke Hvilshoj.  Hún dregur ekki dul á nýja stefnu gagnvart innflytjendum, 'Fjöldi útlendinga sem koma til landsins skiptir máli,' Hvilshoj segir, "Það er öfug fylgni milli þess hversu margir koma hingað og hversu vel við getum tekið á móti útlendingum sem koma. ' Og á múslima innflytjendur þurfa að sýna fram á vilja til að blandast þjóðinni, "Að mínu mati, ætti Danmörk  að vera land með pláss fyrir mismunandi menningarheima og trúarbrögð. En sum gildi skipta hins vegar meira máli en önnur . Við neitum öllum málamiðlunum  um  lýðræði, jafnrétti og tjáningarfrelsi. "
  
Hvilshoj hefur þurft að borga fyrir að sýna staðfestu.  Kannski til að storka henni, þá krafðist leiðandi róttækur ímam í Danmörku, Ahmed Abdel Rahman Abu Laban,  þess að stjórnvöld greiddu blóðpeninga til fjölskyldu múslima, sem var myrtur í úthverfi Kaupmannahafnar, þar sem slökkva mætti hefndarþorsta fjölskyldunnar með peningum.  Þegar Hvilshoj vísaði frá kröfu hans, hélt hann  því fram að í múslímamenningu væri venja að greiða vígsbætur, hverju Hvilshoj svaraði með því að því sem fram fer í íslömskum löndum sé ekki endilega það sem gert er í Danmörku.

Svar múslima  kom fljótlega eftir þetta því  að kveikt vara í húsi hennar meðan hún, eiginmaður hennar og börn sváfu.  Öllum þeim tókst að flýja ósködduðum  en hún og fjölskylda hennar urðu að flytja til  leynilegs heimilisfangs og hún og aðrir ráðherrar urðu að fá  lífverði í fyrsta skipti - í landi þar sem slík morð og ofbeldi voru einu sinni af skornum skammti.
  
Ríkisstjórn Danmerkur  hefur snúist til hægri og landamæragæsla hennar hefur verið hert. Margir telja að það sem gerist á næsta áratugi muni ákvarða hvort Danmörk varðveitist  sem brjóstvörn hins góða lífs, mannúðlegrar hugsunar og félagslegrar ábyrgðar, eða hvort það verður þjóð í borgarastyrjöld við  stuðningsmenn Sharía- laga.
  
Og á meðan þessu fer fram, þá deila Kanadamenn um strangari innflytjendastefnu, og krefjast þess að endir sé bundinn á ríkisvelferðina sem leyfir mörgum  innflytjendum til að lifa á opinberri framfærslu. Eins og við í Kanada lítum á þröngbýli múslima meðal okkar, og horfum á  það hvernig margir þeirra koma inn á strendur okkar of auðveldlega,  þora að lifa á sköttum okkar, enn neita að taka við menningu okkar, virða hefðir okkar, taka þátt í réttarkerfi okkar, hlýða lögum okkar, tala okkar tungumál, þakka fyrir sögu okkar. Við munum gera vel í því  að líta til Danmerkur, segja og gera bæn okkar fyrir framtíð hennar og okkar eigin.

Hættan af Guðmundi

 

Guðmundur Gunnarsson skrifar lærða grein í Baugstíðindi í dag. Guðmundur þessi hefur verið formaður Rafiðnaðarsambandsins mjög lengi. Ég hef heyrt því fleygt, að hann tryggi sér formennsku í þessu sambandi með ýmislegum sérákvæðum um atkvæðisrétt félagsmanna, sem ekki séu beinlínis fyrirmynd um lýðræðislega stjórnun. En þekki það annars ekki nánar.

