Alvarlegar afleiðingar

fyrir ferðaiðnaðinn ef verkfall skellur á segir Morgunblaðið á forsíðu.

Hefur einhverntíman orðið verkfall sem hefur ekki alvarlegar afleiðingar? Er þeim ekki komð á til að hafa alvarlegar afleðingar?

Það er staðreynd að ýmsum starfstéttum hefur verið leyft að renna saman í félög sem hefur verið úthlutað skotleyfi á afganginn af samfélaginu. Lítum á flugumferðarstjóra sem dæmi.

Það er auglýst af ríkinu efir nemum í flugumferðarstjórn. Fagið er ekki hægt að læra annarsstaðar en hjá ríkinu. Þegar þeir eru orðnir útlærðir þá stofna þeir stéttarfélag. Þeir hafa einokun á flugumferðarstjórn. Svo fara þeir í verkfall gegn skapara sínum. Allt í einu eru þeir með einkaleyfi til að taka flugumferð í gíslingu. Hóta að allir alþjóðasamningar Íslands sem gefa þeim sjálfum tekjur verði rofnir og komi kannski aldrei til baka.

Lögreglufélagið er hliðstæða. Menntaðir af ríkinu og fá starfsréttinndi þar. Þeir geta svo farið í verkfall útá einkaleyfið. Læknafélagið er annað.Ljósmæður til viðbótar. Rafvirkjar enn aðrir. Flugmenn.Flugfreyjur.Kennarar. Verkfræðingar geta ekki farið í verkfall af því að það er hægt að fá nóg af erlendum verkfræðingum. Og svo er líka ördeyða á markaði.

Samtök Atvinnurekenda er stofnað til að hindra það að stettarfélögin geti tekið einstök fyrirtæki útúr og kúgað þau með hnífinn á barkanum til að selja verkalýðsbullunum sjálfdæmi. Þetta er svo galið system að hver maður sér fáránleikann í því að önnur félög en hans eigið fái að starfa svona.

Þegar eitt félag tekur sig útúr og gerir skrúfu, þá telja menn truflunina það litla að þeir vilja semja við þennan hóp á einhverjum nótum svo þeir þegi. Þegar stórbandalög bófaflokka leggjast í hernað gegn hinum verða óþægindin meiri. Ef tekst að ná nógu mörgum svona flokkum saman þá er ástandið óbærilegt fyrir alla af því að Ísland hefur ekki vopnaðan her. Þá er bara samið um hvaða dellu sem er þó allir viti að þetta sé della.

Vinstri stjórnin 1971 kom sér hjá verkföllum með því að diska út samtals 20 % almennri kauphækkun til allra. 10 % á alla taxta, 10 % með styttingu vinnuvikunnar. Afleðinguna þekkja allir fram að þjóðarsátt 1990. Það voru nú góðir tímar og krefjandi. Við skulum fá þá aftur því allt er betra en þessi núverandi andskotans ráðleysi.

Förum því í almennilegt verkfall. Og ekkert hálfkák. Allsherjar verksviptingu af hálfu SA þegar í stað um leið og sá fyrsti fer í verkfall. STOPP.
Horfumst einu sinni í augu við okkur sjálf. Sjáum heimskuna einu sinni taka til starfa óáreitt. Látum vera allsherjarverkfall í einhverja mánuði helst. Ákveðum svo 30 % hækkun á alla með lagaboði.

Verkföll eiga að hafa alvarlegar afleiðingar. Ekkert hálfkák heldur allsherjar verkfall frá fyrsta degi til þess að afleiðingarnar verði eins alvarlegar og nokkur kostur er.

Óhugnanlegt

er að hlusta á "verkalýðsleiðtoga" eins og Aðalstein Baldursson lýsa því yfir að það sé ekkert mál að lama þjóðfélagið af því að hann fær ekki komið fram öllum sínum kröfum skilyrðislaust. Aðalsteinn þessi  er tilbúinn að ráðast á saklaust fólk í fjárkúgunarskyni. Honum er sama hver fyrir verður.

Og hann á nóg af samviskulausum bandamönnum sem taka undir með honum.