En ég hef ekki komist hjá því að kynnast skoðunum Guðmundar á hagstjórn þegar kjaramál eru annarsvegar með því að lesa blöðin.  Hann hefur ítrekað farið fyrir kröfum um svona þriðjungshækkanir til sinna launþega. Ótrauður segir hann þetta vera leiðréttingar sem sáu sjálfsagðar umfram aðra launþega landsins. Þar fyrir utan setur hann saman greinar um þjóðfélagsmál með mörgum tölum til stuðnings. Spurning er fyrir hvern formaður Rafiðnaðarsambandsins talar þegar hann vill ganga í ESB.

Þetta réttlætir Guðmundur í grein sinni með því að segja að "mistök íslenskra stjórnmálamanna hafa endurtekið verið leiðrétt með því að sveifla krónunni með skelfilegum afleiðingum fyrir launamenn. Meiri verðbólgu, hærri vexti, hærra verðlag." Það er hinsvegar deilt um það hvor sveifli kettinum, rófan á honum eða kötturinn.

Niðurstaða Guðmundar er í takt við  ákaflega lágt „fjármálalæsi Íslendinga" sem hann kvartar yfir. Hærri vaxtagreiðslur fyrir skuldara. Það er það sem skiptir öllu máli hjá hinum ólæsa Íslending, að engir vextir séu greiddir fyrir sparnað til þess að lántakendur greiði sem allra minnst fyrir lán.

„Íslenska krónan er við hlið evrunnar eins og korktappi við hlið skips af stærstu gerð.Örgjaldmiðillinn var auðveld bráð á spilaborðinu þar sem framkallaðar voru miklar sveiflur og auðmenn högnuðust enn meir á meðan venjulegar fjölskyldur bjuggu við hækkandi verðbólgu og vexti vegna þessa ástands."

Steingrímur J. Sigfússon, skrifar nú mikinn greinarflokk í sama blað. Þar dásamar hann íslenska kraftaverkið, hvernig vöruskiptajöfnuður er nú hagstæður og allir vísar standi upp á við.Hversvegna skyldu þeir gera það? Jú, það var hægt að lækka kjör allra Íslendinga með gengisfellingu „örgjaldmiðilsins"  krónunnar og setja útflutninginn í mikinn gróða. Mest er þetta þó allt án atbeina Steingríms eða stjórnvisku hans. Hefði hann ráðið Icesave-samningunum  væri þjóðin nú glötuð.Því er allt annað efnahagstal hans ómerkt með öllu.

Verðbólga jókst og því ætla ýmsir launþegahópar að ná fram leiðréttingum með hernaði gegn landinu. Guðmundur er einn þeirra sem bíður nú færis að ráðast til atlögu. Þetta eru þau öfl sem fella krónuna með þröngum sérhagsmunum. Guðmundur er greinilega búinn að gleyma þjóðarsáttinni sem batt tímabundinn enda á víxlhækkanir kaupgjalds og verðlags. Hún leiddi það af sér að innflutningsverðlag lækkaði  því  gengi krónunnar stórhækkaði. Þá komu forystumenn hinn ýmsu launþegahópa  og fóru að gera skrúfur hingað og þangað og gekk þeim mun betur sem hóparnir voru minni. En allt er hlutfallslegt og þegar ein kýrin...... Verðbólgan fer af stað og kjörin rýrna en ekki batna.

Guðmundur er eindreginn talsmaður þess að ganga í Evrópusambandið og taka upp Evru. Hvernig munu Íslendingar  þá bregðast við ef Guðmundur hækkar taxta sinn um þriðjung? Hvar fá þeir Evrur ef þeir mega ekki prenta þær?  Guðmundur skilur ekki að að það sem hann kallar mistök stjórnmálamanna eru aðeins svör við óraunhæfum „kjarasamningum" þar sem „bófaflokkar" hafa knúið þjóðfélagið í þrot með fjártöku með byssukjöftum og gíslatöku undir formerkjum "kjarabaráttu". Þar birtist fjármálalæsi Guðmundar Gunnarssonar og þar endar það líka.