Fyrr eða síðar verður þjóðfélagið að setja lagaramma utan um starfsemi stéttarfélaga,  þannig að réttur þeirra til hryðjuverka og gíslatöku  verði takmarkaður frá því sem nú er.  Annars getur friðurinn verið í hættu eins og víða hefur sannast.

Það er óhugnanlegt að heyra svona raddir. 

 

 

 

MP-Banki

er nú búinn að fá nýtt hlutafé og búið að bjarga bankanum frá lokun. Hann er líka búinn að fá sér Þorstein Pálsson fyrrum forsætisráðherra og ritstjóra Fréttablaðsins í stól stjórnarformanns.

Sem sagt, búið að flikka út á útlitið og styrkja innviðina. En hvað með framhaldið? Orðspor MP-banka er vægast sagt litað. Tiltektir bankans á fjársfestingarsviðinu eru ekki allar glæsilegar. Einn fyrrum bankastjóri MP sætir ákæru fyrir þátt sinn í Exeter-málinu. En þar hafði MP-banki milligöngu um að stela 1100 milljónum af BYR í þágu stjórnenda þess félags. Þar eru ákærðir Jón Þorsteinn stjórnarformaður, Ragnar Z. bankastjóri og Styrmir Þór Bragason bankastjóri MP-banka. Við ákæru slapp Birgir Ómar Haraldsson, varastjórnarmaður í BYR, sem þó fékk 200 milljónir af þessum peningum í sinn hlut í sama gerninginum með stofnfjársölu í dauðadæmdum BYR.

En fortíðin skiptir ekki máli. Nú er MP-banki eini bankinn sem lýtur ekki forsjá ríkisins. Almenningur ætti því að flykkjast til bankans og gera hann að peningastofnun fólksins. Hann ætti að verða viðskiptabanki almennings og banki sem almenningur gæti treyst að muni spila uppi á borðinu. Taka við gömlu sparisjóðahugsjóninni sem Steingrímur er búinn að stela og eyðileggja. Mp-banki má ekki að vera jafnframt fjárfestingarbanki sem stendur í stórum útlánum til stærstu og ráðandi eigendanna og viðskiptabanki með sparifé almennings. Þessar bankahefðir voru ekki virtar í gamla bankakerfinu. Þetta skeði í Landsbankanum undir forsæti mikillar skrautfjaðrar. Þetta skeði í Kaupþingi.Þetta skeði í SPKEF. Þetta skeði í BYR.Þetta skeði í Glitni.

Það er eðlilegt að fólk spyrji á hvaða leið MP-banki sé núna. Sé þessum banka treystandi fyrir sparifé eða eigi að endurtaka leikinn. Guðjón í OZ ætli bara að fá sér marga milljarða að láni út á þennan eina sem hann lagði inn.

Ég hef sett mitt traust á MP-banka og vil því styðja við einkabanka. Ég hvikaði ekki þó að bankinn ætti undir högg að sækja síðustu misseri. Ég vona að MP-banki muni ekki valda mér vonbrigðum.Ég er einkaframtaksmaður. Ég vil ekki ríkisrekstur.Ég vil viðskiptafrelsi en heiðarleika og traust í viðskiptum. Ég er Sjálfstæðismaður sem vill að hér myndist aftur bankahefð á heilbrigðum grundvelli eftir að siðferðislegir vanvitar eða hreinir glæpamenn hafa troðið allt slíkt í svaðið.

En aðeins MP-banki sjálfur getur komið fram fyrir almenning og skýrt frá áformum sínum. Hvort hann ætlar að láta af fyrri háttum í samanhræru viðskipta-og fjárfestingarbanka, hvort hann ætlar að takmarka útlán til einstakra lántakenda og TENGDRA AÐILA hverju nafni sem nefnist, við 1 % af bankanum eins og alvörubankar gera og lána ekki stórum hluthöfum sínum né veita þeim ábyrgðir utan efnahagsreiknings eða innan.

Þetta verður MP-banki að tryggja á einhvern sannfærandi hátt. Annars fær almenningur ekki aðra mynd af bankanum heldur en að hér sé sami grautur í sömu skál sé á ferðinni.Það leiðir aðeins til glötunar fyrir bankann. Og sem meira er, það fer endanlega með það litla sem almenningur kanna að hafa átt eftir af trausti á heiðarleika í bankastarfsemi.

Það er undir þér komið MP-banki.Þú getur orðið fyrirmynd. Þú átt leik í stöðunni!

Lesið Kolka

í Mogganum.

Frú Ragnhildur segir m.a. svo:

..."Víst má segja að Alþingi hefði getað varið tíma sínum betur en að þrasa um getuleysi ríkisstjórnarinnar þegar atvinnumál þjóðarinnar eru við það að renna ofan í niðurstreymisspíral sem mun hrekja þær vinnufúsu hendur, sem enn þrjóskast við að hokra hér, til að leita á önnur mið....

... Nú hefur hver og einn stjórnarþingmaður líf ríkisstjórnarinnar í hendi sér, það ætti að lífga »samræðurnar« á stjórnarheimilinu svo um munar. Einhverjir voru að gæla við að snúa »heim« og sást það best þegar genetískur framsóknarmaður sannaði að stökkbreytingar eiga sér stað þegar álag eykst á áreynslupunktinn. Svona eins og þegar jarðflekarnir færast til.....

... En það sem nú ætti að vera orðið flestum ljóst er að ríkisstjórnin hefur enga stefnu og enga hugsjón aðra en að sitja sem fastast. Til að halda sér við valta stóla notar ríkisstjórnin lím sem hún selur undir heitinu Sjálfstæðisflokksníð. Ekkert jafnast á við þetta töfralím til að sameina stjórnarsinna. Jafnvel mátti greina límsmit á nokkrum framsóknarmönnum sem töldu það brúklegt til að hvítþvo flokk sinn. Samkvæmt umræðunni mátti ætla að formaður Samfylkingar hafi fyrst komið að stjórn landsins árið 2009. Aðrir samfylkingarmenn áttu við álíka minnisleysi að stríða sem rændi þá vitund um árin fyrir hrun, en skilaði þeim aftur til »björgunarstarfanna«, sem nú eru kynnt sem »kraftaverk«....

....En vegna þess hve hið samþjappaða öfundarhatur stjórnarliða var þykkt smurt fer ekki hjá því að spurningar vakni um hvernig flokksmenn Samfylkingar geta réttlætt forystu slíkrar fortíðarforynju sem leiðtogi flokksins hefur nú ítrekað opinberað fyrir almenningi? Hvernig getur nútímafólk tekið undir þessar samtvinnuðu hatursfullu upphrópanir fornaldar? Hvernig má það vera að Samfylkingin sæki fylgi sitt til háskólamenntaðra borgara? Hvað er að í menntakerfi sem skilar þessum hróplega dómgreindarskorti út í samfélagið? Og hvernig getur fólk ímyndað sér að það sé fallið til að leiða þjóð til framtíðar þegar það getur ekki slitið strenginn við pólitíska fortíðarhyggju? Er ekki örugglega búið að rífa Gúttó?

En í innstu myrkviðum flokksins örlar nú á ljósi. Gamall kratajálkur úr Kópavogi, sem ég minnist með hlýju frá þeirri tíð þegar bláber og ofanfleyturjómi voru alsæla lífsins, hefur upp raust sína og bendir lesendum Morgunblaðsins á þær ógöngur sem Nei-menn í Icesave-deilunni hafa nú ratað í. Varnir landsins eru nú á höndum þessarar verklausu ríkisstjórnar sem þjóðin hafnaði í þjóðaratkvæðagreiðslunni. Stjórnin, sem enga trú hefur á málstað Íslands, á nú að standa vörð um hagsmuni landsins. Það má þakka Guðmundi Oddssyni fyrir að vara við þeirri snúnu stöðu sem upp er komin vegna ofnotkunar töfralímsins. Sérstaklega ber þá að líta til flokksbróður hans, Árna Páls, sem hefur upplýst að nú þurfi að taka tillit til allra radda. Hann segir að varnir Íslands kalli á að »öllum sjónarhornum« sé komið til skila. Hvaða rugl er þetta eiginlega? Varnir Íslands eru ekki selskapsleikur sem setja á í eitthvert »samræðuferli«. Varnir Íslands eiga að byggja á þeirri lagastoð sem til staðar er og hæfari menn en Árni Páll hafa kynnt fyrir þjóðinni.