Staðreyndin er sú, að krónan er aðeins mælikvarði á okkar eigin hegðun. Mest allan tímann fyrir hrun var verðbólga lág, viðskiptafrelsi ríkti og allir gátu keypt og átt þá mynt sem þeir vildu. Enginn sá fyrir hrunið sem orsakaðist ekki af aðgerðum stjórnmálamanna heldur aðgerðaleysi þeirra. Glæpamenn hreiðruðu um sig í bankakerfinu og því fór sem fór, þar sem enginn bankahefð var til meðal stjórnenda þeirra sem voru í besta falli handvaldir aular og auk þess þý glæpamannanna.

Ef við göngum í ESB og tökum upp Evru, hvort mun þá Guðmundur miða taxta rafiðnaðarmanna við taxtana í Búlgaríu eða Þýskalandi? Hvað gerist hér ef skortur verður á Evrum þar sem Guðmundur hefur fengið of mikið til sín? Eykst þá atvinna fyrir rafiðnaðarmenn?

Staðreyndin er að örþjóð hentar best örmynt. Örþjóð hefur sveigjanleika hraðbátsins gagnvart stórskipinu og getur siglt í kring um það mörgum sinnum áður en það getur nokkuð að gert.Reynsla Íslendinga frá Davíðstímanum sýnir hvers þjóðin er megnug og hverjir eru kostir krónunnar. Viðreisnin gengur mun hraðar fyrir sig vegna krónunnar en ekki þrátt fyrir hana. Þetta sjá þeir Íslendingar sem hafna bæði Evru og ESB og trúa á að varðveita það fullveldi sem Íslendingarfengu 1918 og Guðmundur er ánægður með af einhverjum ástæðum.

Hættan stafar hinsvegar af því að leyfa fámennum hópum að taka þjóðfélagið í gíslingu undir formerkjum "kjaraleiðréttinga". Hættan stafar af verkalýðsforingjum eins Guðmundi Gunnarssyni meðal annars.

Hvað annað?

Ég stend með síra Geir Waage um trúnaðarskyldu sálusorgara við skriftamál. Annaðhvort er trúnaður eða ekki. Hver skriftar fyrir lögreglunni nema sá sem er að gefa sig fram? Don Camillo hefði skilið þetta.

Myndi einhver leita til prestsins síns í vanda og neyð ef hann gæti alveg eins talað við lögguna? Skilur einhver lengur hugtakið bankaleynd á Íslandi eftir beintengingu skattstofunnar við bankana? Hver fótmál þitt í fjármálum er skráð. Nema þú sért bófi með svarta peninga.

Þó ég skilji ekki skriftir eða slík sambönd fólks og presta, þá finnst mér afstaða biskupsins svo arfavitlaus að engu tali tekur. Hvað þá hugmyndir séra Bjarna um að reka séra Geir.

Þarf maður að vera í Samfylkingunni eða VG til að skilja þankagang um hlutfallslegan trúnað? Hvað getur trúnaður veriða annað en trúnaður?

Skrílstefnan

Bráðum á að kveðja til einhvers þjóðfundar eftir slembiúrtaki úr þjóðskrá. Það er margbúið að reyna svona þjóðstefnur í mannkynssögunni. Þær hafa aldrei leitt til annars en að sýna það, að útkoman er skrílræði. Múgur veit ekkert hvað hann vill. "Múgur er heimskur, grimmur og stjórnlaus", sagði Pálmi Hannesson við okkur í MR þegar við höfðum verið með uppþot í bænum. "Menntamenn mega aldrei hlaupa saman í múg" sagði Pálmi ennfremur.

Allur þessi farsi Samfylkingarinnar um þjóðfund og Stjórnlagaþing  er eitt allsherjar sjónarspil  allt saman. Fyrst að kveðja saman skrílstefnu undir flottu nafni til að bulla um einhver mál sem mættir hafa í besta falli óljósar hugmyndir um. Og síðan eiga einhverjir aðrir, sem nenna að bjóða sig fram til stjórnlagaþings, væntanlega mest kratar og kommar,  því þeir verða þeir einu sem nenna að fara á þetta og geta fengið frí úr vinnunni hjá því opinbera til þess, að fjalla um þetta svo lengi sem þeir nenna.

Stjórnlagaþingið á  að fjalla eingöngu um niðurstöður þessarar skrílstefnu, sem verður sjálfsagt að hætti  Kleóns sútara þjóðfundarmanns úr Aþenu hinni fornu. Síðan á að leggja tillögur fyrir Alþingi sem gerir ekkert auðvitað með þetta allt frekar en landsbyggðarþingmönnunum passar. Því auðvitað snýst þetta bara um það, hvort þeir vilji vinsamlegast láta eitthvað pínulítið af sínum völdum í lýðræðisátt. Og þá fyrir hvaða verð, því ekkert láta þeir ókeypis. Niðurstaðan verður eitthvað of lítið og of seint. Eitt allsherjar fíflarí hefði gamall vinur minn kallað þetta eins og þegar hann ræddi um íslensk stjórnmál

 Þarna sólundar Samfylkingin einhverjum milljörðum í brauð og leiki handa skrílnum svo hann hætti að hugsa um uppboð, eymd og atvinnuleysi og taki ekki eftir því hvernig er verið að koma oki landsölunnar til ESB á landsmenn.

Reynslan af skrílstefnunum  leiddi til þjóðirnar til fulltrúalýðræðisins eins og allar siðaðar lýðræðisþjóðir nota. En Ísland á langt í land til að verða lýðræðisríki með því misvægi atkvæða sem viðgengist hefur hér a landi.

 

Út að skemmmta sér

 Halldór Laxness leggur Umba þessa klausu um hraðfrystihús í Kristnihaldi undir jökli:„Spaugararnir reisa þau fyrir styrk frá ríkinu, síðan fá þeir styrk af ríkinu til að reka þau, þvínæst láta þeir ríkið borga allar skuldir en verða seinast gjaldþrota og láta ríkið bera gjaldþrotið. Ef svo slysalega vill til að einhverntíma kemur eyrir í kassann þá fara þessir grínistar út að skemta sér.“ 

 Í minn mannsaldur var ég þvingaður til að greiða í Lífeyrisissjóð Verslunarmanna.. Honum stjórnaði maður sem ég hef aldrei hitt, einhver Þorgeir  Eyjólfsson,  sem ég hafði aldrei  kosið til að gæta mín hluta fjárins, ekkert haft með að segja hvað hann gerði með peningana. Þorgeir þessi var einn voldugasti maður landsins á sinni tíð og lánaði allskyns fyrirtækjum öðrum en þeim sem ég vann hjá.  Ég hafði aldrei nein áhrif hvað þessi sjóður gerði við iðgjöldin mín eða hvað hann keypti fyrir þau.  Ég hef aðeins að gera með það þegar sjóðurinn skrifaði mér nú síðast að lífeyrisgreiðslurnar til mín yrðu núna lækkaðar vegna þess að sjóðurinn hefði tapað á spekúleringum sínum, keypt vitlaust og tapað hundruðum milljarða af mínum peningum. Ábyrgðin var þá alfarið mín.

Nú birtist aftur maður sem ég veit engin deili á, einhver Finnbogi Jónsson.  Forstjóri Framtakssjóðs Lífeyrissjóðanna. Sjóðurinn búinn að kaupa flest fyrirtæki landsmanna sem einhver umsvif  hafa af Landsbankanum. Þessi fyrirtæki voru öll farin á hausinn og lent í klóm Landsbankans gamla sem er líka farinn á hausinn og er orðin eign einhverra skilanefnda sem ætla að stjórna honum næsta áratug fyrir ævintýralegar fjárhæðir. Einhver  nýr Landsbanki, sem Steingrímur J. stjórnar er svo tekinn við öllu gamla sukkinu og er núna búinn að selja þessum sjóði Finnboga  allt klabbið. Steingrímur J. er auðvitað hrútánægður,  nú er allt komið á eina hendi að hætti hans gamla draumalands, Sovét Íslands.