Þessu ógnvænlega ástandi hefur Guðmundur nú gert sér grein fyrir og spyr hvort þetta sé »það sem 60% kjósenda vildu«? Auðvitað ekki. Kjósendur vilja hvorki lúta gömlu nýlenduherrunum né þeim nýju í Brussel.
Varnir Íslands eru stærra mál en límsæt ríkisstjórn. Tökum málið úr höndum hennar og látum þjóðholla lögspekinga tryggja okkur fullvalda framtíð. "

Það er vel fariðmeð tímann að lesa grein frú Ragnhildar Kolka auk þess sem skemmtunin er á við að horfa á beina útsendinngu frá Júróvisjón eða fr´blaðamannafundi ríkisstjórnarinnar.

Lesið Kolka!

Schengen og Sarkozy

fara ekki lengur saman. Og Silvío standfasti tekur undir. það gengur ekki lengur að láta flæði fólks milli landa órannsakað.

En má hefta för glæpamannagengja til Íslands? Ónei, við erum svo mikið sniðugri í Schengen en Sarkosy.

Þolinmæðin á þrotum

segja Gylfi Arnbjörnsson í ASÍ og Guðmundur í Rafiðn.

Hverra þolinmæði skyldu þeir vera að tala um? Þolinmæði tíunda hluta félagsmanna sinna sem eru búnir að vera án atvinnu í mörg ár? Heimilisfeðranna sem ná ekki endum saman og eru að flytja til Noregs? Eða uppmælingaaðalsins sem er búinn að koma sér fyrir í ríkisstofnunum og eru alveg til í að fá sér aukafrí frá öruggum störfum í sumarbyrjun? Þolinmæði ellilífeyrisþega eða öryrkja? Flugumferðarstjóranna? Læknanna? Sjúkraliðanna?

"Yðar hátign vill fara í stríð í dag? Já yðar hátign, á ég að sækja rosabullurnar." Eittvað í þessum stíl talar persónurnar umhverfis Napóleon þriðja í Heljarslóðarorrustu Gröndals, sem allt of langt er síðan að maður las vegna þess hversu persónurnar eru líkar karakterunum á skákborði þjóðlífsins íslenska.Því miður er Gröndal ekki lengur meðal vor til að skrifa um þetta viðvarandi leikrit verkalýðsbaráttunnar gegn varnarlausri þjóðinni.

Þeir sem berjast fyrir aðild að EU eins og Verkalýðsforystan og forystan hjá SA, að LÍÚ frátöldu líklega, kunna einkunnarorð Royal Airforce: " Per Ardua ad Astra ". Í gegnum erfiðleikana til stjarnanna. Ef við getum keyrt Ísland nógu langt niður í skítinn þá komumst við frekar til fyrirheitna landsins.

Þolinmæði fólksins sem er að fara til Noregs er líka þrotin. Það ætlar aldrei að koma aftur.

Er ASÍ með réttu ráði?

Því velti ég fyrir mér við nýjasta útspilið. Verkfall til að knýja fram verðbólgu í þjóðfélagi með neikvæðan hagsvöxt.

"Kjarabætur" sem þeir kalla taxtahækkanir sínar, eru aðeins ávísun á verðbólgu í landinu.Auðvitað vita það allir.Guðmundur í Rafiðn og hans nótar vilja auðvitað verkföll til að knésetja þjófélagið í sönnum bolsévikkastíl.

Verði þeirra vilji. Vonandi verður þetta verkfall nú almennilegt. Megi það standa seem allra lengst, helst í heilt ár svo við Íslendingar lærum nú eitthvað í verkfallakúnst. Þá tekur 10 ár að vinna upp tapið sem þessar fornaldareðlur valda fyrir hver 10 % taxtahækkunar. 10 % kauphækkun eftir mánaðarverkfall næst aldrei inn því verðbólgan verður á undan verkamanninum eins og alltaf áður. Nú vantar þá Einar Odd og Guðmund J. til að tala við þjóðina til að telja henni hughvarf. En þeirra jafningjar finnast nú hvergi.