 Finnbogi þessi er orðinn einn valdamesti maður landsin. Hann  getur ráðið sín ættmenni og vini inn í öll þessi  fyrirtæki, sem hann segist svo ætla að selja ef þau skili hagnaði ef svo ber undir. Hann ætlar ekki að hafa afskipti af fyrirtækjunum önnur en að velja stjórnendur(SIC!). Hvaðan kemur honum og ráðgjöfum hans viska til þess?  Hverjum ætlar hann svo  að selja?  Hver skyldi eiga peninga ? Hver lánar ? Landsbankinn? Hvað ef fyrirtækin bara halda áfram að tapa undir stjórn valinna manna Finnboga þessa? Halda menn að hann selji þau þá? Nei , þá verður bara meira af mínum lífeyrissjóðspeningum mokað í tapið. Jón Ásgeir verður örugglega til staðar til að kaupa ef allt um þrýtur.

Stjórnin í Framtakssjóðnum umlykur sig einhverju 12 manna ráðgjafaráði, sem ég fæ ekki að kjósa.Hin íslenska  Nomenklatura er þannig komin til æðstu metorða með velþóknun aðalritarans Steingríms J. Sigfússonar.Hvaða nauðsyn ber þjóðinni til þess að reka Húsasmiðjuna og láta það fyrirtæki auglýsa í sjónvarpinu og stofna blómabúðir á Ísafirði?  Er það ekki  farið á hausinn og ætti að loka.  BYKO er ekki farið á hausinn og ætti að njóta þess. Til hvers er verið að reka Vodafone?, Til hvers er verð að reka 365 miðla ? Af hverju er þetta ekki slegið af allt saman. Af hverju er steypustöð Mest ekki lokað og BM Vallá ? Láta fólkið um að hræra steypu ef það vantar hana?  Loka og skipta  þessum gjaldþrota fyrirtækjum upp eins og öðrum gjaldþrota fyrirtækjum í aldanna rás?  Kapítalisminn á að hreinsa sig samkvæmt sínum lögmálum. Allt annað leiðir til spillingar og taps.  Allt annað er kommúnismi og kratismi sem sökkvir þjóðinni dýpra í fenið sem hún er á bólakafi í um þessar mundir.

Blöskrar engum  hvert Ísland er raunverulega komið? Ríkisbankar, ríkisfyrirtæki, pilsfaldakapítalismi að sovéskum hætti.Handvaldir menn allstaðar við stjórn ölmusufyrirtækja. Sandkassaleikur bókabéusa og fjárglæframanna en ekki athafnamanna eins og þeirra sem byggðu upp þetta land.Ísland er orðið raunverulegt kommúnistaríki undir stjórn kommissars Steingríms J. og sálufélaga hans. Nytsamir sakleysingjar hjálpa til í von um magafylli.

Lýðurinn lætur þetta gerast með þögninni. Allt gamalkunnugt ferli sem leiðir bara til þess að frelsið tapast og frjálshyggjan verður gerð útlæg. Sósíalismi andskotans ræður hér ríkjum. „Ef svo slysalega vill til að einhverntíma kemur eyrir í kassann þá fara þessir grínistar út að skemta sér.“

Danir vilja landamæri á ný!

Í viðtali við Ólaf Kristinsson í Danmörku á Útvarpi Sögu þá kom fram að óþjóðalýður frá Austur Evrópu flæðir inn í Danmörku til ólöglegrar vinnu, innbrota, þjófnaða og eiturlyfjasölu. Vaxandi stemning er meðal Dana um að taka upp landamæraeftirlit aftur til að hægja á þessu. Og ekki bara í Danmörku heldur í Svíþjóð og fleiri löndum líka. Bjarni Benediktsson varaði einnig við slíkri þróun hér á landi í sama útvarpi í gær.

Á meðan keppast íslenskir kratar,  kommar og sérvitringar við að galopna hér allt fyrir þessum innrásum á sama tíma sem við drögum úr fjárveitingum til lögreglunnar. Hér er bannað að hafa skoðanir á ágæti Schengen sem skal uppi haldið. Hingað skulu allir velkomnir, hvort þeir séu með smitandi bráðaberkla, HIV, glæpaferil eða í hvaða tilgangi sem er hingað komnir.Allt skal étið upp eftir evrópuspekinni gagnrýnilaust. Sagt er að andstaða Hjörleifs Kvaran við uppskiptingu OR í framleiðslu og sölu í Evrópustíl og þar með margföldun kostnaðar, hafi valdið brottrekstri hans og er illt ef satt er. Eru okkur Íslendingum alltaf allar bjargir bannaðir vegna sundurlyndis og þrætugirni? Maður svei mér þá heldur það oft á tíðum.

En Danir eru farnir að velta fyrir sér upptöku landamæra aftur.

Mér er eiginlega sama

Mér er orðið eiginlega alveg sama hvað þeir rífast um það hvort Gylfi hafi sagt þetta eða hitt eða ekki sagt þetta og hitt. Hvað varðar mig um hvað Jóhanna sagði um laun Más? Myndbandið um Má á YouTube skýrir margt og hversvegna þjóðinni er að fækka í fyrsta sinn frá 1888.

Það sem er að renna upp fyrir mörgum er að þessi ríkisstjórn er ekki að gera neitt og hefur ekki neitt gert. Hún þykist hafa endurreist bankana en hvað gerði hún? Rak gamla spillingarliðið og sett sitt fólk inn til að halda starfseminni áfram. Afskrifaði útlán gömlu bankanna, afhenti þau með miklum afföllum inn í nýju bankana sem núna rukka þau á fullu verði inn hjá skuldurunum. Steingrími finnst þetta vera afrek. En það er það ekki. Þetta var bara rán og gripdeild og eignaupptaka. Allt annað hefur ríkisstjórnin ekki gert og alls ekki neitt af því sem hún lofaði. Hvaða peninga átti Steingrímur til að endurreisa banka með annað en seðlaprent og skatta? Lögin á kjaradeilu Flugumferðarstjórana er það eina sem uppúr stendur hjá mér af stjórnvisku.

Hver skyldi gangast upp við auglýsingu frá Aríon banka um að taka við lífeyrissparnaði? Banka Samskipa og Haga, 365 miðla, Fréttablaðsins. Hver er þessi banki? Hver á hann? Hvert er hann að fara? Hvernig voru stjórnendurnir valdir?

Svo bera ráðherrarnir og seðlabankastjórinn það á borð, að bankakerfið fari á hausinn ef dómi Hæstaréttar um gengislánin er framfylgt? Bankarnir þoli ekki afslátt af kröfum sem þeir keyptu inn á hrakvirði? Það verði að setja afturvirk lög til þess að ná í peninga handa þeim í formi betri vaxta?

Það er ekkert að gerast í þessu þjóðfélagi utan sjávarútvegsins. Allt annað er í dvala. Traust er ekki að finna neins staðar í þjóðfélaginu. Landflóttinn heldur áfram því það trúir enginn af því fólki á næstu framtíð. Eftir situr skyldulið þeirra sem ekki geta flúið.

 Ríkisstjórnin og Már í Seðlabankanum hugsa ekkert um annað en stækka gjaldeyrissjóðinn til að geta borgað Icesave og þjónkast við  AGS. Stefnan er ekki sú að reyna að koma atvinnulífinu i gang. Stefnan er hinsvegar sú að fyrirbyggja allar framkvæmdir og að því er unnið ótrauðlega í gegn um umhverfisráðuneytið þar sem auðveldast er að drepa allri umræðu á dreif og skjóta sér á bak við nauðsyn gegnsærrar umræðu.Enda Össur í útlöndum við að siða Evrópusambandið til fyrir okkur.