Maður spyr sig hvort forysta ASÍ sé með réttu ráði í 10 % atvinnuleysi, miklum landflótta, gríðarlegum ríkissjóðshalla, kommúnistastýringu gjaldeyrishafta. Það er sjálfsagt dýrðlegt fyrir þetta lið, sem sjálft missir ekki kaup í verkfallinu, að láta brjóta á því hvort pólitískir hryðjuverkamenn og stéttarfélagafantar geti tekið þjóðfélagið yfir að vild, knésett lögleg yfirvöld og steypt öllu þjóðfélaginu í rúst. Halda menn að Flugumferðarstjórar ætli að bíða rólegir á meðan?

Er forysta ASÍ yfirleitt með réttu ráði?

Met í EU-þjónkuninni

setja Samtök Atvinnulífsins með því að vera á móti því að gera fríverslunarsamning við Bandaríkin. Svo segir í umsögn þeirra:

"Það er því álit SA að ekki sé brýn ástæða til þess að óska eftir gerð tvíhliða fríverslunarsamnings milli Íslands og Bandaríkjanna.“

Og enn segir:

„Bandarísk stjórnvöld hafa almennt verið treg við að gera fríverslunarsamninga..“, „ekki verið mikill þrýstingur frá útflutningsfyrirtækjum“, o.s.frv.

Hvað eru SA að fara með þessu? Þjóðin hlýtur að spyrja sig að því hvort þessir samningar séu mögulegir eða hvort þeir séu ekki í boði? Vilja þessi Samtök Atvinnulífsins að neytendur fái ekki lægra verð á vörum frá Bandaríkjunum ? Hversvegna eru þau með svona augljósa EU-þjónkun sem í þessu birtist um framhald mismununar í tollum gagnvart USA ? Eru þessi samtök komin á styrk frá EU?

Þurfa almennir neytendur ekki að taka eftir þessari afstöðu Samtaka Atvinnulífsins? Varfrjáls verslun ekki það okkar bestu menn börðust fyrir um aldir? Þurfum við ekki að gera fríverslunarsamninga við sem flestar þjóðir áður en við verðum múruð inni í stóra tollabandalaginu í Brüssel? Ber ekki nýrra til ef arftakar Verslunarráðs Íslands hafa skipt um skoðun á verslunarfrelsi?

Í ljósi þess hvernig Samtök atvinnulífsins beita sér pólitískt í svonefndum kjarasamningum, þá er svona augljós EU-þjónkun ekki til að hækka hróður þeirra.

Oft er ljótur draumur fyrir litlu efni.

Þetta datt mér í hug þegar ég les framtíðarsýnir Þorsteins Pálssonar í Vísi.

Hann segir m.a.: 

."Kannanir benda til að um það bil sextíu hundraðshlutar þjóðarinnar vilji ljúka aðildarviðræðunum og um fjörutíu af hundraði styðji aðild nú þegar. Aðeins tæpur helmingur þessara kjósenda fylgir Samfylkingunni að málum. Ívið stærri hluti fylgir öðrum flokkum. Þannig eru stuðningsmenn aðildar og aðildarviðræðna stór minnihluti í kjósendahópi Sjálfstæðisflokksins og Framsóknarflokksins og talsverður hluti kjósenda VG.

 

Eins og sakir standa hafa þessir minnihlutahópar þriggja flokka að mestu frosið úti frá áhrifum á Alþingi með þetta mál. Að öllu óbreyttu verður sama staða uppi á teningnum eftir næstu kosningar. Evrópumálin verða þá enn í uppnámi og stefnuleysi í peningamálum allsráðandi. Að sjálfu leiðir að líklegasta stjórnarmynstrið eftir kosningar er áframhaldandi seta núverandi stjórnarflokka með Framsóknarflokknum.Eigi Alþingi að endurspegla viðhorf þjóðarinnar þarf að finna Evrópusjónarmiðum kjósenda fjögurra flokka eðlilegan farveg til áhrifa þar. Í ljósi þess að aldarfjórðung tók að leiðrétta kjördæmaskipanina má draga í efa að sú lýðræðisumbót sé í augsýn."