Er einhver úr ríkisstjórninni að veita forystu? Er einhver að tala kjark í þjóð sína? Er einhver að að blása fólkinu í brjóst að trúa á landið sitt sjálfstætt og fullvalda? Þangað til að ég heyri eitthvað slíkt þá er mér eiginlega sama.

Björgvin rekinn

[e-mail] skrifar í Mogga:

"Yfirmaður kynferðisbrotadeildar lögreglunnar á höfuðborgarsvæðinu lét á mánudag hafa eftir sér óheppileg ummæli sem bentu til þess að viðhorfið til fórnarlamba ofbeldisglæpa væri einmitt þetta. Lögregluembættið brást skjótt við og á heiður skilinn fyrir það, en í kjölfarið hafa vaknað upp gamlir draugar í umræðunni um ábyrga og óábyrga hegðun kvenna gagnvart hugsanlegum ofbeldismönnum. Í þessari orðræðu eru gerendurnir jafnan aukaatriði á meðan kastljósinu er eingöngu beint að fórnarlömbunum og hvernig þeirra eigin hegðun leiddi til þess að á þau var ráðist.

 

Sú almenna regla að hver beri ábyrgð á sjálfum sér á ekki við þegar kemur að ofbeldisglæpum og fórnarlömbum þeirra. Við erum flest sammála því að ofdrykkja sé óráðleg, en við getum ekki samþykkt að með henni færist ábyrgðin yfir á fórnarlambið, jafnvel þótt ástand þess geri ofbeldismanninum með einhverjum hætti auðveldara fyrir að ráðast á það. Sumar konur sem verða fyrir nauðgun eru drukknar. Aðrar eru edrú. Sumar eru fáklæddar, margar eru fullklæddar. Sumar nauðganir gerast á skemmtistöðum, flestar í heimahúsum. Oft þekkja fórnarlömbin árásarmanninn, stundum er hann ókunnugur. Svarið felst því ekki í því að segja konum að hegða sér öðruvísi, klæða sig með öðrum hætti eða vera annars staðar. Það þarf að breyta háttalagi þess sem fremur glæpinn, ekki þess sem verður fyrir honum. [e-mail] "

Það má ekki ráðleggja fólki að fara gætilega. Sá sem sýnir eða gefur færi á eftirsóttum varningi er ekki að auka freistingar hjá fólki sem er misjafnlega sterkt á siðferðissvellinu. Ef þú leggur seðlabúnt á götuna þá átt þú að geta gengið að því vísu þegar þú kemur út af öldurhúsinu. Þú átt að geta treyst því að enginn ráðist á þig þó þú sért drukkinn innan um drukkna.

Skyldu þessi sömu lögmál vera í heiðri höfð um veröld alla? Er ekki tími nauðgana og ofbeldis að ljúka af því það er farið að tala svo miklu meira um það af því gagnsæi sem er í tísku? Glæpahneigð virðist alltaf gjósa upp aftur hversu vandlega er refsað fyrir glæpi og glæpamenn teknir úr umferð.Ný spilling tekur við af eldri sbr. skilanefndirnar og þessa nýju banka alla.

Hvernig væri að [e-mail] ræddi það, að hér yrðu lögleidd vændishús til þess að taka einhvern þrýsting af einhverjum? Nei, nei ég er ekkert að finna þetta upp. Þetta er svona í Þýskalandi og af einhverjum ástæðum. Svo mætti líka fara að ræða um að lögleiða fíkniefni til að taka þrýstinginn af glæpastarfseminni í kring um þau. Af hverju eru Hollendingar að föndra við slíkt?

Á meðan heldur fylleríið áfram af fullum þunga. Við rekum bara  Björgvin og alla þá sem vilja draga úr vandræðum.