 

Hvaðan í veröldinni kemur Þorsteini sú vissa að Evrópusinnar séu stór minnihluti í Sjálfstæðisflokknum?  Ekki sá hann það sama og ég sá á Landsfundinum þegar yfir 95 % fundarmanna lýstu andstöðu við aðild. Enda sá ég ekki Þorstein á þeim fundi. Og hvar er þessi hluti Evrópusinna í hjá stórum hluta kjósenda VG? Hvernig getur Steingrímur haldið þessu svona leyndu?

 

En að mér setur hroll þegar ég les framtíðarsýn Þorsteins Pálssonar um áframhald stjórnarsetu núverandi stjórnarflokka með hjálp Framsóknar. Ekki er þetta uppörfandi nú í páskahretinu.

 

En oft getur ljótur draumur verið fyrir litlu efni.

Hvaða þjóð þarf óvini ?

sem á slíka vini?

Eftirfarandi tilvitnunum er stolið af síðu Gunnars Rögnvaldssonar sem hefur tínt saman eftirtaldar tilvitnanir í ummæli Jóhönnu Sigurðardóttur í erlendum fjölmúlum:

"Johanna Sigurdardottir said the results were disappointing but she would try to prevent political and economic chaos ensuing. She said the repayment dispute would now be settled by a European trade court—which could impose harsher terms on Iceland than those rejected in Saturday's vote | Wall Street Journal

======

Prime Minister Johanna Sigurdardottir called the results disappointing.  She has said a "no" vote would result in political and economic chaos | Voice of America

======

The Icelandic Prime Minister Johanna Sigurdardottir has predicted "political and economic chaos as a result of this outcome", but did not say if the government would resign | Sky News

======

Johanna Sigurdardottir, Iceland's Prime Minister, said the rejection meant "the worst option was chosen" and had split the country in two | BBC

======

“This matter will now be settled in the European Free Trade Association’s court,” Prime Minister Johanna Sigurdardottir said in comments broadcast by RUV, immediately after the first results were published | Bloomberg

======

“The worst option was chosen. The vote has split the nation in two,” Jóhanna Sigurdardóttir, prime minister, told state television, saying it was fairly clear the “no” side had won. [. . ] The prime minister, who had predicted a No vote would cause economic uncertainty for at least a year or two, did not say whether the government planned to resign | Financial Times

Um það bil 1000 aðrir fréttamiðlar vitna í orð forsætisráðherra Íslands.  "

Hvaða þjóð þarf óvini sem á slíka forsætisráðherru?

 

Stjórnmálaflokkar

eru aldrei nauðsynlegri en einmitt núna. Þjóðin er sundruð og ráðvillt um þessar mundir. Á Alþingi fer fram einhver farsi sem mun engu frekar skila, hvort sem menn stofna þar fleiri nýja þingflokka eða færri.  Það situr bara allt of mikið af stjórnmálagæfulausu fólki þar inni um þessar mundir. Þetta fólk nær ekki saman um neitt og elur því á sundurlyndi og vonleysi almennings, sem kennir stjórnmálaflokkum um allt illt .

Skemmst er að minnast  flokkaflórunnar á Ítalíu á sínum tíma? Þar var alltaf stjórnarkreppa. Hvernig er það í föðurlandi Evrópusambandsins, Belgíu? Er einhver stjórn þar? Flokkafjöldi og flokkasmæð er ávallt til bölvunar. Því eiga menn að styrkja stóra flokka til áhrifa.

Hvernig sjá menn fyrir sér Alþingi, þar sem svona 10-15 nýir flokkar væru samankomnir? Það þyrftu svona 6 að koma sér saman um að mynda ríkisstjórn. Myndi ekki verða talað eitthvað um hrossakaup þá?

Sumt fólk heldur því fram að stjórnmálaflokkar séu ekki tilbúnir að stjórna Íslandi. Stenst þessi fullyrðing? Sjálfstæðisflokkurinn, Samfylking og Framsóknarflokkurinn  eru ágætlega vel starfhæfir flokkar.  Allt skipulagið er fyrir hendi og getur fúnkérað fyrirvaralaust. Flokkarnir velja sér forystumenn um allt land og þar finnast innanum ágætir menn og konur. Með því er ekki sagt að þetta fólk sé alltaf perfekt, það er langt í frá. En þetta eer fólk sem vill reyna að veita góðum málum lið. En til þess þarf skipulag og sameinað átak. Þar koma stjórnmálaflokkar til sögunnar.

Menn hugsi sér gamlan teinæring. Þýðir nokkuð fyrir einn mann eða tvo að fara á sjó á slíkri fleytu? Eða reyna brimlendingu? Verða menn ekki að stilla saman strengi ef róa þarf lífróður? Stækkið svo teinæringana eins og ykkur lystir og þá erum við komnir með stjórnmálaflokka, þar sem menn geta valið sér skipsrúm. Einhver þvottabali með einn eða tvo kalla innanborðs er ekki líklegur til að fiska mikið þegar skipin halda á sjó.

Ef flokksmenn eru nógu margir saman, þá er minni hætta á sífelldum gíslatökum og blackmail uppi eins og í litlum flokkum. Þá eru meiri líkindi til að eitthvað takist. Sérstaklega ef vel tekst til með skipstjórann eða forystumennina. Menn veljast í flokka eftir grunngildum og eru skuldbundnir til að starfa í anda þeirra meðan þeir eru um borð.  En það er því miður svo að þingmenn og sveitarstjórnarmenn halda stundum eftir kjör sitt, að þeir hafi þegið vald sitt frá Guði og þeir séu engum háðir. Slíkt  þroskaleysi er því miður algengt og verður því algengara sem menn eiga styttri stjórnmálareynslu að baki.

Margir virðast halda að stjórnmál byggist á raketturæðum í púlti Alþingis. Eins og til dæmis   Steingrímur var með hér á árunum áður í ungmennafélagsstíl.  Stjórnmál eru hinsvegar sameiginlegt puð að málefnum og  sameiginlegri grunnstefnu. Rökræður í ró og næði eru líklegri til árangurs  en ekki sífellt "sound and fury" sem eru fremur í ætt við skemmtiatriði fyrir áhorfendur.

Þessi ríkisstjórn sem sem nú situr  hafði fallega grunnstefnu. Hvað er með hana núna? Breytir það einhverju ef hægt er að reka Steingrím og setja Ásmund eða Lilju í staðinn? Gengur þá allt upp? Senda Jóhönnu í frí og setja Össur á spíssinn? Hefur einhver trú að að núverandi Alþingi geti myndað stjórn? Verða ekki hlutföllin að breytast fyrst? 

Það er því áríðandi að menn fari að gera sér dælla við stjórnmálaflokka en áður og reyni þannig að hafa áhrif til hins betra. Hætti  þessari slagorðasíbylju um vonda flokka, flokkseigendur og önnur uppnefni. 

Flokkar eru forsenda fulltrúalýðræðisins.  Þeir þurfa að vera stórir en ekki smáir. Og mönnum þarf að þykja vænt um þá og virða þá ofar sjálfum sér. Sameinaðir stöndum vér, sundraðir föllum vér.

Stjórnmálaflokkar eru nauðsynlegir vilji menn ná árangri. .

Ásmundur Einar

heldur því fram í Mogga að það komi engum við þegar þingmaður segi sig úr þingflokki. Þeir eigi bara að fara eftir sannfæringu sinni samkvæmt stjórnarskrá.

Ég er mjög ósammála þessu sjórnarmiði. Menn fara fram fyrir einhvern ákveðinn stjórnmálaflokk og fá félagsmennina til að kjósa sig útá það. Síðan gefa þeir frat í flokkinn og vinna gegn honum á vettvangi.

 Þetta er ekkert prívatmál þessara liðhlaupa. Þeir eru að svíkja kjósendur sína og eiga að sjá sóma sinn í að hypja sig af þinginu strax. Ásmundur á að hypja sig heim til sín, Lilja Mós, Atli Gísla og Þráinn Bertelsson líka. Og klofningsfólkið úr Hreyfingunni líka. Þetta fólk situr þarna inni með svikum við það fólk sem kaus það.

Burt með flokkssvikara hvort heldur er af Alþingi eða í sveitarstjórnum. Flokksstjórnir eiga í raun og veru að geyma undirritað afsagnarbréf frá hverjum fulltrúa sinna sem hægt er að framvísa fyrirvaralaust ef fulltrúinn rýfur trúnað við flokk sinn.

Ásmundur Einar Daðason og aðrir liðhlaupar: Snautiðið  heim !